WEBVTT

00:00:07.079 --> 00:00:10.020
Psyche pomyślała,
że piękno jest przekleństwem,

00:00:10.020 --> 00:00:15.170
spoglądając z krawędzi urwiska,
na którym porzucił ją ojciec.

00:00:15.170 --> 00:00:18.760
Była tak piękna,

00:00:18.760 --> 00:00:25.060
że czczono ją jako nowe
wcielenie Wenus, bogini miłości.

00:00:25.060 --> 00:00:30.861
Ale śmiertelni adoratorzy
nie śmieli się do niej zbliżyć.

00:00:30.861 --> 00:00:34.312
Kiedy jej ojciec poprosił
o radę Wyrocznię Apollina,

00:00:34.312 --> 00:00:36.942
boga światła, rozumu i proroctw,

00:00:36.942 --> 00:00:40.572
ta nakazała mu porzucić córkę
na skalistej grani,

00:00:40.572 --> 00:00:42.583
gdzie miała poślubić okrutnego,

00:00:42.583 --> 00:00:47.463
skrzydlatego, dzikiego
potwora o postaci węża.

00:00:47.463 --> 00:00:51.584
Psyche poczuła na grani
powiew Zefira, wiatru zachodniego,

00:00:51.584 --> 00:00:54.773
który delikatnie uniósł ją w powietrzu.

00:00:54.773 --> 00:00:57.823
Powiew postawił ją przed pałacem.

00:00:57.823 --> 00:01:02.563
Niewidoczny głos
powiedział, że jest w domu.

00:01:02.563 --> 00:01:08.243
"Twój mąż czeka w sypialni.
Idź do niego, jeśli masz odwagę".

00:01:08.243 --> 00:01:12.353
Psyche uznała, że ma odwagę.

00:01:12.353 --> 00:01:16.163
W sypialni było tak ciemno,
że Psyche nie mogła dostrzec męża.

00:01:16.163 --> 00:01:19.194
Nie miała jednak wrażenia,
że jest on podobny do węża.

00:01:19.194 --> 00:01:23.364
Miał gładką skórę, łagodny głos
i delikatne usposobienie.

00:01:23.364 --> 00:01:25.334
Spytała go, kim jest,

00:01:25.334 --> 00:01:29.834
ale odparł, że na to jedno pytanie
nigdy nie będzie mógł odpowiedzieć.

00:01:29.834 --> 00:01:35.205
Jeśli go kocha, nie musi wiedzieć.

00:01:35.205 --> 00:01:39.016
Odwiedzał ją każdej nocy.

00:01:39.016 --> 00:01:42.556
Wkrótce Psyche zaszła w ciążę.

00:01:42.556 --> 00:01:46.235
Jej radość mieszała się z niepokojem.

00:01:46.235 --> 00:01:51.147
Jak wychowa dziecko z mężczyzną,
którego nigdy nie widziała?

00:01:51.147 --> 00:01:57.017
Pewnej nocy Psyche zbliżyła się
do śpiącego męża z lampą oliwną.

00:01:57.017 --> 00:01:59.706
To był Kupidyn,

00:01:59.706 --> 00:02:03.106
bóg wywołujący pożądanie
u śmiertelnych i bogów

00:02:03.106 --> 00:02:06.198
za pomocą ostrych strzał.

00:02:06.198 --> 00:02:12.117
Psyche upuściła lampę,
a gorąca oliwa poparzyła Kupidyna.

00:02:12.117 --> 00:02:16.137
Wyznał, że zakochał się w Psyche,
kiedy Wenus, jego zazdrosna matka,

00:02:16.137 --> 00:02:21.107
poprosiła go o trafienie
młodej kobiety strzałą.

00:02:21.107 --> 00:02:26.328
Ale urzeczony urodą Psyche
Kupidyn sam ukłuł się strzałą.

00:02:26.328 --> 00:02:31.469
Nie wierzył jednak, że bogowie
i ludzie mogą być w miłości równi.

00:02:31.469 --> 00:02:36.330
Kiedy Psyche poznała tożsamość męża,
ich nadzieje na szczęście legły w gruzach.

00:02:36.330 --> 00:02:40.519
Kupidyn odleciał.

00:02:40.519 --> 00:02:45.150
Psyche była zrozpaczona,
póki nie usłyszała niewidzialnego głosu,

00:02:45.150 --> 00:02:52.741
który powiedział, że ona i Kupidyn
mogą kochać się jak równi.

00:02:52.741 --> 00:02:55.430
Dodało jej to odwagi,
więc wyruszyła na poszukiwania.

00:02:55.430 --> 00:03:00.860
Ale Wenus zatrzymała Psyche,
mówiąc, że może poślubić Kupidyna

00:03:00.860 --> 00:03:05.541
tylko po wykonaniu
szeregu niemożliwych zadań.

00:03:05.541 --> 00:03:12.741
Najpierw Psyche musiała uporządkować
ogromny kopiec różnych nasion w jedną noc.

00:03:12.741 --> 00:03:15.200
Już straciła nadzieję,

00:03:15.200 --> 00:03:20.622
kiedy zlitowały się nad nią
mrówki i pomogły w pracy.

00:03:20.622 --> 00:03:22.810
Po przebyciu pierwszej próby

00:03:22.810 --> 00:03:26.782
Psyche musiała przynieść
Wenus runo złotych owiec,

00:03:26.782 --> 00:03:30.923
które patroszyły
zagubionych łowców przygód.

00:03:30.923 --> 00:03:33.012
Bożek rzeki pokazał Psyche,

00:03:33.012 --> 00:03:35.883
jak zabrać runo, rozciągnięte
przez owce na kolcach.

00:03:35.883 --> 00:03:39.032
Znów się jej udało.

00:03:39.032 --> 00:03:42.473
Na koniec Psyche musiała
odbyć podróż w Zaświaty

00:03:42.473 --> 00:03:45.644
i przekonać Prozerpinę, królową umarłych,

00:03:45.644 --> 00:03:50.324
żeby ta podarowała Wenus
szkatułkę z kroplą swojej urody.

00:03:50.324 --> 00:03:54.602
Znów niewidoczny głos
przyszedł Psyche z pomocą.

00:03:54.602 --> 00:04:00.374
Powiedział, żeby strzegącemu wejścia
psu Cerberowi dała ciastka jęczmienne,

00:04:00.374 --> 00:04:08.234
a Charonowi, który miał ją przeprawić
na drugi brzeg Styksu, monety w zapłatę.

00:04:08.234 --> 00:04:11.214
Po spełnieniu trzeciego
i ostatniego zadania

00:04:11.214 --> 00:04:15.525
Psyche wróciła do krainy żywych.

00:04:15.525 --> 00:04:21.476
Pod pałacem Wenus Psyche
otworzyła szkatułkę Prozerpiny,

00:04:21.476 --> 00:04:24.736
licząc, że zatrzyma
nieco urody dla siebie.

00:04:24.736 --> 00:04:27.047
Ale w szkatułce nie było urody,

00:04:27.047 --> 00:04:32.417
tylko sen i Psyche upadła na ziemię.

00:04:32.417 --> 00:04:37.786
Zdrowy już Kupidyn
przyleciał do śpiącej wybranki.

00:04:37.786 --> 00:04:41.166
Powiedział, że się mylił i że był głupcem.

00:04:41.166 --> 00:04:44.208
Jej odwaga w obliczu nieznanego dowiodła,

00:04:44.208 --> 00:04:48.147
że była mu więcej niż równa.

00:04:48.147 --> 00:04:55.467
Kupidyn podał Psyche ambrozję,
napój bogów, czyniąc ją nieśmiertelną.

00:04:55.467 --> 00:04:58.788
Wkrótce Psyche urodziła córkę.

00:04:58.788 --> 00:05:01.249
Dano jej na imię Volupta, czyli rozkosz.

00:05:01.249 --> 00:05:06.199
Od tamtej pory Volupta, Kupidyn
i Psyche, której imię znaczy dusza,

00:05:06.199 --> 00:05:10.479
komplikują życie miłosne ludzi.