1
00:00:00,372 --> 00:00:02,085
ผมคิดว่าพวกเราทุกคนทราบ

2
00:00:02,085 --> 00:00:05,058
ว่าโลกทุกวันนี้มีแต่ปัญหา

3
00:00:05,058 --> 00:00:07,153
เราได้ยินได้ฟังปัญหาพวกนั้น

4
00:00:07,153 --> 00:00:11,443
ในวันนี้ เมื่อวาน และทุกๆ วัน 
มาเป็นเวลาหลายทศวรรษแล้ว

5
00:00:11,443 --> 00:00:15,487
ปัญหาหนัก ปัญหาใหญ่ ปัญหาเร่งด่วน

6
00:00:15,487 --> 00:00:18,843
ปัญหาด้านโภชนาการ ปัญหาการเข้าถึงนํ้าใช้

7
00:00:18,843 --> 00:00:21,880
การเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ การทำลายป่าไม้

8
00:00:21,880 --> 00:00:25,124
การขาดทักษะฝีมือ ความไม่มั่นคงปลอดภัย 
อาหารไม่เพียงพอ

9
00:00:25,124 --> 00:00:28,100
บริการทางสุขภาพไม่เพียงพอ ปัญหามลพิษ

10
00:00:28,100 --> 00:00:29,845
ปัญหาแล้วปัญหาเล่า

11
00:00:29,845 --> 00:00:32,376
และผมคิดว่าสิ่งที่แบ่งแยกช่วงเวลานี้

12
00:00:32,376 --> 00:00:36,500
ออกจากช่วงเวลาอื่นๆที่ผมจดจำได้ 
ภายในช่วงชีวิตสั้นๆ ของผมบนโลกใบนี้

13
00:00:36,500 --> 00:00:38,935
ก็คือ การตื่นตัวต่อปัญหาต่างๆ เหล่านี้

14
00:00:38,935 --> 00:00:41,501
เราทุกคนต่างตื่นตัวอย่างมาก

15
00:00:41,501 --> 00:00:43,529
แต่ทำไมเราจึงมีความยากลำบากอย่างมาก

16
00:00:43,529 --> 00:00:45,360
ที่จะรับมือกับปัญหาเหล่านี้ล่ะ

17
00:00:45,360 --> 00:00:48,400
นั่นคือคำถาม ที่ผมปลุกปลํ้ากับมันมาโดยตลอด

18
00:00:48,400 --> 00:00:52,569
มันมาจากมุมมองที่แตกต่างออกไปอย่างมากของผม

19
00:00:52,569 --> 00:00:55,652
ผมไม่ใช่คนที่ทำงานด้านปัญหาสังคม

20
00:00:55,652 --> 00:00:58,414
ผมเป็นคนทำงานด้านธุรกิจ

21
00:00:58,414 --> 00:01:01,704
ช่วยธุรกิจให้ทำเงินได้

22
00:01:01,704 --> 00:01:04,938
พระเจ้าทรงห้าม

23
00:01:04,938 --> 00:01:07,992
แล้วทำไมเราจึงมีปัญหามากเหลือเกิน

24
00:01:07,992 --> 00:01:11,135
กับปัญหาสังคมเหล่านี้

25
00:01:11,135 --> 00:01:13,192
และจริงๆแล้ว องค์กรธุรกิจมีบทบาทอะไรได้หรือไม่

26
00:01:13,192 --> 00:01:16,725
ถ้ามี บทบาทที่ว่านั้นคืออะไร

27
00:01:16,725 --> 00:01:19,584
ผมคิดว่า เพื่อที่จะจัดการกับปัญหานั้น

28
00:01:19,584 --> 00:01:23,450
เราต้องถอยออกมาสักก้าว แล้วมาคิดเกี่ยวกับ

29
00:01:23,450 --> 00:01:27,105
ว่าเราได้เข้าใจ และตรึกตรองอย่างไรเกี่ยวกับ

30
00:01:27,105 --> 00:01:29,103
ปัญหาและการแก้ปัญหา

31
00:01:29,103 --> 00:01:33,267
ของข้อท้าทายทางสังคมอันยิ่งใหญ่ที่เรากำลังเผชิญอยู่นี้

32
00:01:33,267 --> 00:01:36,101
ครับ ผมคิดว่า หลายท่านได้มองภาคธุรกิจว่า

33
00:01:36,101 --> 00:01:38,976
เป็นตัวปัญหา หรืออย่างน้อยที่สุดก็เป็นหนึ่งในหลายๆปัญหา

34
00:01:38,976 --> 00:01:41,728
ท่ามกลางข้อท้าทายทางสังคมมากมาย ที่เราเผชิญอยู่

35
00:01:41,728 --> 00:01:43,134
ลองคิดถึงธุรกิจอาหารจานด่วน (ฟาสต์ฟู้ด)

36
00:01:43,134 --> 00:01:45,109
อุตสาหกรรมยา ธุรกิจการธนาคาร

37
00:01:45,109 --> 00:01:47,288
นี่เป็นจุดด้อย

38
00:01:47,288 --> 00:01:50,279
เกี่ยวกับภาคธุรกิจ

39
00:01:50,279 --> 00:01:51,989
ภาคธุรกิจไม่ได้ถูกมองว่าเป็นทางออก

40
00:01:51,989 --> 00:01:55,730
ในปัจจุบัน สำหรับคนส่วนมาก มันถูกมองว่าเป็นปัญหา

41
00:01:55,730 --> 00:01:57,704
และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆด้วยในหลายๆ กรณี

42
00:01:57,704 --> 00:01:59,983
มีคนในธุรกิจที่แย่ๆ จำนวนมาก ข้างนอกนั่น

43
00:01:59,983 --> 00:02:02,160
ที่ได้ทำสิ่งที่ผิดๆ

44
00:02:02,160 --> 00:02:03,961
ซึ่งได้ทำให้ปัญหานั้นยิ่งแย่ลงไปอีก

45
00:02:03,961 --> 00:02:07,424
ดังนั้นการมองแบบนี้ก็อาจถือได้ว่าฟังขึ้น

46
00:02:07,424 --> 00:02:10,014
เรามักชอบที่จะมองหาทางออกกันอย่างไร

47
00:02:10,014 --> 00:02:12,350
สำหรับปัญหาทางสังคมเหล่านี้

48
00:02:12,350 --> 00:02:15,512
ประเด็นปัญหามากมายเหล่านี้ ที่เราเผชิญอยู่ในสังคม

49
00:02:15,512 --> 00:02:17,144
ครับ เรามักจะมองหาทางแก้

50
00:02:17,144 --> 00:02:19,296
ในแง่ขององค์กรพัฒนาเอกชน (NGO)

51
00:02:19,296 --> 00:02:21,302
หรือในแง่ของรัฐบาล

52
00:02:21,302 --> 00:02:23,439
หรือในแง่ของมูลนิธิ

53
00:02:23,439 --> 00:02:25,873
ความจริงแล้ว เอกลักษณ์ขององค์กรที่ไม่เหมือนใครแบบนี้

54
00:02:25,873 --> 00:02:30,630
ของยุคนี้ ก็คือการเพิ่มขึ้นอย่างมากของเอ็นจีโอ

55
00:02:30,630 --> 00:02:33,136
และองค๋กรทางสังคมนี้

56
00:02:33,136 --> 00:02:35,960
สิ่งนี้รูปแบบองค์กรที่ใหม่และมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

57
00:02:35,960 --> 00:02:37,153
ที่เราได้เห็นเติบโตขึ้นมา

58
00:02:37,153 --> 00:02:40,560
นวัตกรรมมหึมา พลังงานมหึมา

59
00:02:40,560 --> 00:02:43,295
พรสวรรค์มหึมา ปัจจุบันได้ถูกนำมาขับเคลื่อน

60
00:02:43,295 --> 00:02:45,415
ผ่านทางโครงสร้างนี้

61
00:02:45,415 --> 00:02:50,268
เพื่อพยายามจัดการกับสิ่งที่ท้าทายเหล่านี้

62
00:02:50,268 --> 00:02:54,525
และพวกเราหลายคนที่นี่ 
ก็ได้เข้าไปมีส่วนร่วมอย่างมากในสิ่งเหล่านั้นด้วย

63
00:02:54,525 --> 00:02:56,034
ผมเองเป็นอาจารย์สอนวิชาธุรกิจในมหาวิทยาลัย

64
00:02:56,034 --> 00:03:00,049
แต่ที่จริงแล้ว ผมได้ก่อตั้งองค์กรไม่แสวงหากำไร
ผมคิดว่า จนถึงทุกวันนี้มีสี่แห่ง

65
00:03:00,049 --> 00:03:02,938
เมื่อใดก็ตามที่ผมสนใจและรับทราบ

66
00:03:02,938 --> 00:03:05,998
ปัญหาทางสังคม และนั่นแหละ ที่ผมได้ทำ

67
00:03:05,998 --> 00:03:07,876
จัดตั้งองค์กรที่ไม่แสวงหากำไรขึ้น

68
00:03:07,876 --> 00:03:10,939
และนั่นคือวิธีการที่เราคิด เกี่ยวกับวิธีที่จะไปจัดการ

69
00:03:10,939 --> 00:03:11,948
กับปัญหาเหล่านี้

70
00:03:11,948 --> 00:03:16,400
แม้อาจารย์สอนวิชาธุรกิจในมหาวิทยาลัย ก็คิดแบบนั้น

71
00:03:16,400 --> 00:03:18,235
แต่ในขณะนี้ ผมคิดว่า

72
00:03:18,235 --> 00:03:21,004
เราได้ทำเรื่องนี้ มานานพอสมควรแล้ว

73
00:03:21,004 --> 00:03:23,856
เราได้รับรู้ถึงปัญหาเหล่านั้น มาเป็นเวลาหลายทศวรรษ

74
00:03:23,856 --> 00:03:25,766
เรามีประสบการณ์มาหลายทศวรรษแล้ว

75
00:03:25,766 --> 00:03:30,091
กับเอ็นจีโอของเรา และกับหน่วยงานรัฐบาลของเรา

76
00:03:30,091 --> 00:03:31,920
และมีความเป็นจริงที่น่าอึดอัดใจ

77
00:03:31,920 --> 00:03:33,862
ความเป็นจริงที่น่าอึดอัดใจก็คือ เราไม่ได้ทำให้เกิด

78
00:03:33,862 --> 00:03:36,446
ความก้าวหน้าได้อย่างเร็วพอ

79
00:03:36,446 --> 00:03:39,170
เราไม่ได้กำลังมุ่งไปสู่ชัยชนะ

80
00:03:39,170 --> 00:03:41,254
ปัญหาเหล่านี้ ยังดูเหมือนจะทำให้เราหวาดหวั่นอยู่มาก

81
00:03:41,254 --> 00:03:42,460
และควบคุมยากมาก

82
00:03:42,460 --> 00:03:45,160
และวิธีแก้ปัญหาใดๆ ที่เราได้มา

83
00:03:45,160 --> 00:03:47,100
ก็เล็กน้อย

84
00:03:47,100 --> 00:03:50,982
เรากำลังก้าวหน้าเพิ่มมากขึ้น

85
00:03:50,982 --> 00:03:53,704
แล้วอะไรคืออุปสรรคสำคัญ ที่เราประสบอยู่

86
00:03:53,704 --> 00:03:56,782
ในการจัดการกับปัญหาสังคมเหล่านี้เล่า

87
00:03:56,782 --> 00:04:00,814
ถ้าเราตัดเอาความซับซ้อนทั้งหมดนั้นออกไป

88
00:04:00,814 --> 00:04:04,193
เราก็มีปัญหาด้านการประเมินค่า

89
00:04:04,193 --> 00:04:07,304
เราไม่สามารถประมินค่าได้

90
00:04:07,304 --> 00:04:10,231
เราก้าวหน้าไปได้ แสดงให้เห็นผลกำไรได้

91
00:04:10,231 --> 00:04:13,559
เราแสดงผลลัพธ์ออกมาได้ ทำให้สิ่งต่างๆ ดีขึ้นได้

92
00:04:13,559 --> 00:04:17,837
เรากำลังช่วยกัน เรากำลังทำให้มันดีขึ้น
เรากำลังทำในสิ่งที่ดี

93
00:04:17,837 --> 00:04:20,191
เราไม่สามารถรับมือได้

94
00:04:20,191 --> 00:04:25,157
แต่เราไม่สามารถสร้างผลกระทบต่อปัญหา
ให้เกิดขึ้นได้ในระดับกว้าง

95
00:04:25,157 --> 00:04:26,991
ทำไมจึงเป็นเช่นนั้นหรือครับ

96
00:04:26,991 --> 00:04:30,581
เพราะว่าเราไม่มีทรัพยากร

97
00:04:30,581 --> 00:04:32,292
และนั่นก็เห็นได้ชัดเจนยิ่งในปัจจุบัน

98
00:04:32,292 --> 00:04:35,174
และนั่นก็ชัดเจนขึ้นในปัจจุบัน 
กว่าที่มันเป็นอยู่ในหลายๆ ทศวรรษที่แล้วมา

99
00:04:35,174 --> 00:04:38,726
เรื่องง่ายๆ ก็คือ ไม่มีเงินพอ

100
00:04:38,726 --> 00:04:42,117
ที่จะไปจัดการกับปัญหามากมายเหล่านี้

101
00:04:42,117 --> 00:04:44,442
โดยใช้วิธีการที่มีอยู่ในปัจจุบัน

102
00:04:44,442 --> 00:04:47,512
ไม่มีรายได้จากภาษีที่เพียงพอ

103
00:04:47,512 --> 00:04:51,558
ไม่มีเงินบริจาคจากการทำบุญอย่างเพียงพอ

104
00:04:51,558 --> 00:04:54,006
เพื่อไปจัดการกับปัญหา ในแบบที่เราจัดการอยู่ในปัจจุบัน

105
00:04:54,006 --> 00:04:59,171
เราต้องเผชิญกับความเป็นจริงนั้น

106
00:04:59,171 --> 00:05:02,230
และความขาดแคลนทรัพยากร

107
00:05:02,230 --> 00:05:06,257
ที่จะเข้าไปจัดการกับปัญหาเหล่านี้ ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

108
00:05:06,257 --> 00:05:09,807
เห็นได้ชัดในโลกที่ก้าวหน้าในปัจจุบัน

109
00:05:09,807 --> 00:05:14,186
กับปัญหาด้านงบประมาณทั้งมวลที่เราเผชิญอยู่

110
00:05:14,186 --> 00:05:18,431
หากโดยพื้นฐานแล้ว เราประสบปัญหาด้านทรัพยากร

111
00:05:18,431 --> 00:05:22,476
แล้วพรัพยากรในสังคมนั้นอยู่ที่ไหนกันเล่าครับ

112
00:05:22,476 --> 00:05:24,861
ทรัพยากรเหล่านั้น จริงๆแล้วมีขึ้นมาได้อย่างไร

113
00:05:24,861 --> 00:05:26,568
ทรัพยากรที่เราจำเป็นต้องนำมาใช้จัดการ

114
00:05:26,568 --> 00:05:30,208
กับสิ่งที่ท้าทายสังคมทั้งหมดนี้

115
00:05:30,208 --> 00:05:33,324
เอาละครับ ผมคิดว่า คำตอบนั้นชัดเจนมาก

116
00:05:33,324 --> 00:05:37,010
คำตอบนั้นอยู่ในธุรกิจไงครับ

117
00:05:37,010 --> 00:05:42,621
ความรํ่ารวยทั้งหมด จริงๆแล้วสร้างขึ้นมาจากธุรกิจ

118
00:05:42,621 --> 00:05:45,347
ธุรกิจสร้างความรํ่ารวยขึ้นมา

119
00:05:45,347 --> 00:05:50,393
เมื่อมันสนองความต้องการด้านผลกำไร

120
00:05:50,393 --> 00:05:52,857
นั่นเป็นวิธีการที่ความรํ่ารวยทั้งมวลเกิดขึ้นมา

121
00:05:52,857 --> 00:05:55,230
มันสนองความต้องการด้านผลกำไร

122
00:05:55,230 --> 00:05:57,642
ซึ่งจะนำไปสู่การเสียภาษี

123
00:05:57,642 --> 00:05:59,311
และซึ่งจะนำไปสู่รายได้

124
00:05:59,311 --> 00:06:01,578
และซึ่งนำไปสู่การบริจาคเงินเพื่อการกุศล

125
00:06:01,578 --> 00:06:04,829
นั่นคือ แหล่งกำเนิดของทรัพยากรทั้งหมด

126
00:06:04,829 --> 00:06:07,287
ธุรกิจเท่านั้นสามารถสร้างทรัพยากรขึ้น ได้อย่างแท้จริง

127
00:06:07,287 --> 00:06:09,241
สถาบันอื่นสามารถนำมันไปใช้ประโยชน์

128
00:06:09,241 --> 00:06:10,466
เพื่อทำงานที่สำคัญๆ ได้

129
00:06:10,466 --> 00:06:13,650
ธุรกิจเท่านั้นที่สร้างทรัพยากรขึ้นมาได้

130
00:06:13,650 --> 00:06:15,171
และธุรกิจสร้างทรัพยากรขึ้นมา

131
00:06:15,171 --> 00:06:23,049
เมื่อธุรกิจนั้นสามารถสนองความต้องการทางผลกำไรได้

132
00:06:23,049 --> 00:06:26,433
ทรัพยากรนั้นถูกสร้างขึ้นโดยธุรกิจ

133
00:06:26,433 --> 00:06:28,322
อย่างมากมายท่วมท้น

134
00:06:28,322 --> 00:06:33,625
แล้วคำถามก็คือ เราจะเอาสิ่งนี้มาได้ใช้อย่างไร

135
00:06:33,625 --> 00:06:36,000
เราจะเอามันมาใช้ได้อย่างไร

136
00:06:36,000 --> 00:06:38,947
ธุรกิจสร้างทรัพยากรเหล่านั้นขึ้นมา

137
00:06:38,947 --> 00:06:43,616
เมื่อมันทำกำไรได้

138
00:06:43,616 --> 00:06:46,990
กำไรนั้นก็คือ ผลต่างเล็กๆน้อยๆ

139
00:06:46,990 --> 00:06:51,836
ระหว่างราคา และค่าใช้จ่ายที่ใช้ในการผลิต

140
00:06:51,836 --> 00:06:54,153
วิธีแก้ปัญหาใดๆที่ธุรกิจได้สร้างขึ้น

141
00:06:54,153 --> 00:06:57,376
กับปัญหาใดๆก็ตามที่พวกเขากำลังพยายามแก้อยู่

142
00:06:57,376 --> 00:07:04,136
แต่กำไรนั้น เป็นมนต์ขลัง

143
00:07:04,136 --> 00:07:08,890
ทำไมหรือครับ ก็เพราะว่าผลกำไรที่ว่านั้น ทำให้เราได้มาซึ่ง

144
00:07:08,890 --> 00:07:11,109
วิธีแก้ปัญหาที่เราเป็นผู้ก่อ

145
00:07:11,109 --> 00:07:15,299
ให้สามารถประเมินค่าได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

146
00:07:15,299 --> 00:07:17,900
เพราะว่า ถ้าเราสามารถทำกำไรได้

147
00:07:17,900 --> 00:07:21,424
เราก็จะสามารถทำขึ้นมาได้เป็น 10, เป็น 100, เป็นล้าน

148
00:07:21,424 --> 00:07:24,716
เป็น 100 ล้าน, เป็นพันล้าน

149
00:07:24,716 --> 00:07:29,436
วิธีแก้ปัญหานั้นก็จะยั่งยืนได้ในตัวเอง

150
00:07:29,436 --> 00:07:32,035
นั่นคือสิ่งที่ธุรกิจทำงาน

151
00:07:32,035 --> 00:07:35,645
เมื่อธุรกิจทำกำไรได้

152
00:07:35,645 --> 00:07:38,029
ครับ ทั้งหมดนี้มันเกี่ยวข้องอะไร

153
00:07:38,029 --> 00:07:41,097
กับปัญหาสังคมหรือครับ

154
00:07:41,097 --> 00:07:44,379
ครับ แนวคิดหนึ่งก็คือ เรามาเอาผลกำไรนี้มา

155
00:07:44,379 --> 00:07:49,928
และนำมันกลับไปใช้ใหม่ในเรื่องของปัญหาสังคม

156
00:07:49,928 --> 00:07:51,194
ธุรกิจควรจะให้มากกว่านี้

157
00:07:51,194 --> 00:07:52,618
ธุรกิจควรจะรับผิดชอบมากกว่านี้

158
00:07:52,618 --> 00:07:55,068
และนั่นเป็นวิถีทางที่เราทำอยู่

159
00:07:55,068 --> 00:07:57,754
ในธุรกิจ

160
00:07:57,754 --> 00:07:59,618
แต่ขอยํ้าอีกครั้ง วิถีทางที่เราทำอยู่นี้

161
00:07:59,618 --> 00:08:03,958
จะไม่นำพาเราไปยังที่ๆเราต้องไป

162
00:08:03,958 --> 00:08:07,106
ครับ ผมเริ่มต้นด้วยการเป็นอาจารย์ด้านยุทธศาสตร์

163
00:08:07,106 --> 00:08:08,612
และผมก็ยังคงเป็นอาจารย์ด้านยุทธศาสตร์อยู่

164
00:08:08,612 --> 00:08:09,971
ผมภาคภูมิใจในเรื่องนั้น

165
00:08:09,971 --> 00:08:11,497
แต่ตลอดหลายปีที่ผ่านไป ผมก็ยังคง

166
00:08:11,497 --> 00:08:14,153
ทำงานเกี่ยวกับปัญหาสังคม เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

167
00:08:14,153 --> 00:08:17,420
ผมได้ทำงานด้านสุขอนามัย สิ่งแวดล้อม

168
00:08:17,420 --> 00:08:20,992
การพัฒนาทางเศรษฐกิจ การลดความยากจน

169
00:08:20,992 --> 00:08:25,337
และเมื่อผมทำงานเพิ่มมากขึ้นๆในสาขาสังคมนั้น

170
00:08:25,337 --> 00:08:26,899
ผมก็เริ่มเห็นบางสิ่งบางอย่าง

171
00:08:26,899 --> 00:08:30,169
ที่ส่งผลกระทบอย่างลึกลํ้ากับผม

172
00:08:30,169 --> 00:08:33,755
และชีวิตทั้งหมดของผม แบบใดแบบหนึ่ง

173
00:08:33,755 --> 00:08:37,544
ความฉลาดลํ้าแบบดั้งเดิมในเรื่องเศรษฐกิจ

174
00:08:37,544 --> 00:08:41,412
และแนวคิดทางธุรกิจที่เป็นมาตลอดประวัติศาสตร์

175
00:08:41,412 --> 00:08:45,369
เป็นไปในแนวนั้นจริงๆ คือมีการได้อย่างเสียอย่าง

176
00:08:45,369 --> 00:08:50,377
ระหว่างสมรรถนะทางสังคม 
และสมรรถนะทางเศรษฐกิจ

177
00:08:50,377 --> 00:08:51,861
ภูมิปัญญาที่สืบทอดกันมาก็คือ

178
00:08:51,861 --> 00:08:54,931
ธุรกิจนั้น จริงๆแล้วทำกำไร

179
00:08:54,931 --> 00:08:56,724
ด้วยการก่อให้เกิดปัญหาสังคมขึ้น

180
00:08:56,724 --> 00:08:58,906
ตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมก็คือ มลพิษ

181
00:08:58,906 --> 00:09:01,682
ถ้าธุรกิจทำให้เกิดมลพิษ ก็จะทำเงินได้มากกว่า

182
00:09:01,682 --> 00:09:06,323
ความพยายาที่จะมลดมลพิษนั้นลง

183
00:09:06,323 --> 00:09:08,214
การลดมลพิษลงมีราคาแพง

184
00:09:08,214 --> 00:09:13,697
ดังนั้นธุรกิจจึงไม่ต้องการทำเช่นนั้น

185
00:09:13,697 --> 00:09:16,642
ผลกำไรจะดีขึ้น หากสภาพแวดล้อมการทำงานไม่ปลอดภัย

186
00:09:16,642 --> 00:09:19,380
ราคาจะสูงเกินไป
หากจัดการสภาพแวดล้อมการทำงานให้ปลอดภัย

187
00:09:19,380 --> 00:09:20,686
ดังนั้น ธุรกิจจึงทำเงินได้มากกว่า

188
00:09:20,686 --> 00:09:22,526
ถ้าพวกเขาไม่จัดสภาพแวดล้อมในการทำงานให้ปลอดภัย

189
00:09:22,526 --> 00:09:26,023
นั่นเป็นภูมิปัญญาที่สืบทอดกันมา

190
00:09:26,023 --> 00:09:28,836
บริษัทต่างๆ จำนวนมาก ได้ตกอยู่ในภูมิปัญญาเดิมนั้น

191
00:09:28,836 --> 00:09:31,379
พวกเขาต่อต้านการพัฒนาสิ่งแวดล้อมให้ดีขึ้น

192
00:09:31,379 --> 00:09:36,813
พวกเขาต่อต้านการพัฒนาสถานที่ทำงานให้ดีขึ้น

193
00:09:36,813 --> 00:09:40,359
ผมคิดว่า ความคิดอย่างนั้นได้นำไปสู่

194
00:09:40,359 --> 00:09:41,879
พฤติกรรมส่วนใหญ่

195
00:09:41,879 --> 00:09:43,815
ที่ทำให้เราต้องมาวิพากษ์วิจารณ์ธุรกิจ

196
00:09:43,815 --> 00:09:46,335
ที่ทำให้ผมวิพากษ์วิจารณ์ธุรกิจ

197
00:09:46,335 --> 00:09:49,868
แต่ยิ่งผมเข้าไปเกี่ยวข้องกับปัญหาสังคมลึกลงไปเท่าใด

198
00:09:49,868 --> 00:09:52,880
ทีละปัญหา

199
00:09:52,880 --> 00:09:55,326
และจริงแล้ว ยิ่งผมพยายาม
ที่จะระบุปัญหามากขึ้นเท่าใด

200
00:09:55,326 --> 00:09:57,442
ตัวผมเอง โดยส่วนตัวแล้ว มีสองสามกรณี

201
00:09:57,442 --> 00:10:00,171
ที่ผมทำผ่านทางองค์กรไม่หวังผลกำไร 
ซึ่งผมเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยนั้น

202
00:10:00,171 --> 00:10:03,109
ผมยิ่งพบว่า ในความเป็นจริงนั้น

203
00:10:03,109 --> 00:10:05,643
มันเป็นสิ่งตรงกันข้าม

204
00:10:05,643 --> 00:10:06,889
ธุรกิจไม่ได้กำไร

205
00:10:06,889 --> 00:10:08,591
จากการทำให้เกิดปัญหาขึ้น

206
00:10:08,591 --> 00:10:12,965
จริงๆ แล้ว ไม่ใช่ในสำนึกพื้นฐานไหนๆ

207
00:10:12,965 --> 00:10:15,158
นั่นเป็นแนวคิดที่ง่ายเกินไปมาก

208
00:10:15,158 --> 00:10:17,866
ยิ่งเราลงลึกไปในปัญหาเหล่านี้

209
00:10:17,866 --> 00:10:19,711
เราจะเริ่มเข้าใจมากยิ่งขึ้น

210
00:10:19,711 --> 00:10:21,612
ว่าจริงๆ แล้ว ธุรกิจนั้นได้กำไร

211
00:10:21,612 --> 00:10:23,608
จากการแก้ไขปัญหาสังคม

212
00:10:23,608 --> 00:10:26,152
นั่นคือ ที่มาของผลกำไรที่แท้จริง

213
00:10:26,152 --> 00:10:28,993
เรามาดูเรื่องมลพิษกัน

214
00:10:28,993 --> 00:10:31,209
ในวันนี้เราเรียนรู้ว่า ที่จริงแล้ว

215
00:10:31,209 --> 00:10:33,616
การลดมลพิษและการปลดปล่อยมลพิษ

216
00:10:33,616 --> 00:10:37,122
ทำให้เกิดผลกำไร

217
00:10:37,122 --> 00:10:39,190
ช่วยประหยัดเงิน

218
00:10:39,190 --> 00:10:40,888
ทำให้ธุรกิจผลิตได้มากขึ้น และมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

219
00:10:40,888 --> 00:10:42,285
ไม่ได้ทำให้ทรัพยากรสูญไปเปล่าๆ

220
00:10:42,285 --> 00:10:44,928
จริงๆ แล้ว สภาพแวดล้อมการทำงานที่ปลอดภัยมากขึ้น

221
00:10:44,928 --> 00:10:46,416
และการป้องกันอุบัติเหตุ

222
00:10:46,416 --> 00:10:47,788
ช่วยทำให้ธุรกิจมีผลกำไรเพิ่มขึ้น

223
00:10:47,788 --> 00:10:50,996
เพราะนั่นเป็นสัญญาณของกระบวนการที่ดี

224
00:10:50,996 --> 00:10:55,027
อุบัติเหตุนั้นมีค่าใช้จ่ายสูงและทำให้เกิดความสูญเสีย

225
00:10:55,027 --> 00:10:57,631
ปัญหาแล้วปัญหาเล่า เราจึงเริ่มเรียนรู้

226
00:10:57,631 --> 00:11:00,597
ว่าแท้จริงแล้ว ไม่มีการได้อย่างเสียอย่าง

227
00:11:00,597 --> 00:11:04,193
ระหว่างความก้าวหน้าทางสังคม

228
00:11:04,193 --> 00:11:07,194
และประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ

229
00:11:07,194 --> 00:11:09,287
ในสำนึกพื้นฐานไหนๆ

230
00:11:09,287 --> 00:11:10,646
อีกปัญหาหนึ่งก็คือ สุขภาพ

231
00:11:10,646 --> 00:11:13,215
ผมหมายถึง สิ่งที่เราได้พบก็คือ แท้จริงแล้ว

232
00:11:13,215 --> 00:11:15,097
สุขภาพของลูกจ้างคือสิ่ง

233
00:11:15,097 --> 00:11:16,490
ที่ธุรกิจควรจะเห็นคุณค่า

234
00:11:16,490 --> 00:11:18,818
เพราะว่าสุขภาพทำให้ลูกจ้างเหล่านั้น

235
00:11:18,818 --> 00:11:20,227
ผลิตได้มากขึ้น และมาทำงาน

236
00:11:20,227 --> 00:11:22,543
ไม่ขาดงานไปไหน

237
00:11:22,543 --> 00:11:25,967
งานที่ลึกกว่า งานใหม่ การคิดแบบใหม่

238
00:11:25,967 --> 00:11:30,151
ที่เชื่อมโยงกันระหว่างธุรกิจกับปัญหาสังคม

239
00:11:30,151 --> 00:11:33,069
จริงๆแล้ว กำลังชี้ให้เห็นว่ามีการประสานกัน

240
00:11:33,069 --> 00:11:34,988
ขั้นรากฐานและลึกซึ้ง

241
00:11:34,988 --> 00:11:38,916
โดยเฉพาะ ถ้าเราไม่คิดถึงในระยะสั้นมากๆ

242
00:11:38,916 --> 00:11:40,754
ในระยะสั้นมากนั้น บางครั้งคุณอาจ

243
00:11:40,754 --> 00:11:42,855
โกหกตัวเองให้คิด

244
00:11:42,855 --> 00:11:45,150
ว่ามีเป้าหมายซึ่งแตกต่างกันอย่างสำคัญ

245
00:11:45,150 --> 00:11:47,963
แต่ในระยะไกล ท้ายที่สุดแล้ว เรากำลังเรียนรู้

246
00:11:47,963 --> 00:11:52,159
ในหลายต่อหลายสาขามาแล้ว ว่าสิ่งนี้ไม่จริง

247
00:11:52,159 --> 00:11:55,449
ฉะนั้นแล้ว เราจะนำเอา

248
00:11:55,449 --> 00:11:58,171
พลังของธุรกิจออกมาใช้ประโยชน์ได้อย่างไร

249
00:11:58,171 --> 00:12:00,374
เพื่อคิดจัดการกับปัญหาพื้นฐาน

250
00:12:00,374 --> 00:12:02,807
ที่เราเผชิญอยู่นั้น

251
00:12:02,807 --> 00:12:05,407
ลองจินตนาการดูซิครับ ว่าเราจะทำได้ เพราะถ้าเราทำได้

252
00:12:05,407 --> 00:12:07,447
เราก็จะประเมินค่ามันได้

253
00:12:07,447 --> 00:12:09,856
เราจะนำทรัพยากรที่รวบรวมไว้จำนวนมหึมานี้

254
00:12:09,856 --> 00:12:12,754
และสมรรถภาพองค์การนี้มาใช้ประโยชน๋ได้

255
00:12:12,754 --> 00:12:18,244
และลองเดาดูซิครับ ในที่สุดสิ่งนั้นกำลังเกิดขึ้นอยู่

256
00:12:18,244 --> 00:12:22,257
บางส่วนเกิดขึ้นเพราะผู้คนอย่างเช่นพวกท่าน

257
00:12:22,257 --> 00:12:24,205
ซึ่งในปัจจุบัน ได้ยกปัญหาเหล่านี้ขึ้นมาถกกัน

258
00:12:24,205 --> 00:12:27,320
มาปีแล้วปีเล่า ทศวรรษแล้วทศวรรษเล่า

259
00:12:27,320 --> 00:12:29,728
เราเห็นองค์กรอย่างเช่น
กลุ่มบริษัท ดาว เคมิคอล (Dow Chemical)

260
00:12:29,728 --> 00:12:31,646
ชักนำการเปลี่ยนแปลงจากไขมันทรานส์ (trans fat)

261
00:12:31,646 --> 00:12:34,778
และไขมันอิ่มตัว (saturated fat) ด้วยผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ
ที่ประดิษฐ์ขึ้นมา

262
00:12:34,778 --> 00:12:36,731
นี่เป็นตัวอย่างหนึ่งของ เจน เออริเกชั่น (Jain Irrigation)

263
00:12:36,731 --> 00:12:39,282
เป็นบริษัทที่นำเอาเทคนิคการชลประทานแบบนํ้าหยด 
(drip irrigation)

264
00:12:39,282 --> 00:12:41,951
มาให้ชาวนาหลายพันหลายล้านคน

265
00:12:41,951 --> 00:12:45,002
ช่วยลดการใช้นํ้าจำนวนมากได้

266
00:12:45,002 --> 00:12:48,323
เราเห็นบริษัทอย่างเช่น บริษัทป่าไม้ในบราซิล ฟิเบรีย (Fibria)

267
00:12:48,323 --> 00:12:49,806
ที่คิดได้ว่าจะหลีกเลี่ยง

268
00:12:49,806 --> 00:12:51,685
การโค่นต้นไม้เก่าแก่ในป่า

269
00:12:51,685 --> 00:12:54,461
และหันมาใช้ต้นยูคาลิปตัส และได้ผลผลิตของเยื่อไม้

270
00:12:54,461 --> 00:12:56,451
ต่อหนึ่งเฮกตาร์เพิ่มมากกว่าเดิม

271
00:12:56,451 --> 00:12:58,419
และทำกระดาษได้มากกว่าที่คุณจะได้จาก

272
00:12:58,419 --> 00:13:00,528
การตัดต้นไม้เก่าแก่เหล่านั้น

273
00:13:00,528 --> 00:13:03,408
คุณเห็นบริษัทอย่างเช่น ซิสโก (Cisco) ซึ่งกำลังฝึก

274
00:13:03,408 --> 00:13:07,564
ทักษะ IT ให้กับผู้คน จนถึงปัจจุบันได้สี่ล้านคนแล้ว

275
00:13:07,564 --> 00:13:09,507
จริงๆแล้วเพื่อ ใช่ครับ รับผิดชอบ

276
00:13:09,507 --> 00:13:11,938
แต่ก็ได้ช่วยขยายโอกาส

277
00:13:11,938 --> 00:13:14,211
ที่จะแพร่กระจายเทคโนโลยี่ IT

278
00:13:14,211 --> 00:13:15,513
และทำให้ธุรกิจโดยรวมเติบโตขึ้น

279
00:13:15,513 --> 00:13:20,134
มีโอกาสสำคัญสำหรับธุรกิจในทุกวันนี้

280
00:13:20,134 --> 00:13:24,190
ที่จะทำให้เกิดผลกระทบและจัดการกับปัญหาสังคมเหล่านี้

281
00:13:24,190 --> 00:13:25,514
และโอกาสนี้

282
00:13:25,514 --> 00:13:28,782
เป็นโอกาสทางธุรกิจที่ใหญ่ที่สุด

283
00:13:28,782 --> 00:13:32,448
ที่เราเห็นอยู่ในธุรกิจ

284
00:13:32,448 --> 00:13:34,654
และคำถามก็คือ เราจะสามารถทำให้ธุรกิจ

285
00:13:34,654 --> 00:13:38,082
คิดที่จะนำประเด็น ค่านิยมร่วม (shared value) นี้ 
มาปรับใช้ได้อย่างไร

286
00:13:38,082 --> 00:13:39,891
นี่คือสิ่งที่ผมเรียกว่า ค่านิยมร่วม

287
00:13:39,891 --> 00:13:43,646
การคิดจัดการกับปัญหาสังคม ด้วยการใช้โมเดลธุรกิจ (business model)

288
00:13:43,646 --> 00:13:45,570
นั่นคือ ค่านิยมร่วม

289
00:13:45,570 --> 00:13:47,399
ค่านิยมร่วม เป็นลัทธิทุนนิยม

290
00:13:47,399 --> 00:13:49,961
แต่มันเป็นแบบของลัทธิทุนนิยมที่สูงขึ้นมา

291
00:13:49,961 --> 00:13:53,321
มันเป็นลัทธิทุนนิยม ที่เราตั้งใจจะให้มันเป็น ในท้ายที่สุด

292
00:13:53,321 --> 00:13:56,734
สนองความจำเป็นที่สำคัญ

293
00:13:56,734 --> 00:13:59,557
ไม่ใช่การยิ่งแข่งขันกันมากขึ้นเพื่อ

294
00:13:59,557 --> 00:14:02,820
ผลต่างเล็กๆน้อยๆ ในคุณลักษณะของผลิตภัณฑ์

295
00:14:02,820 --> 00:14:04,553
และในส่วนแบ่งทางการตลาด

296
00:14:04,553 --> 00:14:06,772
ค่านิยมร่วม คือ เมื่อเราสามารถสร้างค่านิยมทางสังคม

297
00:14:06,772 --> 00:14:09,375
และค่านิยมทางเศรษฐกิจไปพร้อมๆกัน

298
00:14:09,375 --> 00:14:11,885
มันคือ การค้นพบโอกาสเหล่านั้น

299
00:14:11,885 --> 00:14:14,950
ที่จะปลดปล่อยความเป็นไปได้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เรามี 
ให้ออกมา

300
00:14:14,950 --> 00:14:16,941
เพื่อคิดรับมือกับปัญหาสังคมเหล่านี้อย่างแท้จริง

301
00:14:16,941 --> 00:14:18,974
เพราะว่าเราจะสามารถประเมินค่าได้

302
00:14:18,974 --> 00:14:22,530
เราจะจัดการกับค่านิยมร่วมได้ ในระดับทวีคูณ

303
00:14:22,530 --> 00:14:25,695
มันจริง มันกำลังเกิดขึ้น

304
00:14:25,695 --> 00:14:28,588
แต่เพื่อที่จะให้ทางออกนี้ทำงานได้

305
00:14:28,588 --> 00:14:32,716
เราต้องเปลี่ยนวิธีการที่ธุรกิจมองตนเองเสียแต่เดี๋ยวนี้

306
00:14:32,716 --> 00:14:35,230
และต้องขอบคุณ ที่เรื่องนี้ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

307
00:14:35,230 --> 00:14:38,706
ในอดีต ธุรกิจติดกับดักอยู่ในภูมิปัญญาแบบเดิมๆ

308
00:14:38,706 --> 00:14:40,554
ว่าพวกเขาไม่ควรจะวิตกอะไรเกี่ยวกับปัญหาสังคม

309
00:14:40,554 --> 00:14:42,596
ว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งที่ไม่สำคัญ

310
00:14:42,596 --> 00:14:45,177
ว่าคนอื่นก็กำลังจัดการอยู่แล้ว

311
00:14:45,177 --> 00:14:46,753
บัดนี้ เรากำลังเห็นบริษัทต่างๆ

312
00:14:46,753 --> 00:14:49,229
ยอมรับความคิดนี้

313
00:14:49,229 --> 00:14:51,418
แต่เราก็ยังต้องยอมรับด้วยว่าธุรกิจ

314
00:14:51,418 --> 00:14:54,162
ไม่อาจทำสิ่งนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

315
00:14:54,162 --> 00:14:56,022
เท่าๆกับที่เรามีเอ็นจีโอและรัฐบาล

316
00:14:56,022 --> 00:14:59,053
ร่วมกันทำงานกับธุรกิจ

317
00:14:59,053 --> 00:15:02,061
เอ็นจีโอใหม่ ที่กำลังทำให้เกิดความแตกต่างอย่างสำคัญ

318
00:15:02,061 --> 00:15:04,244
ก็คือหน่วยงานที่ได้มีหุ้นส่วนเหล่านี้

319
00:15:04,244 --> 00:15:06,061
ที่ได้พบวิธีทำงานร่วมกัน

320
00:15:06,061 --> 00:15:08,534
รัฐบาลซึ่งกำลังก้าวหน้าไปอย่างมากที่สุด

321
00:15:08,534 --> 00:15:10,148
ก็คือ รัฐบาลที่ได้พบวิธีการ

322
00:15:10,148 --> 00:15:13,799
เพื่อทำให้ค่านิยมร่วม เกิดขึ้นได้

323
00:15:13,799 --> 00:15:16,920
มากกว่าที่จะเห็นฝ่ายรัฐบาลเพียงฝ่ายเดียว

324
00:15:16,920 --> 00:15:19,934
ที่ต้องเป็นผู้ตัดสินใจปฏิบัติการ

325
00:15:19,934 --> 00:15:22,406
และรัฐบาลมีวิธีการหลายอย่างที่จะทำให้เกิดผลกระทบ

326
00:15:22,406 --> 00:15:24,720
ด้านความเต็มใจและความสามารถของบริษัท

327
00:15:24,720 --> 00:15:26,714
ที่จะแข่งขันกันในแนวทางนี้

328
00:15:26,714 --> 00:15:29,663
ผมคิดว่า ถ้าเราทำให้ธุรกิจมองตัวเองให้แตกต่างออกไปได้

329
00:15:29,663 --> 00:15:32,206
แะถ้าเราทำให้หน่วยงานอื่นๆ มองธุรกิจแตกต่างออกไป

330
00:15:32,206 --> 00:15:35,011
เราก็จะสามารถเปลี่ยนโลกได้

331
00:15:35,011 --> 00:15:38,216
ผมรู้ครับ ผมกำลังเห็นมันอยู่

332
00:15:38,216 --> 00:15:40,166
ผมรู้สึกได้ถึงมัน

333
00:15:40,166 --> 00:15:41,861
ผมคิดว่า สำหรับเยาวชน

334
00:15:41,861 --> 00:15:45,041
นักศึกษาคณะธุรกิจมหาวิทยาลัยฮาวาร์ดของผม
กำลังทำความเข้าใจ

335
00:15:45,041 --> 00:15:49,363
ถ้าเราสามารถทำลายเส้นแบ่งแยกนี้ได้

336
00:15:49,363 --> 00:15:52,373
ความไม่สบายใจนี้ ความตึงเครียดนี้

337
00:15:52,373 --> 00:15:54,303
ความรู้สึกนี้ที่เรา

338
00:15:54,303 --> 00:15:56,543
ไม่ได้ร่วมมือกันอย่างสมบูรณ์ตรงนี้

339
00:15:56,543 --> 00:15:58,893
ในการขับเคลื่อนปัญหาสังคมเหล่านี้

340
00:15:58,893 --> 00:16:00,997
เราก็จะสามารถทำลายสิ่งนี้ได้

341
00:16:00,997 --> 00:16:02,997
และท้ายที่สุด ผมคิดว่า

342
00:16:02,997 --> 00:16:05,629
เรามีวิธีแก้ปัญหาได้

343
00:16:05,629 --> 00:16:08,429
ขอบคุณครับ

344
00:16:08,429 --> 00:16:11,151
(เสียงปรบมือ)