1 00:00:00,000 --> 00:00:03,000 Seguramente moitos de vós coñecedes a historia dos dous vendedores 2 00:00:03,000 --> 00:00:06,000 que baixaron a África nos primeiros anos do século XX. 3 00:00:06,000 --> 00:00:08,000 Enviáronos para ver se había algunha oportunidade 4 00:00:08,000 --> 00:00:10,000 para vender zapatos. 5 00:00:10,000 --> 00:00:13,000 E dende aló enviaron uns telegramas a Manchester. 6 00:00:13,000 --> 00:00:17,000 E un deles escrebeu: "Situación desesperanzadora. Stop. 7 00:00:17,000 --> 00:00:18,000 Non levan zapatos postos". 8 00:00:18,000 --> 00:00:21,000 E o outro escrebeu: "Magnífica oportunidade. 9 00:00:21,000 --> 00:00:23,000 Ainda non levan zapatos postos". 10 00:00:23,000 --> 00:00:24,000 (Sorrisos) 11 00:00:24,000 --> 00:00:27,000 Ben, pois hai unha situación semellante no mundo da música clásica, 12 00:00:28,000 --> 00:00:29,000 porque hai algunha xente que pensa 13 00:00:29,000 --> 00:00:32,000 que a música clásica está a morrer. 14 00:00:33,000 --> 00:00:36,000 E hai algúns de nós que pensamos que está todo por ver. 15 00:00:36,000 --> 00:00:40,000 E mellor que ir ás estatísticas e as modas 16 00:00:40,000 --> 00:00:42,000 e falarvos de todas as orquestas que están a pechar, 17 00:00:42,000 --> 00:00:45,000 e as discográficas que están a virse abaixo, 18 00:00:45,000 --> 00:00:49,000 Pensei que deberíamos facer un experimento esta noite -- un experimento. 19 00:00:49,000 --> 00:00:53,000 De feito, non é realmente un experimento porque eu sei o resultado. 20 00:00:54,000 --> 00:00:56,000 Mais é como un experimento. Agora ben, antes de -- 21 00:00:56,000 --> 00:01:00,000 (Sorrisos) 22 00:01:00,000 --> 00:01:02,000 -- antes de comezar, preciso dúas cousas. 23 00:01:02,000 --> 00:01:06,000 A primeira, é que vos quero recordar como sona un neno de 7 anos 24 00:01:07,000 --> 00:01:08,000 cando toca o piano. 25 00:01:08,000 --> 00:01:10,000 Se cadra tedes este neno na casa. 26 00:01:11,000 --> 00:01:12,000 Sona máis ou menos así. 27 00:01:12,000 --> 00:01:32,000 (Piano) 28 00:01:32,000 --> 00:01:34,000 Vexo que algúns de vós recoñecedes a este neno. 29 00:01:34,000 --> 00:01:39,000 Agora ben, se practica durante un ano e toma leccións, ten 8 anos 30 00:01:39,000 --> 00:01:40,000 e sona así. 31 00:01:40,000 --> 00:01:47,000 (Piano) 32 00:01:47,000 --> 00:01:50,000 Entón practica durante outro ano, e toma leccións; agora ten 9. 33 00:01:50,000 --> 00:01:56,000 (Piano) 34 00:01:56,000 --> 00:01:59,000 Entón practica durante outro ano e toma leccións: agora ten 10. 35 00:01:59,000 --> 00:02:06,000 (Piano) 36 00:02:06,000 --> 00:02:07,000 Nese momento normalmente abandona. 37 00:02:07,000 --> 00:02:09,000 (Sorrisos) 38 00:02:09,000 --> 00:02:11,000 (Aplausos) 39 00:02:11,000 --> 00:02:13,000 Agora ben, se esperases, se esperases un ano máis, 40 00:02:14,000 --> 00:02:15,000 terías escoitado isto: 41 00:02:15,000 --> 00:02:24,000 (Piano) 42 00:02:24,000 --> 00:02:27,000 Agora ben, o que aconteceu non foi se cadra o que pensáchedes, 43 00:02:27,000 --> 00:02:30,000 que de súpeto se voltara apaixoado, comprometido, 44 00:02:30,000 --> 00:02:33,000 involucrado, que tivo un novo profesor, chegou á pubertade, ou o que sexa. 45 00:02:33,000 --> 00:02:37,000 O que aconteceu foi que os impulsos se reduciron. 46 00:02:38,000 --> 00:02:39,000 Vedes, a primeira vez el tocaba 47 00:02:39,000 --> 00:02:41,000 cun impulso en cada nota. 48 00:02:42,000 --> 00:02:44,000 (Piano) 49 00:02:44,000 --> 00:02:46,000 E a segunda vez cun impulso cada dúas notas. 50 00:02:47,000 --> 00:02:49,000 (Piano) 51 00:02:49,000 --> 00:02:50,000 Podedes velo mirando a miña cabeza. 52 00:02:51,000 --> 00:02:52,000 (Sorrisos) 53 00:02:52,000 --> 00:02:54,000 O de 9 anos, o de 9 anos 54 00:02:54,000 --> 00:02:55,000 puña un impulso cada catro notas. 55 00:02:55,000 --> 00:02:57,000 (Piano) 56 00:02:58,000 --> 00:02:59,000 E o de 10 anos cada 8 notas. 57 00:02:59,000 --> 00:03:02,000 (Piano) 58 00:03:02,000 --> 00:03:04,000 E o de 11 anos, un impulso en toda a frase. 59 00:03:04,000 --> 00:03:07,000 (Piano) 60 00:03:08,000 --> 00:03:10,000 Seino -- non sei como cheguei a esta posición. 61 00:03:10,000 --> 00:03:12,000 (Sorrisos) 62 00:03:13,000 --> 00:03:15,000 Non dixen que fora a mover a miñas costas ou o meu corpo. 63 00:03:15,000 --> 00:03:17,000 Non, a música levoume a facelo, 64 00:03:17,000 --> 00:03:19,000 que é o motivo polo que o chamo tocar a unha nádega. 65 00:03:19,000 --> 00:03:21,000 (Piano) 66 00:03:21,000 --> 00:03:22,000 Pode ser a outra nádega. 67 00:03:22,000 --> 00:03:26,000 (Piano) 68 00:03:26,000 --> 00:03:29,000 Sabedes, un cabaleiro estaba unha vez vendo unha presentación miña 69 00:03:29,000 --> 00:03:30,000 cando estaba a traballar cun pianista novo. 70 00:03:31,000 --> 00:03:33,000 El era o presiente dunha corporación en Ohio. 71 00:03:33,000 --> 00:03:35,000 E eu estaba a traballar con este pianista novo 72 00:03:36,000 --> 00:03:38,000 e dixen, "o teu problema é que és un pianista de dúas nádegas. 73 00:03:38,000 --> 00:03:40,000 Deberías ser un pianista de unha nádega." 74 00:03:40,000 --> 00:03:42,000 E movín o seu corpo dese xeito cando estaba tocando. 75 00:03:42,000 --> 00:03:44,000 E de súpeto a música despegou. Colleu voo. 76 00:03:45,000 --> 00:03:47,000 Houbo un suspiro na audiencia cando escoitaron a diferencia. 77 00:03:47,000 --> 00:03:49,000 Entón recibín unha carta deste cabaleiro. 78 00:03:49,000 --> 00:03:50,000 El dixo, "estaba tan emocionado. 79 00:03:50,000 --> 00:03:52,000 Voltei e transformei toda a miña empresa 80 00:03:53,000 --> 00:03:54,000 nunha empresa dunha nádega." 81 00:03:54,000 --> 00:03:57,000 (Sorrisos) 82 00:03:58,000 --> 00:04:00,000 Ben, a outra cousa que quería facer é falarvos de vós. 83 00:04:00,000 --> 00:04:03,000 Hai 1.600 persoas, penso. 84 00:04:03,000 --> 00:04:06,000 A miña estimación é que probablemente 45 de vós 85 00:04:06,000 --> 00:04:08,000 sodes apaixoados absolutos da música clásica. 86 00:04:09,000 --> 00:04:14,000 Adorades a música clásica. A vosa radio está sempre nese dial clásico. 87 00:04:14,000 --> 00:04:17,000 E tedes CDs no voso coche, e ides escoitar a sinfónica. 88 00:04:17,000 --> 00:04:18,000 E os vosos nenos tocan instrumentos. 89 00:04:18,000 --> 00:04:20,000 Non podedes imaxinar a vosa vida sen música clásica. 90 00:04:21,000 --> 00:04:23,000 Ese é o primeiro grupo; un grupo bastante pequeno. 91 00:04:23,000 --> 00:04:25,000 Hai outro grupo máis grande. 92 00:04:25,000 --> 00:04:27,000 O composto pola xente á que non lle molesta a música clásica. 93 00:04:27,000 --> 00:04:28,000 (Sorrisos) 94 00:04:28,000 --> 00:04:30,000 Xa sabedes, chegaches a casa despois dun longo día 95 00:04:30,000 --> 00:04:32,000 colles un vaso de viño e recóstaste. 96 00:04:33,000 --> 00:04:35,000 Un pouco de Vivaldi de fondo non fai ningún dano. 97 00:04:35,000 --> 00:04:36,000 (Sorrisos) 98 00:04:36,000 --> 00:04:37,000 Ese é o segundo grupo. 99 00:04:37,000 --> 00:04:38,000 Agora ven o terceiro grupo. 100 00:04:38,000 --> 00:04:40,000 O composto pola xente que nunca escoita música clásica. 101 00:04:40,000 --> 00:04:42,000 Simplemente non é parte da súa vida. 102 00:04:43,000 --> 00:04:45,000 Podedes escoitala como fume de segunda man no aeroporto, pero -- 103 00:04:45,000 --> 00:04:47,000 (Sorrisos) 104 00:04:47,000 --> 00:04:48,000 -- e quizais un pouco dunha marcha de Aida 105 00:04:48,000 --> 00:04:51,000 cando entrades na sala. Pero á marxe diso, nunca a escoitades. 106 00:04:52,000 --> 00:04:53,000 Este é probábelmente o grupo maior. 107 00:04:53,000 --> 00:04:55,000 E despois está un grupo moi pequeno. 108 00:04:55,000 --> 00:04:58,000 O composto por aqueles que pensan que non teñen ouvido musical. 109 00:04:58,000 --> 00:05:00,000 Un incríbel número de xente pensa que non ten ouvido musical. 110 00:05:01,000 --> 00:05:03,000 De feito, escoito frecuentemente, "o meu marido non ten ouvido musical." 111 00:05:03,000 --> 00:05:04,000 (Sorrisos) 112 00:05:04,000 --> 00:05:07,000 De feito, non podedes non ter ouvido musical. Ninguén carece de ouvido musical. 113 00:05:07,000 --> 00:05:10,000 Se non tivérades ouvido musical, non poderiades cambiar as marchas 114 00:05:10,000 --> 00:05:12,000 no voso coche, nun coche con cambio manual. 115 00:05:12,000 --> 00:05:14,000 Non poderiades ver a diferencia entre 116 00:05:14,000 --> 00:05:16,000 alguén de Texas e alguén de Roma. 117 00:05:16,000 --> 00:05:20,000 E o teléfono. O teléfono. Se a vosa nai chama 118 00:05:21,000 --> 00:05:23,000 polo miserábel teléfono, chama e di "Ola," 119 00:05:23,000 --> 00:05:26,000 non só sabedes quen é, senón en que estado de ánimo se atopa. 120 00:05:27,000 --> 00:05:30,000 Tedes un ouvido fantástico. Todo o mundo ten un ouvido fantástico. 121 00:05:30,000 --> 00:05:32,000 Así que ninguén carece de ouvido musical. 122 00:05:32,000 --> 00:05:36,000 Porén, ¿sabedes o q vos digo? Non me apetece a min continuar con esta cousa 123 00:05:36,000 --> 00:05:39,000 con ese abismo tan grande entre os que entenden, 124 00:05:40,000 --> 00:05:42,000 aman e se apaixoan coa música clásica, 125 00:05:42,000 --> 00:05:45,000 e os que non teñen ningunha relación con ela. 126 00:05:45,000 --> 00:05:47,000 A xente sen ouvio musical, eses xa non están aquí. 127 00:05:47,000 --> 00:05:51,000 Mais incluso entre esas tres categorías, hai un abismo demasiado grande. 128 00:05:51,000 --> 00:05:55,000 Así que non vou continuar ata que todas e cada unha das persoas desta sala, 129 00:05:55,000 --> 00:06:00,000 os que están no piso de abaixo, e en Aspen, e todos os demáis que estexan vendo, 130 00:06:01,000 --> 00:06:04,000 cheguen a amar e comprender a música clásica. 131 00:06:04,000 --> 00:06:06,000 Así que iso é o que imos facer. 132 00:06:07,000 --> 00:06:12,000 Por certo, notades que non hai a menor dúbida na miña mente 133 00:06:12,000 --> 00:06:15,000 se mirades a miña cara, sobre se vai funcionar ou non, verdade? 134 00:06:15,000 --> 00:06:19,000 É unha das características dun líder que non dubide 135 00:06:19,000 --> 00:06:22,000 por un intre da capacidade da xente que está a liderar 136 00:06:23,000 --> 00:06:25,000 para facer realidade o que sexa que está a soñar. 137 00:06:25,000 --> 00:06:28,000 Imaxinade se Martin Luther King tivera dito, "Teño un soño. 138 00:06:28,000 --> 00:06:30,000 E por suposto, non estou seguro de que eles estean á altura." 139 00:06:30,000 --> 00:06:33,000 (Sorrisos) 140 00:06:34,000 --> 00:06:36,000 Ben. Vou escoller agora unha peza de Chopin. 141 00:06:36,000 --> 00:06:41,000 É un preludio fermoso de Chopin. Algúns de vós coñecerédelo. 142 00:06:42,000 --> 00:07:10,000 (Música) 143 00:07:10,000 --> 00:07:12,000 Sabedes o que creo que pasou nesta sala? 144 00:07:13,000 --> 00:07:15,000 Cando comecei, pensáchedes, "Que fermoso sona." 145 00:07:15,000 --> 00:07:28,000 (Music) 146 00:07:29,000 --> 00:07:30,000 "Penso que non deberíamos ir ao mesmo lugar 147 00:07:30,000 --> 00:07:32,000 o próximo ano nas vacacións de verán." 148 00:07:32,000 --> 00:07:35,000 (Sorrisos) 149 00:07:35,000 --> 00:07:38,000 Divertido, verdade? Divertido como eses pensamentos 150 00:07:38,000 --> 00:07:41,000 esperan dalgún xeito na vosa cabeza. 151 00:07:41,000 --> 00:07:42,000 E por suposto -- 152 00:07:42,000 --> 00:07:45,000 (Aplauso) 153 00:07:45,000 --> 00:07:47,000 -- e por suposto, se a peza é longa e tivéchedes un día longo, 154 00:07:48,000 --> 00:07:49,000 podedes de feito quedarvos durmidos. 155 00:07:49,000 --> 00:07:51,000 Entón o voso acompañante daravos un cobadazo nas costelas 156 00:07:51,000 --> 00:07:55,000 e dirá, "Acorda! É cultura!" E entón ainda vos sentides peor. 157 00:07:55,000 --> 00:07:58,000 Mais pensáchedes algunha vez que a razón pola que vos sentides somnolentos 158 00:07:59,000 --> 00:08:01,000 na música clásica non é culpa vosa, senón culpa nosa? 159 00:08:01,000 --> 00:08:03,000 Alguén pensou mentres eu tocaba, 160 00:08:03,000 --> 00:08:05,000 "Por que está usando tantos impulsos?" 161 00:08:05,000 --> 00:08:08,000 Se tivera feito isto coa miña cabeza seguramente teríadelo pensado. 162 00:08:09,000 --> 00:08:14,000 (Música) 163 00:08:14,000 --> 00:08:18,000 E durante o resto das vosas vidas, cada vez que escoitedes música clásica 164 00:08:18,000 --> 00:08:22,000 sempre seredes quen de saber se escoitades eses impulsos. 165 00:08:22,000 --> 00:08:24,000 Así que vexamos que está acontecendo realmente aquí. 166 00:08:24,000 --> 00:08:29,000 Temos un Si. Esta é un Si. A seguinte é Do. 167 00:08:29,000 --> 00:08:32,000 O Do ten a función de facer triste ao Si. ¿Conségueo, verdade? 168 00:08:32,000 --> 00:08:35,000 (Sorrisos) 169 00:08:35,000 --> 00:08:37,000 Os compositores sábeno. Se queren música triste 170 00:08:37,000 --> 00:08:38,000 simplemente tocan esas dúas notas. 171 00:08:38,000 --> 00:08:43,000 (Música) 172 00:08:43,000 --> 00:08:45,000 Mais básicamente é só Si, con catro tristes. 173 00:08:45,000 --> 00:08:47,000 (Sorrisos) 174 00:08:48,000 --> 00:08:53,000 Agora baixa a La. Agora a Sol, e logo a Fa. 175 00:08:53,000 --> 00:08:57,000 Entón temos Si, La, Sol, Fa. E se temos Si, La, Sol, Fa, 176 00:08:58,000 --> 00:09:04,000 ¿que agardamos despois? Ah, podía ter sido unha casualidade. 177 00:09:04,000 --> 00:09:10,000 Probemos de novo. Ooh, o coro de TED. 178 00:09:10,000 --> 00:09:13,000 (Sorrisos) 179 00:09:13,000 --> 00:09:17,000 ¿E notades que non hai ninguén sen ouvido musical? Ninguén. 180 00:09:17,000 --> 00:09:19,000 Sabedes, en cada aldea de Bangladesh 181 00:09:19,000 --> 00:09:24,000 e cada aldea da China. Todos saben: 182 00:09:25,000 --> 00:09:28,000 da, da, da, da -- da. Todos saben que esperan un Mi. 183 00:09:28,000 --> 00:09:31,000 Agora ben, Chopin non quería chegar ao Mi aí, 184 00:09:32,000 --> 00:09:34,000 porque que tería acontecido? Tería rematado, como Hamlet. 185 00:09:34,000 --> 00:09:36,000 Lembrades Hamlet? Acto 1, Escea 3: 186 00:09:37,000 --> 00:09:38,000 averigua que o seu tio matou ao seu pai. 187 00:09:38,000 --> 00:09:40,000 Lembrades que continua indo na busca do seu tio 188 00:09:40,000 --> 00:09:41,000 e case o mata. E entón retrocede e fuxe 189 00:09:41,000 --> 00:09:44,000 e vai por el de novo e case o mata. 190 00:09:44,000 --> 00:09:46,000 E os críticos, que están todos sentados aí na fila de atrás 191 00:09:46,000 --> 00:09:49,000 teñen que tener unha opinión, así que din, "Hamlet é un procastinador." 192 00:09:49,000 --> 00:09:50,000 (Sorrisos) 193 00:09:50,000 --> 00:09:52,000 Ou din, "Hamlet ten o complexo e Edipo." 194 00:09:53,000 --> 00:09:56,000 Non, é que doutro xeito a obra remataría, estúpido. 195 00:09:56,000 --> 00:09:58,000 Esa é a razón pola que Shakespeare introduciu todo ese contido en Hamlet. 196 00:09:59,000 --> 00:10:01,000 Xa sabedes, Ofelia voltándose tola e a obra dentro da obra, 197 00:10:01,000 --> 00:10:02,000 e a calavera de Yorick e os escavadores de tumbas. 198 00:10:03,000 --> 00:10:06,000 Iso ten o obxectivo de retrasar -- ata que no Acto 5 pode matalo. 199 00:10:06,000 --> 00:10:11,000 Ocorre o mesmo no caso de Chopin. Está a piques chegar a Mi, 200 00:10:11,000 --> 00:10:13,000 e di, "Ups, mellor retroceder e comezar de novo." 201 00:10:13,000 --> 00:10:16,000 E faino de novo. 202 00:10:17,000 --> 00:10:20,000 E entón excítase -- iso é excitación, 203 00:10:20,000 --> 00:10:21,000 non tedes que preocuparvos por iso. 204 00:10:22,000 --> 00:10:24,000 Chega a Fa sostido e finalmente baixa a Mi, 205 00:10:24,000 --> 00:10:27,000 pero é o acorde equivocado. Porque o acorde que está a buscar 206 00:10:28,000 --> 00:10:31,000 é este, e entón fai... 207 00:10:31,000 --> 00:10:35,000 ben, chamámolo unha cadencia enganosa, porque nos engana. 208 00:10:36,000 --> 00:10:38,000 Sempre lles digo aos meus estudantes, "Se tedes unha cadencia enganosa 209 00:10:38,000 --> 00:10:40,000 asegurádevos de elevar as vosas cellas, de xeito que todo o mundo o saiba." 210 00:10:40,000 --> 00:10:43,000 (Sorrisos) 211 00:10:43,000 --> 00:10:46,000 (Aplauso) 212 00:10:47,000 --> 00:10:49,000 Ben. Entón ven un Mi, pero é o acorde trabucado. 213 00:10:49,000 --> 00:10:52,000 Agora, tenta un Mi de novo. Ese acorde non funciona. 214 00:10:52,000 --> 00:10:55,000 Agora, proba de novo Mi. Ese acorde non funciona. 215 00:10:55,000 --> 00:10:57,000 Agora, ténta Mi de novo, e non funciona. 216 00:10:58,000 --> 00:11:01,000 E entón finalmente... 217 00:11:01,000 --> 00:11:05,000 Había un cabaleiro la fila de adiante, que dixo, "Mmm." 218 00:11:06,000 --> 00:11:08,000 É o mesmo xesto que fai cando chega a casa 219 00:11:08,000 --> 00:11:11,000 despois dun longo día, desconecta a chave no coche e di, 220 00:11:12,000 --> 00:11:15,000 "Aah, estou na casa." Porque todos sabemos onde está a casa. 221 00:11:15,000 --> 00:11:18,000 Así que esta é unha peza que ven dende lonxe ata a casa. 222 00:11:18,000 --> 00:11:20,000 E vouna tocar completa 223 00:11:20,000 --> 00:11:23,000 e vós ides seguila. Si, Do, Si, Do, Si, Do, Si -- 224 00:11:23,000 --> 00:11:25,000 e baixa a La, baixa a Sol, baixa a Fa. 225 00:11:25,000 --> 00:11:27,000 E case chega a Mi, pero nese caso a obra remataría. 226 00:11:28,000 --> 00:11:30,000 Entón sube de novo a Si. Excítase. Vai a Fa sostido. Vai a Mi. 227 00:11:30,000 --> 00:11:32,000 É o acorde incorrecto. É o acorde incorrecto. É o acorde incorrecto. 228 00:11:33,000 --> 00:11:35,000 E finalmente vai a Mi, e é casa. 229 00:11:35,000 --> 00:11:38,000 E o que ides ver é tocar a unha nádega. 230 00:11:38,000 --> 00:11:41,000 (Sorrisos) 231 00:11:41,000 --> 00:11:43,000 Porque para min, para xuntar o Si ao Mi, 232 00:11:44,000 --> 00:11:49,000 teño que parar de pensar en cada unha das notas do camiño 233 00:11:49,000 --> 00:11:54,000 e comezar a pensar na longa longa liña dende Si ata Mi. 234 00:11:55,000 --> 00:11:59,000 Xa entendedes, estamos en Suráfrica, e non se pode ir a Suráfrica 235 00:11:59,000 --> 00:12:02,000 sen pensar en Mandela na cadea durante 27 anos. 236 00:12:03,000 --> 00:12:05,000 En que estaba el a pensar? Na comida? 237 00:12:05,000 --> 00:12:08,000 Non, estaba a pensar na visión para Suráfrica 238 00:12:09,000 --> 00:12:10,000 e para os seres humanos. Iso é o que permaneceu -- 239 00:12:10,000 --> 00:12:13,000 isto é sobre a visión; é sobre a liña longa. 240 00:12:13,000 --> 00:12:15,000 Como o paxaro que voa sobre un campo 241 00:12:15,000 --> 00:12:19,000 e non se preocupa dos valados que sobrevoa, verdade? 242 00:12:19,000 --> 00:12:22,000 Así que agora imos seguir toda a liña dende Si ata Mi. 243 00:12:22,000 --> 00:12:26,000 E teño unha última solicitude, antes de tocar a peza completa. 244 00:12:26,000 --> 00:12:31,000 Poderiades pensar nalguén ao que adoredes, que xa non estea? 245 00:12:31,000 --> 00:12:34,000 Unha avoa querida, un amor, 246 00:12:35,000 --> 00:12:38,000 alguén na vosa vida ao que queredes con todo o voso corazón, 247 00:12:38,000 --> 00:12:41,000 pero que esa persoa xa non está con vós. 248 00:12:42,000 --> 00:12:45,000 Traede esa persoa á vosa mente, e ao mesmo tempo 249 00:12:45,000 --> 00:12:49,000 seguide toda a liña que vai de Si a Mi, 250 00:12:49,000 --> 00:12:57,000 e escoitaredes o que Chopen tiña que dicir. 251 00:12:57,000 --> 00:14:48,000 (Música) 252 00:14:48,000 --> 00:14:55,000 (Aplauso) 253 00:14:55,000 --> 00:15:00,000 Agora ben, podedes estarvos a preguntar, 254 00:15:00,000 --> 00:15:06,000 podedes estarvos a preguntar por que estou a aplaudir. 255 00:15:06,000 --> 00:15:08,000 Ben, fixen isto nunha escola en Boston 256 00:15:08,000 --> 00:15:12,000 cuns 70 alumnos de séptimo curso -- de 12 anos. 257 00:15:12,000 --> 00:15:14,000 E fixen exactamente o que fixen agora con vós, e díxenlles 258 00:15:14,000 --> 00:15:15,000 e expliqueilles e todo o tema. 259 00:15:15,000 --> 00:15:17,000 E ao final voltáronse tolos, a aplaudir. Estaban a aplaudir. 260 00:15:18,000 --> 00:15:19,000 Eu estaba a aplaudir. Eles estaban a aplaudir. 261 00:15:19,000 --> 00:15:21,000 Finalmente, dixen, "Por que estou a aplaudir?" 262 00:15:21,000 --> 00:15:22,000 E un dos nenos pequenos dixo, "Porque estábamos a escoitar." 263 00:15:22,000 --> 00:15:27,000 (Sorrisos) 264 00:15:28,000 --> 00:15:30,000 Pensádeo. 1600 persoas, xente ocupada, 265 00:15:30,000 --> 00:15:32,000 involucrados en todo tipo de cousas diferentes. 266 00:15:33,000 --> 00:15:39,000 Escoitando, comprendendo e sendo emocionados por unha peza de Chopin. 267 00:15:39,000 --> 00:15:40,000 Iso é algo importante. 268 00:15:40,000 --> 00:15:43,000 Agora ben, estou seguro de que todos e cada un seguíchedes isto, 269 00:15:43,000 --> 00:15:45,000 entendíchedelo, e emocionáchedesvos. Por suposto, non podo estar seguro. 270 00:15:46,000 --> 00:15:47,000 Pero direivos o que me aconteceu. 271 00:15:47,000 --> 00:15:50,000 Estaba en Irlanda durante os conflictos, fai 10 anos, 272 00:15:50,000 --> 00:15:53,000 e estaba a traballar con algúns rapaces Católicos e Protestantes 273 00:15:53,000 --> 00:15:57,000 en resolución de conflictos. E fixen isto con eles. 274 00:15:58,000 --> 00:16:00,000 Algo arriscado, xa que eran nenos da rúa. 275 00:16:00,000 --> 00:16:03,000 E un deles veu falar conmigo á mañá seguinte e dixo, 276 00:16:04,000 --> 00:16:07,000 "Sabes, eu nunca na vida escoitara música clásica 277 00:16:07,000 --> 00:16:08,000 mas cando tocaches esa peza de 'shopping' (NT: xogo de palabras entre 'mercar' e Chopin) 278 00:16:08,000 --> 00:16:11,000 (Sorrisos) 279 00:16:11,000 --> 00:16:15,000 Dixo, "o meu irmán matárono dun tiro o ano pasado e non chorei por el. 280 00:16:16,000 --> 00:16:17,000 Pero a pasada noite cando tocaches a peza, 281 00:16:17,000 --> 00:16:20,000 el era en quen estaba a pensar. 282 00:16:20,000 --> 00:16:22,000 E notei as bágoas baixando pola miña cara. 283 00:16:22,000 --> 00:16:25,000 E sabes, realmente sentinme ben a chorar polo meu irmán" 284 00:16:25,000 --> 00:16:27,000 Así que me decatei nese momento 285 00:16:27,000 --> 00:16:34,000 de que a música clásica é para todo o mundo. Todo o mundo. 286 00:16:35,000 --> 00:16:37,000 Agora ben, como camiñaríades -- porque sabedes, 287 00:16:37,000 --> 00:16:41,000 a miña profesión, a profesión da música, non o ve dese xeito. 288 00:16:41,000 --> 00:16:44,000 Eles afirman que ao 3 por cento da poboación lle gusta a música clásica. 289 00:16:44,000 --> 00:16:48,000 Se fósemos quen de movelo ao 4 por cento os nosos problemas estarían solucionados. 290 00:16:49,000 --> 00:16:52,000 E eu digo, "Como poderiades camiñar? Como poderiades falar? Como estariades 291 00:16:52,000 --> 00:16:55,000 se pensarades que ao 3 por cento da poboación lle gusta a música clásica? 292 00:16:56,000 --> 00:16:58,000 Se puidésemos subilo ao 4 por cento. Como poderiades camiñar? 293 00:16:58,000 --> 00:17:00,000 Como poderiades falar? Como estariades 294 00:17:00,000 --> 00:17:02,000 se pensarades que todo o mundo ama a música clásica -- 295 00:17:02,000 --> 00:17:04,000 e simplemente ainda non o descubriron." 296 00:17:04,000 --> 00:17:05,000 (Sorrisos) 297 00:17:05,000 --> 00:17:07,000 Como vedes, son mundos totalmente distintos. 298 00:17:08,000 --> 00:17:11,000 Eu tiven unha experiencia maravillosa. Tiña 45 anos, 299 00:17:11,000 --> 00:17:16,000 levo dirixindo 20 anos, e de súpeto tiven unha iluminación. 300 00:17:17,000 --> 00:17:20,000 O director dunha orquesta non fai sons. 301 00:17:20,000 --> 00:17:22,000 A miña foto aparece na portada do CD -- 302 00:17:22,000 --> 00:17:25,000 (Sorrisos) 303 00:17:25,000 --> 00:17:27,000 -- pero o director non fai ningún son. 304 00:17:28,000 --> 00:17:32,000 O seu poder depende da súa habilidade para facer a outra xente poderosa. 305 00:17:32,000 --> 00:17:36,000 E iso mudou todo para min. Foi algo que me mudou a vida. 306 00:17:37,000 --> 00:17:38,000 A xente da miña orquesta viña a falar comigo e dicíame, 307 00:17:38,000 --> 00:17:40,000 "Ben, que aconteceu?" Iso é o que aconteceu. 308 00:17:40,000 --> 00:17:45,000 Decateime de que o meu traballo era facer aparecer a posibilidade noutra xente. 309 00:17:45,000 --> 00:17:48,000 E por suposto, quería saber se o estaba a facer. 310 00:17:48,000 --> 00:17:51,000 E sabedes como se pode averiguar? Mirándolles aos ollos. 311 00:17:51,000 --> 00:17:55,000 Se os seus ollos están a brillar, estás a facelo. 312 00:17:56,000 --> 00:17:57,000 Poderiades iluminar unha vila cos ollos deste home. 313 00:17:57,000 --> 00:17:59,000 (Sorrisos) 314 00:17:59,000 --> 00:18:01,000 Dacordo. Se os ollos están a brillar, sabes que o estás a facer. 315 00:18:01,000 --> 00:18:04,000 Se os ollos non están a brillar, teste que preguntar algo. 316 00:18:04,000 --> 00:18:05,000 E esta é a pregunta: 317 00:18:05,000 --> 00:18:11,000 Quen estou eu a ser para que os ollos dos meus músicos non estean a brillar? 318 00:18:12,000 --> 00:18:13,000 Podemos facer iso cos nosos fillos tamén. 319 00:18:13,000 --> 00:18:18,000 Quen estou eu a ser para que os ollos dos meus fillos non estean a brillar? 320 00:18:19,000 --> 00:18:21,000 É un mundo totalmente diferente. 321 00:18:21,000 --> 00:18:26,000 Ben, estamos a piques de rematar esta semana máxica na montaña 322 00:18:27,000 --> 00:18:28,000 e imos regresar ao mundo. 323 00:18:28,000 --> 00:18:32,000 E digo, é axeitado que nos fagamos a pregunta: 324 00:18:32,000 --> 00:18:37,000 Quenes estamos a ser en canto imos de volta ao mundo? 325 00:18:37,000 --> 00:18:39,000 E sabedes, teño unha definición de éxito. 326 00:18:40,000 --> 00:18:42,000 Para min é moi sinxelo. Non ten relación coa riqueza e a sona e o poder. 327 00:18:42,000 --> 00:18:45,000 Ten relación con cantos ollos brillantes teño arredor de min. 328 00:18:46,000 --> 00:18:49,000 Así que agora teño un último pensamento, que é 329 00:18:49,000 --> 00:18:52,000 que realmente o que dicimos marca a diferencia. 330 00:18:52,000 --> 00:18:54,000 As palabras que saen pola nosa boca. 331 00:18:54,000 --> 00:18:58,000 Aprendín isto dunha muller que sobreviviu a Auschwitz, 332 00:18:58,000 --> 00:18:59,000 unha das poucas supervivintes. 333 00:18:59,000 --> 00:19:03,000 Foi a Auschwitz cando tiña 15 anos, 334 00:19:04,000 --> 00:19:11,000 e o seu irmán tiña 8, e perderan aos pais. 335 00:19:11,000 --> 00:19:16,000 E contoume o seguinte, dixo, 336 00:19:16,000 --> 00:19:19,000 "Estabamos no tren indo cara a Auschwitz e mirei cara a abaixo 337 00:19:19,000 --> 00:19:21,000 e vin que os zapatos do meu irmán non estaban. 338 00:19:22,000 --> 00:19:25,000 E dixen, "Como podes ser tan parvo, que non podes manterte perto das túas cousas 339 00:19:25,000 --> 00:19:26,000 polo amor de Deus?" - na forma na que unha irmá maior 340 00:19:26,000 --> 00:19:30,000 pode falar a un irmán pequeno. 341 00:19:30,000 --> 00:19:33,000 Desafortunadamente, foi a última cousa que lle dixo 342 00:19:33,000 --> 00:19:37,000 porque nunca voltou a velo. El non sobreviviu. 343 00:19:37,000 --> 00:19:39,000 Así que cando saiu de Auschwitz, fixo unha promesa. 344 00:19:40,000 --> 00:19:44,000 Ela díxome. Dixo, "Saín camiñando de Auschwitz á vida 345 00:19:44,000 --> 00:19:49,000 e fixen unha promesa. E a promesa foi que nunca diría nada de novo 346 00:19:50,000 --> 00:19:53,000 que non puidera ficar como a última cousa que eu diga." 347 00:19:53,000 --> 00:19:57,000 Podemos facelo? Non. E enganámonos a nós mesmos 348 00:19:58,000 --> 00:20:05,000 e aos outros. Mais esa é unha posibilidade na que podemos vivir. Grazas 349 00:20:05,000 --> 00:20:10,000 (Aplausos) 350 00:20:11,000 --> 00:20:22,000 Ollos brillantes, ollos brillantes. 351 00:20:22,000 --> 00:20:25,000 Grazas, grazas. 352 00:20:26,000 --> 00:20:31,000 (Música)