1
00:00:02,366 --> 00:00:07,820
(เสียงธรรมชาติ)

2
00:00:07,820 --> 00:00:10,536
เมื่อผมทำการบันทึกพื้นเสียง (soundscape) 
จากป่าเป็นครั้งแรก

3
00:00:10,536 --> 00:00:12,467
เมื่อ 45 ปีก่อน

4
00:00:12,467 --> 00:00:14,889
ผมไม่ทราบเลยว่า มด

5
00:00:14,889 --> 00:00:18,368
ตัวอ่อนของแมลง ดอกไม้ทะเล และไวรัส

6
00:00:18,368 --> 00:00:20,496
สร้างเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ได้

7
00:00:20,496 --> 00:00:21,939
แต่พวกมันทำได้

8
00:00:21,939 --> 00:00:25,352
และสิ่งมีชีวิตอื่นๆในป่าที่อาศัยอยู่บนโลกนี้ก็ทำได้เช่นกัน

9
00:00:25,352 --> 00:00:28,587
ดั่งเช่นเสียงจากป่าฝนแอมะซอนที่คุณได้ยินอยู่ข้างหลังผมนี้

10
00:00:28,587 --> 00:00:32,161
ที่จริงแล้ว ป่าฝนในเขตอบอุ่นและเขตร้อน

11
00:00:32,161 --> 00:00:35,341
แต่ละชนิดของป่านั้น 
ขับประสานเสียงของบรรดาสรรพสัตว์

12
00:00:35,341 --> 00:00:38,569
ที่แสดงถึงสถานภาพ ณ เวลาหนึ่ง และการจัดตัว

13
00:00:38,569 --> 00:00:43,377
ของแมลง สัตว์เลื้อยคลาน สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ นก 
และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม

14
00:00:43,377 --> 00:00:46,304
และทุกๆพื้นเสียงที่ขับออกมาจากป่านั้น

15
00:00:46,304 --> 00:00:49,896
ได้สร้างเอกลักษณ์เฉพาะตัวของมันเอง

16
00:00:49,896 --> 00:00:52,813
ซึ่งประกอบได้ด้วยข้อมูลปริมาณมหาศาล

17
00:00:52,813 --> 00:00:57,172
และนี่ก็เป็นข้อมูลบางส่วน
ที่ผมอยากจะนำมาแบ่งปันกับพวกคุณในวันนี้

18
00:00:57,172 --> 00:01:00,378
พื้นเสียงนั้นประกอบขึ้นจากสามแหล่งสำคัญ

19
00:01:00,378 --> 00:01:02,917
ประการแรกคือ เสียงจากแหล่งกายภาพ (genophony)

20
00:01:02,917 --> 00:01:05,283
หรือ เรียกได้ว่าเป็นเสียงจากสิ่งที่ไม่ได้เป็นชีวภาพ

21
00:01:05,283 --> 00:01:07,260
ที่เกิดในทุกๆแห่งอาศัย

22
00:01:07,260 --> 00:01:09,852
เช่นเสียงลมในต้นไม้ น้ำในลำธาร

23
00:01:09,852 --> 00:01:13,446
คลื่น ณ ชายฝั่งของมหาสมุทร การเคลื่อนไหวของโลก

24
00:01:13,446 --> 00:01:16,724
แหล่งที่สองคือ เสียงจากแหล่งชีวภาพ (biophony)

25
00:01:16,724 --> 00:01:19,846
เสียงจากแหล่งชีวภาพคือทุกๆเสียง

26
00:01:19,846 --> 00:01:22,964
ที่สร้างมาจากสิ่งมีชีวิตในที่อยู่อาศัยนั้น

27
00:01:22,964 --> 00:01:26,584
ณ เวลาหนึ่ง และ ณ สถานที่หนึ่ง

28
00:01:26,584 --> 00:01:31,118
และแหล่งที่สามก็คือ เสียงที่สร้างขึ้นโดยมนุษย์เรา

29
00:01:31,118 --> 00:01:32,936
ซึ่งเรียกได้ว่า เสียงจากมนุษย์ (anthrophony)

30
00:01:32,936 --> 00:01:36,297
บางเสียงนั้นได้รับการควบคุม เช่นเสียงดนตรี หรือละคร

31
00:01:36,297 --> 00:01:40,214
แต่ส่วนใหญ่แล้วมักจะเป็นเสียงความโกลาหล
และเสียงที่ไม่ประสานกัน

32
00:01:40,214 --> 00:01:43,919
ซึ่งเราบางคนเรียกมันว่า เสียงรบกวน

33
00:01:43,919 --> 00:01:46,619
ผมเคยคิดว่า พื้นเสียงจากป่านั้น

34
00:01:46,619 --> 00:01:48,351
ปราศจากสิ่งก่อกวนใดๆ

35
00:01:48,351 --> 00:01:52,433
พวกมันมีอยู่ตรงนั้นนั่นแหละ แต่พวกมันไม่ได้เด่นชัดอะไร

36
00:01:52,433 --> 00:01:55,806
เอาล่ะ ผมผิดไปครับ 
สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากการการทำงานนี้ก็คือ

37
00:01:55,806 --> 00:02:00,582
การฟังอย่างระมัดระวังตั้งใจนั้น 
ได้มอบเครื่องมืออันมีค่าอัศจรรย์ยิ่งกับเรา

38
00:02:00,582 --> 00:02:03,166
ในการใช้มันประเมินความอุดมสมบูรณ์ของแหล่งที่อาศัย

39
00:02:03,166 --> 00:02:06,978
ได้ทั่วทั้งความหลากหลายของสิ่งมีชีวิต

40
00:02:06,978 --> 00:02:10,190
เมื่อผมทำการบันทึกในปลายยุค 60

41
00:02:10,190 --> 00:02:13,466
วิธีการในการบันทึกนั้นถูกจำกัด

42
00:02:13,466 --> 00:02:17,934
ให้มีลักษณะการแบ่งเป็นส่วนๆ
ของแต่ละสายพันธ์ุของสิ่งมีชีวิต

43
00:02:17,934 --> 00:02:21,030
เช่นส่วนใหญ่ นก ในตอนแรกๆ

44
00:02:21,030 --> 00:02:26,731
และต่อมาในสัตว์อื่นๆเช่น
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม และสัตว์ครึ่งบอกครึ่งน้ำ

45
00:02:26,731 --> 00:02:30,243
สำหรับผม นี่มันเหมือนกับการที่เราพยายามจะเข้าใจ

46
00:02:30,243 --> 00:02:33,308
งานประพันธ์ซิมโฟนี่หมายเลข 5 ของบีโทเฟ่น 
ที่สุดแสนอลังการ

47
00:02:33,308 --> 00:02:36,217
โดยดึงเอาเสียงของนักไวโอลินคนเดียว

48
00:02:36,217 --> 00:02:38,787
ออกมาจากบทประพันธ์ของวงดนตรีทั้งวง

49
00:02:38,787 --> 00:02:41,890
และฟังมันแต่เพียงท่อนเดียว

50
00:02:41,890 --> 00:02:44,907
โชคดี มีสถาบันต่างๆมากขึ้น

51
00:02:44,907 --> 00:02:46,975
จัดตั้งตัวอย่างอุปกรณ์ต่างๆที่สมบูรณ์มากขึ้น

52
00:02:46,975 --> 00:02:49,338
ที่ผมและผู้ร่วมงานบางท่านได้รับการแนะนำให้รู้จัก

53
00:02:49,338 --> 00:02:53,211
กับสาขาวิชานิเวศวิทยาเชิงพื้นเสียง 
(soundscape ecology)

54
00:02:53,211 --> 00:02:58,279
เมื่อผมทำการบันทึกเสียง กว่าสี่ทศวรรษที่แล้ว

55
00:02:58,279 --> 00:03:00,688
ผมทำการบันทึกได้เป็น 10 ชั่วโมง

56
00:03:00,688 --> 00:03:02,923
เพียงเพื่อได้งานเพียงชั่วโมงเดียวที่มีคุณค่า

57
00:03:02,923 --> 00:03:05,980
ดีพอต่อการนำไปใช้สำหรับเป็นอัลบัม 
หรือเสียงสำหรับภาพยนต์

58
00:03:05,980 --> 00:03:08,699
หรือเป็นสิ่งจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์

59
00:03:08,699 --> 00:03:11,652
ทีนี้ เพราะว่าปรากฎการณ์โลกร้อน

60
00:03:11,652 --> 00:03:13,070
การสูญสิ้นไปของทรัพยากร

61
00:03:13,070 --> 00:03:16,139
และเสียงรบกวนจากมนุษย์ ซึ่งก็เป็นปัจจัยตัวหนึ่ง

62
00:03:16,139 --> 00:03:18,815
มันทำให้ต้องใช้เวลามากถึง 1,000 ชั่วโมงหรือมากกว่านั้น

63
00:03:18,815 --> 00:03:21,648
เพื่อเก็บบันทึกในสิ่งเดียวกัน

64
00:03:21,648 --> 00:03:24,703
50 เปอร์เซ็นต์เต็มของผลงานที่ได้มาของผม

65
00:03:24,703 --> 00:03:27,899
มาจากถิ่นอาศัยที่ถูกเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก

66
00:03:27,899 --> 00:03:30,799
จนพวกมัน ถ้าไม่เงียบสงัด

67
00:03:30,799 --> 00:03:35,520
ก็ไม่ได้มีเสียงในรูปแบบเดิมที่มันเป็น

68
00:03:35,520 --> 00:03:37,806
วิธีปกติในการประเมินถิ่นอาศัย

69
00:03:37,806 --> 00:03:41,132
ทำได้โดยนับจำนวนสายพันธ์ุต่างๆ

70
00:03:41,132 --> 00:03:45,337
และจำนวนสิ่งมีชีวิตแต่ละสายพันธ์ุในบริเวณหนึ่งๆ 
จากการมอง

71
00:03:45,337 --> 00:03:48,889
อย่างไรก็ดี จากการเปรียบเทียบข้อมูลที่เชื่อมโยง

72
00:03:48,889 --> 00:03:51,689
ทั้งความหนาแน่นและความหลากหลายจากที่เราได้ยิน

73
00:03:51,689 --> 00:03:57,062
ผมสามารถที่จะได้ผลลัพธ์ที่มีความแม่นยำมากกว่า

74
00:03:57,062 --> 00:03:59,102
และผมอยากที่จะแสดงให้คุณเห็นตัวอย่างบางส่วน

75
00:03:59,102 --> 00:04:01,892
ที่เป็นแบบอย่างความเป็นไปได้ ที่ถูกเผย

76
00:04:01,892 --> 00:04:04,914
โดยการกระโจนลงไปยังมิตินี้

77
00:04:04,914 --> 00:04:06,306
นี่คือ ทุ่งหญ้า ลินคอน (Lincoln Meadow)

78
00:04:06,306 --> 00:04:08,190
มันห่างออกไปประมาณสามชั่วโมงครึ่งโดยทางรถยนต์

79
00:04:08,190 --> 00:04:11,414
อยู่ทางตะวันออกของซานฟรานซิสโก 
ในภูเขาเซียร์ร่า เนวาดา (Sierra Nevada)

80
00:04:11,414 --> 00:04:13,511
ที่ความสูง 2,000 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล

81
00:04:13,511 --> 00:04:16,320
และผมได้บันทึก ณ ที่นั่นเป็นเวลาหลายปี

82
00:04:16,320 --> 00:04:20,240
ในปี ค.ศ. 1988 บริษัทรับตัดไม้ ได้โน้มน้าวชาวบ้าน

83
00:04:20,240 --> 00:04:23,402
ว่ามันจะไม่เกิดผลกระทบใดๆทั้งสิ้นต่อสิ่งแวดล้อม

84
00:04:23,402 --> 00:04:24,856
จากวิธีการใหม่ที่พวกเขาใช้

85
00:04:24,856 --> 00:04:26,766
ที่เรียกว่า "การตัดไม้แบบเลือก" (selective logging)

86
00:04:26,766 --> 00:04:28,321
ที่ตัดต้นไม้เป็นหย่อมๆกระจายกัน

87
00:04:28,321 --> 00:04:31,604
แทนที่จะตัดให้โกร๋นไปทั้งพื้นที่

88
00:04:31,604 --> 00:04:33,364
จากการได้รับอนุญาตให้ทำการบันทึก

89
00:04:33,364 --> 00:04:35,327
ทั้งก่อนและหลังปฎิบัติการนี้

90
00:04:35,327 --> 00:04:39,945
ผมติดตั้งอุปกรณ์ของผม
และทำการจับเสียงประสานในช่วงใกล้รุ่งเป็นจำนวนมาก

91
00:04:39,945 --> 00:04:43,478
ด้วยรูปแบบวิธีที่เข้มงวดและปรับมาตราฐานการบันทึก

92
00:04:43,478 --> 00:04:45,672
เพราะว่าผมต้องการตัวฐานอ้างอิงที่ดีจริงๆ

93
00:04:45,672 --> 00:04:47,857
นี่เป็นตัวอย่างของแถบคลื่นเสียง (spectrogram)

94
00:04:47,857 --> 00:04:50,288
มันเป็นภาพกราฟฟิกของเสียง

95
00:04:50,288 --> 00:04:53,461
ที่กำกับด้วยเวลาจากทางซ้ายไปขวา

96
00:04:53,461 --> 00:04:55,968
ในกรณีนี้ แสดงความยาว 15 วินาที

97
00:04:55,968 --> 00:04:58,823
และความถี่จากด้านล่างถึงด้านบนสุด

98
00:04:58,823 --> 00:05:00,042
จากต่ำสุดถึงสูงที่สุด

99
00:05:00,042 --> 00:05:03,176
และคุณสามารถเห็นได้ถึงลักษณะเฉพาะของกระแส

100
00:05:03,176 --> 00:05:07,981
ที่ได้แสดงที่นี่ใน หนึ่งในสามหรือครึ่งหนึ่งของหน้า

101
00:05:07,981 --> 00:05:11,424
ในขณะที่นกที่ครั้งหนึ่งเคยอยู่ในทุ่งหญ้านั้น

102
00:05:11,424 --> 00:05:14,481
ถูกแสดงให้เห็นเป็นลักษณะเฉพาะทางด้านบน

103
00:05:14,481 --> 00:05:15,636
มีพวกมันอยู่เยอะเลยครับ

104
00:05:15,636 --> 00:05:18,800
และนี่เป็นเสียงจากทุ่งหญ้าลินคอน ก่อนที่จะมีการตัดไม้

105
00:05:18,800 --> 00:05:33,593
(เสียงธรรมชาติ)

106
00:05:33,593 --> 00:05:35,471
เอาล่า อีกปีถัดไป ผมกลับไป

107
00:05:35,471 --> 00:05:37,228
และใช้รูปแบบวิธีแดิม

108
00:05:37,228 --> 00:05:39,943
และบันทึกในข้อกำหนดเดิม

109
00:05:39,943 --> 00:05:42,171
ผมบันทึกตัวอย่างจำนวนมาก

110
00:05:42,171 --> 00:05:44,271
ของเสียงประสานเดิมตอนใกล้รุ่ง

111
00:05:44,271 --> 00:05:46,414
และทีนี้ นี่เป็นสิ่งที่เราได้

112
00:05:46,414 --> 00:05:47,694
นี่เป็นตอนหลังจากเกิดการตัดไม้แบบเลือก

113
00:05:47,694 --> 00:05:49,767
คุณเห็นได้ว่ากระแสนั้นยังคงแสดงอยู่ให้เห็น

114
00:05:49,767 --> 00:05:51,674
ในส่วนล่าง หนึ่งในสามส่วนของหน้า

115
00:05:51,674 --> 00:05:56,177
แต่สังเกตดูว่าอะไรหายไปจากสองในสามส่วนทางด้านบน

116
00:05:56,177 --> 00:06:01,690
(เสียงธรรมชาติ)

117
00:06:01,690 --> 00:06:11,177
ที่กำลังจะมาคือเสียงของนกหัวขวาน

118
00:06:11,177 --> 00:06:13,767
เอาล่ะ ผมได้กลับไปยังทุ่งหญ้าลินคอนถึง 15 ครั้ง

119
00:06:13,767 --> 00:06:15,251
ในรอบ 25 ปี

120
00:06:15,251 --> 00:06:18,937
และผมสามารถบอกคุณได้ว่าเสียงจากแหล่งชีวภาพ

121
00:06:18,937 --> 00:06:21,842
ความหนาแน่นและความหลากหลาย
ของเสียงจากแหล่งชีวภาพ

122
00:06:21,842 --> 00:06:24,394
ยังไม่ได้กลับมาสู่รูปแบบเดิมที่มันเคยเป็น

123
00:06:24,394 --> 00:06:26,592
ก่อนที่จะเกิดปฎิบัติการ

124
00:06:26,592 --> 00:06:29,690
แต่นี่เป็นภาพของทุ่งหญ้าลินคอน ที่ถ่ายทีหลัง

125
00:06:29,690 --> 00:06:32,928
และคุณสามารถเห็นได้ผ่านมุมกล้อง

126
00:06:32,928 --> 00:06:34,039
หรือจากทัศนะของมนุษย์

127
00:06:34,039 --> 00:06:36,814
ว่าแทบจะไม่มีกิ่งไม้หรือต้นไม้ระเกะระกะเลย

128
00:06:36,814 --> 00:06:39,754
ซึ่งยืนยันข้อโต้แย้งของบริษัทที่รับตัดไม้

129
00:06:39,754 --> 00:06:42,383
ว่ามันจะไม่เกิดผลกระทบใดๆต่อสิ่งแวดล้อม

130
00:06:42,383 --> 00:06:48,800
อย่างไรก็ดี หูของเราบอกเรื่องราวที่ต่างออกไป

131
00:06:48,800 --> 00:06:50,627
นักเรียนรุ่นเยาว์ถามผมเสมอๆ

132
00:06:50,627 --> 00:06:52,049
ว่าสัตว์เหล่านี้พูดอะไรกัน

133
00:06:52,049 --> 00:06:56,911
และอันที่จริง ผมก็ไม่ทราบหรอกครับ

134
00:06:56,911 --> 00:07:02,180
แต่ผมสามารถบอกคุณได้ว่า 
พวกมันแสดงออกถึงตัวตนของมัน

135
00:07:02,180 --> 00:07:05,258
ส่วนที่ว่าเราจะเข้าใจหรือไม่นั้น เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

136
00:07:05,258 --> 00:07:07,586
ผมเดินเลาะไปตามชายฝั่งในอะลาสก้า

137
00:07:07,586 --> 00:07:09,930
และผมได้พบกับแอ่งน้ำริมฝั่งนี้

138
00:07:09,930 --> 00:07:12,962
ที่เต็มไปด้วยกลุ่มของดอกไม้ทะเล

139
00:07:12,962 --> 00:07:15,038
เจ้าเครื่องจักรนักกินที่แสนวิเศษ

140
00:07:15,038 --> 00:07:17,889
ที่เป็นญาติกับปะการังและแมงกะพรุน

141
00:07:17,889 --> 00:07:20,106
และพอเกิดความสงสัยว่าพวกมันจะทำเสียงอะไรบ้างไหม

142
00:07:20,106 --> 00:07:21,277
ผมก็หย่อนไฮโดรโฟน (hydrophone)

143
00:07:21,277 --> 00:07:24,410
ซึ่งมันก็คือไมโครโฟนใต้น้ำที่หุ้มด้วยยาง

144
00:07:24,410 --> 00:07:25,598
ลงไปยังส่วนปากของมัน

145
00:07:25,598 --> 00:07:27,359
และในทันใดนั้น เจ้าสิ่งมีชีวิตนี้

146
00:07:27,359 --> 00:07:29,568
ก็เริ่มที่จะดูดไมโครโฟนเข้าไปในท้องของมัน

147
00:07:29,568 --> 00:07:32,262
และหนวดทั้งหลายก็เข้าค้นหาส่วนพื้นผิว

148
00:07:32,262 --> 00:07:34,673
เพื่อหาอะไรก็ตามที่มีคุณค่าทางอาหาร

149
00:07:34,673 --> 00:07:37,178
เสียงแบบนิ่งๆนั้นเบามากๆ

150
00:07:37,178 --> 00:07:39,182
และคุณกำลังที่จะได้ยินครับ

151
00:07:39,182 --> 00:07:43,584
(เสียงเบาๆ)

152
00:07:43,584 --> 00:07:46,451
ครับ แต่เดี๋ยวนะครับ เมื่อมันไม่เจออะไรที่กินได้

153
00:07:46,451 --> 00:07:47,840
(เสียงดังปู๊ด)

154
00:07:47,840 --> 00:07:50,500
(เสียงหัวเราะ)

155
00:07:50,500 --> 00:07:52,997
ผมคิดว่าการแสดงออกนั้นเป็นที่เข้าใจได้

156
00:07:52,997 --> 00:07:54,414
ไม่ว่าในภาษาใดๆ

157
00:07:54,414 --> 00:07:59,280
(เสียงหัวเราะ)

158
00:07:59,280 --> 00:08:00,880
ในช่วงท้ายของวงจรสืบพันธ์ุ

159
00:08:00,880 --> 00:08:03,036
คางคกเท้าพลั่ว เกรทเบซิน 
(the Great Basin Spadefoot toad)

160
00:08:03,036 --> 00:08:05,111
ขุดหลุมลึกลงไปประมาณหนึ่งเมตร

161
00:08:05,111 --> 00:08:08,261
ใต้ดินทะเลทรายที่แน่นแข็งของอเมริกาตะวันตก

162
00:08:08,261 --> 00:08:10,140
ซึ่งมันจะสามารถอยู่ได้หลายฤดู

163
00:08:10,140 --> 00:08:13,640
จนกว่าปัจจัยต่างๆจะเหมาะสมต่อปรากฎกายของมันอีกครั้ง

164
00:08:13,640 --> 00:08:15,350
และเมื่อมีความชื้นในดินเพียงพอ

165
00:08:15,350 --> 00:08:18,145
ในฤดูใบไม้ผลิ บรรดากบจะตะกายออกมาบนพื้นผิว

166
00:08:18,145 --> 00:08:22,626
และมาชุมนุมกันรอบแอ่งน้ำขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นในฤดูใบไม้ผลิ

167
00:08:22,626 --> 00:08:24,663
เป็นจำนวนมาก

168
00:08:24,663 --> 00:08:28,069
และพวกมันขับเสียงร้องประสาน

169
00:08:28,069 --> 00:08:31,277
ที่เข้ากันกับตัวอื่นๆได้อย่างลงตัว

170
00:08:31,277 --> 00:08:32,681
และพวกมันทำเช่นนั้นด้วยเหตุสองประการ

171
00:08:32,681 --> 00:08:36,302
อย่างแรกเพื่อการแข่งขัน เพราะพวกมันกำลังมองหาคู่

172
00:08:36,302 --> 00:08:37,667
และประการที่สองเพื่อความร่วมมือ

173
00:08:37,667 --> 00:08:40,148
เพราะถ้าพวกมันร้องเสียงออกมาประสานกันแล้ว

174
00:08:40,148 --> 00:08:44,395
มันจะเป็นอะไรที่ยากสำหรับนักล่าอย่างหมาป่า

175
00:08:44,395 --> 00:08:48,614
หมาจิ้งจอก และนกฮูก ที่จะจับแยกพวกมัน มากินเป็นอาหาร

176
00:08:48,614 --> 00:08:51,886
นี่เป็นหน้าตาของแถบคลื่นเสียงจากเสียงประสานของกบ

177
00:08:51,886 --> 00:08:54,147
เมื่อมันมีรูปแบบที่สมบูรณ์ดีมากๆ

178
00:08:54,147 --> 00:09:04,163
(เสียงกบร้อง)

179
00:09:04,163 --> 00:09:08,128
ทะเลสาปโมโน (Mono Lake) อยู่ถัดไปทางตะวันออก
ของอุทยานแห่งชาติโยซาเมติ (Yosemate National Park)

180
00:09:08,128 --> 00:09:09,957
ในแคลิฟอเนีย

181
00:09:09,957 --> 00:09:12,812
และมันเป็นแหล่งอาศัยอันโปรดปรานของคางคก

182
00:09:12,812 --> 00:09:15,699
และมันยังเป็นที่นิยมสำหรับนักบินของทัพเรือสหรัฐฯ

183
00:09:15,699 --> 00:09:18,745
ผู้ที่ซ้อมขับเครื่องบินรบที่ความเร็ว

184
00:09:18,745 --> 00:09:21,203
เกินกว่า 1,000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

185
00:09:21,203 --> 00:09:23,984
และอยู่ในระดับความสูง เพียงไม่กี่ร้อยเมตร

186
00:09:23,984 --> 00:09:26,563
เหนือระดับพื้นดินของอ่างเก็บน้ำโมโน (Mono Basin)

187
00:09:26,563 --> 00:09:30,237
เร็วมาก ต่ำมาก และเสียงดังมากๆ

188
00:09:30,237 --> 00:09:33,103
แหล่งเสียงจากมนุษย์นี้

189
00:09:33,103 --> 00:09:34,953
แม้ว่ามันจะห่างไป หกกิโลเมตรครึ่ง

190
00:09:34,953 --> 00:09:37,927
จากบ่อน้ำที่กบอาศัยอยู่ ที่คุณเพิ่งจะได้ยินไปตะกี้

191
00:09:37,927 --> 00:09:41,493
มันกลบเสียงประสานของบรรดาคางคก

192
00:09:41,493 --> 00:09:44,759
คุณสามารถเห็นได้จากแถบคลื่นเสียงว่า พลังงานทั้งหมด

193
00:09:44,759 --> 00:09:47,506
ที่เคยอยู่ในแถบคลื่นเสียงแรกนั้นหายไป

194
00:09:47,506 --> 00:09:49,253
จากส่วนบนของแถบคลื่นเสียง

195
00:09:49,253 --> 00:09:51,766
และมันมีช่วงหยุดของเสียงประสาน ตรงวินาทีที่สองครึ่ง

196
00:09:51,766 --> 00:09:54,279
สี่ครึ่ง และหกครึ่ง

197
00:09:54,279 --> 00:09:57,378
และต่อจากนั้นก็เป็นเสียงของเครื่องบินไอพ่น 
ที่เป็นเอกลักษณ์

198
00:09:57,378 --> 00:09:59,937
ซึ่งเป็นสีเหลือและอยู่ในบริเวณส่วนล่างของหน้าจอ

199
00:09:59,937 --> 00:10:09,582
(เสียงกบร้อง)

200
00:10:09,582 --> 00:10:11,976
ทีนี้ ในตอนท้ายที่เครื่องบินผ่านไป

201
00:10:11,976 --> 00:10:15,465
มันใช้เวลา 45 นาทีเต็มๆ

202
00:10:15,465 --> 00:10:17,869
กว่ากบจะกลับมาร้องประสานเสียงกันอีกครั้ง

203
00:10:17,869 --> 00:10:20,814
ภายใต้พระจันทร์เต็มดวง ระหว่างช่วงเวลานั้น

204
00:10:20,814 --> 00:10:23,595
เราเฝ้าจับตา หมาป่าสองตัว และนกฮูก (Horned owl)

205
00:10:23,595 --> 00:10:26,702
เข้ามาจับกบไปนิดหน่อย

206
00:10:26,718 --> 00:10:30,244
ข่าวดีก็คือว่า จากการฟื้นฟูสภาพแหล่งอาศัย

207
00:10:30,244 --> 00:10:32,949
และการบินที่น้อยลง ประชากรของกบ

208
00:10:32,949 --> 00:10:36,672
ที่ครั้งหนึ่งลดหายไปใจช่วงยุค 1980 และช่วงแรกของยุค 90

209
00:10:36,672 --> 00:10:40,205
ได้กลับมาเกือบจะเป็นปกติดังเดิม

210
00:10:40,205 --> 00:10:43,144
ผมอยากที่จะจบด้วยเรื่องที่บอกเล่าโดยบีเวอร์

211
00:10:43,144 --> 00:10:44,618
มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากครับ

212
00:10:44,618 --> 00:10:48,496
แต่มันแสดงให้เห็นภาพจริงๆว่า สรรพสัตว์

213
00:10:48,496 --> 00:10:50,478
บางครั้ง สามารถแสดงอารมณ์ได้

214
00:10:50,478 --> 00:10:55,130
ซึ่งมันเป็น หัวข้อที่เป็นที่ขัดแย้งอย่างมาก
ในบรรดานักชีววิทยารุ่นเก่า

215
00:10:55,130 --> 00:10:58,363
เพื่อนร่วมงานของผม ตอนนั้นกำลังทำการบันทึก 
อยู่ในตอนกลางค่อนไปทางตะวันตกของสหรัฐอเมริกา

216
00:10:58,363 --> 00:11:00,905
ในระแวกแหล่งน้ำที่เกิดขึ้นมา

217
00:11:00,905 --> 00:11:04,804
บางทีอาจจะ 16,000 ปีก่อน 
ในช่วงท้ายของยุคน้ำแข็งสุดท้าย

218
00:11:04,804 --> 00:11:06,957
อีกส่วนหนึ่ง มันเป็นเช่นนี้ได้เพราะเขื่อนของบีเวอร์

219
00:11:06,957 --> 00:11:09,875
ที่ด้านหนึ่ง ซึ่งมันยึดเหนี่ยวระบบนิเวศทั้งหมดเอาไว้ด้วยกัน

220
00:11:09,875 --> 00:11:12,627
ในสมดุลที่ช่างเปราะบาง

221
00:11:12,627 --> 00:11:16,402
ในบ่ายวันหนึ่ง ระหว่างที่เขากำลังทำการบันทึก

222
00:11:16,402 --> 00:11:20,226
ทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่พิทักษ์สัตว์คู่หนึ่ง

223
00:11:20,226 --> 00:11:22,674
ก็ปรากฎตัวออกมาจากไหนก็ไม่รู้

224
00:11:22,674 --> 00:11:24,269
และไม่รู้ด้วยเหตุผลกลใด

225
00:11:24,269 --> 00:11:25,848
พวกเขาเดินไปบนเขื่อนของบีเวอร์

226
00:11:25,848 --> 00:11:29,130
ทิ้งแท่งดินระเบิดลงไป ระเบิดมันทิ้ง

227
00:11:29,130 --> 00:11:33,160
ฆ่าบีเวอร์ตัวเมียและลูกเล็กๆของมัน

228
00:11:33,160 --> 00:11:35,992
ด้วยความกลัว เพื่อนร่วมงานของผมหยุดอยู่ตรงนั้น

229
00:11:35,992 --> 00:11:38,033
เพื่อจะรวบรวมความคิด

230
00:11:38,033 --> 00:11:41,517
และทำการบันทึกอะไรก็ตามแต่ที่เขาทำได้
ทั้งบ่ายวันนั้น

231
00:11:41,517 --> 00:11:46,410
และในช่วงเย็นวันนั้น เขาได้บันทึกสถานการณ์ที่พิเศษ

232
00:11:46,410 --> 00:11:50,599
บีเบอร์ตัวผู้ที่รอดชีวิตเพียงตัวเดียว ว่ายน้ำเป็นวงกลมช้าๆ

233
00:11:50,599 --> 00:11:56,332
ครวญเสียงแสนเศร้า ต่อการสูญเสียคู่และลูกๆของมัน

234
00:11:56,332 --> 00:11:59,241
บางที นี่อาจเป็นเสียงที่เศร้าที่สุด

235
00:11:59,241 --> 00:12:02,159
ที่ผมเคยได้ฟังไม่ว่าจะมาจากสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ไหน

236
00:12:02,159 --> 00:12:04,878
ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสิ่งมีชีวิตอื่น

237
00:12:06,517 --> 00:12:22,180
(เสียงบีเวอร์ร้อง)

238
00:12:22,180 --> 00:12:23,995
ครับ

239
00:12:23,995 --> 00:12:26,577
เรื่องของพื้นเสียงนั้น มันมีหลายแง่มุม

240
00:12:26,577 --> 00:12:29,793
หนึ่งในนั้นคือ รูปแบบที่สรรพสัตว์สอนเราให้ร้องรำ

241
00:12:29,793 --> 00:12:32,418
ซึ่งผมจะขอเก็บไว้เล่าในคราวอื่น

242
00:12:32,418 --> 00:12:35,436
แต่ตอนนี้คุณก็ได้รับฟังแล้วว่า เสียงจากแหล่งชีวภาพ

243
00:12:35,436 --> 00:12:39,279
ช่วยให้ความกระจ่างต่อความเข้าใจของเรา
ที่มีต่อโลกธรรมชาติได้อย่างไร

244
00:12:39,279 --> 00:12:41,743
คุณได้ยินแล้ว ถึงผลกระทบของการดึงทรัพยากรณ์มาใช้

245
00:12:41,743 --> 00:12:44,807
เสียงรบกวนจากมนุษย์ และการทำลายแหล่งอาศัย

246
00:12:44,807 --> 00:12:46,785
และในขณะที่วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม ตามแบบฉบับแล้ว

247
00:12:46,785 --> 00:12:50,127
ได้พยายามทำความเข้าใจโลกของเราผ่านสิ่งที่เราเห็น

248
00:12:50,127 --> 00:12:54,595
ความเข้าใจที่สมบูรณ์มากกว่านั้น 
สามารถเข้าถึงได้จากสิ่งที่เราได้ยิน

249
00:12:54,595 --> 00:12:58,452
เสียงจากแหล่งชีวภาพและจากแหล่งกายภาพ 
เป็นเสียงของโลกธรรมชาติ

250
00:12:58,452 --> 00:13:00,443
ที่เป็นเอกลักษณ์ดุจลายเซ็น

251
00:13:00,443 --> 00:13:01,796
และในขณะที่เรารับฟังมัน

252
00:13:01,796 --> 00:13:04,468
เราได้รับการประสิทธิ์ประสาทถึงสัมผัสของสถานที่

253
00:13:04,468 --> 00:13:07,885
เรื่องราวชีวิตแห่งโลกที่เราอาศัย

254
00:13:07,885 --> 00:13:09,804
ในชั่ววินาที

255
00:13:09,804 --> 00:13:12,519
การบันทึกพื้นเสียงนั้น เปิดเผยข้อมูลมากมายกว่า

256
00:13:12,519 --> 00:13:14,067
จากหลากหลายทัศนมิติ

257
00:13:14,067 --> 00:13:18,689
จากข้อมูลเชิงปริมาณ จนถึงแรงบันดาลใจต่อวัฒนธรรม

258
00:13:18,689 --> 00:13:21,590
การมองเห็นนั้น โดยนัยแล้วจับกรอบภาพ

259
00:13:21,590 --> 00:13:25,586
ทัศนวิศัยส่วนหน้าที่จำกัด ของบริบทเชิงภูมิทัศน์

260
00:13:25,586 --> 00:13:27,959
ในขณะที่การบันทึกพื้นเสียงทำให้ขอบเขตนั้นกว้างขึ้น

261
00:13:27,959 --> 00:13:33,144
จนเต็มระดับ 360 องศา ครอบคลุมเราอย่างสมบูรณ์

262
00:13:33,144 --> 00:13:36,916
และในขณะที่ภาพหนึ่งๆ อาจมีค่าเทียบคำเป็นพัน

263
00:13:36,916 --> 00:13:41,289
การบันทึกพื้นเสียงนั้น มีค่าเทียบได้กับภาพเป็นพันภาพ

264
00:13:41,289 --> 00:13:43,413
และหูของเราบอกเราว่า

265
00:13:43,413 --> 00:13:47,008
เสียงกระซิบของทุกใบไม้และสรรพสัตว์

266
00:13:47,008 --> 00:13:50,082
พูดกับแหล่งกำเนิดทางธรรมชาติของชีวิตเรา

267
00:13:50,082 --> 00:13:55,144
ซึ่งแน่นอนมันอาจกุมความลับแห่งรักต่อสิ่งทั้งผอง

268
00:13:55,144 --> 00:13:57,102
โดยเฉพาะความเห็นมนุษย์ของเรา

269
00:13:57,102 --> 00:14:03,387
และสุดท้ายนี้เป็นเสียงของจาร์กัวแห่งป่าแอมะซอน

270
00:14:03,387 --> 00:14:17,135
(เสียงคำรามในคอ)

271
00:14:17,135 --> 00:14:19,335
ขอบคุณที่รับฟังครับ

272
00:14:19,335 --> 00:14:25,032
(เสียงปรบมือ)