0:00:01.890,0:00:03.820 Pomówmy o komórkach rozrusznikowych. 0:00:03.820,0:00:07.480 Narysuję jak wygląda potencjał czynnościowy 0:00:07.480,0:00:09.090 u komórek rozrusznikowych. 0:00:09.090,0:00:12.620 Pamiętaj, tutaj mamy czas. 0:00:12.620,0:00:14.990 A tutaj mamy miliwolty. 0:00:14.990,0:00:18.890 Pozytywny potencjał rosnący w górę, a negatywny w dół. 0:00:18.890,0:00:22.770 Przejdźmy teraz do komórek rozrusznikowych, 0:00:22.770,0:00:25.600 szczególnie tych znajdujących się w węźle zatokowo-przedsionkowym. 0:00:25.600,0:00:28.000 To jest potencjał czynnościowy w węźle zatokowo-przedsionkowym, 0:00:28.000,0:00:31.740 na początku przyjmuje on wartości negatywne, a potem rośnie. 0:00:31.740,0:00:34.170 Zazwyczaj powodują to jony sodu, które 0:00:34.170,0:00:36.690 trafiają do komórki. 0:00:36.690,0:00:40.970 Inne jony również są obecne, jednak to jon sodu odgrywa główną rolę. 0:00:40.970,0:00:42.830 Doszliśmy do tego punktu, 0:00:42.830,0:00:45.200 narysuję tutaj moment wysycenia. 0:00:45.200,0:00:46.900 Jest to punkt wysycenia czego? 0:00:46.900,0:00:50.480 Narysuję tutaj linią przerywaną 0:00:50.480,0:00:52.830 punkt, który reprezentuje moment, w którym 0:00:52.830,0:00:54.530 dochodzi do otwarcia kanałów jonów wapnia. 0:00:54.530,0:00:56.600 Kanały te otwierają się, co sprawia, że potencjał komórki 0:00:56.600,0:00:58.166 rośnie i staje się bardzo dodatni. 0:00:58.166,0:00:59.540 Już wcześniej przyjmował wartości dodatnie, 0:00:59.540,0:01:01.360 a to sprawiło, że wzrosnął jeszcze bardziej. 0:01:01.360,0:01:03.740 I będzie on rósł do tego punktu. 0:01:03.740,0:01:07.680 W tym momencie kanały jonów wapnia, 0:01:07.680,0:01:10.230 te sterowane napięciem kanały jonów wapnia zamykają się, 0:01:10.230,0:01:11.890 a otwierają się kanały jonów potasu. 0:01:11.890,0:01:15.810 Co prowadzi do repolaryzacji błony komórkowej. 0:01:15.810,0:01:18.590 Więc to są trzy fazy, o których mówiłem. 0:01:18.590,0:01:22.180 A to jest faza 4, oznaczymy ją jako fazę 4. 0:01:22.180,0:01:24.750 To jest faza 0, a to faza 1. 0:01:24.750,0:01:28.010 To są trzy fazy, o których mówiliśmy. 0:01:28.010,0:01:30.010 Przyjrzyjmy się im teraz bliżej. 0:01:30.010,0:01:33.205 Powiedźmy, że widzimy teraz to i 0:01:33.205,0:01:35.080 myślę, że bardzo sensowne będzie, obserwowanie tego 0:01:35.080,0:01:37.420 jako uderzenia serca. 0:01:37.420,0:01:39.030 To jest jedno uderzenie serca, tak? 0:01:39.030,0:01:41.817 Wiesz, co będzie się działo dalej na tym rysunku, 0:01:41.817,0:01:43.650 będziemy mieć kolejne, 0:01:43.650,0:01:46.275 i kolejne uderzenie serca. 0:01:46.275,0:01:48.770 Tak właśnie wygląda bicie naszego serca, tak? 0:01:48.770,0:01:51.786 Jeśli popatrzymy na określony odcinek czasu, powiedźmy dwu, 0:01:51.786,0:01:53.160 trzy minutowy to będzie on 0:01:53.160,0:01:56.870 prezentował występujący jeden po drugim 0:01:56.870,0:01:59.650 potencjał czynnościowy. 0:01:59.650,0:02:02.600 Jeśli wziąłbym teraz to jedno uderzenie serca i skrócił je, 0:02:02.600,0:02:05.080 powiedźmy, że nie kończyłoby się tutaj, 0:02:05.080,0:02:07.780 ale na przykład tu. 0:02:07.780,0:02:11.140 Więc to wszystko przesunię się w tę stronę. 0:02:11.140,0:02:16.520 Spowoduje to zmniejszenie długości fazy 4 potencjału czynnościowego. 0:02:16.520,0:02:18.150 Co to oznacza? 0:02:18.150,0:02:20.358 Możesz sobie pomyśleć, co 0:02:20.358,0:02:22.840 takie niewielkie przesunięcie może zmienić, wszystko wydarzy się trochę szybciej, ale co z tego? 0:02:22.840,0:02:25.145 Jednak znaczenie tego przesunięcia jest takie, 0:02:25.145,0:02:27.530 że nakładające się na siebie uderzenia serca, 0:02:27.530,0:02:30.910 jeśli to uderzenie będzie trochę szybsze, 0:02:30.910,0:02:34.650 i będzie trwało krócej, 0:02:34.650,0:02:36.700 wtedy kolejne musi zacząć się troszkę wcześniej, 0:02:36.700,0:02:38.380 a to oznacza, ze to musi skończyć się również wcześniej, 0:02:38.380,0:02:39.847 a kolejne zacznie się szybciej, 0:02:39.847,0:02:41.430 co oznacza, że w trakcie trwania tej minuty, 0:02:41.430,0:02:44.210 wystąpi więcej uderzeń serca. 0:02:44.210,0:02:47.110 Więc skrócenie czasu pojedynczego uderzenia serca, 0:02:47.110,0:02:50.010 zwiększa jego tętno. 0:02:50.010,0:02:53.542 Liczba uderzenie serca na minutę rośnie. 0:02:53.542,0:02:55.000 Jest to całkiem istotny proces. 0:02:55.000,0:02:57.820 Bardzo często myślimy o tętnie, 0:02:57.820,0:02:59.720 jednak rzadko zastanawiamy się, co 0:02:59.720,0:03:01.840 tak naprawdę oznacza poszczególne uderzenie serca. 0:03:01.840,0:03:04.710 I co oznacza to, że każde pojedyncze uderzenie serca będzie trwało krócej. 0:03:04.710,0:03:06.940 Przeciwna sytuacja jest również możliwa, co nie? 0:03:06.940,0:03:09.080 Możesz sobie wyobrazić, że ten odcinek czasu zostaje wydłużony. 0:03:09.080,0:03:11.760 Powiedźmy, że uderzenie serca trwa dłużej. 0:03:11.760,0:03:13.670 Może zostać rozciągnięte w tę stronę. 0:03:13.670,0:03:15.360 Jeśli uderzenie serca trwa dłużej, 0:03:15.360,0:03:19.510 oznacza to, że mniejsza ich liczba zmieści się w ciągu minuty. 0:03:19.510,0:03:21.010 A to prowadzi do tego, że 0:03:21.010,0:03:23.840 tętno się obniża. 0:03:23.840,0:03:28.120 Więc jeśli dochodzi do zwiększenia lub zmniejszenia tętna, 0:03:28.120,0:03:31.890 to mamy do czynienia ze skórceniem 0:03:31.890,0:03:35.310 lub wydłużeniem czasu trwania pojedynczego uderzenia serca. 0:03:35.310,0:03:37.770 Myślę, że to bardzo istotna idea. 0:03:37.770,0:03:39.670 Pójdźmy teraz krok dalej. 0:03:39.670,0:03:42.360 Zróbmy mały eksperyment myślowy. 0:03:42.360,0:03:45.760 Wyobraźmy sobie, że mamy tutaj 1/10 sekundy. 0:03:45.760,0:03:47.780 1/10 sekundy. 0:03:47.780,0:03:50.540 Nie musi to być dokładnie 1/10 sekundy, 0:03:50.540,0:03:52.670 wyobraź ją sobie tylko. 0:03:52.670,0:03:56.340 Powiedźmy, że chcemy popatrzeć na komórkę w tym momencie, 0:03:56.340,0:03:59.820 ponieważ wtedy zaczyna się nasze 1/10 sekundy. 0:03:59.820,0:04:01.130 Jak będzie wyglądała nasza komórka? 0:04:01.130,0:04:04.520 Zrobię trochę miejsca, 0:04:04.520,0:04:07.690 i narysuję naszą komórkę podczas trwania 1/10 sekundy. 0:04:07.690,0:04:11.920 Chciałbym, aby wszystko znalazło się na tej samej stronie, 0:04:11.920,0:04:14.990 abyśm mógł zobaczyć, co dzieje się w naszej komórce rozrusznikowej 0:04:14.990,0:04:17.070 przez tę 1/10 sekundy. 0:04:17.070,0:04:19.180 W tym momencie masz komórkę. 0:04:19.180,0:04:21.160 Narysuję jej powiększoną wersję, 0:04:21.160,0:04:24.680 która wygląda o tak. 0:04:24.680,0:04:28.100 I do tej komórki będą napływać 0:04:28.100,0:04:30.490 powiedźmy, że jony sodu. 0:04:30.490,0:04:32.845 Wiemy, że jest to dominujący jon. 0:04:32.845,0:04:35.960 Pozwól, że narysuję kilka takich jonów, 0:04:35.960,0:04:39.180 które trafiają do środka komórki. 0:04:39.180,0:04:42.172 Mamy również inne jony. 0:04:42.172,0:04:43.880 Możesz pomyśleć teraz, chwila moment, 0:04:43.880,0:04:46.330 myślałem, że tylko jony sodu trafiają do wnętrza komórki. 0:04:46.330,0:04:48.480 Jednak tak nie jest. 0:04:48.480,0:04:50.700 Pomimo, że jony sodu są dominujące, 0:04:50.700,0:04:55.510 co oznacza że błona komórkowa jest głównie przepuszczalna dla nich, 0:04:55.510,0:04:59.410 jony sodu również wpływają do komórki, jak i niewielka liczba jonów potasu, 0:04:59.410,0:05:00.560 które wypływają z jej wnętrza. 0:05:00.560,0:05:03.830 Więc mamy również inne jony przepływające tam i z powrotem. 0:05:03.830,0:05:05.710 Pomimo, że w tym przypadku to jony sodu 0:05:05.710,0:05:10.730 odgrywają kluczową rolę w kontekście potencjału błonowego. 0:05:10.730,0:05:14.350 Mając taką sytuację, przyjrzyjmy się teraz 0:05:14.350,0:05:16.366 błonie komórkowej. 0:05:16.366,0:05:17.990 Spójrzmy na tę błonę komórkową, 0:05:17.990,0:05:22.620 i zobaczmy co może tutaj się znaleźć. 0:05:22.620,0:05:25.100 Mamy jakieś receptory po tej stronie. 0:05:25.100,0:05:30.800 Te receptory są receptorami neuroprzekaźników. 0:05:30.800,0:05:33.490 Mamy tutaj nerwy, które 0:05:33.490,0:05:37.760 znajdują się obok komórek rozrusznikowych. 0:05:37.760,0:05:40.370 To są nerwy współczulne. 0:05:43.650,0:05:49.290 I te nerwy wydzielają neuroprzekaźniki. 0:05:49.290,0:05:50.960 To jest neuroprzekaźnik, oznaczę go 0:05:50.960,0:05:55.130 jako norepinefrynę. 0:05:55.130,0:05:56.970 Czasami mówi się na nią norepi. 0:05:59.820,0:06:03.740 Norepinefryna pojawia się i trafia do tych receptorów 0:06:03.740,0:06:06.580 to powoduje przesłanie sygnału do komórki. 0:06:06.580,0:06:08.850 Dzięki temu komórka wie, że 0:06:08.850,0:06:11.550 ma być przepuszczalna dla tych jonów. 0:06:11.550,0:06:15.200 Pozwala tym jonom przepłynąć przez błonę komórkową. 0:06:15.200,0:06:17.540 Dobra. 0:06:17.540,0:06:21.255 Po drugiej stronie masz kolejny zestaw receptorów. 0:06:21.255,0:06:22.630 Oczywiście, nie wygląda to tak, że są one 0:06:22.630,0:06:24.800 podzielone na jedną i drugą stronę. 0:06:24.800,0:06:27.290 Przedstawiłem to w taki sposób, żebyś zrozumiał idęę, 0:06:27.290,0:06:32.050 że ten rodzaj receptorów 0:06:32.050,0:06:38.010 związany jest z tymi neuroprzekaźnikami. 0:06:38.010,0:06:40.850 Ten tutaj to acetylocholina. 0:06:44.530,0:06:49.230 Acetylocholina również spowoduje, że zostanie wysłany sygnał, 0:06:49.230,0:06:56.100 sygnał ten pochodzi z nerwów przywspółczulnych. 0:06:56.100,0:06:58.660 Musiałeś już słyszeć o nerwach współczulnych i 0:06:58.660,0:06:59.460 przywspółczulnych. 0:06:59.460,0:07:03.450 Są one częścią autonomicznego układu nerwowego. 0:07:03.450,0:07:05.010 Nerwy przywspółczulne 0:07:05.010,0:07:06.510 wysyłają przeciwstawną wiadomość. 0:07:06.510,0:07:09.330 Mówią komórce, aby poczekała 0:07:09.330,0:07:11.810 i nie przepuszczała już więcej jonów. 0:07:11.810,0:07:14.850 Nie przepuszczała więcej jonów 0:07:14.850,0:07:17.280 przez błonę komórkową. 0:07:17.280,0:07:20.290 Przeciwna wiadomość, i jak się okazuje 0:07:20.290,0:07:23.642 te wiadomości się równoważą. 0:07:23.642,0:07:25.100 I w ostateczności masz taką sytuację, jaką Ci opisałem. 0:07:25.100,0:07:28.210 Masz jony sodu wpływające do komórki, trochę jonów wapnia, 0:07:28.210,0:07:31.160 oraz jonów potasu wypływających z komórki. 0:07:31.160,0:07:34.610 Pokażę Ci teraz, co mogłoby się jeszcze wydarzyć. 0:07:34.610,0:07:38.380 Zrobię mały skrót i użyję funkcji wytnij, 0:07:38.380,0:07:40.140 i wklej. 0:07:40.140,0:07:42.410 Wyobraź sobie, że ma miejsce taka sytuacja. 0:07:42.410,0:07:43.420 Coś takiego. 0:07:43.420,0:07:46.990 Aby to pokazać, przesunę trochę nasz obraz 0:07:46.990,0:07:49.080 do góry. 0:07:49.080,0:07:53.340 Powiedźmy, że masz więcej nerwów współczulnych. 0:07:53.340,0:07:56.030 Więcej nerwów współczulnych niż 0:07:56.030,0:07:59.310 przywspółczulnych, coś takiego. 0:07:59.310,0:08:02.150 Więc zamiast niewielkiej liczby neuroprzekaźmników, 0:08:02.150,0:08:04.240 masz ich tutaj o wiele więcej. 0:08:04.240,0:08:07.390 Teraz wszystkie receptory będą uruchomione, 0:08:07.390,0:08:10.480 zarówno ten, jak i ten 0:08:10.480,0:08:12.120 receptor. 0:08:12.120,0:08:15.940 Mamy teraz trzy receptory po lewej stronie, 0:08:15.940,0:08:19.690 co równoważy receptory z prawej. 0:08:19.690,0:08:21.800 Więc teraz strona współczulna 0:08:21.800,0:08:24.764 jest silniejsza od strony przywspółczulnej. 0:08:24.764,0:08:26.930 Jeśli ma miejsce taka sytuacja, jeśli strona współczulna 0:08:26.930,0:08:29.860 jest o wiele silniejsza, wtedy więcej 0:08:29.860,0:08:35.350 jonów sodu trafi do komórki. 0:08:35.350,0:08:37.980 Ponieważ to neuroprzekaźniki od nerwów współczuonych 0:08:37.980,0:08:41.654 odpowiadają za zwiększoną przepuszczalność jonów. 0:08:41.654,0:08:45.290 Więć masz o wiele więcej jonów sodu wpływających do komórki, 0:08:45.290,0:08:47.870 jak i dodatkową liczbę jonów wapnia. 0:08:47.870,0:08:50.640 Masz więcej jonów wapnia. 0:08:50.640,0:08:53.270 Jak i więcej jonów potasu wypływa z komórki. 0:08:53.270,0:08:57.910 Prościej mówiąc, nerwy współczulne spowodują, że zwiększy 0:08:57.910,0:09:00.630 się przepływ jonów. 0:09:00.630,0:09:02.827 Więcej jonów sodu trafi do komórki, 0:09:02.827,0:09:04.660 jak i jonów wapnia, 0:09:04.660,0:09:07.620 a jony potasu w zwiększonej liczbie ją opuszczą. 0:09:07.620,0:09:08.560 Jest to bardzo ciekawe. 0:09:08.560,0:09:10.719 Zapamiętajmy to. 0:09:10.719,0:09:12.510 Zrobię to jeszcze raz, 0:09:12.510,0:09:14.885 aby pokazać Ci jak będzie wyglądać przeciwstawna sytuacja. 0:09:14.885,0:09:19.800 Powiedźmy, że w tym przypadku to strona przywspółczulna wygrywa. 0:09:19.800,0:09:23.835 W tym trzecim scenariuszu, 0:09:23.835,0:09:26.790 pamiętaj w pierwszy mieliśmy równowagę, 0:09:26.790,0:09:28.590 w trzecim sprawimy, że 0:09:28.590,0:09:33.390 więcej acetylocholiny traci do receptorów. 0:09:33.390,0:09:37.670 Co przewyższy pracę nerwów współczulnych. 0:09:37.670,0:09:41.240 Mamy teraz o wiele większą symulację wynikającą z nerwów przywspółczulnych. 0:09:41.240,0:09:43.860 Komórka pomyśli, że nerwy 0:09:43.860,0:09:47.570 przywspółczulne nie chcą tak dużego ruchu jonów, 0:09:47.570,0:09:49.840 więc będzie mniejszy przepływ jonów sodu. 0:09:49.840,0:09:51.560 Powtórzę, że ma to miejsce w przeciągu 1/10 sekundy, 0:09:51.560,0:09:54.240 jeśli spojrzymy na komórkę w tym odcinku czasu, 0:09:54.240,0:09:55.900 mniej jonów sodu trafi do jej środka. 0:09:55.900,0:09:59.290 Jak i mniej jonów wapnia. 0:09:59.290,0:10:02.340 A mniej jonów potasu wypłynie z jej wnętrza. 0:10:02.340,0:10:05.080 Jeśli spojrzałbyś na komórkę przez 1/10 sekundy, 0:10:05.080,0:10:07.680 to te obrazy wyglądają bardzo, bardzo różnie. 0:10:07.680,0:10:10.140 W obydwóch scenariuszach, mamy nerwy współczulne 0:10:10.140,0:10:12.990 i przywspółczulne oraz te same jony. 0:10:12.990,0:10:15.110 Które poruszają się w tych samych kierunkach, 0:10:15.110,0:10:19.050 to czym się one różnią, to ilością ładunków, 0:10:19.050,0:10:22.157 które przepływają w określonym czasie. 0:10:22.157,0:10:24.240 Czasami można użyć nawet słowa prąd. 0:10:24.240,0:10:25.720 Możesz powiedzieć, że nerwy wspólczulne 0:10:25.720,0:10:28.870 zwiększają przepływ prądu, 0:10:28.870,0:10:32.200 a przywspółczylne zmniejszają ilość ładunku 0:10:32.200,0:10:34.830 przepływającego w określonym czasie. 0:10:34.830,0:10:37.280 Jak wyglądałoby to na naszym wykresie? 0:10:37.280,0:10:38.780 Narysowałem wykres na samej górze. 0:10:38.780,0:10:40.810 Jak to wszystko zaprezentować na nim? 0:10:40.810,0:10:43.470 Użyję koloru czerwonego i zielonego, 0:10:43.470,0:10:47.920 ponieważ wykorzystałem je wcześniej. 0:10:47.920,0:10:51.736 Zielony, pamiętaj, że odpowiada naszemu współczulnemu scenariuszowi, 0:10:51.736,0:10:53.360 w którym to zwiększony 0:10:53.360,0:10:59.160 został przepływ ładunków w czasie. 0:10:59.160,0:11:03.010 W 1/10 sekundy więcej dodatnich ładunków 0:11:03.010,0:11:04.000 trafiło do komórki. 0:11:04.000,0:11:05.730 Powiedźmy, że w tym momencie doszło do 0:11:05.730,0:11:07.660 osiągnięcia poziomu wysycenia. 0:11:07.660,0:11:10.930 I pojawił się potencjał czynnościowy. 0:11:10.930,0:11:14.200 Który, jak wcześniej, będzie się zmniejszał. 0:11:14.200,0:11:17.030 A tętno 0:11:17.030,0:11:21.090 zacznie rosnąć, ponieważ skróci się pojedyncze uderzenie serca. 0:11:21.090,0:11:23.810 W przeciwnej sytuacji, gdy mamy dominację strony przywspółczulnej, 0:11:23.810,0:11:25.430 wtedy to 0:11:25.430,0:11:29.840 wydłuża się czas osiągnięcia poziomu nasycenia. 0:11:29.840,0:11:32.740 Ponieważ w 1/10 sekundy 0:11:32.740,0:11:35.920 mniejsza liczba jonów sodu i wapnia trafi do wnętrza komórki, 0:11:35.920,0:11:38.310 oraz mniejsza liczba jonów potasu wypłynie z niej. 0:11:38.310,0:11:42.230 W rezultacie otrzymasz podobnie wyglądający 0:11:42.230,0:11:45.530 potencjał czynnościowy. 0:11:45.530,0:11:48.710 Jednak będziesz miał zmniejszone tętno, 0:11:48.710,0:11:51.060 ponieważ uderzenie serca trwa o wiele dłużej. 0:11:51.060,0:11:54.390 Zobaczyłeś jak ilość prądu przepływajacego do komórki 0:11:54.390,0:11:55.170 zmienia się. 0:11:55.170,0:11:58.855 I jak przy pomocy układu współczulnego i 0:11:58.855,0:12:02.580 przywspółczulnego możemy zmienić tętno.