0:00:01.000,0:00:05.000
من، تحت تأثیرِ این قرار گرفته ام، که یکی از مطالبِ ضمني TED

0:00:05.000,0:00:08.000
شَفَقَت است: همانندِ نمایشهای تحریک کننده ای را که اینجا مشاهده کردیم:

0:00:09.000,0:00:13.000
HIV در آفریقا و سخنراني دیشبِ رئیس جمهور کلینتون.

0:00:13.000,0:00:18.000
و من میخواهم کمی با استفاده از افکارِ تضمینی در مورد شفقت،

0:00:18.000,0:00:23.000
آن را از سطحِ جهانی به سطحِ شخصی بیاورم.

0:00:23.000,0:00:25.000
من یک روانشناسم، ولی میتوانید مطمئن باشید،

0:00:25.000,0:00:26.000
که آن را به سطح خاری نخواهم آورد.

0:00:27.000,0:00:31.000
(خنده)

0:00:32.000,0:00:34.000
مدتها پیش، یک مطالعة خیلی مهمی

0:00:34.000,0:00:38.000
در مدرسة علوم الهي پِرِستُن (Preston) انجام گرفت که نشان میدهد،

0:00:39.000,0:00:42.000
به چه جهت، وقتی که همة ما اینهمه فرصتهای کمک کردن داریم،

0:00:42.000,0:00:45.000
گاهی کمک میکنیم و گاهی نمیکنیم.

0:00:46.000,0:00:49.000
به یک گروه از شاگردینِ حکمت الهي مدرسة علوم الهي پِرِستُن

0:00:50.000,0:00:54.000
گفته شد که قرار است یک موعظة تمرینی انجام دهند

0:00:54.000,0:00:57.000
و به هر یک از آنها یک موضوعِ موعظه داده شد.

0:00:57.000,0:01:00.000
به نصفی از آنها، به عنوانِ موضوع،

0:01:00.000,0:01:02.000
حکایتِ «سامِرِ نیکو» داده شد:

0:01:02.000,0:01:04.000
مردی که به یک بیگانه

0:01:05.000,0:01:07.000
در کنارِ جاده کمک میکند.

0:01:07.000,0:01:10.000
به نصفِ دیگر، یک موضوعِ تصادفی از کتابِ مقدس داده شد.

0:01:10.000,0:01:13.000
بعد، به یک یک آنها گفته شد که میبایست برای انجامِ موعظه،

0:01:14.000,0:01:15.000
به ساختمانِ دیگری بروند.

0:01:15.000,0:01:18.000
هنگاميكه از ساختمانِ اولی بسوی ساختمانِ دومی میرفتند،

0:01:18.000,0:01:21.000
هر کدام از آنها از کنارِ شخصی، کمر خم و ناله وار،

0:01:22.000,0:01:26.000
و ظاهراً محتاج، رد شدند. سؤال اینجاست: آیا آنها توقف کردند که کمک کنند؟

0:01:26.000,0:01:27.000
سؤالِ جالبتر اینست:

0:01:28.000,0:01:31.000
آیا اَندیشیدنِ آنها به حکایتِ «سامِرِ نیکو»

0:01:31.000,0:01:35.000
هیچ اهمیتی داشت؟ جواب: خیر، اصلاً.

0:01:36.000,0:01:39.000
مشخص شد که، تصمیمِ متوقف شدن

0:01:39.000,0:01:40.000
و به یک بیگانة محتاج کمک کردنِ اشخاص،

0:01:40.000,0:01:43.000
بستگی به مقدارِ عجله ای که آنها حس میکردند داشت --

0:01:44.000,0:01:48.000
که آیا احساس میکردند که دیر کرده اند، یا اینکه آنها مجذوبِ

0:01:48.000,0:01:49.000
موعظه ای که قرار بود انجام بدهند بودند.

0:01:50.000,0:01:52.000
و به عقیدة من، این وضعِ نامساعدِ زندگي ماست:

0:01:53.000,0:01:57.000
اینکه ما از هر فرصت برای کمک کردن استفاده نمیکنیم،

0:01:57.000,0:02:00.000
چون، توجهِ ما به جهات غلط متمرکز است.

0:02:00.000,0:02:03.000
یک زمینة جدیدی در علومِ مغزی وجود دارد، بنامِ عصب شناسي اجتماعی.

0:02:04.000,0:02:08.000
این زمینه، جريانِ برقِ مغزي، که در حینِ فعل و انفعالِ دو شخص با یکدیگر،

0:02:08.000,0:02:10.000
فعال میشوند را، مطالعه میکند.

0:02:10.000,0:02:14.000
و حال، دیدگاهِ جدید بسوی شفقت، از نظرِ عصب شناسي اجتماعی،

0:02:14.000,0:02:18.000
این است که سیمکشي مغزي ما ذاتاً بسوی کمک کردن است.

0:02:18.000,0:02:22.000
بدین معنی، که ما در حینِ رسیدگی به شخصِ دیگر،

0:02:23.000,0:02:26.000
بطور خودكار آنها را درک و حس میکنیم.

0:02:27.000,0:02:29.000
عصبهای جدیدی بنامِ عصبهای آیینهای وجود دارند،

0:02:29.000,0:02:33.000
که همانند عصبهای Wi-Fi هستند، که همان ناحیه های فعال خود را

0:02:33.000,0:02:37.000
در مغز فعال میکنند. ما «بصورتِ» خودکاری حس میکنیم.

0:02:37.000,0:02:41.000
و اگر آن شخص، محتاج و رنج زده باشد،

0:02:42.000,0:02:46.000
ما بطور خودکار آماده به کمک کردن او خواهیم بود.

0:02:46.000,0:02:49.000
و اما سپس این سؤال پیش میاید: چرا کمک نمیکنیم؟

0:02:49.000,0:02:51.000
و بنظر من، این اشاره به طیفی میکند که،

0:02:52.000,0:02:54.000
از کاملاً غرق شدنِ در خويش گرفته

0:02:55.000,0:02:57.000
تا تشخیص و یکدلی و شفقت را با هم در بر دارد.

0:02:57.000,0:03:01.000
و واقعیتِ ساده اینست که، وقتیکه توجه ما صرفاً بخودمان است،

0:03:02.000,0:03:05.000
و غرق مشقولیتها خود هستیم، همانطوری که بیشتر اوقاتمان در طی روز صرف میشود،

0:03:05.000,0:03:08.000
قادر به ملاحظه کردنِ دیگران نخواهیم بود.

0:03:08.000,0:03:10.000
و این تفاوت، بین توجه به خود و به بغیه،

0:03:10.000,0:03:11.000
میتواند خیلی لطیف باشد.

0:03:11.000,0:03:15.000
چند روز پیش، من داشتم حسابِ مالیاتم را انجام میدادم، و رسیدم به

0:03:15.000,0:03:17.000
فهرست بندی کردنِ تمام اهداء،

0:03:18.000,0:03:21.000
که یکدفعه بمن وحی شد، این بود -- رفتم بسوی دفترچة چكم

0:03:21.000,0:03:24.000
طرفِ چکِ «بنیادِ سِیوا» و ملاحظه کردم که این فکر بسرم آمد:

0:03:24.000,0:03:26.000
بَه، دوستم لِری بِریلییِنت چقدر خوشحال میشه

0:03:27.000,0:03:28.000
اگر بدونه که من به بنیادِ سِیوا پول داده ام.

0:03:28.000,0:03:31.000
سپس پی بردم که داشتم از این عملِ کمک کردن،

0:03:31.000,0:03:35.000
معتاد بخود شیفتگی میشدم -- اینکه من احساس خوب بخودم داشتم.

0:03:35.000,0:03:40.000
سپس شروع کردم به مردمِ هیمالیا (Himalayas) فکر کردن

0:03:40.000,0:03:42.000
که چگونه به آبِ مرواریدِ چشمشان کمک خواهد شد، و متوجه شدم

0:03:43.000,0:03:46.000
که از این نوع توجهِ بخود شیفتگی،

0:03:47.000,0:03:50.000
به طرفِ نوع دوستی (خدمت رسانی و ياری رساندن به ديگران)، و بعد به احساسِ خوب داشتن

0:03:50.000,0:03:54.000
برای مردمی که داشتم کمک میکردم، سپری شدم. عقیده دارم که آن خود نیز یک نوع تحریک کننده است.

0:03:54.000,0:03:57.000
و اما، دقت داشتن به تشخیصِ بینِ توجه بخودمان

0:03:57.000,0:03:58.000
و توجه به دیگران،

0:03:58.000,0:04:01.000
چیزیست که همه را بسوی آن تشویق میکنم.

0:04:01.000,0:04:04.000
شما میتوانید آنرا در سطحِ بارز در دنیای دوست یابی مشاهده کنید.

0:04:05.000,0:04:08.000
خیلی وقت پیش، در یک رستورانِ سوشی (sushi) بودم

0:04:08.000,0:04:11.000
و از فاصلة دور گفتگوی دو خانمی را که داشتند راجع به برادرِ یکیشون صحبت میکردند را میشنیدم،

0:04:12.000,0:04:15.000
که مجرد بود. و این خانم گفت،

0:04:15.000,0:04:17.000
«برادرم در یافتنِ دوست مشکل داره،

0:04:17.000,0:04:19.000
پس داره به {دوست یابي پُر سرعت} فرصت میده.» نمیدانم آیا شما از {دوست یابي پُر سرعت} با خبرید؟

0:04:19.000,0:04:23.000
خانمها سر یک میز مینشینند و آقایان از یک میز به یک میز دیگر میروند،

0:04:23.000,0:04:26.000
و یک ساعت و زنگ وجود دارد که هر پنج دقیقه، زنگ میخوره،

0:04:27.000,0:04:29.000
مصاحبه تمام میشه و آن خانم میتواند تصمیم بگیرد

0:04:29.000,0:04:33.000
که آیا کارتش یا ایمیلش را برای پیگیری

0:04:33.000,0:04:35.000
به آن مرد بده یا نه. و این خانم میگه،

0:04:35.000,0:04:39.000
«برادرم هیچوقت یک کارت نگرفت. و من دقیقاً میدانم چرا:

0:04:39.000,0:04:44.000
از لحظه ای که مینشیند، شروع میکند، بدونِ مکس، در مورد خود صحبت کردن،

0:04:44.000,0:04:45.000
و هیچوقت در مورد آن خانم سؤالی نمیکند.»

0:04:46.000,0:04:51.000
من مشغول تحقیقاتی برای قسمتِ «سَبکِ یکشنبه» در

0:04:51.000,0:04:54.000
مجلة New York Times بودم، که نگاهی به تاریخچة ازدواجها میداشت --

0:04:54.000,0:04:57.000
چون آنها خیلی شگفت انگیزند -- و من به ازدواجِ

0:04:57.000,0:05:00.000
اَلیس چارنی اِپستین رسیدم. و او گفت

0:05:00.000,0:05:02.000
که وقتی در صحنة دوست یابی بود،

0:05:03.000,0:05:05.000
یک امتحان بسیار ساده ای را در مورد اشخاص انجام میداد.

0:05:06.000,0:05:08.000
امتحان این بود: که ببیند از لحظه ای که به هم میرسند،

0:05:08.000,0:05:11.000
چقدر طول میکشد تا آن مرد از او یک سؤال کند

0:05:11.000,0:05:13.000
با استفاده از کلمة «تو» در سؤالش.

0:05:13.000,0:05:17.000
و مشخصاً خانم اِپستین امتحانش را ۲۰ گرفت، که باعثِ تکمیلِ مقاله ام شد.

0:05:17.000,0:05:18.000
(خنده)

0:05:18.000,0:05:20.000
و حال، این یک امتحانِ کوچکی است

0:05:20.000,0:05:22.000
که تشویقتان میکنم در یک مهمانی آنرا انجام دهید.

0:05:22.000,0:05:24.000
اینجا در TED مهلت های بسیار زیادی وجود دارد.

0:05:26.000,0:05:29.000
نشریة تجارتي هاروِرد (Harvard) اخیراً یک مقاله ای داشت بنامِ

0:05:29.000,0:05:32.000
«لحظه هاي انساني»، راجع به اینکه چطوری در سر کار،

0:05:32.000,0:05:35.000
با همکاران میتوانست برخوردِ واقعی داشت. و نوشته بود که،

0:05:35.000,0:05:38.000
کار اساسي که شما باید انجام دهید اینست که بِلَک بِریتان را خاموش کنید،

0:05:39.000,0:05:42.000
کامپیوترِ لَپ تاپِتان را ببندید، به افکارِ پوچتان خاتمه دهید

0:05:43.000,0:05:45.000
و توجه کاملتان را به آن شخص دهید.

0:05:46.000,0:05:50.000
یک کلمة نوینی در زبان انگلیسی وجود دارد

0:05:51.000,0:05:54.000
برای لحظه ای که شخصی که با ما هست، بِلَک بِریش را در میاورد

0:05:54.000,0:05:57.000
یا اینکه به مُبایلش جواب میدهد، و ناگهان، بودنِ ما را کلاً فراموش میکند.

0:05:58.000,0:06:02.000
کلمه اش هست «pizzled»: ترکیبِ کلماتِ گیج شدن و عصبانی شدن است.

0:06:02.000,0:06:05.000
(خنده)

0:06:05.000,0:06:11.000
فکر میکنم که بسیار مناسب است.

0:06:12.000,0:06:15.000
یکدلی و بصیرت است که ما را از ماكياولیان و دشمنانِ جامعه سوا میکند.

0:06:15.000,0:06:20.000
برادر زنم متخصصِ خوف و دهشت است --

0:06:20.000,0:06:23.000
او نویسندة کتابهای «تفسیرِ دِراکولا» و «گلچينِ فِرَکِنستاین» است --

0:06:23.000,0:06:24.000
او بعنوانِ یک پژوهشگرِ چاوسر (Chaucer) تربیت یافت،

0:06:24.000,0:06:26.000
ولی در ترانسیلوانیا متولد شد

0:06:26.000,0:06:28.000
و فکر میکنم که این کمی بر او اثر داشت.

0:06:28.000,0:06:32.000
به هر حال، برادر زنم، لِنورد،

0:06:32.000,0:06:34.000
تسمیم گرفت که کتابی در مورد یک قاتلِ زنجیره ای بنویسد.

0:06:34.000,0:06:37.000
این مردیست که سالها پیش، همین حومه ای که ما در آن زندگی میکنیم را

0:06:38.000,0:06:40.000
تِرور کرد. مشهور به «خفه کنندة سَنتا کُروزی» بود.

0:06:41.000,0:06:45.000
و قبل از اینکه بازداشت شود، مادر بزرگ و پدر بزرگ خود،

0:06:45.000,0:06:48.000
و همچنین مادر خود، و پنج تن از شاگردینِ دانشگاه را بقتل رسانده بود.

0:06:49.000,0:06:51.000
پس، برادر زنم رفت که با این قاتل مصاحبه کند

0:06:52.000,0:06:54.000
و در حینِ ملاقات، به این پی بُرد که

0:06:54.000,0:06:55.000
این شخص قطعاً وحشت آمیز است.

0:06:56.000,0:06:58.000
اولاً، او تقریباً ۲۱۳ سانتيمتر است.

0:06:58.000,0:07:01.000
ولی قد بلندش وحشت آمیزترین چیز نیست.

0:07:01.000,0:07:06.000
ترسناکترین چیز این است که هوشِ شناختیش ۱۶۰ بود: یک نابغة تصدیق شده.

0:07:07.000,0:07:11.000
لیکن، بینِ هوشِ شناختی و احساساتِ همدلی (احساسات به شخصِ دیگر)

0:07:11.000,0:07:12.000
هیچ ارتباطی وجود ندارد.

0:07:13.000,0:07:15.000
آنها بوسیلة قسمتهای متفاوت مغز کنترل میشوند.

0:07:16.000,0:07:18.000
بلاخره، برادر زنم به خودش این جرات را داد

0:07:19.000,0:07:21.000
که از آن قاتل، سؤالی که واقعاً جوابش را میخواست را بپرسد.

0:07:21.000,0:07:24.000
و آن این بود: «چطوری توانستی این اعمال را انجام دهی؟

0:07:24.000,0:07:26.000
آیا هیچ احساسِ ترحم برای قربانی هایت نکردی؟»

0:07:26.000,0:07:29.000
اینها قتلهای بسیار محرمانه ای بودند -- او قربانیهایش را خفه میکرد.

0:07:30.000,0:07:32.000
و قاتل به طورِ بسیار قطعی جواب داد:

0:07:32.000,0:07:37.000
«نَه. اگر احساسِ پریشانی و اندوه میداشتم، دیگر نمیتوانستم آن را انجام دهم.

0:07:37.000,0:07:43.000
من به نوبة خود، آن بخش از خودم را خاموش کردم.»

0:07:43.000,0:07:48.000
و فکر میکنم که این بسیار موجب ناراحتي خاطر است.

0:07:49.000,0:07:53.000
و به نحوی، رویِ خاموش کردنِ این بخش، در تفکرم.

0:07:53.000,0:07:55.000
وقتی که در حین هر نوع فعالیتی، ما توجه به خودمان میدهیم،

0:07:56.000,0:07:59.000
آن بخشمان را خاموش میکنیم، مخصوصاً اگر شخص دیگری کنار ما باشد.

0:08:00.000,0:08:05.000
به خرید کردن فکر کن و به امکان داشتن یک

0:08:05.000,0:08:07.000
مصرف گرائي دلسوزانه تفکر کن.

0:08:08.000,0:08:10.000
در حال حاظر، همانطور که بیل مَکدانا اشاره کرده است،

0:08:12.000,0:08:16.000
چیزهایی را که ما میخریم و استفاده میکنیم، دارای عواقبِ پنهاني هستند.

0:08:16.000,0:08:19.000
ما همه قربانیهای بی خبرِ یک نقطة ضعفِ اشتراکی هستیم.

0:08:20.000,0:08:22.000
ما بی اطلاع هستیم و از

0:08:23.000,0:08:29.000
ملکولهای زَهراگينی که از فرشها یا پارچة صندلیمان انتشار میشوند، بی خبریم.

0:08:30.000,0:08:35.000
یا اینکه، نمیدانیم اگر آن پارچه یک مادة مُغذَي تكنولوژی

0:08:35.000,0:08:39.000
یا یک یک مادة مُغذَي ساخته شده است؛ آیا میتواند دوباره استفاده شود

0:08:39.000,0:08:41.000
یا اینکه آخرتش زمینِ زباله است؟ به عبارتی دیگر،

0:08:41.000,0:08:46.000
ما از نتایجِ اکولوژي، بهداشتِ عمومی،

0:08:47.000,0:08:50.000
و اعتدالِ اجتماعی و اقتصادي

0:08:50.000,0:08:52.000
چیزهایی را که میخریم، بی خبریم.

0:08:54.000,0:08:58.000
همانند ضربالمثلِ: فیل توی اطاق است و

0:08:58.000,0:09:02.000
ما او را نمیبینیم. و ما قربانیان

0:09:02.000,0:09:05.000
سیستمی شده ایم که ما را به جهتِ دیگری اشاره میدهد. این را ملاحظه کنید.

0:09:06.000,0:09:09.000
یک کتاب بسیار شگفت انگيزی است بنامِ

0:09:10.000,0:09:12.000
«چیزها: زندگي پنهاني اشیاي روزمره».

0:09:13.000,0:09:16.000
و راجع به تاریخچة شیئی مانندِ یک پیراهن صحبت میکند:

0:09:16.000,0:09:19.000
که ابریشمش کجا رُشد کرد،

0:09:19.000,0:09:21.000
چه نوع کودی استفاده شد و این کود چه

0:09:21.000,0:09:25.000
اثری بر آن خاک داشت. و اشاره میکند که، برای مثال،

0:09:25.000,0:09:28.000
آن ابریشم در مقابلِ رنگِ پارچه خیلی مُقاوم است؛

0:09:28.000,0:09:31.000
و اینکه حدودِ ۶۰ درصدِ آن شسته میشه بسوی آب و فاضلاب.

0:09:31.000,0:09:34.000
و بیمارشناسان اینرا خوب میدانند که بچه هایی

0:09:34.000,0:09:39.000
که نزدیکِ کارخانه های محصولات پارچه ای زندگی میکنند، گرایشِ بسیار به سرطانِ خون دارند.

0:09:40.000,0:09:44.000
یک شرکتیست بنامِ بِنِت و کُمپانی، که Polo.com و Victoria's Secret

0:09:45.000,0:09:50.000
را تولید میکند -- آنها، چون مدیرِ شرکتشان از این واقعه آگاهست،

0:09:51.000,0:09:55.000
در چین یک معاملة مشترکی با کارخانه های محصولات رنگی بوجود آوردند

0:09:55.000,0:09:57.000
تا مطمئن باشند که از فاضلابها،

0:09:57.000,0:10:01.000
قبل از اینکه تبدیل به آبهای زیرزمینی شوند، به شایستگی مواظبت شود.

0:10:01.000,0:10:05.000
در حال حاظر، ما این اختیار را نداریم که یک پیراهنِ بافضيلتی را

0:10:06.000,0:10:10.000
در مقابلِ یک پیراهنِ بی فضيلت انتخاب کنیم.

0:10:13.000,0:10:16.000
خوب، داشتم فکر میکردم. اولاً

0:10:16.000,0:10:21.000
یک تکنولوژي برقی وجود دارد که به هر مغازه این اجازه را میدهد

0:10:21.000,0:10:25.000
تا تاریخچة کاملِ هر محصولی را که روی تاقچه دارند را بداند.

0:10:26.000,0:10:28.000
مینوانید ردِ پاي آنرا تا به خودِ کارخانه تعقیب کنید. يكمرتبه که ردِ پاي آنرا

0:10:28.000,0:10:32.000
به خودِ کارخانه پیدا کردید، میتوانید به فراینده های تولیدي که

0:10:32.000,0:10:36.000
برای ساختن آنها استفاده شده، نگاه کنید، و اگر با فضیلت است،

0:10:36.000,0:10:40.000
میتوانید آنرا بهمان وجه برچسب زنید. یا اگر بی فضیلت است،

0:10:40.000,0:10:44.000
میتوانید -- امروزه، میتوانید واردِ هر مغازه ای شوید،

0:10:44.000,0:10:47.000
اِسکَنِر خود را بسوی کُدِ میله ای اشاره کنید

0:10:47.000,0:10:49.000
بدینوسیله، شما را به وبلاگِ آن میبرد.

0:10:49.000,0:10:51.000
همین را هم برای اشخاصی که حساسیت به بادام زمینی دارند، دارند.

0:10:52.000,0:10:54.000
آن وبلاگ میتواند چیزهایی در مورد آن شیی بشما نشان دهد.

0:10:55.000,0:10:56.000
به عنوانِ دیگری، در لحظة خریدن،

0:10:56.000,0:11:00.000
توانایي انتخابِ مشفقانه را میتوانیم داشته باشیم.

0:11:00.000,0:11:06.000
در علومِ اطلاع رساني یک اصطلاحی وجود دارد:

0:11:06.000,0:11:09.000
نهایتاً همگی، همه چیز را خواهند دانست.

0:11:09.000,0:11:11.000
و سؤال اینجاست: آیا تفاوتی بوجود خواهد آورد؟

0:11:13.000,0:11:16.000
مدتها پیش، وقتی که براي New York Times کار میکردم،

0:11:17.000,0:11:19.000
در دهة ۸۰ بود، یک مقاله دربارة

0:11:19.000,0:11:21.000
مشکلات جدیدِ نیویورک نوشتم --

0:11:21.000,0:11:23.000
در مورد آدمهای خانه بدوش در خیابانها.

0:11:23.000,0:11:27.000
و حدودِ دو هفته به ماموریت با آژانسِ عمومي کاری، که به خانه بدوشان خدمت میکردند،

0:11:27.000,0:11:30.000
به اطراف شهر رفتم. و این را کشف کردم، بعد از دیدنِ خانه بدوشان

0:11:30.000,0:11:35.000
ازطریقِ دیدگاهِ خودشان، که تقریبآً همگي آنها بیمارِ روانی هستند

0:11:35.000,0:11:39.000
که هیچ کجا را برای رفتن ندارند. تشخيصِ ناخوشیشان مشخص بود. این، مرا وادار کرد --

0:11:40.000,0:11:43.000
کاری که کرد این بود که مرا از بیهوشي شهر نشیني که

0:11:44.000,0:11:47.000
وقتی مي بينيم که از کنارِ خانه بدوشی که در حدودِ دیدگاهمان است رد میشویم،

0:11:47.000,0:11:50.000
اين اتفاق در حد مشاهده مي ماند و

0:11:52.000,0:11:54.000
ما آگاه نميشويم، بنابراین عَمَلی از ما سر نمیزند.

0:11:57.000,0:12:02.000
چند روزِ بعدِ آن -- جمعه بود -- در اواخر روز،

0:12:02.000,0:12:05.000
رفتم بسوی تِرِنِ زير زمينى. وقتِ اوجِ ترافیک بود

0:12:05.000,0:12:07.000
و هزاران نفر داشتن از پله ها جاری میشدند.

0:12:07.000,0:12:09.000
و ناگهان، در حالی که از پله ها داشتم میامدم پایین

0:12:09.000,0:12:12.000
یک مردِ رخوت زدة را ملاحظه کردم،

0:12:12.000,0:12:16.000
بدون پیراهن، بدونِ حرکت، و مردم داشتن همینطور از رویش لقدوار رد میشدند --

0:12:17.000,0:12:18.000
صدها و صدها نفر.

0:12:19.000,0:12:22.000
و چون بیهوشي شهر نِشینیم به کمی ضعیف شده بود،

0:12:23.000,0:12:26.000
متوجه شدم که وایستادم تا ببینم داستانش چیست.

0:12:27.000,0:12:29.000
لحظه ای که وایستادم، چند نفر دیگر هم

0:12:30.000,0:12:31.000
بلافاصله دور او حلقه زدند.

0:12:32.000,0:12:34.000
و متوجه شدیم که او اسپانيايي بود، هیچ انگليسی بلد نبود،

0:12:34.000,0:12:39.000
هیچ پولی نداشت، و روزهای بسیاری را در خیابانها سرگردان و گرسنه سپری کرده بود،

0:12:39.000,0:12:40.000
و از گرسنگی غش کرده بود.

0:12:40.000,0:12:42.000
بلافاصله یکنفر رفت که آبِ پرتقال بیاورد،

0:12:42.000,0:12:44.000
یکنفر دیگر ساندویچ سوسیس آورد، یک کسِ دیگری پلیسِ تِرِنِ زير زمينى را آورد.

0:12:45.000,0:12:48.000
آین شخص بلافاصله روی پاهاش وایستاد.

0:12:48.000,0:12:52.000
ولی، تنها چیزی که احتیاج بود، همان عملِ سادة ملاحظه کردن بود.

0:12:53.000,0:12:54.000
پس، من خیلی خوش بین هستم.

0:12:54.000,0:12:55.000
خیلی متشکرم.

0:12:55.000,0:12:57.000
(تشویق)