شهرنشینی، تغییرات آب و هوایی، تجارت غیرقانونی حیات وحش و تهاجم گونه های بیگانه به طور فزاینده ای طول عمر گونه های حیات وحش را تهدید می کنند. حفاظت از حیات وحش تنها به بقای گونه‌های گیاهی و جانوری مربوط نمی‌شود، بلکه آموزش مردم برای زندگی هماهنگ با گونه‌های وحشی و زیستگاه‌های آنهاست. حفاظت از حیات وحش را می توان به حفاظت درجا و خارج از محل تقسیم کرد. هورنبیل شرقی، بومی سنگاپور که زمانی در خطر انقراض بود با پروژه هورنبیل سنگاپور امید به بقا را بازیافت. نصب جعبه های لانه مصنوعی محیطی امن برای پرورش فراهم کرد. از آن زمان، هورن بیل ها به تعداد قابل توجهی بازگشته اند. در سنگاپور، مکان هایی مانند باغ وحش ما، باغ های گیاه شناسی و بانک های بذر از حیات وحش محلی خارج از زیستگاه های طبیعی خود محافظت می کنند. آیا می دانستید که سنگاپور پنج اصل راهنما برای حمایت از حفاظت از حیات وحش دارد؟ برای رشد حیات وحش در سنگاپور، حفاظت از تنوع زیستی ما ضروری است. راهروهای طبیعی سنگاپور فضاهای سبز ما را به هم متصل می کند تا حیات وحش در قطعات جنگلی، پارک ها، درختان و مسیرهای پوشیده از درختچه ها رشد کند. این راهروها به عنوان یک شاهراه امن برای ترکیب حیات وحش و زندگی در زیستگاه های طبیعی خود عمل می کنند. سنگاپور همچنین اهمیت سیاست در حفاظت از حیات وحش را تشخیص می دهد. ابتکار «نجات چک جاوا» با موفقیت تلاش‌ها را برای احیای زمین در یکی از آخرین اکوسیستم‌های دهانه رودخانه سنگاپور متوقف کرد. مطالعه مداوم محیط طبیعی ما نیز نقشی اساسی در حفاظت از حیات وحش ایفا می کند. علاوه بر آموزش، ترویج داوطلبانه حلقه در تلاش های حفاظتی، حفاظت از حیات وحش سنگاپور را تقویت می کند. کلید نهایی برای پیشبرد تلاش‌های حفاظت از حیات وحش، درگیر کردن همه ذینفعان، اعم از محلی و بین‌المللی، در یک مشارکت جامع است. سنگاپور خانه حیات وحش متنوع از جمله گونه های در معرض خطر انقراض است. ما با حفاظت از میراث طبیعی و اکوسیستم خود، دنیایی سبزتر را برای نسل های آینده خود تضمین می کنیم.