1
00:00:01,000 --> 00:00:05,000
Uderzyło mnie, że jednym z poruszanych przez TED tematów

2
00:00:05,000 --> 00:00:08,000
jest współczucie. Dopiero co widzieliśmy wzruszające przykłady:

3
00:00:09,000 --> 00:00:13,000
HIV w Afryce, prezydent Clinton zeszłej nocy.

4
00:00:13,000 --> 00:00:18,000
Chciałbym podejść do współczucia z innej strony

5
00:00:18,000 --> 00:00:23,000
i sprowadzić je z poziomu globalnego do osobistego.

6
00:00:23,000 --> 00:00:25,000
Jestem psychologiem, ale nie bójcie się.

7
00:00:25,000 --> 00:00:26,000
Nie będzie żadnych aluzji seksualnych.

8
00:00:27,000 --> 00:00:31,000
(śmiech)

9
00:00:32,000 --> 00:00:34,000
Jakiś czas temu w Princeton Theological Seminary przeprowadzono

10
00:00:34,000 --> 00:00:38,000
bardzo ważne badania wyjaśniające, dlaczego jest tak,

11
00:00:39,000 --> 00:00:42,000
że kiedy wszyscy mamy tyle okazji, by komuś pomóc,

12
00:00:42,000 --> 00:00:45,000
to czasem to robimy, a czasem nie.

13
00:00:46,000 --> 00:00:49,000
Grupie studentów teologii w Princeton powiedziano,

14
00:00:50,000 --> 00:00:54,000
że mają wygłosić próbne kazanie.

15
00:00:54,000 --> 00:00:57,000
Każdy z nich dostał temat kazania.

16
00:00:57,000 --> 00:01:00,000
Połowa studentów jako temat otrzymała

17
00:01:00,000 --> 00:01:02,000
przypowieść o dobrym Samarytaninie:

18
00:01:02,000 --> 00:01:04,000
o człowieku, który zatrzymał nieznajomego w --

19
00:01:05,000 --> 00:01:07,000
który na skraju drogi pomógł nieznajomemu w potrzebie.

20
00:01:07,000 --> 00:01:10,000
Druga połowa dostała losowe tematy z Biblii.

21
00:01:10,000 --> 00:01:13,000
Każdemu powiedziano, że ma przejść do innego budynku

22
00:01:14,000 --> 00:01:15,000
i wygłosić swoje kazanie.

23
00:01:15,000 --> 00:01:18,000
Każdy z nich, przechodząc z budynku do budynku

24
00:01:18,000 --> 00:01:21,000
mijał zgiętego w pół, jęczącego człowieka, który ewidentnie

25
00:01:22,000 --> 00:01:26,000
potrzebował pomocy. Pytanie: Czy zatrzymali się, by mu pomóc?

26
00:01:26,000 --> 00:01:27,000
A bardziej interesujące pytanie:

27
00:01:28,000 --> 00:01:31,000
Czy miało znaczenie, że rozmyślali nad przypowieścią

28
00:01:31,000 --> 00:01:35,000
o dobrym Samarytaninie? Odp: Nie, ani trochę.

29
00:01:36,000 --> 00:01:39,000
Okazało się, że o tym, czy ktoś zatrzyma się i pomoże

30
00:01:39,000 --> 00:01:40,000
obcemu w potrzebie decydowało to,

31
00:01:40,000 --> 00:01:43,000
czy uważał, że bardzo mu się śpieszy -

32
00:01:44,000 --> 00:01:48,000
czy czuł się spóźniony, czy może był zaabsorbowany tym,

33
00:01:48,000 --> 00:01:49,000
o czym miał mówić.

34
00:01:50,000 --> 00:01:52,000
Myślę, że to właśnie jest nasz problem:

35
00:01:53,000 --> 00:01:57,000
nie wykorzystujemy każdej okazji, by pomóc,

36
00:01:57,000 --> 00:02:00,000
bo skupiamy się na niewłaściwych rzeczach.

37
00:02:00,000 --> 00:02:03,000
Powstała nowa dziedzina neurobiologii, neurobiologia społeczna.

38
00:02:04,000 --> 00:02:08,000
Bada ona przewodzenie w mózgach dwojga ludzi,

39
00:02:08,000 --> 00:02:10,000
które powstaje, kiedy się ze sobą komunikują.

40
00:02:10,000 --> 00:02:14,000
Nowy sposób pojmowania współczucia, wywodzący się z neurobiologii,

41
00:02:14,000 --> 00:02:18,000
jest taki, że mamy docelowo zakodowaną chęć pomocy.

42
00:02:18,000 --> 00:02:22,000
To znaczy, że jeśli zajmujemy się drugą osobą,

43
00:02:23,000 --> 00:02:26,000
to automatycznie odczuwamy empatię, automatycznie odczuwamy to, co ona.

44
00:02:27,000 --> 00:02:29,000
Niedawno zidentyfikowano neurony zwane neuronami lustrzanymi,

45
00:02:29,000 --> 00:02:33,000
które działają jak neuro Wi-Fi, aktywując w naszym mózgu

46
00:02:33,000 --> 00:02:37,000
dokładnie te obszary, które są aktywne w ich mózgu. Automatycznie odczuwamy "z" kimś.

47
00:02:37,000 --> 00:02:41,000
I jeśli ta osoba potrzebuje pomocy, jeśli cierpi,

48
00:02:42,000 --> 00:02:46,000
jesteśmy automatycznie gotowi pomóc. A przynajmniej tak twierdzą neurobiolodzy.

49
00:02:46,000 --> 00:02:49,000
Ale pytanie brzmi: Dlaczego tego nie robimy?

50
00:02:49,000 --> 00:02:51,000
Myślę, że to się odnosi do całego spektrum reakcji,

51
00:02:52,000 --> 00:02:54,000
sięgającego od całkowitego zapatrzenia w siebie,

52
00:02:55,000 --> 00:02:57,000
poprzez zauważanie i empatię, aż do współczucia.

53
00:02:57,000 --> 00:03:01,000
Prawda jest taka: jeśli jesteśmy skupieni na sobie,

54
00:03:02,000 --> 00:03:05,000
jeśli jesteśmy czymś zajęci, jak to bardzo często bywa w ciągu dnia,

55
00:03:05,000 --> 00:03:08,000
to tak naprawdę nie dostrzegamy innych w pełni.

56
00:03:08,000 --> 00:03:10,000
A ta różnica między skupieniem na sobie a na kimś innym

57
00:03:10,000 --> 00:03:11,000
może być bardzo subtelna.

58
00:03:11,000 --> 00:03:15,000
Któregoś dnia wypełniałem swój PIT i doszedłem do punktu,

59
00:03:15,000 --> 00:03:17,000
w którym wymieniałem darowizny.

60
00:03:18,000 --> 00:03:21,000
Wtedy mnie olśniło, natrafiłem na swój czek

61
00:03:21,000 --> 00:03:24,000
dla Fundacji Seva i zauważyłem, że pomyślałem:

62
00:03:24,000 --> 00:03:26,000
mój przyjaciel Larry Brilliant bardzo by się ucieszył,

63
00:03:27,000 --> 00:03:28,000
że przekazałem pieniądze Sevie.

64
00:03:28,000 --> 00:03:31,000
Zdałem sobie sprawę, że dawanie było dla mnie

65
00:03:31,000 --> 00:03:35,000
jak działka narcyzmu - sprawiało, że dobrze o sobie myślałem.

66
00:03:35,000 --> 00:03:40,000
Wtedy pomyślałem o tych ludziach w Himalajach,

67
00:03:40,000 --> 00:03:42,000
których wyleczą z zaćmy i uświadomiłem sobie,

68
00:03:43,000 --> 00:03:46,000
że z tego narcystycznego skupienia na sobie przeszedłem

69
00:03:47,000 --> 00:03:50,000
do altruistycznej radości, do cieszenia się,

70
00:03:50,000 --> 00:03:54,000
że tym ludziom ktoś pomógł. Myślę, że to działa motywująco.

71
00:03:54,000 --> 00:03:57,000
Ale to rozróżnienie między skupianiem się na sobie

72
00:03:57,000 --> 00:03:58,000
a skupianiem się na innych

73
00:03:58,000 --> 00:04:01,000
jest tym, na co chciałbym teraz zwrócić naszą uwagę.

74
00:04:01,000 --> 00:04:04,000
Widać to wyraźnie w świecie randek.

75
00:04:05,000 --> 00:04:08,000
Jaki czas temu byłem w restauracji z sushi

76
00:04:08,000 --> 00:04:11,000
i usłyszałem rozmowę dwóch kobiet o bracie jednej z nich,

77
00:04:12,000 --> 00:04:15,000
który był singlem. Ta kobieta powiedziała:

78
00:04:15,000 --> 00:04:17,000
- Mój brat ma problem z umawianiem się na randki,

79
00:04:17,000 --> 00:04:19,000
więc próbuje randek błyskawicznych. - Wiecie co to?

80
00:04:19,000 --> 00:04:23,000
Kobiety siedzą przy stolikach, mężczyźni przechodzą od stolika do stolika.

81
00:04:23,000 --> 00:04:26,000
a zegar z dzwonkiem odmierza czas, pięć minut i "dzyń!",

82
00:04:27,000 --> 00:04:29,000
rozmowa się kończy, a kobieta decyduje,

83
00:04:29,000 --> 00:04:33,000
czy dać mężczyźnie namiary na siebie

84
00:04:33,000 --> 00:04:35,000
by utrzymać znajomość. No i ta kobieta mówi:

85
00:04:35,000 --> 00:04:39,000
- Mój brat nigdy nie dostał wizytówki. Doskonale wiem, dlaczego.

86
00:04:39,000 --> 00:04:44,000
Gdy tylko siada przy stoliku, od razu zaczyna mówić non-stop o sobie,

87
00:04:44,000 --> 00:04:45,000
nie zadaje kobietom żadnych pytań.

88
00:04:46,000 --> 00:04:51,000
Gdy przeglądałem Sunday Styles, dodatek do NY Timesa,

89
00:04:51,000 --> 00:04:54,000
przeczytałem na ostatniej stronie artykuły o małżeństwach --

90
00:04:54,000 --> 00:04:57,000
ponieważ były bardzo interesujące -- doszedłem do małżeństwa

91
00:04:57,000 --> 00:05:00,000
Alice Chamey Epstein. Alice powiedziała,

92
00:05:00,000 --> 00:05:02,000
że kiedy chodziła na randki,

93
00:05:03,000 --> 00:05:05,000
poddawała ludzi prostemu testowi:

94
00:05:06,000 --> 00:05:08,000
sprawdzała, jak długo, od chwili spotkania

95
00:05:08,000 --> 00:05:11,000
zajmie facetowi zadanie jej pytania

96
00:05:11,000 --> 00:05:13,000
ze słowem "ty".

97
00:05:13,000 --> 00:05:17,000
Najwyraźniej pan Epstein zdał test śpiewająco, stąd ten artykuł.

98
00:05:17,000 --> 00:05:18,000
(śmiech)

99
00:05:18,000 --> 00:05:20,000
A teraz -- mały test,

100
00:05:20,000 --> 00:05:22,000
który możecie wypróbować na przyjęciu.

101
00:05:22,000 --> 00:05:24,000
Tutaj, w TED, jest wiele okazji.

102
00:05:26,000 --> 00:05:29,000
W Harvard Business Review był niedawno artykuł pod tytułem

103
00:05:29,000 --> 00:05:32,000
"Ludzka chwila", o tym, jak stworzyć prawdziwy kontakt

104
00:05:32,000 --> 00:05:35,000
ze współpracownikiem. Napisali, że, cóż,

105
00:05:35,000 --> 00:05:38,000
przede wszystkim trzeba wyłączyć komórkę,

106
00:05:39,000 --> 00:05:42,000
zamknąć laptopa, przestać myśleć o niebieskich migdałach

107
00:05:43,000 --> 00:05:45,000
i poświęcić tej osobie pełną uwagę.

108
00:05:46,000 --> 00:05:50,000
W angielskim istnieje nowo utworzone słowo na określenie

109
00:05:51,000 --> 00:05:54,000
chwili, w której osoba, z którą jesteśmy, wyciąga swoją komórkę

110
00:05:54,000 --> 00:05:57,000
lub odpowiada na telefon i nagle przestajemy dla niej istnieć.

111
00:05:58,000 --> 00:06:02,000
To słowo brzmi "wkurmiony", kombinacja wkurwionego i zdumionego.

112
00:06:02,000 --> 00:06:05,000
(śmiech)

113
00:06:05,000 --> 00:06:11,000
Myślę, że jest to adekwatne. To nasza empatia, nasze zaangażowanie

114
00:06:12,000 --> 00:06:15,000
oddziela nas od makiawelicznych cyników czy socjopatów.

115
00:06:15,000 --> 00:06:20,000
Mam szwagra, eksperta w dziedzinie horroru i terroru --

116
00:06:20,000 --> 00:06:23,000
napisał "Annotated Dracula" i "Essential Frankenstein" --

117
00:06:23,000 --> 00:06:24,000
z wykształcenia zajmującego się dziełami Chaucera,

118
00:06:24,000 --> 00:06:26,000
ale urodził się w Transylwanii

119
00:06:26,000 --> 00:06:28,000
i to, jak sądzę, miało na niego pewien wpływ.

120
00:06:28,000 --> 00:06:32,000
W każdym razie, mój szwagier, Leonard,

121
00:06:32,000 --> 00:06:34,000
postanowił napisać książkę o seryjnym mordercy.

122
00:06:34,000 --> 00:06:37,000
O człowieku, który wiele lat temu terroryzował okolicę.

123
00:06:38,000 --> 00:06:40,000
Był znany jako dusiciel z Santa Cruz.

124
00:06:41,000 --> 00:06:45,000
Zanim go aresztowano, zamordował swoich dziadków, matkę

125
00:06:45,000 --> 00:06:48,000
i pięciu studentów z University of California, Santa Cruz.

126
00:06:49,000 --> 00:06:51,000
No więc mój szwagier idzie porozmawiać z tym mordercą

127
00:06:52,000 --> 00:06:54,000
i kiedy go spotyka, uświadamia sobie,

128
00:06:54,000 --> 00:06:55,000
że ten facet jest niesłychanie przerażający.

129
00:06:56,000 --> 00:06:58,000
Choćby to, że ma ponad 2 metry.

130
00:06:58,000 --> 00:07:01,000
Ale nie to jest w nim najbardziej przerażające.

131
00:07:01,000 --> 00:07:06,000
Najstraszniejsze jest to, że jego IQ wynosi 160 -- prawdziwy geniusz.

132
00:07:07,000 --> 00:07:11,000
Ale nie ma żadnego związku między IQ a emocjonalną empatią,

133
00:07:11,000 --> 00:07:12,000
czuciem tego, co druga osoba.

134
00:07:13,000 --> 00:07:15,000
Są kontrolowane przez inne części mózgu.

135
00:07:16,000 --> 00:07:18,000
Tak więc, w pewnym momencie mój szwagier zbiera się na odwagę,

136
00:07:19,000 --> 00:07:21,000
by zadać jedyne pytanie, na które tak naprawdę chce znać odpowiedź.

137
00:07:21,000 --> 00:07:24,000
Brzmi ono: Jak mogłeś to zrobić?

138
00:07:24,000 --> 00:07:26,000
Nie było ci żal twoich ofiar?

139
00:07:26,000 --> 00:07:29,000
To były bardzo osobiste morderstwa, ofiary zostały uduszone.

140
00:07:30,000 --> 00:07:32,000
Na co morderca odpowiedział, bardzo rzeczowym tonem:

141
00:07:32,000 --> 00:07:37,000
- Och, nie. Gdybym czuł wtedy rozpacz, nie mógłbym tego zrobić.

142
00:07:37,000 --> 00:07:43,000
- Musiałem wyłączyć tę część mnie. Musiałem wyłączyć tę część mnie.

143
00:07:43,000 --> 00:07:48,000
Myślę, że to bardzo niepokojące.

144
00:07:49,000 --> 00:07:53,000
Zastanawiałem się nad wyłączaniem tej części nas samych.

145
00:07:53,000 --> 00:07:55,000
Kiedy skupiamy się na sobie w dowolnej czynności,

146
00:07:56,000 --> 00:07:59,000
będąc z inną osobą, faktycznie wyłączamy tę część siebie.

147
00:08:00,000 --> 00:08:05,000
Pomyślcie o pójściu na zakupy i o możliwościach

148
00:08:05,000 --> 00:08:07,000
pełnego konsumpcjonizmu empatycznego.

149
00:08:08,000 --> 00:08:10,000
Właśnie teraz, jak zauważył Bill McDonough ,

150
00:08:12,000 --> 00:08:16,000
przedmioty, które kupujemy i używamy, mają ukryte konsekwencje.

151
00:08:16,000 --> 00:08:19,000
Wszyscy jesteśmy nieświadomymi ofiarami wspólnego zaślepienia.

152
00:08:20,000 --> 00:08:22,000
Nie zauważamy i nie zauważamy tego, że nie zauważamy

153
00:08:23,000 --> 00:08:29,000
toksycznych molekuł wydzielanych przez dywan lub tkaninę na siedzeniach.

154
00:08:30,000 --> 00:08:35,000
Albo nie wiemy, czy ta tkanina jest technologicznie

155
00:08:35,000 --> 00:08:39,000
lub fabrycznie odżywcza; czy może być użyta ponownie,

156
00:08:39,000 --> 00:08:41,000
czy moze skończy na wysypisku? Innymi słowy,

157
00:08:41,000 --> 00:08:46,000
jesteśmy nieświadomi konsekwencji -- dla ekologii,

158
00:08:47,000 --> 00:08:50,000
zdrowia publicznego, społecznej i ekonomicznej sprawiedliwości --

159
00:08:50,000 --> 00:08:52,000
rzeczy, które kupujemy i których używamy.

160
00:08:54,000 --> 00:08:58,000
W pewnym sensie, sam dywan jest zamiatany pod dywan,

161
00:08:58,000 --> 00:09:02,000
ale my tego nie widzimy. Staliśmy się ofiarami

162
00:09:02,000 --> 00:09:05,000
systemu, który wskazuje nam co innego. Pomyślcie o tym.

163
00:09:06,000 --> 00:09:09,000
Jest świetna książka pod tytułem

164
00:09:10,000 --> 00:09:12,000
"Rzeczy: sekretne życie przedmiotów codziennego użytku".

165
00:09:13,000 --> 00:09:16,000
Opowiada ona nieznaną historię czegoś takiego jak t-shirt.

166
00:09:16,000 --> 00:09:19,000
Opowiada o tym, gdzie wyrosła użyta bawełna,

167
00:09:19,000 --> 00:09:21,000
jakich nawozów użyto i jakie miały one konsekwencje

168
00:09:21,000 --> 00:09:25,000
dla gleby. Mówi też, że na przykład

169
00:09:25,000 --> 00:09:28,000
bawełna jest bardzo odporna na barwniki do tkanin --

170
00:09:28,000 --> 00:09:31,000
około 60% koloru wypłukuje się podczas prania.

171
00:09:31,000 --> 00:09:34,000
Epidemiolodzy dobrze wiedzą, że dzieciaki

172
00:09:34,000 --> 00:09:39,000
żyjące w pobliżu fabryk tkanin częściej chorują na białaczkę.

173
00:09:40,000 --> 00:09:44,000
Jest takie przedsiębiorstwo, Bennet and Company, które zaopatruje Polo.com,

174
00:09:45,000 --> 00:09:50,000
Victoria's Secret dzięki ich dyrektorowi, który wie o powyższym,

175
00:09:51,000 --> 00:09:55,000
utworzyli w Chinach joint venture z ich fabrykami barwników,

176
00:09:55,000 --> 00:09:57,000
żeby upewnić się, że woda z prania

177
00:09:57,000 --> 00:10:01,000
będzie odpowiednio przetworzona, zanim trafi do wód gruntowych.

178
00:10:01,000 --> 00:10:05,000
Dziś nie możemy wybrać uczciwego t-shirtu zamiast nieuczciwego.

179
00:10:06,000 --> 00:10:10,000
Czego potrzeba, abyśmy zyskali tę możliwość?

180
00:10:13,000 --> 00:10:16,000
Zastanawiałem się nad tym. Np.

181
00:10:16,000 --> 00:10:21,000
jest taka nowa technologia elektronicznego metkowania, która umożliwia

182
00:10:21,000 --> 00:10:25,000
każdemu sklepowi poznanie całej historii każdego produktu.

183
00:10:26,000 --> 00:10:28,000
Można ją wyśledzić aż do fabryki. Kiedy się to zrobi,

184
00:10:28,000 --> 00:10:32,000
można się przyjrzeć procesom tworzenia

185
00:10:32,000 --> 00:10:36,000
użytym do wytworzenia produktu, i jeśli jest on

186
00:10:36,000 --> 00:10:40,000
uczciwy, można go tak oznaczyć. A jeśli nie jest,

187
00:10:40,000 --> 00:10:44,000
można wejść do -- dziś można wejść do każdego sklepu,

188
00:10:44,000 --> 00:10:47,000
przyłożyć skaner z palmtopa do kodu kreskowego

189
00:10:47,000 --> 00:10:49,000
i wejść na stronę internetową.

190
00:10:49,000 --> 00:10:51,000
Są takie strony dla ludzi uczulonych na orzeszki ziemne.

191
00:10:52,000 --> 00:10:54,000
Taka strona mogłaby dostarczyć informacji o tym przedmiocie.

192
00:10:55,000 --> 00:10:56,000
Innymi słowy, być może w momencie kupowania

193
00:10:56,000 --> 00:11:00,000
będziemy w stanie dokonać odpowiedzialnego wyboru.

194
00:11:00,000 --> 00:11:06,000
W świecie informatyki jest takie powiedzenie:

195
00:11:06,000 --> 00:11:09,000
w końcu wszyscy będą wiedzieć wszystko.

196
00:11:09,000 --> 00:11:11,000
Pytanie brzmi: Czy to zrobi jakąś różnicę?

197
00:11:13,000 --> 00:11:16,000
Jakiś czas temu, kiedy pracowałem dla New York Timesa,

198
00:11:17,000 --> 00:11:19,000
w latach 80., napisałem artykuł

199
00:11:19,000 --> 00:11:21,000
o nowym problemie Nowego Jorku --

200
00:11:21,000 --> 00:11:23,000
o bezdomnych na ulicach.

201
00:11:23,000 --> 00:11:27,000
Przez kilka tygodni chodziłem po ulicach z pracownikami socjalnymi,

202
00:11:27,000 --> 00:11:30,000
którzy zajmowali się bezdomnymi. Widząc tych bezdomnych ich oczami,

203
00:11:30,000 --> 00:11:35,000
zdałem sobie sprawę, że prawie wszyscy byli pacjentami psychiatrii,

204
00:11:35,000 --> 00:11:39,000
którzy nie mieli się gdzie podziać. Mieli postawioną diagnozę. To mnie --

205
00:11:40,000 --> 00:11:43,000
to mnie wytrąciło z miejskiego transu, w którym,

206
00:11:44,000 --> 00:11:47,000
kiedy widzimy na skraju pola widzenia, kiedy mijamy kogoś,

207
00:11:47,000 --> 00:11:50,000
kto jest bezdomny, to pozostaje na tym skraju.

208
00:11:52,000 --> 00:11:54,000
Nie zauważamy i dlatego nie działamy.

209
00:11:57,000 --> 00:12:02,000
Pewnego piątku krótko potem, pod koniec dnia

210
00:12:02,000 --> 00:12:05,000
schodziłem do metra. Były godziny szczytu

211
00:12:05,000 --> 00:12:07,000
i tysiące ludzi schodziło po schodach.

212
00:12:07,000 --> 00:12:09,000
Nagle zauważyłem,

213
00:12:09,000 --> 00:12:12,000
że jakiś mężczyzna osunął się na ziemię.

214
00:12:12,000 --> 00:12:16,000
Był bez koszuli, nie ruszał się, a ludzie po prostu nad nim przechodzili --

215
00:12:17,000 --> 00:12:18,000
całe setki ludzi.

216
00:12:19,000 --> 00:12:22,000
Ponieważ mój miejski trans był trochę rozwiany,

217
00:12:23,000 --> 00:12:26,000
zatrzymałem się, żeby zobaczyć co z nim.

218
00:12:27,000 --> 00:12:29,000
W chwili, gdy się zatrzymałem, kilka innych osób

219
00:12:30,000 --> 00:12:31,000
nagle otoczyło tego faceta.

220
00:12:32,000 --> 00:12:34,000
Dowiedzieliśmy się, że był Latynosem, nie mówił po angielsku,

221
00:12:34,000 --> 00:12:39,000
nie miał pieniędzy, przez całe dni łaził po ulicach, głodując

222
00:12:39,000 --> 00:12:40,000
i teraz zemdlał z głodu.

223
00:12:40,000 --> 00:12:42,000
Ktoś bezzwłocznie poszedł po sok pomarańczowy,

224
00:12:42,000 --> 00:12:44,000
ktoś inny przyniósł hotdoga, ktoś przyprowadził strażnika z metra.

225
00:12:45,000 --> 00:12:48,000
Bez problemu postawiliśmy tego faceta na nogi.

226
00:12:48,000 --> 00:12:52,000
A wszystko to wymagało tylko zwrócenia uwagi.

227
00:12:53,000 --> 00:12:54,000
Tak więc, jestem dobrej myśli.

228
00:12:54,000 --> 00:12:55,000
Bardzo dziękuję.

229
00:12:55,000 --> 00:12:57,000
(oklaski)