WEBVTT

00:00:15.531 --> 00:00:19.163
ใครๆ คงนึกภาพออกว่าเมื่อ 400 ปีก่อน

00:00:19.163 --> 00:00:21.997
การเดินเรือในมหาสมุทรเป็นเรื่องยากลำบาก

00:00:21.997 --> 00:00:25.713
ทั้งลมทั้งคลื่นคือตัวการทำให้เรือแล่นออกนอกเส้นทาง

00:00:25.713 --> 00:00:29.514
ชาวเรือจึงต้องอาศัยท่าเรือที่ออกเดินทาง
ในการกำหนดทิศทาง

00:00:29.514 --> 00:00:35.080
พยายามคงความแม่นยำในการบันทึก
ทิศทางและตำแหน่งของเรือในมหาสมุทร

00:00:35.080 --> 00:00:38.380
ด้วยวิธีที่เรียกว่า การเดินเรือรายงาน 
(Dead Reckoning)

00:00:38.380 --> 00:00:46.665
เพราะถ้าทิศคลาดเคลื่อนไปเพียงครึ่งองศา
เรือก็จะแล่นเลยเกาะตรงเส้นขอบฟ้าไปหลายไมล์

00:00:46.665 --> 00:00:49.780
มันเป็นข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นได้ง่ายๆ

00:00:49.780 --> 00:00:53.497
ต้องขอบคุณ การคิดค้น 3 อย่าง 
ที่ทำให้การเดินเรือสมัยใหม่ถือกำเนิดขึ้น

00:00:53.497 --> 00:01:00.863
เครื่องวัดแดด นาฬิกา และคณิตศาสตร์
ที่ช่วยให้การคำนวณเร็วและง่ายขึ้น

00:01:00.863 --> 00:01:08.414
ทั้งหมดนั้นสำคัญ ถ้าไม่มีอุปกรณ์ที่จำเป็น
กะลาสีคงลังเลที่จะแล่นออกจากฝั่งไปไกลๆ

00:01:08.414 --> 00:01:11.365
จอห์น เบิร์ด นักประดิษฐ์จากลอนดอน

00:01:11.365 --> 00:01:16.830
เป็นคนแรกที่ประดิษฐ์เครื่องมือที่วัดมุมระหว่าง
ดวงอาทิตย์และเส้นขอบฟ้าในเวลากลางวัน

00:01:16.830 --> 00:01:19.230
ที่เรียกว่า เครื่องวัดแดด (sextant)

00:01:19.230 --> 00:01:26.230
มุมที่วัดได้นั้นสำคัญ เพราะทำให้เราสามารถ
เทียบกับมุมที่วัดได้ที่อังกฤษในเวลาเดียวกัน

00:01:26.230 --> 00:01:31.947
การเปรียบเทียบมุมทั้งสองนี้จำเป็นสำหรับการ
หาพิกัดเส้นแวง (longitude) ของเรือ

00:01:31.947 --> 00:01:33.515
นาฬิกาถูกคิดค้นขึ้นเป็นลำดับถัดมา

00:01:33.515 --> 00:01:38.497
ในปี 1761 จอห์น แฮร์ริสัน (John Harrison) 
ช่างนาฬิกาและช่างไม้ ชาวอังกฤษ

00:01:38.497 --> 00:01:41.980
ได้ประดิษฐ์นาฬิกาที่ยังคงเดินได้อย่างเที่ยงตรง
แม้จะอยู่กลางทะเล

00:01:41.980 --> 00:01:48.480
นาฬิกาที่สามารถบอกเวลาได้เที่ยงตรง 
แม้ในขณะอยู่บนเรือที่โคลงเคลงไปมานั้น

00:01:48.480 --> 00:01:52.796
จำเป็นเพราะเราต้องรู้เวลาที่อังกฤษ

00:01:52.796 --> 00:01:54.880
แต่มีข้อเสียอยู่อย่างก็คือ

00:01:54.880 --> 00:01:58.714
เพราะนาฬิกาที่ว่านี้เป็นงานที่ทำด้วยมือ 
ดังนั้นมันจึงแพงมาก

00:01:58.714 --> 00:02:05.380
จึงมีวิธีทางเลือก โดยการวัดมุมดวงจันทร์ 
และสูตรคำนวนต่างๆ เพื่อเป็นการประหยัดเงิน

00:02:05.380 --> 00:02:10.848
การคำนวนหาตำแหน่งของเรือแต่ละครั้ง
อาจใช้เวลาหลายชั่วโมง

00:02:10.848 --> 00:02:17.713
เครื่องวัดแดดและนาฬิกาจะไร้ประโยชน์
ถ้านักเดินเรือไม่สามารถใช้มันหาตำแหน่งเรือได้

00:02:17.713 --> 00:02:24.163
โชคดีที่ในช่วงศตวรรษที่ 17 สิ่งที่ยังขาดอยู่นี้ 
ได้ถูกคิดขึ้นโดยนักคณิตศาสตร์สมัครเล่น

00:02:24.163 --> 00:02:32.947
จอห์น เนเปียใช้เวลากว่า 20 ปี
คิดค้นสิ่งที่เรียกว่าลอการิทึม ซึ่งช่วยในการคำนวณ

00:02:32.947 --> 00:02:41.430
แนวคิดเกี่ยวกับลอการิทึม อยู่ในรูปของ 1ส่วน อี(e) 
และ ค่าคงที่ 10 ยกกำลัง 7

00:02:41.430 --> 00:02:45.432
พีชคณิตในช่วงต้นศตวรรษที่ 17
นั้นยังไม่สมบูรณ์ดีนัก

00:02:45.432 --> 00:02:49.130
และสำหรับเนเปีย ลอการิทึมของ 1 
นั้นไม่ได้เท่ากับ 0

00:02:49.130 --> 00:02:55.080
ซึ่งมันทำมันให้ยุ่งยากกว่าการใช้
ลอการิทึมฐาน 10

00:02:55.080 --> 00:02:59.547
เฮนรี่ บริกส์ นักคณิตศาสตร์ชื่อดังจาก
มหาวิทยาลัยเกรชัมในกรุงลอนดอน

00:02:59.547 --> 00:03:07.614
ได้อ่านผลงานของเนเปียในปี 1614 และปีถัดมา
ได้ดั้นด้นไปเมืองเอดินบะระเพื่อไปพบเขา

00:03:07.614 --> 00:03:11.065
บริกส์ ไปปรากฏตัวโดยไม่บอกกล่าว
ที่หน้าประตูปราสาทของเนเปีย

00:03:11.065 --> 00:03:18.413
และแนะนำให้เนเปียเปลี่ยนเลขฐานและสัญลักษณ์
ลอการิทึมให้เป็นอะไรที่เรียบง่ายกว่าเดิม

00:03:18.413 --> 00:03:23.231
ทั้งคู่เห็นตรงกันว่าถ้าลอการิทึม 1 ฐาน 10
นั้นเท่ากับ 0

00:03:23.231 --> 00:03:26.431
จะทำให้การคำนวณต่างๆ นั้นง่ายขึ้นมาก

00:03:26.431 --> 00:03:30.797
ซึ่งทุกวันนี้รู้จักกันในชื่อ ลอการิทึม
สามัญของบริกส์

00:03:30.797 --> 00:03:35.098
กว่าที่จะมีการประดิษฐ์เครื่องคิดเลข
ในศตวรรษที่ 20

00:03:35.098 --> 00:03:44.017
การคำนวณใดๆ ก็ตาม ไม่ว่าจะเป็น คูณ หาร 
ยกกำลัง การถอดราก จะตัวเลขมากหรือน้อยก็ตาม

00:03:44.017 --> 00:03:46.730
ถูกทำโดยอาศัยลอการิทึม

00:03:46.730 --> 00:03:49.140
ประวัติของลอการิทึมไม่ใช่เป็นเพียง
บทเรียนหนึ่งในวิชาคณิต

00:03:50.181 --> 00:03:54.380
มีผู้คนมากมายที่มีส่วนในความสำเร็จ
ของศาสตร์การเดินเรือ

00:03:54.380 --> 00:03:57.913
นักประดิษฐ์ นักดาราศาสตร์ นักคณิตศาสตร์

00:03:57.913 --> 00:03:59.981
และที่ขาดไม่ได้ ก็คือ นักเดินเรือ

00:03:59.981 --> 00:04:04.098
ความคิดสร้างสรรค์ไม่ได้เกิดจากแค่การเจาะลึก
ลงไปในศาสตร์แขนงใดแขนงหนึ่งเท่านั้น

00:04:04.098 --> 00:04:08.563
แต่มันยังเกี่ยวกับการผสมผสานกัน
ระหว่างศาสตร์แขนงต่างๆ เข้าด้วยกัน