(gong)
Plum Village, Frankrijk, Mei 2014
Zen Meester Thich Nhat Hanh
beantwoordt vragen
(gong)
Vraag 5:
Hoe blijf ik in het huidige moment
wanneer dat ondraaglijk aanvoelt?
Hoe blijf ik in het huidige moment
als het onverdraaglijk voelt?
In Plum Village zeggen we altijd:
"Laat ons niet verstrikt raken
in het verleden en de toekomst."
"Laat ons teruggaan
naar het huidige moment."
En dit is een vraag over:
"Hoe kan ik in het huidige moment blijven
als het huidige moment ondraaglijk aanvoelt?"
Dat is een goede vraag.
(Publiek lacht)
Iedereen die het beoefenen
van mindfulness kent
weet dat je terug moet gaan
naar het huidige moment.
Wanneer je terugkomt in het huidige
moment...
kan je twee soorten situaties aantreffen:
De eerste is:
Er zijn zo veel mogelijkheden
om gelukkig te zijn
in het hier en nu.
Wanneer je inademt
en je brengt je geest en lichaam samen
dan veranker je jezelf
in het huidige moment.
En je merkt dat er
zoveel verfrissende en helende elementen
beschikbaar zijn in het huidige moment.
Er zijn zo veel mogelijkheden
om gelukkig te zijn in het nu.
En met dat bewustzijn is het heel gemakkelijk
om een gevoel van blijdschap en geluk te creëren.
Dat kun je doen om jezelf te voeden.
Om jezelf te voeden met blijdschap en geluk.
Dus, dat is het eerste wat je tegenkomt
wanneer je teruggaat naar het huidige moment.
De tweede situatie is
dat wanneer je teruggaat naar het huidige moment
je een gevoel van pijn kan tegenkomen,
een pijnlijke emotie,
die in je zit.
Een pijnlijk gevoel, een pijnlijke emotie,
zal zich af en toe voordoen.
Maar wanneer dit zich manifesteert,
wil je liever niet aanwezig zijn.
Dus je wil ervan weg lopen,
net doen alsof het niet bestaat.
Dan is er niemand thuis om voor dit pijnlijke gevoel,
deze pijnlijke emotie te zorgen.
Dus, terugkeren naar het huidige moment...
...gaat niet langer over het herkennen
van de elementen van blijdschap en geluk,
maar om een kans te hebben zelf voor onze pijn te zorgen.
En om deze te transformeren.
Dus, zelfs wanneer het huidige moment ondraaglijk voelt,
is terugkeren naar dat moment
onze enige kans
om er iets aan te doen
en dit gevoel te kalmeren
en het te transformeren.
De meeste mensen doen dat niet
omdat ze bang zijn
dat wanneer ze thuis komen in zichzelf,
en contact maken met de innerlijke pijn,
ze overweldigd zullen worden door het lijden.
En dus rennen ze weg.
Ze beelden zich dingen in over de toekomst,
om te vergeten.
Ze gaan terug naar het verleden, om te vergeten.
Maar het verleden en de toekomst zijn een soort afbeeldingen,
niet de werkelijkheid.
Alleen het huidige moment is realiteit.
Veel mensen proberen de pijn vanbinnen op te bergen.
Niet alleen door terug te gaan naar het verleden
of naar de toekomst te rennen,
door zich in te beelden dat daar hoop is,
om het lijden te beëindigen.
Maar dat kan niet lang duren.
En de meeste mensen proberen
het innerlijk lijden te verstoppen
door te consumeren.
We lezen magazines en kijken naar de televisie.
We zoeken iets om te eten.
We luisteren naar muziek, we telefoneren.
Alles wat we doen, doen we omdat we hopen
dat we daardoor de confrontatie met het lijden dat in ons zit,
niet hoeven aan te gaan.
En we laten deze pijn toe om in ons te blijven groeien.
Dus het beoefenen van mindfulness helpt ons om terug thuis te komen
in het huidige moment.
Zelfs wanneer dit moment niet aangenaam is,
maar het is net in dat moment,
dat we ons lijden kunnen begrijpen,
en dat we een manier kunnen vinden
om deze gevoelens tot rust te brengen.
Om ze te transformeren.
Dus, de volgende keer dat je het huidige moment niet aangenaam vindt,
probeer niet te denken dat weglopen de beste oplossing is, nee.
Het kan een kans zijn.
Dus, verblijf in dat moment.
Kijk diep in de natuur van je lijden.
Als je weet hoe je mindful moet ademen,
of mindful wandelen,
dan creëer je de energie van mindfulness.
En die energie die in het oefenen ontstaat
helpt je om sterk genoeg te zijn
om de pijn te herkennen,
hem echt te ontmoeten en teder te omhelzen.
En door je pijn teder te omhelzen
kan je deze in een paar minuten tot rust brengen.
En...
als er anderen samen met je oefenen
kan je gebruik maken
van hun energie van mindfulness en mededogen.
In contact komen met het lijden,
brengt begrip van dit lijden tot stand.
En...
de energie van mededogen
- begrip en mededogen -
heeft de kracht om te helen.
Om jou te helen.
En om de mensen die op dat moment
bij je zijn te helen.
En wanneer een groep mensen samen oefent,
en het lijden teder vastneemt,
dan zullen ze de collectieve energie van mededogen ervaren
en geheeld worden.
En wanneer ze zelf minder pijn hebben,
vinden ze de mogelijkheid om anderen te helpen
om hetzelfde te doen.
Er is een Bodhisattva genaamd Kṣitigarbha
(vrij vertaald: Schoot van de Aarde).
De gelofte van Kṣitigarbha is om naar de plaatsen te gaan
waar zich veel lijden voordoet
om een kans te krijgen om te dienen, om te helpen.
Veel dokters, verplegers, sociaal werkers doen hetzelfde.
Ze gaan vrijwillig naar pijnlijke plaatsen op Moeder Aarde
om mensen te helpen.
Dus Bodhisattva Kṣitigarbha zijn echt,
ze zijn niet alleen denkbeeldig.
Veel jonge mensen dienen als Bodhisattva Kṣitigarbha.
Ze zijn niet bang van het lijden.
Omdat ze weten dat ze verlichting kunnen brengen.
En Bodhisattva Kṣitigarbha heeft een sterke krachtbron van energie
die aspiratie is.
De derde soort voedsel: wilskracht.
Je weet dat je daar bent, levend.
En je weet dat je iets met je leven wil doen.
Je wil dat je leven nuttig is, betekenisvol.
Dus je maakt een sterke gelofte
om mensen die pijn lijden te helpen.
Dus je bent niet bang om je in pijnlijke situaties te begeven.
En deze Bodhisattva's moeten door ons ondersteund worden.
We willen hen ondersteunen
zodat ze hun aspiratie niet na een paar jaar verliezen.
We moeten hun onze energie, onze aanmoediging sturen.
Ze hebben voeding en heling nodig.
Na zes maanden werk in een moeilijke situatie gaan ze naar huis
en dan zorgen wij voor hun.
We geven hun tijd om heel te worden,
zodat ze een tweede en derde keer de wereld in trekken.
Bodhisattva Kṣitigarbha's hebben ook hulp nodig.
Dus helpen wij jonge Kṣitigarbhas hun werken voort te zetten
in de wereld.
Dus als je mededogen hebt,
vind je het niet erg je in een moeilijk, pijnlijke situatie te begeven
En als je genoeg mededogen hebt,
dan ben je beschermd.
Dan zal je niet overweldigd worden
door de collectieve energie van het lijden
van de mensen rondom je.
En Bodhisattva Kṣitigarbha's weten dat ze een Sangha nodig hebben
om voor lange tijd door te kunnen gaan.
Dus het oefenen zou niet alleen individueel moeten zijn.
Het oefenen moet ook collectief zijn.
Dus, laten we mensen in onze familie
aanmoedigen mee te oefenen.
En de beste manier om dat te doen is
om elke dag steeds aangenamer te worden.
Meer lachen, liever zijn...
dan zullen ze geloven dat deze oefening ook hen kan helpen.
Dus, wanneer je familie, je omgeving meer harmonie kent,
meer gezondheid, broederschap, zusterschap,
dan kan je aspiratie veel makkelijker verwezenlijkt worden.
Zonder Sangha, zonder een groep van mensen
kan onze droom nooit werkelijkheid worden.
We proberen het dus niet alleen als individu.
Maar we weten dat we in een groep, als een Sangha
veel meer kunnen bereiken.
(gong)
Verbind je, wees geïnspireerd,
wees gevoed