0:00:00.000,0:00:05.249 (ระฆัง) 0:00:05.249,0:00:19.051 (ระฆัง) 0:00:19.408,0:00:24.983 ฉันจะสามารถอยู่กับปัจจุบันได้อย่างไร[br]เมื่อปัจจุบันนั้นทนได้ยาก 0:00:28.573,0:00:32.234 เพราะว่าในหมู่บ้านพลัม[br]เราจะพูดอยู่เสมอว่า 0:00:32.520,0:00:35.864 ให้เราไม่จมอยู่กับอดีต[br]หรือหลงไปกับอนาคต 0:00:36.241,0:00:38.687 ให้กลับมาอยู่กับปัจจุบัน 0:00:39.736,0:00:45.186 และคำถามนี้เกี่ยวกับว่า[br]เราจะสามารถอยู่กับปัจจุบันได้อย่างไร 0:00:45.379,0:00:50.599 เมื่อเรารู้สึกว่าปัจจุบันนั้นทนได้ยาก 0:00:50.884,0:00:53.114 นี่เป็นคำถามที่ดี 0:00:53.249,0:00:55.179 (หัวเราะ) 0:01:03.432,0:01:07.672 ใครก็ตามที่รู้จักการฝึกอบรมสติ 0:01:08.811,0:01:14.101 รู้ว่าเราจะต้องกลับบ้าน[br]มาอยู่กับปัจจุบัน 0:01:15.964,0:01:20.284 เมื่อเรากลับบ้าน มาอยู่กับปัจจุบัน[br]เราจะเจอ 0:01:21.173,0:01:25.173 สถานการณ์สองแบบ 0:01:25.745,0:01:28.165 แบบแรกคือ 0:01:28.394,0:01:32.364 มีปัจจัยของความสุขอยู่มากมาย 0:01:32.522,0:01:35.782 ในปัจจุบันขณะ 0:01:39.161,0:01:44.561 เมื่อเราหายใจเข้าและนำจิตกลับบ้าน[br]มาอยู่ที่ร่างกาย 0:01:44.765,0:01:48.765 เราจะดำรงอยู่กับปัจจุบันขณะ 0:01:50.176,0:01:54.406 และเราจะพบว่า องค์ประกอบของ[br]ความสดชื่นและการเยียวยา 0:01:54.593,0:01:57.802 นั้นมีอยู่มากมายในปัจจุบันขณะ 0:01:57.802,0:02:02.312 องค์ประกอบของความสุขก็มีอยู่มากมายเช่นกัน[br]ในปัจจุบันขณะ 0:02:02.625,0:02:05.645 และด้วยความตระหนักรู้นั้น 0:02:05.825,0:02:10.395 เราจะสามารถสร้างความเบิกบานและ[br]และความสุขได้อย่างง่ายดาย 0:02:10.885,0:02:15.665 เราสามารถทำแบบนั้นได้เพื่อหล่อเลี้ยงตนเอง 0:02:15.935,0:02:19.185 หล่อเลี้ยงตนเองด้วยความเบิกบานและความสุข 0:02:19.456,0:02:27.996 นี่คือสถานการณ์แบบแรกที่เราจะเจอเมื่อ[br]เรากลับมาสู่ปัจจุบันขณะ 0:02:28.428,0:02:33.858 สถานการณ์แบบที่สอง คือ[br]เมื่อเรากลับมาสู่ปัจจุบันขณะ 0:02:33.908,0:02:37.908 เราอาจจะพบความรู้สึกเจ็บปวด 0:02:38.038,0:02:42.038 ความรู้สึกที่เจ็บปวด 0:02:42.288,0:02:46.288 ที่อยู่ในเรา 0:02:49.536,0:02:53.986 ที่จริงแล้ว ความรู้สึกที่เจ็บปวด[br]อารมณ์ที่เจ็บปวด 0:02:54.427,0:02:58.427 นั้นปรากฏออกมาเรื่อยๆ 0:02:59.333,0:03:05.893 แต่เวลาที่มันเริ่มปรากฏขึ้น[br]เราไม่ต้องการที่จะอยู่ตรงนั้น 0:03:05.937,0:03:09.937 เราจึงพยายามวิ่งหนี 0:03:11.269,0:03:14.319 ทำเหมือนกับว่าความเจ็บปวดนั้น[br]ไม่ได้มีอยู่ 0:03:14.319,0:03:20.729 จึงไม่มีใครที่อยู่ตรงนั้น คอยดูแล[br]ความรู้สึกและอารมณ์ที่เจ็บปวด 0:03:21.900,0:03:28.170 การกลับมาสู่ปัจจุบันขณะในสถานการณ์นี้[br]จึงไม่ใช่เพื่อสำนึกรู้ 0:03:28.170,0:03:31.640 ถึงองค์ประกอบของความสดชื่นและความสุข 0:03:31.640,0:03:35.640 แต่เพื่อให้มีโอกาสได้ดูแล[br]ความเจ็บปวดในตัวเรา 0:03:35.703,0:03:39.223 และเปลี่ยนแปลงมัน 0:03:39.386,0:03:43.386 ฉะนั้น ถึงแม้ว่าปัจจุบันขณะ[br]นั้นจะทนได้ยาก 0:03:43.548,0:03:48.158 การกลับมาสู่ขณะนั้น เป็นโอกาสเดียวของเรา 0:03:48.579,0:03:52.579 ที่จะทำอะไรบางอย่างเพื่อสงบระงับ[br]ความเจ็บปวดนั้น 0:03:52.905,0:03:56.905 และเปลี่ยนแปลงมัน 0:03:57.124,0:04:00.144 คนส่วนใหญ่ไม่ทำแบบนั้น 0:04:00.185,0:04:05.605 เพราะว่าพวกเขากลัวว่า[br]เมื่อเขากลับมาอยู่กับตัวเอง 0:04:05.605,0:04:08.295 และเข้าไปสู่ความเจ็บปวดภายใน 0:04:08.295,0:04:11.545 เขาจะถูกความทุกข์ถาโถม 0:04:11.545,0:04:15.545 พวกเขาจึงพยายามหลีกหนี 0:04:15.926,0:04:20.246 คิดถึงเรื่องในอนาคตเพื่อลืม 0:04:20.686,0:04:25.316 กลับไปในอดีตเพื่อลืม 0:04:30.810,0:04:35.490 แต่ว่าอดีตและอนาคตนั้นเป็นเหมือนภาพ 0:04:35.844,0:04:37.684 ไม่ใช่ความเป็นจริง 0:04:37.884,0:04:41.884 มีแต่ปัจจุบันขณะเท่านั้นที่เป็นความจริง 0:04:46.227,0:04:51.127 หลายคนพยายามกลบเกลื่อน[br]ความทุกข์ภายใน 0:04:53.686,0:05:01.216 ไม่ใช่แค่โดยการกลับไปในอดีต[br]หรือวิ่งไปสู่อนาคต 0:05:01.890,0:05:07.890 นึกคิดว่ามันจะมีความหวังบางอย่าง 0:05:08.210,0:05:11.260 การสิ้นสุดของความทุกข์ในอนาคต 0:05:11.415,0:05:15.415 แต่ความคิดแบบนั้นก็ไม่สามารถจะอยู่ได้นาน 0:05:16.135,0:05:22.615 หลายคนพยายามกลบเกลื่อนความทุกข์ภายใน 0:05:22.726,0:05:26.726 โดยการบริโภค 0:05:27.831,0:05:31.831 เราอ่านนิตยสาร ดูโทรทัศน์ 0:05:32.046,0:05:35.486 เราหาของกิน 0:05:35.656,0:05:38.738 เราฟังเพลง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุย 0:05:38.738,0:05:46.108 ทุกอย่างที่เราทำ เราทำเพราะหวังว่า[br]ถ้าทำสิ่งเหล่านั้นแล้ว 0:05:46.108,0:05:51.288 เราจะไม่ต้องเผชิญหน้ากับความทุกข์ที่อยู่[br]ภายในตัวเรา 0:05:53.462,0:05:58.352 และเรายอมให้ความเจ็บปวดนั้นเติบโตต่อไป[br]ในตัวเรา 0:05:58.725,0:06:04.525 การกลับมารู้สึกตัวจะช่วยให้เรากลับมา[br]สู่ปัจจุบันขณะ 0:06:05.069,0:06:08.669 ถึงแม้ว่าขณะนั้นจะไม่ได้น่ายินดี 0:06:08.732,0:06:12.152 แต่ในขณะนั้นแหละ 0:06:12.285,0:06:16.285 ที่เราจะสามารถเข้าใจความทุกข์ 0:06:16.436,0:06:19.846 แล้วหาทางที่จะสงบระงับมัน 0:06:19.964,0:06:22.914 และเปลี่ยนแปลงมัน 0:06:23.771,0:06:30.011 เพราะฉะนั้น คราวหน้าถ้าเราพบว่า[br]ปัจจุบันขณะนั้นไม่น่าอภิรมย์ 0:06:31.842,0:06:36.482 อย่าคิดว่าการวิ่งหนีจะเป็นหนทางที่ดีที่สุด 0:06:36.994,0:06:40.814 ไม่หรอก[br]มันอาจจะมีโอกาสอยู่ 0:06:41.009,0:06:47.759 ฉะนั้น อยู่กับขณะนั้น มองเข้าไปอย่าง[br]ลึกซึ้งถึงธรรมชาติของความทุกข์นั้น 0:06:47.932,0:06:50.829 ถ้าเรารู้วิธีหายใจอย่างมีสติ 0:06:50.829,0:06:52.909 หรือเดินอย่างมีสติ 0:06:52.991,0:06:55.681 เราจะสร้างพลังงานแห่งสติ 0:06:55.742,0:07:00.410 และพลังงานของสติที่เกิดจากการฝึกปฏิบัติ 0:07:00.410,0:07:03.023 จะช่วยให้เราเข้มแข็งพอ 0:07:03.023,0:07:10.096 ที่จะสำนึกรู้ และต้านทานความเจ็บปวด[br]และโอบรับมันอย่างอ่อนโยน 0:07:10.446,0:07:14.286 และการโอบรับความเจ็บปวดอย่าง[br]อ่อนโยน 0:07:14.286,0:07:18.286 ในไม่กี่นาที[br]เราจะสามาถสงบมันลงได้ 0:07:19.182,0:07:21.922 และ 0:07:23.462,0:07:28.242 ถ้ามีผู้ฝึกปฏิบัติคนอื่นๆ อยู่กับเราด้วย 0:07:30.325,0:07:34.615 เราจะได้รับประโยชน์จากพลังงานของสติ 0:07:34.654,0:07:36.904 และความเห็นอกเห็นใจ 0:07:37.742,0:07:40.922 การทำความรู้จักกับความทุกข์ 0:07:40.922,0:07:45.902 นำมาซึ่งความเข้าใจในความทุกข์ 0:07:47.101,0:07:48.411 และ 0:07:51.295,0:07:56.785 พลังงานของความเห็นอกเห็นใจ[br]ความเข้าใจ และความเห็นอกเห็นใจ 0:07:57.343,0:07:59.873 มีพลังที่จะเยียวยา 0:07:59.964,0:08:06.364 ที่จะเยียวยาเรา และผู้คนรอบข้างในขณะนั้น 0:08:07.233,0:08:10.623 และถ้ามีกลุ่มผู้ฝึกปฏิบัติอยู่ด้วยกัน 0:08:10.623,0:08:14.973 โอบรับความทุกข์อย่างอ่อนโยนไปด้วยกัน 0:08:14.973,0:08:20.891 พวกเขาจะประสบกับกลุ่มพลังงานของ[br]ความเห็นอกเห็นใจ ที่จะเยียวยาพวกเขา 0:08:22.255,0:08:26.255 และเมื่อพวกเขาทุกข์น้อยลง พวกเขาจะอยู่ใน[br]สถานะที่จะช่วยผู้อื่น 0:08:26.424,0:08:29.194 ให้ทำแบบเดียวกันได้ 0:08:39.639,0:08:45.659 มีพระโพธิสัตว์พระองค์หนึ่ง ชื่อ[br]พระกษิติครรภโพธิสัตว์ 0:08:51.776,0:08:58.546 เขาปฏิญาณว่าจะไปยังที่ 0:08:58.546,0:09:03.959 ที่มีความทุกข์เยอะ 0:09:04.365,0:09:08.365 เพื่อจะได้มีโอกาสช่วยเหลือ 0:09:15.345,0:09:22.605 มีหมอ พยาบาล และนักสังคมสงเคราะห์เป็น[br]จำนวนมากที่ทำแบบเดียวกัน 0:09:22.624,0:09:29.334 พวกเขาอาสาที่จะไปยังสถานที่ที่[br]มีความเจ็บปวดในโลก 0:09:29.777,0:09:32.899 เพื่อที่จะช่วยผู้คน 0:09:32.899,0:09:39.849 เพราะฉะนั้น พระกษิติครรภโพธิสัตว์นั้น[br]มีอยู่จริง ไม่ใช่แค่ความนึกคิด 0:09:40.807,0:09:46.107 มีเด็กเล็กๆ ที่กำลังเป็น[br]พระกษิติครรภโพธิสัตว์ 0:09:46.844,0:09:49.164 พวกเขาไม่กลัวความทุกข์ 0:09:49.164,0:09:53.164 เพราะพวกเขารู้ว่าพวกเขาสามารถ[br]ช่วยบรรเทาความทุกข์ 0:09:55.580,0:10:03.650 พระกษิติครรภโพธิสัตว์มีแหล่งที่มาของ[br]พลังงานที่แข็งแกร่ง 0:10:04.767,0:10:08.767 นั่นคือความปราถนา 0:10:10.326,0:10:14.326 การบำรุงหล่อเลี้ยงประเภทที่สาม[br]ความปราถนา 0:10:15.215,0:10:19.215 เรารู้ว่าเราอยู่ตรงนั้น มีชีวิตอยู่ 0:10:19.823,0:10:23.303 และเราอยากจะทำอะไรบางอย่างในชีวิต 0:10:24.376,0:10:28.376 เราอยากให้ชีวิตของเรามีประโยชน์[br]มีความหมาย 0:10:29.775,0:10:34.475 เราจึงปฏิญาณอย่างแรงกล้า ว่าจะไปช่วยผู้คน[br]ที่มีความทุกข์ 0:10:34.565,0:10:42.275 เราจึงไม่กลัวสถานการณ์ที่มีความทุกข์ 0:10:45.269,0:10:50.139 และ พระโพธิสัตว์เหล่านี้ ควรได้รับ[br]การสนับสนุนจากพวกเรา 0:10:51.208,0:10:58.358 เราสนับสนุนพวกเขาเพื่อไม่ให้พวกเขาสูญเสีย[br]ความปราถนาหลังจากให้บริการเป็นปีๆ 0:10:59.558,0:11:05.908 พวกเราต้องส่งพลังงานแห่งกำลังใจ[br]ไปยังพวกเขา 0:11:13.026,0:11:17.026 พวกเขาต้องการการบำรุงหล่อเลี้ยงและเยียวยา 0:11:17.026,0:11:23.326 หกเดือนให้หลัง จากการทำงานในสถานการณ์ที่[br]ยากลำบาก พวกเขากลับบ้าน 0:11:24.186,0:11:27.046 และพวกเขามีพวกเราคอยดูแล 0:11:27.046,0:11:33.976 พยายามช่วยให้พวกเขาเยียวยา เพื่อให้พวกเขา[br]ได้ออกไปอีกเป็นครั้งที่สอง และครั้งที่สาม 0:11:34.505,0:11:38.505 พระกษิติครรภโพธิสัตว์ ก็ต้องการ[br]ความช่วยเหลือเช่นกัน 0:11:38.759,0:11:42.979 เพราะฉะนั้น พวกเราจึงอยู่ตรงนั้นเพื่อช่วย[br]พระกษิติครรภโพธิสัตว์น้อย 0:11:42.979,0:11:47.098 ให้ทำงานต่อไปได้ในโลก 0:11:49.246,0:11:52.010 เพราะฉะนั้น ถ้าเรามีความเห็นอกเห็นใจ 0:11:52.010,0:11:56.660 ถ้าเราไม่รังเกียจการอยู่ในสถานการณ์[br]ที่ยากลำบากและประกอบไปด้วยความทุกข์ 0:11:57.478,0:11:59.838 และถ้าเรามีความเห็นอกเห็นใจเพียงพอ 0:12:03.582,0:12:10.612 เราจะถูกคุ้มครอง เราจะไม่ถูกถาโถมไปด้วย[br]พลังงานรวม 0:12:10.953,0:12:15.453 ของความทุกข์จากผู้คนรอบข้าง 0:12:17.154,0:12:26.544 และ พระกษิติครรภโพธิสัตว์รู้ว่า[br]พวกเขาต้องการสังฆะ 0:12:28.579,0:12:33.399 เพื่อที่จะดำเนินงานต่อไปได้อีกนาน 0:12:37.989,0:12:43.669 เพราะฉะนั้น การฝึกปฏิบัตินั้น ไม่ควร[br]เป็นของบุคคลใดบุคคลหนึ่งเท่านั้น 0:12:44.253,0:12:47.983 การฝึกปฏิบัติควรเป็นของส่วนรวมด้วย 0:12:48.122,0:12:53.542 เพราะฉะนั้น ให้พวกเราพยายามโน้มน้าวคนใน[br]ครอบครัวมาร่วมฝึกปฏิบัติ 0:12:53.952,0:13:00.142 วิธีที่ดีที่สุดคือ ให้เปลี่ยนเป็น[br]ผู้ที่เป็นมิตรมากขึ้นทุกๆ วัน 0:13:00.703,0:13:03.843 ยิ้มมากขึ้น น่ารักมากขึ้น 0:13:04.130,0:13:10.470 และพวกเขาจะเชื่อว่า การฝึกปฏิบัตินั้นจะ[br]ช่วยพวกเขาได้เช่นกัน 0:13:11.752,0:13:19.206 เพราะฉะนั้น เมื่อครอบครัว และสังคมของเรา[br]มีความสมานฉันท์มากขึ้น 0:13:19.709,0:13:23.568 มีสุขภาพที่ดีขึ้น[br]มีความกลมเกลียวมากขึ้น 0:13:23.642,0:13:31.912 เมื่อนั้น ความปราถนาของเรา[br]จะเป็นจริงได้ง่ายขึ้น 0:13:32.529,0:13:35.819 ถ้าไม่มีสังฆะ ไม่มีหมู่คณะ 0:13:35.947,0:13:38.867 ความฝันของเราจะไม่เกิดขึ้น 0:13:38.917,0:13:42.917 ฉะนั้น เราไม่เพียงแต่พยายามด้วยตัวคนเดียว 0:13:43.099,0:13:47.479 แต่เรารู้ว่าการปฏิบัติ[br]เป็นหมู่คณะ เป็นสังฆะ 0:13:47.657,0:13:51.217 นั้นดีกว่ามากเสมอ 0:13:53.379,0:13:57.579 (ระฆัง)