Fólk tekur ákvarðanir á hverjum degi.

Til dæmis áður en þú ferð út

þá hefur þú eiginlega ef-setningu,
sem er svona:

EF það er rigning,
ÞÁ þarf ég að ná í jakkann minn.

Og tölvur eru frábærar þegar þú hefur ákveðið að nota svona setningar,

sem þær geta framkvæmt örugglega og á ótrúlegum hraða.

Þannig að tölvuforrit er í rauninni

smávegis stærðfræði og nokkrar

ef-setningar, þar sem ákvörðun er tekin.

Í þessari þraut er

ef-kubbur, sem hjálpar uppvakningnum að taka ákvörðun,

Hann athugar eitthvað.

Sem dæmi skulum við nota kubb sem segir,
"ef það er slóð til vinstri"

og setja "snúa til vinstri"-skipun
inn í hann

Þá erum við að segja uppvakningnum
að skoða umhverfi sitt

og kanna hvort það er slóð til vinstri,

og ef svo er þá snúa í þá átt.

Og svo notum við "færa-áfram"-kubb
innan í þessari endurtekningu

til að láta hann færa sig áfram
svo lengi sem

hann vill bara fara beint.

Svo þegar það er beygja, þá mun ef-kubburinn
segja honum að snúa sér til vinstri.

Og þú getur séð að ef við gerum það

ef við tökum beygjuna til vinstri en förum annars áfram,
þá munum við ná markmiðinu.

Þetta er dæmi um að nota ef--setningu

sem er í raun grundvallarhugtak í tölvuforritun.

Eitt af því fyrsta sem ég lærði
var hvernig á að skrifa forrit sem spilar myllu

svo ég hafði ef-setningar til að segja

að ef hinn spilarinn er að fara að sigra, að loka þá á þann stað.

Skemmtu þér því vel við að læra að nota ef-setningar,
Þær eru lykilhugtak.