1
00:00:01,784 --> 00:00:05,872
ครับ สมมติว่าคุณได้รับข้อความหนึ่ง
จากเพื่อน เขาพิมพ์มาว่า...

2
00:00:06,872 --> 00:00:10,808
"รู้ไหมว่าฉันไปเจออะไรมา โมโหมากเลยตอนนี้"

3
00:00:11,260 --> 00:00:14,720
ในฐานะเพื่อน คุณก็ถามไปว่า
เรื่องมันเป็นยังไง

4
00:00:14,744 --> 00:00:17,283
เขาก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้คุณฟัง

5
00:00:17,307 --> 00:00:19,747
อาจจะเป็นที่ยิม ที่ทำงาน
หรือไปเดทมาเมื่อคืน

6
00:00:19,771 --> 00:00:23,096
แล้วคุณก็ฟัง
พยายามทำความเข้าใจว่าทำไมเพื่อนถึงโมโห

7
00:00:23,548 --> 00:00:26,851
บางทีคุณอาจจะแอบตัดสินเพื่อนอยู่ในใจเบาๆ
ว่าที่เพื่อนโกรธน่ะ มันควรไหม

8
00:00:26,875 --> 00:00:28,985
(เสียงหัวเราะ)

9
00:00:29,009 --> 00:00:31,085
แล้วคุณก็อาจจะแนะนำอะไรบางอย่างให้กับเขาไป

10
00:00:31,109 --> 00:00:34,649
ตอนนั้นเองครับที่คุณกำลังทำ
ในสิ่งที่ผมได้ทำอยู่ทุกวัน

11
00:00:34,673 --> 00:00:36,553
เพราะว่าผมเป็นผู้ศึกษาความโกรธ

12
00:00:36,577 --> 00:00:40,907
และในฐานะผู้ที่ศึกษาเรื่องนี้
ผมทุ่มเทเวลาศึกษาค้นคว้าอย่างมืออาชีพ...

13
00:00:40,931 --> 00:00:43,709
จริงๆก็มาจากเรื่องของตัวเองด้วยนี่แหละ

14
00:00:43,733 --> 00:00:45,542
ทำความเข้าใจว่าทำไมคนเราถึงหัวร้อน

15
00:00:46,042 --> 00:00:48,788
ผมได้ไปทำความเข้าใจ ความคิดที่เกิดขึ้น
เวลาที่พวกเขาโมโห

16
00:00:48,812 --> 00:00:50,937
สิ่งที่พวกเขามักทำเวลาโมโห

17
00:00:50,937 --> 00:00:53,389
ไม่ว่าจะเข้าไปสู้เลย หรือทำลายข้าวของ

18
00:00:53,389 --> 00:00:55,920
หรือเกรี้ยวกราดใส่คนอื่นบนอินเตอร์เน็ต

19
00:00:55,920 --> 00:00:57,164
(เสียงหัวเราะ)

20
00:00:57,188 --> 00:00:58,554
คุณคงพอจะนึกออกว่า

21
00:00:58,578 --> 00:01:00,385
พอคนเขารู้ว่าผมศึกษาเรื่องนี้

22
00:01:00,385 --> 00:01:02,229
เขาก็อยากจะเล่าความเดือดดาลในใจให้ผมฟัง

23
00:01:02,229 --> 00:01:04,042
เล่าเรื่องที่ทำให้พวกเขาหัวร้อน

24
00:01:04,042 --> 00:01:06,323
ไม่ใช่เพราะต้องการคนมาเยียวยารักษา

25
00:01:06,323 --> 00:01:07,948
แม้จะมีคนที่ต้องการบ้าง

26
00:01:07,948 --> 00:01:10,118
แต่ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นได้กับทุกคน

27
00:01:10,118 --> 00:01:12,921
บางอย่างเราก็เคยรู้สึกเหมือนกัน
บางอย่างเราพอจะเข้าใจได้

28
00:01:12,921 --> 00:01:15,702
เราต่างก็เคยโมโหกันมาทั้งนั้น
ตั้งแต่เกิดมาได้ไม่กี่เดือน

29
00:01:15,702 --> 00:01:19,514
ตอนที่เราไม่ได้อะไรดั่งใจ
เราก็ร้องกระจองอแง

30
00:01:19,538 --> 00:01:22,903
อย่างเช่น "พ่อ หมายความว่ายังไง
ไม่สนใจเสียงร้องของหนู"

31
00:01:22,927 --> 00:01:24,085
"หนูจะเอาอันนั้น"

32
00:01:24,109 --> 00:01:25,549
(เสียงหัวเราะ)

33
00:01:26,141 --> 00:01:30,522
เราต่างก็เคยฉุนเฉียวเมื่อสมัยวัยรุ่น
อันนี้แม่ผมช่วยยืนยันได้

34
00:01:30,546 --> 00:01:31,696
ขอโทษแม่ด้วยครับ

35
00:01:32,188 --> 00:01:33,993
เราเจอกับอารมณ์นี้อยู่ตลอด

36
00:01:34,017 --> 00:01:37,942
จริงๆแล้ว ความเกรี้ยวกราดอยู่กับเรามาเสมอ
ในจังหวะที่เรากำลังแย่สุดๆในชีวิต

37
00:01:38,321 --> 00:01:41,171
มันเป็นอารมณ์ที่เราจะต้องเจอ
เป็นธรรมชาติ เมื่อเกิดความทุกข์

38
00:01:41,195 --> 00:01:44,282
แต่มันก็ยังอยู่กับเรา
แม้ในช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิต

39
00:01:44,282 --> 00:01:47,448
ในโอกาสพิเศษๆ เช่น งานแต่งงาน
หรือไปเที่ยวพักผ่อน

40
00:01:47,472 --> 00:01:50,268
ก็มักจะมีจังหวะอารมณ์เสียได้เหมือนกัน

41
00:01:50,292 --> 00:01:51,812
อากาศไม่เป็นใจ การเดินทางล่าช้า

42
00:01:51,836 --> 00:01:53,840
นั่นก็ทำให้วันดีๆเสียไปได้

43
00:01:53,864 --> 00:01:57,140
แต่ถ้าทุกอย่างกลับมาราบรื่น
เราก็จะลืมอารมณ์ขุ่นมัวนั้นไป

44
00:01:57,990 --> 00:02:00,710
หลายครั้งที่ผมได้คุยกับหลายๆคน
เรื่องความโกรธของพวกเขา

45
00:02:00,710 --> 00:02:02,881
ในประโยคสนทนาต่างๆนั้นเอง
ทำให้ผมได้รู้

46
00:02:02,881 --> 00:02:05,107
ผมว่าทุกคนในห้องตอนนี้ก็เป็นเหมือนกัน

47
00:02:05,107 --> 00:02:06,740
คือมองอารมณ์ร้อนเป็นปัญหา

48
00:02:07,264 --> 00:02:09,552
คุณมองว่ามันกระทบต่อชีวิตของคุณยังไง

49
00:02:09,552 --> 00:02:12,926
มันทำลายความสัมพันธ์ของคุณกับคนรอบข้าง
บางครั้งมองว่ามันน่ากลัว

50
00:02:12,950 --> 00:02:16,156
ในขณะที่ผมได้รับรู้มุมมองเหล่านี้
ผมเห็นมันต่างออกไป

51
00:02:16,180 --> 00:02:18,301
วันนี้ ผมจึงอยากบอกคุณ
บางอย่างที่สำคัญมาก

52
00:02:18,301 --> 00:02:20,137
เกี่ยวกับความโกรธ คือสิ่งนี้ครับ

53
00:02:20,137 --> 00:02:23,799
ความโกรธเป็นพลัง
และให้ประโยชน์แก่ชีวิตของคุณ

54
00:02:23,823 --> 00:02:25,522
มันเป็นเรื่องดีที่คุณรู้สึกโกรธ

55
00:02:25,546 --> 00:02:26,879
คุณจำเป็นต้องรู้สึกโกรธ

56
00:02:27,792 --> 00:02:30,371
แต่ก่อนที่จะเข้าใจเรื่องนี้
เราต้องย้อนไปคุยกันก่อนว่า

57
00:02:30,395 --> 00:02:32,707
อะไรที่เป็นสาเหตุให้เรารู้สึกโกรธ

58
00:02:32,731 --> 00:02:35,457
มีการศึกษาอยู่ในงานของผู้วิจัยความโกรธ

59
00:02:35,457 --> 00:02:39,351
ชื่อ ดร.เจอร์รี่ เดฟเฟนแบคเฮอร์
เขียนเรื่องนี้ไว้เมื่อปีค.ศ.1996

60
00:02:39,351 --> 00:02:42,260
ในหัวข้อที่ว่า เราจะจัดการความโกรธ
ที่ดูเป็นปัญหานี้ยังไง

61
00:02:42,284 --> 00:02:44,507
เอาล่ะครับ ผมเชื่อว่าหลายคนส่วนใหญ่

62
00:02:44,531 --> 00:02:46,473
มักจะรู้สึกแบบนี้เหมือนๆกัน

63
00:02:46,497 --> 00:02:48,155
ฉันจะฉุนเฉียวเวลาโดนยั่วโมโห

64
00:02:48,506 --> 00:02:50,244
คุณคงพอจะจับน้ำเสียงของเขาได้

65
00:02:50,244 --> 00:02:51,482
เขาจะพูดประมาณว่า

66
00:02:51,482 --> 00:02:53,998
"ขัดใจฉันจริงๆเวลาเจอคนขับรถช้าแบบนี้"

67
00:02:54,022 --> 00:02:58,021
หรือว่า "ฉันหงุดหงิด เพราะ
เธอวางนมทิ้งไว้นอกตู้เย็นอีกแล้ว"

68
00:02:58,021 --> 00:02:59,132
หรืออันที่ผมชอบคือ

69
00:02:59,132 --> 00:03:02,652
"ฉันไม่มีปัญหากับเรื่องโมโหนะ
ขอแค่ให้คนเลิกมากวนใจฉัน"

70
00:03:02,652 --> 00:03:04,092
(เสียงหัวเราะ)

71
00:03:04,527 --> 00:03:08,476
ทีนี้ครับ เพื่อที่จะทำความเข้าใจ
สิ่งที่ทำให้เราขุ่นเคืองใจพวกนี้

72
00:03:08,476 --> 00:03:12,992
ผมได้สอบถามคนมากมาย ทั้งเพื่อนสนิท
เพื่อนร่วมงาน แม้แต่คนในครอบครัว

73
00:03:12,992 --> 00:03:15,113
"เรื่องอะไรที่มักจะทำให้คุณหงุดหงิดเสมอ"

74
00:03:15,113 --> 00:03:16,514
"อะไรที่ทำให้คุณหัวเสีย"

75
00:03:16,538 --> 00:03:19,419
แต่ก่อนอื่นเลยครับ ผมขอบอกข้อดีข้อหนึ่งของ


76
00:03:19,419 --> 00:03:20,722
การเป็นนักวิจัยความโกรธ

77
00:03:20,722 --> 00:03:24,143
นั่นคือผมได้ใช้เวลามากกว่าสิบปี
จดบันทึกความเข้าใจ

78
00:03:24,143 --> 00:03:27,483
เรื่องต่างๆที่มักทำให้เพื่อนของผมขุ่นเคือง

79
00:03:27,507 --> 00:03:28,887
เผื่อผมอาจจะต้องหยิบมาดู

80
00:03:28,911 --> 00:03:32,895
(เสียงหัวเราะ)

81
00:03:32,919 --> 00:03:35,078
แต่คำตอบที่ได้รับมาน่าสนใจมากครับ

82
00:03:35,102 --> 00:03:37,537
สาเหตุของความโกรธที่พวกเขามักจะบอกคือ

83
00:03:37,561 --> 00:03:39,537
"เวลาทีมที่เชียร์แพ้"

84
00:03:39,561 --> 00:03:41,958
"คนเคี้ยวอาหารเสียงดังเกินไป"

85
00:03:41,982 --> 00:03:44,410
แปลกแต่เป็นกันเยอะจริงๆนะครับ

86
00:03:44,434 --> 00:03:47,514
"คนที่เดินช้าเกินไป"
อันนี้เหตุผลของผมเอง

87
00:03:47,974 --> 00:03:49,949
และแน่นอนครับ "ขับรถเข้าวงเวียน"

88
00:03:49,973 --> 00:03:51,149
ครับ วงเวียน

89
00:03:51,173 --> 00:03:53,164
(เสียงหัวเราะ)

90
00:03:53,188 --> 00:03:56,299
ผมบอกตามตรงเลยว่า ไม่มีเรื่องไหน
ชวนหัวร้อนได้เท่าขับรถในวงเวียน

91
00:03:56,323 --> 00:03:58,712
(เสียงหัวเราะ)

92
00:03:59,219 --> 00:04:01,360
บางครั้งคำตอบของพวกเขา
ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเลย

93
00:04:01,360 --> 00:04:04,832
บางครั้งพูดถึงการเหยียดเชื้อชาติ
เหยียดเพศ การกลั่นแกล้ง

94
00:04:04,856 --> 00:04:09,177
การทำลายสิ่งแวดล้อม ปัญหาระดับโลก
เรื่องใหญ่ๆที่เราทุกคนเผชิญอยู่

95
00:04:09,839 --> 00:04:11,053
แต่ในบางครั้ง

96
00:04:11,077 --> 00:04:14,347
คำตอบของพวกเขาก็เฉพาะเจาะจงลงไป
บางทีเป็นเรื่องแล้วแต่คนเลย

97
00:04:14,815 --> 00:04:16,950
"ตอนสีที่ยังไม่แห้งมาโดนเสื้อคุณ"

98
00:04:16,974 --> 00:04:20,322
"ตอนที่คุณเผลอยืนพิงอ่างล้างมือ
ในห้องน้ำสาธารณะ"

99
00:04:20,346 --> 00:04:21,870
(เสียงหัวเราะ)

100
00:04:21,894 --> 00:04:23,505
ขยะแขยงสุดๆ ว่าไหมครับ

101
00:04:23,529 --> 00:04:25,037
(เสียงหัวเราะ)

102
00:04:25,061 --> 00:04:28,488
หรือ "แฟลชไดรฟ์ จะเสียบก็มีแค่หัวท้าย"

103
00:04:28,512 --> 00:04:30,802
"ทำไมต้องหมุนไปหมุนมา
ตั้งสามรอบกว่าจะเสียบได้"

104
00:04:30,802 --> 00:04:34,799
(เสียงหัวเราะ)

105
00:04:35,233 --> 00:04:38,938
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่
เรื่องทั่วไปหรือแล้วแต่บุคคล

106
00:04:38,962 --> 00:04:40,593
เราพอจะเห็นภาพจากตัวอย่างเหล่านี้

107
00:04:40,617 --> 00:04:43,248
และเราพอจะเข้าใจสถานการณ์คล้ายๆกันนี้ได้

108
00:04:43,272 --> 00:04:46,113
เราเกิดความรู้สึกโกรธ
ในสถานการณ์ที่เราไม่พอใจ

109
00:04:46,137 --> 00:04:48,803
สถานการณ์ที่เรารู้สึกไม่ยุติธรรม
เป้าหมายของเราถูกขัดขวาง

110
00:04:48,827 --> 00:04:51,941
ตอนที่เราจำเป็นต้องหลีกเลี่ยง
รู้สึกตัวเองไม่มีอำนาจ

111
00:04:51,965 --> 00:04:53,765
นี่คือสูตรสำรับของความโกรธเกรี้ยว

112
00:04:54,100 --> 00:04:55,488
แต่คุณก็จะเห็นเหมือนกันว่า

113
00:04:55,512 --> 00:04:59,361
ความโกรธไม่ใช่แค่สิ่งที่เรารู้สึก
ในสถานการณ์เหล่านี้เท่านั้น

114
00:04:59,385 --> 00:05:01,014
มันไม่ใช่อารมณ์ที่เกิดขึ้นเดี่ยวๆ

115
00:05:01,038 --> 00:05:04,474
เรารู้สึกโกรธในเวลาที่กลัว
หรือเศร้าได้เช่นกัน

116
00:05:04,498 --> 00:05:07,029
หรือแม้แต่ในอารมณ์อื่นๆ

117
00:05:07,053 --> 00:05:08,506
สิ่งสำคัญคือตรงนี้ครับ

118
00:05:08,530 --> 00:05:11,728
เรื่องที่ชวนหัวร้อนนั้น
ไม่ได้เป็นสิ่งที่ทำให้เราโมโห

119
00:05:11,752 --> 00:05:13,062
มันไม่ใช่สาเหตุโดยตรง

120
00:05:13,086 --> 00:05:14,949
แล้วเราก็รู้ดีเพราะ
ถ้าสิ่งนั้นทำให้โมโห

121
00:05:14,973 --> 00:05:18,053
เราทุกคนคงโมโหเรื่องเดียวกัน
เหมือนกันหมดทุกคน แต่ไม่ใช่

122
00:05:18,077 --> 00:05:21,355
สิ่งที่ทำให้ผมโมโหนั้นต่างกับ
สิ่งที่ทำให้คุณโมโห

123
00:05:21,379 --> 00:05:23,481
คราวนี้เลยกลายเป็นว่า
มีอีกสิ่งเพิ่มเข้ามา

124
00:05:23,481 --> 00:05:24,958
สิ่งนั้นมันคืออะไรล่ะ

125
00:05:24,958 --> 00:05:30,307
เรารู้ว่าเรากำลังทำหรือกำลังรู้สึกอะไรอยู่
ณ ตอนที่มีสิ่งมากวนใจ

126
00:05:30,331 --> 00:05:34,061
เราเรียกมันว่า ระยะก่อนเกิดความโกรธ
คุณกำลังหิวอยู่ไหม เหนื่อยอยู่ไหม

127
00:05:34,085 --> 00:05:37,545
กำลังกังวลเรื่องอื่นอยู่ในใจไหม
กำลังจะไปสายแล้วหรือเปล่า

128
00:05:37,569 --> 00:05:39,418
เวลาที่คุณเกิดความรู้สึกพวกนี้

129
00:05:39,442 --> 00:05:41,870
สิ่งที่กวนใจจะยิ่งน่าหงุดหงิดมากกว่าเดิม

130
00:05:42,752 --> 00:05:45,125
สิ่งที่มีผลต่ออารมณ์โกรธที่สุด
ไม่ใช่เรื่องกวนใจ

131
00:05:45,149 --> 00:05:47,720
ไม่ใช่อารมณ์ในระยะก่อนเกิดความโกรธด้วย
มันคือสิ่งนี้

132
00:05:47,744 --> 00:05:49,617
เราตีความสิ่งที่มากวนใจนั้นยังไง

133
00:05:49,641 --> 00:05:52,370
ให้ความหมายสิ่งเหล่านั้นกับชีวิตเรายังไง

134
00:05:52,394 --> 00:05:53,799
เมื่อมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเรา

135
00:05:53,823 --> 00:05:56,903
ความคิดแรกคือ มันดีหรือไม่ดี ใช่ไหมครับ

136
00:05:56,927 --> 00:06:00,601
มันยุติธรรมหรือเปล่า
เราตำหนิมันได้ใช่ไหม โทษมันได้ใช่ไหม

137
00:06:00,990 --> 00:06:04,808
นี่คือการประเมินขั้นแรก
เกิดขึ้นเมื่อคุณประเมินสถานการณ์นั้นๆเอง

138
00:06:04,832 --> 00:06:07,245
เราตัดสินมัน นิยามมัน จากบริบทในชีวิตเรา

139
00:06:07,269 --> 00:06:09,625
หลังจากเราประเมินแล้ว
เราก็มาคิดต่อว่ามันแย่แค่ไหน

140
00:06:09,649 --> 00:06:11,378
นี่คือการประเมินขั้นที่สอง

141
00:06:11,919 --> 00:06:14,464
เราจะบอกว่า "นี่มันแย่ที่สุด
เท่าที่เคยเจอมาเลย"

142
00:06:14,468 --> 00:06:16,258
หรือ "ฉันพอจะจัดการเรื่องนี้ได้"

143
00:06:16,815 --> 00:06:20,392
ทีนี้ครับเพื่อให้เห็นภาพมากขึ้น
ผมอยากให้คุณนึกภาพว่ากำลังขับรถไปไหนสักที่

144
00:06:21,052 --> 00:06:23,362
และก่อนที่เราจะไปไกลกว่านี้
ผมควรบอกก่อนว่า

145
00:06:23,386 --> 00:06:25,282
ถ้าผมเป็นคนอัจฉริยะอย่างร้ายกาจ

146
00:06:25,306 --> 00:06:28,878
สิ่งที่ผมอยากจะทำก็คือสร้างสถานการณ์
ที่จะทำให้พวกคุณโกรธ

147
00:06:28,902 --> 00:06:31,340
สถานการณ์ที่ชวนหัวร้อนมากๆ
อย่างเช่นการขับรถ

148
00:06:31,364 --> 00:06:32,359
(เสียงหัวเราะ)

149
00:06:32,383 --> 00:06:33,505
เรื่องจริงนะครับ

150
00:06:33,505 --> 00:06:35,732
คุณกำลัง สมมติ ว่ากำลังอยู่ระหว่างทาง

151
00:06:35,756 --> 00:06:40,333
แล้วทุกสิ่งที่เกิดขึ้นคือ การจราจร
คนขับรถคันอื่น ถนนกำลังก่อสร้าง

152
00:06:40,357 --> 00:06:42,505
เหมือนว่ามันกำลังจะขัดขวางคุณจากเป้าหมาย

153
00:06:42,529 --> 00:06:45,720
มีทั้งกฎจราจรที่ป้ายกำกับไว้
และที่ไม่ได้มีป้ายบอก

154
00:06:45,744 --> 00:06:48,998
และกฎเหล่านั้นถูกละเลยไป
มันเกิดขึ้นตรงหน้าคุณ

155
00:06:49,022 --> 00:06:50,537
เกิดขึ้นประจำ แล้วผ่านไป

156
00:06:50,561 --> 00:06:52,307
แล้วใครกันที่ละเมิดกฎจราจรพวกนั้น

157
00:06:52,331 --> 00:06:54,926
คนอื่นที่เป็นใครก็ไม่รู้
คนที่คุณคงไม่ได้พบกันอีก

158
00:06:54,950 --> 00:06:58,085
ทำให้ง่ายมากที่พวกเขาจะตกเป็นเหยื่อ
แก่ความเกรี้ยวกราดของคุณ

159
00:06:58,109 --> 00:06:59,887
(เสียงหัวเราะ)

160
00:06:59,911 --> 00:07:03,607
คุณกำลังขับรถไปที่ไหนสักที่
เริ่มจะหงุดหงิดขึ้นเรื่อยๆแล้ว

161
00:07:03,631 --> 00:07:07,355
และคนข้างหน้าคุณ
ขับรถด้วยความเร็วต่ำกว่ากำหนดเป็นอย่างดี

162
00:07:08,118 --> 00:07:09,341
และมันรบกวนจิตใจ

163
00:07:09,365 --> 00:07:12,316
เพราะคุณไม่มีทางรู้เลยว่า
ทำไมเขาถึงขับรถช้าขนาดนั้น

164
00:07:12,340 --> 00:07:13,658
นี่คือการประเมินขั้นแรก

165
00:07:13,682 --> 00:07:16,942
คุณมองอยู่เรื่อยๆ และเริ่มคิดว่าไม่ไหวแล้ว
ขับช้าจนคุณอยากตำหนิ

166
00:07:16,966 --> 00:07:19,567
แต่คุณอาจจะคิดว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรก็ได้

167
00:07:19,591 --> 00:07:21,884
เพราะคุณก็ไม่ได้รีบร้อน ไม่เป็นไร

168
00:07:21,908 --> 00:07:24,360
นี่คือการประเมินขั้นที่สองครับ
คุณเลยไม่ได้โกรธอะไร

169
00:07:25,218 --> 00:07:29,074
แต่ ถ้าลองนึกว่า คุณกำลังอยู่ระหว่างทาง
กำลังจะไปสัมภาษณ์งาน

170
00:07:29,720 --> 00:07:32,204
สิ่งที่คนขับรถคันข้างหน้าคุณทำ
ก็ยังเหมือนเดิม ใช่ไหม

171
00:07:32,228 --> 00:07:35,793
ฉะนั้น การประเมินขั้นแรกก็ยังเหมือนเดิม
ไม่ไหว ขับช้าจนน่าตำหนิ

172
00:07:36,315 --> 00:07:39,156
แต่ การจัดการสถานการณ์นี้ของคุณ
เปลี่ยนไปแน่นอน

173
00:07:39,180 --> 00:07:40,569
เพราะทันใดนั้นเอง

174
00:07:40,593 --> 00:07:42,760
คุณกำลังจะไปสัมภาษณ์งานสาย

175
00:07:42,784 --> 00:07:43,899
ทันใดนั้นเอง

176
00:07:43,899 --> 00:07:45,869
คุณกำลังจะเสียงานในฝันของคุณไป

177
00:07:45,893 --> 00:07:48,846
งานที่อาจจะให้เงินคุณเป็นกอบเป็นกำ

178
00:07:48,870 --> 00:07:49,871
(เสียงหัวเราะ)

179
00:07:49,895 --> 00:07:52,228
ใครอีกคนกำลังจะได้งานในฝันนั้นแทนคุณไป

180
00:07:52,252 --> 00:07:53,902
คุณอาจจะต้องถังแตก

181
00:07:53,926 --> 00:07:55,355
คุณอาจจะต้องขัดสนเรื่องการเงิน

182
00:07:55,680 --> 00:07:58,633
หรือจะต้องจอดรถ วนกลับ
กลับไปอยู่กับพ่อแม่อีก

183
00:07:58,657 --> 00:08:00,815
(เสียงหัวเราะ)

184
00:08:00,839 --> 00:08:02,003
ทำไมล่ะครับ

185
00:08:02,027 --> 00:08:03,901
"ก็เพราะคนขับรถคันข้างหน้าเนี่ยสิ"

186
00:08:03,925 --> 00:08:05,918
"นี่ไม่ใช่คน นี่มันปีศาจ"

187
00:08:05,942 --> 00:08:06,942
(เสียงหัวเราะ)

188
00:08:06,966 --> 00:08:10,480
และปีศาจกำลังอยู่ที่นี่ มาทำลายชีวิตของคุณ

189
00:08:10,504 --> 00:08:11,894
(เสียงหัวเราะ)

190
00:08:11,918 --> 00:08:13,767
กระบวนการคิดเช่นนี้ครับ

191
00:08:13,791 --> 00:08:18,497
เรียกว่า การมองให้เป็นเรื่องร้ายแรงไว้ก่อน
เป็นช่วงที่เราจะมองสิ่งต่างๆให้แย่ที่สุด

192
00:08:18,521 --> 00:08:21,126
และมันเป็นแนวคิดหลักๆที่ทำให้เรารู้ว่า

193
00:08:21,126 --> 00:08:22,941
เกี่ยวข้องกับภาวะอารมณ์โกรธเรื้อรัง

194
00:08:22,965 --> 00:08:24,981
แต่ก็ยังมีแนวคิดอื่นอีกที่เกี่ยวข้อง

195
00:08:24,981 --> 00:08:26,625
การอ้างสาเหตุแห่งความโกรธแบบผิดๆ

196
00:08:26,649 --> 00:08:29,426
คนที่กำลังโกรธนั้นมักจะไปโทษ
สิ่งที่ไม่เกี่ยวกัน

197
00:08:29,430 --> 00:08:31,332
ไม่ใช่แค่คนที่ไม่เกี่ยวเท่านั้น

198
00:08:31,356 --> 00:08:33,244
ยังรวมถึงสิ่งของที่ขยับเองไม่ได้ด้วย

199
00:08:33,268 --> 00:08:35,101
และถ้าคุณคิดว่านี่มันออกจะตลกเกินไป

200
00:08:35,101 --> 00:08:37,964
ลองคิดถึงครั้งสุดท้ายที่คุณ
ทำกุญแจรถหาย คุณพูดว่า

201
00:08:37,964 --> 00:08:39,579
"กุญแจรถไปไหนเนี่ย"

202
00:08:39,579 --> 00:08:41,633
คุณรู้นี่ว่ากุญแจรถมันวิ่งหายไปเองได้

203
00:08:41,657 --> 00:08:44,567
(เสียงหัวเราะ)

204
00:08:44,591 --> 00:08:47,456
พวกเขามักจะพูดอะไรแบบเหมารวม
ใช้คำพูด เช่น "เป็นแบบนี้ตลอด"

205
00:08:47,480 --> 00:08:50,146
"ไม่เคยเลย" "ทุกทีเลย"
"ฉันเจออะไรแบบนี้ตลอด"

206
00:08:50,170 --> 00:08:51,551
"ไม่เคยได้ดั่งใจเลย"

207
00:08:51,575 --> 00:08:54,265
หรือ "ฉันเจอไฟแดงทุกแยกเลยวันนี้"

208
00:08:54,879 --> 00:08:58,149
เรียกร้องต้องการ พวกเขาเอาความต้องการของ
ตัวเป็นที่ตั้งมากกว่าคนอื่น

209
00:08:58,173 --> 00:09:00,474
"ฉันไม่สนใจว่าทำไมคนนี้ถึงขับรถช้า"

210
00:09:00,498 --> 00:09:04,401
"เขาต้องขับให้เร็วขึ้น ไม่ก็หลบไป
ฉันจะไปสัมภาษณ์งาน"

211
00:09:04,425 --> 00:09:06,716
และสุดท้าย
โมโหและด่วนตัดสินตีตราไปเลย

212
00:09:07,275 --> 00:09:10,147
พวกเขามักจะเรียกคนอื่นว่า
พวกโง่ พวกงั่ง ปีศาจ

213
00:09:10,171 --> 00:09:12,603
หรือคำอื่นอีกมาก
ผมไม่ได้รับอนุญาตให้พูดคำพวกนี้

214
00:09:12,603 --> 00:09:13,710
บน TED Talk

215
00:09:13,710 --> 00:09:15,191
(เสียงหัวเราะ)

216
00:09:15,879 --> 00:09:17,149
และเป็นเวลานานมาแล้ว

217
00:09:17,173 --> 00:09:20,629
ที่นักจิตวิทยาได้พูดถึงกระบวนการคิด
ที่บิดเบี้ยวเหล่านี้

218
00:09:20,653 --> 00:09:22,207
หรือความเชื่อที่ไม่สมเหตุสมผล

219
00:09:22,231 --> 00:09:24,690
ใช่ครับ บางครั้งพวกเขาไม่มีเหตุผลเลย

220
00:09:25,462 --> 00:09:27,184
ส่วนใหญ่เวลาโกรธก็จะเป็นอย่างนั้น

221
00:09:27,208 --> 00:09:29,890
แต่บางครั้ง ความคิดพวกนี้สมเหตุสมผลมากๆ

222
00:09:30,649 --> 00:09:32,379
ยังมีความไม่ยุติธรรมอยู่บนโลกใบนี้

223
00:09:32,403 --> 00:09:34,115
ยังมีคนเห็นแก่ตัว จิตใจโหดเหี้ยม

224
00:09:34,139 --> 00:09:37,997
มันไม่ได้เป็นแค่เรื่องที่เข้าใจได้
ที่จะรู้สึกโกรธเมื่อคุณถูกปฏิบัติอย่างแย่ๆ

225
00:09:38,021 --> 00:09:41,240
คุณมีสิทธิ์ที่จะโกรธเมื่อถูกปฏิบัติแย่ๆ

226
00:09:41,846 --> 00:09:45,847
ถ้าถามถึงสิ่งที่ผมอยากจะให้คุณจดจำ
จากการที่ผมมาพูดในวันนี้

227
00:09:45,871 --> 00:09:49,617
ผมอยากให้ความโกรธยังเป็นอารมณ์หนึ่ง
ที่คงอยู่ในตัวคุณ

228
00:09:49,641 --> 00:09:54,299
เพราะมันช่วยให้บรรพบุรษของคุณ
ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์

229
00:09:54,323 --> 00:09:56,390
มีวิวัฒนาการและอยู่รอดมาได้

230
00:09:56,857 --> 00:09:59,936
เหมือนกับความกลัว
ที่คอยเตือนคุณเมื่อมีอันตราย

231
00:09:59,936 --> 00:10:02,182
ความโกรธในตัวคุณ
คอยเตือนคุณว่านี่ไม่ยุติธรรม

232
00:10:02,182 --> 00:10:04,688
นี่เป็นวิธีหนึ่งที่สมองพยายามสื่อสารกับคุณ

233
00:10:04,688 --> 00:10:06,395
ว่าคุณทนมามากเกินพอแล้ว

234
00:10:07,022 --> 00:10:10,416
มันช่วยอะไรอีก ทำให้คุณรู้สึกมีพลัง
เพื่อสู้กับอยุติธรรม

235
00:10:10,440 --> 00:10:13,646
ลองคิดกันสักนิดนะครับ
ครั้งสุดท้ายที่คุณรู้สึกโกรธ

236
00:10:13,670 --> 00:10:15,408
อัตราการเต้นของหัวใจคุณเพิ่มขึ้น

237
00:10:15,432 --> 00:10:17,793
คุณหายใจถี่ขึ้น เหงื่อคุณเริ่มออก

238
00:10:18,297 --> 00:10:20,161
มันคือระบบประสาทซิมพาเทติกของคุณ

239
00:10:20,185 --> 00:10:23,363
เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นกลไกการตอบสนอง
ที่จะสู้หรือจะหนีของคุณ

240
00:10:23,387 --> 00:10:26,974
เข้ามาเสริมพลังให้คุณโต้ตอบกลับไป

241
00:10:27,758 --> 00:10:29,584
และนี่คือสิ่งที่คุณพอจะสังเกตได้

242
00:10:29,608 --> 00:10:34,099
ขณะเดียวกัน ระบบย่อยอาหารของคุณ
ทำงานช้าลงเพื่อรักษาพลังงานของคุณไว้

243
00:10:34,123 --> 00:10:35,997
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมโกรธแล้วปากแห้ง

244
00:10:36,021 --> 00:10:40,065
หลอดเลือดของคุณขยาย เพื่อส่งเลือด
ไปเลี้ยงกล้ามเนื้อแขนขา

245
00:10:40,089 --> 00:10:41,542
เพราะอย่างนั้นคุณเลยหน้าแดง

246
00:10:41,566 --> 00:10:45,105
กลไกต่างๆของสรีระที่ซับซ้อนทั้งหมดนี้

247
00:10:45,129 --> 00:10:46,367
ยังคงอยู่มาจนถึงปัจจุบัน

248
00:10:46,391 --> 00:10:49,149
เพราะมันช่วยให้บรรพบุรุษของคุณ

249
00:10:49,173 --> 00:10:52,506
จัดการกับความโหดร้ายและไม่ปราณีของธรรมชาติ

250
00:10:52,976 --> 00:10:56,207
ปัญหาก็คือ สิ่งที่บรรพบุรุษของคุณเคยทำ

251
00:10:56,231 --> 00:10:57,504
เพื่อจัดการความโกรธ

252
00:10:57,528 --> 00:10:58,856
คือการใช้กำลังต่อสู้

253
00:10:58,880 --> 00:11:01,037
ไม่ใช่สิ่งที่มีเหตุผลหรือเหมาะสมอีกต่อไป

254
00:11:01,061 --> 00:11:04,840
คุณไม่สามารถ และไม่ควร
ที่จะจับไม้ขึ้นมาฟาดในทุกๆครั้งที่คุณโมโห

255
00:11:04,864 --> 00:11:07,704
(เสียงหัวเราะ)

256
00:11:07,728 --> 00:11:09,466
แต่ยังมีเรื่องดีๆครับ

257
00:11:09,490 --> 00:11:10,834
มีสิ่งที่คุณสามารถทำได้

258
00:11:10,834 --> 00:11:13,395
ในขณะที่บรรพบุรุษของคุณที่ไม่ใช่มนุษย์
ทำไม่ได้

259
00:11:13,419 --> 00:11:16,777
ความสามารถนั้นก็คือ การรู้จักควบคุมอารมณ์

260
00:11:17,174 --> 00:11:19,028
แม้ว่าใจคุณจะอยากเข้าไปบวกมาก

261
00:11:19,028 --> 00:11:21,658
คุณยั้งใจตัวเองได้
และคุณสามารถเปลี่ยนความโกรธนั้น

262
00:11:21,658 --> 00:11:23,765
ให้เป็นสิ่งที่สร้างสรรค์ได้

263
00:11:24,119 --> 00:11:25,918
บ่อยครั้งเมื่อเราพูดถึงความโกรธ

264
00:11:25,942 --> 00:11:28,609
เราคุยกันว่าจะเอาความโกรธออกไปยังไง

265
00:11:28,633 --> 00:11:31,164
เราบอกคนอื่นให้ใจเย็นๆ สบายๆ

266
00:11:31,188 --> 00:11:33,466
แม้แต่บอกให้พวกเขาปล่อยและลืมมันไป

267
00:11:33,490 --> 00:11:38,339
เพราะเรามองว่าความโกรธมันแย่
เป็นเรื่องผิดที่รู้สึกโกรธแบบนั้น

268
00:11:38,712 --> 00:11:41,533
แต่ผมชอบที่จะคิดว่าความโกรธนี้
เป็นแรงผลักดัน

269
00:11:41,557 --> 00:11:44,684
เหมือนกับที่ความกระหาย
ผลักดันให้คุณไปหาน้ำมาดื่ม

270
00:11:44,708 --> 00:11:47,660
เหมือนกับที่ความหิว
ผลักดันให้คุณไปหาอะไรมาทาน

271
00:11:47,684 --> 00:11:51,183
ความโกรธสามารถผลักดันคุณ
ให้ตอบโต้กับความไม่ยุติธรรมได้

272
00:11:51,609 --> 00:11:55,545
เพราะเราไม่ต้องคิดมาก
ไม่ต้องหาเหตุผลว่าทำไมถึงควรโกรธ

273
00:11:56,085 --> 00:11:57,697
เมื่อเราย้อนกลับไปมองในภายหลัง

274
00:11:57,721 --> 00:12:01,691
ครับ บางอย่างอาจจะไร้สาระ
ไม่เห็นว่าควรจะต้องมาโกรธเลย

275
00:12:01,715 --> 00:12:04,922
แต่การเหยียดเชื้อชาติ เหยียดเพศ
การข่มขู่รังแก การทำลายสิ่งแวดล้อม

276
00:12:04,946 --> 00:12:07,248
สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นจริง ร้ายแรงจริง

277
00:12:07,272 --> 00:12:10,498
และทางเดียวที่จะแก้ไขสิ่งเหล่านี้
คือรู้สึกโกรธกับเรื่องพวกนี้

278
00:12:10,522 --> 00:12:13,585
แล้วเปลี่ยนความโกรธให้เป็นพลังที่จะสู้กลับ

279
00:12:14,053 --> 00:12:18,283
คุณไม่จำเป็นต้องสู้ด้วยความก้าวร้าว
การประกาศเป็นศัตรู หรือใช้ความรุนแรง

280
00:12:18,307 --> 00:12:21,434
มีหนทางอีกมากมาย
ที่คุณจะแสดงความไม่พอใจของตัวเองได้

281
00:12:21,458 --> 00:12:24,379
คุณสามารถออกไปประท้วง
คุณอาจจะเขียนข้อความบอกเล่าผ่านสื่อ

282
00:12:24,403 --> 00:12:26,946
คุณสามารถบริจาคเงิน
หรือไปลงแรงอาสาในเรื่องนั้นๆ

283
00:12:26,970 --> 00:12:29,739
คุณสามารถบอกเล่าผ่านศิลปะ
หรือเขียนวรรณกรรม

284
00:12:29,763 --> 00:12:31,724
คุณสามารถแต่งกลอนหรือเพลงได้

285
00:12:31,748 --> 00:12:34,141
คุณสามารถสร้างชุมชนที่เอาใจใส่คนรอบข้างได้

286
00:12:34,141 --> 00:12:36,484
และอย่ายอมให้ความป่าเถื่อนเกิดขึ้นในสังคม

287
00:12:37,331 --> 00:12:40,212
จากนี้ไป เมื่อคุณรู้สึกว่าตัวเองกำลังโกรธ

288
00:12:40,236 --> 00:12:42,236
แทนที่จะพยายามกดทับมันไว้

289
00:12:42,260 --> 00:12:44,905
ผมหวังว่าคุณจะฟังในสิ่งที่ความโกรธกำลังบอก

290
00:12:44,929 --> 00:12:48,460
และผมหวังว่าคุณจะเปลี่ยนความโกรธนั้น
ให้เป็นพลังงานบวกและสร้างสรรค์

291
00:12:48,785 --> 00:12:49,936
ขอบคุณครับ

292
00:12:49,960 --> 00:12:53,460
(เสียงปรบมือ)