WEBVTT

00:00:02.760 --> 00:00:08.500
อินเทอร์เน็ต |
แบบเดินสาย เคเบิล และ Wi-Fi

00:00:10.385 --> 00:00:13.080
ฉันชื่อเทซ วินล็อก
เป็นวิศวกรซอฟต์แวร์ที่ Google

00:00:13.539 --> 00:00:18.727
คำถามคือ ภาพ ข้อความ หรืออีเมลถูกส่ง
จากเครื่องหนึ่งไปอีกเครื่องหนึ่งได้ยังไง

00:00:19.144 --> 00:00:20.979
ไม่ใช่เวทมนตร์ค่ะ แต่เพราะอินเทอร์เน็ต

00:00:21.313 --> 00:00:24.191
ระบบที่จับต้องได้
ที่ผลิตมาเพื่อเคลื่อนย้ายข้อมูลค่ะ

00:00:25.359 --> 00:00:27.319
อินเทอร์เน็ตคล้ายบริการไปรษณีย์มาก

00:00:27.653 --> 00:00:30.614
แต่สิ่งของทางกายภาพที่ส่งไป
มันต่างกันนิดนึง

00:00:30.906 --> 00:00:33.492
แทนที่จะเป็นกล่องพัสดุ
หรือซองจดหมาย

00:00:33.700 --> 00:00:35.953
อินเทอร์เน็ตกลับส่งข้อมูลเลขฐานสอง

00:00:36.620 --> 00:00:37.871
ข้อมูลทำจากบิท

00:00:38.163 --> 00:00:43.043
บิทคือคู่อะไรที่ตรงข้ามกัน
เปิดกับปิด หรือ ใช่กับไม่ใช่

00:00:44.545 --> 00:00:48.298
เรามักใช้เลข 1 แทนการเปิด
และ 0 แทนการปิด

00:00:48.674 --> 00:00:51.468
หนึ่งบิทมีความเป็นไปได้สองอย่าง
จึงเรียกว่ารหัสฐานสอง

00:00:51.843 --> 00:00:57.641
8 รวมกันเป็น 1 ไบต์
1000 ไบต์ เท่ากับ 1 กิโลไบต์

00:00:58.016 --> 00:00:59.977
1000 กิโลไบต์ เท่ากับ 1 เมกะไบต์

00:01:00.394 --> 00:01:03.839
เพลงหนึ่งมักจะมีขนาด 3-4 เมกะไบต์

00:01:04.465 --> 00:01:07.050
ไม่ว่าจะเป็นรูปภาพ วีดีโอ หรือเพลง

00:01:07.342 --> 00:01:10.012
ทุกอย่างในอินเทอร์เน็ต
จะเสนอและส่งเป็นบิท

00:01:10.471 --> 00:01:12.322
พวกนี้คืออะตอมของข้อมูล

00:01:12.656 --> 00:01:16.451
แต่ใช่ว่าเราส่งเลข 1 กับ 0
จากที่หนึ่งสู่ที่หนึ่ง

00:01:16.785 --> 00:01:18.061
หรือจากคนหนึ่งถึงอีกคนนะคะ

00:01:18.353 --> 00:01:22.774
แล้วอะไรที่จับต้องได้
ที่ส่งไปตามสาย ทางอากาศล่ะ

00:01:23.192 --> 00:01:25.444
เรามาดูตัวอย่างถึงวิธีสื่อสารของมนุษย์

00:01:25.903 --> 00:01:29.823
แบบที่ส่งข้อมูลหนึ่งอย่างหากันนะคะ

00:01:30.733 --> 00:01:33.911
สมมติว่าเปิดไฟ คือ 1
ปิดไฟคือ 0

00:01:34.286 --> 00:01:37.180
หรือใช้เสียงบี๊ปส่งรหัสมอร์ส

00:01:39.308 --> 00:01:41.393
วิธีนี้ใช้ได้แต่ช้ามาก ผิดพลาดได้มาก

00:01:41.602 --> 00:01:42.686
และอาศัยมนุษย์ล้วน ๆ

00:01:43.061 --> 00:01:44.062
แต่ที่เราต้องการคือเครื่องจักร

00:01:44.396 --> 00:01:46.815
จากประวัติศาสตร์มนุษย์
เราสร้างระบบมากมาย

00:01:47.107 --> 00:01:50.861
ที่สามารถส่งข้อมูลฐานสอง
ผ่านสื่อทางการภาพหลากชนิด

00:01:51.445 --> 00:01:56.366
ปัจจุบันเราส่งบิททางกายภาพด้วยไฟฟ้า
แสงไฟและคลื่นวิทยุ

00:01:58.827 --> 00:02:00.203
สำหรับการส่งด้วยไฟฟ้านั้น

00:02:00.454 --> 00:02:03.081
นึกภาพหลอดไฟสองหลอดต่อกับสายไฟทองแดง

00:02:03.665 --> 00:02:07.294
ถ้าคนที่คุมคนหนึ่ง
ปล่อยไฟฟ้าเข้าไป ไฟก็ติด

00:02:07.377 --> 00:02:09.087
ไม่มีไฟฟ้า ก็ไม่มีแสงไฟ

00:02:09.421 --> 00:02:13.967
ถ้าคนคุมทั้งสองฝั่งเห็นตรงกันว่า
เปิดไฟเท่ากับ 1 ปิดไฟเท่ากับ 0

00:02:14.259 --> 00:02:17.137
ก็จะได้ระบบส่งหน่วยข้อมูล

00:02:17.387 --> 00:02:19.473
จากคนหนึ่งไปยังอีกคนหนึ่ง
ด้วยการใช้ไฟฟ้า

00:02:20.307 --> 00:02:21.183
แต่มีปัญหานิดนึง

00:02:21.600 --> 00:02:24.478
ถ้าอยากส่งเลข 0 ติดกันห้าตัวล่ะ

00:02:24.936 --> 00:02:29.524
จะทำยังไงให้คนใดคนหนึ่งนับจำนวนเลข 0 ได้

00:02:29.926 --> 00:02:32.527
ทางออกคือให้ใช้นาฬิกาหรือตัวจับเวลา

00:02:32.903 --> 00:02:36.615
ก็ตกลงกันก่อนว่าผู้ส่งจะส่ง
บิทละ 1 วินาที

00:02:36.865 --> 00:02:40.410
ผู้รับก็นั่งบันทึกทุกวินาที
ดูว่ามีอะไรบ้าง

00:02:41.034 --> 00:02:43.914
ถ้าจะส่ง 0 ห้าตัวติดกัน ก็ปิดไฟ

00:02:44.206 --> 00:02:48.460
รอ 5 วินาที ผู้รับก็จดว่าเป็น 5 วินาที

00:02:48.710 --> 00:02:49.836
ว่าเป็น 00000

00:02:50.253 --> 00:02:52.422
ส่วนเลข 1 ก็ทำตรงข้าม แค่เปิดไฟ

00:02:53.590 --> 00:02:56.968
แน่นอนว่าเราอยากส่งข้อมูลให้ไว
กว่า 1 บิทต่อวินาที

00:02:57.260 --> 00:02:58.537
ก็เลยต้องเพิ่มแบนด์วิธค่ะ

00:02:59.037 --> 00:03:01.206
มันคือความจุสูงสุด
ในการเคลื่อนย้ายข้อมูลของอุปกรณ์

00:03:01.348 --> 00:03:03.517
แบนด์วิธวัดได้จากวิทเรต

00:03:03.809 --> 00:03:06.228
ซึ่งก็คือจำนวนบิทที่เราส่งได้

00:03:06.645 --> 00:03:09.147
ในเวลาที่กำหนด ซึ่งมักวัดเป็นวินาที

00:03:10.399 --> 00:03:13.026
การวัดความเร็วที่ต่างกัน
คือระยะเวลาแฝง

00:03:13.276 --> 00:03:18.115
หรือเวลาที่  บิทต้องใช้เดินทาง
จากจุดหนึ่งไปจุดหนึ่ง

00:03:18.532 --> 00:03:20.450
จากต้นกำเนิดไปอุปกรณ์อีกเครื่อง

00:03:21.785 --> 00:03:22.786
สำหรับมนุษย์แล้ว

00:03:23.078 --> 00:03:27.249
1 บิทต่อวินาทีนั้นค่อนข้างเร็ว
และยากที่จะตามทัน

00:03:27.457 --> 00:03:31.420
สมมติว่าจะดาวน์โหลดเพลง 3MB ใน 3 วินาที

00:03:31.795 --> 00:03:36.591
ด้วยความเร็ว 8 ล้านบิทต่อเมกะไบต์
ซึ่งก็คือ 8 ล้านบิทต่อวินาที

00:03:37.050 --> 00:03:40.095
แน่นอนว่ามนุษย์รับส่ง
8 ล้านบิท/วินาทีไม่ได้

00:03:40.303 --> 00:03:42.097
แต่เครื่องจักรทำได้สบาย ๆ

00:03:42.431 --> 00:03:44.850
ทีนี้ก็มีคำถามว่าเคเบิลแบบไหน

00:03:45.100 --> 00:03:47.853
ที่ใช้ส่งข้อความพวกนี้
แล้วมันจะไปได้ไกลแค่ไหน

00:03:48.562 --> 00:03:52.315
ด้วยสายอีเธอร์เน็ตอย่างที่พบได้ที่บ้าน
ออฟฟิศ หรือโรงเรียน

00:03:53.251 --> 00:03:56.428
พวกนี้สัญญาณจะหายในไม่กี่ร้อยฟุต

00:03:57.971 --> 00:04:01.642
ถ้าจะให้อินเทอร์เน็ตทำงานได้ทั้งโลก

00:04:02.017 --> 00:04:07.097
ก็ต้องหาวิธีส่งข้อมูลระยะไกลให้ได้ 
แบบข้ามมหาสมุทร

00:04:07.330 --> 00:04:12.461
แล้วจะใช้อะไรได้ล่ะ 
อะไรที่เคลื่อนที่ไวกว่าไฟฟ้าผ่านสายไฟ

00:04:13.003 --> 00:04:19.176
แสงไง เราส่งบิทเป็นแสงจากที่หนึ่ง
ไปอีกที่หนึ่งได้ด้วยสายเคเบิลใยแก้วนำแสง

00:04:19.323 --> 00:04:23.288
เคเบิลใยแก้วนำแสงคือใบแก้ว
ที่ผลิตมาเพื่อสะท้อนแสง

00:04:23.830 --> 00:04:29.352
เวลาส่งแสงไปที่เคเบิลแสงจะสะท้อนขึ้นลง
ตามความยาวเคเบิลจนถึงอีกฝั่ง

00:04:29.811 --> 00:04:33.607
ด้วยมุมที่เด้ง 
ทำให้เราส่งได้ทีละหลายบิทพร้อมกัน

00:04:33.815 --> 00:04:36.026
ซึ่งเดินทางด้วยความเร็วแสงทั้งหมด

00:04:36.443 --> 00:04:42.199
ไฟเบอร์จึงรวดเร็วมาก และที่สำคัญคือ
สัญญาณไม่เสื่อมสภาพตามระยะทาง

00:04:42.574 --> 00:04:45.243
สัญญาณจึงเดินทางได้หลายร้อยไมล์
โดยที่ไม่ขาด

00:04:45.410 --> 00:04:50.916
เราถึงใช้ใยแก้วนำแสงข้ามพื้นมหาสมุทร
เพื่อเชื่อมต่อทวีปเข้าด้วยกัน

00:04:51.208 --> 00:04:55.003
ในปี 2008 มีเคเบิลสายหนึ่งขาด
แถวอเล็กซานเดรีย อียิปต์

00:04:55.212 --> 00:04:59.049
จนอินเทอร์เน็ตในตะวันออกกลาง
และอินเดียหลายส่วนได้รับผลกระทบ

00:04:59.341 --> 00:05:04.001
เราอาจเห็นอินเทอร์เน็ตเป็นของตาย
แต่ที่จริงมันเป็นระบบที่บอบบา จับต้องได้

00:05:04.001 --> 00:05:09.643
ไฟเบอร์นั่นก็เจ๋ง แต่ก็แพงและทำยาก 
ส่วนมากจะเป็นสายทองแดง

00:05:11.061 --> 00:05:15.549
แต่เราจะเคลื่อนย้ายอะไร
โดยไม่ใช้สายได้ยังไง ส่งแบบไร้สายยังไง

00:05:16.967 --> 00:05:21.988
เครื่องส่งสัญญาณไร้สายมักใช้สัญญาณวิทยุ
เพื่อส่งบิทจากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่ง

00:05:22.280 --> 00:05:28.995
เครื่องก็ต้องแปลเลข 1 กับ 0 
เป็นสัญญาณวิทยุด้วยความถี่ที่ต่างกัน

00:05:29.081 --> 00:05:33.521
เครื่องที่รับก็แปลสัญญาณวิทยุกลับ
เป็นเลขฐานสองให้คอมพิวเตอร์คุณ

00:05:33.521 --> 00:05:36.294
ความไร้สายทำให้อินเทอร์เน็ตเคลื่อนที่ได้

00:05:36.503 --> 00:05:40.423
แต่คลื่นวิทยุไม่ได้เดินทางไกลขนาดนั้น
ก่อนจะสัญญาณหาย

00:05:40.840 --> 00:05:44.928
เวลาอยู่ชิคาโกถึงรับสัญญาณวิทยุ
จากลอสแองเจลิสไม่ได้

00:05:45.846 --> 00:05:48.974
แม้ไร้สายมันจะดี 
แต่ทุกวันนี้ก็ยังพึ่งแบบมีสาย

00:05:49.307 --> 00:05:53.436
ถ้าเราใช้ Wi-Fi ในร้านกาแฟ 
บิทจะถูกส่งไปยังเราเตอร์ไร้สาย

00:05:53.645 --> 00:05:57.774
ก่อนส่งผ่านสาย 
และเดินทางไกลผ่านอินเทอร์เน็ต

00:05:58.650 --> 00:06:01.319
วิธีส่งบิทแบบจับต้องได้
อาจเปลี่ยนไปในอนาคต

00:06:01.528 --> 00:06:05.615
อาจเป็นเลเซอร์ระหว่างดาวเทียม
หรือคลื่นวิทยุระหว่างบอลลูน หรือโดรน

00:06:06.241 --> 00:06:12.038
แต่การนำเสนอข้อมูลด้วยเลขฐานสอง
และโพรโตคอลในการรับส่งข้อมูล

00:06:12.289 --> 00:06:13.748
น่าจะยังคงเดิม

00:06:14.291 --> 00:06:19.588
ทุกสิ่งในอินเทอร์เน็ต ไม่ว่าจะเป็นคำ
อีเมล รูปภาพ วีดีโอหมาแมวล้วนมาจาก

00:06:19.963 --> 00:06:25.232
การส่งเลข 1 และ 0 ผ่านสัญญาณไฟฟ้า 
แสง คลื่นวิทยุ และความรักค่ะ