9:59:59.000,9:59:59.000
วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ดูแปลก ดูสงบผิดปกติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ธรรมดามาฟังเทศน์วันเสาร์จะวอกแวกๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เตรียมจะไปเที่ยวต่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
พยายามศึกษาธรรมะเอาไว้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูพระไตรปิฎกได้ก็ดู

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูฉบับเต็มไม่ได้ดูฉบับย่อก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
พระไตรปิฎกสำหรับประชาชน

9:59:59.000,9:59:59.000
ของ อาจารย์สุชีพ ปุญญานุภาพ เป็นเบื้องต้น

9:59:59.000,9:59:59.000
สนใจรายละเอียดตรงไหนก็ไปอ่านฉบับเต็มเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
ก่อนหลวงพ่อจะเจอหลวงปู่ดูลย์

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อพยายามแสวงหาหนทางปฏิบัติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตั้งแต่เด็กๆ ทำแต่สมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำอานาปานสติสงบเฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดว่าศาสนาพุทธมีอะไรมากกว่าความสงบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็พยายามช่วยตัวเอง[br]ตอนนั้นไม่มีครูบาอาจารย์

9:59:59.000,9:59:59.000
ยังทำงานอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
อ่านพระไตรปิฎก อ่านหลายรอบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ได้เห็นธรรมะดีๆ มากมายในพระไตรปิฎก

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าเราไม่รู้จะตั้งต้นอย่างไร

9:59:59.000,9:59:59.000
หลักของการปฏิบัติมีมากมายเหลือเกิน

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่พระพุทธเจ้าสอนไว้

9:59:59.000,9:59:59.000
จนมาเจอหลวงปู่ดูลย์

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านสอนให้หลวงพ่ออ่านจิตตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
พื้นฐานเราเคยอ่านตำรับตำรา มา

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ดูลย์ท่านก็บอกว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
“อ่านหนังสือมามากแล้ว[br]ต่อไปนี้อ่านจิตตนเอง”

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านทราบว่าอ่านมามาก

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วท่านก็แนะนำให้อ่านจิตตนเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็พยายามมาอ่านจิตตัวเองมาเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีแรกอ่านไม่เป็นก็ไปแทรกแซงจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปฝึกจิตให้ว่างๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ยังติดคำว่าว่างอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
อ่านหนังสือท่านอาจารย์พุทธทาส

9:59:59.000,9:59:59.000
มีคำว่า ว่างๆ เยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
อ่านหนังสือเซนก็มีแต่คำว่าว่างเยอะแยะเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เลยไปทำจิตว่างๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปเจอหลวงปู่ดูลย์ [br]ทำอยู่ 3 เดือนแล้วขึ้นไปกราบท่านอีกที

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านบอกทำผิดแล้วล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้ไปอ่านจิตไม่ได้ให้ไปแต่งจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้มันนิ่งๆ ว่างๆ นี้เป็นการปรุงแต่งเอาเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้อ่านเอาท่านบอกอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อก็มาเริ่มอ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาเราอ่านหนังสือ คิดถึงการอ่านหนังสือ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ใช่นักประพันธ์เราไม่ใช่คนแต่งหนังสือ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเป็นแค่คนอ่าน เราไม่ใช่นักวิจารณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเป็นแค่คนอ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นเวลาจะอ่านจิตตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็อ่านเหมือนเราอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือดูเหมือนดูละคร

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาเราดูละครเราไม่ใช่คนแต่งบทละคร

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ใช่ผู้กำกับ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ใช่นักวิจารณ์ เราเป็นแค่คนดู

9:59:59.000,9:59:59.000
กว่าจะจับเคล็ดคำว่า “ดู” ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
คำว่า “เห็นตามความเป็นจริง” ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้เวลาเหมือนกัน ทำผิดอยู่ 3 เดือน

9:59:59.000,9:59:59.000
พยายามไปปรุงแต่งจิตเป็น[br]นักประพันธ์แต่งให้จิตมันดี

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลามันไม่ดีเราก็เป็น[br]นักวิจารณ์บอกตอนนี้มันไม่ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่นักดู ไม่ใช่นักอ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
พอมาอ่านทำอย่างไร ก็ดูไป

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจของเราแต่ละวันไม่เคยเหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
บางวันจิตใจเรามีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
บางวันจิตใจเรามีความทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
บางวันจิตเราเป็นกุศลเยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
บางวันเป็นอกุศลเยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
บางวันสงบ บางวันฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาแล้วเห็นแต่ละวัน[br]จิตเราไม่เคยเหมือนกันเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็ภาวนาไหว้พระสวดมนต์ นั่งสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินจงกรมเหมือนกันทุกวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่จิตเราไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นแต่ละวันไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างหลวงพ่อเวลาอยู่ที่บ้าน

9:59:59.000,9:59:59.000
จะไหว้พระสวดมนต์แล้วก็นั่งสมาธิ ไม่ได้เดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะบ้านเป็นบ้านโบราณบ้านไม้

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาเดินแล้วมันร้องเอี๊ยดๆ หนวกหูคนอื่นเขา

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เวลาออกมาจากบ้าน ทุกก้าวที่เดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้สึกไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตามรู้ตามเห็นไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอมาอ่านเราก็จะเห็นเลย[br]แต่ละวันจิตเราไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ทั้งๆ ที่ภาวนาเหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อมาดูได้ละเอียดมากขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้ดูเป็นวันๆ หรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูเป็นช่วงเวลา

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเช้าตอนตื่นนอนจิตใจเราเป็นแบบนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนสายๆ หน่อยเป็นอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเที่ยงจิตใจเราเป็นอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนบ่ายจิตใจเป็นอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเย็นๆ จิตใจเป็นอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนค่ำๆ ตอนดึกๆ จิตใจไม่เหมือนกันสักที

9:59:59.000,9:59:59.000
ทั้งๆ ที่เป็นวันเดียวกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ก่อนจะมาเห็นตรงนี้ได้ก็[br]เห็นแต่ละวันไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
พอภาวนามากเข้าๆ [br]เราเห็นว่าแต่ละห้วงเวลาไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างตอนเช้าตื่นมา[br]แล้วเช้าแต่ละวันก็ยังไม่เหมือนกันอีก

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเช้าวันจันทร์ตอนนั้นรับราชการ

9:59:59.000,9:59:59.000
เช้าวันจันทร์เบื่อ ขี้เกียจ

9:59:59.000,9:59:59.000
เช้าวันอังคารก็เบื่อมาก

9:59:59.000,9:59:59.000
เช้าวันพุธชักจะอุเบกขาแล้ว เฉยๆ แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เช้าวันพฤหัสเริ่มสดชื่น

9:59:59.000,9:59:59.000
พอเช้าวันศุกร์นี้กระดี๊กระด๊า

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ละวันไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ทั้งๆ ที่เป็นห้วงเวลาเดียวกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ละวันก็ยังไม่เหมือนกันอีก

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนสายๆ แต่ละวันก็ไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเที่ยงก็ไม่เหมือนกัน สังเกตไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเย็นๆ หลวงพ่อสังเกตตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตหลวงพ่อจะมีกำลังมาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเป็นโยมจิตจะมีกำลังมาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนสัก 4 โมงเย็นไปแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
คล้ายๆ ทำงานใกล้จะเลิกงานแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจเริ่มสดชื่น

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนทำงานก็เครียดไม่ใช่ไม่เครียด

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะงานที่ทำนี้ งานที่เครียดมากๆ เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
งานอยู่สภาความมั่นคง

9:59:59.000,9:59:59.000
วันๆ ก็เป็นเรื่องหาข้อมูลวิเคราะห์ข้อมูล

9:59:59.000,9:59:59.000
หาทางออกในการแก้ปัญหาแต่ละเรื่อง

9:59:59.000,9:59:59.000
เรื่องปวดหัวทั้งนั้นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอได้เวลาจะเลิกงานใจเริ่มผ่อนคลาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเวลาสังเกตตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเย็นๆ ตอนเลิกงานจิตจะมีกำลัง

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตจะสดชื่นเกิดสมาธิโดยที่ไม่ต้องนั่งสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นตรงนี้เป็นนาทีทองสำหรับหลวงพ่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
พวกเราก็ต้องไปดูตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาช่วงไหนในแต่ละวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นช่วงที่สติของเราดีสมาธิของเราดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ช่วงเวลานั้นเป็นเวลานาทีทองของวันนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
เราควรจะสงวนควรจะรักษา[br]ช่วงเวลานี้เอาไว้ภาวนา

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นหลวงพ่อ[br]พอเลิกงานแล้วไม่ทำอะไรหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
กลับบ้าน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่เอานาทีทองตัวนี้ไปทำลายทิ้ง ไปเที่ยว

9:59:59.000,9:59:59.000
คนเขาก็ชวนไปเที่ยว[br]ผับเที่ยวบาร์อะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ไป บอกไม่ชอบ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วจริงๆ ก็คือไม่ชอบไม่ได้โกหก

9:59:59.000,9:59:59.000
เคยหลุดเข้าไปในบาร์หรือในผับอะไรทีหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่มันนรกชัดๆ เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เสียงก็ดัง ไฟก็วูบๆ วาบๆ คนก็หลง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็ดื่มน้ำทองแดงกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เข้าไปเห็นครั้งเดียวเข็ดเลย หนีตลอด ไม่ยอม

9:59:59.000,9:59:59.000
ใครชวนอย่างไรก็ไม่ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เรื่องอะไรอยู่ดีๆ[br]เป็นมนุษย์ดีๆ ไปตกนรกเล่น

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นพอเลิกงานตกเย็นตกค่ำ

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อภาวนา

9:59:59.000,9:59:59.000
ขึ้นรถเมล์กลับบ้านก็ภาวนา

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเช้าขึ้นรถเมล์ไปทำงานก็ภาวนา

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนจะกินข้าวก็ภาวน

9:59:59.000,9:59:59.000
า ภาวนาไม่ใช่ไปนั่งพุทโธๆ อะไรหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
มีสติอ่านจิตใจตัวเองไปไม่หยุด

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจเรามีความสุขก็รู้ จิตใจเราทุกข์ก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตสงบก็รู้ จิตฟุ้งซ่านก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อมาสติแข็งแรงมากขึ้นๆ สมาธิดีขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
คราวนี้ไม่ได้เห็นความเปลี่ยนแปลง[br]ของจิตตามห้วงเวลาแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าอ่อนที่สุดก็เห็นว่าแต่ละวันไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าพัฒนาขึ้นมาแล้วเห็นว่า[br]แต่ละเวลาไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
พอสติเราเร็วจริงๆ สมาธิเราดีจริงๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจะเห็นว่าแต่ละขณะไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างตอนเช้านี้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเราเปลี่ยนไป[br]ไม่รู้กี่ร้อยกี่พันครั้งแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
แค่ช่วงเช้าแป๊บเดียวนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ค่อยๆ สังเกตเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างออกจากบ้านหรืออยู่ในบ้าน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเช้าจะไปทำงาน

9:59:59.000,9:59:59.000
พยายามจะขับถ่ายกลัวไปปวดท้องกลางทาง

9:59:59.000,9:59:59.000
วันนี้ขับถ่ายสะดวก

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจสบายรู้สึกผ่อนคลาย

9:59:59.000,9:59:59.000
วันนี้ท้องผูกไม่ยอมถ่ายกลุ้มใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้รู้แค่ว่าถ่ายได้ไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้เข้ามาถึงจิตถึงใจเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจยินดีพอใจหรือจิตใจกลุ้มใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือการปฏิบัติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าปฏิบัติเก่งเฉพาะตอนนั่งสมาธิ[br]เดินจงกรมถือว่ายังอ่อนหัดมากเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องฝึกให้ได้ มีสติอยู่ทุกขณะ

9:59:59.000,9:59:59.000
คำว่า “ทุกขณะ” ไม่ถึงขณะตามตำราอภิธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
ตำราอภิธรรมบอกว่าลัดนิ้วมือหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเกิดดับแสนโกฏิขณะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ลัดนิ้วมือ ดีดนิ้วทีหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเกิดดับแสนโกฏิขณะ อันนั้นตำรา

9:59:59.000,9:59:59.000
ทางวิทยาศาสตร์ก็พบว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
มันมีช่วงเวลากว่าที่จิตจะ[br]ขึ้นมารับอารมณ์แต่ละครั้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วรู้เรื่องว่าอะไรเป็นอะไร ใช้เวลา

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ไม่ถึงวินาทีผุดความรู้สึกขึ้นมาแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็ดูจากความเป็นจริงที่เราเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้ดูจากตำรา

9:59:59.000,9:59:59.000
ตำราก็อาจจะถูกก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่สติเราไม่ละเอียดพอที่จะเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องตีความอย่างนี้ไว้ก่อน ไม่ใช่

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำได้ไม่เหมือนตำราบอกตำราผิด

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนั้นเซลฟ์จัดเกินไปแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เราดูเท่าที่เราดูได้

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อเห็นว่าจิตมันเปลี่ยนอยู่ทุกขณะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ขณะอะไรไม่ใช่ขณะจิตหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ขณะที่ตาเห็นรูปก็เกิดความเปลี่ยนแปลงที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ขณะที่หูได้ยินเสียง[br]ก็เกิดความเปลี่ยนแปลงที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ขณะที่จมูกได้กลิ่น[br]ลิ้นกระทบรสกายกระทบสัมผัส

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็เกิดความเปลี่ยนแปลงที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ขณะที่จิตมันคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมันคิดนึกปรุงแต่งก็เกิดความเปลี่ยนแปลง

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดเรื่องนี้เกิดสุข คิดเรื่องนี้เกิดทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดเรื่องนี้เกิดราคะ คิดเรื่องนี้เกิดโทสะ

9:59:59.000,9:59:59.000
อยู่เฉยๆ จะมีโทสะได้ไหม ไม่ได้หรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องตามหลังความคิดเรียกพยาบาทวิตกมาก่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
อยู่ๆ จะเกิดราคารุนแรงอะไรได้ไหม ไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องมีกามวิตกมาก่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วทั้งหมดต้องหลง

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีแรกเราไม่เห็นขนาดนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
เราภาวนาเราเห็นว่าจิตเราเปลี่ยนทุกขณะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ขณะที่กระทบอารมณ์นั่นล่ะ ไม่ใช่ขณะจิตหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ตาเห็นรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีแรกบอกเห็นรูปใจก็โกรธขึ้นมาอะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูละเอียดลงไปอีก ไม่ต้องตั้งใจดู

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เราฝึกสติของเราไปเรื่อยๆ [br]ฝึกสมาธิของเราไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
มันจะเห็นได้ละเอียดๆๆ เข้าไปอีก

9:59:59.000,9:59:59.000
ขณะที่ตาเห็นรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไม่มีความสุขไม่มีความทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเฉยๆ ขณะที่ตามองเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
จะเกิดสุขเกิดทุกข์[br]เกิดกุศลอกุศลมาเกิดทีหลัง

9:59:59.000,9:59:59.000
พอตาเห็นรูปปุ๊บมันจะมีการแปล

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจะเห็นการแปลความหมายของรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
รูปนี้คืออะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วอนุสัยความคุ้นเคยมันก็ให้ค่าออกมา

9:59:59.000,9:59:59.000
พอใจรูปนี้สวยงาม เห็นดอกไม้สวย

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงที่ตาเห็นดอกไม้สวยไม่มีคำว่าสวยหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ตาเห็นรูปเฉยๆ ตาไม่เห็นของสวยหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ตาเห็นแล้วก็จิตมันแปล[br]ว่านี่ดอกไม้นี่ดอกกุหลาบ

9:59:59.000,9:59:59.000
สวยเชียว ดอกก็โตสวย

9:59:59.000,9:59:59.000
พอมีการให้ค่าขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจก็ยินดีพอใจ ราคะก็เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ตามหลังความคิดมา ความคิดที่เป็นกามวิตก

9:59:59.000,9:59:59.000
กระบวนการมันจะค่อย[br]ยิ่งภาวนามันยิ่งละเอียดๆๆ เข้าไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจะรู้เลยว่าขณะที่ตามองเห็นไม่มีกิเลส

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วจิตก็เป็นอุเบกขา

9:59:59.000,9:59:59.000
ขณะหูได้ยินเสียงก็ไม่มีกิเลส

9:59:59.000,9:59:59.000
ขณะที่จมูกได้กลิ่น[br]ลิ้นกระทบรส กายกระทบสัมผัส

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ยังไม่มีกิเลส

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงที่ใจมันกระทบความคิดแล้วความคิดมันนำไป

9:59:59.000,9:59:59.000
กิเลสมันก็ทำงานขึ้นมาได้

9:59:59.000,9:59:59.000
คอยรู้คอยดูค่อยๆ ฝึกไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้ววันหนึ่งก็เข้าใจหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่มีสิ่งใดที่เกิด[br]แล้วสิ่งนั้นไม่ดับ ไม่มีเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เราภาวนาเรื่อยๆ [br]เราก็เห็นสุขเกิดแล้วสุขก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกข์เกิดแล้วทุกข์ก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
กุศลเกิดแล้วกุศลก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
อกุศล โลภ โกรธ หลงเกิดแล้วมันก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตที่ไปดูรูปเกิดแล้วก็ดับ ตรงนี้ละเอียด

9:59:59.000,9:59:59.000
ละเอียดกว่าที่จะรู้[br]จิตสุขจิตทุกข์จิตดีจิตชั่ว

9:59:59.000,9:59:59.000
คือเห็นจิตมันเกิดดับทางอายตนะทั้ง 6

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเกิดที่ตาดับที่ตา จิตเกิดที่หูดับที่หู

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเกิดที่จมูกดับที่จมูก[br]เกิดที่ลิ้นดับที่ลิ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดที่ร่างกายดับที่กาย [br]จิตเกิดที่ใจก็ดับที่ใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั้น[br]จิตไม่ได้มีดวงเดียว

9:59:59.000,9:59:59.000
หัดภาวนาทีแรกเรารู้สึกจิตมีดวงเดียว

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็เที่ยวร่อนเร่ไปทางทวารทั้ง 6

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดว่าจิตมีดวงเดียว

9:59:59.000,9:59:59.000
ดวงนี้หลงไปดูพอรู้ทันมันก็วิ่งกลับมา

9:59:59.000,9:59:59.000
มันหลงไปฟังพอรู้ทันมันก็วิ่งกลับมา

9:59:59.000,9:59:59.000
เข้าฐาน เห็นจิตเหมือนตัวแมงมุม

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวก็วิ่งไปข้างซ้าย[br]เดี๋ยวก็วิ่งไปข้างขวา

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวขึ้นข้างบนเดี๋ยวลงข้างล่าง

9:59:59.000,9:59:59.000
แมงมุมมีตัวเดียววิ่งไปวิ่งมา

9:59:59.000,9:59:59.000
พอเราภาวนาละเอียดเข้าๆ เราเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเสวยอารมณ์อันไหนก็ดับพร้อมอารมณ์อันนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดดับไปด้วยกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
มันถี่ยิบขึ้นมา จะเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีแรกเรายังไม่เห็นหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เราต้องฝึกให้มีจิตที่เป็นผู้รู้ก่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตตั้งมั่นเด่นดวงขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นมหากุศลจิตประกอบด้วยปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดขึ้นโดยไม่ได้จงใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องเป็นจิตชนิดนี้ถึงจะมีกำลังมากพอ

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่จะเดินปัญญาได้จริง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่อย่างนั้นยังเป็นปัญญาพื้นๆ คิดๆ เอา

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าจะขึ้นวิปัสสนาปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตต้องตั้งมั่นอัตโนมัติมีกำลัง

9:59:59.000,9:59:59.000
ของฟรีไม่มีก็ต้องฝึก

9:59:59.000,9:59:59.000
วิธีฝึกให้จิตตั้งมั่นทำอะไรดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำได้ 2 วิธี หนึ่ง[br]ฝึกเข้าฌานที่ประกอบด้วยสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
อันที่สอง อาศัยสัมมาสติ[br]หรือสติระลึกรู้รูปนามกายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอสติเราระลึกรู้รูปธรรมนามธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
ถูกต้องตรงตามความเป็นจริง

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตที่ตั้งมั่นก็จะเกิดขึ้นเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นเจริญสัมมาสติให้มาก[br]แล้วสัมมาสมาธิจะเกิดร่วมด้วย

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดด้วยกันกับสัมมาสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ขาดสตินี่

9:59:59.000,9:59:59.000
สัมมาสัมมาทั้งหลายหายหมดเลยไม่เหลือเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นต้องฝึกสติให้ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
วิธีฝึกสติอยู่ในหลักสูตร[br]ชื่อการเจริญสติปัฏฐาน

9:59:59.000,9:59:59.000
มี 4 อย่าง กาย เวทนา จิต ธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
ถนัดอันไหนเอาอันนั้น แล้วได้ทุกอัน

9:59:59.000,9:59:59.000
สุดท้ายได้ทั้งหมดล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเราหัดรู้สึกร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเคลื่อนไหวรู้สึก[br]ร่างกายเคลื่อนไหวรู้สึกไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อมาจิตเราหลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเราขยับปุ๊บเรารู้เลยว่าจิตหลงไปแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็เข้ามารู้จิตได้

9:59:59.000,9:59:59.000
สติปัฏฐาน 4 มันก็[br]เหมือนโต๊ะตัวเดียวกันนี้ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่มันมี 4 มุม

9:59:59.000,9:59:59.000
แข็งแรงหน่อยก็ยกมุมใด[br]มุมหนึ่งมันก็ขึ้นมาหมดแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ได้หมดล่ะ ไม่ยาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ชาวพุทธเราอย่าทิ้งการเจริญสติปัฏฐาน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตราบใดที่ยังมีการเจริญสติปัฏฐานอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
การบรรลุมรรคผลนิพพานยังมีความเป็นไปได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่เจริญสติปัฏฐาน[br]ไม่มีทางบรรลุมรรคผลอะไรหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
วิชาสติปัฏฐานเป็นวิชาที่ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนวิชาที่จะอยู่กับโลก

9:59:59.000,9:59:59.000
เขาเรียก เดรัจฉานวิชา

9:59:59.000,9:59:59.000
พระพุทธเจ้าไม่ได้ด่าเดรัจฉานวิชา

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าเข้าใจผิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวอย่างเดรัจฉานวิชาคืออะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
แพทยศาสตร์นี้เดรัจฉานวิชา

9:59:59.000,9:59:59.000
รัฐศาสตร์ นิติศาสตร์ เศรษฐศาสตร์

9:59:59.000,9:59:59.000
ทันตแพทยศาสตร์ นิเทศศาสตร์

9:59:59.000,9:59:59.000
เดรัจฉานวิชาทั้งนั้นเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
วิชาหมอนวดก็เดรัจฉานวิชา

9:59:59.000,9:59:59.000
คำว่าเดรัจฉานวิชาไม่ได้แปลว่า [br]วิชาของสัตว์เดรัจฉาน

9:59:59.000,9:59:59.000
ดิรัจฉาน ตัวนี้แบบไปทางขวางไปทางนี้ ขวาง

9:59:59.000,9:59:59.000
สัตว์เดรัจฉาน สังเกตไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
กระดูกสันหลังมักจะขวาง คือขนานกับโลก

9:59:59.000,9:59:59.000
เดรัจฉานวิชาคือวิชาที่จะอยู่กับโลก

9:59:59.000,9:59:59.000
จำเป็นต้องมีไหม จำเป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าขืนไม่มีเดรัจฉานวิชาทำมาหากินไม่เป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้วิธีเลี้ยงเด็กก็เดรัจฉานวิชา

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้วิธีเลี้ยงเสือ ตอนนี้หมูเด้งจืดแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้มีเสือชื่ออะไร น้องเอวา

9:59:59.000,9:59:59.000
คนเลี้ยงเสือได้เขาก็มีวิชาของเขา

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้เราไปเลี้ยง เสือเอาไปกิน

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเดรัจฉานวิชาไม่ใช่วิชาต่ำต้อย

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นวิชาที่ต้องเอาไว้อยู่กับโลก

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ่งที่ตรงข้ามกับเดรัจฉานวิชา[br]คือวิชาทางตั้ง แนวตั้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
เดรัจฉานวิชามันแนวขนาน ขนานไปกับโลก

9:59:59.000,9:59:59.000
แนวตั้งคือการปฏิบัติธรรมนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
พัฒนาไตรสิกขาศีล สมาธิ ปัญญาขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วลงท้ายไปเจริญสติปัฏฐานให้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ในที่สุดก็จะพ้นโลก

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมือนยิงจรวด ยิงจรวดขึ้นไปอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเครื่องบินมันขนานกับโลกมันก็ไปอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปจากที่หนึ่งของโลกไปอีกที่หนึ่งของโลก

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเป็นทางจิตใจก็คือ[br]จากภพนี้ก็ย้ายไปอีกภพหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็เวียนว่ายตายเกิดในภพน้อยภพใหญ่

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่วิชาโลกุตตระ วิชาแนวตั้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมือนจรวดลอยขึ้นไปพ้นจากโลก

9:59:59.000,9:59:59.000
อยู่เหนือโลกก็คือคำว่า โลกุตตระ

9:59:59.000,9:59:59.000
คนยุคนี้ไม่เรียนธรรมะ ก็

9:59:59.000,9:59:59.000
ชอบวิจารณ์ตัดสินพระบ้าง ตัดสินฆราวาสบ้าง

9:59:59.000,9:59:59.000
ว่าทำไม่ถูกอะไร อย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างวิชาหมอดูเป็นเดรัจฉานวิชา

9:59:59.000,9:59:59.000
พระพุทธเจ้าก็ไม่ได้ว่าอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่ท่านห้ามมีอันเดียว

9:59:59.000,9:59:59.000
ห้ามพระประกอบอาชีพทางเดรัจฉานวิชา

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านห้ามตัวนี้ต่างหากล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านไม่ได้ห้ามฆราวาส อย่ามั่ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าพระไปรักษาโรค

9:59:59.000,9:59:59.000
พระสมัยโบราณจะรักษาโรค

9:59:59.000,9:59:59.000
คนไม่สบายไม่รู้จะไปไหน โรงพยาบาลไม่มี

9:59:59.000,9:59:59.000
หามกันไปหาพระ กระดูกหักให้พระต่อให้

9:59:59.000,9:59:59.000
พระทำเดรัจฉานวิชาไหม ทำ

9:59:59.000,9:59:59.000
อาบัติไหมไม่อาบัติ

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะไม่ได้เอาไว้ทำมาหากิน

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำเพื่อสงเคราะห์โลก

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่มีความละเอียดรอบคอบไม่เข้าใจ[br]เรื่องธรรมวินัยแล้วชอบตัดสิน

9:59:59.000,9:59:59.000
พระทำอย่างนี้ไม่ถูก [br]อันนี้ก็ไม่ถูก นั่นก็ไม่ถูก

9:59:59.000,9:59:59.000
พระดีๆ ก็คือพระพุทธรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
ห้ามกระดุกกระดิกทำอะไรไม่ได้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
พอไม่ได้เรียนไม่ได้ศึกษาแล้วก็

9:59:59.000,9:59:59.000
ชอบมั่วชอบตีความชอบตัดสิน มั่วมาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำให้พระธรรมวินัยศาสนาอยู่ยาก อยู่ลำบาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ธรรมะจริงๆ สูญหายไป

9:59:59.000,9:59:59.000
สัทธรรมปฏิรูปเกิดขึ้นมาแทนที่

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีพูดแล้วโก้เก๋ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
พูดแล้วแหมดูดีจังเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
คนที่พูดแล้วดูดีที่มีชื่อเสียงที่สุดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
คือเทวทัต

9:59:59.000,9:59:59.000
เทวทัตเป็นคนเสนอพระพุทธเจ้า

9:59:59.000,9:59:59.000
บอกต่อไปนี้พระต้องมักน้อยสันโดษ

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องดำรงชีวิตด้วยอาหารบิณฑบาตเท่านั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องใช้ผ้าบังสุกุลจีวรเท่านั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องไม่มีกุฏิไม่มีอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่สร้างวัดสร้างวาอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
อยู่ตามธรรมชาติธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องกินมังสวิรัติ ฟังแล้วดี

9:59:59.000,9:59:59.000
พวกคนไม่ฉลาดก็เคลิ้ม

9:59:59.000,9:59:59.000
เทวทัตเคร่งครัดกว่าพระพุทธเจ้าอีก

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนหนึ่งพวกพระก็ยังตามไปเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ตามเทวทัตไปเป็นร้อยๆ เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วต่อมาพระโมคคัลลานะ สารีบุตร

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านไปอธิบายธรรมะให้ฟัง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนที่ท่านเข้าไปสำนักของเทวทัต

9:59:59.000,9:59:59.000
เทวทัตกำลังเทศน์ให้ลูกศิษย์ฟังอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
พอเห็นพระโมคคัลลานะ สารีบุตรเข้าไปก็ดีใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
นึกว่าแปรพักตร์จากพระพุทธเจ้า[br]มาเป็นสาวกของเทวทัตแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เทวทัตก็บอกว่าช่วยเทศน์แทนหน่อย

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อยแล้วจะไปนอน

9:59:59.000,9:59:59.000
พอตื่นมาลูกศิษย์หายไปหมดแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มาฟังเทศน์พระโมคคัลลานะ พระสารีบุตร

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ผิดชอบชั่วดีถอยออกมาเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เหลือที่ไม่ถอยออกมาไม่มาก

9:59:59.000,9:59:59.000
พวกที่ถอยออกมาก็มาภาวนา

9:59:59.000,9:59:59.000
จำไม่ได้ว่าออกมาแล้วภาวนาแล้วผลเป็นอย่างไร

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่มีเรื่องเล่าอันหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้ต้องใช้วิจารณญาณในการฟัง

9:59:59.000,9:59:59.000
สำนวนนี้เคยคุ้นๆ ไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องใช้วิจารณญาณในการฟัง

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อก่อนหลวงพ่อเคยรู้จักพระองค์หนึ่ง[br]ตอนหลวงพ่อยังไม่บวช

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านพิการมือนิ้วท่านติดกันอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ติดกันหมดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วท่านบอกท่านพิการมาแต่เด็กเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
สงสัยบาปกรรมอะไรทำให้พิการอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านก็ระลึกๆ ไป จริงหรือเปล่าไม่รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้ท่านเล่าพิสูจน์ไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านบอกท่านเคยเป็นลูกศิษย์เทวทัต

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่กลับใจแล้ว กลับใจแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเป็นลูกศิษย์เทวทัตก็ประกาศ[br]ว่าต่อไปนี้จะไม่ไหว้พระพุทธเจ้าแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วต่อมาก็เปลี่ยนใจกลับเข้ามา

9:59:59.000,9:59:59.000
บอกว่าอกุศลนี่ นิ้วของท่านเป็นแบบนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แยกออกจากกันไม่ได้ ทำได้แค่นี้

9:59:59.000,9:59:59.000
จริงหรือเปล่าไม่รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้เรื่องของกรรมเป็นเรื่องอจินไตย

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่การกระทำทั้งหลายทั้งปวงย่อมมีผลแน่นอน

9:59:59.000,9:59:59.000
ลูกศิษย์เทวทัตปรามาสพระพุทธเจ้า[br]ปรามาสพระสาวก

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ต้องรับวิบาก เทวทัตก็ต้องรับวิบาก

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นเวลาเราได้ยินใครเขาเสนอวาทะ

9:59:59.000,9:59:59.000
คมคายดูดีเหลือเกินเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องทบทวนว่ามันตรงกับพระไตรปิฎกหรือเปล่า

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีการเสนออะไรที่เข้มมากๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
พระพุทธเจ้าท่านไม่เอา ท่านบอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวศาสนาจะอยู่ยาก ศาสนาจะอันตรธานเร็ว

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเป็นพระบอกต้องฉันเจอย่างเดียว

9:59:59.000,9:59:59.000
ชาวบ้านเขาไม่ได้กินเจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใครเขาจะมาหาอาหารเจให้ทุกวันๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
สุดท้ายพระอาหารไม่พอแล้วก็อยู่ไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ศาสนาก็หายไป พระหายไปไม่มีใครสืบทอด

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นพระพุทธเจ้าท่านจะไม่สุดโต่งๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ศาสนาถึงได้ยืนยาวมาถึงทุกวันนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไมมาเรื่องนี้ได้ก็ไม่รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
รวมความก็คือต้องเจริญสติปัฏฐาน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อสอนอยู่ทุกวี่ทุกวันก็เรื่องนี้ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ก่อนที่เราจะมาเจริญสติปัฏฐานได้

9:59:59.000,9:59:59.000
บทเรียนของเราต้องครบ ไตรสิกขา

9:59:59.000,9:59:59.000
ศีลต้องรักษา

9:59:59.000,9:59:59.000
ตั้งใจไว้ก่อนจะรักษาศีล 5 [br]ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เรื่องรักษาศีลก็เคยมี[br]คนถามหลวงปู่เทสก์กระมัง

9:59:59.000,9:59:59.000
บอกว่า ถ้าท่านเดินไปแล้วเห็นผู้หญิงตกน้ำ

9:59:59.000,9:59:59.000
พระจะกระโดดลงไปช่วย

9:59:59.000,9:59:59.000
อาบัติไหมไปจับตัวผู้หญิง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ช่วยจิตจะเศร้าหมองไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าจิตเศร้าหมองแสดงว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงนั้นเราต้องทำชั่วอะไรสักอย่างแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเราเห็นผู้หญิงตกน้ำ แล้วเราก็อุเบกขา

9:59:59.000,9:59:59.000
จริงๆ แล้วจิตจะไม่ดีเลย จิตจะกระด้าง

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นสัตว์ลำบากแล้วเฉยเมย

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดว่าความเฉยเมยคืออุเบกขา ไม่ใช่

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นความใจไม้ไส้ระกำ

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านบอกว่าท่านก็ใช้วิธีนี้สิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านกระโดดลงไปในน้ำไปอยู่ใกล้ๆ เขา

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวเขาก็เกาะท่านท่านก็ว่ายเข้าฝั่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านว่าอย่างนี้ แต่หลวงพ่อคงไม่เอา

9:59:59.000,9:59:59.000
ขืนมาเกาะเราก็พากันจมแน่เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
หาไม้หาอะไรโยนให้ ให้เกาะ ก็ต้องช่วย

9:59:59.000,9:59:59.000
จำเป็นจริงๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ลงไปลากขึ้นมาแล้วมาปลงอาบัติเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีก็ต้องคิดต้องพิจารณา

9:59:59.000,9:59:59.000
ถือศีลเคร่งๆ ไปเลยแบบงมงายก็ใช้ไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ศีลรักษาไปเพื่อให้จิตใจเป็นปกติ

9:59:59.000,9:59:59.000
เพื่อให้หมู่สงฆ์สงบสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
เพื่อให้คนที่ยังไม่เลื่อมใสเกิดเลื่อมใส

9:59:59.000,9:59:59.000
เพื่อให้คนที่เลื่อมใสแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มีความมั่นคงในพระศาสนา เลื่อมใสมั่นคง

9:59:59.000,9:59:59.000
ศีลไม่ได้ถือเอาไว้ทรมานตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ศีลไม่ได้ถือไว้ใจร้ายกับคนอื่น

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นก็ต้องรู้จักอะไรควรอะไรไม่ควร

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นมีพระมีข่าวเรื่อยเลย ดูแลแม่

9:59:59.000,9:59:59.000
เช็ดอึเช็ดฉี่อาบน้ำให้อะไรให้

9:59:59.000,9:59:59.000
ถามว่าถูก ไม่ถูก ก็ไม่ถูก

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าไม่มีใครทำให้ก็ต้องทำ

9:59:59.000,9:59:59.000
อาบัติร้ายแรงไหม อาบัติไม่ร้ายแรง

9:59:59.000,9:59:59.000
อาบัติที่ร้ายแรงคือภิกษุมี[br]ความกำหนัดจับต้องกายหญิง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้มีความกำหนัดมีแต่ความเมตตา

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีกรีมันมี

9:59:59.000,9:59:59.000
ว่ามันผิดร้ายแรงแค่ไหน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่เห็นอะไรก็บอกจับสึกๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกวันนี้ง่ายเหลือเกิน[br]เจอพระไม่ชอบใจ บอกจับสึก

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นต้องเรียน ขอแนะนำ

9:59:59.000,9:59:59.000
อ่านพระไตรปิฎกดีที่สุดเลยหัดอ่านไป

9:59:59.000,9:59:59.000
พระวินัย พระสูตรพวกนี้ อ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
อภิธรรมอ่านไม่รู้เรื่อง

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องไปเรียนอภิธัมมัตถสังคหะอะไรพวกนั้นก่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
ศีลต้องรักษา สมาธิต้องฝึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกวันแบ่งเวลาไว้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ถึงเวลาจะต้องปฏิบัติในรูปแบบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไมหลวงพ่อไม่ใช้คำว่าถึงเวลา[br]ให้ไปนั่งสมาธิให้ไปเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะว่าแต่ละคนรูปแบบ[br]ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
บางคนกวาดพื้นอยู่เป็นเครื่องอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
นั่นคือการทำในรูปแบบของเขา

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนหลวงพ่อบวชครั้งแรกที่วัดชลประทาน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อปัญญาเป็นพระอุปัชฌาย์

9:59:59.000,9:59:59.000
มีพระผู้เฒ่าองค์หนึ่งกุฏิอยู่ติดๆ กัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านกวาดวัด ฉันข้าวเสร็จตอนเช้าก็กวาดวัดไป

9:59:59.000,9:59:59.000
กวาดจากหน้าวัดไปท้ายวัด

9:59:59.000,9:59:59.000
ท้ายวัดกวาดมาหน้าวัด

9:59:59.000,9:59:59.000
กวาดอยู่อย่างนั้นทั้งวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อตอนนั้นโง่ ก็ไปบอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านบอกหลวงพ่อทำไมไม่นั่งสมาธิไม่เดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวผมช่วยกวาด

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไปนั่งสมาธิกันดีกว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านก็ยิ้มหวานหลวงพ่อ[br]ยังจำรอยยิ้มของท่านได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านบอกคุณบวชสั้นๆ คุณไปนั่งสมาธิเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวผมกวาดเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ความโง่ของเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่จริงท่านภาวนาทั้งวันเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายท่านเคลื่อนไหวท่านกวาดใบไม้

9:59:59.000,9:59:59.000
กวาดถนนกวาดใบไม้กวาดไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเคลื่อนไหวรู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นรูปเคลื่อนไหวใจเป็นคนรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
เราภาวนาเป็นแล้วเราถึงนึกถึงท่านได้

9:59:59.000,9:59:59.000
โอ๊ยตายแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไปบอกท่านด้วยความโง่ของเราแท้ๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ประกอบด้วยเมตตา

9:59:59.000,9:59:59.000
ความโง่นั้นไม่ได้ประกอบด้วย

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูถูกว่าท่านไม่ยอมไปนั่งภาวนา

9:59:59.000,9:59:59.000
เรามีความเมตตาอยากให้[br]ท่านได้ภาวนาบ้างมีเวลาบ้าง

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นหลวงพ่อจะใช้คำว่าทำในรูปแบบ

9:59:59.000,9:59:59.000
รูปแบบแต่ละคนไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
แค่กวาดวัดก็เป็นการปฏิบัติในรูปแบบแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ได้เห็นรูปเคลื่อนไหวใจเป็นคนรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างบางคน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อไปที่บ้านจิตสบาย[br]เห็นมีคนหนึ่งส่งการบ้าน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อดูแล้วคนนี้[br]ไม่เคยช่วยเมียทำงานบ้านเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เมียก็ชักโมโห

9:59:59.000,9:59:59.000
บอกไปช่วยเมียทำงาน ช่วยเมียซักผ้า ถูบ้าน

9:59:59.000,9:59:59.000
เขาเชื่อเขาไปทำ แล้วจิตใจเขาก็สบาย

9:59:59.000,9:59:59.000
สบายเพราะอะไร เพราะเมียไม่ด่า

9:59:59.000,9:59:59.000
เมียไม่บ่นแล้วสบายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็รู้เนื้อรู้ตัว ทำงานไปรู้เนื้อรู้ตัวไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ในครอบครัวก็ดีจิตใจตัวเองก็ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ทำในรูปแบบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ทำในรูปแบบต้อง[br]นั่งสมาธิท่านี้ต้องเดินท่านี้

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีเดินจงกรมต้องกำหนดโน้นกำหนดนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
มีเท่านั้นจังหวะเท่านี้จังหวะ ทำแล้วเครียด

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำแล้วเครียดไม่ใช่การปฏิบัติหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำอกุศลที่ยังไม่เกิดให้เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำอกุศลที่เกิดแล้วให้แรงขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างทำแบบเครียดๆ ไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
อกุศลอะไรจะแรง กูเก่ง กูดีกว่าคนอื่น

9:59:59.000,9:59:59.000
อกุศลพวกนี้จะเด่นขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นถึงเวลาไปทำในรูปแบบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถนัดกรรมฐานอะไรเอานั้นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
มีต้นไม้เยอะก็ไปรดต้นไม้

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างที่นี่ตกเย็นพระต้องไปรดต้นไม้

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้นไม้มี 2 ส่วน

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้นไม้รอบๆ กุฏิอันนี้เช้าๆ เขาก็รดกันแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ทางเดินก็แบ่งกันกวาดทั่ววัด

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ฤดูนี้พอกวาดเสร็จคล้อยหลัง

9:59:59.000,9:59:59.000
ลมพัดทีเดียวใบไม้ลงมาเต็มเหมือนเดิม

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ไม่ต้องกวาดซ้ำแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะถ้ากวาดก็คือไม่ต้องทำอย่างอื่นแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างน้อยก็รักษาข้อวัตร

9:59:59.000,9:59:59.000
กวาดแล้ว ตั้งใจกวาด

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเช้าก็รดต้นไม้รอบๆ กุฏิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเย็นไปรดต้นไม้ฝั่งโน้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปปลูกป่ากันไว้ร่วมร้อยไร่

9:59:59.000,9:59:59.000
แบกน้ำตักน้ำใส่ถังเอาไปรดต้นไม้

9:59:59.000,9:59:59.000
รดทีละต้นทีละต้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝั่งโน้นไม่รู้ต้นไม้กี่พันต้น ฝั่งโน้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ถามว่าเสียเวลาภาวนาไหม ไม่เสีย

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาตักน้ำรู้สึกตัวหิ้วน้ำไปรู้สึกตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าไม่รู้สึกทำอะไร ไม่รู้สึกตัวก็ทำน้ำหก

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือเดินตกหลุมตกบ่อแข้งขาเคล็ด

9:59:59.000,9:59:59.000
บางองค์ขาเส้นเอ็นพลิกเดินเผลอไปหน่อย

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือการปฏิบัติ ไปรดต้นไม้

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกวันทำอย่างนี้ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นไหมต้องมีรักษาศีล

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องทำในรูปแบบทุกวันๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็ต้องเจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าทำได้อย่างที่บอก 3 อย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
มรรคผลไม่ไกลหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
การเจริญสติในชีวิตประจำวัน[br]ส่วนใหญ่ก็คือการเจริญสติปัฏฐานนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเรามีสติเห็นร่างกายหายใจออก[br]มีสติเห็นร่างกายหายใจเข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้ววันไหนจิตใจเราฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเห็นร่างกายหายใจออกหายใจเข้าสักพักหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมันจะรวมลงไป จะพักผ่อนหายฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
วันไหนจิตเรามีกำลังอยู่แล้ว[br]หายใจออกรู้สึกหายใจเข้ารู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็จะเห็นว่าร่างกายที่[br]หายใจเป็นคนละอันกับจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายกับจิตแยกออกจากกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ขึ้นเจริญปัญญาแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นแค่เราหายใจมันมีทั้งสมถะทั้งวิปัสสนา

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเวลาจะทำสมาธิเราก็หายใจไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วถ้าจิตมันต้องการพักผ่อนมันจะรวมสงบลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
รวมเองไม่ต้องสั่งให้รวมเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ยกเว้นมีวสีชำนาญแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
นึกอยากรวมเมื่อไรก็รวมได้ทันที

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้ายังรวมไม่ได้ก็อย่าไปตกใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถึงเวลาเราก็ทำกรรมฐานไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วถ้าจิตมันต้องการพัก [br]มันรวมเองมันเข้าเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนที่เกิดอริยมรรคอริยผลจิตก็รวมเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าตั้งใจรวมไม่ค่อยได้เรื่องหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ยังเจือโลภเจตนาอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเราหายใจไป หายใจไป

9:59:59.000,9:59:59.000
วันนี้จิตเรามีกำลังแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันไม่รวม ไม่เคลิ้ม

9:59:59.000,9:59:59.000
ตั้งมั่นทรงตัวขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
สติระลึกรู้กายก็เห็นไตรลักษณ์ของกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ใครเป็นคนรู้กาย จิตเป็นคนรู้กาย[br]แล้วก็เห็นไตรลักษณ์ของจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
เวทนาเกิดขึ้นในกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
เเล้วก็เห็นว่าเวทนาในกายกับกายก็คนละอันกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเป็นคนละอันกับจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
เวทนาทางกายก็ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตที่รู้เวทนาทางกายก็ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเห็นสังขาร จิตสังขาร

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตที่เป็นกุศลบ้างอกุศลบ้าง

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีแรกเราก็เห็นว่าจิตเราโลภจิตเราโกรธ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอเราภาวนามากเข้าๆ เราเห็นว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
ความโลภ ความโกรธ [br]ความหลงกับจิตเป็นคนละอันกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ความโลภกับจิตคนละอันกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ความโกรธกับจิตเป็นคนละอันกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นองค์ธรรมคนละชนิดกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวโลภตัวโกรธตัวหลงเป็นสังขาร

9:59:59.000,9:59:59.000
เรียกว่าสังขารขันธ์ อยู่ในสังขารขันธ์

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเป็นอีกขันธ์หนึ่งอยู่ในวิญญาณขันธ์

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นคนละอันกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
คนทั่วไปบอกเราโกรธ

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้โง่ที่สุดแต่ไม่โง่มากไม่ถึงที่สุด

9:59:59.000,9:59:59.000
โง่ที่สุดคือไม่รู้ว่าตัวเองกำลังโกรธ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปอาละวาดใส่คนอื่นแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีขึ้นมาหน่อยเห็นว่าเรากำลังโกรธ

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีกว่านั้นก็คือเห็นว่า[br]ความโกรธกับจิตคนละอันกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
มันแยกออกจากกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วดีกว่านั้นก็คือเห็นว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
ความโกรธก็ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ [br]จิตก็ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตก็เดินปัญญาละเอียดๆๆ เข้าไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
สุดท้ายก็เข้ามาที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็เห็นจิตนั้นเกิดดับ [br]จิตเกิดที่ไหนจิตก็ดับที่นั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนที่หลวงพ่อเห็นตรงนี้ทีแรก

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเกิดที่ตาแล้วก็ดับที่หูแล้วก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
เลยเกิดสงสัยแล้ว[br]เราจะเอาจิตไปตั้งไว้ที่ไหนดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็เข้าไปกราบหลวงปู่ดูลย์

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ครับ จิตมันตั้งอยู่ที่ไหน

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดว่ามันตั้งอยู่กลางอก [br]คิดว่ามันอยู่ตรงนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วมันเกิดที่ตา ตัวนี้หายไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดที่ตาแล้วก็ดับ เกิดที่หูแล้วก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเข้ามาตรงนี้ เห็นตัวนี้มันไหวๆๆ อยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็เลยนึกว่าจิตมันอยู่ตรงนี้กระมัง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ไหนๆ เจอหลวงปู่แล้วถามหลวงปู่สักหน่อย

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ครับจิตมันอยู่ที่ไหน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมันตั้งอยู่ที่ไหน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่บอกจิตไม่มีที่ตั้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
บอกแค่นี้เราก็เข้าใจแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ต้องเอาจิตไปตั้งไว้ที่ไหนหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตตั้งอยู่กับอารมณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดพร้อมกับอารมณ์ ดับพร้อมกับอารมณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเกิดที่ไหน

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดออกไปรู้อารมณ์ทางตา[br]แล้วก็ดับพร้อมกับการรู้อารมณ์ทางตา

9:59:59.000,9:59:59.000
ออกไปฟังเสียงแล้วก็ดับพร้อมกับเสียง

9:59:59.000,9:59:59.000
พร้อมกับการฟังเสียง

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่มันเกิดดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาพอละเอียดๆ มันเข้ามาที่จิตนี่ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเห็นจิตมันสร้างภพสร้างชาติตลอดเวลาเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วภาวนาถ้าเราเข้าใจ[br]ธรรมะประณีตขึ้น ประณีตขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
การปฏิบัติมันบีบวงมาที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีเราก็เห็นจิต บางทีเราก็ไม่เห็นจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตตัวนี้คือจิตผู้รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
อะไรทำให้เรามองจิตผู้รู้ไม่ออก

9:59:59.000,9:59:59.000
อาสวกิเลสทั้ง 4

9:59:59.000,9:59:59.000
อาสวกิเลสเกิดเมื่อไร หาจิตผู้รู้ไม่เจอแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
อาสวะที่ดูง่ายๆ อย่างตัวภพดูง่าย

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตสร้างภพเมื่อไร

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตก็หลุดเข้าไปอยู่ไปเกิดในภพนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้ารู้ทันปุ๊บจิตหลุดออกจากภพ ภพดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตผู้รู้ก็เด่นดวงขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
มันจะเข้ามารู้ที่ตัวจิตผู้รู้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
พอรู้ที่ตัวจิตผู้รู้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ่งที่ปิดกั้นทำให้เรารู้จิตผู้รู้ไม่ได้[br]ก็คืออาสวกิเลสทั้ง 4 ตัวนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
กามาสวะเข้ามามาดึงจิตเราไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ดึงดูดจิตเราไปหากามคุณอารมณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
ภวาสวะจิตไปสร้างภพแล้วหลงอยู่ในภพอันนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
อวิชชาสวะมันไม่รู้แจ้งอริยสัจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทิฏฐาสวะ เวลาเราติดในความคิดความเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ถูกความคิดความเห็นย้อมเมื่อไร

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวจิตผู้รู้เราก็สูญหายไป

9:59:59.000,9:59:59.000
พอไม่ถูกอาสวะทั้ง 4 ย้อม สติสมาธิเราดี

9:59:59.000,9:59:59.000
อาสวะเข้ามาย้อมไม่ได้[br]จิตผู้รู้เด่นดวงขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้ววันหนึ่งเราก็จะเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตผู้รู้เองก็ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตผู้รู้นั่นล่ะก็คือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วคือหัวโจกของตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูยากที่สุดเลยว่าคือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะว่าถ้าเราภาวนาเรามีจิตผู้รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
เรารู้สึกตัวนี้บรมสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเมื่อไรไม่ถูกอาสวะย้อม

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นมันบ่อยๆ เนืองๆ รู้แจ้งแทงตลอด

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตผู้รู้นั่นล่ะคือตัวบรมทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกข์ยิ่งกว่าทุกสิ่งทุกอย่างเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
พอรู้ทุกข์แจ่มแจ้งก็หมดความรักใคร่ยินดี

9:59:59.000,9:59:59.000
หมดความอยาก หมดความยึดถือ

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นพอรู้ทุกข์แจ่มแจ้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
สมุทัยคือตัณหาอุปาทาน[br]อะไรพวกนี้ก็ถูกทำลายทันที

9:59:59.000,9:59:59.000
ดับอัตโนมัติ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ต้องดับตัณหา

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ทุกข์แจ่มแจ้งเมื่อไรตัณหาดับเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ดับอัตโนมัติ

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ้นตัณหาเมื่อไร นิโรธคือ[br]นิพพานปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตา

9:59:59.000,9:59:59.000
นิโรธคือสภาวะที่สิ้นตัณหา

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อเคยภาวนาผิด

9:59:59.000,9:59:59.000
กำหนดจิตลงไปแล้วว่างลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดว่าฝึกเข้านิโรธไปแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่บุญจันทร์ท่านมาเจอ ท่านด่าเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
นิพพานอะไรมีเข้ามีออก

9:59:59.000,9:59:59.000
เลยรู้เลยไม่ใช่แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้ายังกำหนดจิตอย่างโน้นกำหนดจิตอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ของจริงแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ของจริงก็คือต้องรู้ทุกข์แจ่มแจ้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้งว่ามันคือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตก็หมดความอยากหมดความยึดถือในตัวจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ้นอยากเมื่อไรก็คือนิพพาน

9:59:59.000,9:59:59.000
นิพพานคือสภาวะที่สิ้นตัณหา

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วขณะนั้นอริยมรรคเกิดขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่เส้นทาง เราทำไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินไปเรื่อยๆ มาตรงนี้ได้ด้วยการรักษาศีล

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกในรูปแบบให้จิตมีสมาธิขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็เอาจิตที่ตั้งมั่น[br]มีสมาธิแล้วมาเดินปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
แยกธาตุแยกขันธ์แยกรูปแยกนามไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำสติปัฏฐาน 4 นั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
สติปัฏฐานนั้นเป็นของวิเศษอีกอย่าง

9:59:59.000,9:59:59.000
ในเบื้องต้นที่เราฝึกทำให้สติเราดีขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ในเบื้องปลายทำให้เกิดปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
นี้หมดเวลาแล้ว เทศน์ละเอียดตรงนี้ไม่ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปหาฟังเอาก็แล้วกัน [br]หลวงพ่อเทศน์เอาไว้เยอะแยะแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อไปตรวจการบ้าน

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 1: ในรูปแบบเดินจงกรม[br]และรู้สึกกายที่เคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อจิตใจหลงไปคิดแล้วรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 1: ในรูปแบบเดินจงกรม[br]และรู้สึกกายที่เคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อจิตใจหลงไปคิดแล้วรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าดูจิตไม่ได้จะทำสมถะโดยคิดถึงพระพุทธเจ้า

9:59:59.000,9:59:59.000
และครูบาอาจารย์พร้อมกับรู้สึกถึงร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันเจริญสติโดยการรู้สึกกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
บางครั้งรู้ใจที่หลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าอยู่กับผู้อื่นจะหลงไปกับโลก

9:59:59.000,9:59:59.000
นานๆ จะรู้สึกตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่ปฏิบัติอยู่นี้ถูกต้องไหมคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถูก แล้วเรารู้ว่าตรงไหน[br]เป็นจุดอ่อนเราก็เลี่ยงเสีย

9:59:59.000,9:59:59.000
ยุ่งกับโลกน้อยๆ ยุ่งกับคนอื่นน้อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้ได้ ภาวนาไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 2

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 1 ตรงนี้จิตไม่เข้าฐาน ดูออกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตอยู่ข้างนอกนิดหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าดึงๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อบอกไว้เฉยๆ ไม่ต้องดึงจิตเข้ามา

9:59:59.000,9:59:59.000
หายใจสิ หายใจสบายๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เก่งๆ หายใจไป

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้สึกไหมตรงนี้กับเมื่อกี้ไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อกี้จิตไม่ตั้งมั่นไม่ถึงฐาน

9:59:59.000,9:59:59.000
จำตัวนี้ได้ก็โอเค แต่ว่าตรงนี้จงใจทำไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
พอเรารู้ว่าจิตเราไม่เข้าฐาน [br]เราก็ทำกรรมฐานของเราไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวมันก็เข้าเองล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าเราไม่รู้ว่าจิตเราไม่[br]เข้าฐานทำอย่างไรมันก็ไม่เข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 2

9:59:59.000,9:59:59.000
ในรูปแบบทำทุกวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินรู้สึกตัว ดูจิตหลงคิด รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
นั่งสมาธิ ดูจิตหลง รู้ เพ่ง รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
หลังๆ หลงบ่อยกว่าเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
บางครั้งเห็นเหมือน[br]เราดูการนั่งสมาธินั้นอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตทำงานเอง จนจิตสงบแต่ไม่นิ่งเฉย

9:59:59.000,9:59:59.000
บางครั้งก็มีเคลิ้มไปบ้าง

9:59:59.000,9:59:59.000
ขอหลวงพ่อตรวจการบ้านค่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้ได้ ดี ต้องเพิ่มนั่นนิดหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำความสงบเข้ามาเป็นระยะๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
กำลังสมาธิไม่พอ ใจมันจะฟุ้งง่าย

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำในรูปแบบแล้วก็ไม่เดินปัญญาตอนนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
เช่น พุทโธๆๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
สงบก็ช่างไม่สงบก็ช่างทำไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวมันสงบเอง แล้วจิตมันจะมีแรง

9:59:59.000,9:59:59.000
ของเบอร์ 2 จิตมันยังไม่ค่อยมีแรง

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่ดูที่อะไรดูถูกแล้วล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่มันดูด้วยจิตที่ไม่ค่อยมีแรง

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเรารู้ตรงนี้เป็นจุดอ่อน [br]เราก็เพิ่มสมาธิขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 3

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำในรูปแบบสม่ำเสมอ

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อก่อนคาดหวังจากการปฏิบัติ

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวนี้คาดหวังน้อยลง

9:59:59.000,9:59:59.000
เข้าใจความยึดมากขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นจิตใจทำงานได้เองบ่อยขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้เผลอ รู้หลงมากกว่าเดิม

9:59:59.000,9:59:59.000
โดยรวมมั่นใจในการปฏิบัติ มีความเห็นถูกขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวเราไม่มีอยู่จริง

9:59:59.000,9:59:59.000
ชีวิตประจำวันอยู่กับอิริยาบถ 4

9:59:59.000,9:59:59.000
เดิน ยืน นั่ง นอน คอยรู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไปเรื่อยๆ ไม่ท้อไม่เลิก

9:59:59.000,9:59:59.000
ขอหลวงปู่ชี้แนะค่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ดี ที่ทำอยู่ใช้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ปัญหาใหญ่ของนักปฏิบัติ[br]ก็คือสมาธิมันไม่ค่อยพอกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ของโยมสมาธิเยอะ เบอร์ 3

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่มันไม่เข้าที่มันไม่เข้าฐาน

9:59:59.000,9:59:59.000
ขณะนี้จิตยังอยู่ข้างนอกรู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
มองเห็นไหมว่า [br]จิตมันไม่เข้ามาไม่เข้าหาตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่โอปนยิโกน้อมเข้ามา น้อมเข้ามา

9:59:59.000,9:59:59.000
สังเกตลงไปในร่างกายนี้ [br]รู้สึกลงไปในร่างกายบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นแต่ความเป็นปฏิกูล อสุภะ [br]ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูบ่อยๆ ดูอย่างนี้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 4

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูการเคลื่อนไหวของร่างกายทุกวันเป็นหลัก

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันดูร่างกาย[br]เคลื่อนไหวสลับกับลมหายใจเข้าออก

9:59:59.000,9:59:59.000
มีความคิดแทรกตอนที่ภาวนา

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนใหญ่เป็นเรื่องราวในอดีต

9:59:59.000,9:59:59.000
พยายามไม่สนใจความคิดเหล่านั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
และกลับมาดูที่อาการเคลื่อนไหวทางกายแทน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้ทำถูกหรือไม่คะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำถูก แต่ตั้งใจมากไปหน่อย

9:59:59.000,9:59:59.000
ตั้งใจใจจะเครียด จะแน่นๆ จะหนักๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าภาวนาแล้วมันหนักมันแน่น[br]แสดงว่าเราจงใจเยอะไป

9:59:59.000,9:59:59.000
มันไม่ธรรมดา ตั้งใจเยอะไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาใช้ใจธรรมดาๆ อย่าตั้งใจแรง รู้สึกไป

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดเยอะ อย่าคิดเยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นไหมร่างกายขยับ

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ว่าร่างกายขยับรู้ด้วยจิตธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตธรรมดาเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงนี้ไม่ธรรมดาแล้ว เมื่อกี้ธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงนี้จิตหลง หลงคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ยิ้มหวาน

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นร่างกาย ยิ้มอย่างนี้ไม่เอา ยิ้มจอมปลอม

9:59:59.000,9:59:59.000
ยิ้มแต่หน้า

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจมันแน่นรู้สึกไหม ใจมันยังแน่นอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจที่แน่นเกิดจากอยาก

9:59:59.000,9:59:59.000
อยากปฏิบัติ อยากรู้ อยากเห็น[br]อยากเป็น อยากได้ อยากดี

9:59:59.000,9:59:59.000
อยากไม่ขาดสติ อยากเจริญ

9:59:59.000,9:59:59.000
มีความอยากมาเมื่อไรใจจะแน่นๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจที่ดีคือใจธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตธรรมดานั้นประภัสสรผ่องใส

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตธรรมดานั่นล่ะคือจิตผู้รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่พอมีกิเลสมันเลยกลายเป็นจิตผู้หลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นจิตโดยตัวมันประภัสสรผ่องใส

9:59:59.000,9:59:59.000
เศร้าหมองเพราะกิเลสที่จรมา

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ต้องทำอะไร[br]รู้ทันกิเลสที่จรมาก็แล้วกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างอยากปฏิบัติ รู้ทันว่าอยาก

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ว่าอยากปฏิบัติ ความอยากปฏิบัติดับแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำอย่างไร ก็ปฏิบัติไปด้วยใจที่ไม่ต้องอยาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้เป็นธรรมดาอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 4 ตึงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้สึกไหม มันจงใจมากไป ตั้งใจแรงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 4 คอยเคลื่อนไหวกระดุกกระดิก

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็เห็นร่างกายเคลื่อนไหวไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องแกล้งทำ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเคลื่อนไหวอยู่แล้วโดยธรรมชาติ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราหายใจร่างกายมันก็เคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
เคลื่อนไหวไปตามธรรมชาติธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
มีหน้าที่ใช้ร่างกายทำอะไรก็ทำไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่มีสติรู้ไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ไปเพ่งเอาไว้ให้นิ่งๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 5

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นการเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ไม่เห็นการดับของความโลภและความโกรธ

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อปวดกายก็ฝึกแยกใจกับ[br]กายความปวดออกจากกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
โดยมีใจเห็นความปวดแทรกอยู่ในกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
อยากเดินปัญญาเป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ไม่รู้ว่าจิตตั้งมั่นมากพอ[br]และพร้อมที่จะเดินปัญญาไหมคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาได้ดี จิตตั้งมั่น

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินปัญญาได้แต่จิตมันไม่ค่อยชอบเดินปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ชอบเฉยๆ มากกว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
พอเวลาภาวนาพอจิตตั้งมั่นแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันกลัวจิตตั้งมั่นจะหายไปพยายามรักษาเอาไว้

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาจิตตั้งมั่นแล้ว เบอร์ 5

9:59:59.000,9:59:59.000
พิจารณาเข้าไปในร่างกายเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
พิจารณาเข้าไปเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
หัวกะโหลกเราเป็นอย่างนี้ มีตาโบ๋ๆ อย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
มีปากงับๆๆ ได้ ข้างล่างนะ [br]ข้างบนไม่เป็นอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ขากรรไกรอย่างนี้ ดูไปเรื่อยๆ ในร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
พิจารณาลงไปให้ถึงกระดูกเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นกระดูก กระดูกมันหมุนแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
กระดูกตัวนี้หมุน

9:59:59.000,9:59:59.000
คอยรู้สึกอย่างนี้ รู้สึกบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีไม่ใช่ไม่ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
เก่ง เบอร์ 5 ใช้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าเดินปัญญาดูเข้าไปในกายเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูเข้าไปเลย ดูเข้าไปที่กระดูกเลยก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นไหมกระดูกมันเคลื่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
กระดูกมันขยับ เวลาปาก

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลากินข้าวเราขยับขากรรไกรบนหรือขากรรไกรล่าง

9:59:59.000,9:59:59.000
ขยับอย่างนี้ เราก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
บางคนไม่รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดว่าขยับข้างบน คิดว่าตัวนี้ขยับ

9:59:59.000,9:59:59.000
วิธีพิสูจน์ง่ายๆ เอาคางไปเกยโต๊ะไว้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วจะพูดไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูเข้าไปถึงกระดูกดูเข้าไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 6

9:59:59.000,9:59:59.000
รักษาศีล 5

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบด้วยการสวดมนต์[br]ทำวัตรเช้าเย็นทุกวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เพิ่งหยุดทำงานประจำ

9:59:59.000,9:59:59.000
จึงใช้เวลาศึกษาในเรื่องขันธ์ 5

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกข์ และการเดินอริยสัจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้โยนิโสมนสิการในการพิจารณากายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นทุกข์และกิเลสได้ละเอียดขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ทันบ้าง ไม่ทันบ้าง

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นขันธ์แยกขณะผ่ารากฟันเทียม

9:59:59.000,9:59:59.000
เลยเข้าใจที่หลวงพ่อสอนว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
แยกขันธ์แล้วให้ดูไตรลักษณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นถูกต้องไหมคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถูก ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
จุดอ่อนยังมีนิดหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
เราอย่าคิด ความคิดมันล้ำไป ปัญญามันล้ำไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ตามรู้ตามเห็นสภาวะไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่อย่างนั้นมันล้ำหน้าไป

9:59:59.000,9:59:59.000
คอยคิดแต่เรื่องไตรลักษณ์ไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนา ศีล สมาธิ ปัญญา ต้องสมดุลกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าปัญญาล้ำหน้าไป สมาธิไม่พอ ใจมันจะฟุ้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 6 สังเกตไหมใจมันยังฟุ้งเล็กๆ อยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นอย่าทิ้งการทำความสงบ ต้องทำ

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินปัญญามากไป จิตจะฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นคนปัญญาเยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
พวกปัญญาเยอะมีจุดอ่อนสมาธิคือไม่ค่อยพอ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปทำสมาธิเพิ่มขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำความสงบให้จิตอยู่กับเนื้อกับตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
สงบ พักผ่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมีกำลังแล้วค่อยถอยออกมาเดินปัญญาต่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่น่าห่วงเรื่องเดินปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมันเดินปัญญาเก่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 7

9:59:59.000,9:59:59.000
ปฏิบัติในรูปแบบทุกวันโดยทำ[br]อานาปานสติอย่างน้อย 30 นาที

9:59:59.000,9:59:59.000
ระหว่างวันเฝ้ารู้เวทนาที่เกิดขึ้นในร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นทุกข์มากขึ้นและมักหลงคิดบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
บางครั้งก็หลงคิดไปนานแล้วถึงจะรู้สึกตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
ขอหลวงปู่ช่วยแนะนำ[br]วิธีการปฏิบัติที่เหมาะกับจริตค่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมันชอบคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าจิตมันชอบคิดเราจะไปฝืน[br]บอกมันอย่าคิดมันไม่เชื่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
พามันคิดไปเลยคิดอะไรก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดเรื่องโลกๆ ก็ยังได้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่คิดแล้วต้องลงไตรลักษณ์ให้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเราคิดถึงอะไรสวยๆ งามๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดว่าเราไปเดินสวนสาธารณะดูดอกไม้งาม

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูทุ่งทานตะวัน ดูอะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูไปแหมใจมีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วลงท้าย ดอกไม้มันเหี่ยวลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็ไม่ยั่งยืน ของสวยของงามอะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นคิดอะไรก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ให้ลงไตรลักษณ์ให้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ลองไปทำดู เพราะจิตมันชอบคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมันชอบคิดไปฝืนไม่ให้คิดมันทำไม่ได้หรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนที่กรรมฐานทำอยู่แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีอยู่แล้วทำต่อไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำอานาปานสติ ทำอะไรไม่ผิดหรอก ทำไปเถอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เวลาช่วงไหนที่จิตมันฟุ้งซ่านมากๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
พามันคิดแล้วลงไตรลักษณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเป็นช่วงปกติก็หายใจไปรู้สึกไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างที่ทำอยู่ถูกแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
แยกออกไหม หมายถึงเวลาปกติก็ทำอย่างที่ทำนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ช่วงไหนที่ใจมันฟุ้งมาก

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดพิจารณาลงไปเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดอะไรก็ได้แล้วลงไตรลักษณ์ให้ได้ก็แล้วกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 8

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินจงกรมวันละ 1.30 - 2 ชั่วโมง

9:59:59.000,9:59:59.000
ระหว่างวันดูกายและจิตทำงาน

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าฟุ้งซ่านจะบริกรรมระลึกถึงพระรัตนตรัย

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อให้ดูความเป็นอนัตตา

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดว่าพอจะเห็นว่ากายไม่ใช่เรา

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่จิตยังคงเป็นเราอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลานั่งจะเพ่งมากเลยต้องเดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือใช้การพิจารณากายเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วรู้สึกตัวแทน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่แน่ใจว่าดูความเป็นอนัตตาได้จริงไหมคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
จริง ไปดูอีก ทำไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเคลื่อนไหวรู้สึกไป ดี ที่ทำอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปทำต่อทำอีก

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 7 อย่างนี้จงใจเยอะไปแล้วเบอร์ 7

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดเอาเป็นเอาตาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจมันไม่สบาย จะไม่ได้สมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดที่มันไม่รุนแรงนัก

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดๆๆ ไป อันนี้เป็นอุบาย

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นอุบายในการแก้เรื่อง[br]จิตมันช่างคิดไม่ยอมหยุด

9:59:59.000,9:59:59.000
มันคิดไม่ยอมหยุด

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปห้ามมันไม่ได้ก็พามันคิดไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วลงไตรลักษณ์ให้ได้ [br]เดี๋ยวมันหยุดเองล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าตอนไหนมันไม่ได้[br]ฟุ้งซ่านไม่ต้องไปคิดเยอะ รู้สึกไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวสับสน

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาอยู่ดีๆ บอกหลวงพ่อให้ไปนั่งคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
เละเลย เสีย

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วมาโทษหลวงพ่อสอนยังอย่างไร ฟุ้งไปเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
แค่อุบายไว้แก้ปัญหาเฉพาะหน้า[br]เวลามันคิดหนักๆ คิดไม่เลิก

9:59:59.000,9:59:59.000
วันนี้เทศน์ให้ฟังเท่านี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เชิญ