0:00:00.000,0:00:03.000
Πιθανώς πολλοί από εσάς γνωρίζετε την ιστορία των δύο πωλητών

0:00:03.000,0:00:06.000
που πήγαν στην Αφρική κατά το 1900.

0:00:06.000,0:00:08.000
Τους έστειλαν εκεί κάτω για να ερευνήσουν αν υπήρχε καμία ευκαιρία

0:00:08.000,0:00:10.000
να πουλήσουν παπούτσια.

0:00:10.000,0:00:13.000
Στείλανε λοιπόν τηλεγραφήματα πίσω στο Μάντσεστερ.

0:00:13.000,0:00:17.000
Και ο ένας απ' αυτούς έγραφε: "Κατάσταση απελπιστική. Στοπ.

0:00:17.000,0:00:18.000
Δεν φοράνε παπούτσια."

0:00:18.000,0:00:21.000
Και ο άλλος έγραφε: "Λαμπρή ευκαιρία.

0:00:21.000,0:00:23.000
Δεν έχουν καν παπούτσια ακόμα."

0:00:23.000,0:00:24.000
(Γέλια)

0:00:24.000,0:00:27.000
Λοιπόν, είμαστε σε μία παρόμοια κατάσταση στον κόσμο της κλασσικής μουσικής

0:00:28.000,0:00:29.000
λόγω του ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν

0:00:29.000,0:00:32.000
πως η κλασσική μουσική πεθαίνει.

0:00:33.000,0:00:36.000
Και υπάρχουν κάποιοι από εμάς που πιστεύουν πως δεν είδατε τίποτε ακόμη.

0:00:36.000,0:00:40.000
Και αντί να μπω σε στατιστικές και τάσεις

0:00:40.000,0:00:42.000
και να σας μιλήσω για όλες τις ορχήστρες οι οποίες κλείνουν,

0:00:42.000,0:00:45.000
και τις δισκογραφικές εταιρείες που χρεωκοπούν,

0:00:45.000,0:00:49.000
πιστεύω πως πρέπει να κάνουμε ένα πείραμα απόψε -- ένα πείραμα.

0:00:49.000,0:00:53.000
Για την ακρίβεια, δεν είναι ακριβώς πείραμα γιατί γνωρίζω την έκβαση του.

0:00:54.000,0:00:56.000
Αλλά μοιάζει με πείραμα. Τώρα, πριν --

0:00:56.000,0:01:00.000
(Γέλια)

0:01:00.000,0:01:02.000
-- πριν ξεκινήσουμε, πρέπει να κάνω δυο πράγματα.

0:01:02.000,0:01:06.000
Το πρώτο είναι, να σας θυμίσω πώς ένα επτάχρονο παιδί

0:01:07.000,0:01:08.000
ακούγεται όταν παίζει στο πιάνο.

0:01:08.000,0:01:10.000
Πιθανώς έχετε αυτό το παιδί στο σπίτι.

0:01:11.000,0:01:12.000
Ακούγεται κάπως έτσι.

0:01:12.000,0:01:32.000
(Πιάνο)

0:01:32.000,0:01:34.000
Βλέπω πως κάποιοι από εσάς αναγνωρίζετε αυτό το παιδί.

0:01:34.000,0:01:39.000
Τώρα, αν εξασκηθεί για ένα χρόνο και κάνει μαθήματα, είναι πλέον οκτώ

0:01:39.000,0:01:40.000
και ακούγεται κάπως έτσι.

0:01:40.000,0:01:47.000
(Πιάνο)

0:01:47.000,0:01:50.000
Έπειτα, εξασκείται για ακόμη ένα χρόνο και κάνει επιπλέον μαθήματα. Είναι στα εννιά τώρα.

0:01:50.000,0:01:56.000
(Πιάνο)

0:01:56.000,0:01:59.000
Και εξασκείται περισσότερο και συνεχίζει τα μαθήματα. Είναι στα δέκα του.

0:01:59.000,0:02:06.000
(Πιάνο)

0:02:06.000,0:02:07.000
Σε αυτό το σημείο συνήθως τα παρατάνε.

0:02:07.000,0:02:09.000
(Γέλια)

0:02:09.000,0:02:11.000
(Χειροκρότημα)

0:02:11.000,0:02:13.000
Τώρα, αν περιμένατε, αν περιμένατε για ακόμη ένα χρόνο,

0:02:14.000,0:02:15.000
θα ακούγατε κάτι σαν αυτό:

0:02:15.000,0:02:24.000
(Πιάνο)

0:02:24.000,0:02:27.000
Τώρα, αυτό που συνέβη δεν ήταν μάλλον αυτό που περιμένατε,

0:02:27.000,0:02:30.000
δηλαδή, ότι ξαφνικά παθιάστηκε, δεσμεύτηκε,

0:02:30.000,0:02:33.000
ασχολήθηκε, πήγε σε νέο δάσκαλο, μπήκε στην εφηβεία, ή οτιδήποτε τέτοιο.

0:02:33.000,0:02:37.000
Αυτό που πραγματικά συνέβη είναι ότι οι παρορμήσεις μειώθηκαν.

0:02:38.000,0:02:39.000
Βλέπετε, την πρώτη φορά έπαιζε

0:02:39.000,0:02:41.000
με ορμή σε κάθε νότα.

0:02:42.000,0:02:44.000
(Πιάνο)

0:02:44.000,0:02:46.000
Και τη δεύτερη με ορμή σε κάθε δεύτερη νότα.

0:02:47.000,0:02:49.000
(Πιάνο)

0:02:49.000,0:02:50.000
Μπορείτε να το δείτε κοιτάζοντας το κεφάλι μου.

0:02:51.000,0:02:52.000
(Γέλια)

0:02:52.000,0:02:54.000
Το εννιάχρονο, το εννιάχρονο

0:02:54.000,0:02:55.000
έβαζε ορμή σε κάθε τέσσερις νότες.

0:02:55.000,0:02:57.000
(Πιάνο)

0:02:58.000,0:02:59.000
Και το δεκάχρονο σε κάθε οκτώ νότες.

0:02:59.000,0:03:02.000
(Πιάνο)

0:03:02.000,0:03:04.000
Και το 11χρονο, έναν αυθορμητισμό σε όλη τη φράση.

0:03:04.000,0:03:07.000
(Πιάνο)

0:03:08.000,0:03:10.000
Ξέρω -- Δεν ξέρω πώς ήρθαμε σε αυτήν τη θέση.

0:03:10.000,0:03:12.000
(Γέλια)

0:03:13.000,0:03:15.000
Δεν σκέφτηκα πώς θα κινήσω τον ώμο μου, πώς θα κινήσω το σώμα μου.

0:03:15.000,0:03:17.000
Όχι, η μουσική με έσπρωξε,

0:03:17.000,0:03:19.000
και γι' αυτό το αποκαλώ παίξιμο στον ένα γλουτό.

0:03:19.000,0:03:21.000
(Πιάνο)

0:03:21.000,0:03:22.000
Μπορεί να είναι και ο άλλος γλουτός.

0:03:22.000,0:03:26.000
(Πιάνο)

0:03:26.000,0:03:29.000
Ξέρετε, κάποτε ένας κύριος παρακολουθούσε μία παρουσίαση που έκανα

0:03:29.000,0:03:30.000
όταν δούλευα με έναν νεαρό πιανίστα.

0:03:31.000,0:03:33.000
Ήταν πρόεδρος κάποιας εταιρείας στο Οχάιο.

0:03:33.000,0:03:35.000
Και εγώ εργαζόμουν με αυτόν το νεαρό πιανίστα

0:03:36.000,0:03:38.000
και εγώ του είπα, "Το πρόβλημά με 'σένα είναι ότι είσαι μουσικός των δύο γλουτών.

0:03:38.000,0:03:40.000
Θα έπρεπε να είσαι μουσικός του ενός γλουτού."

0:03:40.000,0:03:42.000
Και μετακίνησα το σώμα του κάπως έτσι ενώ έπαιζε.

0:03:42.000,0:03:44.000
Και ξαφνικά η μουσική απογειώθηκε. Πέταξε.

0:03:45.000,0:03:47.000
Ακούστηκε ένα ξεφύσημα από το κοινό μόλις άκουσαν τη διαφορά.

0:03:47.000,0:03:49.000
Και αργότερα έλαβα ένα γράμμα από αυτόν τον κύριο.

0:03:49.000,0:03:50.000
Έλεγε, "Συγκινήθηκα τόσο πολύ.

0:03:50.000,0:03:52.000
Γύρισα πίσω και μεταμόρφωσα ολόκληρη την εταιρία μου

0:03:53.000,0:03:54.000
σε εταιρία του ενός γλουτού."

0:03:54.000,0:03:57.000
(Γέλια)

0:03:58.000,0:04:00.000
Τώρα το δεύτερο πράγμα για το οποίο θα ήθελα να μιλήσω, είστε εσείς.

0:04:00.000,0:04:03.000
Εδώ μέσα είναι 1,600 άνθρωποι, πιστεύω.

0:04:03.000,0:04:06.000
Η εκτίμηση μου είναι πως πιθανώς 45 από εσάς

0:04:06.000,0:04:08.000
είστε απολύτως παθιασμένοι με την κλασσική μουσική.

0:04:09.000,0:04:14.000
Λατρεύετε την κλασσική μουσική. Τα FM σας είναι πάντα στο σταθμό με την κλασσική.

0:04:14.000,0:04:17.000
Έχετε CD στο αυτοκίνητό σας και πηγαίνετε στη συμφωνική.

0:04:17.000,0:04:18.000
Και τα παιδιά σας παίζουν μουσικά όργανα.

0:04:18.000,0:04:20.000
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη ζωή σας χωρίς κλασσική μουσική.

0:04:21.000,0:04:23.000
Αυτή είναι η πρώτη ομάδα· μια κάπως μικρή ομάδα.

0:04:23.000,0:04:25.000
Έπειτα, υπάρχει άλλη μία ομάδα, μια μεγαλύτερη.

0:04:25.000,0:04:27.000
Εκεί ανήκουν αυτοί που η κλασσική μουσική δεν τους ενοχλεί.

0:04:27.000,0:04:28.000
(Γέλια)

0:04:28.000,0:04:30.000
Ξέρετε, έχετε επιστρέψει στο σπίτι από μία κουραστική μέρα

0:04:30.000,0:04:32.000
και βάζετε ένα ποτήρι κρασί, σηκώνετε και τα πόδια σας ψηλά.

0:04:33.000,0:04:35.000
Ε και λίγος Βιβάλντι να παίζει από πίσω δεν βλάπτει.

0:04:35.000,0:04:36.000
(Γέλια)

0:04:36.000,0:04:37.000
Αυτή είναι η δεύτερη ομάδα.

0:04:37.000,0:04:38.000
Τώρα ερχόμαστε στην τρίτη ομάδα.

0:04:38.000,0:04:40.000
Εκεί ανήκουν αυτοί οι οποίοι δεν έχουν ακούσει ποτέ τους κλασσική μουσική.

0:04:40.000,0:04:42.000
Απλά δεν είναι μέρος της ζωής τους.

0:04:43.000,0:04:45.000
Μπορεί να την ακούτε σαν παθητικοί καπνιστές στο αεροδρόμιο, αλλά --

0:04:45.000,0:04:47.000
(Γέλια)

0:04:47.000,0:04:48.000
-- και ίσως ένα μικρό κομματάκι του μαρς της Αΐντα

0:04:48.000,0:04:51.000
όταν μπαίνετε στην αίθουσα. Αλλιώς δεν την ακούτε ποτέ.

0:04:52.000,0:04:53.000
Αυτή ίσως είναι η μεγαλύτερη από τις ομάδες.

0:04:53.000,0:04:55.000
Και ύστερα, υπάρχει μία πολύ μικρή ομάδα.

0:04:55.000,0:04:58.000
Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν πως δεν έχουν μουσικό αυτί.

0:04:58.000,0:05:00.000
Εκπληκτικός αριθμός ανθρώπων, πιστεύουν πως δεν έχουν μουσικό αυτί.

0:05:01.000,0:05:03.000
Στην πραγματικότητα, ακούω συχνά, "Ο σύζυγός μου είναι μουσικά κουφός."

0:05:03.000,0:05:04.000
(Γέλια)

0:05:04.000,0:05:07.000
Όμως πραγματικά, δεν γίνεται να μην έχετε μουσικό αυτί. Κανείς δεν είναι μουσικά κουφός.

0:05:07.000,0:05:10.000
Αν δεν είχατε μουσικό αυτί, δεν θα μπορούσατε να αλλάζετε τις ταχύτητες

0:05:10.000,0:05:12.000
στο αυτοκίνητό σας, σε αυτά με το λεβιέ.

0:05:12.000,0:05:14.000
Δεν θα μπορούσατε να διακρίνετε τη διαφορά ανάμεσα

0:05:14.000,0:05:16.000
σε κάποιον από το Τέξας και κάποιον από τη Ρώμη.

0:05:16.000,0:05:20.000
Και το τηλέφωνο. Το τηλέφωνο. Όταν σας καλέσει η μητέρα σας

0:05:21.000,0:05:23.000
στο ταπεινό τηλέφωνο, σας καλεί και σας λέει "Γεια,"

0:05:23.000,0:05:26.000
όχι μόνο ξέρετε ποιος είναι, αλλά ξέρετε και τη διάθεσή του εκείνη τη στιγμή.

0:05:27.000,0:05:30.000
Έχετε ένα φανταστικό αυτί. Ο καθένας έχει φανταστικό αυτί.

0:05:30.000,0:05:32.000
Έτσι λοιπόν, κανείς δεν είναι μουσικά κουφός.

0:05:32.000,0:05:36.000
Αλλά θα σας πω κάτι. Δεν λειτουργεί για μένα αυτό το πράγμα,

0:05:36.000,0:05:39.000
με ένα τόσο μεγάλο χάσμα μεταξύ αυτών που καταλαβαίνουν,

0:05:40.000,0:05:42.000
που αγαπούν και είναι παθιασμένοι με την κλασσική μουσική,

0:05:42.000,0:05:45.000
και αυτών που δεν έχουν απολύτως καμία σχέση μαζί της.

0:05:45.000,0:05:47.000
Οι μουσικά κουφοί άνθρωποι, δεν είναι πλέον εδώ.

0:05:47.000,0:05:51.000
Όμως ακόμη και ανάμεσα σε αυτές τις τρεις κατηγορίες, είναι επίσης μεγάλο το χάσμα.

0:05:51.000,0:05:55.000
Έτσι λοιπόν, δεν θα συνεχίσω έως ότου κάθε άτομο σε αυτήν την αίθουσα,

0:05:55.000,0:06:00.000
εκεί κάτω και στο Άσπεν και όλοι όσοι παρακολουθούν,

0:06:01.000,0:06:04.000
να φτάσουν σε σημείο να αγαπήσουν και να καταλάβουν την κλασσική μουσική.

0:06:04.000,0:06:06.000
Έτσι, να τι πρόκειται να κάνουμε.

0:06:07.000,0:06:12.000
Τώρα, παρατηρείτε πως δεν υπάρχει το παραμικρό ίχνος αμφιβολίας στο μυαλό μου

0:06:12.000,0:06:15.000
ότι όλο αυτό θα δουλέψει αν κοιτάξετε το πρόσωπό μου, σωστά;

0:06:15.000,0:06:19.000
Είναι ένα από τα χαρακτηριστικά ενός ηγέτη το να μην αμφιβάλλει

0:06:19.000,0:06:22.000
ούτε για μία στιγμή για τη δυνατότητα των ανθρώπων που καθοδηγεί

0:06:23.000,0:06:25.000
να συνειδητοποιήσουν όσα ονειρεύεται.

0:06:25.000,0:06:28.000
Φανταστείτε αν ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ είχε πει, "Έχω ένα όραμα.

0:06:28.000,0:06:30.000
Φυσικά, δεν είμαι σίγουρος πως θα αντεπεξέλθουν στις προσδοκίες μου."

0:06:30.000,0:06:33.000
(Γέλια)

0:06:34.000,0:06:36.000
Εντάξει. Λοιπόν, θα ξεκινήσω με ένα κομμάτι του Σοπέν.

0:06:36.000,0:06:41.000
Είναι ένα πανέμορφο πρελούδιο του Σοπέν. Κάποιοι από εσάς θα το ξέρετε.

0:06:42.000,0:07:10.000
(Μουσική)

0:07:10.000,0:07:12.000
Ξέρετε τι νομίζω ότι πιθανώς συνέβη σε αυτήν την αίθουσα;

0:07:13.000,0:07:15.000
Όταν ξεκίνησα, εσείς σκεφτήκατε, "Πόσο όμορφο ακούγεται."

0:07:15.000,0:07:28.000
(Μουσική)

0:07:29.000,0:07:30.000
"Πιστεύω πως δεν πρέπει να πάμε στο ίδιο μέρος

0:07:30.000,0:07:32.000
για τις καλοκαιρινές μας διακοπές του χρόνου."

0:07:32.000,0:07:35.000
(Γέλια)

0:07:35.000,0:07:38.000
Είναι αστείο, έτσι δεν είναι; Είναι αστείο το πώς αυτές οι σκέψεις

0:07:38.000,0:07:41.000
κατά κάποιον τρόπο αναδύονται μέσα στο κεφάλι σας.

0:07:41.000,0:07:42.000
Και φυσικά --

0:07:42.000,0:07:45.000
(Χειροκρότημα)

0:07:45.000,0:07:47.000
-- και φυσικά, αν το κομμάτι είναι μεγάλο και είχατε μία δύσκολη ημέρα

0:07:48.000,0:07:49.000
τότε πραγματικά μπορεί να αποκοιμηθείτε.

0:07:49.000,0:07:51.000
Τότε ο σύντροφός σας θα σας σκουντήξει στα πλευρά

0:07:51.000,0:07:55.000
και θα σας πει, "Ξύπνα! Είναι κουλτούρα!" Και τότε θα νιώσετε ακόμα πιο άσχημα.

0:07:55.000,0:07:58.000
Όμως, σας έχει περάσει ποτέ από το μυαλό ότι ο λόγος που αισθάνεστε νύστα

0:07:59.000,0:08:01.000
με την κλασσική μουσική, δεν οφείλετε σε εσάς, αλλά οφείλεται σε εμάς;

0:08:01.000,0:08:03.000
Σκέφτηκε κανείς ενώ εγώ έπαιζα:

0:08:03.000,0:08:05.000
"Γιατί χρησιμοποιεί τόσες ορμές;"

0:08:05.000,0:08:08.000
Αν έκανα, αυτό, με το κεφάλι μου τότε σίγουρα θα το είχατε σκεφτεί.

0:08:09.000,0:08:14.000
(Μουσική)

0:08:14.000,0:08:18.000
Και για την υπόλοιπη ζωή σας, κάθε φορά που θα ακούτε κλασσική μουσική

0:08:18.000,0:08:22.000
θα είστε σε θέση να γνωρίζετε αν ακούτε αυτές τις ορμές.

0:08:22.000,0:08:24.000
Ας δούμε λοιπόν τι γίνεται στ' αλήθεια εδώ.

0:08:24.000,0:08:29.000
Έχουμε μια Σι. Αυτή είναι μια Σι. Η επόμενη νότα είναι μια Ντο.

0:08:29.000,0:08:32.000
Και η δουλειά αυτής της Ντο είναι να κάνει τη Σι θλιμμένη. Και το κάνει, έτσι δεν είναι;

0:08:32.000,0:08:35.000
(Γέλια)

0:08:35.000,0:08:37.000
Οι συνθέτες το γνωρίζουν αυτό. Αν θέλουν θλιμμένη μουσική

0:08:37.000,0:08:38.000
τότε απλά παίζουν αυτές τις δύο νότες.

0:08:38.000,0:08:43.000
(Μουσική)

0:08:43.000,0:08:45.000
Αλλά βασικά είναι μόνο μια Σι, με τέσσερις θλιμμένες.

0:08:45.000,0:08:47.000
(Γέλια)

0:08:48.000,0:08:53.000
Τώρα, κατεβαίνει στη Λα. Τώρα στη Σολ και έπειτα στη Φα.

0:08:53.000,0:08:57.000
Έτσι έχουμε Σι, Λα, Σολ, Φα. Και αν έχουμε Σι, Λα, Σολ, Φα,

0:08:58.000,0:09:04.000
ποια περιμένουμε να ακολουθεί; Ω, αυτό μάλλον ήτανε στην τύχη.

0:09:04.000,0:09:10.000
Ας προσπαθήσουμε ξανά. Ωωω, η χορωδία του TED.

0:09:10.000,0:09:13.000
(Γέλια)

0:09:13.000,0:09:17.000
Και προσέξατε πως κανείς δεν είναι μουσικά κουφός, σωστά; Κανείς δεν είναι.

0:09:17.000,0:09:19.000
Ξέρετε, κάθε χωριό στο Μπανγκλαντές

0:09:19.000,0:09:24.000
και κάθε οικισμός στην Κίνα. Όλοι το ξέρουν:

0:09:25.000,0:09:28.000
ντα, ντα, ντα, ντα -- ντα. Όλοι ξέρουν ποιος περιμένει αυτήν τη Μι.

0:09:28.000,0:09:31.000
Τώρα, ο Σοπέν δεν ήθελε να φτάσει στη Μι εκεί,

0:09:32.000,0:09:34.000
γιατί, τι θα είχε συμβεί τότε; Θα τελείωνε, σαν τον Άμλετ.

0:09:34.000,0:09:36.000
Θυμάστε τον Άμλετ; Πράξη 1, Σκηνή 3:

0:09:37.000,0:09:38.000
Μαθαίνει πως ο θείος του σκότωσε τον πατέρα του.

0:09:38.000,0:09:40.000
Θα θυμάστε πως πηγαίνει συνεχώς στο θείο του

0:09:40.000,0:09:41.000
και σχεδόν τον σκοτώνει. Και μετά κάνει πίσω

0:09:41.000,0:09:44.000
και πηγαίνει ξανά σε αυτόν και πάλι σχεδόν τον σκοτώνει.

0:09:44.000,0:09:46.000
Και οι κριτικοί, που όλοι τους κάθονται εκεί πίσω στην τελευταία σειρά,

0:09:46.000,0:09:49.000
πρέπει να έχουν μία άποψη, έτσι λένε, "Ο Άμλετ χρονοτριβεί."

0:09:49.000,0:09:50.000
(Γέλια)

0:09:50.000,0:09:52.000
Ή λένε, "Ο Άμλετ έχει Οιδιπόδειο σύμπλεγμα."

0:09:53.000,0:09:56.000
Όχι, αλλιώς το έργο θα είχε τελειώσει, ανόητοι.

0:09:56.000,0:09:58.000
Γι' αυτό ο Σαίξπηρ βάζει όλα αυτά τα πράγματα στον Άμλετ.

0:09:59.000,0:10:01.000
Ξέρετε, την Οφηλία που τρελαίνεται, το έργο μέσα στο έργο,

0:10:01.000,0:10:02.000
το κρανίο του Γιόρικ και τους νεκροθάφτες.

0:10:03.000,0:10:06.000
Όλα αυτά αποσκοπούν στην καθυστέρηση -- ώσπου στην 5η πράξη μπορεί πλέον να τον σκοτώσει.

0:10:06.000,0:10:11.000
Είναι το ίδιο με τον Σοπέν. Είναι έτοιμος να φτάσει στη Μι,

0:10:11.000,0:10:13.000
και λέει, "Ουπς, καλύτερα να πάω πίσω και να το κάνω ξανά."

0:10:13.000,0:10:16.000
Οπότε το κάνει ξανά.

0:10:17.000,0:10:20.000
Τώρα αρχίζει να διεγείρεται -- αυτό είναι διέγερση,

0:10:20.000,0:10:21.000
μην ανησυχείτε γι' αυτό.

0:10:22.000,0:10:24.000
Τώρα πηγαίνει σε Φα δίεση και τελικά κατεβαίνει στη Μι,

0:10:24.000,0:10:27.000
αλλά η συγχορδία είναι λάθος. Και αυτό γιατί η συγχορδία που ψάχνει

0:10:28.000,0:10:31.000
είναι αυτή εδώ, και αντ' αυτού κάνει ...

0:10:31.000,0:10:35.000
αυτό λοιπόν, το ονομάζουμε "απατηλή λύση" γιατί μας εξαπατά.

0:10:36.000,0:10:38.000
Πάντα λέω στους μαθητές μου, "Αν έχετε μία καταληκτική διακύμανση

0:10:38.000,0:10:40.000
σιγουρευτείτε πως σηκώνετε τα φρύδια σας για να το καταλάβουν όλοι."

0:10:40.000,0:10:43.000
(Γέλια)

0:10:43.000,0:10:46.000
(Χειροκρότημα)

0:10:47.000,0:10:49.000
Έτσι. Λοιπόν φτάνει στη Μι, αλλά είναι λάθος η συγχορδία.

0:10:49.000,0:10:52.000
Τώρα, δοκιμάζει τη Μι ξανά. Αυτή η συγχορδία δεν ταιριάζει.

0:10:52.000,0:10:55.000
Δοκιμάζει τη Μι ξανά λοιπόν. Η συγχορδία δεν ταιριάζει.

0:10:55.000,0:10:57.000
Και δοκιμάζει τη Μι ξανά και πάλι δεν ταιριάζει.

0:10:58.000,0:11:01.000
Και τότε επιτέλους ....

0:11:01.000,0:11:05.000
Ήταν ένας κύριος στην πρώτη σειρά που έκανε, "Μμμ."

0:11:06.000,0:11:08.000
Είναι η ίδια έκφραση που κάνει όταν επιστρέφει στο σπίτι

0:11:08.000,0:11:11.000
μετά από μία μεγάλη ημέρα, σβήνει τη μηχανή στο αυτοκίνητο και λέει:

0:11:12.000,0:11:15.000
"Ααα, είμαι σπίτι." Γιατί όλοι ξέρουμε που είναι το σπίτι μας.

0:11:15.000,0:11:18.000
Έτσι, αυτό είναι ένα κομμάτι που πηγαίνει από μακρυά στο σπίτι.

0:11:18.000,0:11:20.000
Και θα το παίξω ολόκληρο τώρα

0:11:20.000,0:11:23.000
και εσείς θα ακολουθήσετε. Σι, Ντο, Σι, Ντο, Σι, Ντο, Σι --

0:11:23.000,0:11:25.000
κάτω στη Λα, κάτω στη Σολ, κάτω στη Φα.

0:11:25.000,0:11:27.000
Σχεδόν φτάνει στη Μι, όμως έτσι το έργο θα τελείωνε.

0:11:28.000,0:11:30.000
Πηγαίνει πίσω στη Σι. Αρχίζει να διεγείρεται. Πηγαίνει σε Φα δίεση. Πηγαίνει σε Μι.

0:11:30.000,0:11:32.000
Είναι λάθος η συγχορδία. Είναι λάθος η συγχορδία. Είναι λάθος η συγχορδία.

0:11:33.000,0:11:35.000
Και τελικά καταλήγει σε Μι, και είναι πλέον στο σπίτι.

0:11:35.000,0:11:38.000
Και αυτό που πρόκειται να δείτε είναι παίξιμο του ενός γλουτού.

0:11:38.000,0:11:41.000
(Γέλια)

0:11:41.000,0:11:43.000
Γιατί για 'μένα, για να ενώσω τη Σι με τη Μι,

0:11:44.000,0:11:49.000
πρέπει να σταματήσω να σκέφτομαι την κάθε νότα που μεσολαβεί

0:11:49.000,0:11:54.000
και να αρχίσω να σκέφτομαι την μακριά, μακριά γραμμή από τη Σι στη Μι.

0:11:55.000,0:11:59.000
Ξέρετε, ήσασταν μόλις στη Νότιο Αφρική και δεν μπορείτε να πάτε πάλι εκεί

0:11:59.000,0:12:02.000
χωρίς να σκεφτείτε τον Μαντέλα στη φυλακή για 27 χρόνια.

0:12:03.000,0:12:05.000
Τι να σκεφτόταν άραγε; Το φαγητό;

0:12:05.000,0:12:08.000
Όχι, σκεφτόταν το όραμά του για τη Νότιο Αφρική

0:12:09.000,0:12:10.000
και την ανθρωπότητα. Αυτό τον κράτησε -

0:12:10.000,0:12:13.000
έχει να κάνει με το όραμα, με την μακριά γραμμή.

0:12:13.000,0:12:15.000
Σαν το πουλί που πετάει πάνω από το λιβάδι

0:12:15.000,0:12:19.000
και δεν νοιάζεται για τους φράχτες από κάτω, σωστά;

0:12:19.000,0:12:22.000
Έτσι τώρα θα ακολουθήσετε τη γραμμή μέχρι το τέλος, από τη Σι στη Μι.

0:12:22.000,0:12:26.000
Και θέλω να ζητήσω κάτι τελευταίο πριν παίξω ολόκληρο το κομμάτι.

0:12:26.000,0:12:31.000
Μπορείτε να σκεφτείτε κάποιον που λατρεύετε, κάποιον που δεν είναι πλέον εδώ;

0:12:31.000,0:12:34.000
Την αγαπημένη σας γιαγιά, έναν εραστή,

0:12:35.000,0:12:38.000
κάποιον στη ζωή σας που τον αγαπάτε με όλη σας την καρδιά,

0:12:38.000,0:12:41.000
αλλά αυτός ο άνθρωπος δεν είναι πια μαζί σας.

0:12:42.000,0:12:45.000
Φέρτε αυτόν τον άνθρωπο στο μυαλό σας, και την ίδια στιγμή

0:12:45.000,0:12:49.000
ακολουθήστε τη γραμμή μέχρι τέλους, από τη Σι στη Μι,

0:12:49.000,0:12:57.000
και θα ακούσετε όλα όσα θέλει να πει ο Σοπέν.

0:12:57.000,0:14:48.000
(Μουσική)

0:14:48.000,0:14:55.000
(Χειροκρότημα)

0:14:55.000,0:15:00.000
Τώρα, μπορεί να αναρωτιέστε

0:15:00.000,0:15:06.000
μπορεί να αναρωτιέστε γιατί χειροκροτώ.

0:15:06.000,0:15:08.000
Λοιπόν, το έκανα αυτό σε ένα σχολείο στη Βοστόνη

0:15:08.000,0:15:12.000
με περίπου 70 μαθητές γυμνασίου -- 12χρονους.

0:15:12.000,0:15:14.000
Και έκανα ακριβώς ότι έκανα και με εσάς, και τους είπα

0:15:14.000,0:15:15.000
και τους εξήγησα, και όλα αυτά.

0:15:15.000,0:15:17.000
Και στο τέλος ξετρελάθηκαν, χειροκροτούσαν. Χειροκροτούσαν.

0:15:18.000,0:15:19.000
Χειροκροτούσα εγώ. Χειροκροτούσαν και αυτοί.

0:15:19.000,0:15:21.000
Στο τέλος, είπα, "Γιατί χειροκροτώ;"

0:15:21.000,0:15:22.000
Και ένα από τα παιδιά είπε, "Γιατί ακούγαμε."

0:15:22.000,0:15:27.000
(Γέλια)

0:15:28.000,0:15:30.000
Σκεφτείτε το. 1,600 άνθρωποι, πολυάσχολοι άνθρωποι,

0:15:30.000,0:15:32.000
ασχολούμενοι με κάθε είδους διαφορετικά πράγματα.

0:15:33.000,0:15:39.000
Ακούνε, καταλαβαίνουν και συγκινούνται από ένα κομμάτι του Σοπέν.

0:15:39.000,0:15:40.000
Αυτό λοιπόν είναι κάτι.

0:15:40.000,0:15:43.000
Τώρα, είμαι σίγουρος πως όλοι το ακολουθήσατε,

0:15:43.000,0:15:45.000
το καταλάβατε και συγκινηθήκατε; Φυσικά δεν μπορώ να είμαι βέβαιος.

0:15:46.000,0:15:47.000
Όμως θα σας πω τι συνέβη σε μένα.

0:15:47.000,0:15:50.000
Ήμουν στην Ιρλανδία την περίοδο των ταραχών πριν από 10 χρόνια,

0:15:50.000,0:15:53.000
και εργαζόμουν με μερικά Καθολικά και Προτεσταντικά παιδιά

0:15:53.000,0:15:57.000
στην επίλυση της διαμάχης. Και έκανα το πείραμά μου με αυτά.

0:15:58.000,0:16:00.000
Πράγμα ριψοκίνδυνο μιας και ήταν παιδιά του δρόμου.

0:16:00.000,0:16:03.000
Και ένα από αυτά ήρθε σε μένα το επόμενο πρωί και μου είπε:

0:16:04.000,0:16:07.000
"Ξέρετε, δεν είχα ακούσει ποτέ στη ζωή μου κλασσική μουσική,

0:16:07.000,0:16:08.000
όμως όταν παίξατε αυτό το κομμάτι του Σόπινγκ...."

0:16:08.000,0:16:11.000
(Γέλια)

0:16:11.000,0:16:15.000
Είπε: "Ο αδερφός μου σκοτώθηκε πέρυσι και δεν έκλαψα γι' αυτόν.

0:16:16.000,0:16:17.000
Όμως εχθές το βράδυ όταν παίξατε αυτό το κομμάτι,

0:16:17.000,0:16:20.000
αυτός ήτανε που είχα στο μυαλό μου.

0:16:20.000,0:16:22.000
Και ένιωσα τα δάκρυα να τρέχουνε στο πρόσωπό μου.

0:16:22.000,0:16:25.000
Και ξέρετε, ένιωσα στ' αλήθεια πολύ καλά που έκλαψα για τον αδερφό μου."

0:16:25.000,0:16:27.000
Έτσι, εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα

0:16:27.000,0:16:34.000
πως η κλασσική μουσική είναι για τους πάντες. Τους πάντες.

0:16:35.000,0:16:37.000
Πώς θα περπατούσες λοιπόν -- γιατί ξέρετε,

0:16:37.000,0:16:41.000
το επάγγελμά μου, το μουσικό επάγγελμα δεν βλέπει τα πράγματα έτσι.

0:16:41.000,0:16:44.000
Λένε πως στο 3 τοις εκατό του πληθυσμού αρέσει η κλασσική μουσική.

0:16:44.000,0:16:48.000
Έστω και στο 4 τοις εκατό να μπορούσαμε να το ανεβάσουμε, τα προβλήματά μας θα τελείωναν.

0:16:49.000,0:16:52.000
Και λέω, "Πως θα περπατούσες; Πως θα μιλούσες; Πως θα ήσουν

0:16:52.000,0:16:55.000
αν πιστεύεις πως στο 3 τοις εκατό αρέσει η κλασσική μουσική;

0:16:56.000,0:16:58.000
Αν μόνο μπορούσαμε να το πάμε στο 4 τοις εκατό. Πως θα περπατούσες;

0:16:58.000,0:17:00.000
Πώς θα μιλούσες; Πώς θα ήσουν

0:17:00.000,0:17:02.000
αν πίστευες πως όλοι αγαπούν την κλασσική μουσική --

0:17:02.000,0:17:04.000
απλά δεν το ξέρουν ακόμη."

0:17:04.000,0:17:05.000
(Γέλια)

0:17:05.000,0:17:07.000
Βλέπετε, είναι τελείως διαφορετικοί κόσμοι.

0:17:08.000,0:17:11.000
Λοιπόν, είχα μια φανταστική εμπειρία. Ήμουν 45 χρονών,

0:17:11.000,0:17:16.000
διήυθυνα ορχήστρες για 20 χρόνια, και έξαφνα συνειδητοποίησα κάτι.

0:17:17.000,0:17:20.000
Ότι ο μαέστρος μίας ορχήστρας δεν παράγει τον παραμικρό ήχο.

0:17:20.000,0:17:22.000
Η φωτογραφία μου φιγουράρει στο εξώφυλλο του CD --

0:17:22.000,0:17:25.000
(Γέλια)

0:17:25.000,0:17:27.000
-- αλλά ο μαέστρος δεν βγάζει τον παραμικρό ήχο.

0:17:28.000,0:17:32.000
Στηρίζει τη δύναμή του, στην ικανότητά του να κάνει άλλους ανθρώπους ισχυρούς.

0:17:32.000,0:17:36.000
Και αυτό άλλαξε τα πάντα για μένα. Ήταν τελείως καθοριστικό για τη ζωή μου.

0:17:37.000,0:17:38.000
Άνθρωποι της ορχήστρας μου ερχόντουσαν και μου λέγανε:

0:17:38.000,0:17:40.000
"Μπεν, τι συνέβη;" Να τι συνέβη.

0:17:40.000,0:17:45.000
Κατάλαβα πως η δουλειά μου ήταν να αφυπνίσω τις δυνατότητες των άλλων.

0:17:45.000,0:17:48.000
Και φυσικά, ήθελα να ξέρω κατά πόσο το κατάφερα αυτό.

0:17:48.000,0:17:51.000
Και ξέρετε πως το ανακαλύπτεις; Κοιτάς στα μάτια τους.

0:17:51.000,0:17:55.000
Αν τα μάτια τους λάμπουν, τότε ξέρεις πως το κατάφερες.

0:17:56.000,0:17:57.000
Μπορείς να φωτίσεις ένα ολόκληρο χωριό με τα μάτια αυτού του τύπου.

0:17:57.000,0:17:59.000
(Γέλια)

0:17:59.000,0:18:01.000
Έτσι. Αν τα μάτια λάμπουν, τότε ξέρεις πως το πετυχαίνεις.

0:18:01.000,0:18:04.000
Εάν τα μάτια δεν λάμπουν, κάνεις μία ερώτηση.

0:18:04.000,0:18:05.000
Και αυτή η ερώτηση είναι:

0:18:05.000,0:18:11.000
Ποιός είμαι εγώ που τα μάτια του μουσικού μου δε λάμπουν;

0:18:12.000,0:18:13.000
Μπορούμε να το κάνουμε και με τα παιδιά μας επίσης.

0:18:13.000,0:18:18.000
Ποιός είμαι εγώ που τα μάτια των παιδιών μου δε λάμπουν;

0:18:19.000,0:18:21.000
Είναι ένας τελείως διαφορετικός κόσμος.

0:18:21.000,0:18:26.000
Τώρα, που όλοι ετοιμαζόμαστε για το τέλος αυτής της μαγικής εβδομάδας στο βουνό,

0:18:27.000,0:18:28.000
και θα επιστρέψουμε πίσω στον κόσμο.

0:18:28.000,0:18:32.000
Και λέω, πρέπει να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας αυτήν την ερώτηση:

0:18:32.000,0:18:37.000
Ποιοί είμαστε καθώς επιστρέφουμε πίσω στον κόσμο;

0:18:37.000,0:18:39.000
Ξέρετε, έχω έναν ορισμό για την επιτυχία.

0:18:40.000,0:18:42.000
Για μένα είναι πολύ απλό. Δεν έχει να κάνει με τον πλούτο, τη δόξα και τη δύναμη.

0:18:42.000,0:18:45.000
Έχει να κάνει με το πόσα λαμπερά μάτια έχω τριγύρω μου.

0:18:46.000,0:18:49.000
Έτσι έχω μια τελευταία σκέψη, η οποία είναι

0:18:49.000,0:18:52.000
πως στ' αλήθεια αυτά που λέμε κάνουν τη διαφορά.

0:18:52.000,0:18:54.000
Τα λόγια τα οποία βγαίνουν από το στόμα μας.

0:18:54.000,0:18:58.000
Το έμαθα αυτό από μία γυναίκα που επέζησε του Άουσβιτς,

0:18:58.000,0:18:59.000
μία από τους σπάνιους επιζήσαντες.

0:18:59.000,0:19:03.000
Πήγε στο Άουσβιτς όταν ήταν 15 χρονών,

0:19:04.000,0:19:11.000
και ο αδερφός της ήταν οκτώ, και οι γονείς τους είχαν χαθεί.

0:19:11.000,0:19:16.000
Και μου είπε το εξής:

0:19:16.000,0:19:19.000
"Ήμασταν στο τραίνο για το Άουσβιτς και κοίταξα χαμηλά

0:19:19.000,0:19:21.000
και είδα πως λείπανε τα παπούτσια του αδερφού μου.

0:19:22.000,0:19:25.000
Του είπα: "Γιατί είσαι τόσο χαζός, δεν μπορείς να κρατάς τα πράγματά σου

0:19:25.000,0:19:26.000
για όνομα του Θεού;" -- με τον τρόπο που μιλάει μια μεγάλη αδερφή

0:19:26.000,0:19:30.000
στον νεότερο αδερφό της.

0:19:30.000,0:19:33.000
Δυστυχώς, ήταν το τελευταίο πράγμα που του είπε ποτέ

0:19:33.000,0:19:37.000
γιατί δεν τον ξαναείδε ποτέ της. Δεν επέζησε.

0:19:37.000,0:19:39.000
Και έτσι όταν επέστρεψε από το Άουσβιτς, έκανε έναν όρκο.

0:19:40.000,0:19:44.000
Και μου είπε το εξής. Είπε: "Βγήκα από το Άουσβιτς στη ζωή

0:19:44.000,0:19:49.000
και έδωσα έναν όρκο. Και ο όρκος ήταν, πως δεν θα ξανάλεγα τίποτα

0:19:50.000,0:19:53.000
το οποίο δεν θα μπορούσε να σταθεί, σαν το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσα να πω."

0:19:53.000,0:19:57.000
Τώρα, μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Όχι. Και θα κάνουμε τους εαυτούς μας άδικους

0:19:58.000,0:20:05.000
και τους άλλους άδικους. Όμως είναι πιθανή προοπτική. Σας ευχαριστώ.

0:20:05.000,0:20:10.000
(Χειροκρότημα)

0:20:11.000,0:20:22.000
Λαμπερά μάτια, λαμπερά μάτια.

0:20:22.000,0:20:25.000
Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ.

0:20:26.000,0:20:31.000
(Μουσική)