WEBVTT

00:00:00.623 --> 00:00:02.825
ผมอยากให้ทุกคนลองถามตัวเอง

00:00:02.825 --> 00:00:06.792
เมื่อพูดถึง "เคมีอินทรีย์"
คุณรู้สึกอย่างไร

00:00:06.792 --> 00:00:08.732
ทำให้คุณคิดถึงอะไร

00:00:08.732 --> 00:00:12.420
มีวิชาหนึ่งที่เปิดสอนอยู่
เกือบทุกมหาวิทยาลัย

00:00:12.420 --> 00:00:14.369
เรียกว่าวิชา "เคมีอินทรีย์"

00:00:14.369 --> 00:00:18.222
พูดถึงวิชานี้ก็หนักและทรหดมากแล้ว

00:00:18.222 --> 00:00:21.336
ด้วยเนื้อหาที่มหาศาลท่วมหัวนักศึกษา

00:00:21.336 --> 00:00:25.414
คุณจะต้องทำเก่งวิชานี้ให้ได้ 
ถ้าคุณอยากเป็นหมอ หมอฟัน

00:00:25.414 --> 00:00:26.866
หรือสัตวแพทย์

00:00:26.866 --> 00:00:30.786
มันทำให้นักศึกษาหลายคนมองวิชานี้เป็นแบบนี้

00:00:32.217 --> 00:00:34.051
มันกลายเป็นอุปสรรค

00:00:34.051 --> 00:00:36.269
ทำให้พวกเขาทั้งกลัว ทั้งเกลียดมัน

00:00:36.269 --> 00:00:38.426
และพวกเขาเรียกมันว่า "วิชาคัดคนออก"

00:00:38.426 --> 00:00:41.181
ช่างเป็นวิชาที่โหดร้ายกับเยาวชนเสียจริง

00:00:41.181 --> 00:00:43.544
เพราะมันคอยกำจัดพวกเขาทิ้ง

00:00:43.544 --> 00:00:47.272
มุมมองแบบนี้ได้แพร่กระจายไปทั่ว
ในสถาบันหลายแห่งเป็นเวลานาน

00:00:47.272 --> 00:00:51.284
ทำให้ทุกคนต่างเป็นกังวล
เมื่อได้ยินสองคำนี้

NOTE Paragraph

00:00:52.963 --> 00:00:55.429
แต่ผมกลับรักวิชานี้มาก

00:00:55.429 --> 00:00:57.907
และผมก็คิดว่าการทำใจยอมรับ
กับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

00:00:57.907 --> 00:00:59.728
เป็นสิ่งที่ให้อภัยไม่ได้

00:00:59.728 --> 00:01:03.547
มันไม่ดีทั้งต่อวิทยาศาสตร์ และต่อสังคม

00:01:03.547 --> 00:01:06.214
ผมคิดว่ามันไม่ควรจะปล่อยให้เป็นแบบนี้

00:01:06.214 --> 00:01:10.010
และผมก็ไม่ได้คิดว่าวิชานี้ควรจะง่ายขึ้น

00:01:10.010 --> 00:01:11.710
มันไม่ควรจะง่ายขึ้น

00:01:11.710 --> 00:01:15.636
แต่มุมมองที่คุณมีต่อสองคำนี้

00:01:17.024 --> 00:01:21.257
ไม่ควรตกทอดมาจากประสบการณ์
จากเหล่านักเรียนเตรียมแพทย์ทั้งหลาย

00:01:21.257 --> 00:01:24.297
ที่กำลังวิตกกังวลกับชีวิตของพวกเขา

00:01:25.480 --> 00:01:28.245
ผมมาที่นี่ ในวันนี้ เพราะผมเชื่อว่า

00:01:28.245 --> 00:01:31.282
ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับ
เคมีอินทรีย์นั้นมีคุณค่า

00:01:31.282 --> 00:01:34.968
และผมคิดว่าทุกคนสามารถเข้าถึงได้

00:01:34.968 --> 00:01:37.879
ซึ่งผมอยากจะพิสูจน์ให้ทุกคนได้เห็นในวันนี้

00:01:37.879 --> 00:01:39.330
ขอให้ผมลองได้ไหม

NOTE Paragraph

00:01:39.334 --> 00:01:40.816
ผู้ชม: เอาสิ

NOTE Paragraph

00:01:40.816 --> 00:01:43.943
เอาล่ะ งั้นเริ่มกันเลย

NOTE Paragraph

00:01:43.943 --> 00:01:45.277
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:01:45.277 --> 00:01:48.320
ในมือผมตอนนี้คือ
เอพิเพน ที่มีราคาสูงลิบลิ่ว

00:01:48.320 --> 00:01:51.190
ข้างในมีตัวยา "เอพิเนฟรีน"

00:01:51.190 --> 00:01:54.058
เอพิเนฟรีนทำให้หัวใจของผม
กลับมาเต้นอีกครั้ง

00:01:54.058 --> 00:01:57.257
และช่วยบรรเทาอาการภูมิแพ้
ซึ่งอันตรายถึงชีวิต

00:01:57.257 --> 00:01:59.931
เพียงแค่ฉีดมันเข้าไปตรงนี้

00:02:00.986 --> 00:02:05.041
มันเหมือนกับการเปิดสวิตซ์ให้ร่างกายของผม
ตอบสนองแบบสู้หรือหนี

00:02:05.041 --> 00:02:09.096
อัตราการเต้นของหัวใจและความดันจะสูงขึ้น
เพื่อสูบฉีดเลือดไปเลี้ยงกล้ามเนื้อ

00:02:09.096 --> 00:02:12.066
รูม่านตาจะขยาย
ผมรู้สึกมีกำลังวังชาขึ้น

00:02:12.066 --> 00:02:17.194
เอพิเนฟรีนเป็นสิ่งที่กำหนด
ความเป็นความตายของใครหลาย ๆ คน

00:02:17.194 --> 00:02:20.419
มันเป็นเหมือนปาฏิหาริย์เล็ก ๆ
ในกำมือคุณ

NOTE Paragraph

00:02:21.459 --> 00:02:24.761
นี่คือโครงสร้างทางเคมีของเอพิเนฟรีน

00:02:25.753 --> 00:02:27.934
นี่คือหน้าตาของ "เคมีอินทรีย์"

00:02:27.934 --> 00:02:30.245
มันดูเหมือน เส้นกับตัวอักษร

00:02:31.362 --> 00:02:33.189
ไม่มีความหมายสำหรับคนทั่วไป

00:02:33.189 --> 00:02:36.590
ผมอยากจะให้พวกคุณเห็นสิ่งที่ผมเห็น
เมื่อผมมองภาพภาพนั้น

00:02:37.645 --> 00:02:39.484
ผมเห็นวัตถุชิ้นหนึ่ง

00:02:41.071 --> 00:02:43.415
ที่มีความลึก และมีส่วนที่หมุนได้

00:02:43.415 --> 00:02:45.104
ขยับได้

00:02:46.214 --> 00:02:48.952
พวกเราเรียกสิ่งนี้ว่า
สารประกอบ หรือโมเลกุล

00:02:48.952 --> 00:02:54.273
มันประกอบขึ้นมาจาก 26 อะตอม
เชื่อมกันด้วยพันธะเคมี

00:02:54.273 --> 00:02:59.795
การจัดเรียงตัวของอะตอมเหล่านี้
ทำให้เอพิเนฟรีนมีลักษณะเฉพาะ

00:02:59.795 --> 00:03:02.190
แต่ว่าไม่เคยมีใครมองเห็นมันจริง ๆ

00:03:02.190 --> 00:03:03.774
เพราะว่ามันเล็กมาก

00:03:03.774 --> 00:03:06.826
ดังนั้นมันจึงเป็นการตีความทางศิลปะ

00:03:06.826 --> 00:03:09.350
ผมอยากจะให้พวกคุณให้เห็น
ว่ามันเล็กแค่ไหน

00:03:10.618 --> 00:03:14.792
ในหลอดนี้มีสารน้อยกว่าครึ่งมิลลิกรัม
ที่ละลายอยู่ในน้ำ

00:03:14.792 --> 00:03:16.409
มีมวลเท่าเม็ดทรายหนึ่งเม็ด

00:03:16.409 --> 00:03:21.339
เอพิเนฟรีนในหลอดนี้
มีจำนวนโมเลกุลหนึ่งล้านล้านล้านโมเลกุล

00:03:21.339 --> 00:03:23.307
ซึ่งก็คือเลขศูนย์ 18 ตัว

00:03:23.307 --> 00:03:25.363
เป็นตัวเลขที่ยากที่จะคิดภาพตาม

00:03:25.363 --> 00:03:28.341
เรามีกันอยู่เจ็ดพันล้านคนบนโลก

00:03:28.341 --> 00:03:32.936
อาจจะมีดาวสี่แสนล้านดวงในกาแล็กซี

00:03:32.936 --> 00:03:35.057
นั่นยังไม่เข้าใกล้เลย

00:03:35.057 --> 00:03:36.968
ถ้าคุณต้องการทราบปริมาณที่แน่ชัด

00:03:36.968 --> 00:03:39.699
ให้คุณนึกถึงปริมาณเม็ดทรายทุกเม็ด

00:03:39.699 --> 00:03:43.579
บนชายหาดทุกหาด 
ทั้งที่อยู่ใต้มหาสมุทรและทะเลสาบทุกแห่ง

00:03:43.579 --> 00:03:46.345
และย่อขนาดมันลงมาในหลอดนี้

NOTE Paragraph

00:03:47.821 --> 00:03:50.751
เอพิเนฟรีนนั้นเล็กมาก 
พวกเราไม่มีทางที่จะมองเห็นมัน

00:03:50.751 --> 00:03:53.051
แม้แต่จะใช้กล้องจุลทรรศน์ก็ตาม

00:03:53.995 --> 00:03:55.624
แต่พวกเรารู้ว่าหน้าตาเป็นยังไง

00:03:55.624 --> 00:03:59.341
เพราะมันแสดงตัวตน
ให้เราเห็นผ่านเครื่องมือที่ซับซ้อน

00:03:59.341 --> 00:04:01.147
ที่มีชื่อสุดแฟนซีว่า

00:04:01.147 --> 00:04:04.232
"นิวเคลียร์แมกเนติกเรโซแนนซ์
สเปกโทรมิเตอร์"

00:04:05.398 --> 00:04:08.709
ไม่ว่าจะมองเห็นหรือไม่
พวกเรารู้จักโมเลกุลนี้เป็นอย่างดี

00:04:08.709 --> 00:04:11.046
มันเกิดจากอะตอมสี่ชนิดที่แตกต่างกัน

00:04:11.046 --> 00:04:13.273
ไฮโดรเจน คาร์บอน ออกซิเจน และไนโตรเจน

00:04:13.273 --> 00:04:15.474
นี่คือสีที่นิยมใช้บ่งบอกแต่ละอะตอม

00:04:15.474 --> 00:04:18.579
ทุกสิ่งในเอกภพ
ต่างก็เกิดจากทรงกลมเล็ก ๆ นี้

00:04:18.579 --> 00:04:20.265
ที่เราเรียกว่าอะตอม

00:04:20.265 --> 00:04:22.505
วัตถุดิบพื้นฐานพวกนี้
มีอยู่ประมาณร้อยชนิด

00:04:22.505 --> 00:04:24.764
พวกมันประกอบมาจาก
อนุภาคพื้นฐานอีกสามชนิด

00:04:24.764 --> 00:04:26.594
ได้แก่โปรตอน นิวตรอน
และอิเล็กตรอน

00:04:26.594 --> 00:04:29.900
พวกเราจัดเรียงอะตอมเหล่านี้ออกมา
เป็นตารางที่คุ้นเคยกันดี

00:04:30.855 --> 00:04:33.078
พวกเราตั้งชื่อและให้เลขประจำตัวแก่มัน

00:04:33.078 --> 00:04:35.758
ตามที่พวกเรารู้กันดี
ชีวิตไม่ได้ต้องการทั้งหมดนี้

00:04:35.758 --> 00:04:38.167
แค่ส่วนเล็ก ๆ แค่นั้น

00:04:38.167 --> 00:04:41.824
และมีอะตอมอยู่สี่ชนิด
ที่โดดเด่นกว่าชนิดอื่น

00:04:41.824 --> 00:04:43.971
ที่เป็นโครงสร้างหลักของชีวิต

00:04:43.971 --> 00:04:47.471
และพวกมันคือพวกเดียวกับที่อยู่ในเอพิเนฟรีน

00:04:47.471 --> 00:04:50.673
ไฮโดรเจน คาร์บอน ไนโตรเจน และออกซิเจน

00:04:52.412 --> 00:04:55.427
สิ่งที่ผมจะบอกคุณต่อไปนี้เป็นหัวใจสำคัญ

00:04:56.443 --> 00:04:59.339
เมื่ออะตอมเหล่านี้เชื่อมต่อกันเป็นโมเลกุล

00:04:59.339 --> 00:05:01.122
มันจะเป็นไปตามกฎที่ตั้งไว้

00:05:01.122 --> 00:05:03.302
ไฮโดรเจนสร้างได้หนึ่งพันธะ

00:05:03.302 --> 00:05:05.168
ออกซิเจนจะต้องเป็นสองพันธะเสมอ

00:05:05.168 --> 00:05:06.538
ไนโตรเจนสร้างสามพันธะ

00:05:06.538 --> 00:05:08.112
และคาร์บอนสร้างได้สี่พันธะ

00:05:08.957 --> 00:05:10.318
แค่นั้น

00:05:10.318 --> 00:05:12.647
H O N C -- หนึ่ง สอง สาม สี่

00:05:13.962 --> 00:05:17.738
ถ้าคุณนับได้ถึงสี่แล้วสะกดผิดเป็น "honk"

00:05:17.738 --> 00:05:19.984
คุณจะจำได้ไปตลอดชีวิต

NOTE Paragraph

00:05:19.984 --> 00:05:21.900
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:05:21.900 --> 00:05:24.543
เอาล่ะ ตอนนี้เรามีวัตถุดิบสี่ถ้วย

00:05:24.543 --> 00:05:27.631
เราสามารถนำมันมาสร้างโมเลกุลได้

00:05:28.708 --> 00:05:30.557
มาเริ่มด้วยเอพิเนฟรีนดีกว่า

00:05:31.464 --> 00:05:35.405
พันธะที่เชื่อมระหว่างอะตอม
เกิดจากอิเล็กตรอน

00:05:36.454 --> 00:05:39.311
อะตอมใช้อิเล็กตรอนเป็นแขน
ในการจับกับอะตอมข้างๆ

00:05:39.311 --> 00:05:41.877
อิเล็กตรอนสองตัวต่อหนึ่งพันธะ
เหมือนการจับมือ

00:05:41.877 --> 00:05:43.718
และการจับมือมันไม่ถาวร

00:05:43.718 --> 00:05:46.221
มันสามารถละจากกันเพื่อไปจับกับอะตอมอื่นต่อ

00:05:46.221 --> 00:05:48.135
นั่นคือสิ่งที่เราเรียกว่าปฏิกิริยาเคมี

00:05:48.135 --> 00:05:50.960
เมื่ออะตอมแลกคู่กัน
เพื่อสร้างโมเลกุลใหม่

00:05:50.960 --> 00:05:54.589
แกนหลักของเอพิเนฟรีน
ประกอบด้วยคาร์บอนเป็นส่วนมาก

00:05:54.589 --> 00:05:56.097
และนั่นเกิดขึ้นทั่วไป

00:05:56.097 --> 00:05:58.564
คาร์บอนเป็นวัสดุโครงสร้าง
ที่สิ่งมีชีวิตโปรดปราน

00:05:58.564 --> 00:06:01.651
เพราะว่ามันจับมือกันได้
ในจำนวนที่เหมาะสม

00:06:01.651 --> 00:06:03.803
บวกกับความแข็งแรงในการจับที่พอเหมาะ

00:06:03.803 --> 00:06:08.188
และนั่นคือเหตุผลที่เรานิยามเคมีอินทรีย์
ว่าเป็นการศึกษาโมเลกุลคาร์บอน

NOTE Paragraph

00:06:08.188 --> 00:06:13.082
ถ้าเราสร้างโมเลกุลที่เล็กที่สุด
ที่สามารถคิดได้และเป็นไปตามกฎ

00:06:13.082 --> 00:06:16.092
พวกมันให้ความสำคัญกับกฏ
และพวกมันมีชื่อที่คล้ายกัน

00:06:16.092 --> 00:06:19.927
น้ำ แอมโมเนีย และมีเทน 
H2O NH3 และ CH4

00:06:21.389 --> 00:06:24.074
เราใช้ชื่ออะตอม "ไฮโดรเจน"
"ออกซิเจน" และ "ไนโตรเจน"

00:06:24.074 --> 00:06:26.481
มาใช้กับโมเลกุลทั้งสามชนิด

00:06:26.481 --> 00:06:28.781
ซึ่งมีสองอะตอมที่เหมือนกัน

00:06:28.781 --> 00:06:30.582
และพวกมันยังคงเป็นไปตามกฎ

00:06:30.582 --> 00:06:33.244
เนื่องจากมีหนึ่ง สอง และสามพันธะ
ภายในโมเลกุลของพวกมัน

00:06:33.248 --> 00:06:35.273
นั่นคือสาเหตุที่เรียกออกซิเจนว่า O2

NOTE Paragraph

00:06:36.449 --> 00:06:38.394
ผมจะแสดงการสันดาปให้พวกคุณดู

00:06:39.323 --> 00:06:41.844
นี่คือคาร์บอนไดออกไซด์ CO2

00:06:41.844 --> 00:06:46.692
วางน้ำและออกซิเจนไว้ข้างบนมันอีกที
ส่วนข้าง ๆ ให้เป็นเชื้อเพลิง

00:06:46.692 --> 00:06:49.018
เชื้อเพลิงพวกนี้ประกอบด้วย
ไฮโดรเจนและคาร์บอน

00:06:49.018 --> 00:06:51.738
นี่คือที่มาของชื่อไฮโดรคาร์บอน
มาจากความสร้างสรรค์ล้วน ๆ

NOTE Paragraph

00:06:51.742 --> 00:06:53.262
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:06:53.262 --> 00:06:55.415
ดังนั้นเมื่อพวกมันชนกับโมเลกุลออกซิเจน

00:06:55.415 --> 00:06:59.613
เหมือนกับที่เกิดในเครื่องยนต์
หรือเตาบาร์บีคิวของคุณ

00:06:59.613 --> 00:07:02.134
พวกมันจะปลดปล่อยพลังงานและรวมตัวกันใหม่


00:07:02.134 --> 00:07:05.084
คาร์บอนทุก ๆ อะตอมจะลงเอยด้วย
การเป็นศูนย์กลางให้กับโมเลกุล CO2

00:07:05.084 --> 00:07:06.456
คอยจับแขนออกซิเจนสองตัว

00:07:06.456 --> 00:07:08.839
และไฮโดรเจนทั้งหมดจะเป็นส่วนหนึ่งของน้ำ


00:07:08.843 --> 00:07:10.769
และมันเป็นไปตามกฎทุกอย่าง

00:07:10.769 --> 00:07:12.181
ไม่มีข้อยกเว้น

00:07:12.181 --> 00:07:14.683
แม้ว่าจะเป็นโมเลกุล
ที่มีขนาดใหญ่แค่ไหนก็ตาม

00:07:14.683 --> 00:07:16.141
เช่นเดียวกับสามตัวนี้

00:07:17.347 --> 00:07:19.572
นี่คือวิตามินที่พวกเรารู้จัก

00:07:19.572 --> 00:07:21.150
วางอยู่ข้าง ๆ ยาขนานเอกของพวกเรา

NOTE Paragraph

00:07:21.150 --> 00:07:22.516
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:07:22.516 --> 00:07:24.113
ความเป็นมาของมอร์ฟีน

00:07:24.113 --> 00:07:26.823
เป็นหนึ่งในเรื่องราวที่สำคัญที่สุด
ในประวัติศาสตร์การแพทย์

00:07:26.823 --> 00:07:29.109
มันเป็นยาตัวแแรก
ที่เอาชนะความเจ็บปวดทางกายได้

00:07:29.109 --> 00:07:31.177
ทุก ๆ โมเลกุลมีความเป็นมา

00:07:31.177 --> 00:07:32.851
และล้วนได้รับการเผยแพร่

00:07:32.851 --> 00:07:36.265
มันถูกบันทึกโดยนักวิทยาศาสตร์
และอ่านโดยนักวิทยาศาสตร์

00:07:36.265 --> 00:07:39.524
เราจึงมีข้อมูลที่พร้อมใช้งานมากมาย
จนวาดลงบนกระดาษได้อย่างรวดเร็ว

00:07:39.524 --> 00:07:41.333
ซึ่งผมต้องสอนพวกคุณว่าควรทำยังไง

NOTE Paragraph

00:07:41.333 --> 00:07:43.996
เริ่มจากวางเอพิเนฟรีนลงบนกระดาษ

00:07:43.996 --> 00:07:46.816
จากนั้นแทนที่ลูกกลม ๆ ทั้งหมดด้วยตัวอักษร

00:07:46.816 --> 00:07:49.289
และจากพันธะที่เคยวางตามแนวระนาบกระดาษ

00:07:49.289 --> 00:07:51.112
ได้เปลี่ยนเป็นเส้นธรรมดา ๆ

00:07:51.112 --> 00:07:53.235
พันธะที่เคยชี้ไปข้างหน้าและหลัง

00:07:53.235 --> 00:07:54.857
ได้กลายเป็นสามเหลี่ยมเล็ก ๆ

00:07:54.857 --> 00:07:57.340
ทั้งแบบทึบและแบบประ
เพื่อบอกความลึก

00:07:57.340 --> 00:07:59.581
เราไม่วาดคาร์บอนลงไป

00:07:59.581 --> 00:08:02.831
ซ่อนมันไว้ดีกว่า
เพื่อที่จะได้ประหยัดเวลา

00:08:02.831 --> 00:08:05.957
มุมของพันธะบ่งชี้ชัดว่าเป็นคาร์บอน

00:08:05.957 --> 00:08:10.010
เราไม่เขียนอะตอมไฮโดรเจน
ที่ทำพันธะกับคาร์บอน

00:08:10.010 --> 00:08:11.801
เรารู้ว่ามันอยู่ตรงนั้น

00:08:11.801 --> 00:08:14.663
เมื่อไรก็ตามที่คาร์บอนหนึ่งตัว
มีน้อยกว่าสี่พันธะ

00:08:15.853 --> 00:08:19.479
สิ่งสุดท้ายที่ต้องทำคือ
พันธะระหว่าง OH และ NH

00:08:19.479 --> 00:08:21.560
แค่เอามันออกไปทำให้ดูสะอาดตาขึ้น

00:08:21.560 --> 00:08:23.061
และทั้งหมดก็มีแค่นี้

00:08:23.061 --> 00:08:25.675
นี่คือวิธีการวาดโมเลกุล
ให้ได้อย่างมืออาชีพ

00:08:25.675 --> 00:08:28.690
นี่คือสิ่งที่พวกคุณเห็นในวิกิพีเดีย

NOTE Paragraph

00:08:30.373 --> 00:08:34.575
มันอาจจะใช้เวลาในการฝึกสักหน่อย
แต่ผมเชื่อว่าทุกคนสามารถทำได้

00:08:34.579 --> 00:08:37.726
แต่สำหรับวันนี้ นี่คือเอพิเนฟรีน

00:08:37.726 --> 00:08:40.758
หรืออาจเรียกว่าอะดรีนาลีน 
มันคือตัวเดียวกัน

00:08:40.758 --> 00:08:42.434
ที่ถูกสร้างขึ้นจากต่อมหมวกไต

00:08:42.434 --> 00:08:45.410
โมเลกุลนี้กำลังแหวกว่าย
อยู่ในร่างกายของทุกคน

00:08:45.410 --> 00:08:47.250
มันเป็นโมเลกุลธรรมชาติ

00:08:47.250 --> 00:08:51.598
เอพิเพนแค่เพิ่มมันเข้าไปอีกล้านล้านล้าน
โมเลกุลในเวลารวดเร็ว

NOTE Paragraph

00:08:51.598 --> 00:08:53.172
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:08:53.172 --> 00:08:56.331
พวกเราสามารถสกัดเอพิเนฟรีน

00:08:56.331 --> 00:08:59.715
จากต่อมหมวกไตของแกะหรือวัว

00:08:59.715 --> 00:09:02.149
แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ได้มันมา

00:09:02.149 --> 00:09:05.271
เราสร้างมันขึ้นมาในโรงงาน

00:09:05.271 --> 00:09:11.092
โดยการต่อโมเลกุลเล็ก ๆ
ที่ส่วนมากได้มาจากปิโตรเลียมเข้าด้วยกัน

00:09:11.092 --> 00:09:13.492
และนี่ได้มาจากการสังเคราะห์ 100 เปอร์เซ็นต์

00:09:13.492 --> 00:09:17.744
คำว่า "สังเคราะห์" 
อาจทำให้บางคนรู้สึกไม่สบายใจ

00:09:17.744 --> 00:09:21.049
ไม่เหมือนกับคำว่า "ธรรมชาติ"
ที่ทำให้เรารู้สึกปลอดภัย

00:09:21.049 --> 00:09:25.165
แต่โมเลกุลทั้งสองแบบนี้
แทบแยกกันไม่ออกเลย

00:09:26.263 --> 00:09:30.259
เราไม่ได้พูดถึงรถสองคันที่ออกมาจาก
โรงงานประกอบ

00:09:30.259 --> 00:09:32.294
รถยนต์อาจมีรอยขีดข่วนได้บ้าง

00:09:32.294 --> 00:09:34.153
แต่คุณขีดข่วนอะตอมไม่ได้

00:09:34.153 --> 00:09:38.629
โมเลกุลคู่นี้เหมือนกันอย่างไม่น่าเชื่อ
ด้วยเหตุผลในเชิงคณิตสาสตร์

00:09:38.629 --> 00:09:42.028
ในระดับอะตอม
คณิตศาสตร์ใช้พิสูจน์ได้จริง

00:09:42.028 --> 00:09:46.448
ไม่มีใครทราบประวัติความเป็นมา
ของโมเลกุลเอพิเนฟรีน

00:09:46.448 --> 00:09:48.017
มันเป็นตามที่เห็นทุกวันนี้

00:09:48.017 --> 00:09:49.702
และเมื่อคุณได้รับมันแล้ว

00:09:49.702 --> 00:09:53.927
ไม่ว่าคำว่า "ธรรมชาติ" หรือ "สังเคราะห์" 
ก็ไม่สำคัญทั้งนั้น

00:09:53.927 --> 00:09:57.606
ธรรมชาติเองก็สังเคราะห์มันขึ้นมา
ในแบบเดียวกับที่เราทำ

00:09:57.606 --> 00:09:59.917
เว้นแต่ว่าธรรมชาติถนัดในเรื่องนี้
ดีกว่าพวกเรา

NOTE Paragraph

00:09:59.917 --> 00:10:02.259
ก่อนที่จะมีสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้

00:10:02.259 --> 00:10:05.300
โมเลกุลทั้งหมดนั้นมีขนาดเล็กและเรียบง่าย

00:10:05.300 --> 00:10:06.915
คาร์บอนไดออกไซด์ น้ำ ไนโตรเจน

00:10:08.018 --> 00:10:09.148
แค่สิ่งเรียบง่าย

00:10:09.148 --> 00:10:11.210
การเกิดของสิ่งมีชีวิตทำให้มันเปลี่ยนไป

00:10:11.210 --> 00:10:14.460
ชีวิตก่อให้เกิดโรงงานสังเคราะห์ทางชีวภาพ
ที่หล่อเลี้ยงด้วยแสงอาทิตย์

00:10:14.460 --> 00:10:17.959
และภายในโรงงานแห่งนั้น
คือโมเลกุลเล็ก ๆ ที่พุ่งชนกัน

00:10:17.963 --> 00:10:21.331
และกลายเป็นโมเลกุลที่ใหญ่ขึ้น
คาร์โบไฮเดรต โปรตีน กรดนิวคลีอิก

00:10:21.331 --> 00:10:23.748
เป็นการเพื่มจำนวนของการสร้างที่งดงาม

00:10:25.613 --> 00:10:27.938
ธรรมชาติคือบรรพบุรุษของนักเคมีอินทรีย์

00:10:28.932 --> 00:10:32.205
ผลงานของเธอช่วยเติมเต็มท้องฟ้า
ด้วยแก๊สออกซิเจนที่เราใช้หายใจ

00:10:32.205 --> 00:10:33.847
ออกซิเจนที่มีพลังงานมากมายนี้

NOTE Paragraph

00:10:35.597 --> 00:10:38.802
โมเลกุลทั้งหมดนี้
จะรวมกันกับพลังงานของดวงอาทิตย์

00:10:38.802 --> 00:10:40.710
มันกักพลังงานราวกับแบตเตอรี่

00:10:40.710 --> 00:10:44.292
ฉะนั้นธรรมชาติทำมาจากสารเคมี

00:10:44.292 --> 00:10:47.238
บางที พวกคุณอาจช่วยผมกอบกู้คำว่า
"สารเคมี" กลับมา

00:10:47.238 --> 00:10:49.705
เพราะว่ามันถูกขโมยไปจากพวกเรา

00:10:49.705 --> 00:10:52.314
มันไม่ได้เป็นพิษ และไม่ได้มีอันตราย

00:10:52.314 --> 00:10:55.087
มันไม่ได้สื่อว่าเป็นสิ่งของปลอม
หรือไม่เป็นธรรมชาติ

00:10:55.087 --> 00:10:57.054
มันก็คือ

00:10:57.054 --> 00:10:58.804
"สิ่งของทั่วไป" โอเคไหมครับ

NOTE Paragraph

00:10:58.804 --> 00:10:59.945
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:10:59.945 --> 00:11:03.959
มันไม่มีถ่านก้อนไหนปลอดสารเคมี

00:11:03.959 --> 00:11:05.143
มันน่าตลก

NOTE Paragraph

00:11:05.143 --> 00:11:06.244
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:11:06.244 --> 00:11:08.091
และผมจะขอพูดอีกประโยค

00:11:09.212 --> 00:11:11.637
คำว่า "ธรรมชาติ" ไม่ได้แปลว่า "ปลอดภัย"

00:11:11.637 --> 00:11:14.123
เรื่องนี้คุณก็รู้

00:11:14.123 --> 00:11:18.736
มีสารเคมีจากธรรมชาติเยอะแยะที่เป็นพิษ

00:11:18.736 --> 00:11:21.237
และอีกมากมายที่รสชาติอร่อย

00:11:21.237 --> 00:11:23.279
และอาจจะทั้งคู่

NOTE Paragraph

00:11:23.279 --> 00:11:24.784
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:11:24.784 --> 00:11:26.808
ทั้งเป็นพิษและอร่อย

NOTE Paragraph

00:11:26.813 --> 00:11:29.575
ทางเดียวที่จะบอกว่าสิ่งนั้นอันตรายหรือไม่

00:11:29.575 --> 00:11:31.517
คือต้องลอง

00:11:31.517 --> 00:11:33.663
และผมไม่ได้หมายถึงให้พวกคุณลอง

00:11:33.663 --> 00:11:36.476
เรามีผู้เชี่ยวชาญเรื่องความเป็นพิษ

00:11:36.476 --> 00:11:38.124
พวกเขาถูกฝึกมาเป็นอย่างดี

00:11:38.124 --> 00:11:40.736
คุณควรจะเชื่อใจพวกเขาอย่างที่ผมเชื่อ

NOTE Paragraph

00:11:40.736 --> 00:11:42.703
โมเลกุลทางธรรมชาติมีอยู่ทั่วไป

00:11:42.703 --> 00:11:46.930
รวมไปถึงพวกที่สลายตัวไปเป็นสารสีดำ
ที่เรียกว่าปิโตรเลียม

00:11:46.930 --> 00:11:49.628
เรากลั่นโมเลกุลเหล่านี้

00:11:49.628 --> 00:11:52.878
พวกมันไม่ได้มีอะไรที่ผิดธรรมชาติ
พวกเราแค่ทำให้บริสุทธิ์

00:11:54.248 --> 00:11:57.170
ตอนนี้พวกเราพึ่งพามันเพื่อพลังงาน

00:11:57.170 --> 00:12:01.349
นั่นหมายความว่า
ทุก ๆ อะตอมคาร์บอนจะถูกเปลี่ยนไปเป็น CO2

00:12:01.349 --> 00:12:04.267
ซึ่งคือแก๊สเรือนกระจก
ที่ทำลายสภาพอากาศของเราอยู่ตอนนี้

00:12:04.267 --> 00:12:07.972
บางทีความรู้ทางเคมี
ก็ทำให้การยอมรับความจริงเรื่องนี้ง่ายขึ้น

00:12:07.972 --> 00:12:09.636
สำหรับบางคน ผมก็ไม่ทราบ

00:12:09.636 --> 00:12:12.553
แต่โมเลกุลเหล่านี้ ไม่ใช่แค่พลังงานฟอสซิล

00:12:12.553 --> 00:12:15.225
พวกมันยังเป็นวัตถุดิบที่ถูกที่สุด

00:12:15.225 --> 00:12:17.615
ในการนำมาทำอะไรบางอย่างที่เรียกว่า
การสังเคราะห์

00:12:17.615 --> 00:12:21.023
พวกเราเอามันมาใช้ราวกับเป็นชิ้นส่วนเลโก้

00:12:21.023 --> 00:12:25.350
พวกเราเรียนรู้ว่าจะต่อมันเข้าด้วยกัน
หรือแยกมันออกจากกันยังไงภายใต้การควบคุม

00:12:25.350 --> 00:12:26.920
ผมลองทำมาแล้วหลายรอบ

00:12:26.920 --> 00:12:29.477
และยังคิดว่ามัน
เป็นเรื่องน่าทึ่งที่เป็นไปได้

00:12:29.477 --> 00:12:33.229
สิ่งที่พวกเราทำเป็นเหมือนการต่อเลโก้

00:12:33.229 --> 00:12:35.739
ซึ่งเราเทตัวต่อหลายกล่องลงในเครื่องซักผ้า

00:12:35.739 --> 00:12:37.164
แต่มันได้ผล

NOTE Paragraph

00:12:37.164 --> 00:12:41.401
เราสามารถสร้างโมเลกุลเหมือนกับที่
ธรรมชาติสร้างได้เป๊ะ ๆ อย่างเอพิเนฟรีน

00:12:41.401 --> 00:12:45.407
เรายังสร้างชิ้นงานของเราเองได้
จากความกระเสือกกระสน เหมือนสองตัวนี้

00:12:45.407 --> 00:12:49.651
หนึ่งในสองตัวนี้ช่วยหยุดอาการของ
โรคปลอกประสาทเสื่อมแข็ง

00:12:49.655 --> 00:12:53.492
อีกตัวหนึ่งช่วยรักษามะเร็งต่อมน้ำเหลือง
ที่เกิดจากเซลล์ที

00:12:53.492 --> 00:12:57.748
เป็นโมเลกุลที่มีขนาดและรูปร่างเข้ากันเป๊ะ
เหมือนกับการไขกุญแจ

00:12:57.748 --> 00:13:01.237
และเมื่อมันประกบพอดี
มันรบกวนสมบัติทางเคมีของโรค

00:13:01.237 --> 00:13:02.634
นั่นคือการทำงานของยา

00:13:03.650 --> 00:13:05.240
ไม่ว่าจะธรรมชาติหรือสังเคราะห์

00:13:05.240 --> 00:13:08.574
พวกมันล้วนเป็นโมเลกุลที่เกิดขึ้นเพื่อ
ไปประกบเข้ากับอะไรสักอย่างพอดี

NOTE Paragraph

00:13:08.574 --> 00:13:11.362
แต่ธรรมชาติถนัดเรื่องนี้มากกว่าพวกเรา

00:13:11.362 --> 00:13:13.508
สิ่งที่ธรรมชาติสร้างขึ้นจึงน่าประทับใจกว่า

00:13:13.508 --> 00:13:15.120
อย่างเช่นตัวนี้

00:13:15.120 --> 00:13:17.039
นี่เรียกว่าแวนโคมัยซิน

00:13:17.039 --> 00:13:20.212
ธรรมชาติมอบคลอรีนสองอะตอม
ให้กับเจ้ายักษ์ใหญ่ตัวนี้

00:13:20.212 --> 00:13:22.451
ประดับราวกับเป็นต่างหู

00:13:22.451 --> 00:13:27.296
เราค้นพบแวนโคมัยซินจากบ่อโคลนในป่า
ที่บอร์เนียวในปี ค.ศ. 1953

00:13:27.296 --> 00:13:29.422
มันเกิดจากแบคทีเรีย

00:13:30.495 --> 00:13:33.811
เราไม่สามารถสังเคราะห์สิ่งนี้ได้
มันต้องใช้เงินมหาศาล

00:13:33.811 --> 00:13:38.187
มันซับซ้อนเกินความสามารถของพวกเรา
แต่พวกเราสามารถเก็บเกี่ยวมันจากธรรมชาติได้

00:13:38.187 --> 00:13:42.444
และพวกเราก็ทำ เพราะว่ามันคือ
หนึ่งในยาปฏิชีวนะที่ทรงพลังที่สุด

00:13:42.444 --> 00:13:45.297
และมีรายงานโมเลกุลใหม่ ๆ ในวารสารทุก ๆ วัน

00:13:45.297 --> 00:13:48.847
พวกเราสร้างมันขึ้นมา หรือค้นพบมัน
ในทุกซอกทุกมุมของดาวดวงนี้

00:13:49.982 --> 00:13:51.753
และนั่นคือที่ที่เราได้ยามา

00:13:51.753 --> 00:13:53.982
และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมหมอถึงมีพลังวิเศษ

NOTE Paragraph

00:13:53.982 --> 00:13:55.048
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:13:55.048 --> 00:13:57.518
เพื่อรักษาโรคติดเชื้อและอื่น ๆ

NOTE Paragraph

00:13:57.518 --> 00:14:01.637
การเป็นหมอทุกวันนี้เหมือนกับการเป็นอัศวิน
ในชุดเกราะเปล่งประกาย

00:14:01.637 --> 00:14:04.899
พวกเขาสู้ในสนามรบด้วยความกล้าและใจเย็น

00:14:04.899 --> 00:14:06.853
พร้อมด้วยอาวุธที่พรั่งพร้อม

00:14:06.853 --> 00:14:10.655
อย่าได้ลืมบทบาทของช่างตีเหล็กในรูปนี้ไป

00:14:10.655 --> 00:14:13.826
ถ้าไม่มีช่างตีเหล็ก
หลาย ๆ อย่างอาจดูแตกต่างไป

NOTE Paragraph

00:14:13.826 --> 00:14:16.269
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:14:16.269 --> 00:14:18.586
แต่วิทยาศาสตร์แขนงนี้ไปไกลกว่าเรื่องหยูกยา

00:14:18.586 --> 00:14:21.903
มันคือน้ำมัน ตัวทำละลาย สารให้รสชาติ

00:14:21.903 --> 00:14:24.763
สิ่งทอ และพลาสติกทั้งหมด

00:14:24.763 --> 00:14:26.607
เบาะที่พวกคุณนั่งทับอยู่ตอนนี้

00:14:26.607 --> 00:14:29.977
ทั้งหมดล้วนผลิตขึ้นด้วยน้ำมือมนุษย์
และเกือบทั้งหมดเป็นคาร์บอน

00:14:29.977 --> 00:14:31.655
ทำให้ทั้งหมดเป็นเคมีอินทรีย์

00:14:31.655 --> 00:14:33.858
นี่คือความล้ำหน้าทางวิทยาศาสตร์

NOTE Paragraph

00:14:33.858 --> 00:14:36.416
ผมมีสิ่งที่ยังไม่ได้พูดถึงอีกมากในวันนี้

00:14:36.416 --> 00:14:39.455
ฟอสฟอรัส ซัลเฟอร์ และอะตอมอื่น ๆ

00:14:39.455 --> 00:14:42.157
ทำไมพวกมันถึงทำพันธะในแบบที่ทำกันอยู่

00:14:42.157 --> 00:14:43.416
ความสมมาตร

00:14:43.416 --> 00:14:45.301
อิเล็กตรอนที่ไม่สร้างพันธะ

00:14:45.301 --> 00:14:46.659
อะตอมที่มีประจุ

00:14:46.659 --> 00:14:49.903
ปฏิกิริยาและกลไกของมัน
และอื่น ๆ อีกมากมาย

00:14:49.903 --> 00:14:51.973
การสังเคราะห์ใช้เวลานานมากในการเรียนรู้

NOTE Paragraph

00:14:51.973 --> 00:14:54.802
แต่ผมไม่ได้มาที่นี่
เพื่อสอนเคมีอินทรีย์แก่พวกคุณ

00:14:54.802 --> 00:14:56.708
ผมแค่ต้องการแสดงให้เห็น

00:14:56.708 --> 00:14:58.611
ผมได้รับความช่วยเหลืออย่างมากในวันนี้

00:14:58.611 --> 00:15:01.701
จากชายหนุ่มที่ชื่อเวสตัน เดอร์แลนด์

00:15:01.701 --> 00:15:03.397
และคุณเจอเขาแล้ว

00:15:04.427 --> 00:15:06.648
เขาเป็นนักศึกษาปริญญาตรี สาขาเคมี

00:15:06.648 --> 00:15:10.034
และเขาเหมือนจะเก่งในด้าน
คอมพิวเตอร์กราฟิกอีกด้วย

NOTE Paragraph

00:15:10.034 --> 00:15:11.771
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:15:11.771 --> 00:15:15.647
เวสตันออกแบบโมเลกุลที่เคลื่อนไหวทั้งหมด

00:15:15.647 --> 00:15:17.299
ที่คุณเห็นในวันนี้

00:15:17.299 --> 00:15:20.447
เขาและผมอยากสาธิตโดยใช้กราฟิกแบบนี้เพื่อ

00:15:20.447 --> 00:15:23.345
ช่วยเหลือคนที่พูดเกี่ยวกับ
วิทยาศาสตร์อันซับซ้อนนี้

00:15:23.345 --> 00:15:29.158
เป้าหมายของพวกเราคือต้องการให้พวกคุณเห็น
ว่าเคมีอินทรีย์ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว

00:15:29.158 --> 00:15:32.152
แกนหลักของมันเป็นเหมือนหน้าต่าง

00:15:32.152 --> 00:15:36.355
ที่ทำให้โลกธรรมชาติอันงดงาม
ดูสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น

NOTE Paragraph

00:15:36.355 --> 00:15:37.556
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:15:37.556 --> 00:15:40.807
(เสียงปรบมือ)