1
00:00:00,782 --> 00:00:02,687
ลองจินตนาการว่าคุณอยู่ในกรุงโรม

2
00:00:02,711 --> 00:00:05,914
และคุณกำลังเดินทางไปพิพิธภัณฑ์วาติกัน

3
00:00:06,301 --> 00:00:09,544
และคุณได้เดินลงไปตามระเบียงยาว

4
00:00:09,568 --> 00:00:14,008
ผ่านรูปปั้น ภาพเขียนบนผนัง
สิ่งต่าง ๆ มากมาย

5
00:00:14,380 --> 00:00:16,725
คุณมุ่งหน้าไปยังโบสถ์น้อยซิสติน
(Sistine Chapel)

6
00:00:16,749 --> 00:00:22,125
ในที่สุด หลังจากระเบียงยาว
บันได และประตู

7
00:00:22,149 --> 00:00:25,147
คุณอยู่ที่จุดสุดยอดของโบสถ์น้อยซิสติน

8
00:00:25,171 --> 00:00:26,935
คุณคาดหวังอะไรคะ

9
00:00:26,959 --> 00:00:29,483
โดมสูงหรือเปล่า
หรือคณะประสานเสียงของเหล่าทูตสวรรค์

10
00:00:29,507 --> 00:00:31,665
อันที่จริงเราไม่มีอะไรพวกนั้นอยู่เลย

11
00:00:32,109 --> 00:00:35,998
แต่คุณอาจถามตัวเองว่า
แล้วเรามีอะไรล่ะ

12
00:00:36,022 --> 00:00:38,646
เอาล่ะ เปิดม่านโบสถ์น้อยซิสติน

13
00:00:38,670 --> 00:00:41,625
และฉันหมายความอย่างนั้นจริง ๆ
คุณถูกรายล้อมไปด้วยม่านวาด

14
00:00:41,649 --> 00:00:44,064
ของตกแต่งดั้งเดิมของโบสถ์น้อยนี้

15
00:00:44,088 --> 00:00:48,632
ศาสนจักรใช้ผ้าปัก ไม่ใช่แค่เพื่อกันหนาว
ระหว่างการชุมนุมกันที่ยาวนาน

16
00:00:48,656 --> 00:00:52,111
แต่เป็นวิธีที่จะแสดง
ละครอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิต


17
00:00:52,631 --> 00:00:57,762
ละครชีวิตของมนุษย์ ที่ซึ่งเราแต่ละคน
เล่นแต่ละบทบาท เป็นเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่

18
00:00:57,786 --> 00:01:00,595
เรื่องราวอัดรวมโลกทั้งใบ

19
00:01:00,619 --> 00:01:03,684
และเผยมันออกมาในสามช่วงตอน

20
00:01:03,708 --> 00:01:05,950
ของภาพวาดในโบสถ์น้อยซิสติน

21
00:01:06,382 --> 00:01:09,743
ทีนี้ ตึกนี้แต่แรกเป็นที่สำหรับกลุ่มเล็ก ๆ

22
00:01:09,767 --> 00:01:12,109
ของพระคริสเตียนที่ร่ำรวย และมีการศึกษา

23
00:01:12,528 --> 00:01:15,205
พวกเขาไปสวดมนต์ที่นั่น
พวกเขาเลือกสันตะปาปาของพวกเขาที่นั่น

24
00:01:15,229 --> 00:01:16,381
ห้าร้อยปีก่อน


25
00:01:16,405 --> 00:01:18,912
มันเป็นสุดยอดถ้ำของมนุษย์ในทางศาสนา

26
00:01:19,548 --> 00:01:25,419
คุณอาจถามว่า เป็นไปได้อย่างไร
ที่ทุกวันนี้มันดึงดูดและให้ความสุขใจ

27
00:01:25,443 --> 00:01:28,109
กับคนห้าล้านคนต่อปี

28
00:01:28,133 --> 00:01:30,372
ที่มีพื้นเพแตกต่างกันออกไป

29
00:01:30,396 --> 00:01:34,932
เพราะว่าในพื้นที่ที่อัดแน่นนั้น
มันมีระเบิดความคิดสร้างสรรค์

30
00:01:34,956 --> 00:01:39,788
ที่ถูกจุดประกายโดยความตื่นเต้น
ของความก้าวหน้าใหม่ทางการเมืองภูมิภาค

31
00:01:39,812 --> 00:01:44,107
ซึ่งทำให้ขนบการเผยแพร่ศาสนาโบราณ
ของศาสนจักรลุกเป็นไฟ

32
00:01:44,131 --> 00:01:47,409
และผลิตหนึ่งในงานศิลปะ
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์

33
00:01:48,064 --> 00:01:52,578
ตอนนี้ การพัฒนาเกิดขึ้น
ในฐานะวิวัฒนาการที่ยิ่งใหญ่

34
00:01:52,602 --> 00:01:55,337
ที่เคลื่อนจากการเริ่มต้น
กับอภิชนจำนวนไม่มาก

35
00:01:55,361 --> 00:01:58,792
และในที่สุด สามารถพูดได้กับชนกลุ่มใหญ่

36
00:01:58,816 --> 00:02:00,838
ที่มาจากทุกสารทิศในโลก

37
00:02:01,222 --> 00:02:03,976
วิวัฒนาการนี้เกิดขึ้นในสามช่วง

38
00:02:04,000 --> 00:02:07,111
แต่ละช่วงเชื่อมต่อกัน
กับเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์

39
00:02:07,135 --> 00:02:09,166
อันแรกค่อนข้างจะถูกจำกัดอยู่ในกรอบ

40
00:02:09,190 --> 00:02:11,723
มันสะท้อนทัศนะคติ
ที่ค่อนข้างมีขอบเขตทางศาสนา

41
00:02:12,096 --> 00:02:16,350
อันที่สองเกิดขึ้นหลังจากมุมมองของโลก
ถูกเปลี่ยนไปอย่างมาก

42
00:02:16,374 --> 00:02:19,065
หลังจากการเดินทางครั้งประวัติศาสตร์
ของโคลัมบัส

43
00:02:19,089 --> 00:02:20,496
และอันที่สาม


44
00:02:20,520 --> 00:02:23,496
เมื่อยุคแห่งการค้นพบกำลังดำเนินไปได้สวย

45
00:02:23,520 --> 00:02:26,029
และศาสนจักรก็เผชิญกับความท้าทาย

46
00:02:26,053 --> 00:02:27,456
ในการเผยแพร่ออกไปทั่วโลก

47
00:02:28,330 --> 00:02:32,342
การตกแต่งดั้งเดิมของโบสถ์นี้
สะท้อนโลกที่เล็กกว่า

48
00:02:32,366 --> 00:02:33,680
มันมีฉากที่วุ่นวาย

49
00:02:33,704 --> 00:02:37,561
ที่บอกเรื่องราวของชีวิตของพระเยซูและโมเสส

50
00:02:37,585 --> 00:02:41,622
ที่สะท้อนการพัฒนาของชาวยิว
และชาวคริสเตียน

51
00:02:41,646 --> 00:02:43,983
ชายผู้ที่ได้รับหน้าที่นี้
คือ สันตะปาปา ซิกตัส ที่สี่

52
00:02:44,007 --> 00:02:47,326
ที่ได้รวบรวมหัวกะทิทางศิลปะจากฟลอเรน

53
00:02:47,350 --> 00:02:50,249
รวมถึงชายอย่าง ซานโดร บอตติเซลลิ

54
00:02:50,273 --> 00:02:53,850
และชายผู้จะกลายเป็นอาจารย์ในอนาคต
ผู้สอนวาดภาพให้กับไมเคิลแอนเจโล

55
00:02:53,874 --> 00:02:55,412
กีร์ลันดาโย

56
00:02:55,436 --> 00:03:00,781
ชายเหล่านี้ พวกเขาห่มผนัง
ด้วยการสลักเสลาสีบริสุทธิ์

57
00:03:00,805 --> 00:03:04,106
และในเรื่องราวเหล่านั้น 
คุณจะเห็นสถานที่ที่คุ้นเคย

58
00:03:04,130 --> 00:03:07,996
ศิลปินใช้รูปปั้นโรมัน หรือสถานที่ทัสคัน

59
00:03:08,020 --> 00:03:11,448
เพื่อปรับเรื่องราวที่ห่างไกล
ให้เป็นอะไรบางอย่างที่ใกล้ตัว

60
00:03:11,472 --> 00:03:15,117
ด้วยการเพิ่มเติมของภาพ
ของเพื่อนและครอบครัวของสันตะปาปา

61
00:03:15,141 --> 00:03:17,974
นี่เป็นการตกแต่งที่สมบูรณ์แบบ
สำหรับที่เล็ก ๆ

62
00:03:17,998 --> 00:03:19,767
ที่เหมาะสมแต่กับภาคพื้นทวีปยุโรป

63
00:03:20,244 --> 00:03:25,114
แต่ใน ค.ศ. 1492 โลกใหม่ถูกค้นพบ

64
00:03:25,138 --> 00:03:27,082
เส้นขอบฟ้าได้ถูกขยายออกไป

65
00:03:27,106 --> 00:03:33,462
และโลกเล็ก ๆ ที่มีขนาด 133 คูณ 46 ฟุต
ก็ต้องถูกขยายออกเช่นกัน

66
00:03:33,486 --> 00:03:34,806
และมันก็เป็นเช่นนั้น

67
00:03:34,830 --> 00:03:36,782
ต้องขอบคุณอัจฉริยะผู้สร้างสรรค์

68
00:03:36,806 --> 00:03:39,623
ทัศนวิสัยและเรื่องราวที่น่าทึ่ง

69
00:03:40,208 --> 00:03:42,757
ตอนนี้ อัจฉริยะผู้สร้างสรรค์คือ
ไมเคิลแอนเจโล บอนนารอตตี

70
00:03:42,781 --> 00:03:47,171
เขาอายุได้ 33 ปี เมื่อเข้าไปตกแต่งเพดาน
ที่มีความสูง 12,000 ตารางฟุต

71
00:03:47,195 --> 00:03:49,076
และฝ้าเพดานก็ถูกตั้งประจันหน้าเขา

72
00:03:49,100 --> 00:03:51,996
เขาถูกสอนมาให้วาดภาพ
แต่เขาก็ทิ้งมันไปเพื่อไปทำงานแกะสลักหิน

73
00:03:52,020 --> 00:03:55,478
มีผู้อุปถัมภ์หลายคนในฟลอเรนซ์โกรธ
เพราะเขาทิ้งงานที่เขารับผิดชอบ

74
00:03:55,502 --> 00:03:57,176
ทั้งที่ยังทำไม่เสร็จ

75
00:03:57,200 --> 00:04:00,863
เขาถูกดึงตัวไปยังกรุมโรมพร้อมกับความหวัง
ในโครงการสลักหินรูปปั้นที่ยิ่งใหญ่

76
00:04:00,887 --> 00:04:03,468
และโครงการนั้นก็พัง

77
00:04:03,492 --> 00:04:06,621
และเขาก็ถูกทิ้งให้รับผิดชอบ
วาดรูปสาวก 12 คน

78
00:04:06,645 --> 00:04:09,566
ไว้บนเพดานที่พื้นหลังที่มีการตกแต่ง
ของโบสถ์น้อยซิสติน

79
00:04:09,590 --> 00:04:13,128
ซึ่งก็น่าจะเหมือนกับทุก ๆ เพดานในอิตาลี

80
00:04:13,615 --> 00:04:15,446
แต่อัจฉริยะก็รับคำท้า

81
00:04:15,470 --> 00:04:18,968
ในยุคที่มนุษย์กล้าที่จะแล่นเรือ
ข้ามมหาสมุทรแอตแลนด์ติก

82
00:04:18,992 --> 00:04:22,520
ไมเคิลแอนเจโลกล้าที่จะสำรวจ
น่านน้ำใหม่ทางวงการศิลปะ

83
00:04:23,027 --> 00:04:25,263
เช่นกัน เขาได้เล่าเรื่องราว

84
00:04:25,287 --> 00:04:28,819
มันไม่ได้เกี่ยวกับสาวกทั้งหลาย แต่เป็นเรื่องราว
ของการเริ่มต้นอันยิ่งใหญ่

85
00:04:28,843 --> 00:04:30,515
เรื่องราวจากหนังสือปฐมกาล

86
00:04:31,087 --> 00:04:34,018
เรื่องราวบนเพดาน
ไม่ได้รับความนิยมง่ายสักเท่าไร

87
00:04:34,042 --> 00:04:38,850
คุณจะดูฉากที่ยุ่งเหยิง
ที่อยู่สูงขึ้นไป 62 ฟุต รู้เรื่องหรือเปล่า

88
00:04:38,874 --> 00:04:41,729
เทคนิคการวาดภาพที่ตกทอดมา 200 ปี

89
00:04:41,753 --> 00:04:45,067
ในสตูดิโอในฟลอเรนซ์
ไม่ได้มีเรื่องเล่าอะไรแบบนี้

90
00:04:45,694 --> 00:04:48,662
แต่อันที่จริง
ไมเคิลแอนเจโลไม่ได้เป็นนักวาดภาพ

91
00:04:48,686 --> 00:04:50,970
เขาก็เลยลองเล่นกับความสามารถของเขา

92
00:04:50,994 --> 00:04:54,476
แทนที่จะเติมที่ว่างด้วยความยุ่งเหยิง
อย่างที่คุ้นเคย

93
00:04:54,500 --> 00:04:58,299
เขาเอาค้อนและสิ่วสกัดไปที่ชิ้นส่วนของหินอ่อน


94
00:04:58,323 --> 00:05:00,753
เพื่อเผยรูปร่างภายใน

95
00:05:00,777 --> 00:05:02,945
ไมเคิลแองเจลโลเป็นนักสารัตถนิยม

96
00:05:02,969 --> 00:05:07,355
เขาจะบอกเล่าเรื่องราวของเขา
ในชิ้นงานขนาดใหญ่ที่มีชีวิตชีวา

97
00:05:07,379 --> 00:05:12,146
แผนการนี้ได้รับการต้อนรับสู่อ้อมกอด
ของสันตะปาปา จูเลียส ที่สอง ผู้ยิ่งใหญ่

98
00:05:12,170 --> 00:05:15,791
ชายผู้ไม่เกรงกลัวอัจฉริยภาพสุดก๋ากั่น
ของไมเคิลแอนเจโล

99
00:05:15,815 --> 00:05:17,697
เขาเป็นหลานชายของสันตะปาปา ซิกตัส ที่สี่

100
00:05:17,721 --> 00:05:21,828
และเขาก็ผูกพันอยู่กับศิลปะ
มาเป็นเวลา 30 ปี และเขารู้ถึงอำนาจของมัน

101
00:05:21,852 --> 00:05:24,916
นักประวัติศาสตร์ได้ระบุชื่อเล่นของเขา
สันตะปาปานักรบ

102
00:05:24,940 --> 00:05:28,730
แต่มรดกที่ชายคนนี้ให้ไว้กับวาติกัน
ไม่ใช่ป้อมปราการหรือปืนใหญ่

103
00:05:28,754 --> 00:05:30,070
แต่เป็นศิลปะ

104
00:05:30,094 --> 00:05:32,673
เขาทิ้งห้องราฟาเอล
ไว้ให้กับโบสถ์น้อยซิสติน

105
00:05:32,697 --> 00:05:34,342
เขาทิ้งโบสถ์นิกายโรมันคาทอลิก 
เซนต์ปีเตอร์ เอาไว้

106
00:05:34,366 --> 00:05:40,069
เช่นเดียวกันกับของสะสมรูปปั้นเกรโก-โรมัน
ที่ไม่ธรรมดา

107
00:05:40,093 --> 00:05:44,233
พวกมันถูกตัดสินว่าเป็นงานที่ไม่เป็นคริสเตียน
และอาจกลายเป็นการหว่านเมล็ด

108
00:05:44,257 --> 00:05:48,142
สำหรับพิพิธภัณฑ์สมัยใหม่แห่งแรกในโลก
ซึ่งก็คือ พิพิธภัณฑ์วาติกัน

109
00:05:48,847 --> 00:05:50,271
จูเลียสเป็นชายคนหนึ่ง

110
00:05:50,295 --> 00:05:54,079
ผู้ที่มีวิสัยทัศน์ต่อวาติกัน
ว่ามันจะมีความสำคัญไปตลอดกาล


111
00:05:54,103 --> 00:05:56,192
ด้วยความสง่าและด้วยความสวยงาม

112
00:05:56,216 --> 00:05:57,588
และเขาก็คิดถูก

113
00:05:57,612 --> 00:06:02,600
การปะทะกันระหว่างสองยักษ์ใหญ่
ไมเคิลแอนเจโลและจูเลียสที่สอง

114
00:06:02,624 --> 00:06:05,061
ได้ให้โบสถ์น้อยซิสตีนกับเรา

115
00:06:05,641 --> 00:06:08,428
ไมเคิลแอนเจโลทุ่มเทให้กับโครงการนี้

116
00:06:08,452 --> 00:06:12,835
และเขาก็ทำงานจนสำเร็จภายในสามปีครึ่ง

117
00:06:12,859 --> 00:06:17,128
โดยใช้คนของเขา และใช้เวลาส่วนใหญ่

118
00:06:17,152 --> 00:06:20,843
เอื้อมขึ้นสูงเหนือศีรษะของเขา
เพื่อวาดภาพเรื่องราวบนเพดาน

119
00:06:21,424 --> 00:06:23,474
เราลองมาดูเพดานกัน

120
00:06:23,498 --> 00:06:26,329
และดูเรื่องราวที่โด่งดังไปไกลทั่วโลก

121
00:06:26,353 --> 00:06:30,765
ไม่มีงานศิลปะใด
ที่จะเป็นที่รู้จักไปมากกว่านี้แล้ว

122
00:06:30,789 --> 00:06:35,432
มันมีพื้นที่และโครงสร้างและพลังงาน

123
00:06:35,456 --> 00:06:40,053
โครงร่างที่ถูกวาดอย่างอลังการ
ซึ่งเปิดเข้าสู่เก้าส่วน


124
00:06:40,077 --> 00:06:44,010
ที่มีรูปปั้นที่น่าดึงดูด
มากกว่าจะเป็นสีสันที่วาดลงไป

125
00:06:44,034 --> 00:06:47,811
และเรายืนอยู่ที่ปลายสุดของทางเข้า

126
00:06:47,835 --> 00:06:51,941
ห่างจากแท่นบูชาและรั้วกั้น
ที่มีไว้สำหรับนักบวช

127
00:06:51,965 --> 00:06:57,212
และมองเข้าไปลึก ๆ จากจุดเริ่มต้น

128
00:06:57,236 --> 00:07:01,252
และไม่ว่าจะเป็นคำถามทางวิทยาศาสตร์
หรือแนวปฏิบัติตามพระคำภีร์

129
00:07:01,276 --> 00:07:04,596
เราคิดในแง่ของประกายแรกเริ่ม

130
00:07:04,620 --> 00:07:06,753
ไมเคิลแอนเจโลให้พลังงานเริ่มต้นกับเรา

131
00:07:06,777 --> 00:07:09,518
เมื่อเขาให้การแยกระหว่างแสงและความมืด

132
00:07:09,542 --> 00:07:12,931
รูปร่างวกวนที่ไม่ชัดเจนในระยะไกล

133
00:07:12,955 --> 00:07:15,439
ถูกอัดเข้ามาในพื้นที่แคบ ๆ

134
00:07:15,463 --> 00:07:17,792
รูปร่างถัดไปค่อนข้างใหญ่กว่า

135
00:07:17,816 --> 00:07:21,243
และคุณเห็นรูปร่างนี้พุ่งจากด้านหนึ่ง
ไปอีกด้านหนึ่ง

136
00:07:21,267 --> 00:07:26,253
เขาตื่นขึ้นและออกไป
ดวงอาทิตย์, ดวงจันทร์, พืชพรรณ

137
00:07:26,277 --> 00:07:30,284
ไมเคิลแอนเจโลไม่ได้มุ่งความสนใจ
ไปที่สิ่งที่กำลังถูกสร้าง

138
00:07:30,308 --> 00:07:32,352
ต่างกับศิลปินคนอื่น ๆ

139
00:07:32,376 --> 00:07:35,719
เขามุ่งความสนใจไปยังการสร้าง

140
00:07:35,743 --> 00:07:40,117
และเมื่อการเคลื่อนไหวหยุด
เหมือนกับจังหวะหยุดในบทกลอน


141
00:07:40,141 --> 00:07:41,393
และผู้สร้างก็เหาะอยู่บนฟ้า

142
00:07:41,417 --> 00:07:42,696
ผู้สร้างทำอะไร

143
00:07:42,720 --> 00:07:45,575
เขากำลังสร้างพื้นดินหรือเปล่า
เขากำลังสร้างทะเลหรือเปล่า

144
00:07:45,599 --> 00:07:50,290
หรือเขากำลังมองย้อนกลับไปดูงานของเขา
จักรวาลและสิ่งมีค่าของเขา

145
00:07:50,314 --> 00:07:52,045
อย่างที่ไมเคิลแอนเจโลจะต้องทำ

146
00:07:52,069 --> 00:07:54,666
มองกลับไปดูงานของเขาเองบนเพดาน

147
00:07:54,690 --> 00:07:57,484
และประกาศก้องว่า "มันเจ๋ง"

148
00:07:58,388 --> 00:08:00,493
ตอนนี้ฉากก็ถูกจัดวาง

149
00:08:00,517 --> 00:08:04,195
และคุณก็ได้การรวมตัวของการสร้าง
ซึ่งก็คือมนุษย์

150
00:08:04,219 --> 00:08:08,549
อดัมปรากฏสู่สายตา 
ภาพสว่างที่ต่างกับฉากมืด

151
00:08:08,573 --> 00:08:10,331
แต่ลองสังเกตใกล้ ๆ

152
00:08:10,355 --> 00:08:13,007
ขาของเขาที่อ่อนเปลี้ยอยู่บนพื้น

153
00:08:13,031 --> 00:08:15,321
แขนที่วางพักไว้บนเข่า

154
00:08:15,345 --> 00:08:19,022
อดัมขาดการจุดประกายจากภายใน

155
00:08:19,046 --> 00:08:21,334
ที่จะกระตุ้นให้เขามีความยิ่งใหญ่

156
00:08:21,358 --> 00:08:26,123
ประกายนั้นจะถูกมอบให้อดัม
โดยผู้สร้างผ่านทางปลายนิ้ว

157
00:08:26,147 --> 00:08:28,818
ซึ่งห่างไปจากมือของอดัมเพียงหนึ่งมิลลิเมตร

158
00:08:28,842 --> 00:08:30,787
มันทำเอาเรานั่งไม่ติด

159
00:08:30,811 --> 00:08:33,826
เพราะเราอยู่ห่างจากวินาทีนั้นไปนิดเดียว

160
00:08:33,850 --> 00:08:36,751
ก่อนที่ชายคนนั้น
จะค้นพบความหมายของชีวิต

161
00:08:36,775 --> 00:08:39,759
ลุกขึ้นและเล่นบทบาท
ในจุดสุดยอดของการสร้าง

162
00:08:39,783 --> 00:08:43,044
และจากนั้นไมเคิลแอนเจโลก็แสดงลีลา

163
00:08:43,068 --> 00:08:44,896
ใครอยู่ที่แขนทางด้านนอกนั่น

164
00:08:45,531 --> 00:08:47,227
อีฟ ผู้หญิงคนแรก

165
00:08:47,251 --> 00:08:50,160
ไม่ เธอไม่ใช่แผนสำรอง
เธออยู่ในแผนการมาแต่ต้น

166
00:08:50,184 --> 00:08:52,657
เธออยู่ในความคิดของเขามาตลอด


167
00:08:52,681 --> 00:08:56,886
มองดูเธอสิ คล้องแขนของเธอไว้กับพระเจ้า
ดูสนิทสนมใกล้ชิดกับพระเจ้า


168
00:08:57,329 --> 00:09:02,737
และสำหรับฉัน นักประวัติศาสตร์ศิลปะ
ชาวอเมริกัน จากศตวรรษที่ 21

169
00:09:02,761 --> 00:09:05,613
มันเป็นช่วงที่ภาพวาดสื่อสารกับฉัน

170
00:09:05,637 --> 00:09:08,985
เพราะฉันตระหนักว่า
การแสดงละครชีวิตมนุษย์นี้

171
00:09:09,009 --> 00:09:11,922
เกี่ยวกับชายและหญิงเสมอ --

172
00:09:11,946 --> 00:09:15,736
ใจกลางของเพดานนั้น

173
00:09:15,760 --> 00:09:18,174
เป็นการสร้างผู้หญิง ไม่ใช่อดัม

174
00:09:18,198 --> 00:09:22,122
และอันที่จริง เมื่อคุณเห็นพวกเขาอยู่ด้วยกัน
ในสวนอีเดน

175
00:09:22,146 --> 00:09:23,683
พวกเขาตกสวรรค์ด้วยกัน

176
00:09:23,707 --> 00:09:28,099
และอากัปกริยาอันภาคภูมิของพวกเขา
ก็กลายเป็นความอับอาย

177
00:09:28,647 --> 00:09:31,316
คุณอยู่ที่จุดเชื่อมต่อที่สำคัญบนเพดานนี้

178
00:09:31,340 --> 00:09:34,423
คุณกำลังอยู่ตรงที่คุณและฉัน

179
00:09:34,447 --> 00:09:35,902
ไม่อาจเข้าไปต่อได้ในโบสถ์

180
00:09:35,926 --> 00:09:39,282
รั้วปิดกั้นพวกเรากับส่วนด้านใน

181
00:09:39,306 --> 00:09:41,819
และพวกเราถูกไล่
ไม่ต่างอะไรจากอดัมและอีฟ

182
00:09:41,843 --> 00:09:43,599
ฉากที่เหลืออยู่บนเพดาน

183
00:09:43,623 --> 00:09:46,467
พวกมันสะท้อนความโกลาหนอลหม่าน
ของโลกรอบ ๆ ตัวเรา

184
00:09:46,491 --> 00:09:48,715
คุณเห็นโนอาห์และเรือของเขาและน้ำท่วม

185
00:09:48,739 --> 00:09:52,329
คุณเห็นโนอาห์ เขาบวงสรวง
และทำสัญญากับพระเจ้า

186
00:09:52,353 --> 00:09:53,639
บางที เขาอาจเป็นผู้ช่วยให้รอด

187
00:09:54,031 --> 00:09:57,763
โอ้ แต่ไม่ใช่เลย โนอาห์เป็นคนที่ปลูกองุ่น
และคิดค้นการหมักไวน์

188
00:09:57,787 --> 00:09:59,945
ดื่มซะเมามายและสลบไปในยุ้งฉาง
ทั้งที่เปล่าเปลือยอย่างนั้น

189
00:10:00,385 --> 00:10:02,759
มันเป็นวิธีที่ต้องด้วยชั้นเชิง
ในการออกแบบเพดาน

190
00:10:02,783 --> 00:10:04,707
เริ่มด้วยการสร้างชีวิตโดยพระเจ้า

191
00:10:04,731 --> 00:10:07,226
จบลงที่ชายคนหนึ่ง
ที่เมาไม่รู้เรืองในยุ้งฉาง

192
00:10:07,250 --> 00:10:09,706
และเมื่อเปรียบเทียบกับอดัม

193
00:10:09,730 --> 00:10:12,248
คุณอาจคิดว่า
ไมเคิลแอนเจโลกำลังล้อเราเล่น

194
00:10:12,693 --> 00:10:14,736
แต่เขากำลังขจัดความมืด

195
00:10:14,760 --> 00:10:18,278
โดยการใช้สีสดใสใต้โนอาห์

196
00:10:18,302 --> 00:10:21,692
เขียวมรกต, เหลืองบุษราคัม,
แดงเลือดหมู บนศาสดาเศคาริยาห์

197
00:10:21,716 --> 00:10:24,695
เศคาริยาห์เล็งเห็นได้ถึง
แสงที่จะมาจากทางตะวันออก

198
00:10:24,719 --> 00:10:28,407
และพวกเราเลี้ยวที่จุดเปลี่ยน
ไปยังปลายทางใหม่

199
00:10:28,431 --> 00:10:32,306
กับผู้ทำนายและศาสดา
ผู้จะนำเราไปสู่สวรรค์

200
00:10:32,330 --> 00:10:35,628
เราเห็นวีรบุรุษและวีรสตรี
ทำให้หนทางนั้นปลอดภัย

201
00:10:35,652 --> 00:10:38,136
และเราก็ตามบิดาและมารดา

202
00:10:38,160 --> 00:10:42,245
พวกเขาเป็นผู้ผลักดันที่ยิ่งใหญ่
ที่ดันให้มนุษย์เดินหน้า

203
00:10:42,269 --> 00:10:45,176
และตอนนี้ เรามาถึงหินหลักยอดโค้ง
ของเพดานนี้

204
00:10:45,200 --> 00:10:47,379
ที่เป็นการรวมกันของทุกอย่าง

205
00:10:47,403 --> 00:10:50,633
ด้วยรูปร่างที่เหมือนกับว่า
เขาจะตกลงมาจากที่ของเขา

206
00:10:50,657 --> 00:10:51,997
สู่ที่ของเรา

207
00:10:52,021 --> 00:10:53,304
ล่วงล้ำลงมายังที่ของเรา

208
00:10:53,328 --> 00:10:55,869
มันเป็นการเชื่อมต่อที่สำคัญ

209
00:10:55,893 --> 00:10:57,765
อดีตปะทะกับปัจจุบัน

210
00:10:57,789 --> 00:11:01,005
ภาพของจอห์น ผู้ที่ใช้เวลาสามวัน
ในท้องของปลาวาฬ

211
00:11:01,029 --> 00:11:03,882
สำหรับชาวคริสเตียน มันเป็นสัญลักษณ์
ของการเกิดใหม่ของมนุษยชาติ

212
00:11:03,906 --> 00:11:05,169
ผ่านการอุทิศตนของพระเยซู

213
00:11:05,193 --> 00:11:07,941
แต่สำหรับผู้เข้าชมจำนวนมากของพิพิธภัณฑ์

214
00:11:07,965 --> 00:11:10,735
ที่มีความเชื่อหลากหลาย
ที่เข้ามาเยี่ยมชมที่นี่ทุกวัน

215
00:11:10,759 --> 00:11:17,345
เขาเป็นวินาทีที่อดีตอันห่างไกล
มาปะทะกับปัจจุบัน ณ เวลานี้

216
00:11:18,091 --> 00:11:22,684
ทั้งหมดนี้ นำเราไปยัง
ส่วนโค้งของกำแพงแท่นบูชา

217
00:11:22,708 --> 00:11:25,471
ที่ซึ่งเราจะเห็นภาพงาน วันโลกาวินาศ
ของไมเคิลแอนเจโล

218
00:11:25,495 --> 00:11:29,361
ที่ถูกวาดในปี ค.ศ. 1534
หลังจากโลกเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง

219
00:11:29,385 --> 00:11:31,409
ยุคสมัยการปฏิรูปทำให้ศาสนจักรแตกแยก

220
00:11:31,433 --> 00:11:34,301
จักรวรรดิออตโตมานทำให้ศาสนาอิสลาม
เป็นศาสนาหลักของโลก

221
00:11:34,325 --> 00:11:37,819
และแมกเจลแลนได้เดินทาง
ข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก

222
00:11:37,843 --> 00:11:42,505
ศิลปินอายุ 59 ที่ไม่เคยไปไหนไกลกว่าเวนิส

223
00:11:42,529 --> 00:11:44,723
จะพูดกับโลกใหม่อย่างไร

224
00:11:44,747 --> 00:11:47,790
ไมเคิลแอนเจโลเลือกที่จะวาดเป้าหมาย

225
00:11:47,814 --> 00:11:49,634
ที่เป็นความปรารถนาสากล

226
00:11:49,658 --> 00:11:51,278
สำหรับพวกเราทุกคน

227
00:11:51,302 --> 00:11:54,471
เพื่อที่จะทิ้งมรดกอันยอดเยี่ยมเอาไว้

228
00:11:54,495 --> 00:11:57,426
ด้วยการบอกเล่าการพิพากษาครั้งสุดท้าย
ผ่านมุมมองของชาวคริสเตียน

229
00:11:57,450 --> 00:11:58,762
มันคือจุดจบของโลก

230
00:11:58,786 --> 00:12:01,924
ไมเคิลแอนเจโลให้ภาพชุด

231
00:12:01,948 --> 00:12:05,103
ของบุคคลที่มีรูปร่างงดงาม

232
00:12:05,127 --> 00:12:07,849
พวกเขาไม่มีอะไรปกปิดอีกต่อไป


233
00:12:07,873 --> 00:12:09,110
เว้นแต่คู่หนึ่ง

234
00:12:09,134 --> 00:12:11,852
มันเป็นการผสมผสาน
ที่เกิดมาจากร่างกายล้วน ๆ

235
00:12:11,876 --> 00:12:15,262
391 บุคคล ที่ไม่เหมือนกันเลย

236
00:12:15,286 --> 00:12:17,740
มีความเป็นเอกลักษณ์เหมือนพวกเราแต่ละคน

237
00:12:17,764 --> 00:12:21,506
พวกเขาเริ่มจากมุมล่าง
ขึ้นไปจากพื้น

238
00:12:21,530 --> 00:12:24,252
พยายามและตะกายขึ้นไป

239
00:12:24,276 --> 00:12:26,732
พวกที่ขึ้นไปได้เอื้อมมือลงมา
เพื่อช่วยคนอื่น

240
00:12:26,756 --> 00:12:28,593
และในภาพลวดลายเล็ก ๆ หนึ่งที่น่าทึ่ง

241
00:12:28,617 --> 00:12:31,709
คุณจะเห็นชายผิวดำและชายผิวขาว
ถูกดึงขึ้นไปด้วยกัน

242
00:12:31,733 --> 00:12:34,455
ในมุมมองเอกภาพแห่งมนุษยชาติ

243
00:12:34,479 --> 00:12:35,921
ในโลกใหม่นี้

244
00:12:35,945 --> 00:12:39,452
พื้นที่ขนาดใหญ่ถูกให้กับบรรดาผู้ชนะ

245
00:12:39,476 --> 00:12:44,312
ตรงนั้น คุณจะเห็นชายหญิงเปลือยกาย
เหมือนกับนักกีฬา

246
00:12:44,336 --> 00:12:46,648
พวกเขาคือพวกที่พ้นเคราะห์กรรม

247
00:12:46,672 --> 00:12:50,386
และมุมมองของไมเคิลแอนเจโล
กับคนที่ต่อสู้กับเคราะห์กรรม

248
00:12:50,410 --> 00:12:51,684
เอาชนะอุปสรรค --

249
00:12:51,708 --> 00:12:53,602
พวกเขาก็เหมือนกับนักกีฬา

250
00:12:53,626 --> 00:12:57,055
คุณจะเห็นชายหญิงกำลังอวดกล้าม
อวดโฉม

251
00:12:57,079 --> 00:12:59,163
ในแสงไฟที่ไม่ธรรมดา

252
00:12:59,555 --> 00:13:02,100
ผู้ที่เผ้าดูการรวมตัวกันนี้คือพระเยซู

253
00:13:02,124 --> 00:13:04,142
ที่ตอนแรก
เป็นชายที่รับทุกข์ทรมานบนกางเขน

254
00:13:04,166 --> 00:13:06,570
ตอนนี้เป็นผู้ปกครองทรงสง่าบนสวรรค์

255
00:13:06,594 --> 00:13:09,612
และอย่างที่ไมเคิลแอนเจโล
พิสูจน์ให้เห็นในภาพวาด

256
00:13:09,636 --> 00:13:12,214
ความยากลำบาก ความล้มเหลว
และอุปสรรค

257
00:13:12,238 --> 00:13:15,472
พวกมันไม่ได้จำกัดความเป็นเลิศ
พวกมันหล่อหลอมความเป็นเลิศ

258
00:13:16,276 --> 00:13:18,864
ตอนนี้ มันนำเราเข้าสู่สิ่งหนึ่งที่ดูประหลาด

259
00:13:18,888 --> 00:13:20,705
นี่คือโบสถ์ส่วนตัวของสันตะปาปา

260
00:13:20,729 --> 00:13:23,886
และวิธีที่ดีที่สุด ที่คุณจะอธิบายถึงสิ่งนั้น
ก็คือกลุ่มคนเปลือย

261
00:13:23,910 --> 00:13:27,673
แต่ไมเคิลแอนเจโลพยายาม
ที่จะใช้ภาษาศิลปะที่ดีที่สุด

262
00:13:27,697 --> 00:13:30,285
ภาษาศิลปะที่เป็นสากลที่สุดที่เขาคิดออก

263
00:13:30,309 --> 00:13:32,069
คือร่างกายของมนุษย์

264
00:13:32,093 --> 00:13:37,899
และแทนที่จะเป็นการแสดงคุณสมบัติ
เช่นพละกำลัง หรือความรู้ของตนเอง

265
00:13:37,923 --> 00:13:42,188
เขายืมรูปปั้นที่สวยงามมาจาก จูเลียส ที่สอง

266
00:13:42,212 --> 00:13:46,463
เพื่อที่จะแสดงความเข้มแข็งจากข้างใน
ในฐานะที่มันเป็นพลังภายนอก

267
00:13:47,368 --> 00:13:50,733
ตอนนี้ มีนักเขียนยุคใหม่เขียนไว้ว่า

268
00:13:50,757 --> 00:13:54,615
โบสถ์น้อยนั้นสวยเกินกว่า
ที่จะไม่มีเรื่องขัดแย้ง

269
00:13:54,639 --> 00:13:55,988
และมันก็เป็นเช่นนั้น

270
00:13:56,012 --> 00:13:59,550
ต้องขอขอบคุณสำนักพิมพ์
ไม่นานไมเคิลแอนเจโลก็พบว่า

271
00:13:59,574 --> 00:14:02,696
การพร่ำบ่นด่า
เกี่ยวกับการโป๊เปลือยกระจายไปทั่ว

272
00:14:02,720 --> 00:14:07,016
และไม่นาน ผลงานชิ้นเอกของเขาที่เกี่ยวกับ
ละครมนุษย์ก็ถูกตีตราว่าเป็นงานลามก

273
00:14:07,040 --> 00:14:09,215
ถึงจุดที่ว่าเขาเติมภาพบุคคลอีกสองคน

274
00:14:09,239 --> 00:14:11,723
หนึ่งในนั้นคือคนที่วิจารณ์เขา
คือข้าหลวงของสันตะปาปา


275
00:14:11,747 --> 00:14:15,879
และอีกคนหนึ่งคือเขาเอง
ที่แห้งเป็นแกลบ ดูไม่เป็นนักกีฬา

276
00:14:15,903 --> 00:14:18,324
อยู่ในมือของผู้ยอมพลีชีพเพื่อศาสนา
ที่เป็นทุกข์มานาน

277
00:14:18,348 --> 00:14:22,016
ปีที่เขาเสียชีวิต
เขาเห็นรูปบางรูปถูกปกปิด

278
00:14:22,040 --> 00:14:27,659
เหมือนเป็นชัยของความไขว้เขว
เหนือการกระตุ้นสู่ความรุ่งโรจน์ของเขา

279
00:14:28,167 --> 00:14:29,931
และตอนนี้ เราก็ยืนอยู่

280
00:14:29,955 --> 00:14:31,685
ที่นี่และตอนนี้

281
00:14:31,709 --> 00:14:34,029
เราอยู่ท่ามกลางพื้นที่

282
00:14:34,053 --> 00:14:36,318
ระหว่างจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด

283
00:14:36,342 --> 00:14:40,574
ของประสบการณ์ทั้งหมดของมนุษย์
ที่ยิ่งใหญ่

284
00:14:40,598 --> 00:14:44,569
โบสถ์น้อยซิสตินบังคับให้เรามองไปรอบ ๆ
ราวกับว่ามันเป็นกระจก

285
00:14:44,593 --> 00:14:45,890
ฉันเป็นใครในกระจกนั่น

286
00:14:45,914 --> 00:14:47,220
ฉันเป็นหนึ่งในกลุ่มคนนั้นหรือเปล่า

287
00:14:47,244 --> 00:14:48,617
ฉันเป็นคนขี้เมาหรือเปล่า

288
00:14:48,641 --> 00:14:50,097
ฉันเป็นนักกีฬาหรือเปล่า

289
00:14:50,121 --> 00:14:52,381
และเมื่อเราออกจากสวรรค์
แห่งความงามที่เฟื่องฟูแห่งนี้


290
00:14:52,405 --> 00:14:56,349
เราได้รับแรงบันดาลใจให้ถาม
คำถามแห่งชีวิตที่ยิ่งใหญ่

291
00:14:56,373 --> 00:15:01,211
ฉันเป็นใคร และบทบาทไหนที่ฉันแสดง
ในโรงมหรสพแห่งชีวิตนี้

292
00:15:01,549 --> 00:15:02,720
ขอบคุณค่ะ

293
00:15:02,744 --> 00:15:06,192
(เสียงปรบมือ)

294
00:15:06,216 --> 00:15:09,187
บรูโน กูสซานิ: เอลิซาเบท ลีฟ ขอบคุณครับ

295
00:15:09,211 --> 00:15:13,067
เอลิซาเบท คุณกล่าวถึง
ประเด็นเรื่องงานลามก

296
00:15:13,091 --> 00:15:17,904
มีการโป๊เปลือย ฉากชีวิตประจำวัน
และสิ่งไม่เหมาะสมมากเกินไป

297
00:15:18,555 --> 00:15:20,420
ในสายตาของคนในยุคนั้น

298
00:15:20,444 --> 00:15:22,050
แต่อันที่จริงเรื่องราวนั้นยิ่งใหญ่กว่านั้น

299
00:15:22,074 --> 00:15:25,094
มันไม่ใช่แค่ถูกแก้ไขอย่างรวดเร็ว
และถูกปกปิด

300
00:15:25,118 --> 00:15:27,742
งานศิลปะเหล่านี้เกือบที่จะถูกทำลาย
ด้วยเหตุนั้น

301
00:15:28,383 --> 00:15:31,408
เอลิซาเบธ ลีฟ: ผลจากภาพวันโลกาวินาศ
มันยิ่งใหญ่มาก

302
00:15:31,432 --> 00:15:34,382
สำนักพิมพ์ต้องการให้ทุกคนเห็นมัน

303
00:15:34,406 --> 00:15:37,691
ฉะนั้น นี่ไม่ใช่แค่อะไรบางอย่าง
ที่เกิดขึ้นภายในไม่กี่สัปดาห์

304
00:15:37,715 --> 00:15:42,183
มันเป็นอะไรบางอย่าง
ที่เกิดขึ้นในช่วง 20 ปี

305
00:15:42,207 --> 00:15:44,131
ที่มีการแก้ไขทำซ้ำและบ่นวิจารณ์

306
00:15:44,155 --> 00:15:45,323
บอกกับศาสนจักรว่า

307
00:15:45,347 --> 00:15:47,922
"คุณไม่สามารถที่จะมาบอกพวกเรา
ว่าเราจะต้องใช้ชีวิตอย่างไร

308
00:15:47,946 --> 00:15:51,286
คุณไม่เห็นหรือว่า คุณมีงานลามก
อยู่ในศาสนจักรน้อยของสันตะปาปาด้วยน่ะ"

309
00:15:51,310 --> 00:15:53,770
และหลังจากการบ่นและยืนกราน

310
00:15:53,794 --> 00:15:56,510
ว่างานพวกนี้จะต้องถูกทำลาย

311
00:15:56,534 --> 00:15:58,695
ในที่สุด มันก็เป็นปี
ที่ไมเคิลแอนเจโลเสียชีวิต

312
00:15:58,719 --> 00:16:00,800
ที่ในที่สุดศาสนจักร
ก็ได้พบกับวิธีประนีประนอม

313
00:16:00,824 --> 00:16:02,355
เพื่อที่จะรักษาภาพวาดเอาไว้

314
00:16:02,379 --> 00:16:05,696
และนั่นก็คือ
การนำสิ่งปกปิดเพิ่ม 30 ชิ้นไปวาง

315
00:16:05,720 --> 00:16:08,467
และนั่นก็คือใบฟิกซ์ที่มีมาแต่เดิม

316
00:16:08,491 --> 00:16:10,079
นั่นเป็นที่มาของมัน

317
00:16:10,103 --> 00:16:14,233
และมันมาจากการที่ศาสนจักร
พยายามรักษางานศิลปะเอาไว้

318
00:16:14,257 --> 00:16:16,428
ไม่ได้เข้าไปเผชิญหน้าปกป้องมัน
หรือทำลายมัน

319
00:16:16,888 --> 00:16:19,675
บรูโน: สิ่งที่คุณเพิ่งมอบให้กับเรา
ไม่ใช่การท่องเที่ยวคลาสสิก

320
00:16:19,699 --> 00:16:22,673
ที่ทุกคนได้ในปัจจุบัน
เมื่อไปยังโบสถ์น้อยซิสติน

321
00:16:22,697 --> 00:16:24,800
(เสียงหัวเราะ)

322
00:16:24,824 --> 00:16:26,605
เอลิซาเบธ: ไม่รู้สิคะ 
นั่นเป็นการโฆษณาหรือเปล่าเนี่ย

323
00:16:26,629 --> 00:16:28,306
(เสียงหัวเราะ)

324
00:16:28,330 --> 00:16:31,318
บรูโน: ไม่ครับไม่ ไม่จำเป็นนะครับ
มันเป็นแค่แถลงการณ์น่ะครับ

325
00:16:31,342 --> 00:16:35,256
ประสบการณ์เกี่ยวกับศิลปะในปัจจุบัน
กำลังเผชิญหน้ากับปัญหา

326
00:16:35,280 --> 00:16:38,155
มีคนอยากดูมันมากเกินไป

327
00:16:38,179 --> 00:16:41,306
และผลก็คือคนห้าล้านคน
เดินผ่านประตูเล็ก ๆ นี่

328
00:16:41,330 --> 00:16:43,647
และได้รับประสบการณ์
ในแบบที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

329
00:16:43,671 --> 00:16:44,837
เมื่อเทียบกับที่เราได้

330
00:16:44,861 --> 00:16:48,390
เอลิซาเบธ: ใช่ค่ะ ฉันเห็นด้วย
มันดีมาก ๆ ที่จะสามารถหยุดและดู

331
00:16:48,414 --> 00:16:50,715
แต่ขอให้ตระหนักไว้ว่า
ถึงแม้ว่าคุณจะอยู่ในนี่นั่นในวันนั้น


332
00:16:50,739 --> 00:16:52,751
กับคน 28,000 คน

333
00:16:52,775 --> 00:16:55,885
แม้ว่าในวันนั้น 
ที่คุณอยู่กับคนอื่น ๆ

334
00:16:55,909 --> 00:16:58,314
มองไปรอบ ๆ ตัว
และคิดว่า มันน่าอัศจรรย์จริง ๆ

335
00:16:58,338 --> 00:17:01,934
ที่ภาพปูนเปียกบางภาพ
จากเมื่อ 500 ปีก่อน

336
00:17:01,958 --> 00:17:05,066
ยังคงดึงดูดผู้คนเหล่านี้
ให้มายื่นอยู่เคียงข้างคุณ

337
00:17:05,090 --> 00:17:07,065
มองขึ้นไป ในขณะที่พวกเขาอ้าปากค้าง

338
00:17:07,089 --> 00:17:12,014
มันเป็นการประกาศที่ยอดเยี่ยม
ว่าความงามสื่อสารกับเราอย่างไร

339
00:17:12,038 --> 00:17:14,725
ผ่านกาลเวลา 
และผ่านพื้นที่ทางภูมิศาสตร์

340
00:17:14,749 --> 00:17:15,943
บรูโน: ลิซ กราซี
[ขอบคุณ]

341
00:17:15,967 --> 00:17:17,174
เอลิซาเบท: กราซี อะ ที
[ขอบคุณค่ะ]

342
00:17:17,198 --> 00:17:18,374
บรูโน: ขอบคุณครับ

343
00:17:18,398 --> 00:17:20,261
(เสียงปรบมือ)