1
00:00:00,000 --> 00:00:01,000
(ปรบมือ)

2
00:00:02,000 --> 00:00:05,000
ขอบคุณครับ งานนี้ขอบอกว่าทั้งตื่นเต้นและหนักใจ

3
00:00:05,000 --> 00:00:08,000
ติ่นเต้นเพราะเป็นโอกาสที่จะได้ตอบแทนพวกท่าน

4
00:00:08,000 --> 00:00:12,000
หนักใจเพราะสัมมนาที่สั้นที่สุดของผมอยู่ที่ 50 ชั่วโมง

5
00:00:12,000 --> 00:00:13,000
(หัวเราะ)

6
00:00:13,000 --> 00:00:16,000
ไม่ได้ล้อเล่นนะ ผมจัดช่วงสุดสัปดาห์

7
00:00:16,000 --> 00:00:17,000
และมากกว่านั้นด้วยซำ เพราะเวลาฝึกคนนั้น

8
00:00:17,000 --> 00:00:20,000
ผมทำอย่างทุ่มเทสุดๆ คิดดู คุณเรียนภาษาอย่างไร

9
00:00:20,000 --> 00:00:22,000
คุณไม่ได้เรียนแค่หลักการ

10
00:00:22,000 --> 00:00:25,000
คุณลงมือและฝึกใช้มันบ่อยๆจนกลายเป็นธรรมชาติ

11
00:00:25,000 --> 00:00:28,000
และเหตุผลที่ผมมาที่นี่ นอกจากจะทำตัวเหมือนคนบ้า

12
00:00:28,000 --> 00:00:30,000
ก็คือผมอยากมาบอกพวกคุณ

13
00:00:30,000 --> 00:00:32,000
ผมไม่ได้มาให้แรงบันดาลใจ คุณไม่ต้องการจากผมหรอก

14
00:00:32,000 --> 00:00:34,000
แต่ส่วนใหญ่ชอบคิดว่านั่นคือที่ผมทำ

15
00:00:34,000 --> 00:00:37,000
มันตรงกันข้ามเลยด้วยซ้ำ

16
00:00:38,000 --> 00:00:39,000
ผู้คนบอกผมว่า "ผมไม่ต้องการแรงบันดาลใจ"

17
00:00:39,000 --> 00:00:41,000
ผมก็จะตอบว่า "แปลกดีนะ นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมทำเลย"

18
00:00:41,000 --> 00:00:45,000
ผมเป็นพวก "เจ้าหนูจำไม" ผมอยากรู้ทำไมคุณทำในสิ่งที่คุณทำ

19
00:00:45,000 --> 00:00:47,000
อะไรจูงใจให้ทำอย่างนั้น

20
00:00:48,000 --> 00:00:51,000
อะไรขับเคลื่อนชีวิตคุณทุกวันนี้ ไม่ใช่เรื่องเมื่อ 10 ปีก่อน

21
00:00:51,000 --> 00:00:53,000
คุณย่ำอยู่กับรอยเดิมๆหรือเปล่า เพราะผมเชื่อว่า

22
00:00:53,000 --> 00:00:56,000
มีพลังขับเคลื่อนภายใน ที่ทำงานอยู่

23
00:00:56,000 --> 00:00:58,000
มันคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในโลก

24
00:00:58,000 --> 00:01:02,000
ผมมาที่นี่เพราะเชื่อว่าอารมณ์คือพลังแห่งชีวิต

25
00:01:02,000 --> 00:01:04,000
ทุกคนที่นี่มีสมองดีเลิศ

26
00:01:04,000 --> 00:01:06,000
พวกคุณเป็นหัวกะทิอยู่แล้ว จริงไหม?

27
00:01:07,000 --> 00:01:09,000
ผมจะไม่พูดถึงคนอีกกลุ่มหนึ่ง แต่เราทุกคนรู้จักการคิด

28
00:01:09,000 --> 00:01:10,000
และด้วยสมองของเรา เราคิดชั่งใจได้ทุกเรื่อง

29
00:01:11,000 --> 00:01:14,000
เราสร้างสรรค์อะไรก็ได้

30
00:01:14,000 --> 00:01:17,000
ผมเห็นด้วยนะ ที่ว่าคนเราทำเพื่อตนเอง

31
00:01:17,000 --> 00:01:19,000
แต่เราก็รู้ว่ามันไม่จริงเสมอไป

32
00:01:20,000 --> 00:01:22,000
คุณไม่ได้ทำเพื่อตัวเองตลอดเวลา

33
00:01:23,000 --> 00:01:24,000
เพราะเมื่อมีอารมณ์เข้ามาเกี่ยว

34
00:01:24,000 --> 00:01:26,000
สมองของเราก็เปลี่ยนไป

35
00:01:27,000 --> 00:01:29,000
มันงดงามมากที่เราคิดไตร่ตรอง

36
00:01:29,000 --> 00:01:31,000
เกี่ยวกับชีวิตบนโลกใบนี้ได้ และโดยเฉพาะ

37
00:01:31,000 --> 00:01:33,000
พวกที่ฉลาดมากๆ เราพลิกแพลงความคิดได้อีกมากมาย

38
00:01:33,000 --> 00:01:35,000
แต่ที่ผมอยากรู้คือ อะไรที่ผลักดันคุณ

39
00:01:35,000 --> 00:01:37,000
จริงๆ ผมอยากเชิญชวนพวกคุณ

40
00:01:37,000 --> 00:01:40,000
หลังผมพูดจบแล้ว ให้สำรวจสิ่งที่คุณเป็นวันนี้

41
00:01:40,000 --> 00:01:43,000
เพื่อสองเหตุผล หนึ่ง: เพื่อให้คุณทำได้มากกว่านี้ และสอง:

42
00:01:44,000 --> 00:01:46,000
เพื่อหวังว่า เราไม่เพียงเข้าใจคนอื่นมากขึ้น

43
00:01:46,000 --> 00:01:49,000
แต่จะซาบซึ้งในตัวพวกเขา และสร้างสัมพันธภาพ

44
00:01:49,000 --> 00:01:51,000
ที่สามารถหยุดบางปัญหา

45
00:01:51,000 --> 00:01:52,000
ที่พบอยู่ทุกวันนี้ในสังคม

46
00:01:52,000 --> 00:01:54,000
ปัญหาที่จะขยายวง

47
00:01:54,000 --> 00:01:55,000
ด้วยเทคโนโลยีที่เชื่อมเราอยู่

48
00:01:56,000 --> 00:01:59,000
เพราะนั่นทำให้พวกเรามาพบกัน และการพบกันนั้น

49
00:01:59,000 --> 00:02:02,000
ไม่ได้แปลว่าเราเข้าใจซึ่งกันและกัน

50
00:02:02,000 --> 00:02:04,000
และสำนึกในคุณค่าของกันและกัน

51
00:02:04,000 --> 00:02:08,000
ผมอยากรู้มาตลอด 30 ปี ว่า

52
00:02:09,000 --> 00:02:11,000
"อะไรที่ทำให้คุณภาพชีวิตเราต่างกัน?

53
00:02:12,000 --> 00:02:13,000
อะไรทำให้ผลงานเราต่างกัน?"

54
00:02:13,000 --> 00:02:14,000
เพราะนั่นคือสิ่งที่ผมถูกจ้างให้ทำ

55
00:02:14,000 --> 00:02:15,000
ตอนนี้ผมต้องโชว์ผลงานแล้ว

56
00:02:15,000 --> 00:02:18,000
นั่นคือสิ่งที่ผมทำมา 30 ปี ... ผมได้รับโทรศัพท์

57
00:02:18,000 --> 00:02:21,000
ตอนที่นักกีฬากำลังหมดแรงอยู่ในจอทีวี

58
00:02:21,000 --> 00:02:23,000
เขาถูกนำอยู่ห้าช่วงพาย

59
00:02:23,000 --> 00:02:24,000
และเขาไม่สามารถตีตื้นได้

60
00:02:25,000 --> 00:02:26,000
ผมต้องทำอะไรสักอย่างให้เห็นผลลัพธ์

61
00:02:26,000 --> 00:02:28,000
ก่อนที่ทุกอย่างจะจบลง และผมได้รับโทรศัพท์

62
00:02:29,000 --> 00:02:30,000
ตอนมีเด็กกำลังจะฆ่าตัวตาย

63
00:02:31,000 --> 00:02:33,000
และผมต้องทำอะไร ณ บัดนั้น และใน 29 ปีนี้

64
00:02:33,000 --> 00:02:36,000
ผมภูมิใจที่จะบอกว่า ผมไม่เคยพลาดเลย

65
00:02:36,000 --> 00:02:38,000
แต่นั่นไม่ได้แปลว่าจะไม่มีวันพลาด แค่ผมยังไม่เคย

66
00:02:38,000 --> 00:02:40,000
เพราะผมเข้าใจความต้องการของมนุษย์ และนั่นคือสิ่งที่ผมจะพูดถึง

67
00:02:40,000 --> 00:02:43,000
เมื่อผมถูกเรียกให้แก้ปัญหาผลงาน นั่นเรื่องหนึ่ง

68
00:02:43,000 --> 00:02:45,000
คุณจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์อย่างไร

69
00:02:46,000 --> 00:02:49,000
แต่ขณะเดียวกัน ผมก็มองหาว่าอะไร

70
00:02:49,000 --> 00:02:51,000
ที่บ่มเพาะความสามารถของแต่ละคน

71
00:02:52,000 --> 00:02:55,000
เพื่อให้เขาก้าวพ้นขีดจำกัด ดังนั้นคำถามที่แท้จริงคือ

72
00:02:55,000 --> 00:02:58,000
ชีวิตนี้มีบทเรียนสำคัญอยู่สองเรื่อง

73
00:02:58,000 --> 00:03:00,000
เรื่องแรก: การประสบความสำเร็จเป็นศาตร์อย่างหนึ่ง

74
00:03:00,000 --> 00:03:02,000
ซึ่งเกือบทุกเรื่องสามารถทำให้ดีขึ้นได้

75
00:03:03,000 --> 00:03:05,000
นั่นคือ "การทำสิ่งที่มองไม่เห็นให้เห็นได้" จริงไหม?

76
00:03:05,000 --> 00:03:07,000
ทำอย่างไรให้ฝันเป็นจริง

77
00:03:07,000 --> 00:03:09,000
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องธุรกิจ งานสังคม เงินทอง

78
00:03:10,000 --> 00:03:11,000
หรืออะไรสำคัญ ร่างกายคุณ ครอบครัวคุณ

79
00:03:12,000 --> 00:03:14,000
แต่อีกบทเรียนชีวิตซึ่งยากจะชำนาญได้คือ การเติมเต็มชีวิต

80
00:03:14,000 --> 00:03:17,000
วิทยาศาสตร์นั้นมันง่าย จริงไหม?

81
00:03:17,000 --> 00:03:19,000
เรารู้กติกา เรารู้กฎ เราทำตามมัน

82
00:03:20,000 --> 00:03:21,000
เราก็จะได้ผลลัพธ์ ... เมื่อเรารู้วิธีเล่น

83
00:03:21,000 --> 00:03:23,000
เพียงคุณรู้ คุณก็ทำตามได้ จริงไหม?

84
00:03:24,000 --> 00:03:26,000
แต่ถ้าพูดถึงการเติมเต็มชีวิต มันคือศิลป์

85
00:03:26,000 --> 00:03:28,000
เพราะมันเกี่ยวกับการมองเห็นคุณค่า

86
00:03:28,000 --> 00:03:31,000
และการให้ สิ่งที่คุณต้องรู้สึกเอาด้วยตัวเอง

87
00:03:32,000 --> 00:03:35,000
ผมได้ทำการวิจัยเพื่อตอบคำถามนี้

88
00:03:35,000 --> 00:03:36,000
ว่าชีวิตคนหนึ่ง จะแตกต่างอย่างไร

89
00:03:36,000 --> 00:03:39,000
ถ้าคุณมองว่าเขาเป็นคนที่คุณ

90
00:03:39,000 --> 00:03:42,000
ให้ทุกอย่างได้กับเขา ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาต้องการ

91
00:03:42,000 --> 00:03:44,000
ถ้าไม่ให้คอมพิวเตอร์ราคา 100 เหรียญ

92
00:03:44,000 --> 00:03:46,000
แต่ให้คอมพิวเตอร์ที่ดีที่สุด คุณให้ความรัก

93
00:03:46,000 --> 00:03:47,000
ให้ความสุข คุณอยู่เมื่อต้องปลอบเขา

94
00:03:48,000 --> 00:03:50,000
และบ่อยครั้งที่คนเหล่านั้น ซึ่งคุณต้องรู้จักบ้างแน่ๆ

95
00:03:51,000 --> 00:03:53,000
มีชีวิตที่พร้อมสรรพ ทั้งความรัก การศึกษา เงินทอง

96
00:03:53,000 --> 00:03:56,000
และพื้นเพที่ดี ต้องใช้ชีวิตหมดไปกับการเข้าออกโรงพยาบาลบ้า

97
00:03:57,000 --> 00:03:59,000
แล้วคุณก็พบเจอคนที่ผ่านทุกข์แสนสาหัส

98
00:04:00,000 --> 00:04:03,000
ทั้งทางจิต ทางเพศ ทางจิตวิญญาณ ทางอารมณ์ที่บอบช้ำ

99
00:04:03,000 --> 00:04:05,000
แม้ไม่เสมอไป แต่ก็บ่อยครั้ง ที่เขาเหล่านั้น

100
00:04:05,000 --> 00:04:08,000
กลายเป็นผู้ที่ให้มากที่สุดกับสังคม

101
00:04:08,000 --> 00:04:11,000
ดังนั้น คำถามที่เราควรถามตนเองจริงๆ ก็คือ

102
00:04:12,000 --> 00:04:14,000
อะไรที่ทำให้เราเป็นเรา และเราล้วนอยู่ในสังคมที่มอมเมาเรา

103
00:04:15,000 --> 00:04:17,000
พวกเราส่วนใหญ่อาจไม่ใช่ แต่สังคมนั้นมอมเมา

104
00:04:17,000 --> 00:04:19,000
ผมหมายถึงทัศนคติที่จมปลักกับอดีต

105
00:04:20,000 --> 00:04:22,000
ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ คงจะไม่ได้อยู่ที่นี่

106
00:04:22,000 --> 00:04:23,000
ถ้าคุณเชื่อทฤษฏีนี้

107
00:04:23,000 --> 00:04:25,000
แต่สังคมส่วนใหญ่คิดว่า อดีตลิขิตชะตา

108
00:04:26,000 --> 00:04:29,000
อดีตคืออนาคต และมันคงใช่ถ้าคุณยึดติดกับมัน

109
00:04:29,000 --> 00:04:30,000
แต่คนในห้องนี้ต่างรู้ดีว่า

110
00:04:31,000 --> 00:04:32,000
เราต้องคอยเตือนตนเอง ว่า

111
00:04:32,000 --> 00:04:34,000
เพราะคุณเป็นคนมีความคิด คุณรู้ว่าอะไรควร

112
00:04:35,000 --> 00:04:36,000
อะไรไม่ควร

113
00:04:37,000 --> 00:04:38,000
ดังนั้น สิ่งที่เราต้องคอยเตือนตนเองคือ

114
00:04:38,000 --> 00:04:41,000
การตัดสินใจคืออำนาจสูงสุด จริงๆนะ

115
00:04:41,000 --> 00:04:43,000
ลองถามคนรู้จักดูว่า

116
00:04:43,000 --> 00:04:44,000
เขาเคยทำอะไรล้มเหลวหรือไม่

117
00:04:44,000 --> 00:04:46,000
ในที่นี้ มีกี่คนที่เคยล้มเหลว

118
00:04:46,000 --> 00:04:47,000
กับสิ่งที่สำคัญในชีวิต ตอบว่า "ใช่" สิ๊

119
00:04:48,000 --> 00:04:49,000
ผู้ชม: ใช่

120
00:04:49,000 --> 00:04:50,000
ขอบคุณสำหรับเสียงตอบรับอย่างล้นหลาม

121
00:04:51,000 --> 00:04:52,000
(หัวเราะ)

122
00:04:52,000 --> 00:04:55,000
แต่ถ้าถามเขาว่าทำไมจึงพลาด

123
00:04:55,000 --> 00:04:57,000
คนที่ทำงานให้คุณ หรือหุ้นส่วนคุณ

124
00:04:57,000 --> 00:04:59,000
หรือแม้แต่คุณเอง เมื่อพลาดในการบรรลุเป้าหมาย

125
00:04:59,000 --> 00:05:01,000
อะไรคือเหตุผลที่เราอ้างกัน?

126
00:05:01,000 --> 00:05:03,000
เขาบอกคุณว่าอะไร? ผมไม่มี... ไม่รู้มากพอหรือ

127
00:05:04,000 --> 00:05:06,000
ไม่มีความรู้ ไม่มีทุน

128
00:05:06,000 --> 00:05:11,000
ไม่มีเวลา ไม่มีเทคโนโลยี

129
00:05:11,000 --> 00:05:14,000
ไม่มีผู้จัดการที่เหมาะสม ไม่มี...

130
00:05:14,000 --> 00:05:18,000
อัล กอร์: ไม่มีศาลสูงสุด (หัวเราะ)

131
00:05:28,000 --> 00:05:30,000
และ...

132
00:05:30,000 --> 00:05:32,000
(ปรบมือ)

133
00:05:32,000 --> 00:05:33,000
และ

134
00:05:33,000 --> 00:05:36,000
(ปรบมือ)

135
00:05:36,000 --> 00:05:38,000
อะไรที่สิ่งเหล่านั้น รวมทั้งศาลสูงสุด มีเหมือนกันคือ?

136
00:05:38,000 --> 00:05:40,000
(หัวเราะ)

137
00:05:41,000 --> 00:05:45,000
พวกมันคือทรัพยากรที่เราอ้างว่าขาดแคลน ชื่งก็อาจจะถูก

138
00:05:45,000 --> 00:05:47,000
เขาอาจจะไม่มีเงิน เขาอาจจะไม่มีศาลสูงสุด

139
00:05:48,000 --> 00:05:50,000
แต่นั่นไม่ใช่ตัวตัดสินครับ

140
00:05:50,000 --> 00:05:56,000
(ปรบมือ)

141
00:05:56,000 --> 00:05:57,000
ถ้าผมพูดผิดก็เตือนด้วยครับ

142
00:05:59,000 --> 00:06:01,000
ปัจจัยที่แท้จริงไม่ใช่ทรัพยากร แต่เป็นการมองทรัพยากรที่มี

143
00:06:02,000 --> 00:06:04,000
นี่ไม่ใช่แค่ประโยคสวยหรู

144
00:06:04,000 --> 00:06:09,000
ผมหมายถึงอารมณ์ ความรู้สึกมนุษย์ สิ่งที่ผมประสพได้

145
00:06:09,000 --> 00:06:12,000
จากตัวคุณในวันก่อนๆ ที่ลึกซึ้ง

146
00:06:13,000 --> 00:06:15,000
เท่าที่ผมเคยประสบมา และเมื่อคุณสื่อสารกันด้วยความรู้สึกนั้น

147
00:06:15,000 --> 00:06:16,000
ผมเชื่อว่าคุณคงจะชนะไอ้หมอนั่นได้แน่

148
00:06:17,000 --> 00:06:22,000
(ปรบมือ)

149
00:06:22,000 --> 00:06:26,000
แต่มันง่ายที่จะบอกว่า เขาควรทำอะไร

150
00:06:26,000 --> 00:06:28,000
(หัวเราะ)

151
00:06:28,000 --> 00:06:35,000
ไอ้โง่รอบบิ้นส์ แต่ผมรู้ตอนดูการโต้วาทีในครั้งนั้น

152
00:06:36,000 --> 00:06:38,000
มีความรู้สึกที่มาสกัดกั้นความสามารถของคน

153
00:06:38,000 --> 00:06:40,000
ที่จะเข้าถึงความคิดและศักยภาพคนคนนั้น

154
00:06:40,000 --> 00:06:42,000
ในลักษณะที่บางคนได้ประสบวันนั้น

155
00:06:42,000 --> 00:06:45,000
เพราะผมรู้ว่ามีคนอยากลงคะแนนให้คุณ แต่ไม่ได้ทำ

156
00:06:46,000 --> 00:06:49,000
แล้วผมก็หัวเสีย แต่อารมณ์ความรู้สึกวันนั้นมีแน่

157
00:06:49,000 --> 00:06:50,000
มีสักกี่คนที่เข้าใจที่ผมพูด ช่วยพูดว่า "ใช่" ซิ

158
00:06:51,000 --> 00:06:52,000
ผู้ชม:ใช่

159
00:06:52,000 --> 00:06:54,000
ดังนั้น มันคืออารมณ์นี่แหละ และถ้าเราได้อารมณ์ที่ถูกต้อง

160
00:06:55,000 --> 00:06:57,000
เราสามารถทำอะไรก็ได้ เราผ่านมันไปได้

161
00:06:57,000 --> 00:06:59,000
ถ้าคุณสร้างสรรค์พอ ขี้เล่นพอ สนุกพอ

162
00:06:59,000 --> 00:07:00,000
คุณก็สามารถเข้าถึงใครก็ได้ ใช่หรือไม่

163
00:07:01,000 --> 00:07:02,000
ผู้ชม:ใช่

164
00:07:02,000 --> 00:07:03,000
ถ้าคุณไม่มีเงิน แต่คุณสร้างสรรค์และมุ่งมั่นพอ

165
00:07:03,000 --> 00:07:06,000
คุณจะพบทางออก นั่นคือทรัพยากรที่แท้จริง

166
00:07:06,000 --> 00:07:09,000
แต่นี่ไม่ใช่เรื่องราวที่ผู้คนบอกเรา จริงไหม?

167
00:07:09,000 --> 00:07:11,000
เรื่องราวที่ผู้คนเล่า มันมีต่างๆนาๆ

168
00:07:11,000 --> 00:07:13,000
พวกเขาบอกว่าขาดทรัพยากร แต่ท้ายที่สุด

169
00:07:13,000 --> 00:07:15,000
ลองดูนี่สิ

170
00:07:16,000 --> 00:07:17,000
พวกเขาบอกว่า อะไรคือเหตุผลที่ยังไม่ประสบความสำเร็จ

171
00:07:18,000 --> 00:07:21,000
ต่อมา ไอ้หมอนี่ทำแผนผมเสียหมดเลย เฮ้อ

172
00:07:21,000 --> 00:07:25,000
(หัวเราะ)

173
00:07:25,000 --> 00:07:26,000
แต่ผมชื่นชมความคิดของเขา จริงๆนะ

174
00:07:26,000 --> 00:07:28,000
(หัวเราะ)

175
00:07:28,000 --> 00:07:31,000
อะไรกำหนดทรัพยากรของคุณ เราบอกว่าการตัดสินใจกำหนดอนาคต

176
00:07:31,000 --> 00:07:35,000
นี่คือสิ่งที่ผมสนใจ ถ้าการตัดสินใจกำหนดอนาคต

177
00:07:35,000 --> 00:07:37,000
มีการตัดสินใจสามเรื่อง สิ่งที่คุณจะสนใจ

178
00:07:37,000 --> 00:07:39,000
ตอนนี้ คุณต้องตัดสินใจว่าจะสนใจเรื่องอะไร

179
00:07:39,000 --> 00:07:41,000
สิ่งที่สอง ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ เมื่อได้ตัดสินใจแล้ว

180
00:07:42,000 --> 00:07:43,000
ว่าจะสนใจอะไร คุณต้องให้ความหมายกับมัน

181
00:07:44,000 --> 00:07:46,000
ความหมายอะไรก็ได้ที่ก่อกำเนิดอารมณ์

182
00:07:46,000 --> 00:07:49,000
นี่คือตอนจบหรือตอนต้น นี่พระเจ้าลงโทษเรา

183
00:07:49,000 --> 00:07:51,000
หรือกำลังให้รางวัล นี่คือดวงหรือ?

184
00:07:52,000 --> 00:07:55,000
จากนั้น อารมณ์เราจะกำหนดว่าเราจะทำอะไรต่อไป

185
00:07:55,000 --> 00:07:56,000
ดังนั้น ลองคิดถึงชีวิตคุณเอง

186
00:07:57,000 --> 00:07:58,000
การตัดสินใจที่ชี้ชะตาของคุณ

187
00:07:59,000 --> 00:08:01,000
มันฟังดูจริงจัง แต่ใน 5 หรือ 10 ปีที่ผ่านมา

188
00:08:02,000 --> 00:08:03,000
15 ปีก็ได้ คุณตัดสินใจอะไรไปบ้าง

189
00:08:03,000 --> 00:08:05,000
ซึ่งหากคุณได้ตัดสินใจเป็นอื่น

190
00:08:05,000 --> 00:08:08,000
ชีวิตจะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ใครบ้างที่คิดออก

191
00:08:08,000 --> 00:08:09,000
จริงๆนะ ไม่ว่าดีขึ้นหรือแย่ลง จงตอบว่า "ใช่"

192
00:08:10,000 --> 00:08:11,000
ผู้ชม: ใช่

193
00:08:11,000 --> 00:08:13,000
ท้ายที่สุด อาจเป็นเรื่องว่าจะทำงานที่ไหน

194
00:08:13,000 --> 00:08:14,000
และพบกับคนที่คุณรักที่นั่น

195
00:08:15,000 --> 00:08:17,000
หรืออาจเป็นเรื่องอาชีพ ผมรู้จักอัจฉริยะจาก Google ที่นี่นะ

196
00:08:18,000 --> 00:08:19,000
ผมเข้าใจการตัดสินใจของพวกเขา

197
00:08:20,000 --> 00:08:22,000
ที่ต้องการขายเทคโนโลยี จะเกิดอะไรขึ้นหากเขาทำเช่นนั้น

198
00:08:23,000 --> 00:08:25,000
แทนที่จะสร้างวัฒนธรรมเอง โลกนี้จะเป็นอย่างไร

199
00:08:25,000 --> 00:08:27,000
ชีวิตเขาจะต่างไปอย่างไร มีผลกระทบแค่ไหน

200
00:08:28,000 --> 00:08:30,000
ประวัติศาสตร์โลกประกอบด้วยการตัดสินใจเช่นนี้

201
00:08:30,000 --> 00:08:33,000
เมื่อมีหญิงคนหนึ่งปฏิเสธที่จะนั่งที่ท้ายรถเมล์

202
00:08:34,000 --> 00:08:37,000
เธอไม่เพียงเปลี่ยนชีวิตเธอ แต่การตัดสินใจนั้นเปลี่ยนวัฒนธรรมเรา

203
00:08:37,000 --> 00:08:40,000
หรือเมื่อมีคนยืนหน้ารถถัง หรือคนอย่าง

204
00:08:41,000 --> 00:08:42,000
แลนซ์ อาร์มสตรอง ที่มีคนมาบอกว่า

205
00:08:43,000 --> 00:08:45,000
"คุณเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก" มันยากสำหรับผู้ชายนะ

206
00:08:46,000 --> 00:08:47,000
โดยเฉพาะถ้าต้องขี่จักรยาน

207
00:08:47,000 --> 00:08:49,000
(หัวเราะ)

208
00:08:49,000 --> 00:08:51,000
ถ้าเป็นมะเร็งสมอง เป็นมะเร็งปอด

209
00:08:51,000 --> 00:08:53,000
แต่เส้นทางที่เขาเลือกคืออะไร?

210
00:08:54,000 --> 00:08:55,000
มันแตกต่างจากคนส่วนใหญ่ มันหมายความว่าอะไร?

211
00:08:55,000 --> 00:08:57,000
มันไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นการเริ่มต้น ว่าเขาจะทำอะไร

212
00:08:57,000 --> 00:09:00,000
เขาไปชนะการแข่งขันที่ไม่เคยชนะมาก่อนถึงเจ็ดครั้ง

213
00:09:00,000 --> 00:09:02,000
เพราะเขามีความพร้อมทางความรู้สึก

214
00:09:03,000 --> 00:09:06,000
มีพละกำลังทางจิตใจ นั่นคือความแตกต่างของคนคนนี้

215
00:09:06,000 --> 00:09:08,000
ผมพบเจอคนประมาณสามล้านคน

216
00:09:08,000 --> 00:09:10,000
เพราะนั่นคือห้องแล็บของผม รวมแล้วสามล้านคน

217
00:09:11,000 --> 00:09:13,000
จาก 80 ประเทศ ที่ได้มีโอกาสมาพบกัน

218
00:09:13,000 --> 00:09:17,000
ตลอด 29 ปีที่ผ่านมา หลังๆมา ร่องรอยเริ่มเด่นชัด

219
00:09:17,000 --> 00:09:19,000
คุณจะเห็นว่า อเมริกาใต้และอัฟริกา

220
00:09:19,000 --> 00:09:22,000
อาจจะเชื่อมโยงกันในบางมุม จริงไหม? คนอื่นอาจพูดว่า

221
00:09:22,000 --> 00:09:25,000
"มันฟังดูไร้สาระ" ถ้าเช่นนั้น อะไรที่บ่มเพาะแลนซ์ล่ะ?

222
00:09:25,000 --> 00:09:30,000
อะไรที่บ่มเพาะคุณ มีพลังที่มองไม่เห็นสองอย่าง หนึ่งคือสถานะ

223
00:09:31,000 --> 00:09:32,000
เราต่างเคยประสพมา

224
00:09:32,000 --> 00:09:34,000
ถ้าคุณเคยทำอะไรบางอย่าง แล้วหลังจากนั้น

225
00:09:34,000 --> 00:09:35,000
คุณบอกตัวเองว่า ไม่น่าพูดออกไปเลย

226
00:09:36,000 --> 00:09:38,000
ทำลงไปได้อย่างไร มันงี่เง่ามาก ใครเคยเป็นแบบนั้นบ้าง?

227
00:09:38,000 --> 00:09:39,000
จงตอบว่า "ใช่"

228
00:09:39,000 --> 00:09:40,000
ผู้ชม:ใช่

229
00:09:40,000 --> 00:09:42,000
คุณเคยทำอะไรบางอย่าง ซึ่งเมื่อทำแล้ว บอกว่า "นั่นแหละผมเอง"

230
00:09:42,000 --> 00:09:44,000
(หัวเราะ)

231
00:09:44,000 --> 00:09:46,000
นั่นไม่ใช่เรื่องความสามารถ แต่เป็นเรื่องสภาวะ

232
00:09:47,000 --> 00:09:49,000
รูปแบบของโลกที่สร้างตัวคุณในระยะยาว

233
00:09:50,000 --> 00:09:53,000
รูปแบบนั้นเป็นเสมือนตัวกรอง ซึ่งปั้นเราขึ้นมา

234
00:09:53,000 --> 00:09:54,000
นั่นคือสิ่งที่ทำให้เราตัดสินใจ

235
00:09:55,000 --> 00:09:56,000
เมื่อเราจะชักจูงใครสักคน เราต้องรู้ว่า

236
00:09:56,000 --> 00:09:57,000
อะไรที่จูงใจเขาอยู่แล้ว

237
00:09:58,000 --> 00:09:59,000
ผมคิดว่ามันมีอยู่สามส่วน

238
00:10:00,000 --> 00:10:02,000
หนึ่ง: เป้าหมาย อะไรที่คุณต้องการ?

239
00:10:02,000 --> 00:10:04,000
ซึ่งผมเชื่อว่า มันไม่ใช่ความปรารถนา

240
00:10:04,000 --> 00:10:06,000
คุณสามารถบรรลุเป้าหรือความปรารถนาได้ มีสักกี่คนที่มีเป้า

241
00:10:06,000 --> 00:10:08,000
หรือความคิดปรารถนา มีเพียงเท่านี้หรือ

242
00:10:08,000 --> 00:10:09,000
ใครเคยมีบ้าง จงพูดว่า "ใช่"

243
00:10:09,000 --> 00:10:10,000
ผู้ชม:ใช่

244
00:10:10,000 --> 00:10:13,000
มันคือความจำเป็น ผมว่ามนุษย์มีความจำเป็นหกประการ

245
00:10:13,000 --> 00:10:16,000
สอง: เมื่อคุณรู้จักเป้าหมายที่ขับเคลื่อนคุณแล้ว

246
00:10:16,000 --> 00:10:19,000
และได้ค้นพบความจริง คุณไม่ได้สร้าง คุณค้นพบมัน

247
00:10:19,000 --> 00:10:20,000
คุณก็จะพบแผนที่

248
00:10:20,000 --> 00:10:23,000
ระบบความเชื่อที่บอกทางบรรลุความจำเป็นเหล่านั้น

249
00:10:23,000 --> 00:10:25,000
บางคนเชื่อว่าจะบรรลุได้โดยการทำลายโลก

250
00:10:25,000 --> 00:10:28,000
บ้างก็โดยการสร้างบางอย่าง รักใครสักคน

251
00:10:29,000 --> 00:10:32,000
จากนั้นเป็นเรื่องเชื้อเพลิงที่เลือก ผมจะพูดสั้นๆ ความจำเป็นหกอย่าง

252
00:10:32,000 --> 00:10:34,000
ผมจะบอกคุณว่ามันคืออะไร หนึ่ง: ความแน่นอน

253
00:10:34,000 --> 00:10:36,000
สิ่งนี้ไม่ใช่เป้าหรือสิ่งปรารถนา แต่ใช้ได้กับทุกคน

254
00:10:37,000 --> 00:10:38,000
ทุกคนต้องการแน่ใจ ว่าหลีกเลี่ยงความเจ็บปวดได้

255
00:10:38,000 --> 00:10:40,000
อย่างน้อยให้รู้สึกสบาย จะได้มาอย่างไรล่ะ?

256
00:10:40,000 --> 00:10:44,000
ควบคุมคนอื่น? พัฒนาความสามารถ? เลิกล้ม? สูบบุหรื่?

257
00:10:45,000 --> 00:10:47,000
หากแน่ใจแล้ว มันตลกสิ้นดี

258
00:10:47,000 --> 00:10:48,000
แม้ว่าเราต่างต้องการมัน

259
00:10:48,000 --> 00:10:50,000
เช่นหากคุณไม่แน่นอนกับสุขภาพ หรือเรื่องบุตรหลาน

260
00:10:50,000 --> 00:10:52,000
หรือเรื่องเงิน คุณจะไม่คิดถึงเรื่องอื่น

261
00:10:52,000 --> 00:10:53,000
หากคุณไม่แน่ใจว่าเพดานนี้จะยกอยู่ได้

262
00:10:53,000 --> 00:10:54,000
คุณก็จะไม่สนใจฟังวิทยากร

263
00:10:55,000 --> 00:10:58,000
ขณะที่ความแน่ใจของเรามีความหมายต่างกันไป ถ้าเราแน่ใจแล้ว

264
00:10:59,000 --> 00:11:00,000
เราจะได้อะไร? คุณรู้สึกอะไรเมื่อคุณแน่ใจ?

265
00:11:00,000 --> 00:11:01,000
รู้ว่าจะเกิดอะไร เกิดเมื่อไร

266
00:11:01,000 --> 00:11:02,000
รู้ว่าเกิดอย่างไร คุณจะรู้สึกอย่างไร?

267
00:11:03,000 --> 00:11:06,000
น่าเบื่อจะตาย พระเจ้า ผู้ทรงฉลาดล้ำ

268
00:11:06,000 --> 00:11:07,000
(หัวเราะ)

269
00:11:07,000 --> 00:11:10,000
จึงประทานความจำเป็นข้อสอง คือความไม่แน่นอน

270
00:11:10,000 --> 00:11:12,000
เราต้องการความหลากหลาย ประหลาดใจ

271
00:11:13,000 --> 00:11:14,000
มีกี่คนที่ชอบความประหลาดใจ พูดว่า "ใช่"

272
00:11:15,000 --> 00:11:16,000
ผู้ชม:ใช่

273
00:11:16,000 --> 00:11:17,000
โกหก คุณชอบเฉพาะความประหลาดใจที่อยากได้

274
00:11:17,000 --> 00:11:19,000
(หัวเราะ)

275
00:11:19,000 --> 00:11:22,000
สิ่งที่ไม่ต้องการก็เรียกว่าปัญหา แต่มันจำเป็นสำหรับคุณ

276
00:11:22,000 --> 00:11:25,000
ดังนั้นความหลากหลายก็สำคัญ เคยเช่าหนังวีดีโอซ้ำๆ

277
00:11:25,000 --> 00:11:29,000
ใครเคยบ้าง? ออกไปข้างนอกบ้างเถอะ

278
00:11:29,000 --> 00:11:31,000
(หัวเราะ)

279
00:11:31,000 --> 00:11:33,000
เอาล่ะ คุณทำทำไม? คุณแน่ใจว่ามันดี

280
00:11:33,000 --> 00:11:35,000
เพราะเคยอ่านแล้ว เคยดูแล้ว แต่คุณหวังว่า

281
00:11:35,000 --> 00:11:37,000
มันนานพอที่คุณจะลืมแล้ว นั่นคือความหลากหลาย

282
00:11:38,000 --> 00:11:41,000
ความจำเป็นที่สาม ความสำคัญ เราต่างต้องการ

283
00:11:41,000 --> 00:11:44,000
รู้สึกสำคัญ พิเศษ โดดเด่น คุณได้โดยหาเงินมากขึ้น

284
00:11:44,000 --> 00:11:46,000
สนใจจิตวิญญาณมากขึ้น

285
00:11:46,000 --> 00:11:48,000
ไปทำรอยสัก ตุ้มหู

286
00:11:48,000 --> 00:11:51,000
ในบริเวณที่คนอื่นไม่อยากเห็น

287
00:11:52,000 --> 00:11:55,000
อะไรก็ได้ วิธีที่รวดเร็วที่สุด

288
00:11:55,000 --> 00:11:57,000
ถ้าคุณไร้การศึกษา ไร้การอบรม ไร้ศาสนาและทรัพย์สิน

289
00:11:57,000 --> 00:12:00,000
หรือหมดหนทาง ก็คือความรุนแรง ถ้าผมเอาปืนจ่อหัวคุณ

290
00:12:00,000 --> 00:12:02,000
และอาศัยในย่านนักเลง ผมสำคัญขึ้นมาทันที

291
00:12:02,000 --> 00:12:05,000
คะแนนจากศูนย์ไปเต็มสิบ ผมมั่นใจแค่ไหนว่า

292
00:12:05,000 --> 00:12:08,000
คุณจะตอบสนองผม? เต็มสิบเลย

293
00:12:09,000 --> 00:12:10,000
ใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป มันคงตื่นเต้นดี

294
00:12:10,000 --> 00:12:13,000
เหมือนที่ปีนเข้าไปในถ้ำ

295
00:12:13,000 --> 00:12:15,000
แล้วเข้าไปให้สุด ทั้งหลากหลายและไม่แน่นอน

296
00:12:15,000 --> 00:12:18,000
และมันสำคัญ จริงไหม? คุณจึงเสี่ยงชีวิตเพื่อมัน

297
00:12:19,000 --> 00:12:21,000
นั่นคือเหตุที่เรามีความรุนแรงมาตลอด และจะคงมีต่อไป

298
00:12:21,000 --> 00:12:23,000
เว้นแต่จะมีการเปลี่ยนแปลงทางความคิด ของคนทั้งเผ่าพันธ์

299
00:12:24,000 --> 00:12:25,000
มีเป็นล้านวิธีที่จะทำให้ตนสำคัญ

300
00:12:25,000 --> 00:12:27,000
แต่จะสำคัญได้ คุณต้องโดดเด่นและแตกต่าง

301
00:12:27,000 --> 00:12:30,000
สิ่งที่จำเป็นคือ ความรักและความสัมพันธ์ ซึ่งเป็นข้อที่สี่

302
00:12:31,000 --> 00:12:33,000
เราล้วนต้องการมัน คนส่วนใหญ่จะหยุดอยู่แค่การรู้จัก

303
00:12:33,000 --> 00:12:35,000
เพราะความรักนั้นน่ากลัวเกินไป ไม่อยากเจ็บ

304
00:12:35,000 --> 00:12:38,000
ใครเคยเจ็บจากความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง พูดว่า "ใช่"

305
00:12:38,000 --> 00:12:39,000
(หัวเราะ)

306
00:12:39,000 --> 00:12:41,000
ถ้าคุณไม่ยกมือ คุณโกหกแน่ๆ ผมรู้

307
00:12:41,000 --> 00:12:42,000
(หัวเราะ)

308
00:12:42,000 --> 00:12:43,000
และคุณจะต้องเจ็บปวดอีก

309
00:12:43,000 --> 00:12:45,000
ผมพูดซะให้รู้สึกดีเลยว่ามั้ย?

310
00:12:45,000 --> 00:12:46,000
(หัวเราะ)

311
00:12:46,000 --> 00:12:49,000
แต่ความจริงคือ เราต้องการมัน โดยอาศัยความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง

312
00:12:49,000 --> 00:12:52,000
อาศัยมิตรสหาย การอธิษฐาน การเดินป่า

313
00:12:53,000 --> 00:12:55,000
ถ้าไม่ได้ผลก็หาหมามาเลี้ยง ไม่เอาแมวนะ หาหมามาเลี้ยง

314
00:12:55,000 --> 00:12:57,000
เพราะถ้าคุณปล่อยมันไว้สองนาที มันทำเหมือนคุณ

315
00:12:57,000 --> 00:12:59,000
จากมันไปหกเดือน ตอนคุณโผล่มาในไม่กี่นาทีต่อมา

316
00:12:59,000 --> 00:13:00,000
(หัวเราะ)

317
00:13:00,000 --> 00:13:02,000
เอาละ สี่ข้อแรกนั้น ทุกๆคนหาทางบรรลุมันได้

318
00:13:03,000 --> 00:13:05,000
แม้ว่าคุณอาจโกหกตัวเอง คุณต้องมีสองบุคลิก

319
00:13:06,000 --> 00:13:09,000
แต่สองข้อหลังนี่ซิ สื่ข้อแรกนั้นเรียกว่า

320
00:13:09,000 --> 00:13:11,000
ความจำเป็นทางบุคคล ผมเรียกอย่างนั้น

321
00:13:11,000 --> 00:13:13,000
สองข้อสุดท้ายคือความจำเป็นทางจิตใจ

322
00:13:14,000 --> 00:13:16,000
นั่นคือที่มาของการเติมเต็มชีวิต คุณไม่สามารถเติมเต็มได้

323
00:13:16,000 --> 00:13:19,000
จากสี่ข้อแรก คุณอาจหาทาง สูบบุหรี่ ดื่มเหล้า หรืออะไรก็ตาม

324
00:13:19,000 --> 00:13:20,000
เพื่อบรรลุสี่ข้อแรก แต่สำหรับสองข้อหลัง เช่นข้อห้า

325
00:13:21,000 --> 00:13:23,000
คุณต้องเติบโตขึ้น เราที่นี่ต่างรู้คำตอบนี้

326
00:13:23,000 --> 00:13:26,000
ถ้าไม่เติบโตจะเป็นอย่างไร หากความสัมพันธ์ไม่เติบโต

327
00:13:26,000 --> 00:13:28,000
ถ้าธุรกิจไม่เติบโต ถ้าคุณไม่เติบโต

328
00:13:28,000 --> 00:13:29,000
มันไม่สำคัญว่าคุณมีเงินเท่าไหร่

329
00:13:29,000 --> 00:13:31,000
มีเพื่อนกี่คน มีคนรักคุณกี่คน

330
00:13:31,000 --> 00:13:34,000
คุณรู้สึกเหมือนตกนรก และเหตุที่ต้องเติบโตขึ้นคือ

331
00:13:34,000 --> 00:13:36,000
เรามีสิ่งที่จะให้ผู้อื่น

332
00:13:37,000 --> 00:13:39,000
เพราะข้อที่หกคือการช่วยผู้อื่น

333
00:13:40,000 --> 00:13:41,000
เพราะเราต่างก็รู้ว่า ถึงแม้จะฟังดูเชย

334
00:13:42,000 --> 00:13:45,000
ความลับของการใช้ชีวิตคือการให้ ชีวิดไม่ใช่มีแต่เรื่องของตน

335
00:13:45,000 --> 00:13:47,000
เป็นเรื่องของเรา วัฒนธรรมนี้ก็รู้ คนที่นี่ก็รู้เช่นนั้น

336
00:13:47,000 --> 00:13:50,000
มันน่าตื่นเต้นเมื่อเห็นนิโคลัสขึ้นมาพูดถึง

337
00:13:50,000 --> 00:13:52,000
คอมพิวเตอร์ร้อยเหรียญของเขา สิ่งที่น่าตื่นเต้นแท้จริงคือ

338
00:13:52,000 --> 00:13:55,000
อัจฉริยะท่านนี้ ได้ค้นพบว่าชีวิดเขาเกิดมาเพื่ออะไร

339
00:13:56,000 --> 00:13:58,000
สัมผัสใด้ถึงความแตกต่างในตัวเขา มันวิเศษมาก

340
00:13:59,000 --> 00:14:01,000
เหตุผลของเขาสัมผัสผู้อื่นได้ ในชีวิดผมเอง

341
00:14:01,000 --> 00:14:03,000
ผมสัมผัสได้ถึงสิ่งนี้เมื่อตอนอายุ 11 ขวบ

342
00:14:03,000 --> 00:14:06,000
ในวันขอบคุณพระเจ้า ไม่มีเงิน ไม่มีอาหาร และเราจะไม่ยอมทนหิว

343
00:14:06,000 --> 00:14:09,000
แต่พ่อผมก็กำลังแย่สุดๆ แม่ผมก็กำลังจะบอกเขา

344
00:14:09,000 --> 00:14:12,000
ว่าเขาแย่แค่ไหน และแล้วมีคนมาเคาะประตู

345
00:14:12,000 --> 00:14:14,000
มาส่งอาหารให้ พ่อผมตัดสินใจได้สามเรื่อง

346
00:14:15,000 --> 00:14:17,000
ผมรู้ว่ามันคืออะไร เขามองว่า "นั่นคือสื่งของบริจาค"

347
00:14:18,000 --> 00:14:20,000
มันแปลว่าอะไร ฉันไร้ค่า ฉันต้องทำอะไร

348
00:14:21,000 --> 00:14:23,000
จากครอบครัวนี้ไป" ซึ่งเขาก็ไป มันเป็นประสบการณ์ที่เจ็บปวดที่สุด

349
00:14:24,000 --> 00:14:27,000
นำมาซี่งหนทางใหม่ในการตัดสินใจสามข้อของผม

350
00:14:28,000 --> 00:14:31,000
ผมพูดว่า "อย่างน้อยเราก็มีอาหารกิน" แหม หลักการล้ำเลิศ

351
00:14:31,000 --> 00:14:32,000
(หัวเราะ)

352
00:14:32,000 --> 00:14:33,000
ข้อสอง แต่สิ่งนี้เปลี่ยนแปลงชีวิดผม

353
00:14:33,000 --> 00:14:36,000
และมันบ่มเพาะความเป็นมนุษย์ของผม "ของขวัญจากใครสักคน

354
00:14:36,000 --> 00:14:39,000
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นใคร" พ่อบอกเสมอว่า

355
00:14:39,000 --> 00:14:42,000
"ไม่มีใครสนใจเราหรอก" แล้วอยู่ดีๆ มีใครก็ไม่รู้

356
00:14:42,000 --> 00:14:44,000
เอาอาหารมาให้ครอบครัวเรา โดยไม่หวังอะไรตอบแทน

357
00:14:44,000 --> 00:14:47,000
มาห่วงใยเรา มันทำให้ผมเชื่อว่า "คนแปลกหน้า

358
00:14:47,000 --> 00:14:50,000
ก็ห่วงใยเรา" และนั่นทำให้ผมตัดสินใจได้ว่า

359
00:14:51,000 --> 00:14:52,000
ถ้าคนแปลกหน้าห่วงใยครอบครัวผม ผมก็ห่วงใยเขา

360
00:14:53,000 --> 00:14:54,000
ผมจะทำอย่างไร ผมต้องทำอะไรสักอย่าง

361
00:14:54,000 --> 00:14:57,000
ทำให้เกิดความแตกต่าง ดังนั้นเมื่อผมอายุ 17 ผมออกไป

362
00:14:57,000 --> 00:14:59,000
ในวันขอบคุณพระเจ้า ปีนั้นผมมีเป้าที่จะ

363
00:14:59,000 --> 00:15:00,000
หาเงินพอที่จะเลี้ยงสองครอบครัว

364
00:15:00,000 --> 00:15:02,000
เป็นความสุขที่สุดที่ผมเคยทำในชีวิด ตื้นตันใจที่สุด

365
00:15:03,000 --> 00:15:05,000
ปีต่อมาเป็นสี่ครอบครัว ผมไม่ได้บอกใครในสิ่งที่ทำ

366
00:15:05,000 --> 00:15:07,000
ปีต่อมาเป็น แปด ผมไม่ได้ทำเพื่อคะแนน

367
00:15:08,000 --> 00:15:09,000
แต่หลังจากแปด ผมได้คิดว่าผมน่าจะหาคนช่วย

368
00:15:09,000 --> 00:15:11,000
(หัวเราะ)

369
00:15:11,000 --> 00:15:13,000
และแน่นอน ผมออกไปอีกครั้ง

370
00:15:13,000 --> 00:15:15,000
ผมชวนเพื่อนๆมา และขยายจำนวนผู้ร่วมงาน

371
00:15:15,000 --> 00:15:17,000
เมื่อได้ถึง 11 คน ผมก็จัดตั้งมูลนิธิ

372
00:15:17,000 --> 00:15:19,000
ปัจจุบันผ่านไป 18 ปีแล้ว ผมภูมิใจที่จะบอกว่า ปีที่แล้ว

373
00:15:19,000 --> 00:15:22,000
เราเลี้ยงคนสองล้านคนใน 35 ประเทศโดยผ่านมูลนิธินี้

374
00:15:23,000 --> 00:15:24,000
ในช่วงวันหยุด ในวันขอบคุณพระเจ้า วันคริสต์มาส

375
00:15:24,000 --> 00:15:25,000
(ปรบมือ)

376
00:15:25,000 --> 00:15:26,000
ในประเทศต่างๆทั่วโลก

377
00:15:26,000 --> 00:15:27,000
มันช่างวิเศษ

378
00:15:27,000 --> 00:15:28,000
(ปรบมือ)

379
00:15:28,000 --> 00:15:29,000
ขอบคุณครับ

380
00:15:29,000 --> 00:15:30,000
(ปรบมือ)

381
00:15:30,000 --> 00:15:32,000
ผมไม่ได้พูดเพื่อโอ้อวด ผมพูดเพราะผมภูมิใจ

382
00:15:32,000 --> 00:15:35,000
ในความเป็นคน เพราะพวกเขาต่างตื่นเต้นที่จะให้

383
00:15:35,000 --> 00:15:38,000
เมื่อพวกเขาได้รับประสบการณ์นั้น ไม่ได้ดีแต่พูด

384
00:15:39,000 --> 00:15:43,000
ท้ายสุด เวลาใกล้จะหมดแล้ว เป้าหมายที่หล่อหลอมคุณ

385
00:15:44,000 --> 00:15:45,000
นั่นคือสิ่งที่แตกต่างจากคนสู่คน เราต่างมีความต้องการ

386
00:15:46,000 --> 00:15:48,000
คุณเป็นพวกไม่เสี่ยงหรือ นั่นคือสิ่งที่ให้ค่าสูงสุดหรือ

387
00:15:48,000 --> 00:15:52,000
หรือชอบเสี่ยง ผู้ชายคนนี้คงไม่ใช่พวกกลัวเสี่ยงตาย

388
00:15:52,000 --> 00:15:55,000
ถ้าเขาอยากปีนเข้าไปในถ้ำเหล่านั้น คุณขับเคลื่อนด้วยความสำคัญ

389
00:15:55,000 --> 00:15:57,000
หรือความรัก? เราต้องการทั้งหกอย่าง แต่อย่างไรก็ตาม

390
00:15:57,000 --> 00:15:59,000
ระบบนำร่องของคุณ เบนเข็มไปในทิศต่างๆกัน

391
00:15:59,000 --> 00:16:01,000
เมื่อคุณไปในทิศทางนั้น ก็จะมีเป้าหมายหรือชะตาของตนเอง

392
00:16:02,000 --> 00:16:05,000
ส่วนที่สองคือแผนที่ เหมือนระบบควบคุมการทำงาน

393
00:16:05,000 --> 00:16:07,000
ที่บอกให้ไปถึงได้อย่างไร สำหรับบางคนแผนที่ก็คือ

394
00:16:08,000 --> 00:16:10,000
"ฉันจะช่วยชีวิตคน แม้ว่าต้องตายแทนคนอื่น"

395
00:16:10,000 --> 00:16:11,000
เขาจึงเป็นนักดับเพลิง แต่สำหรับบางคน

396
00:16:12,000 --> 00:16:14,000
"ฉันต้องฆ่าคนเพื่อให้ได้มา" พวกเขาพยายามบรรลุ

397
00:16:14,000 --> 00:16:18,000
ความต้องการสำคัญตน ใช่ไหม? พวกเขาทำเพื่อพระเจ้า

398
00:16:18,000 --> 00:16:20,000
เพื่อครอบครัว แต่เขาได้แผนที่คนละฉบับ

399
00:16:20,000 --> 00:16:22,000
มีความเชื่อแตกต่างกันอยู่ 7 อย่างซึ่งผมไม่สามารถพูดได้

400
00:16:22,000 --> 00:16:25,000
เดี๋ยวหมดเวลาเสียก่อน ข้อสุดท้ายคืออารมณ์

401
00:16:25,000 --> 00:16:28,000
ส่วนหนึ่งของแผนที่เป็นเหมือนเวลา บางคนคิดว่า

402
00:16:28,000 --> 00:16:31,000
ระยะเวลายาวนานคือ 100 ปี คนอื่นอาจแค่ 3 วินาที

403
00:16:31,000 --> 00:16:32,000
และนั่นคือเวลาที่ผมมีเหลือ

404
00:16:32,000 --> 00:16:33,000
(หัวเราะ)

405
00:16:33,000 --> 00:16:35,000
และข้อสุดท้ายที่ผมพูดไปแล้ว เป็นเรื่องคุณ

406
00:16:35,000 --> 00:16:37,000
ถ้าคุณมีเป้าหมายและมีแผนที่ เช่น

407
00:16:38,000 --> 00:16:41,000
ผมไม่สามารถใช้กูเกิล เพราะว่าผมชอบแมค และแผนที่ในแมค

408
00:16:41,000 --> 00:16:43,000
ยังไม่ดีพอ -- ถ้าคุณใช้ MapQuest -- มีกี่คนที่

409
00:16:43,000 --> 00:16:45,000
พลาดไปใช้ MapQuest กันบ้าง?

410
00:16:45,000 --> 00:16:46,000
(หัวเราะ)

411
00:16:46,000 --> 00:16:48,000
คุณใช้มันแล้วคุณไปไม่ถึงที่ ลองคิดดูซิ

412
00:16:48,000 --> 00:16:51,000
ถ้าความเชื่อของคุณรับประกันให้คุณไปไม่ถึงที่หมาย

413
00:16:51,000 --> 00:16:52,000
(หัวเราะ)

414
00:16:52,000 --> 00:16:54,000
ข้อสุดท้ายคืออารมณ์

415
00:16:54,000 --> 00:16:58,000
สิ่งที่จะพูดเรื่องอารมณ์คือว่า เรามีถึง 6000 อารมณ์

416
00:16:58,000 --> 00:17:00,000
ที่มีคำศัพท์ระบุไว้ในภาษาอังกฤษ

417
00:17:00,000 --> 00:17:02,000
ซึ่งนั่นเป็นเพียงตัวอย่างของคำเรียก

418
00:17:02,000 --> 00:17:06,000
ซึ่งเปลี่ยนไปตามภาษาที่ใช้ แต่ถ้าเป็นอารมณ์หลักๆ

419
00:17:06,000 --> 00:17:09,000
ถ้ามีเวลา ผมจะมีสัก 20000 คนหรือสักพันคน

420
00:17:09,000 --> 00:17:11,000
และให้พวกเขาเขียนอารมณ์ทั้งหมดที่ประสบมา

421
00:17:11,000 --> 00:17:13,000
ในแต่ละสัปดาห์ และให้เวลาเท่าที่ต้องการ

422
00:17:14,000 --> 00:17:15,000
เขียนลงในด้านหนึ่งว่าเป็น อารมณ์บวก

423
00:17:15,000 --> 00:17:16,000
อีกด้านเป็น อารมณ์ลบ

424
00:17:16,000 --> 00:17:18,000
ลองทายดูว่าได้อารมณ์กี่แบบ? น้อยกว่า 12

425
00:17:19,000 --> 00:17:22,000
และครึ่งหนึ่งทำให้รู้สึกแย่มาก ดังนั้นเขาได้สักห้าหรือหก

426
00:17:22,000 --> 00:17:25,000
อารมณ์ที่รู้สึกดี ก็คงประมาณว่า "สุข สุข

427
00:17:25,000 --> 00:17:28,000
ตื่นเต้น ฉิบหาย หงุดหงิด หงุดหงิด พ้ายแพ้ เศร้าสร้อย"

428
00:17:29,000 --> 00:17:31,000
มีกี่คนที่รู้จักคนที่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

429
00:17:31,000 --> 00:17:33,000
ก็หาเรื่องฉุนเฉียวจนได้ กี่คนที่รู้จักคนแบบนี้?

430
00:17:33,000 --> 00:17:34,000
(หัวเราะ)

431
00:17:34,000 --> 00:17:38,000
หรือ ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาหาทางที่จะมีความสุขหรือเร้าใจได้

432
00:17:38,000 --> 00:17:40,000
มีกี่คนที่รู้จักคนแบบนี้บ้าง?

433
00:17:40,000 --> 00:17:43,000
ตอนเหตุการณ์ 9/11 -- ผมจะจบด้วยเรื่องนี้นะ -- ผมอยู่ที่ฮาวาย

434
00:17:44,000 --> 00:17:47,000
ผมอยู่กับคน 2,000 คนจาก 45 ประเทศ เราแปลกัน

435
00:17:47,000 --> 00:17:49,000
4 ภาษา ตลอดการฝึกอบรม

436
00:17:49,000 --> 00:17:52,000
ที่จัดขึ้นหนึ่งสัปดาห์ คืนก่อนหน้านั้นเรียกว่า

437
00:17:52,000 --> 00:17:55,000
"การควบคุมอารมณ์" ผมขึ้นไปโดยไม่ได้เตรียมเรื่องที่จะพูด

438
00:17:56,000 --> 00:17:58,000
เราจุดพลุ เฮฮา เราเล่นกันอย่างเต็มที่

439
00:17:59,000 --> 00:18:01,000
ท้ายสุดผมก็หยุดทุกสิ่ง ผมมีแผนว่าจะพูด

440
00:18:01,000 --> 00:18:03,000
แต่ผมไม่ได้พูดสิ่งที่ผมคิด และทันใดนั้นผมก็บอกเขาว่า

441
00:18:03,000 --> 00:18:07,000
"คนเราเริ่มใช้ชีวิตจริงๆ เมื่อไร? เมื่อเผชิญกับความตาย"

442
00:18:07,000 --> 00:18:08,000
จากนั้นผมก็เล่าเรื่องราวที่ว่า

443
00:18:09,000 --> 00:18:11,000
ถ้าคุณกำลังออกจากเกาะนี้ในเก้าวันข้างหน้า

444
00:18:11,000 --> 00:18:14,000
แล้วคุณกำลังจะตาย คุณจะโทรหาใคร จะบอกเขาว่าอะไร

445
00:18:14,000 --> 00:18:18,000
คุณจะทำอะไร? มีหญิงคนหนึ่ง ในคืนที่เกิดเหตุการณ์ 9/11

446
00:18:19,000 --> 00:18:21,000
หญิงผู้นั้นมาที่สัมมนาและเล่าว่า

447
00:18:21,000 --> 00:18:24,000
แฟนเก่าเธอถูกลักพาตัวไป และถูกฆาตกรรม

448
00:18:25,000 --> 00:18:28,000
แฟนใหม่ของเธอได้ขอเธอแต่งงาน แต่เธอปฏิเสธไป

449
00:18:28,000 --> 00:18:30,000
เขาบอกเธอว่า "ถ้าคุณไปงานที่ฮาวาย เรื่องของเราถือว่าจบกัน"

450
00:18:30,000 --> 00:18:32,000
เธอบอกเขาไปว่า "มันจบแล้ว" เสร็จงานคืนนั้นเธอโทรหาเขา

451
00:18:32,000 --> 00:18:35,000
และฝากข้อความไว้ -- นี่เป็นเรื่องจริง -- บนตึกเวิล์ดเทรดเซ็นเตอร์

452
00:18:35,000 --> 00:18:38,000
ณ ที่ทำงานเขา เธอบอกว่า "ที่รัก ฉันรักเธอ ฉันเพียงอยากให้เธอรู้ว่า

453
00:18:39,000 --> 00:18:42,000
ฉันอยากแต่งงานกับคุณ ฉันช่างโง่จัง" เมื่อตอนเธอหลับอยู่

454
00:18:42,000 --> 00:18:45,000
เพราะเวลาของเราคือตีสาม ตอนที่เขาโทรกลับมา

455
00:18:45,000 --> 00:18:47,000
จากยอดตึกเขาบอกว่า "ที่รัก ผมพูดไม่ออกว่ามันมีความหมายแค่ไหน

456
00:18:48,000 --> 00:18:50,000
ผมไม่รู้จะบอกคุณว่าอย่างไร

457
00:18:50,000 --> 00:18:52,000
แต่คุณได้ให้ของขวัญที่วิเศษสุด เพราะว่าผมกำลังจะตาย"

458
00:18:53,000 --> 00:18:55,000
และเธอเล่นเทปนั้นให้พวกเราฟังในห้อง

459
00:18:55,000 --> 00:18:58,000
เธอไปในรายการ Larry King ซึ่งเขาได้ถามว่า "คุณคงสงสัยว่า

460
00:18:58,000 --> 00:19:00,000
เกิดเรื่องแบบนี้ถึงสองครั้งได้อย่างไร" และเขาพูดว่า

461
00:19:00,000 --> 00:19:03,000
"ผมบอกได้แต่ว่า คงเป็นสัญญาณจากพระเจ้า

462
00:19:03,000 --> 00:19:06,000
ทุกวันต่อจากนี้ไป คือการให้ และรักให้หมดใจ

463
00:19:06,000 --> 00:19:10,000
อย่าให้มีอะไรหยุดคุณได้อีก" เมื่อจบลง ชายคนหนึ่งลุกขึ้น

464
00:19:10,000 --> 00:19:12,000
และพูดว่า "ผมมาจากปากีสถาน ผมเป็นมุสลิม

465
00:19:13,000 --> 00:19:15,000
ผมอยากจะกุมมือคุณและบอกว่า

466
00:19:15,000 --> 00:19:19,000
ผมเสียใจ แต่มันเป็นกรรมตามสนอง" ผมไม่สามารถเล่าเรื่องที่เหลือ

467
00:19:19,000 --> 00:19:22,000
เพราะผมหมดเวลาแล้ว

468
00:19:22,000 --> 00:19:28,000
(หัวเราะ)

469
00:19:32,000 --> 00:19:34,000
10 วินาที

470
00:19:34,000 --> 00:19:37,000
(ปรบมือ)

471
00:19:37,000 --> 00:19:39,000
10 วินาที ด้วยความเคารพ ผมขอเพียง 10 วินาที

472
00:19:39,000 --> 00:19:41,000
ผมบอกได้แต่เพียงว่า ผมพาชายผู้นี้มาขึ้นเวที

473
00:19:41,000 --> 00:19:44,000
พร้อมกับชายอีกคนจากนิวยอร์ก ผู้เคยทำงานที่ World Trade Center

474
00:19:44,000 --> 00:19:46,000
เพราะว่าผมรู้จักประมาณ 200 คนจากนิวยอร์ก มากกว่า 50 คน

475
00:19:46,000 --> 00:19:49,000
เสียบริษัท เสียเพื่อน ขีดค่าชื่อ

476
00:19:49,000 --> 00:19:52,000
ที่อยู่ในมือถือ -- มีหญิงนักลงทุน หญิงเหล็ก เสียงดัง

477
00:19:53,000 --> 00:19:54,000
ตัดชื่อเพื่อน 30 คนทิ้ง เพราะพวกเขาตายหมด

478
00:19:55,000 --> 00:19:58,000
และผมพูดว่า "จะทำอย่างไรต่อไป?

479
00:19:59,000 --> 00:20:01,000
มันมีความหมายอย่างไร และเราจะทำอะไรต่อไป?"

480
00:20:02,000 --> 00:20:04,000
ผมชักนำกลุ่มให้ผู้คนสนใจ

481
00:20:04,000 --> 00:20:06,000
ถ้าคุณไม่ได้สูญเสียใครในวันนี้ เป้าหมายวันนี้ก็คือ

482
00:20:06,000 --> 00:20:08,000
จะช่วยผู้อื่นอย่างไร ยังมีผู้คนอีกมากมาย --

483
00:20:08,000 --> 00:20:10,000
มีหญิงคนหนึ่งลุกขึ้นตะโกนด้วยความโกรธ

484
00:20:11,000 --> 00:20:12,000
ผมรู้ทีหลังว่าเธอไม่ได้มาจากนิวยอร์ก เธอไม่ใช่อเมริกัน

485
00:20:13,000 --> 00:20:15,000
เธอไม่รู้จักใครที่นั่น ผมถามเธอว่า "คุณโมโหตลอดเลยหรือ?"

486
00:20:16,000 --> 00:20:18,000
เธอตอบว่า "ใช่" คนผิดย่อมรู้สึกผิด คนเศร้าย่อมรู้สึกเศร้า

487
00:20:19,000 --> 00:20:22,000
และผมได้นำชายทั้งสองมาทำการเจรจากันทางอ้อม

488
00:20:22,000 --> 00:20:25,000
ชาวยิวที่ผ่านสงครามโลก ชาวนิวยอร์ก

489
00:20:25,000 --> 00:20:28,000
ผู้ซึ่งอาจตายถ้าเขาไปทำงานในวันนั้น และชายอีกคน

490
00:20:28,000 --> 00:20:29,000
ผู้ต้องการเป็นผู้ก่อการร้าย

491
00:20:30,000 --> 00:20:31,000
และผมเก็บภาพการร่วมมือกันบนแผ่นฟิล์ม

492
00:20:32,000 --> 00:20:34,000
ซึ่งผมยินดีที่จะส่งให้คุณได้ดู

493
00:20:34,000 --> 00:20:35,000
ให้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแทนที่จะฟังจากผม

494
00:20:36,000 --> 00:20:37,000
แต่ทั้งคู่ไม่เพียงมาร่วมกันเพื่อ

495
00:20:38,000 --> 00:20:39,000
เปลี่ยนความเชื่อต่อโลกใบนี้

496
00:20:39,000 --> 00:20:41,000
แต่พวกเขาทำงานร่วมกันเพื่อนำ ตลอดสี่ปีที่ผ่านมา

497
00:20:42,000 --> 00:20:44,000
ผ่านสุเหร่าและโบสถ์ยิว นำความคิด

498
00:20:44,000 --> 00:20:46,000
ของการสร้างสันติภาพ และเขาเขียนหนังสือที่ชื่อว่า

499
00:20:46,000 --> 00:20:50,000
"สงครามศักดิ์สิทธิ์ หนทางสู่สันติของข้าฯ" เพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง

500
00:20:50,000 --> 00:20:55,000
สิ่งที่ผมเชิญชวนให้ท่านทำคือ ค้นหาเครือข่ายท่านดู เครือข่ายที่นี่

501
00:20:56,000 --> 00:21:00,000
ทั้งความต้องการ ความเชื่อ อารมณ์ที่ควบคุมคุณอยู่

502
00:21:00,000 --> 00:21:03,000
เพื่อสองเหตุผล: เพื่อเป็นผู้ให้ที่มากขึ้น และผู้รับที่มากขึ้น

503
00:21:03,000 --> 00:21:05,000
เราต่างต้องการทำ เพราะการให้

504
00:21:05,000 --> 00:21:07,000
คือสิ่งที่เติมคุณให้เต็ม และข้อสอง

505
00:21:07,000 --> 00:21:10,000
เพื่อให้คุณได้เห็นค่า ไม่เพียงแต่เข้าใจ นั่นมันแค่ความคิด

506
00:21:10,000 --> 00:21:13,000
ในสมอง แต่ให้เห็นคุณค่าในสื่งขับเคลื่อนผู้อื่น

507
00:21:13,000 --> 00:21:15,000
มันเป็นวิธีเดียวที่โลกเราจะเปลี่ยนได้ ขอให้พระเจ้าคุ้มครองคุณ

508
00:21:15,000 --> 00:21:17,000
ขอบคุณครับ ผมหวังว่าสิ่งนี้เป็นประโยชน์

509
00:21:17,000 --> 00:21:20,000
(ปรบมือ)