WEBVTT 00:00:06.938 --> 00:00:09.008 ទោះវេជ្ជសាស្រ្តមានការជឿនលឿនក្តី 00:00:09.008 --> 00:00:14.018 ជំងឺមហារីកនៅតែជាជំងឺកាចសាហាវដែលគ្មានអ្នកជំងឺណាចង់លឺ។ 00:00:14.018 --> 00:00:18.188 មូលហេតុដែលធ្វើអោយពិបាកព្យាបាលជំងឺនេះគឺដោយសារវាមិនមែនជាជំងឺតែមួយមុខឡើយ 00:00:18.188 --> 00:00:23.559 វាជាក្រុមជំងឺដែលមានជាង១០០មុខ ហើយកើតលើកោសិកាប្រភេទផ្សេងៗគ្នា។ 00:00:23.559 --> 00:00:26.452 មានប្រភេទមហារីកមួយដែលមានលក្ខណៈអាក្រក់ខុសគេព្រោះ 00:00:26.452 --> 00:00:29.810 វាកើតឡើងលើក្មេងៗច្រើនជាងមហារីកណាទាំងអស់។ 00:00:29.810 --> 00:00:31.730 នោះគឺមហារីកឈាម (ឈាមសសុីឈាមក្រហម)។ 00:00:31.730 --> 00:00:35.705 ដែលជាមហារីកដែលចាប់ផ្តើមនៅលើកោសិកាដើមដែលមានក្នុងខួរឆ្អឹង។ 00:00:35.705 --> 00:00:38.342 កោសិកាដើមប្រៀបដូចជាទារក 00:00:38.342 --> 00:00:41.651 មិនទាន់ពេញវ័យ តែមានសក្តានុពលខ្លាំង។ 00:00:41.651 --> 00:00:44.830 កោសិកាដើមជាច្រើនធ្វើឯកទេសកម្មហើយក្លាយជាកោសិកានៃសរីរាង្គ 00:00:44.830 --> 00:00:47.719 ដូចជាថ្លើម ខួរក្បាល និងបេះដូង។ 00:00:47.719 --> 00:00:49.033 ប៉ុន្តែនៅក្នុងជាលិកាខ្លះ 00:00:49.033 --> 00:00:52.993 ពួកវាអាចចែកខ្លួននិងរក្សាភាពជាកោសិកាដើម 00:00:52.993 --> 00:00:57.189 រហូតដល់ពេញវ័យដើម្បីអាចផលិតកោសិកាថ្មី 00:00:57.189 --> 00:00:59.342 គ្រប់គ្រាន់សំរាប់តំរូវការរបស់រាងកាយ។ 00:00:59.342 --> 00:01:01.694 ឧទាហរណ៍ដូចជា ខួរឆ្អឹង 00:01:01.694 --> 00:01:05.576 ដែលនៅទីនេះហើយ កោសិកាដើមធ្វើឯកទេសកម្មទៅជាកោសិកាឈាមជាច្រើនប្រភេទ 00:01:05.576 --> 00:01:07.698 ដែលរួមមានកោសិកាឈាមស 00:01:07.698 --> 00:01:10.491 ដែលដឹកនាំអុកសុីសែនពីសួតទៅជាលិកាផ្សេងៗ 00:01:10.491 --> 00:01:14.532 ប្លាកែតដែលជួយក្នុងកំណកឈាមតាមរយៈការបិទភ្ជិតសរសៃឈាមដែលខូច 00:01:14.532 --> 00:01:16.139 ហើយនិងកោសិកាឈាមស 00:01:16.139 --> 00:01:20.250 ដែលជាអ្នកយាមល្បាត ការពារសារពាង្គកាយទល់អ្នកឈ្លានពាន 00:01:20.250 --> 00:01:21.636 ពេលខ្លះ បញ្ហាអាចកើតឡើង 00:01:21.636 --> 00:01:25.196 នៅពេលដែលកោសិកាដើមធ្វើឯកទេសកម្ម 00:01:25.196 --> 00:01:28.528 ហើយមុយតាស្យុងកើតមានឡើងនៅលើADNរបស់កោសិកា។ 00:01:28.528 --> 00:01:32.421 ធម្មតាកោសិកាដែលមានADNខុសធម្មតានឹងធ្វើអត្តឃាត 00:01:32.421 --> 00:01:34.962 ប៉ុន្តែកោសិកាដែលខូចខ្លះមិនធ្វើអត្តឃាតឡើយ 00:01:34.962 --> 00:01:39.778 ហើយវាធ្វើចំណែកខ្លួនតាមអំពើចិត្ត ទោះជាវាបាត់បង់មុខងារក្តី។ 00:01:39.778 --> 00:01:42.344 យើងហៅកោសិកាទាំងនេះថាជាកោសិកាមហារីក។ 00:01:42.344 --> 00:01:46.847 គេមិនទាន់ច្បាស់នៅឡើយថាហេតុអ្វី មហារីកឈាមស ច្រើនកើតតែលើក្មេង 00:01:46.847 --> 00:01:48.668 ប៉ុន្តែហេតុផលមួយគឺប្រហែលដោយសារ 00:01:48.668 --> 00:01:53.486 ជំងឺនេះកើតដោយការប្រែប្រួលតែ១រឺ២នៃADN 00:01:53.486 --> 00:01:56.377 ដោយឡែកមហារីកភាគច្រើនទាល់តែមានការប្រែប្រួលច្រើន 00:01:56.377 --> 00:02:00.611 ដែលធ្វើអោយមហារីកឈាមសលេចឡើងលឿនជាមហារីកផ្សេងទៀត។ 00:02:00.611 --> 00:02:04.815 លើសពីនេះ ការប្រែប្រួលADNខ្លះអាចកើតនៅក្នុងកោសិកាឈាមស 00:02:04.815 --> 00:02:06.625 ក្នុងពេលទារកក្នុងផ្ទៃកំពុងលូតលាស់ 00:02:06.625 --> 00:02:09.331 ដែលធ្វើអោយហនិភ័យនៃមហារីកឈាមសកាន់តែកើនឡើង។ 00:02:09.331 --> 00:02:12.110 ទោះបីជាមហារីកនេះប៉ះពាល់ក្មេងៗច្រើនជាមហារីកផ្សេងក្តី 00:02:12.110 --> 00:02:16.037 យើងឃើញថាជាទូទៅ អ្នកជំងឺនេះភាគច្រើនជាមនុស្សពេញវ័យ។ 00:02:16.037 --> 00:02:21.001 នៅពេលដែលមហារីកឈាមសកើតឡើង កោសិកាខូចនោះនឹងបង្កើនចំនួនក្នុងខួរឆ្អឹង 00:02:21.001 --> 00:02:24.531 រហូតដែលវាប្រើប្រាស់ទីកន្លែងនិងធនធានអស់។ 00:02:24.531 --> 00:02:26.622 នៅពេលដែលខួរឆ្អឹងមិនអាចផលិត 00:02:26.622 --> 00:02:28.898 កោសិកាឯកទេសតាមចំនួនដែលត្រូវការរបស់រាងកាយ 00:02:28.898 --> 00:02:30.671 ឈាមនឹងខ្សោះ។ 00:02:30.671 --> 00:02:32.112 ការខ្វះឈាមក្រហម 00:02:32.112 --> 00:02:34.841 មានន័យថាសាច់ដុំមិនអាចទទួលបានអុកសុីសែនគ្រប់គ្រាន់ 00:02:34.841 --> 00:02:38.661 ការខ្វះប្លាកែតនាំអោយខ្វះអ្នកជួយទប់ឈាប 00:02:38.661 --> 00:02:42.930 ហើយការខ្វះឈាមក្រហមមានន័យថាប្រព័ន្ធស៊ាំត្រូវខូចខាត 00:02:42.930 --> 00:02:45.332 ធ្វើអោយមានហនិភ័យនៃការបង្ករោគកើនឡើង។ 00:02:45.332 --> 00:02:47.484 ដើម្បីធ្វើឈាមមានមុខងារធម្មតាវិញ 00:02:47.484 --> 00:02:49.739 កោសិកាឈាមមហារីកត្រូវតែលុបបំបាត់។ 00:02:49.739 --> 00:02:52.111 ប៉ុន្តែដោយសារកោសិកាឈាមមហារីកមិនមែនជាដុំសាច់ 00:02:52.111 --> 00:02:54.458 គេមិនអាចវះកាត់យកវាចេញឡើយ។ 00:02:54.458 --> 00:02:58.506 ជំនួសវិញ កោសិកាមហារីកត្រូវបានសំលាប់តាមរយៈវិធីសាស្រ្តព្យាបាលផ្សេងៗ 00:02:58.506 --> 00:03:00.490 ដែលក្នុងនោះមានការព្យាបាលតាមគីមី(Chemotherapy) 00:03:00.490 --> 00:03:04.666 ការផ្សំរវាងឱសថដែលអាចសំលាប់កោសិកាមហារីក។ 00:03:04.666 --> 00:03:07.972 ជាអកុសល ឱសថរបៀបនេះក៏អាចសំលាប់កោសិកាធម្មតាផងដែរ 00:03:07.972 --> 00:03:11.412 ដូចជាកោសិកាសក់ និងពោះវៀន។ 00:03:11.412 --> 00:03:14.463 ហើយពេលខ្លះកំរិតប្រើខ្ពស់ពេក 00:03:14.463 --> 00:03:16.683 រហូតដល់វាអាចសំលាប់កោសិកាខួរឆ្អឹង 00:03:16.683 --> 00:03:19.047 រួមទាំងកោសិកាដើមផង។ 00:03:19.047 --> 00:03:24.285 នៅពេលដែលរឿងនេះកើតឡើង ខ្លួនយើងនឹងមិនអាចផលិតកោសិកាឈាមថ្មីដោយខ្លួនឯងទៀតបានឡើយ។ 00:03:24.285 --> 00:03:28.269 សំណាងល្អ កោសិកាដើមអាចរកបានពីខាងក្រៅ 00:03:28.269 --> 00:03:30.354 គឺពីអ្នកដែលអាចបរិច្ចាក។ 00:03:30.354 --> 00:03:32.993 ក្រោយពេលកោសិកាដើមត្រូវបានដាក់អោយអ្នកជំងឺ 00:03:32.993 --> 00:03:35.915 វានឹងបង្កើនចំនួនក្នុងខួរឆ្អឹងនិងបង្កើតជាឈាម។ 00:03:35.915 --> 00:03:38.997 ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ការដាក់កោសិកាដើមគឺជាការលំបាក 00:03:38.997 --> 00:03:43.041 ដែលត្រូវការភាពត្រូវគ្នានៃប្រព័ន្ធស៊ាំរបស់អ្នកទទួលនិងអ្នកបរិច្ចាក 00:03:43.041 --> 00:03:46.512 ដើម្បីជៀសវាងកុំអោយកោសិកាដែលដាក់វាយប្រហារកោសិកាអ្នកជំងឺ 00:03:46.512 --> 00:03:48.352 ដូចជាប្រព័ន្ធស៊ាំវាយប្រហារមេរោគ។ 00:03:48.352 --> 00:03:49.836 ខុសពីការបញ្ចូលឈាម 00:03:49.836 --> 00:03:51.964 កោសិកាដើមមានប្រភេទHLA រាប់ពាន់ 00:03:51.964 --> 00:03:56.529 ហើយសូម្បីបងប្អូនបង្កើតក៏ប្រហែលមិនមានកោសិកាដើមត្រូវគ្នាដែរ។ 00:03:56.529 --> 00:04:00.245 បើសិនជាករណីនេះកើតឡើង ការស្រាវជ្រាវរកអ្នកបរិច្ចាកនឹងត្រូវផ្អែកលើទិន្នន័យ 00:04:00.245 --> 00:04:05.057 ដែលមានពត៌មានអំពីសែនរបស់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តបរិច្ចាក។ 00:04:05.057 --> 00:04:07.153 កាលណាមានចំនួនអ្នកបរិច្ចាកកាន់តែច្រើន 00:04:07.153 --> 00:04:11.652 ចំនួនជីវិតដែលគេអាចសង្រ្គោះក៏កាន់តែច្រើន។ 00:04:11.652 --> 00:04:16.912 ជំងឺមហារីកឈាមសជាជំងឺគួរអោយខ្លាច ប៉ុន្តែយើងនៅមានសង្ឃឹម។