1
00:00:06,389 --> 00:00:09,406
Blue Period: ความแตกต่างระหว่าง 
พรสวรรค์และการทำงานหนัก

2
00:00:09,406 --> 00:00:11,574
... พรสวรรค์คืออะไร?

3
00:00:11,574 --> 00:00:15,479
การเรียกคนที่มีพรสวรรค์แท้จริงแล้ว
มีความว่าอย่างไร?

4
00:00:15,479 --> 00:00:20,569
คำจำกัดความอย่างเป็นทางการของพรสวรรค์คือ 
บุคคลที่มี "ความถนัดหรือทักษะตามธรรมชาติ"

5
00:00:20,569 --> 00:00:23,621
หลายคนถือว่าสิ่งนี้เป็นการมีของขวัญ

6
00:00:23,621 --> 00:00:27,205
ทักษะที่หาได้ โดยไม่ใช่ทุกคนสามารถ
พัฒนาได้หรือได้มา

7
00:00:27,205 --> 00:00:30,265
แต่เป็นความสามารถตามธรรมชาติ
ที่บางคนเกิดมาพร้อม

8
00:00:30,265 --> 00:00:35,326
อย่างไรก็ตาม สำหรับหลาย ๆ คน 
พรสวรรค์เป็นคำที่เต็มไปด้วยความหมายแฝง

9
00:00:35,326 --> 00:00:40,165
ของการดูถูกการทำงานหนัก 
เพื่อให้บรรลุทักษะความสามารถที่สูงดังกล่าว

10
00:00:40,165 --> 00:00:44,362
เช่นเดียวกับตัวละครหลักใน 
Blue Period ของ Tsubasa Yamaguchi

11
00:00:44,362 --> 00:00:49,389
ผู้คนชมความคิดสร้างสรรค์ โดยถือว่าการทำงาน
หนักของพวกเขามาจากพรสววรรค์เพียงอย่างเดียว

12
00:00:49,399 --> 00:00:52,225
และไม่เคยเอ่ยถึงเวลาหรือความพยายามเลย

13
00:00:52,225 --> 00:00:55,286
จำเป็นเพื่อให้บรรลุความสำเร็จที่พวกเขาอยู่

14
00:00:55,292 --> 00:00:58,677
เพื่อความเป็นธรรมต่อคนส่วนใหญ่ 
จะทำเช่นนี้โดยไม่รู้ตัว

15
00:00:58,677 --> 00:01:02,547
พวกเขามักไม่พูดด้วย
ความอาฆาตพยาบาทหรือดูถูก -

16
00:01:02,547 --> 00:01:05,864
เป็นวิธีของตนเองในการพยายาม
ชมงานที่สร้างสรรค์

17
00:01:05,864 --> 00:01:07,684
ซึ่งโดยไม่รู้ตัวหรือไม่นั้น

18
00:01:07,684 --> 00:01:11,102
คำว่า 'พรสวรรค์'
สามารถนำมาซึ่งความเข้าใจผิดหลายอย่าง

19
00:01:11,102 --> 00:01:15,034
และในกรณีของ Blue Period โดยเฉพาะต่อศิลปิน

20
00:01:15,034 --> 00:01:17,127
ด้วยความเข้าใจผิดทั่วไปนี้

21
00:01:17,127 --> 00:01:20,584
ความขัดแย้งทางศิลปะ
ของพรสวรรค์กับการทำงานหนัก

22
00:01:20,584 --> 00:01:22,998
ที่ Tsubasa Yamaguchi ใช้โอกาส

23
00:01:22,998 --> 00:01:27,547
ในการแสดงความเสียสละและความยากลำบาก
ที่ศิลปินต้องเอาชนะ

24
00:01:27,547 --> 00:01:31,590
พร้อม ๆ กับการทำงานหนัก 
ที่เรียบง่ายหรือถูกละเลย

25
00:01:31,590 --> 00:01:33,492
เพียงแค่ 'การมี พรสวรรค์'

26
00:01:33,492 --> 00:01:37,451
และไม่มีอะไรสรุปสิ่งนี้ได้มากไปกว่า
คำพูดของ Yamaguchi:

27
00:01:37,451 --> 00:01:40,992
"ฉันต้องการสร้างการ์ตูน
เกี่ยวกับการทำงานหนัก"

28
00:01:40,992 --> 00:01:44,889
Blue Period ประสบความสำเร็จ
ในการแสดงตัวอย่างหนึ่งของมุมมองศิลปะ

29
00:01:44,889 --> 00:01:48,140
ที่เข้าใจผิด ในหน้าแรกเพียงอย่างเดียว

30
00:01:48,140 --> 00:01:51,163
ซึ่งเป็นตัวอย่างภายในของความไม่รู้

31
00:01:51,163 --> 00:01:55,334
และหน้านี้ที่มีวลีที่ศิลปินทุกคนคุ้นเคย:

32
00:01:55,334 --> 00:01:58,269
"ภาพวาดของ Picasso มีดีอย่างไร*" และ

33
00:01:58,269 --> 00:02:00,897
“ดูเหมือนสิ่งที่ฉันวาดได้”

34
00:02:00,897 --> 00:02:02,641
วลีเหล่านี้มักถูกกล่าวโดย

35
00:02:02,641 --> 00:02:06,147
ผู้ที่ไม่เคยหยิบพู่กันขึ้นมาในชีวิต

36
00:02:06,147 --> 00:02:08,863
หรือไม่เคยพยายามวาดตัวเองเลย

37
00:02:08,863 --> 00:02:12,559
สำหรับ Yatora คือการดูถูกงานศิลปะ
ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าสมเพชไร้เหตุผล

38
00:02:12,559 --> 00:02:15,532
มากกว่าการวิจารณ์หรือวิจารณ์เชิงสร้างสรรค์

39
00:02:15,532 --> 00:02:19,197
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจาก
เขาขาดประสบการณ์ทางศิลปะ

40
00:02:19,197 --> 00:02:20,725
และที่น่าสนใจคือ

41
00:02:20,725 --> 00:02:23,270
เมื่อเขาเจอภาพวาดที่เขาชอบ

42
00:02:23,270 --> 00:02:26,824
นั่นคือเมื่อเขาเห็นคุณค่าในทักษะของศิลปิน

43
00:02:26,824 --> 00:02:31,653
แต่โปรดสังเกตว่า แม้ว่าเขาจะใช้เวลา
ในการชมเชยงานของรุ่นพี่ Mori

44
00:02:31,653 --> 00:02:34,181
คำวิเศษณ์ "T" ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง

45
00:02:34,181 --> 00:02:37,746
และ ไม่ ไม่ใช่ คำ "T" ที่คุณอาจนึกถึง

46
00:02:37,746 --> 00:02:40,563
(พรสวรรค์! ฉันพูดถึงพรสวรรค์ ๆ)

47
00:02:40,563 --> 00:02:42,616
Yatora พูดกับรุ่นพี่ Mori ว่า:

48
00:02:42,616 --> 00:02:44,859
“ผมอิจฉาพรสรรค์ของรุ่นพี่ครับ”

49
00:02:44,859 --> 00:02:47,347
และค่อนข้างถูกต้อง เธอตอบกลับมาว่า:

50
00:02:47,347 --> 00:02:49,052
“ขอบคุณสำหรับคำชม แต่...

51
00:02:49,052 --> 00:02:53,251
ฉันตั้งใจทำงานเพื่อศึกษาศิลปะ
และวิธีการสร้างงานศิลปะ”

52
00:02:53,251 --> 00:02:58,497
การเรียกสิ่งนี้ว่า 'พรสวรรค์' 
เหมือนกับว่าฉันไม่ได้พยายามอะไรเลยน่ะ ..”

53
00:02:58,497 --> 00:03:01,322
บางคนอาจคิดว่าเธอพูดแรงแบบนี้

54
00:03:01,322 --> 00:03:05,129
เนื่องจาก Yatora ไม่ได้หมายถึงความคิดเห็น
ของเขาด้วยความหมายเชิงลบใด ๆ

55
00:03:05,129 --> 00:03:08,815
อย่างไรก็ตาม สำหรับศิลปิน "คำชม"

56
00:03:08,815 --> 00:03:12,338
คือคำพูดที่วนซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ตลอดชีวิตของศิลปิน

57
00:03:12,338 --> 00:03:17,031
และนักสร้างสรรค์หลายคนรู้ดีว่า 
'การหึงหวงพรสวรรค์ของคุณ' หมายถึงอะไร:

58
00:03:17,031 --> 00:03:20,244
ผมอิจฉาบางสิ่งที่มากับคุณอย่างเป็นธรรมชาติ

59
00:03:20,244 --> 00:03:22,477
บางอย่างที่มาหาคุณได้ง่าย ๆ

60
00:03:22,477 --> 00:03:27,440
และมักไม่พูดกันเกี่ยวกับสัปดาห์ เดือน ปี

61
00:03:27,440 --> 00:03:29,523
หรือแม้กระทั่งทศวรรษที่ทรหด

62
00:03:29,523 --> 00:03:32,132
ที่ศิลปินจำนวนมากทุ่มเทให้กับงานตัวเอง

63
00:03:32,132 --> 00:03:35,369
สิ่งที่ Yatora ไม่รู้ 
ในช่วงเริ่มต้นของมังงะ

64
00:03:35,369 --> 00:03:38,786
คือการที่ผู้คนพัฒนาทักษะทางศิลปะ
ในระดับต่าง ๆ

65
00:03:38,786 --> 00:03:42,163
บางคนอาจใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อให้ได้
ทักษะ 'สูง'

66
00:03:42,163 --> 00:03:45,037
ในขณะที่มีการพบ "อัจฉริยะ" รุ่นเยาว์ทุกปี

67
00:03:45,037 --> 00:03:49,627
ศิลปะสร้างสรรค์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ
การเรียนรู้แบบคู่ขนาน

68
00:03:49,627 --> 00:03:54,079
แม้แต่อัจฉริยะยังต้องเรียนรู้จากพื้นฐาน
และสร้างทักษะของพวกเขาขึ้น -

69
00:03:54,079 --> 00:03:59,094
แต่เป็นเวลาของการเติบโตทางศิลปะ
ที่แตกต่างจากบุคคลสู่บุคคล

70
00:03:59,094 --> 00:04:02,557
สรุป ความพยายามที่จะเป็นเพียงแค่
"พรสวรรค์" ก็เช่นกัน

71
00:04:02,557 --> 00:04:06,646
เป็นเรื่องที่ดี รุนแรง 
และดูถูกเวลาที่ใช้ความคิดสร้างสรรค์ไป

72
00:04:06,646 --> 00:04:09,489
จึงเป็นเหตุคล้ายกับกรณีของรุ่นพี่ Mori

73
00:04:09,489 --> 00:04:12,433
บางคนไม่เชื่อตัวเองว่ามีพรสวรรค์

74
00:04:12,433 --> 00:04:15,808
เพราะแรงผลักดันและความหลงใหล
ทำให้พวกเขามาอยู่ที่นี่

75
00:04:15,808 --> 00:04:18,348
ไม่ใช่ของขวัญจากธรรมชาติ
ที่โชคดีอย่างเหลือเชื่อ

76
00:04:18,348 --> 00:04:22,631
และเพื่อพิสูจน์ว่านี่เป็นปัญหาทั่วไปที่ 
creative หลายคนต้องเผชิญ

77
00:04:22,631 --> 00:04:26,630
ขอยกตัวอย่างคำพูดของรุ่นพี่ Mori 
ใน Blue Period

78
00:04:26,630 --> 00:04:30,990
เมื่อเทียบกับบทสัมภาษณ์ที่บันทึกไว้กับ
นักแสดงชื่อดัง Will Smith

79
00:04:30,990 --> 00:04:32,836
“ฉันไม่มีพรสวรค์

80
00:04:32,836 --> 00:04:36,541
ฉันแค่ใช้เวลาคิดเกี่ยวกับ
ศิลปะมากกว่าคนอื่น”

81
00:04:36,541 --> 00:04:41,631
ฉันไม่เคยมองตัวเองว่ามีพรสวรรค์จริง ๆ

82
00:04:41,631 --> 00:04:47,587
ฉันมองว่าตัวเองมีความสามารถ
สูงกว่าค่าเฉลี่ยเล็กน้อย

83
00:04:47,587 --> 00:04:56,628
และจุดที่ฉันเก่งก็ไร้สาระและมีจรรยาบรรณ
ในการทำงานที่น่าขยะแขยง”

84
00:04:56,628 --> 00:05:01,073
และไม่น่าแปลกใจเลยที่ศิลปิน
จะมีส่วนร่วมในแฮชแท็ก

85
00:05:01,073 --> 00:05:04,148
ที่เกี่ยวข้องกับเวลาที่จำเป็น
ในการพัฒนาทักษะอย่างต่อเนื่อง

86
00:05:04,148 --> 00:05:07,690
ซึ่งบ่อยครั้งที่คนทั่วไปของคุณเชื่อว่า
ศิลปินแค่กระพริบตา

87
00:05:07,690 --> 00:05:09,239
และผลงานของพวกเขาก็ถูกสร้างขึ้น

88
00:05:09,239 --> 00:05:11,267
แฮชแท็กเช่น #beforeandafter

89
00:05:11,267 --> 00:05:15,201
#Sketch VS Final, #decadeofart, #artglowup

90
00:05:15,201 --> 00:05:17,663
ต่อเนื่องกันในชุมชนศิลปะ

91
00:05:17,663 --> 00:05:20,679
และแฮชแท็กเหล่านั้นไม่ได้เป็นเพียง
เครื่องเตือนใจที่ดี

92
00:05:20,679 --> 00:05:23,090
ให้ศิลปินเห็นถึงความก้าวหน้า
ของพวกเขาเท่านั้น

93
00:05:23,090 --> 00:05:26,425
แต่มีไว้เตือนใจคนดูที่ไม่ใช่ศิลปะ

94
00:05:26,425 --> 00:05:27,796
ใช่ไหม!

95
00:05:27,796 --> 00:05:32,111
อันที่จริงมันต้องใช้การฝึกฝน ความพยายาม 
และการฝึกฝนอย่างมาก

96
00:05:32,111 --> 00:05:34,482
ไม่ต้องพูดถึงการเอาชนะความสงสัยในตนเอง

97
00:05:34,482 --> 00:05:38,576
การวาดรูปไม่ออก และความท้าทายมากมาย
เพื่อประสบความสำเร็จ

98
00:05:38,576 --> 00:05:41,896
แนวคิดเรื่องพรสวรรค์นั้น 
เป็นเอกลักษณ์ที่มีอคติ

99
00:05:41,896 --> 00:05:43,933
เชื่อว่าบางคนเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์

100
00:05:43,933 --> 00:05:45,391
และในฐานะผู้ที่ไม่ยอมรับ

101
00:05:45,391 --> 00:05:48,947
ฉันไม่ได้กำลังพูดว่าคนที่เชื่อในแนวคิด
เรื่องพรสวรรค์นั้นผิด

102
00:05:48,947 --> 00:05:50,674
หรือพรสวรรค์นั้นไม่ใช่สิ่งของ

103
00:05:50,674 --> 00:05:54,198
ในทางกลับกัน สิ่งที่ฉันชอบเกี่ยวกับ
เรื่องราวของ Tsubasa Yamaguchi

104
00:05:54,198 --> 00:05:56,844
ก็คือเขาแสดงให้เห็นถึงอุดมการณ์ของพรสวรรค์

105
00:05:56,844 --> 00:06:00,159
จากมุมมองของอัจฉริยะผู้กระทำผิด
ที่เริ่มต้นเรื่องนี้

106
00:06:00,159 --> 00:06:03,158
โดยให้คุณค่ากับงานศิลปะเป็นของขวัญ
ตามอำเภอใจ

107
00:06:03,158 --> 00:06:05,547
และผ่านการพัฒนาของเขาในฐานะบุคคล

108
00:06:05,547 --> 00:06:08,284
ในฐานะนักเรียนที่ฉับไวและตรงไปตรงมา

109
00:06:08,284 --> 00:06:12,079
ที่เริ่มสัมผัสกับความท้าทาย
ในการเป็นศิลปินด้วยตัวเอง

110
00:06:12,079 --> 00:06:15,632
ทำให้เขาได้เรียนรู้และ
รู้สึกว่าการเป็นศิลปินอย่างแท้จริงคืออะไร

111
00:06:15,632 --> 00:06:17,469
ไม่ใช่ของขวัญจากพระเจ้าทั้งหมด

112
00:06:17,469 --> 00:06:21,000
แต่เป็นการเลือกอย่างต่อเนื่องในการปรับปรุง
และท้าทายตนเอง

113
00:06:21,000 --> 00:06:24,804
เพราะอย่างที่ Lynn Helding 
อธิบายไว้อย่างลงตัว

114
00:06:24,804 --> 00:06:29,080
(ผู้จัดพิมพ์บทความวิชาการ 
Innate Talent: Myth or Reality)?

115
00:06:29,080 --> 00:06:34,418
“ในที่สุด คุณค่าของพรสวรรค์
ในฐานะสิ่งที่สร้างก็ถูกเปิดเผยจนแทบไร้ค่า

116
00:06:34,418 --> 00:06:40,461
ก็ต่อเมื่อ ไม่มีการฝึกที่จำเป็น
เพื่อการเปิดเผยและความพยายามที่จะรักษามัน

117
00:06:40,461 --> 00:06:45,805
พรสวรรค์ ถ้ามันมีอยู่จริง
มันจะหายไป"

118
00:06:49,261 --> 00:06:52,435
ตรงกันข้ามกับการแสดงความสามารถ
ทางศิลปะของ Yatora

119
00:06:52,435 --> 00:06:57,236
เขาเทียบได้กับสติปัญญาและผลการเรียนที่ดี
ไม่ใช่จากการเป็น "อัจฉริยะ"

120
00:06:57,236 --> 00:06:58,476
แต่เป็นคนขยัน ทำงานหนัก

121
00:06:58,476 --> 00:07:02,301
โดยพื้นฐานแล้ว การแสดงกระบวนการคิดแบบตรง ๆ

122
00:07:02,301 --> 00:07:06,613
เนื่องจากคำว่าอัจฉริยะสามารถมี
ความหมายเชิงลบคล้ายกับพรสวรรค์

123
00:07:06,613 --> 00:07:10,723
ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างทั้งสองคำ
คือตำแหน่งของการใช้งาน

124
00:07:10,723 --> 00:07:13,746
พรสวรรค์มักเกี่ยวข้องกับศิลปะ

125
00:07:13,746 --> 00:07:18,336
ในขณะที่อัจฉริยะมักถูกใช้อย่างลึกซึ้ง
ในสาขาวิชา S.T.E.M.

126
00:07:18,336 --> 00:07:23,193
เหตุใดเขาจึงสามารถเข้าใจความถูกต้อง
ของการทำงานหนักต่อวิชา S.T.E.M ได้

127
00:07:23,193 --> 00:07:24,866
แต่ไม่ใช่วิชาที่สร้างสรรค์?

128
00:07:24,866 --> 00:07:27,219
การที่เขาถูกเรียกว่าอัจฉริยะ

129
00:07:27,219 --> 00:07:31,486
ไม่ได้แตกต่างไปจากรุ่นพี่ Mori 
ที่มองว่ามีพรสวรรค์มากนัก

130
00:07:31,486 --> 00:07:34,502
เพราะไม่ต้องการให้ความพยายามอย่างหนัก
ของพวกเขาถูกมองข้ามว่า

131
00:07:34,502 --> 00:07:38,157
เป็นของขวัญจากธรรมชาติ
สาเหตุของความศักดิ์สิทธิ์ ของ Yatora

132
00:07:38,157 --> 00:07:41,787
คือการขาดประสบการณ์ในด้านศิลปะของเขาเอง

133
00:07:41,787 --> 00:07:46,666
ในขั้นต้น Yatora ไม่มีความรู้โดยตรง
เกี่ยวกับการวาดภาพหรือการลงสี

134
00:07:46,666 --> 00:07:48,399
และด้วยความคิดเห็นของเขา:

135
00:07:48,399 --> 00:07:53,145
“วิชาเลือกเป็นประเภทของชั้นเรียน
ที่คุณจะได้เกรดที่ดี แม้คุณจะไม่เก่งก็ตาม”

136
00:07:53,145 --> 00:07:57,556
เราสามารถแยกแยะได้ว่า ทำไมเขาถึงเชื่อว่า
ศิลปะเป็นคนขี้เกียจและคนเกียจคร้าน

137
00:07:57,556 --> 00:08:03,061
เพราะเขาไม่เคยประสบกับชั้นเรียน
ที่ไม่มีคำตอบที่ถูกหรือผิดอย่างชัดเจน

138
00:08:03,061 --> 00:08:06,301
ไม่เหมือนกับคลาส S.T.E.M อื่น ๆ 
ที่เขาเชี่ยวชาญ

139
00:08:06,301 --> 00:08:10,146
ศิลปะเป็นเรื่อง ของการแสดงออกมากพอ ๆ
กับที่เป็นทฤษฎี

140
00:08:10,146 --> 00:08:12,847
มีองค์ประกอบในศิลปะที่สอนไม่ได้

141
00:08:12,847 --> 00:08:18,107
แต่มีประสบการณ์ผ่านการเปิดกว้าง
และความเต็มใจ ที่จะมองโลกเหนือสื่งอื่น

142
00:08:18,107 --> 00:08:21,151
สิ่งที่เหมือน Yatora สัมผัสเป็นครั้งแรก

143
00:08:21,151 --> 00:08:25,249
เมื่อเขาเปรียบเทียบชิบูย่าในช่วงเช้าตรู่
กับโลกสีฟ้าที่มีมนต์ขลัง

144
00:08:25,249 --> 00:08:28,759
แนวคิดที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่มองเห็น 
แต่ในไม่ช้าก็เต็มใจที่จะแบ่งปัน

145
00:08:28,759 --> 00:08:34,215
ผ่านงานศิลปะของเขา และสิ่งนี้เองที่
จุดประกายความสนใจในงานศิลปะให้กับ Yatora

146
00:08:34,215 --> 00:08:38,537
ดำลึกไปในเรื่องที่ไม่รู้จัก, 
สิ่งที่เขาไม่คุ้นเคย

147
00:08:38,537 --> 00:08:43,392
ชั้นเรียนที่ไม่มีข้อเขียนและข้อกาในใบสอบ
แต่มีประสาทสัมผัสนำทาง

148
00:08:43,392 --> 00:08:48,889
และตรรกะที่ตามมาในภายหลัง อย่างไรก็ตาม 
แม้จะมีแรงผลักดันที่ได้รับการปรับปรุงใหม่

149
00:08:48,889 --> 00:08:52,237
แนวความคิดอื่น ๆ ที่ Yatora 
มีต่อสายงานศิลปะ

150
00:08:52,237 --> 00:08:55,861
ก็เพิ่มความซับซ้อนอีกระดับ
ให้กับตัวละครของเขา

151
00:08:55,861 --> 00:09:01,027
Yatora อาศัยอยู่ในครัวเรือนที่ยากจน
ความเป็นไปได้ที่จะเข้าเรียนในโรงเรียนเอกชน

152
00:09:01,027 --> 00:09:06,366
ยากขึ้น เนื่องจากการเตือนของแม่
เกี่ยวกับสถานะทางการเงินของพวกเขา

153
00:09:06,366 --> 00:09:10,066
จึงทำให้ Yatora เติบโตขึ้นมาพร้อมกับ
จรรยาบรรณในการทำงาน

154
00:09:10,066 --> 00:09:13,163
เขาไปโรงเรียนด้วยกระบวนการของเด็ก
ที่ใจแคบด้วยอุดมคติของวัยผู้ใหญ่

155
00:09:13,163 --> 00:09:15,517
ที่เป็นทุกข์จากความเพ้อฝันในวัยผู้ใหญ่

156
00:09:15,517 --> 00:09:18,632
โดยคิดว่าวิชาใด 
จะนำไปสู่ความมั่นคงในการทำงานที่สูงขึ้น

157
00:09:18,632 --> 00:09:21,120
หรือมีอัตราการจ้างงานที่สูงขึ้น

158
00:09:21,120 --> 00:09:26,394
ฐานะทางการเงินของครอบครัว
มีอิทธิพลอย่างมากต่อแนวทางศิลปะของเขา

159
00:09:26,394 --> 00:09:28,714
โดยเชื่อว่างานวิจิตรศิลป์
จะไม่ทำให้คุณมีงานทำ

160
00:09:28,714 --> 00:09:31,222
ตรงข้ามกับวิชา S.T.E.M. ที่เขาศึกษา
จากการเรียนของเขา

161
00:09:31,222 --> 00:09:36,957
Yatora ไม่หยุดคิด ที่จะเลือกตัวเลือก
ที่สนุกสำหรับเขา

162
00:09:36,957 --> 00:09:39,619
แต่จะเป็นประโยชน์กับเขาในด้านการเงิน
ในภายหลัง

163
00:09:39,619 --> 00:09:45,624
นั่นคือเหตุผลที่เขาก้มหน้าก้มตามองศิลปะ
เขาต่อสู้ในสงครามระหว่างการทำให้แม่ผิดหวัง

164
00:09:45,624 --> 00:09:49,953
กับการไล่ตามความปรารถนาใหม่
ที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน

165
00:09:49,953 --> 00:09:53,284
และนี่เป็นปัญหาทั่วไป
ที่ศิลปินหลายคนต้องเผชิญ

166
00:09:53,284 --> 00:09:56,795
มีความอัปยศเพิ่มเติม
ที่ศิลปะเป็นการเสียเวลา

167
00:09:56,795 --> 00:09:58,722
และงานรอบด้านศิลปะก็มีความสำเร็จน้อยกว่า

168
00:09:58,722 --> 00:10:03,604
ตรงข้ามกับการฝึกอบรมเพื่อเป็น
แพทย์หรือทนายความ ฯลฯ

169
00:10:03,604 --> 00:10:07,877
แต่ด้วยความมุ่งมั่นของเขาที่แน่วแน่หลังจาก
รู้สึกถึงความปรารถนาอย่างแรงกล้า

170
00:10:07,877 --> 00:10:12,501
และเสี่ยงที่จะไล่ตามงานศิลปะ Yatora 
กลับพบกับความเข้าใจผิด

171
00:10:12,501 --> 00:10:17,349
เกี่ยวกับศิลปะอีกประการหนึ่ง
ซึ่งมันยากและแข่งขันได้อย่างไม่น่าเชื่อ

172
00:10:17,349 --> 00:10:23,209
เป็นที่ยอมรับในมหาวิทยาลัยศิลปะ
ไม่ต้องพูดถึงราคาแพงอย่างไม่น่าเชื่อ

173
00:10:23,209 --> 00:10:27,849
และความประหลาดใจของ Yatora ที่ความรู้นี้
กลับมาสู่แนวคิดอุปาทานที่ว่า

174
00:10:27,849 --> 00:10:31,965
ศิลปะเป็นเรื่องง่าย แต่ในความเป็นจริง
สถิติที่แสดงอัตราการยอมรับต่ำ

175
00:10:31,965 --> 00:10:35,304
สำหรับโรงเรียนศิลปะพิสูจน์ว่าเป็นอย่างอื่น

176
00:10:35,304 --> 00:10:38,088
อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ว่า
ทุกอย่างจะเลวร้ายและเศร้าหมอง

177
00:10:38,088 --> 00:10:41,859
แม้ว่าจะมีความท้าทายเหล่านี้
รายล้อมอยู่ทั่วทุกมุมของ Yatora

178
00:10:41,859 --> 00:10:45,048
การตัดสินใจของเขาถือเป็นที่สิ้นสุด
ในการต้องการสมัครเข้าเรียน

179
00:10:45,048 --> 00:10:48,996
ที่มหาวิทยาลัยศิลปะแห่งโตเกียว
และฉันชอบที่เขายอมเสี่ยง

180
00:10:48,996 --> 00:10:53,087
แม้ว่ามันจะหมายถึงการท้าทายหลักการ
ที่เขาสร้างขึ้นรอบตัวเขาเองก็ตาม

181
00:10:53,087 --> 00:10:57,301
อันที่จริง Tsubasa Yamaguchi 
เองจบการศึกษาจากTUA

182
00:10:57,301 --> 00:11:01,732
(ประสบการณ์ของเธอเองเป็นประโยชน์
ในการสร้างเรื่องราวที่สมจริงมากขึ้น)

183
00:11:01,732 --> 00:11:05,924
แต่ Shirahama Kamome,
ที่ฉันพูดถึงในวิดีโอ Witch Hat Atelier

184
00:11:05,924 --> 00:11:11,240
ก็จบการศึกษาจากแผนกออกแบบของ TUA ด้วย
ความสำเร็จของนักเขียนการ์ตูน

185
00:11:11,240 --> 00:11:14,625
ที่น่ารักสองคนนี้เป็นเครื่องพิสูจน์ว่า
โรงเรียนสอนศิลปะสามารถนำคุณไปสู่

186
00:11:14,625 --> 00:11:22,760
เส้นทางอาชีพที่สร้างสรรค์
และประสบความสำเร็จได้อย่างไร แม้จะมี

187
00:11:22,760 --> 00:11:29,996
หลักฐานที่บ่งชี้ว่าญี่ปุ่นเป็นประเทศ
แบ่งปันความละเลยต่อศิลปะในภาพรวม

188
00:11:29,996 --> 00:11:34,785
ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่า มีอิทธิพลต่อ
การตีความของผู้คนในด้านนั้นมากกว่า

189
00:11:34,785 --> 00:11:39,460
ในปี 2015 คณะมนุษยศาสตร์จำนวนมาก 
หรือแม้แต่คณะสังคมศาสตร์

190
00:11:39,460 --> 00:11:44,892
ในญี่ปุ่นปิดให้บริการพื้นที่ที่ตอบสนอง
ความต้องการของสังคมได้ดีขึ้น

191
00:11:44,892 --> 00:11:49,687
และเพื่อเชื่อมโยงหลักฐานเพิ่มเติมของรัฐบาล
ญี่ปุ่น ความประมาทเลินเล่อต่อศิลปะ

192
00:11:49,687 --> 00:11:53,447
เมื่อถูกถามในระหว่างการสัมภาษณ์:
“คุณคาดหวังความท้าทายอะไร

193
00:11:53,447 --> 00:11:57,447
ในการเรียนรู้ศิลปศาสตร์ของญี่ปุ่น
ในระดับต่อไป” Kanayama Tsutomu

194
00:11:57,447 --> 00:12:00,514
ศาสตราจารย์ที่ Ritsumeikan University

195
00:12:00,514 --> 00:12:03,317
เรียกอีกชื่อว่า 
(วิทยาลัยศิลปะยอดนิยมในประเทศญี่ปุ่น)

196
00:12:03,317 --> 00:12:11,163
ดำเนินการตอบด้วยความเป็นจริงที่รุนแรง "
ก้าวแรกคือเปลี่ยนวิถีสังคมไปเป็นศิลปศาสตร์

197
00:12:11,163 --> 00:12:16,541
ฉันหวังว่าจะยกเลิกความคิดที่ว่าศิลปศาสตร์
เป็นรูปแบบของ "การศึกษาทั่วไป"

198
00:12:16,541 --> 00:12:21,592
ที่จะให้นักเรียน ก่อนย้ายไปเรียน
ในสาขาวิชาที่ "สูง" เช่น กฎหมาย

199
00:12:21,592 --> 00:12:26,826
เศรษฐศาสตร์ บริหารธุรกิจ หรือวรรณกรรม"
เช่นการมองหรือคิดอะไรตื้น ๆ ของศิลปะ

200
00:12:26,826 --> 00:12:30,328
ดังกล่าวเป็นเพียงเหตุผลหนึ่งที่ผู้คนเช่น 
Yatora ใน Blue Period

201
00:12:30,328 --> 00:12:34,474
มีการรับรู้ที่ถูกโค่นล้มว่าศิลปะ
ควรเป็นงานอดิเรก

202
00:12:34,474 --> 00:12:37,260
และเฉพาะผู้ที่มีพรสวรรค์ด้านศิลปะเท่านั้น

203
00:12:37,260 --> 00:12:40,344
ที่มีแนวโน้มจะพัฒนาสิ่งเหล่านั้น 
ทักษะในการประกอบอาชีพ

204
00:12:40,344 --> 00:12:46,878
ไม่ต้องพูดถึง การพิสูจน์ว่าผู้คนมองว่า
ศิลปะนั้นขี้เกียจและน้อยกว่าวิชา S.T.E.M

205
00:12:46,878 --> 00:12:49,771
อย่างไรก็ตาม ตามที่ได้กล่าวไปแล้วในวิดีโอ

206
00:12:49,771 --> 00:12:54,880
ศิลปะต้องการความรู้และการแก้ไข
มากกว่าที่บางคนเชื่อว่าจะมี

207
00:12:54,880 --> 00:12:57,069
การเรียนรู้เทคนิค การนำไปใช้

208
00:12:57,069 --> 00:13:01,662
และการพยายามปรับให้เข้ากับสไตล์ของคุณเอง
อาจต้องใช้เวลาและฝึกฝนอย่างมาก

209
00:13:01,662 --> 00:13:03,365
และนั่นเป็นเพียงเทคนิคเดียวเท่านั้น

210
00:13:03,365 --> 00:13:07,131
เทคนิคเหล่านี้จะต้องนำไปใช้
กับสื่อทุกประเภท:

211
00:13:07,131 --> 00:13:11,781
ไม่ว่าจะเป็นสีน้ำ ผ้ากอช ดินสอ ชอล์ค 
การสร้างแบบจำลองดินเหนียว

212
00:13:11,781 --> 00:13:14,355
หรือแม้กระทั่งการใช้แนวทางดิจิทัล

213
00:13:14,355 --> 00:13:18,058
ศิลปินสามารถฝึกฝนและเชี่ยวชาญการใช้สีน้ำ

214
00:13:18,058 --> 00:13:20,223
แต่ถ้าพวกเขาต้องการลองวาดภาพสีน้ำมัน

215
00:13:20,223 --> 00:13:22,911
อาจจะต้องปรับทักษะชุดใหม่ทั้งหมดอีกครั้ง

216
00:13:22,911 --> 00:13:24,158
เพราะสืแต่ละชนิด

217
00:13:24,158 --> 00:13:27,511
ไม่ว่าจะเป็นการเรียนรู้ความแตกต่าง
ในการแห้งตัวของสี

218
00:13:27,511 --> 00:13:28,937
ในการผสมสี

219
00:13:28,937 --> 00:13:31,389
หรือแม้แต่วิธีการถืออุปกรณ์ชิ้นใหม่

220
00:13:31,389 --> 00:13:33,708
ล้วนเป็นทักษะที่ยากจะเชี่ยวชาญ

221
00:13:33,708 --> 00:13:35,330
เมื่อ Blue Period สัมผัส

222
00:13:35,330 --> 00:13:38,918
แม้แต่เทคนิคเดียวก็สามารถมีกฎ
หรือหลายประเภทได้

223
00:13:38,918 --> 00:13:42,630
และคุณสามารถเห็นสิ่งนี้ได้โดย
การสุ่มเลือกมังงะ

224
00:13:42,630 --> 00:13:45,602
มาดูตัวอย่างเทคนิคการแรเงาแบบต่าง ๆ

225
00:13:45,602 --> 00:13:48,346
ตัวอย่างเช่น การแรเส้นเงาและ/หรือ
การวาดภาพสองชั้น

226
00:13:48,346 --> 00:13:51,403
เป็นวิธีที่ได้รับความนิยมอย่างมาก
ในการแสดงคอนทราสต์

227
00:13:51,403 --> 00:13:55,200
ยิ่งการแรเส้นเงาอยู่ใกล้มากเท่าใด 
พื้นที่ของภาพก็จะยิ่งมืดลงเท่านั้น

228
00:13:55,200 --> 00:13:57,556
ยิ่งแรเงาห่างกันเส้นก็ยิ่งเบา

229
00:13:57,556 --> 00:13:59,482
นอกจากนี้ยังสามารถทำให้ซับซ้อนมากขึ้นได้

230
00:13:59,482 --> 00:14:03,167
ขึ้นอยู่กับหลายทิศทางของการแรเส้นเงา
ที่ศิลปินอาจเพิ่มด้วย

231
00:14:03,167 --> 00:14:07,523
เนื่องจากวิธีนี้จะช่วยให้สไตล์หยาบขึ้นได้ 
ไม่ไกลจากการแรเงามากนัก

232
00:14:07,523 --> 00:14:10,299
คือการใช้เส้นคู่ขนานเพื่อถ่ายทอดเงา

233
00:14:10,299 --> 00:14:12,957
และทิศทางของวัสดุอาจมีรูปร่าง

234
00:14:12,957 --> 00:14:16,957
Shirahama Kamome ใช้เทคนิคนี้
อย่างต่อเนื่องในการทำงานของเธอ

235
00:14:16,957 --> 00:14:19,839
และเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้ทุกคนรู้จัก

236
00:14:19,839 --> 00:14:23,427
อีกตัวอย่างหนึ่งที่ได้รับความนิยม
คือการใช้สกรีนโทน

237
00:14:23,427 --> 00:14:26,533
ซึ่งมีรูปแบบสกรีนโทนที่หลากหลาย

238
00:14:26,533 --> 00:14:29,597
แต่ตัวเลือกที่นิยมคือหน้าจอที่มีลวดลายประ

239
00:14:29,597 --> 00:14:31,788
ซึ่งเหมือนกันกับลายจุด

240
00:14:31,788 --> 00:14:34,708
Pointillism เป็นเทคนิคที่คล้ายกับ
การแรเส้นเงา

241
00:14:34,708 --> 00:14:38,907
ยิ่งจุดใกล้มากเท่าไหร่ พื้นที่นั้นก็จะ
ยิ่งมืดมากขึ้นเท่านั้น และในทางกลับกัน

242
00:14:38,907 --> 00:14:43,194
หากเราเปรียบเทียบสิ่งนี้กับ
การใช้สีสกรีนโทนบล็อกใน Aposimz

243
00:14:43,194 --> 00:14:46,173
มังงะที่ไม่ค่อยได้ใช้เทคนิคการแรเงา

244
00:14:46,173 --> 00:14:48,401
เพื่อลดคอนทราสต์และรายละเอียด

245
00:14:48,401 --> 00:14:52,188
เราได้รับประสบการณ์ภาพที่แตกต่าง
ไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

246
00:14:52,188 --> 00:14:58,346
ฉันสามารถแสดงวิธีการแรเงาที่หลากหลาย
จากเรื่องราวในมังงะต่าง ๆ ได้หลายวัน

247
00:14:58,346 --> 00:15:00,407
และการแรเงาเป็นเพียงเทคนิคเดียว

248
00:15:00,407 --> 00:15:03,407
เทคนิคที่อาจต้องใช้เวลาหลายปีกว่า
จะสมบูรณ์แบบและเรียนรู้

249
00:15:03,407 --> 00:15:07,160
เป็นเหตุผลสำคัญประการหนึ่ง
ที่ฉันชอบอ่านมังงะ

250
00:15:07,160 --> 00:15:09,847
ศิลปินแต่ละคนเติบโตขึ้นในสไตล์ของตัวเอง

251
00:15:09,847 --> 00:15:13,989
บางคนถึงกับปรับตัวและปรับปรุง
ตลอดการวาดซีรีส์

252
00:15:13,989 --> 00:15:18,296
ในฐานะที่เป็นนักสร้างสรรค์ 
การได้เห็นการทำงานหนักทั้งหมดบนกระดาษ

253
00:15:18,296 --> 00:15:21,775
การได้เห็นเวลาทั้งหมดที่พวกเขาใช้ไป
ในการพยายามพัฒนาทักษะให้สมบูรณ์แบบ

254
00:15:21,775 --> 00:15:25,100
เป็นสิ่งที่น่ายินดีสำหรับฉัน
และจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

255
00:15:27,583 --> 00:15:33,427
ท้ายที่สุด นี่คือเหตุผลที่ Blue Period 
เป็นเรื่องราวสำคัญและมีข้อความสำคัญ

256
00:15:33,427 --> 00:15:36,660
สำหรับเราผู้อ่าน 
เราเห็นผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายอย่างต่อเนื่อง

257
00:15:36,660 --> 00:15:40,660
ปริมาณของหน้าที่สร้างมาอย่างดี
ที่เราสามารถอ่านได้ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง

258
00:15:40,660 --> 00:15:44,717
Blue Period คือจุดเริ่มต้น
ของการเดินทางของศิลปินมากมาย

259
00:15:44,717 --> 00:15:48,229
ความพยายามที่จำเป็น
ในการไปถึงผลงานสุดท้ายนั้น

260
00:15:48,229 --> 00:15:51,271
ความลำบาก ความห่วงใย ความท้าทาย

261
00:15:51,271 --> 00:15:55,508
มันแสดงให้เราเห็นเด็กหนุ่มที่ในที่สุด
ก็ค้นพบการเรียกร้องของเขาเอง

262
00:15:55,508 --> 00:15:58,651
บางสิ่งที่เขาต้องการอุทิศตนเพื่อในที่สุด

263
00:15:58,651 --> 00:16:01,775
และเพื่อฟื้นฟูความรู้สึกหลงใหลภายใน

264
00:16:01,775 --> 00:16:07,368
เราเห็นเขาเรียนรู้จากความเข้าใจผิด
ในอดีตของเขาและได้สัมผัสด้วยตัวเอง

265
00:16:07,368 --> 00:16:12,301
เรียนรู้ความเจ็บปวดไม่หยุดหย่อน
ของความก้าวหน้าและความมุ่งมั่นที่จะพัฒนา

266
00:16:12,301 --> 00:16:15,874
เพราะมันเหมือนกับที่ Tsubasa Yamaguchi 
บรรยายตัวเอง:

267
00:16:15,874 --> 00:16:22,394
“มันง่ายที่จะคิดว่าศิลปะคือโลกที่มีแต่ 
"พรสวรรค์" เท่านั้นที่สามารถใช้ได้

268
00:16:23,288 --> 00:16:27,288
ดังนั้นขอบคุณมากสำหรับผู้ที่ดูจนจบ

269
00:16:27,288 --> 00:16:32,547
นี่เป็นวิดีโอที่ค่อนข้างส่วนตัวสำหรับฉัน 
เมื่อพิจารณาจากภูมิหลังและหัวข้อ

270
00:16:32,547 --> 00:16:36,646
มีการอภิปรายมากมายในหัวข้อนี้
ดังนั้นหากคุณมีอะไรจะแบ่งปัน

271
00:16:36,646 --> 00:16:39,532
ไม่ว่าจะแสดงความคิดเห็นด้านล่าง
หรือโต้ตอบกับฉันทางทวิตเตอร์

272
00:16:39,532 --> 00:16:42,316
เพราะฉันอยู่ที่นั่นเสมอ