Γεια σας, με λένε Φρανκ,
και κάνω συλλογή από μυστικά.
Όλα ξεκίνησαν από μία τρελή ιδέα
το Νοέμβριο του 2004.
Εκτύπωσα 3.000 καρτ ποστάλ με παραλήπτη εμένα,
όπως αυτή εδώ.
Ήταν λευκές από τη μία πλευρά,
και στην άλλη πλευρά
έγραψα μία λίστα με απλές οδηγίες.
Ζήτησα απ' τους ανθρώπους να μοιραστούν ανώνυμα κάποιο σκανδαλιάρικο μυστικό
που δεν είχαν πει ποτέ σε κανέναν.
Και μοίρασα τις καρτ ποστάλ τυχαία
στους δρόμους της Ουάσιγκτον ,
χωρίς να ξέρω τι να περιμένω.
Όμως σύντομα η ιδέα ξεκίνησε να εξαπλώνεται σαν ιός.
Ξεκίνησαν να αγοράζουν δικές τους καρτ ποστάλ
ή να φτιάχνουν τις δικές τους.
Άρχισα να λαμβάνω μυστικά στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού μου,
όχι μόνο από την Ουάσιγκτον,
αλλά από το Τέξας, την Καλιφόρνια,
το Βανκούβερ, τη Νέα Ζηλανδία, το Ιράκ.
Σύντομα η τρελή μου ιδέα δεν φαινόταν και τοσό τρελή.
Το PostSecret.com
είναι το μπλογκ χωρίς διαφημίσεις, με την μεγα`λύτερη επισκεψιμότητα στον κόσμο.
Και αυτή είναι η συλλογή μου μέχρι σήμερα.
Μπορείτε να δείτε τη γυναίκα μου
να προσπαθεί να στιβάξει ένα σωρό από καρτ ποστάλ
σε μία πυραμίδα αποτελούμενη από παραπάνω από μισό εκατομμύριο μυστικά.
Αυτό που θα ήθελα να κάνω τώρα
είναι να μοιραστώ μαζί σας ορισμένα πολύ ιδιαίτερα μυστικά
από αυτή την συλλογή,
ξεκινώντας με αυτό.
«Είχα βρει αυτά τα γραμματόσημα όταν ήμουν παιδί,
και περίμενα όλη μου τη ζωή
να βρεθεί κάποιος να του τα στείλω.
Ποτέ δεν βρήκα κάποιον».
Τα μυστικά μπορούν να πάρουν πολλές μορφές.
Μπορούν να είναι σοκαριστικά
ή ανόητα ή συγκινητικά.
Μπορούν να μας συνδέσουν με τη βαθύτερη ανθρωπιά μας
ή με ανθρώπους που δεν θα συναντήσουμε ποτέ.
«Στους αγενείς πελάτες δίνω ντεκαφεϊνέ». (Γέλια)
Ίσως να το έστειλε κάποιος από εσάς.
Δεν το γνωρίζω.
Αυτό αποτυπώνει πολύ καλά
την δημιουργικότητα των ανθρώπων
όταν φτιάχνουν και μου στέλνουν μια καρτ ποστάλ.
Αυτό προφανώς φτιάχτηκε από μισό κύπελο των Starbucks
με ένα γραμματόσημο και την διεύθυνση του σπιτιού μου στην άλλη πλευρά
«Αγαπητή Βιολογική Μητέρα, έχω υπέροχους γονείς.
Βρήκα αγάπη. Είμαι ευτυχισμένος».
Τα μυστικά μπορούν να μας υπενθυμίσουν τα αμέτρητα ανθρώπινα δράματα,
αδυναμίας και ηρωισμού,
που διαδραματίζονται σιωπηλά
στις ζωές των ανθρώπων γύρω μας
ακόμα και τώρα.
«Όλοι όσοι με γνώριζαν πριν τις 9/11
πιστεύουν ότι έχω πεθάνει».
«Δούλευα με ένα σωρό από νευρικούς θρήσκους ανθρώπους,
έτσι κάποιες φορές δεν φορούσα εσώρουχα,
και χαμογελούσα πλατιά, κρυφογελώντας στον εαυτό μου».
(Γέλια)
Το επόμενο απαιτεί μία σύντομη εξήγηση προτού το μοιραστώ μαζί σας.
Μ' αρέσει να μιλάω σε κολέγια
και να μοιράζομαι τα μυστικά και τις ιστορίες με τους φοιτητές.
Και κάποιες φορές στο τελος, μένω
και υπογράφω βιβλία και τραβάω φωτογραφίες με φοιτητές.
Η επόμενη κάρτ ποστάλ έγινε
με μία από αυτές τις φωτογραφίες.
Και πρέπει επίσης να αναφέρω ότι, όπως σήμερα,
σ' εκείνη την εκδήλωση του PostSecret,
φορούσα ασύρματο μικρόφωνο.
«Το μικρόφωνό σου δεν ήταν κλειστό κατά τον έλεγχο του ήχου.
Σε ακούσαμε όλοι να κατουράς».
(Γέλια)
Ήταν πολύ ντροπιαστικό αυτό που συνέβη
μέχρι που συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα.
Σωστά. Καταλαβαίνετε τι εννοώ.
(Γέλια)
«Μέσα σ' αυτό το φάκελο
βρίσκονται τα σκισμένα υπολείμματα
από ένα σημείωμα αυτοκτονίας που δεν χρησιμοποίησα.
Αισθάνομαι ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στη Γη (τώρα)».
«Ένας από αυτούς τους άντρες είναι ο πατέρας του γιου μου.
Με πληρώνει πολλά για να το κρατήσω μυστικό».
(Γέλια)
«Εκείνη την Κυριακή, που αναρωτιόσουν πού ήμουν,
σου αγόραζα το δαχτυλίδι σου.
Είναι στην τσέπη μου αυτή τη στιγμή».
Μου ταχυδρόμησαν αυτήν την κάρτα στο PostSecret
πριν δύο χρόνια την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.
Ήταν στο κάτω μέρος της μακριάς λίστας, το τελευταίο μυστικό.
Και δεν είχαν περάσει πάνω από δύο ώρες από τη στιγμή που το ανέβασε
όταν έλαβα το εξής ενθουσιώδες ηλεκτρονικό μήνυμα
από αυτόν που μου έστειλε και την κάρτ ποστάλ.
Και έλεγε, «Φρανκ, πρέπει να μοιραστώ μαζί σου
την ιστορία που μόλις έζησα».
«Τα γόνατά μου ακόμα τρέμουν», είπε.
«Για τρία χρόνια, η κοπέλα μου κι εγώ,
είχαμε καθιερώσει τα πρωινά της Κυριακής
να επισκεπτόμαστε μαζί το μπλογκ PostSecret
και να διαβάζουμε τα μυστικά δυνατά.
Της διαβάζω μερικά, μου διαβάζει μερικά κι
εκείνη».
«Πραγματικά μας έχει φέρει πιο κοντά
με το πέρασμα των χρόνων.
Και έτσι όταν ανακάλυψα
ότι είχες δημοσιεύσει
την πρόταση - έκπληξη στην κοπέλα μου στο τέλος,
έμεινα άφωνος.
Προσπάθησα να μείνω ψύχραιμος και να μην προδοθώ.
Και, όπως κάθε Κυριακή,
ξεκινήσαμε να διαβάζουμε τα μυστικά φωναχτά ο ένας στον άλλο».
«Όμως αυτή τη φορά, έμοιαζε να της παίρνει πολύ ώρα
να διαβάσει το καθένα».
Εντέλει τα διάβασε.
Έφτασε στο τελευταίο μυστικό, την πρότασή του σ' αυτή.
Και είπε, «Το διάβασε μία φορά και μετά το ξαναδιάβασε».
Και γύρισε και του είπε,
«Αυτή είναι η γάτα μας;»
(Γέλια)
Κι όταν τον κοίταξε,
είχε γονατίσει, και είχε βγάλει το δαχτυλίδι.
Της έκανε την πρόταση κι εκείνη δέχτηκε. Ήταν ένα πολύ χαρούμενο τέλος.
Έτσι του απάντησα
λέγοντας, «Σε παρακαλώ μοιράσου μαζί μου μία εικόνα, κάτι,
που να μπορώ να μοιραστώ με όλη την κοινότητα του PostSecret
και να μάθουν όλοι για το παραμυθένιο σας τέλος».
Και μου έστειλε αυτή τη φωτογραφία.
(Γέλια)
«Βρήκα την φωτογραφική σου στο Λολαπαλούζα αυτό το καλοκαίρι.
Επιτέλους κατάφερα να εμφανίσω τις φωτογραφίες
και θα ήθελα πολύ να στις δώσω».
Αυτή η φωτογραφία ποτέ δεν επεστράφη
σε αυτούς που την έχασαν,
αλλά αυτό το μυστικό έχει επηρεάσει πολλές ζωές,
ξεκινώντας από ένα φοιτητή στον Καναδά
ονόματι Μάττι.
Ο Μάττι εμπνεύστηκε από αυτό το μυστικό
για να ξεκινήσει δική του ιστοσελίδα,
που λεγόταν «ΒρήκαΤηνΦωτογραφικήΣου».
Ο Μάττι καλεί τον κόσμο
να του ταχυδρομήσουν ψηφιακές μηχανές που βρήκαν,
στικάκια μνήμης που χάθηκαν
με ορφανές φωτογραφίες.
Ο Μάττι αφαιρεί τις φωτογραφίες απ' τις μηχανές
και τις αναρτά στην ιστοσελίδα του, κάθε βδομάδα.
Ο κόσμος το επισκέπτεται
να δει εάν μπορεί να αναγνωρίσει κάποια φωτογραφία που έχασε
ή για να βοηθησει κάποιον να του επιστραφούν οι φωτογραφίες
που ίσως ψάχνει απελπισμένα.
Αυτή είναι η αγαπημένη μου.
(Γέλια)
Ο Μάττι βρήκε αυτόν τον πανέξυπνο τρόπο
για να μοχλεύσει την καλοσύνη των ξένων.
Μπορεί να μοιάζει με απλή ιδέα, και είναι,
αλλά ο αντίκτυπος που έχει στις ζωές των ανθρώπων μπορεί να είναι τεράστιος.
Ο Μάττι μοιράστηκε μαζί μου
ένα μήνυμα όλο συναίσθημα, που έλαβε
απ' την μητέρα στην φωτογραφία.
«Αυτοί είμαστε, εγώ, ο σύζυγος κι ο γιος μου.
Οι άλλες φωτογραφίες είναι από την πολύ άρρωστη γιαγιά μου.
Σας ευχαριστώ που φτιάξατε αυτή την ιστοσελίδα.
Αυτές οι φωτογραφίες σημαίνουν πολλά για μένα.
Η γέννηση του γιού μου βρίσκεται στην μηχανή.
Γίνεται τεσσάρων αύριο».
Κάθε φωτογραφία που βλέπετε εκεί
και χιλιάδες άλλες
έχουν επιστραφεί σ' εκείνους που τις έχασαν -
κάποιες φορές διασχίζοντας ωκεανούς,
κάποιες άλλες ξεπερνώντας τα σύνορα της γλώσσας.
Αυτή είναι η τελευταία καρτποστάλ που θα μοιραστώ μαζί σας σήμερα.
«Όταν εκείνοι που αγαπώ
μου αφήνουν φωνητικά μηνύματα στο τηλέφωνο
πάντα τα κρατάω σε περίπτωση που πεθάνουν αύριο
και δεν έχω άλλο τρόπο
για να ακούσω ποτέ ξανά την φωνή τους».
Όταν ανάρτησα αυτό το μυστικό,
δεκάδες άνθρωποι
έστειλαν φωνητικά μηνύματα απ' τα τηλέφωνά τους,
ορισμένα μάλιστα τα είχαν χρόνια,
μηνύματα από οικογένεια ή φίλους
που είχαν πεθάνει.
Είπαν ότι με το να διατηρούν αυτές τις φωνές
και με το να τις μοιράζονται,
τους βοηθούσε να διατηρήσουν το πνεύμα των αγαπημένων τους ζωντανό.
Μια νεαρή κοπέλα
ανάρτησε το τελευταίο μήνυμα
που άκουσε ποτέ απ' την γιαγιά της.
Τα μυστικά μπορούν να πάρουν πολλές μορφές.
Μπορούν να είναι σοκαριστικά, ή ανόητα
ή συγκινητικά.
Μπορούν να μας συνδέσουν με τη βαθύτερη ανθρωπιά μας
ή με ανθρώπους που δεν θα συναντήσουμε ποτέ ξανά.
Ηχογραφημένο μήνυμα: Πρώτο αποθηκευμένο μήνυμα.
Γιαγιά: ♫ Κάποια έχει γενέθλια σήμερα ♫
♫ Κάποια έχει γενέθλια σήμερα ♫
♫ Τα κεράκια είναι αναμμένα ♫
♫ στην τούρτα κάποιας ♫
♫ Κι είμαστε όλοι καλεσμένοι ♫
♫ για το χατήρι κάποιας ♫
Γίνεσαι 21 ετών σήμερα.
Να έχεις ευτυχισμένα γενέθλια, και σ' αγαπώ.
Γεια σου τώρα.
ΦΓ: Σας ευχαριστώ.
(Χειροκρότημα)
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκρότημα)
Τζουν Κοέν: Φρανκ, αυτό ήταν υπέροχο,
τόσο συγκινητικό.
Εσύ ο ίδιος, έχεις στείλει ποτέ καρτποστάλ;
Έχεις στείλει ποτέ μυστικό στο PostSecret;
ΦΓ:Έχω ένα απ' τα δικά μου μυστικά σε κάθε βιβλίο.
Κατά κάποιον τρόπο, ο λόγος που ξεκίνησα το εγχείρημα αυτό,
παρόλο που δεν το ήξερα τότε,
ήταν επειδή πάλευα με τα ίδια μου τα μυστικά.
Και πηγάζοντας μέσα απ' το πλήθος,
μέσα από την καλοσύνη που οι ξένοι μου έδειχναν,
μπόρεσα να αποκαλύψω
κομμάτια απ' το παρελθόν μου, που με στοίχειωναν.
Τζ.Κ: Κι έχει ανακαλύψει ποτέ κανείς
ποιο ήταν το δικό σου μυστικό μέσα στο βιβλίο;
Μπόρεσε κανείς μέσα απ' τη ζωή σου να το καταλάβει;
ΦΓ: Μερικές φορές, ναι, την μοιράζομαι αυτήν την πληροφορία.
(Γέλια)
(Χειροκρότημα)