WEBVTT 00:00:00.800 --> 00:00:04.624 მე Google-ში ვხელმძღვანელობ ჯგუფს, რომელიც მანქანურ ინტელექტზე მუშაობს. 00:00:04.624 --> 00:00:08.598 სხვა სიტყვებით, ესაა საინჟინრო დისციპლინა, რომელიც კომპიუტერებს და მოწყობილობებს 00:00:08.622 --> 00:00:11.041 აკეთებინებს იმას, რასაც ტვინები აკეთებენ. 00:00:11.439 --> 00:00:14.538 ამიტომ, ჩვენ ნამდვილი ტვინებითაც 00:00:14.562 --> 00:00:17.111 და ნეირომეცნიერებითაც ვართ დაინტერესებული. 00:00:17.111 --> 00:00:20.047 განსაკუთრებით ტვინის ისეთი ფუნქციებით, 00:00:20.071 --> 00:00:24.113 რომლებიც ბევრად აღემატება კომპიუტერებისას. NOTE Paragraph 00:00:25.209 --> 00:00:28.818 ისტორიულად, ერთ-ერთი ასეთი ფუნქცია აღქმაა. 00:00:28.842 --> 00:00:31.881 პროცესი, რომლის შედეგადაც მსოფლიოში არსებული 00:00:31.905 --> 00:00:33.489 ხმები და გამოსახულებები, 00:00:33.513 --> 00:00:35.691 ტვინში წარმოდგენებად იქცევა. 00:00:36.235 --> 00:00:38.752 ეს ჩვენი ტვინის აუცილებელი ფუნქციაა 00:00:38.776 --> 00:00:41.240 და კომპიუტერისთვისაც საკმაოდ გამოსადეგი. 00:00:41.636 --> 00:00:44.986 ჩვენი გუნდის მიერ შექმნილი მანქანური აღქმის ალგორითმების მაგალითია, 00:00:45.010 --> 00:00:48.884 როცა Google-ის ფოტოებში სურათების მოძებნა, 00:00:48.908 --> 00:00:51.455 მასზე არსებული გამოსახულებითაა შესაძლებელი. 00:00:51.785 --> 00:00:55.087 აღქმის საპირისპირო მხარე შემოქმედებაა. 00:00:55.111 --> 00:00:58.149 როცა წარმოდგენას რეალობად აქცევთ. 00:00:58.173 --> 00:01:01.728 გასულ წელს, მანქანურ აღქმაზე მუშაობამ, 00:01:01.752 --> 00:01:06.611 მოულოდნელად მანქანურ შემოქმედებასთან 00:01:06.635 --> 00:01:08.525 და მანქანურ ხელოვნებასთან დაგვაკავშირა. NOTE Paragraph 00:01:08.556 --> 00:01:11.840 ვფიქრობ, მიქელანჯელოს აზრი ორმხრივ დამოკიდებულებაზე 00:01:11.864 --> 00:01:15.520 აღქმასა და შემოქმედებას შორის, მართლაც შორსმჭვრეტელი იყო. 00:01:16.023 --> 00:01:18.029 მისი ეს ცნობილი ციტატა შემდეგია: 00:01:18.053 --> 00:01:21.376 "ქვის ყოველი ბლოკის შიგნით ქანდაკებაა 00:01:22.036 --> 00:01:25.038 და მოქანდაკის ამოცანაა ის აღმოაჩინოს" 00:01:26.029 --> 00:01:29.245 მგონი, მიქელანჯელო იმას გულისხმობდა, 00:01:29.269 --> 00:01:32.449 რომ ჩვენ აღქმის წყალობით ვქმნით 00:01:32.473 --> 00:01:35.496 და აღქმა თვითონაა წარმოსახვის აქტი 00:01:35.520 --> 00:01:37.981 და მასალა შემოქმედებისთვის. NOTE Paragraph 00:01:38.691 --> 00:01:42.616 ორგანო, რომელიც ამას ყველაფერს ფიქრობს, აღიქვამს და წარმოიდგენს 00:01:42.640 --> 00:01:44.228 რა თქმა უნდა ტვინია. 00:01:45.089 --> 00:01:47.634 მინდა ტვინზე ჩვენი ცოდნის 00:01:47.658 --> 00:01:49.960 მოკლე ისტორიული მიმოხილვით დავიწყო. 00:01:50.496 --> 00:01:52.942 გულისგან და ნაწლავებისგან განსხვავებით, 00:01:52.966 --> 00:01:56.110 ტვინს თუ შეხედავთ, მასზე ბევრს ვერაფერს იტყვით, 00:01:56.134 --> 00:01:58.116 ყოველ შემთხვევაში შეუიარაღებელი თვალით. 00:01:58.116 --> 00:02:00.399 ადრეული ანატომები, რომლებიც ტვინს აკვირდებოდნენ 00:02:00.423 --> 00:02:04.230 მის გარე სტრუქტურას სხვადასხვა უცნაურ სახელებს არქმევდნენ, 00:02:04.254 --> 00:02:07.087 მაგალითად, როგორც ჰიპოკამპი, რაც "პატარა კრევეტს" ნიშნავს 00:02:07.087 --> 00:02:10.375 თუმცა, რა თქმა უნდა, ეს ყველაფერი, ბევრს არაფერს გვეუბნება იმაზე, 00:02:10.375 --> 00:02:12.653 თუ რა ხდება სინამდვილეში შიგნით. NOTE Paragraph 00:02:12.780 --> 00:02:16.393 ვფიქრობ, პირველი, ვინც რეალურად შეიქმნა რაღაც წარმოდგენა მაინც, 00:02:16.417 --> 00:02:18.347 თუ რა ხდებოდა ტვინში, 00:02:18.371 --> 00:02:22.291 დიდი ესპანელი ნეიროანატომი სანტიაგო რამონ ი კახალი იყო, 00:02:22.315 --> 00:02:23.859 მე-19 საუკუნეში. 00:02:23.883 --> 00:02:27.638 მან მიკროსკოპი და სპეციალური საღებავი გამოიყენა, 00:02:27.662 --> 00:02:31.832 რომლითაც ტვინის ცალკეული უჯრედები შერჩევითად შეავსო 00:02:31.856 --> 00:02:33.864 და კონტრასტული გახადა, 00:02:33.888 --> 00:02:37.042 რითიც მათი მორფოლოგია გაიგო. 00:02:37.972 --> 00:02:40.863 ესაა ნეირონების ის გამოსახულებები, 00:02:40.887 --> 00:02:42.896 რომლებიც მან მე-19 საუკუნეში დახატა. NOTE Paragraph 00:02:42.896 --> 00:02:44.004 ეს ჩიტის ტვინია. 00:02:44.028 --> 00:02:47.085 აქ თქვენ უჯრედების არაჩვეულებრივ მრავალფეროვნებას ხედავთ, 00:02:47.109 --> 00:02:50.544 ამ დროს უჯრედული თეორიაც კი, საკმაოდ ახალი ხილი იყო. 00:02:50.568 --> 00:02:52.366 მითუმეტეს, უჯრედთა სტრუქტურები 00:02:52.366 --> 00:02:54.129 უჯრედთა ეს განშტოებები 00:02:54.153 --> 00:02:56.761 და მათი ეს განტოტვა, რომელიც ძალიან შორს მიდის, 00:02:56.785 --> 00:02:58.401 ეს ძალიან ახალი იყო. 00:02:58.779 --> 00:03:01.682 ისინი რა თქმა უნდა სადენებს გაგონებთ, 00:03:01.706 --> 00:03:05.163 რაც შეიძლება უკვე ნაცნობი იყო ზოგისთვის მე-19 საუკუნეში. 00:03:05.187 --> 00:03:09.501 ელექტროფიკაცია სწორედ ამ დროს იწყებოდა. 00:03:09.964 --> 00:03:11.142 თუმცა, დიდი ანგარიშით, 00:03:11.166 --> 00:03:14.479 რამონ ი კახალის ეს მიკრონატომიური გამოსახულებები 00:03:14.503 --> 00:03:16.835 რაღაც მხრივ დღესაც შეუდარებელია. NOTE Paragraph 00:03:16.859 --> 00:03:19.163 ერთი საუკუნის შემდეგ, ჩვენ ჯერ კიდევ ვცდილობთ 00:03:19.163 --> 00:03:21.562 რამონ ი კახალის მიერ დაწყებული საქმის დასრულებას. 00:03:21.586 --> 00:03:24.720 ეს ჩვენი კოლეგების მიერ მოპოვებული დაუმუშავებელი მონაცემებია, 00:03:24.744 --> 00:03:27.625 მაქს პლანკის ნეირომეცნიერების ინსტიტუტიდან. 00:03:27.649 --> 00:03:29.439 ჩვენმა კოლეგებმა, 00:03:29.463 --> 00:03:34.464 ტვინის ქსოვილის პატარა ნაჭრები გამოსახეს. 00:03:34.488 --> 00:03:37.814 ეს მთელი ნიმუში დაახლოებით 1 კუბური მილიმეტრია 00:03:37.838 --> 00:03:40.459 და მე აქ ძალიან პატარა ნაჭერს გაჩვენებთ. 00:03:40.483 --> 00:03:42.829 მარცხნივ, ეს ფირფიტა დაახლოებით 1 მიკრონია. 00:03:42.853 --> 00:03:45.262 სტრუქტურები, რომელსაც ხედავთ 00:03:45.286 --> 00:03:47.330 ბაქტერიის ზომის მიტოქონდრიებია. 00:03:47.354 --> 00:03:48.905 ეს ქსოვილის ძალიან მცირე ბლოკის 00:03:48.929 --> 00:03:52.077 მიმდევრობითი ჩამონაჭრებია. 00:03:52.101 --> 00:03:54.504 შედარებისთვის, 00:03:54.528 --> 00:03:58.320 თმის ერთი ღერის საშუალო დიამეტრი 100 მიკრონია. 00:03:58.344 --> 00:04:00.618 ანუ აქ ჩვენ ვუყურებთ 00:04:00.642 --> 00:04:02.390 თმის ღერზე ბევრად პატარა რამეს. NOTE Paragraph 00:04:02.390 --> 00:04:06.095 ამ მიკროსკოპული ჩამონაჭრების სერიიდან 00:04:06.119 --> 00:04:11.127 შეიძლება 3 განზომილებიანი ნეირონის მსგავსი რეკონსტრუქციების აწყობა. 00:04:11.151 --> 00:04:14.308 სტილით ისინი, რამონ ი კახალის ნახატებს ჰგავს. 00:04:14.332 --> 00:04:16.134 მხოლოდ ცალკეული ნეირონები ნათდება, 00:04:16.134 --> 00:04:18.629 სხვაგვარად ვერაფერს დავინახავდით. 00:04:18.653 --> 00:04:19.965 ისეთი გადაჭედილი იქნებოდა, 00:04:19.989 --> 00:04:21.319 სავსე სტრუქტურებითა 00:04:21.343 --> 00:04:25.077 და გაყვანილობებით, რომლებიც ერთ ნეირონს მეორესთან აერთებს NOTE Paragraph 00:04:25.317 --> 00:04:28.097 მაშ, რამონ ი კახალი დროს ცოტათი უსწრებდა 00:04:28.121 --> 00:04:30.676 და ტვინის გაგება ნელა პროგრესირებდა 00:04:30.700 --> 00:04:32.971 შემდეგი რამდენიმე ათწლეულის მანძილზე. 00:04:33.455 --> 00:04:36.308 თუმცა, ჩვენ ვიცოდით, რომ ნეირონები ელექტრობას იყენებდნენ 00:04:36.356 --> 00:04:40.272 და მეორე მსოფლიო ომისთვის, ტექნოლოგია საკმარისად განვითარებული იყო იმისთვის, 00:04:40.272 --> 00:04:43.528 რომ ცოცხალ ნეირონებზე ნამდვილი ელექტრო ექსპერიმენტები ჩატარებულიყო 00:04:43.528 --> 00:04:46.168 იმისთვის რომ უკეთ შეგვესწავლა, როგორ მუშაობენ ისინი. 00:04:46.168 --> 00:04:48.987 ეს ზუსტად ის დროა, როცა კომპიუტერები გამოიგონეს, 00:04:49.011 --> 00:04:52.111 სწორედ ტვინის მოდელირებაზე, ე.წ. "გონიერ მანქანაზე" დაფუძნებით, 00:04:52.135 --> 00:04:55.220 როგორც მას კომპიუტერული მეცნიერების ერთ-ერთმა მამამ, 00:04:55.244 --> 00:04:57.235 ალან ტიურინგმა უწოდა. NOTE Paragraph 00:04:57.923 --> 00:05:02.555 უორენ მაკკალოკმა და უოლტერ პიტსმა შეხედეს რამონ ი კახალის ნახატებს, 00:05:02.579 --> 00:05:04.246 რომელზეც მხედველობის ქერქი იყო 00:05:04.246 --> 00:05:05.482 ახლა სწორედ ამას ხედავთ. 00:05:05.506 --> 00:05:09.838 ტვინის ეს ქერქი თვალებიდან შემოსულ გამოსახულებებს ამუშავებს 00:05:10.428 --> 00:05:13.932 მათთვის ეს შეკრული წრედის დიაგრამასავით იყო. 00:05:14.353 --> 00:05:18.188 მაკკალოკმა და პიტსის წრედის დიაგრამაში 00:05:18.212 --> 00:05:20.004 ბევრი დეტალი მთლად ზუსტი არ არის, 00:05:20.004 --> 00:05:21.303 თუმცა ძირითადი იდეა, 00:05:21.303 --> 00:05:24.839 რომ მხედველობის ქერქი მუშაობს, როგორც გამოთვლითი ელემენტების სერია, 00:05:24.863 --> 00:05:27.609 რომლებიც ერთმანეთს კასკადურად გადასცემენ ინფორმაციას, 00:05:27.633 --> 00:05:29.235 არსებითად სწორია. NOTE Paragraph 00:05:29.259 --> 00:05:31.609 მოდი, ერთი წუთით ვთქვათ 00:05:31.633 --> 00:05:35.665 რა უნდა გააკეთოს ვიზუალური ინფორმაციის დამუშავების მოდელმა 00:05:36.228 --> 00:05:38.969 აღქმის ძირითადი ამოცანაა, 00:05:38.993 --> 00:05:43.187 აიღოს მსგავსი გამოსახულება და თქვას 00:05:43.211 --> 00:05:44.387 "ეს ჩიტია" 00:05:44.411 --> 00:05:47.285 რაც ჩვენთვის ძალიან ადვილია ტვინის გამოყენებით. 00:05:47.309 --> 00:05:50.730 თუმცა, ყველას უნდა გესმოდეთ, რომ კომპიუტერისთვის 00:05:50.754 --> 00:05:53.841 სულ რაღაც რამდენიმე წლის წინ ეს პრაქტიკულად შეუძლებელი იყო. 00:05:53.865 --> 00:05:55.781 კომპიუტერის კლასიკურ პარადიგმაში 00:05:55.805 --> 00:05:58.702 მსგავსი რამის გაკეთება მარტივი არ არის. NOTE Paragraph 00:05:59.366 --> 00:06:01.918 მაშ, რაც ხდება პიქსელებს, 00:06:01.942 --> 00:06:05.970 ჩიტის გამოსახულებასა და სიტყვა "ჩიტს" შორის, 00:06:05.994 --> 00:06:08.808 არსებითად ნეირონების სიმრავლეა, რომლებიც ერთმანეთს 00:06:08.832 --> 00:06:10.287 ნეირონულ ქსელში უკავშირდება, 00:06:10.287 --> 00:06:11.694 როგორც დიაგრამაზე ხედავთ. 00:06:11.694 --> 00:06:15.120 ეს ნეირონული ქსელი შეიძლება იყოს ბიოლოგიური, ჩვენ მხედველობის ქერქში, 00:06:15.120 --> 00:06:17.166 ან დღესდღეობით, ჩვენ გვაქვს საშუალება 00:06:17.166 --> 00:06:19.824 ასეთი ნეირონული ქსელების მოდელი კომპიუტერში შევქმნათ. 00:06:19.834 --> 00:06:22.187 გაჩვენებთ სინამდვილეში ეს როგორ გამოიყურება. NOTE Paragraph 00:06:22.211 --> 00:06:25.627 პიქსელები ნეირონების პირველ შრედ შეიძლება წარმოვიდგინოთ 00:06:25.651 --> 00:06:27.890 ფაქტიურად ასე მუშაობს თვალიც... 00:06:27.914 --> 00:06:29.577 ეს არის ნეირონები რეტინაში. 00:06:29.601 --> 00:06:31.101 ისინი აწვდიან ინფორმაციას 00:06:31.125 --> 00:06:34.528 ნეირონების ზედა შრეს და შემდეგ შრეებს, ერთი მეორის მიყოლებით, 00:06:34.552 --> 00:06:37.585 ისინი ყველა ერთმანეთს სხვადასხვა წონის სინაფსებით უკავშირდება. 00:06:37.609 --> 00:06:38.944 ამ ქსელის ქცევა, 00:06:38.968 --> 00:06:42.252 სინაფსების ძალებით ხასიათდება. 00:06:42.276 --> 00:06:45.564 ისინი ქსელის გამოთვლით თვისებებს ახასიათებენ. 00:06:45.588 --> 00:06:47.058 და საბოლოოდ ვიღებთ 00:06:47.082 --> 00:06:49.529 ნეირონს ან ნეირონების მცირე ჯგუფს, 00:06:49.553 --> 00:06:51.670 რომლებიც ნათდებიან და ამბობენ "ჩიტი" NOTE Paragraph 00:06:51.824 --> 00:06:54.956 ვაპრებ შემდეგი სამი რამ: 00:06:54.980 --> 00:06:59.676 შემავალი პიქსელები, სინაფსები ნეირონული ქსელში 00:06:59.700 --> 00:07:01.285 და შედეგი - ჩიტი, 00:07:01.309 --> 00:07:04.636 სამ ცვლადად წარმოგიდგინოთ: x, w და y. 00:07:04.853 --> 00:07:06.664 გვაქვს სადღაც ალბათ მილიონი x. 00:07:06.688 --> 00:07:08.641 მილიონი პიქსელი ამ გამოსახულებაში. 00:07:08.665 --> 00:07:11.111 არსებობს მილიარდობით, ან ტრილიონობით w, 00:07:11.135 --> 00:07:14.556 რაც ნეირონულ ქსელში თითოეული სინაფსის წონას წარმოადგენს. 00:07:14.580 --> 00:07:16.455 და y-ები ძალიან მცირე რაოდენობით. 00:07:16.479 --> 00:07:18.337 რაც ქსელიდან გამომავალი შედეგებია. 00:07:18.361 --> 00:07:20.500 "ჩიტი" მხოლოდ ოთხი ასოსგან შედგება. 00:07:21.088 --> 00:07:24.514 წარმოვიდგინოთ შემდეგი მარტივი ფორმულა: 00:07:24.538 --> 00:07:26.701 x "x" w = y. 00:07:26.725 --> 00:07:28.761 გამრავლების ნიშანი ბრჭყალებში ჩავსვი, 00:07:28.785 --> 00:07:31.065 რადგან, რა თქმა უნდა, სინამდვილეში ამ ადგილას, 00:07:31.089 --> 00:07:34.135 ძალიან რთული მათემატიკური ოპერაციების წყებაა. NOTE Paragraph 00:07:35.172 --> 00:07:36.393 ეს ერთი განტოლებაა 00:07:36.417 --> 00:07:38.089 და სამი ცვლადი. 00:07:38.113 --> 00:07:40.839 ჩვენ ვიცით, რომ თუ გვაქვს ერთი განტოლება, 00:07:40.863 --> 00:07:44.505 შეგვძილია ის ერთი ცვლადის მიმართ ამოვხსნათ თუ დანარჩენი ორი ცნობილია. 00:07:45.158 --> 00:07:48.538 მაშ, ამოცნობის პრობლემა, 00:07:48.562 --> 00:07:51.435 ანუ, იმის დადგენა, რომ ჩიტის სურათზე ჩიტია გამოსახული 00:07:51.459 --> 00:07:52.733 შემდეგზე დადის: 00:07:52.757 --> 00:07:56.216 y უცნობია და w და x კი - ცნობილი. 00:07:56.240 --> 00:07:58.699 ვიცით ნეირონული ქსელი და ვიცით პიქსელები. 00:07:58.723 --> 00:08:02.050 როგორც ხედავთ, ეს შედარებით სწორხაზოვანი ამოცანაა. 00:08:02.074 --> 00:08:04.260 ორს სამზე გაამრავლებთ და მორჩა. 00:08:04.862 --> 00:08:06.985 მე გაჩვენებთ ხელოვნურ ნეირონულ ქსელს, 00:08:07.009 --> 00:08:09.395 რომელიც ცოტა ხნის წინ, ზუსტად ასე ავაგეთ. NOTE Paragraph 00:08:09.634 --> 00:08:12.494 ის მობილურ ტელეფონზე მუშა რეჟიმშია 00:08:12.518 --> 00:08:15.831 და რა თქმა უნდა, თავისთავად საოცრებაა, 00:08:15.855 --> 00:08:19.323 რომ მობილურ ტელეფონებს ამდენი მილიარდობით და ტრილიონობით ოპერაციების 00:08:19.347 --> 00:08:20.595 შესრულება შეუძლიათ წამში. 00:08:20.619 --> 00:08:22.234 ჩვენ ვხედავთ ტელეფონს, 00:08:22.258 --> 00:08:25.805 რომელიც უყურებს ჩიტის სურათებს ერთი მეორის მიყოლებით 00:08:25.829 --> 00:08:28.544 და არა მხოლოდ ამბობს: "დიახ, ეს ჩიტია", 00:08:28.568 --> 00:08:32.589 არამედ ამგვარი ქსელის გამოყენებით, ადგენს მის სახეობას. 00:08:32.890 --> 00:08:34.716 მაშ, ამ სურათში, 00:08:34.740 --> 00:08:38.542 x და w ცნობილია, y - უცნობი. 00:08:38.566 --> 00:08:41.074 მე, რა თქმა უნდა, ვტოვებ იმ ურთულეს ნაწილს, 00:08:41.098 --> 00:08:44.959 თუ როგორ ვახერხებთ w-ს გაგებას, 00:08:44.983 --> 00:08:47.170 ტვინისას, რომელსაც ამის გაკეთება შეუძლია? 00:08:47.194 --> 00:08:49.028 როგორ დავადგინოთ ეს მოდელი? NOTE Paragraph 00:08:49.418 --> 00:08:52.651 w-ს გაგების ეს პროცესი 00:08:52.675 --> 00:08:55.322 თუ ამას მარტივი განტოლებიდან ვაკეთებთ, 00:08:55.346 --> 00:08:57.346 რომელშიც ცვლადებს რიცხვებად წარმოვიდგენთ, 00:08:57.370 --> 00:09:00.057 ზუსტად ვიცით ეს როგორ გავაკეთოთ: 6 = 2 x w, 00:09:00.081 --> 00:09:03.393 ვყოფთ 2-ზე და დამთავრდა. 00:09:04.001 --> 00:09:06.221 პრობლემა სწორედ ამ ოპერაციაშია, 00:09:06.823 --> 00:09:07.974 გაყოფაში... 00:09:07.998 --> 00:09:11.119 ჩვენ ვიყენებთ გაყოფას, რადგან ის გამრავლების საპირისპიროა, 00:09:11.143 --> 00:09:12.583 მაგრამ როგორც გითხარით, 00:09:12.607 --> 00:09:15.056 ეს მთლად გამრავლება არ არის. 00:09:15.080 --> 00:09:18.406 ეს ურთულესი, ძალიან არაწრფივი ოპერაციაა, 00:09:18.430 --> 00:09:20.134 რომელსაც საპირისპირო არ გააჩნია. 00:09:20.158 --> 00:09:23.308 ამიტომ, ამ განტოლების ამოხსნა 00:09:23.332 --> 00:09:25.356 გაყოფის ოპერაციის გარეშე უნდა მოვახერხოთ. 00:09:25.380 --> 00:09:27.723 ამის გაკეთება კი, საკმაოდ მარტივად შეიძლება. 00:09:27.747 --> 00:09:30.418 უბრალოდ, პატარა ალგებრული ხრიკი ვიხმაროთ 00:09:30.442 --> 00:09:33.348 და 6-იანი განტოლების მარჯვენა მხარეს გადავიტანოთ. 00:09:33.372 --> 00:09:35.198 ახლა, ისევ გამრავლება გვაქვს 00:09:35.675 --> 00:09:38.805 და ეს ნული.... მოდი ის "ცდომილებად" წარმოვიდგინოთ. 00:09:39.279 --> 00:09:41.794 სხვა სიტყვებით, w-ის მიმართ სწორად თუ ამოვხსნით, 00:09:41.818 --> 00:09:43.474 მაშინ ცდომილება 0 იქნება. 00:09:43.498 --> 00:09:45.436 ხოლო, თუ შევცდებით, 00:09:45.460 --> 00:09:47.209 ცდომილება 0-ზე მეტი უნდა იყოს. NOTE Paragraph 00:09:47.233 --> 00:09:50.599 მაშ, ახლა უკვე ვარაუდით, შეგვიძლია ცდომილება მინიმუმზე დავიყვანოთ. 00:09:50.623 --> 00:09:53.310 სწორედ ამაში არიან კომპიუტერები ძალიან ძლიერები. 00:09:53.334 --> 00:09:54.927 მაშ, პირველადი ვარაუდი: 00:09:54.951 --> 00:09:56.107 იქნებ w = 0? 00:09:56.131 --> 00:09:57.371 მაშინ ცდომილება იქნება 6. 00:09:57.395 --> 00:09:59.111 ახლა ვცადოთ w = 1? ცდომილებაა 4. 00:09:59.111 --> 00:10:01.522 შემდეგ კომპიუტერს შეუძლია "გამოცნობა" ითამაშოს 00:10:01.522 --> 00:10:03.623 და ცდომილება 0-ს მიუახლოვოს. 00:10:03.647 --> 00:10:07.021 ამით ის w-ს მიმდევრობით მიახლოებებს იგებს. 00:10:07.045 --> 00:10:10.701 როგორც წესი, ზუსტად ვერასდროს გაიგებს, მაგრამ ათეული ბიჯის შემდეგ, 00:10:10.725 --> 00:10:15.349 ჩვენ ვიღებთ w = 2.999, რაც საკმარისი მიახლოებაა. 00:10:16.302 --> 00:10:18.116 ესაა შესწავლის პროცესი. NOTE Paragraph 00:10:18.140 --> 00:10:20.870 გაგახსენებთ რას ვაკეთებთ. 00:10:20.894 --> 00:10:25.272 ვიღებთ უამრავ ცნობილ x-ს და y-ს 00:10:25.296 --> 00:10:28.750 და იტერაციული პროცესის გამოყენებით ვიგებთ w-ს. 00:10:28.774 --> 00:10:32.330 ზუსტად ასე ვსწავლობთ ჩვენც. 00:10:32.354 --> 00:10:34.584 ბავშვობაში უამრავ გამოსახულებას ვხედავთ 00:10:34.608 --> 00:10:37.241 და გვეუბნებიან: "ესაა ჩიტი, ეს არაა ჩიტი" 00:10:37.714 --> 00:10:39.812 და დროთა განმავლობაში, იტერაციით, 00:10:39.836 --> 00:10:42.764 ჩვენ ვიგებთ w-ს და ვაგებთ ნეიონულ კავშირებს. NOTE Paragraph 00:10:43.460 --> 00:10:47.546 მაშ, ახლა ვიცით x და w და შეგვიძლია y-სთვის ამოვხსნათ; 00:10:47.570 --> 00:10:49.417 ეს ყოველდღიური სწრაფი აღქმაა. 00:10:49.441 --> 00:10:51.204 ჩვენ ვარკვევთ როგორ გავიგოთ w, 00:10:51.228 --> 00:10:53.131 ეს შესწავლაა, რაც ბევრად უფრო რთულია, 00:10:53.155 --> 00:10:55.460 რადგან უამრავ მაგალითზე წვრთნის გამოყენებით, 00:10:55.460 --> 00:10:57.211 ცდომილების მინიმიზაცია გვიწევს. NOTE Paragraph 00:10:57.211 --> 00:11:00.322 დაახლოებით 1 წლის წინ, ჩვენი გუნდის წევრმა, ალექს მორდვინცევმა, 00:11:00.322 --> 00:11:03.636 გადაწყვიტა ჩაეტარებინა განტოლების x-ის მიმართ ამოხსნის ექსპერიმენტი, 00:11:03.660 --> 00:11:05.697 მაშინ როცა w და y ცნობილია. 00:11:06.124 --> 00:11:07.275 სხვა სიტყვებით, 00:11:07.299 --> 00:11:08.651 ვიცით, რომ ეს ჩიტია 00:11:08.675 --> 00:11:11.978 და გვაქვს ნეირონული ქსელი, რომელსაც ჩიტების ამოცნობა შეუძლია, 00:11:12.002 --> 00:11:14.346 მაგრამ როგორი იქნება ჩიტის გამოსახულება? 00:11:15.034 --> 00:11:20.058 აღმოჩნდა, რომ ზუსტად ისეთივე ცდომილების შემამცირებელი პროცედურის გამოყენებით 00:11:20.082 --> 00:11:23.512 შეგვიძლია ეს ჩიტების ამოცნობაზე გაწვრთნილ ნეირონულ ქსელს გავუკეთოთ 00:11:23.536 --> 00:11:26.924 და შედეგი... 00:11:30.400 --> 00:11:31.705 ჩიტების გამოსახულებაა. 00:11:32.814 --> 00:11:36.551 მაშ, ჩიტების ეს გამოსახულება, მთლიანად ისეთი ნეირონული ქსელის მიერაა შექმნილი, 00:11:36.575 --> 00:11:38.751 რომლებიც ჩიტების ამოცნობაზეა გაწვრთნილი. 00:11:38.751 --> 00:11:41.963 ეს შესაძლებელი გახდა მხოლოდ y-ის ნაცვლად x მიმართ 00:11:41.987 --> 00:11:43.275 იტერაციული ამოხსნით. NOTE Paragraph 00:11:43.732 --> 00:11:45.579 აი, კიდევ ერთი სახალისო მაგალითი. 00:11:45.603 --> 00:11:49.040 ეს ჩვენი ჯგუფის წევრის, მაიკ ტაიკას გაკეთებულია. 00:11:49.064 --> 00:11:51.372 მან ამას "ცხოველების აღლუმი" დაარქვა. 00:11:51.396 --> 00:11:54.272 ეს ცოტათი უილიამ კენტრიჯის შემოქმედებას მაგონებს, 00:11:54.296 --> 00:11:56.785 სადაც ის ესკიზებს აკეთებს, შემდეგ შლის, 00:11:56.809 --> 00:11:58.519 შემდეგ ისევ ხატავს, შემდეგ შლის 00:11:58.519 --> 00:11:59.691 და ასე ქმნის ფილმს. 00:11:59.715 --> 00:12:00.866 ამ შემთხვევაში 00:12:00.890 --> 00:12:04.167 მაიკი ცვლის y-ს სხვადასხვა ცხოველების სივრცეზე 00:12:04.191 --> 00:12:06.573 ქსელში, რომელიც სხვადასხვა ცხოველების 00:12:06.597 --> 00:12:08.407 ამოსაცნობად და გასარჩევადაა შექმნილი. 00:12:08.431 --> 00:12:12.822 შედეგად იღებთ, რაღაც ეშერის სტილში, მორფულ გადასვლებს ცხოველებს შორის. NOTE Paragraph 00:12:14.221 --> 00:12:18.835 აქ, მან და ალექსმა ერთად სცადეს შეემცირებინათ 00:12:18.859 --> 00:12:21.618 y-ების სიმრავლე მხოლოდ ორგანზომილებიან სივრცეზე 00:12:21.642 --> 00:12:25.080 რითიც მიიღეს, ამ ქსელის მიერ ყველა ამოცნობადი ობიექტისგან 00:12:25.104 --> 00:12:26.823 შემდგარი სივრცის რუკა. 00:12:26.847 --> 00:12:28.870 მსგავსი სინთეზის გაკეთებისას, 00:12:28.894 --> 00:12:31.276 ან გამოსახულებების გენერირებით მთელ ზედაპირზე, 00:12:31.300 --> 00:12:34.146 y-ის ცვლილებით ზედაპირზე, თქვენ ქმნით გარკვეულ რუკას. 00:12:34.170 --> 00:12:37.311 იმ ყველაფრის ვიზუალურ რუკას, რისი ამოცნობაც ქსელს შეუძლია. 00:12:37.335 --> 00:12:40.560 ყველა ცხოველი აქაა; "ჯავშნოსანი" ზუსტად ამ წერტილშია. NOTE Paragraph 00:12:40.919 --> 00:12:43.398 ამის გაკეთება, სხვა სახის ქსელებშიც შეგიძლიათ. 00:12:43.422 --> 00:12:46.296 ეს სახეების ამოსაცნობად შექმნილი ქსელია, 00:12:46.320 --> 00:12:48.320 რომელიც ერთ სახეს მეორისგან ასხვავებს. 00:12:48.344 --> 00:12:51.593 და აქ ვამატებთ y, რომელიც არის "მე", 00:12:51.617 --> 00:12:53.192 ჩემი სახის პარამეტრები. 00:12:53.216 --> 00:12:54.922 როცა ამას x მიმართ ვხსნით, 00:12:54.946 --> 00:12:57.564 ვიღებთ ჩემს საკმაოდ გიჟურ, 00:12:57.588 --> 00:13:02.016 კუბისტურ, სურეალისტურ, ფსიქოდელიურ სურათს, 00:13:02.040 --> 00:13:03.846 სხვადასხვა კუთხიდან ერთდროულად. 00:13:03.870 --> 00:13:06.604 ის ერთდროულად სხვადასხვა კუთხიდან დანახულს იმიტომ ჰგავს, 00:13:06.628 --> 00:13:10.315 რომ ეს ქსელი ცდილობს გათავისუფლდეს იმ გაურკვევლობისგან, 00:13:10.339 --> 00:13:12.815 რომელიც სახის სხვადასხვა მდგომარეობაში, 00:13:12.839 --> 00:13:16.215 ან სხვადასხვა განათების პირობებში ყოფნას ახლავს. 00:13:16.239 --> 00:13:18.324 ამიტომ, როცა მსგავს რეკონსტრუქციას აკეთებთ, 00:13:18.348 --> 00:13:20.652 თუ საფუძვლად არ გამოიყენებთ რაღაც ტიპის სურათს, 00:13:20.676 --> 00:13:21.887 ან სტატისტიკას, 00:13:21.911 --> 00:13:25.676 მიიღებთ სხვადასხვა თვალთახედვის აღრევას, 00:13:25.700 --> 00:13:27.788 რადგან ადგილი აქვს გაურკვევლობას. 00:13:27.788 --> 00:13:32.009 აი, რა მოხდება თუ ალექსი ჩემი სახის რეკონსტრუქციისთვის, 00:13:32.033 --> 00:13:35.354 ოპტიმიზაციის პროცესში საფუძვლად საკუთარ სახეს გამოიყენებს. 00:13:36.284 --> 00:13:38.612 როგორც ხედავთ იდეალური არაა. 00:13:38.636 --> 00:13:40.510 კიდევ ბევრი სამუშაოა ჩასატარებელი 00:13:40.534 --> 00:13:42.987 თუ როგორ მოვახდინოთ ოპტიმიზაციის პროცესის ოპტიმიზება. 00:13:43.011 --> 00:13:45.838 თუმცა, უკვე ვიღებთ, რაღაც უფრო გამოკვეთილი სახის მსგავსს, 00:13:45.862 --> 00:13:48.496 როცა საფუძვლად ჩემს სახეს ვიყენებთ. NOTE Paragraph 00:13:48.892 --> 00:13:51.393 არ არის აუცილებელი სუფთა ფურცლიდან, 00:13:51.417 --> 00:13:52.873 ან თეთრი ხმაურიდან დაიწყოთ, 00:13:52.873 --> 00:13:54.061 როცა x-ის მიმართ ხსნით. 00:13:54.061 --> 00:13:57.814 შეგიძლიათ დაიწყოთ x-ით, რომელიც თავისთავად რაღაც გამოსახულებაა. 00:13:57.838 --> 00:14:00.394 ეს არის ამის პატარა დემონსტრირება. 00:14:00.418 --> 00:14:04.540 ეს არის ქსელი, რომელიც შექმნილია 00:14:04.564 --> 00:14:08.193 სხვადასხვა ობიექტების, ხელოვნური სტრუქტურების, ცხოველების კატეგორიზებისთვის 00:14:08.193 --> 00:14:10.300 ვიწყებთ მხოლოდ ღრუბლების გამოსახულებით 00:14:10.324 --> 00:14:11.995 და ოპტიმიზაციასთან ერთად, 00:14:12.019 --> 00:14:16.505 ქსელი არკვევს, თუ რას ხედავს ის ღრუბლებში. 00:14:16.931 --> 00:14:19.251 რაც უფრო დიდხანს უყურებთ, 00:14:19.275 --> 00:14:22.028 თქვენც მით უფრო მეტ რამეს დაინახავთ ღრუბლებში. 00:14:22.824 --> 00:14:26.419 თქვენ ასევე შეგიძლიათ ჰალუცინაციებისთვის, სახის ამომცნობი ქსელი გამოიყენოთ 00:14:26.419 --> 00:14:28.215 და საკმაოდ გიჟურ რამეებს მიიღებთ. NOTE Paragraph 00:14:28.239 --> 00:14:29.389 (სიცილი) NOTE Paragraph 00:14:30.401 --> 00:14:33.145 მაიკმა კიდევ სხვა ექსპერიმენტებიც ჩაატარა, 00:14:33.169 --> 00:14:37.074 რომლებშიც ის იღებს ღრუბლების გამოსახულებას, 00:14:37.098 --> 00:14:40.765 ჰალუცინირებს, აახლოვებს, ჰალუცინირებს, აახლოვებსს, ჰალუცინირებს, აახლოვებს. 00:14:40.765 --> 00:14:42.380 და ამგვარად, შეგიძლიათ მიიღოთ 00:14:42.380 --> 00:14:45.479 ქსელის დისოციაციური მდგომარეობის მაგვარი, 00:14:45.503 --> 00:14:49.183 ან რაღაც თავისუფალი ასოციაციების მაგვარი, 00:14:49.207 --> 00:14:51.434 რომელშიც ქსელი საკუთარ კუდს ჭამს. 00:14:51.458 --> 00:14:54.879 ანუ, ყოველი გამოსახულება საფუძვლად უდევს: 00:14:54.903 --> 00:14:56.324 "რას დავინახავ შემდეგ? 00:14:56.348 --> 00:14:59.151 რას დავინახავ შემდეგ? რას დავინახავ შემდეგ?" NOTE Paragraph 00:14:59.487 --> 00:15:02.423 პირველად ეს საჯაროდ 00:15:02.447 --> 00:15:07.884 სიეტლში ვაჩვენე, ლექციაზე სახელად "უმაღლესი განათლება"... 00:15:07.908 --> 00:15:10.345 სწორედ მარიხუანას ლეგაიზაციის შემდეგ. NOTE Paragraph 00:15:10.369 --> 00:15:12.784 (სიცილი) NOTE Paragraph 00:15:14.627 --> 00:15:16.731 მინდა სწრაფათ დავასრულო იმით, 00:15:16.755 --> 00:15:21.010 რომ ეს ტექნოლოგია შეუზღუდავია. 00:15:21.034 --> 00:15:24.699 მე მხოლოდ ვიზუალური მაგალითები გაჩვენეთ, იმიტომ რომ ისინი სახალისო სანახავია. 00:15:24.723 --> 00:15:27.174 ეს არაა მხოლოდ ვიზუალური ტექნოლოგია. 00:15:27.198 --> 00:15:29.561 ჩვენმა თანამშრომელმა, მხატვარმა, როს გუდუინმა, 00:15:29.561 --> 00:15:32.886 ექსპერიმენტები კამერის გამოყენებით ჩაატარა 00:15:32.910 --> 00:15:37.144 და მის ზურჩანთაში მყოფი კომპიუტერი ნეირონული ქსელის გამოყენებით ლექსებს წერს, 00:15:37.168 --> 00:15:39.672 მის მიერ გადაღებული სურათების შითავისის საფუძველზე. 00:15:39.672 --> 00:15:42.083 ეს პოეტური ნეირონული ქსელი 00:15:42.107 --> 00:15:44.671 მე-20 საუკუნის პოეზიის დიდ კრებულზეა გაწვრთნილი. 00:15:44.671 --> 00:15:45.864 და ეს პოეზია, ვფიქრობ, 00:15:45.888 --> 00:15:47.802 არც ისე ცუდია, პრინციპში. NOTE Paragraph 00:15:47.826 --> 00:15:49.210 (სიცილი) NOTE Paragraph 00:15:49.234 --> 00:15:50.393 და ბოლოს, 00:15:50.417 --> 00:15:52.549 ვფიქრობ მიქელანჯელო 00:15:52.573 --> 00:15:53.807 მართალი იყო; 00:15:53.831 --> 00:15:57.267 აღქმა და შემოქმედება, ძალიან მჭიდროდაა დაკავშირებული. 00:15:57.611 --> 00:16:00.245 ახლა ჩვენ ვნახეთ ნეირონული ქსელები, 00:16:00.269 --> 00:16:02.572 რომლებიც გაწვრთნილები არიან გაარჩიონ 00:16:02.596 --> 00:16:04.838 და ამოიცნონ სხვადასხვა ობიექტები მსოფლიოში. 00:16:04.862 --> 00:16:08.023 მათ შეუძლიათ უკუღმა გაეშვან და შექმნან. 00:16:08.047 --> 00:16:09.830 ერთ-ერთი რასაც ეს მაჩვენებს 00:16:09.854 --> 00:16:12.252 არა მხოლოდ ისაა, რომ მიქელანჯელო მართლაც ხედავდა 00:16:12.276 --> 00:16:14.728 ქანდაკებას ქვის ბლოკებში, 00:16:14.752 --> 00:16:18.390 არამედ, რომ ნებისმიერი ქმნილება, ნებისმიერი არსება, უცხოპლანეტელი, 00:16:18.414 --> 00:16:22.071 რომელსაც მსგავსი აღქმის უნარი აქვს, 00:16:22.095 --> 00:16:23.470 შეუძლია შექმნას კიდეც, 00:16:23.494 --> 00:16:26.718 რადგან ორივე შემთხვევაში ზუსტად ერთნაირი მექანიზმი გამოიყენება. NOTE Paragraph 00:16:26.742 --> 00:16:31.274 ასევე ვფიქრობ, რომ აღქმა და შემოქმედება სულაც არ არის 00:16:31.298 --> 00:16:32.508 უნიკალურად ადამიანური. 00:16:32.532 --> 00:16:36.420 ჩვენ უკვე გვაქვს კოპიუტერული მოდელები, რომლებსაც მსგავსი რამეების კეთება შეუძლიათ 00:16:36.420 --> 00:16:39.592 და გასაკვირი არც უნდა იყოს; ტვინიც ხომ ერთგვარი კომპიუტერია NOTE Paragraph 00:16:39.616 --> 00:16:41.273 და ბოლოს, 00:16:41.297 --> 00:16:45.965 კომპიუტერების შექმნა გონიერი მანქანების შექმნის მცდელობად დაიწყო. 00:16:45.989 --> 00:16:48.451 მისი შემუშავება დიდწილად განსაზღვრა იდეამ, 00:16:48.475 --> 00:16:51.488 თუ როგორ შეგვიძლია მანქანები გახვადოთ გონიერი. 00:16:51.512 --> 00:16:53.674 და ახლა საბოლოოდ, ვიწყებთ 00:16:53.698 --> 00:16:56.104 ამ საქმის პიონერების, ტიურინგის და ვონ ნოიმანის, 00:16:56.128 --> 00:16:57.841 მაკკალოკის და პიტსის 00:16:57.865 --> 00:17:00.130 ზოგიერთი დანაპირების შესრულებას. 00:17:00.154 --> 00:17:04.252 ვფიქრობ კომპიუტერები არა მხოლოდ გამოთვლაა, 00:17:04.276 --> 00:17:06.423 ან Candy Crush-ის, ან რამე მსგავსის თამაში. 00:17:06.447 --> 00:17:09.265 ჩვენ ისინი თავიდანვე ჩვენი ტვინის მიხედვით დავაპროექტეთ. 00:17:09.265 --> 00:17:12.318 ისინი საშუალებას გვაძლევს როგორც ჩვენი ტვინი გავიგოთ უკეთ, 00:17:12.342 --> 00:17:13.871 ასევე გავაუმჯობესოთ ის. NOTE Paragraph 00:17:14.627 --> 00:17:15.794 დიდი მადლობა. NOTE Paragraph 00:17:15.818 --> 00:17:21.757 (აპლოდისმენტები)