WEBVTT 00:00:01.890 --> 00:00:03.820 Pomówmy o komórkach rozrusznikowych. 00:00:03.820 --> 00:00:07.480 Narysuję jak wygląda potencjał czynnościowy 00:00:07.480 --> 00:00:09.090 w komórkach rozrusznikowych. 00:00:09.090 --> 00:00:12.620 Pamiętaj, tutaj mamy czas. 00:00:12.620 --> 00:00:14.990 A tutaj mamy miliwolty. 00:00:14.990 --> 00:00:18.890 Pozytywny potencjał rosnący w górę, a negatywny w dół. 00:00:18.890 --> 00:00:22.770 Przejdźmy teraz do komórek rozrusznikowych, 00:00:22.770 --> 00:00:25.600 szczególnie tych znajdujących się w węźle zatokowo-przedsionkowym. 00:00:25.600 --> 00:00:28.000 To jest potencjał czynnościowy w węźle zatokowo-przedsionkowym, 00:00:28.000 --> 00:00:31.740 na początku przyjmuje on wartości negatywne, a potem rośnie. 00:00:31.740 --> 00:00:34.170 Zazwyczaj powodują to jony sodu, które 00:00:34.170 --> 00:00:36.690 trafiają do komórki. 00:00:36.690 --> 00:00:40.970 Inne jony również są obecne, jednak to jon sodu odgrywa główną rolę. 00:00:40.970 --> 00:00:42.830 Doszliśmy do tego punktu, 00:00:42.830 --> 00:00:45.200 narysuję tutaj moment wysycenia. 00:00:45.200 --> 00:00:46.900 Jest to punkt wysycenia czego? 00:00:46.900 --> 00:00:50.480 Narysuję tutaj linią przerywaną 00:00:50.480 --> 00:00:52.830 punkt, który reprezentuje moment, w którym 00:00:52.830 --> 00:00:54.530 dochodzi do otwarcia kanałów jonów wapnia. 00:00:54.530 --> 00:00:56.600 Kanały te otwierają się, co sprawia, że potencjał komórki 00:00:56.600 --> 00:00:58.166 rośnie i staje się bardzo dodatni. 00:00:58.166 --> 00:00:59.540 Już wcześniej przyjmował wartości dodatnie, 00:00:59.540 --> 00:01:01.360 a to sprawiło, że wzrosnął jeszcze bardziej. 00:01:01.360 --> 00:01:03.740 I będzie on rósł do tego punktu. 00:01:03.740 --> 00:01:07.680 W tym momencie kanały jonów wapnia, 00:01:07.680 --> 00:01:10.230 te sterowane napięciem kanały jonów wapnia zamykają się, 00:01:10.230 --> 00:01:11.890 a otwierają się kanały jonów potasu. 00:01:11.890 --> 00:01:15.810 Co prowadzi do repolaryzacji błony komórkowej. 00:01:15.810 --> 00:01:18.590 Więc to są trzy fazy, o których mówiłem. 00:01:18.590 --> 00:01:22.180 A to jest faza 4, oznaczymy ją jako fazę 4. 00:01:22.180 --> 00:01:24.750 To jest faza 0, a to faza 1. 00:01:24.750 --> 00:01:28.010 To są trzy fazy, o których mówiliśmy. 00:01:28.010 --> 00:01:30.010 Przyjrzyjmy się im teraz bliżej. 00:01:30.010 --> 00:01:33.205 Powiedźmy, że widzimy teraz to i 00:01:33.205 --> 00:01:35.080 myślę, że bardzo sensowne będzie, obserwowanie tego 00:01:35.080 --> 00:01:37.420 jako uderzenia serca. 00:01:37.420 --> 00:01:39.030 To jest jedno uderzenie serca, tak? 00:01:39.030 --> 00:01:41.817 Wiesz, co będzie się działo dalej na tym rysunku, 00:01:41.817 --> 00:01:43.650 będziemy mieć kolejne, 00:01:43.650 --> 00:01:46.275 i kolejne uderzenie serca. 00:01:46.275 --> 00:01:48.770 Tak właśnie wygląda bicie naszego serca, tak? 00:01:48.770 --> 00:01:51.786 Jeśli popatrzymy na określony odcinek czasu, powiedźmy dwu, 00:01:51.786 --> 00:01:53.160 trzy minutowy to będzie on 00:01:53.160 --> 00:01:56.870 prezentował występujący jeden po drugim 00:01:56.870 --> 00:01:59.650 potencjał czynnościowy. 00:01:59.650 --> 00:02:02.600 Jeśli wziąłbym teraz to jedno uderzenie serca i skrócił je, 00:02:02.600 --> 00:02:05.080 powiedźmy, że nie kończyłoby się tutaj, 00:02:05.080 --> 00:02:07.780 ale na przykład tu. 00:02:07.780 --> 00:02:11.140 Więc to wszystko przesunie się w tę stronę. 00:02:11.140 --> 00:02:16.520 Spowoduje to zmniejszenie długości fazy 4 potencjału czynnościowego. 00:02:16.520 --> 00:02:18.150 Co to oznacza? 00:02:18.150 --> 00:02:20.358 Możesz sobie pomyśleć, co 00:02:20.358 --> 00:02:22.840 takie niewielkie przesunięcie może zmienić, wszystko wydarzy się trochę szybciej, ale co z tego? 00:02:22.840 --> 00:02:25.145 Jednak znaczenie tego przesunięcia jest takie, 00:02:25.145 --> 00:02:27.530 że nakładające się na siebie uderzenia serca, 00:02:27.530 --> 00:02:30.910 jeśli to uderzenie będzie trochę szybsze, 00:02:30.910 --> 00:02:34.650 i będzie trwało krócej, 00:02:34.650 --> 00:02:36.700 wtedy kolejne musi zacząć się troszkę wcześniej, 00:02:36.700 --> 00:02:38.380 a to oznacza, ze to musi skończyć się również wcześniej, 00:02:38.380 --> 00:02:39.847 a kolejne zacznie się szybciej, 00:02:39.847 --> 00:02:41.430 co oznacza, że w trakcie trwania tej minuty, 00:02:41.430 --> 00:02:44.210 wystąpi więcej uderzeń serca. 00:02:44.210 --> 00:02:47.110 Więc skrócenie czasu pojedynczego uderzenia serca, 00:02:47.110 --> 00:02:50.010 zwiększa jego tętno. 00:02:50.010 --> 00:02:53.542 Liczba uderzenie serca na minutę rośnie. 00:02:53.542 --> 00:02:55.000 Jest to całkiem istotny proces. 00:02:55.000 --> 00:02:57.820 Bardzo często myślimy o tętnie, 00:02:57.820 --> 00:02:59.720 jednak rzadko zastanawiamy się, co 00:02:59.720 --> 00:03:01.840 tak naprawdę oznacza poszczególne uderzenie serca. 00:03:01.840 --> 00:03:04.710 I co oznacza to, że każde pojedyncze uderzenie serca będzie trwało krócej. 00:03:04.710 --> 00:03:06.940 Przeciwna sytuacja jest również możliwa, co nie? 00:03:06.940 --> 00:03:09.080 Możesz sobie wyobrazić, że ten odcinek czasu zostaje wydłużony. 00:03:09.080 --> 00:03:11.760 Powiedźmy, że uderzenie serca trwa dłużej. 00:03:11.760 --> 00:03:13.670 Może zostać rozciągnięte w tę stronę. 00:03:13.670 --> 00:03:15.360 Jeśli uderzenie serca trwa dłużej, 00:03:15.360 --> 00:03:19.510 oznacza to, że mniejsza ich liczba zmieści się w ciągu minuty. 00:03:19.510 --> 00:03:21.010 A to prowadzi do tego, że 00:03:21.010 --> 00:03:23.840 tętno się obniża. 00:03:23.840 --> 00:03:28.120 Więc jeśli dochodzi do zwiększenia lub zmniejszenia tętna, 00:03:28.120 --> 00:03:31.890 to mamy do czynienia ze skróceniem 00:03:31.890 --> 00:03:35.310 lub wydłużeniem czasu trwania pojedynczego uderzenia serca. 00:03:35.310 --> 00:03:37.770 Myślę, że to bardzo istotna idea. 00:03:37.770 --> 00:03:39.670 Pójdźmy teraz krok dalej. 00:03:39.670 --> 00:03:42.360 Zróbmy mały eksperyment myślowy. 00:03:42.360 --> 00:03:45.760 Wyobraźmy sobie, że mamy tutaj 1/10 sekundy. 00:03:45.760 --> 00:03:47.780 1/10 sekundy. 00:03:47.780 --> 00:03:50.540 Nie musi to być dokładnie 1/10 sekundy, 00:03:50.540 --> 00:03:52.670 wyobraź ją sobie tylko. 00:03:52.670 --> 00:03:56.340 Powiedźmy, że chcemy popatrzeć na komórkę w tym momencie, 00:03:56.340 --> 00:03:59.820 ponieważ wtedy zaczyna się nasze 1/10 sekundy. 00:03:59.820 --> 00:04:01.130 Jak będzie wyglądała nasza komórka? 00:04:01.130 --> 00:04:04.520 Zrobię trochę miejsca, 00:04:04.520 --> 00:04:07.690 i narysuję naszą komórkę podczas trwania 1/10 sekundy. 00:04:07.690 --> 00:04:11.920 Chciałbym, aby wszystko znalazło się na tej samej stronie, 00:04:11.920 --> 00:04:14.990 abyś mógł zobaczyć, co dzieje się w naszej komórce rozrusznikowej 00:04:14.990 --> 00:04:17.070 przez tę 1/10 sekundy. 00:04:17.070 --> 00:04:19.180 W tym momencie masz komórkę. 00:04:19.180 --> 00:04:21.160 Narysuję jej powiększoną wersję, 00:04:21.160 --> 00:04:24.680 która wygląda o tak. 00:04:24.680 --> 00:04:28.100 I do tej komórki będą napływać 00:04:28.100 --> 00:04:30.490 powiedźmy, że jony sodu. 00:04:30.490 --> 00:04:32.845 Wiemy, że jest to dominujący jon. 00:04:32.845 --> 00:04:35.960 Pozwól, że narysuję kilka takich jonów, 00:04:35.960 --> 00:04:39.180 które trafiają do środka komórki. 00:04:39.180 --> 00:04:42.172 Mamy również inne jony. 00:04:42.172 --> 00:04:43.880 Możesz pomyśleć teraz, chwila moment, 00:04:43.880 --> 00:04:46.330 myślałem, że tylko jony sodu trafiają do wnętrza komórki. 00:04:46.330 --> 00:04:48.480 Jednak tak nie jest. 00:04:48.480 --> 00:04:50.700 Pomimo, że jony sodu są dominujące, 00:04:50.700 --> 00:04:55.510 co oznacza że błona komórkowa jest głównie przepuszczalna dla nich, 00:04:55.510 --> 00:04:59.410 jony sodu również wpływają do komórki, jak i niewielka liczba jonów potasu, 00:04:59.410 --> 00:05:00.560 które wypływają z jej wnętrza. 00:05:00.560 --> 00:05:03.830 Więc mamy również inne jony przepływające tam i z powrotem. 00:05:03.830 --> 00:05:05.710 Pomimo, że w tym przypadku to jony sodu 00:05:05.710 --> 00:05:10.730 odgrywają kluczową rolę w kontekście potencjału błonowego. 00:05:10.730 --> 00:05:14.350 Mając taką sytuację, przyjrzyjmy się teraz 00:05:14.350 --> 00:05:16.366 błonie komórkowej. 00:05:16.366 --> 00:05:17.990 Spójrzmy na tę błonę komórkową, 00:05:17.990 --> 00:05:22.620 i zobaczmy co może tutaj się znaleźć. 00:05:22.620 --> 00:05:25.100 Mamy jakieś receptory po tej stronie. 00:05:25.100 --> 00:05:30.800 Te receptory są receptorami neuroprzekaźników. 00:05:30.800 --> 00:05:33.490 Mamy tutaj nerwy, które 00:05:33.490 --> 00:05:37.760 znajdują się obok komórek rozrusznikowych. 00:05:37.760 --> 00:05:40.370 To są nerwy współczulne. 00:05:43.650 --> 00:05:49.290 I te nerwy wydzielają neuroprzekaźniki. 00:05:49.290 --> 00:05:50.960 To jest neuroprzekaźnik, oznaczę go 00:05:50.960 --> 00:05:55.130 jako norepinefrynę. 00:05:55.130 --> 00:05:56.970 Czasami mówi się na nią norepi. 00:05:59.820 --> 00:06:03.740 Norepinefryna pojawia się i trafia do tych receptorów, 00:06:03.740 --> 00:06:06.580 co powoduje przesłanie sygnału do komórki. 00:06:06.580 --> 00:06:08.850 Dzięki temu komórka wie, że 00:06:08.850 --> 00:06:11.550 ma być przepuszczalna dla tych jonów. 00:06:11.550 --> 00:06:15.200 Pozwala tym jonom przepłynąć przez błonę komórkową. 00:06:15.200 --> 00:06:17.540 Dobra. 00:06:17.540 --> 00:06:21.255 Po drugiej stronie masz kolejny zestaw receptorów. 00:06:21.255 --> 00:06:22.630 Oczywiście, nie wygląda to tak, że są one 00:06:22.630 --> 00:06:24.800 podzielone na jedną i drugą stronę. 00:06:24.800 --> 00:06:27.290 Przedstawiłem to w taki sposób, żebyś zrozumiał idęę, 00:06:27.290 --> 00:06:32.050 że ten rodzaj receptorów 00:06:32.050 --> 00:06:38.010 związany jest z tymi neuroprzekaźnikami. 00:06:38.010 --> 00:06:40.850 Ten tutaj to acetylocholina. 00:06:44.530 --> 00:06:49.230 Acetylocholina również spowoduje, że zostanie wysłany sygnał, 00:06:49.230 --> 00:06:56.100 sygnał ten pochodzi z nerwów przywspółczulnych. 00:06:56.100 --> 00:06:58.660 Musiałeś już słyszeć o nerwach współczulnych i 00:06:58.660 --> 00:06:59.460 przywspółczulnych. 00:06:59.460 --> 00:07:03.450 Są one częścią autonomicznego układu nerwowego. 00:07:03.450 --> 00:07:05.010 Nerwy przywspółczulne 00:07:05.010 --> 00:07:06.510 wysyłają przeciwstawną wiadomość. 00:07:06.510 --> 00:07:09.330 Mówią komórce, aby poczekała 00:07:09.330 --> 00:07:11.810 i nie przepuszczała już więcej jonów. 00:07:11.810 --> 00:07:14.850 Nie przepuszczała więcej jonów 00:07:14.850 --> 00:07:17.280 przez błonę komórkową. 00:07:17.280 --> 00:07:20.290 Przeciwna wiadomość, i jak się okazuje 00:07:20.290 --> 00:07:23.642 te wiadomości się równoważą. 00:07:23.642 --> 00:07:25.100 I w ostateczności masz taką sytuację, jaką Ci opisałem. 00:07:25.100 --> 00:07:28.210 Masz jony sodu wpływające do komórki, trochę jonów wapnia, 00:07:28.210 --> 00:07:31.160 oraz jonów potasu wypływających z komórki. 00:07:31.160 --> 00:07:34.610 Pokażę Ci teraz, co mogłoby się jeszcze wydarzyć. 00:07:34.610 --> 00:07:38.380 Zrobię mały skrót i użyję funkcji wytnij, 00:07:38.380 --> 00:07:40.140 i wklej. 00:07:40.140 --> 00:07:42.410 Wyobraź sobie, że ma miejsce taka sytuacja. 00:07:42.410 --> 00:07:43.420 Coś takiego. 00:07:43.420 --> 00:07:46.990 Aby to pokazać, przesunę trochę nasz obraz 00:07:46.990 --> 00:07:49.080 do góry. 00:07:49.080 --> 00:07:53.340 Powiedźmy, że masz więcej nerwów współczulnych. 00:07:53.340 --> 00:07:56.030 Więcej nerwów współczulnych niż 00:07:56.030 --> 00:07:59.310 przywspółczulnych, coś takiego. 00:07:59.310 --> 00:08:02.150 Więc zamiast niewielkiej liczby neuroprzekaźmników, 00:08:02.150 --> 00:08:04.240 masz ich tutaj o wiele więcej. 00:08:04.240 --> 00:08:07.390 Teraz wszystkie receptory będą uruchomione, 00:08:07.390 --> 00:08:10.480 zarówno ten, jak i ten 00:08:10.480 --> 00:08:12.120 receptor. 00:08:12.120 --> 00:08:15.940 Mamy teraz trzy receptory po lewej stronie, 00:08:15.940 --> 00:08:19.690 co równoważy receptory z prawej. 00:08:19.690 --> 00:08:21.800 Więc teraz strona współczulna 00:08:21.800 --> 00:08:24.764 jest silniejsza od strony przywspółczulnej. 00:08:24.764 --> 00:08:26.930 Jeśli ma miejsce taka sytuacja, jeśli strona współczulna 00:08:26.930 --> 00:08:29.860 jest o wiele silniejsza, wtedy więcej 00:08:29.860 --> 00:08:35.350 jonów sodu trafi do komórki. 00:08:35.350 --> 00:08:37.980 Ponieważ to neuroprzekaźniki od nerwów współczulnych 00:08:37.980 --> 00:08:41.654 odpowiadają za zwiększoną przepuszczalność jonów. 00:08:41.654 --> 00:08:45.290 Więć masz o wiele więcej jonów sodu wpływających do komórki, 00:08:45.290 --> 00:08:47.870 jak i dodatkową liczbę jonów wapnia. 00:08:47.870 --> 00:08:50.640 Masz więcej jonów wapnia. 00:08:50.640 --> 00:08:53.270 Oraz więcej jonów potasu wypływa z komórki. 00:08:53.270 --> 00:08:57.910 Prościej mówiąc, nerwy współczulne spowodują, że zwiększy 00:08:57.910 --> 00:09:00.630 się przepływ jonów. 00:09:00.630 --> 00:09:02.827 Więcej jonów sodu trafi do komórki, 00:09:02.827 --> 00:09:04.660 jak i jonów wapnia, 00:09:04.660 --> 00:09:07.620 a jony potasu w zwiększonej liczbie ją opuszczą. 00:09:07.620 --> 00:09:08.560 Jest to bardzo ciekawe. 00:09:08.560 --> 00:09:10.719 Zapamiętajmy to. 00:09:10.719 --> 00:09:12.510 Zrobię to jeszcze raz, 00:09:12.510 --> 00:09:14.885 aby pokazać Ci jak będzie wyglądać przeciwstawna sytuacja. 00:09:14.885 --> 00:09:19.800 Powiedźmy, że w tym przypadku to strona przywspółczulna wygrywa. 00:09:19.800 --> 00:09:23.835 W tym trzecim scenariuszu, 00:09:23.835 --> 00:09:26.790 pamiętaj w pierwszy mieliśmy równowagę, 00:09:26.790 --> 00:09:28.590 w trzecim sprawimy, że 00:09:28.590 --> 00:09:33.390 więcej acetylocholiny trafi do receptorów. 00:09:33.390 --> 00:09:37.670 Co przewyższy pracę nerwów współczulnych. 00:09:37.670 --> 00:09:41.240 Mamy teraz o wiele większą stymulację wynikającą z nerwów przywspółczulnych. 00:09:41.240 --> 00:09:43.860 Komórka pomyśli, że nerwy 00:09:43.860 --> 00:09:47.570 przywspółczulne nie chcą tak dużego ruchu jonów, 00:09:47.570 --> 00:09:49.840 więc będzie mniejszy przepływ jonów sodu. 00:09:49.840 --> 00:09:51.560 Powtórzę, że ma to miejsce w przeciągu 1/10 sekundy, 00:09:51.560 --> 00:09:54.240 jeśli spojrzymy na komórkę w tym odcinku czasu, 00:09:54.240 --> 00:09:55.900 mniej jonów sodu trafi do jej środka. 00:09:55.900 --> 00:09:59.290 Jak i mniej jonów wapnia. 00:09:59.290 --> 00:10:02.340 A mniej jonów potasu wypłynie z jej wnętrza. 00:10:02.340 --> 00:10:05.080 Jeśli spojrzałbyś na komórkę przez 1/10 sekundy, 00:10:05.080 --> 00:10:07.680 to te obrazy wyglądają bardzo, bardzo różnie. 00:10:07.680 --> 00:10:10.140 W obydwóch scenariuszach, mamy nerwy współczulne 00:10:10.140 --> 00:10:12.990 i przywspółczulne oraz te same jony. 00:10:12.990 --> 00:10:15.110 Które poruszają się w tych samych kierunkach, 00:10:15.110 --> 00:10:19.050 to czym się one różnią, to ilością ładunków, 00:10:19.050 --> 00:10:22.157 które przepływają w określonym czasie. 00:10:22.157 --> 00:10:24.240 Czasami można użyć nawet słowa prąd. 00:10:24.240 --> 00:10:25.720 Możesz powiedzieć, że nerwy wspólczulne 00:10:25.720 --> 00:10:28.870 zwiększają przepływ prądu, 00:10:28.870 --> 00:10:32.200 a przywspółczylne zmniejszają ilość ładunku 00:10:32.200 --> 00:10:34.830 przepływającego w określonym czasie. 00:10:34.830 --> 00:10:37.280 Jak wyglądałoby to na naszym wykresie? 00:10:37.280 --> 00:10:38.780 Narysowałem wykres na samej górze. 00:10:38.780 --> 00:10:40.810 Jak to wszystko zaprezentować na nim? 00:10:40.810 --> 00:10:43.470 Użyję koloru czerwonego i zielonego, 00:10:43.470 --> 00:10:47.920 ponieważ wykorzystałem je wcześniej. 00:10:47.920 --> 00:10:51.736 Zielony, pamiętaj, że odpowiada naszemu współczulnemu scenariuszowi, 00:10:51.736 --> 00:10:53.360 w którym to zwiększony 00:10:53.360 --> 00:10:59.160 został przepływ ładunków w czasie. 00:10:59.160 --> 00:11:03.010 W 1/10 sekundy więcej dodatnich ładunków 00:11:03.010 --> 00:11:04.000 trafiło do komórki. 00:11:04.000 --> 00:11:05.730 Powiedźmy, że w tym momencie doszło do 00:11:05.730 --> 00:11:07.660 osiągnięcia poziomu wysycenia. 00:11:07.660 --> 00:11:10.930 I pojawił się potencjał czynnościowy. 00:11:10.930 --> 00:11:14.200 Który, jak wcześniej, będzie się zmniejszał. 00:11:14.200 --> 00:11:17.030 A tętno 00:11:17.030 --> 00:11:21.090 zacznie rosnąć, ponieważ skróci się pojedyncze uderzenie serca. 00:11:21.090 --> 00:11:23.810 W przeciwnej sytuacji, gdy mamy dominację strony przywspółczulnej, 00:11:23.810 --> 00:11:25.430 wtedy to 00:11:25.430 --> 00:11:29.840 wydłuża się czas osiągnięcia poziomu nasycenia. 00:11:29.840 --> 00:11:32.740 Ponieważ w 1/10 sekundy 00:11:32.740 --> 00:11:35.920 mniejsza liczba jonów sodu i wapnia trafi do wnętrza komórki, 00:11:35.920 --> 00:11:38.310 oraz mniejsza liczba jonów potasu wypłynie z niej. 00:11:38.310 --> 00:11:42.230 W rezultacie otrzymasz podobnie wyglądający 00:11:42.230 --> 00:11:45.530 potencjał czynnościowy. 00:11:45.530 --> 00:11:48.710 Jednak będziesz miał zmniejszone tętno, 00:11:48.710 --> 00:11:51.060 ponieważ uderzenie serca trwa o wiele dłużej. 00:11:51.060 --> 00:11:54.390 Zobaczyłeś jak ilość prądu przepływajacego do komórki 00:11:54.390 --> 00:11:55.170 zmienia się. 00:11:55.170 --> 00:11:58.855 I jak przy pomocy układu współczulnego i 00:11:58.855 --> 00:12:02.580 przywspółczulnego możemy zmienić tętno.