1
00:00:12,380 --> 00:00:16,750
Όταν ήμουν μικρή,
ήξερα ότι είχα υπερδυνάμεις.

2
00:00:18,080 --> 00:00:19,495
Σωστά ακούσατε.

3
00:00:19,495 --> 00:00:20,340
(Γέλια)

4
00:00:20,340 --> 00:00:25,306
Πίστευα ότι ήμουνα καταπληκτική 
γιατί κατανοούσα και ταυτιζόμουν

5
00:00:25,306 --> 00:00:26,816
με τους μελαμψούς ανθρώπους,

6
00:00:26,816 --> 00:00:30,170
όπως ο παππούς μου, 
ένας συντηρητικός μουσουλμάνος.

7
00:00:30,170 --> 00:00:35,176
Επίσης καταλάβαινα την Αφγανή μητέρα μου, 
τον Πακιστανό πατέρα μου,

8
00:00:35,176 --> 00:00:39,760
που δεν ήταν τόσο θρήσκος,
αλλά ήταν πράος και φιλελεύθερος.

9
00:00:39,760 --> 00:00:41,190
Και φυσικά καταλάβαινα

10
00:00:41,190 --> 00:00:43,945
και ταυτιζόμουν 
με τα αισθήματα των λευκών,

11
00:00:43,945 --> 00:00:46,430
των λευκών Νορβηγών της χώρας μου.

12
00:00:47,180 --> 00:00:50,780
Λευκοί, μελαμψοί, ό,τι και να ήταν, 
τους αγαπούσα όλους.

13
00:00:51,130 --> 00:00:52,310
Τους καταλάβαινα όλους,

14
00:00:52,310 --> 00:00:54,816
έστω κι αν δεν καταλαβαινόντουσαν
πάντα μεταξύ τους,

15
00:00:54,816 --> 00:00:56,670
ήταν όλοι δικοί μου άνθρωποι.

16
00:00:57,060 --> 00:00:59,626
Ωστόσο ο πατέρας μου ανησυχούσε πάντα.

17
00:00:59,846 --> 00:01:03,350
Συνήθιζε να λέει ότι ακόμα 
και με την καλύτερη μόρφωση

18
00:01:03,350 --> 00:01:06,616
δε θα αποκτούσα όσα μου άξιζαν.

19
00:01:06,616 --> 00:01:09,840
Θα αντιμετώπιζα ρατσισμό, αυτό πίστευε.

20
00:01:09,840 --> 00:01:12,586
Και ότι η μόνη περίπτωση
να με δεκτούν οι λευκοί

21
00:01:12,586 --> 00:01:14,460
θα ήταν να γινόμουν διάσημη.

22
00:01:14,910 --> 00:01:15,900
Και προσέξτε,

23
00:01:15,900 --> 00:01:19,060
είχε αυτή τη συνομιλία μαζί μου 
όταν ήμουνα επτά χρονών.

24
00:01:19,980 --> 00:01:22,456
Οπότε στην ηλικία των επτά χρόνων,

25
00:01:22,456 --> 00:01:26,296
μου είπε: «Κοίτα, πρέπει να διαλέξεις
τον αθλητισμό ή τη μουσική».

26
00:01:26,296 --> 00:01:30,480
Δεν ήξερε τίποτα για τα αθλητικά 
ο καημενούλης, άρα θα ήταν η μουσική.

27
00:01:30,480 --> 00:01:34,820
Οπότε στα επτά μου χρόνια, μάζεψε 
όλα τα παιχνίδια μου, τις κούκλες μου,

28
00:01:34,820 --> 00:01:36,890
και τα πέταξε.

29
00:01:37,650 --> 00:01:41,030
Για αντάλλαγμα μου έδωσε ενα 
απαίσιο ηλεκτρικό πιάνο Casio -

30
00:01:41,030 --> 00:01:41,976
(Γέλια)

31
00:01:41,976 --> 00:01:44,676
μάλιστα, και μαθήματα φωνητικής.

32
00:01:44,676 --> 00:01:49,406
Και μετά με ανάγκασε να εξασκούμαι 
για πολλές ώρες κάθε μέρα.

33
00:01:49,406 --> 00:01:53,916
Πολύ σύντομα άρχισε να με βάζει 
να τραγουδάω σε όλο και μεγαλύτερο κοινό,

34
00:01:53,916 --> 00:01:57,476
και το περίεργο ήταν 
που έγινα κάτι σαν υπόδειγμα

35
00:01:57,476 --> 00:02:00,100
για την πολυπολιτισμικότητα στη Νορβηγία.

36
00:02:00,100 --> 00:02:02,070
Και φυσικά ένοιωθα πολύ περήφανη.

37
00:02:02,070 --> 00:02:05,140
Γιατί ακόμα και οι εφημερίδες

38
00:02:05,140 --> 00:02:08,080
άρχισαν να γράφουν καλά σχόλια
για τους μελαμψούς ανθρώπους,

39
00:02:08,080 --> 00:02:11,280
οπότε ένοιωθα ότι 
οι υπερδυνάμεις μου αυξάνονταν.

40
00:02:12,190 --> 00:02:15,256
Όταν ήμουνα 12 χρονών 
γύρναγα από το σχολείο

41
00:02:15,256 --> 00:02:16,630
και έκανα μια παράκαμψη

42
00:02:16,630 --> 00:02:19,990
για να αγοράσω τις αγαπημένες μου 
καραμέλες, τα «αλμυρά πόδια»,

43
00:02:19,990 --> 00:02:21,656
τις οποίες λατρεύω!

44
00:02:21,656 --> 00:02:23,620
Όταν πήγα να μπω στο κατάστημα,

45
00:02:23,620 --> 00:02:28,296
υπήρχε ένας λευκός άντρας 
στην πόρτα που με εμπόδιζε να μπω.

46
00:02:28,296 --> 00:02:34,180
Προσπάθησα να πάω γύρω του, 
αλλά εκείνος με σταμάτησε,

47
00:02:34,180 --> 00:02:36,990
και με κοίταγε επίμονα,

48
00:02:36,990 --> 00:02:39,010
μετά έφτυσε στο πρόσωπό μου και είπε:

49
00:02:39,010 --> 00:02:41,150
«Φύγε από μπροστά μου,
μικρή μαύρη σκύλα,

50
00:02:41,150 --> 00:02:45,070
μικρή παλιοπακιστανή σκύλα,
γύρνα από κει που ήρθες».

51
00:02:46,430 --> 00:02:49,530
Αναστατώθηκα.

52
00:02:49,530 --> 00:02:51,010
Τον κοίταγα.

53
00:02:51,010 --> 00:02:54,560
Ήμουν τόσο τρομοκρατημένη 
που δε σκούπισα καν το σάλιο,

54
00:02:54,560 --> 00:02:56,910
που έσμιγε με τα δάκρυά μου.

55
00:02:56,910 --> 00:02:58,490
Θυμάμαι κοίταξα γύρω μου,

56
00:02:58,490 --> 00:03:04,150
ελπίζοντας ότι κάποιος ενήλικας
θα ερχόταν να σταματήσει αυτόν τον τύπο.

57
00:03:04,150 --> 00:03:08,450
Ωστόσο οι άνθρωποι πέρναγαν από δίπλα μου 
βιαστικά, κάνοντας ότι δε με έβλεπαν.

58
00:03:08,980 --> 00:03:13,220
Μπερδεύτηκα, γιατί σκεφτόμουν:

59
00:03:13,220 --> 00:03:16,750
«Λευκοί μου, πού είστε; Τι συμβαίνει;

60
00:03:16,750 --> 00:03:19,040
Γιατί δεν έρχεστε να με σώσετε;»

61
00:03:19,510 --> 00:03:22,106
Και φυσικά εννοείται
ότι δεν αγόρασα τις καραμέλες.

62
00:03:22,106 --> 00:03:24,300
Έτρεξα όσο πιο γρήγορα
μπορούσα στο σπίτι μου.

63
00:03:24,730 --> 00:03:27,130
Όλα είναι καλά, σκέφτηκα.

64
00:03:27,580 --> 00:03:30,710
Όσο πέρναγε ο καιρός γινόμουνα 
όλο και πιο πετυχημένη,

65
00:03:30,710 --> 00:03:35,280
και με τον καιρό άρχισαν να με ενοχλούν 
και οι μελαμψοί άνθρωποι.

66
00:03:36,080 --> 00:03:38,140
Κάποιοι άντρες
στην κοινότητα των γονιών μου

67
00:03:38,140 --> 00:03:44,570
πίστευαν ότι ήταν απαράδεκτο και ατιμωτικό
να ασχολείται μια γυναίκα με τη μουσική

68
00:03:44,570 --> 00:03:46,920
και να εμφανίζεται τόσο συχνά
στα μέσα ενημέρωσης.

69
00:03:48,140 --> 00:03:53,640
Σύντομα λοιπόν άρχισαν 
να μου επιτίθενται στις συναυλίες μου.

70
00:03:53,640 --> 00:03:58,720
Θυμάμαι σε μία από αυτές ήμουνα στη σκηνή 
και έσκυψα προς το ακροατήριο,

71
00:03:58,720 --> 00:04:02,090
και το τελευταίο που είδα ήταν 
ένα νεαρό μελαμψό πρόσωπο,

72
00:04:02,090 --> 00:04:06,080
και τότε κατάλαβα ότι μου είχαν ρίξει 
κάποια χημική ουσία στα μάτια

73
00:04:06,080 --> 00:04:09,370
και θυμάμαι ότι δεν έβλεπα 
και τα μάτια μου δάκρυζαν,

74
00:04:09,370 --> 00:04:11,309
αλλά συνέχισα να τραγουδάω.

75
00:04:11,769 --> 00:04:16,760
Με έφτυσαν στον δρόμο, στο Όσλο, 
αυτή τη φορά μελαμψοί άντρες.

76
00:04:17,230 --> 00:04:20,550
Κάποια στιγμή επιχείρησαν 
και να με απαγάγουν.

77
00:04:20,550 --> 00:04:22,460
Πήρα άπειρες απειλές θανάτου.

78
00:04:22,460 --> 00:04:25,990
Θυμάμαι μια φορά ένας ηλικιωμένος 
με γενειάδα με σταμάτησε στον δρόμο

79
00:04:25,990 --> 00:04:28,100
και μου είπε:
«Ο λόγος που σε μισώ τόσο πολύ

80
00:04:28,100 --> 00:04:29,770
είναι γιατί κάνεις τις κόρες μας

81
00:04:29,770 --> 00:04:32,560
να νομίζουν ότι μπορούν 
να κάνουν ό,τι θέλουν».

82
00:04:33,400 --> 00:04:36,300
Κάποιος νεαρός 
με προειδοποίησε να προσέχω,

83
00:04:36,300 --> 00:04:39,310
είπε ότι η μουσική είναι αντι-ισλαμική
και δουλειά για πόρνες,

84
00:04:39,310 --> 00:04:44,050
αν συνέχιζα θα με βίαζαν 
και θα με ξεκοίλιαζαν,

85
00:04:44,050 --> 00:04:47,380
για να μη γεννηθεί 
και άλλη πόρνη όπως εγώ.

86
00:04:48,400 --> 00:04:51,779
Και πάλι ένοιωσα μπερδεμένη,
δεν καταλάβαινα το τι γινόταν.

87
00:04:51,779 --> 00:04:55,930
Οι μελαμψοί μου είχαν αρχίσει 
να μου φέρονται έτσι - γιατί;

88
00:04:56,440 --> 00:04:59,360
Αντί να κτίζω γέφυρες
ανάμεσα στους δύο κόσμους μου,

89
00:04:59,360 --> 00:05:02,400
ένοιωθα ότι βυθιζόμουν ανάμεσά τους.

90
00:05:02,950 --> 00:05:06,420
Μάλλον για μένα το σάλιο 
ήταν ο κρυπτονίτης μου.

91
00:05:07,400 --> 00:05:09,570
Όταν λοιπόν έφτασα στην ηλικία των 17,

92
00:05:09,570 --> 00:05:12,550
οι απειλές θανάτου ήταν άπειρες, 
και οι ενοχλήσεις συνεχείς.

93
00:05:12,550 --> 00:05:15,356
Όταν φτάσαμε στο απροχώρητο,
η μητέρα μου μού είπε:

94
00:05:15,356 --> 00:05:18,700
«Κοίτα, δε μπορούμε πια 
να σε προστατέψουμε,

95
00:05:18,700 --> 00:05:20,180
πρέπει να φύγεις».

96
00:05:20,490 --> 00:05:26,040
Αγόρασα ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή
για το Λονδίνο, πακέταρα και έφυγα.

97
00:05:26,670 --> 00:05:30,440
Η μεγαλύτερή μου απογοήτευση 
ήταν που κανείς δεν αντέδρασε.

98
00:05:30,860 --> 00:05:33,900
Η αναχώρησή μου από τη Νορβηγία
ήταν πολύ δημόσιο γεγονός.

99
00:05:34,140 --> 00:05:37,590
Κανείς δε μίλησε, ούτε οι μελαμψοί μου, 
ούτε οι λευκοί μου.

100
00:05:37,590 --> 00:05:40,920
Κανείς δεν είπε: «Για περιμένετε,
αυτό που γίνεται είναι λάθος.

101
00:05:40,920 --> 00:05:44,530
Αυτό το κορίτσι είναι δικό μας, 
ας το υποστηρίξουμε, ας το προστατέψουμε».

102
00:05:44,530 --> 00:05:45,870
Κανείς δεν το είπε αυτό.

103
00:05:46,250 --> 00:05:50,010
Ένοιωσα... ξέρετε, όπως στο αεροδρόμιο,

104
00:05:50,010 --> 00:05:52,880
στον ιμάντα των αποσκευών 
όπου υπάρχουν διάφορες βαλίτσες

105
00:05:52,880 --> 00:05:53,950
που γυρνάνε γύρω-γύρω,

106
00:05:53,950 --> 00:05:56,570
και πάντα υπάρχει μια βαλίτσα
που περισσεύει,

107
00:05:56,570 --> 00:05:59,640
που κανείς δε θέλει, που κανείς 
δεν έρχεται να την πάρει.

108
00:05:59,640 --> 00:06:01,230
Έτσι ένοιωθα.

109
00:06:01,830 --> 00:06:05,820
Ποτέ δεν είχα νοιώσει τόσο μόνη, 
ποτέ δεν είχα νοιώσει τόσο χαμένη.

110
00:06:07,250 --> 00:06:11,190
Όταν λοιπόν ήρθα στο Λονδίνο, 
συνέχισα τη μουσική μου καρριέρα.

111
00:06:11,740 --> 00:06:15,130
Διαφορετικό μέρος,
αλλά δυστυχώς η ίδια ιστορία.

112
00:06:15,620 --> 00:06:19,370
Θυμάμαι ένα μήνυμα που έλαβα, 
έλεγε ότι θα με σκότωναν

113
00:06:19,370 --> 00:06:22,770
και ποτάμια από αίμα θα έρρεαν

114
00:06:22,770 --> 00:06:25,840
και ότι θα με βίαζαν 
πολλές φορές πριν πεθάνω.

115
00:06:26,170 --> 00:06:29,720
Σε αυτό το σημείο, ομολογώ
ότι είχα συνηθίσει σε τέτοια μηνύματα,

116
00:06:30,010 --> 00:06:34,760
αλλά αυτή τη φορά είχαν αρχίσει
να απειλούν και την οικογένειά μου.

117
00:06:35,710 --> 00:06:41,180
Οπότε ξαναπακέταρα, παράτησα τη μουσική, 
και μετακόμισα στις ΗΠΑ.

118
00:06:41,180 --> 00:06:44,780
Δεν άντεχα άλλο,
δεν ήθελα να το συνεχίσω πια αυτό.

119
00:06:45,280 --> 00:06:47,750
Και φυσικά δεν ήθελα
να με σκοτώσουν για κάτι

120
00:06:47,750 --> 00:06:51,540
που δεν ήταν καν δικό μου όνειρο, 
αλλά μια επιλογή του πατέρα μου.

121
00:06:53,140 --> 00:06:56,360
Έχασα τον δρόμο μου.

122
00:06:56,360 --> 00:06:57,880
Κατέρρευσα.

123
00:06:57,880 --> 00:07:00,030
Αλλά αποφάσισα ότι αυτό που ήθελα να κάνω

124
00:07:00,030 --> 00:07:03,360
ήταν να περάσω τα υπόλοιπα 
χρόνια της ζωής μου

125
00:07:03,360 --> 00:07:05,130
στηρίζοντας νεαρά άτομα

126
00:07:05,130 --> 00:07:08,140
και να τα στηρίζω, 
με κάποιο ασήμαντο έστω τρόπο,

127
00:07:08,140 --> 00:07:09,840
να τους προσφέρω ό,τι μπορούσα.

128
00:07:09,840 --> 00:07:13,200
Άρχισα τον εθελοντισμό 
σε διάφορους οργανισμούς

129
00:07:13,200 --> 00:07:17,900
που στήριζαν νεαρούς 
μουσουλμάνους στην Ευρώπη.

130
00:07:18,970 --> 00:07:21,930
Και προς έκπληξή μου, αυτό που κατάλαβα

131
00:07:21,930 --> 00:07:26,830
ήταν ότι πολλά από αυτά τα παιδιά
υπέφεραν και ταλαιπωρούνταν.

132
00:07:27,290 --> 00:07:30,790
Είχαν τόσα προβλήματα
με τις οικογένειες και τις κοινότητές τους

133
00:07:30,790 --> 00:07:34,550
που νοιαζόντουσαν περισσότερο 
για την τιμή τους και την υπόληψή τους

134
00:07:34,550 --> 00:07:37,620
παρά για την ευτυχία και τη ζωή
των ίδιων των παιδιών τους.

135
00:07:38,540 --> 00:07:40,830
Άρχισα να νοιώθω ότι ίσως
να μην ήμουν τόσο μόνη,

136
00:07:40,830 --> 00:07:42,930
ίσως να μην ήμουν τόσο παράξενη.

137
00:07:43,200 --> 00:07:46,050
Ίσως να υπάρχουν 
κι άλλοι σαν εμένα στον κόσμο.

138
00:07:46,050 --> 00:07:48,200
Αυτό που οι περισσότεροι
δεν καταλαβαίνουν

139
00:07:48,200 --> 00:07:52,680
είναι το ότι είμαστε πάρα πολλοί 
και μεγαλώνουμε στην Ευρώπη,

140
00:07:52,680 --> 00:07:55,100
αλλά δεν είμαστε ελεύθεροι
να είμαστε ο εαυτός μας.

141
00:07:55,100 --> 00:07:57,860
Δε μας επιτρέπουν να είμαστε 
αυτοί που είμαστε.

142
00:07:58,320 --> 00:08:02,280
Δεν είμαστε ελεύθεροι να παντρευτούμε

143
00:08:02,280 --> 00:08:05,280
ή να κάνουμε μια σχέση 
με τα άτομα που θα επιλέγαμε.

144
00:08:05,280 --> 00:08:07,096
Δε μπορούμε να επιλέξουμε καν καριέρα.

145
00:08:07,096 --> 00:08:10,770
Αυτό συμβαίνει σε όλες τις περιοχές 
της Ευρώπης όπου ζουν μουσουλμάνοι.

146
00:08:10,770 --> 00:08:14,530
Ακόμα και στις πιο ελεύθερες κοινωνίες 
στον κόσμο, εμείς δεν είμαστε ελεύθεροι.

147
00:08:14,530 --> 00:08:18,350
Οι ζωές μας, τα όνειρά μας, 
το μέλλον μας, δε μας ανήκουν,

148
00:08:18,350 --> 00:08:21,710
ανήκουν στους γονείς μας 
και στις κοινότητές τους.

149
00:08:21,710 --> 00:08:25,790
Άκουσα πολλές ιστορίες νεαρών ατόμων

150
00:08:25,790 --> 00:08:28,779
που ζουν στην αφάνεια,

151
00:08:28,779 --> 00:08:30,699
που δε μας απασχολούν,

152
00:08:30,699 --> 00:08:33,650
αλλά που υποφέρουν, και υποφέρουν μόνα.

153
00:08:34,430 --> 00:08:36,630
Τα εξαναγκάζουν να παντρευτούν,

154
00:08:36,630 --> 00:08:39,840
τα βασανίζουν και τα κακοποιούν
στο όνομα της τιμής της οικογένειας.

155
00:08:40,260 --> 00:08:43,710
Τελικά κατάλαβα, αφού δούλεψα 
για πολλά χρόνια με αυτά τα παιδιά,

156
00:08:43,710 --> 00:08:46,000
ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω να τρέχω.

157
00:08:46,000 --> 00:08:50,550
Δεν μπορούσα να περάσω την υπόλοιπη
ζωή μου τρομαγμένη και κρυμένη

158
00:08:50,550 --> 00:08:53,370
και ότι θα έπρεπε να κάνω κάτι.

159
00:08:54,340 --> 00:08:57,670
Κατάλαβα επίσης ότι 
η σιωπή μου, η σιωπή μας,

160
00:08:57,670 --> 00:09:00,550
επιτρέπει σε αυτή την κακοποίηση 
να συνεχίζεται.

161
00:09:00,930 --> 00:09:05,320
Έτσι αποφάσισα να χρησιμοποιήσω
τις υπερδυνάμεις των παιδικών μου χρόνων

162
00:09:05,320 --> 00:09:10,180
για να κάνω τα εμπλεκόμενα μέρη 
να καταλάβουν

163
00:09:10,180 --> 00:09:12,420
πώς είναι η ζωή αυτών των παιδιών

164
00:09:12,420 --> 00:09:15,480
που είναι παγιδευμένα μεταξύ 
της οικογένειας και της χώρας τους.

165
00:09:15,760 --> 00:09:19,460
Άρχισα λοιπόν να κάνω ταινίες 
και να λέω αυτές τις ιστορίες.

166
00:09:19,890 --> 00:09:23,740
Ήθελα επίσης να καταλάβει ο κόσμος 
πόσο καταστροφικές θα είναι οι συνέπειες

167
00:09:23,740 --> 00:09:26,610
αν δεν πάρουμε σοβαρά αυτά τα προβλήματα.

168
00:09:27,220 --> 00:09:29,680
Η πρώτη ταινία μίλαγε για την Μπανάζ.

169
00:09:30,090 --> 00:09:34,010
Ήταν μια 17χρονη Κούρδη στο Λονδίνο.

170
00:09:34,010 --> 00:09:37,240
Ήταν υπάκουη,
έκανε ό,τι της έλεγαν οι γονείς της.

171
00:09:37,240 --> 00:09:39,870
Προσπαθούσε να τα κάνει όλα σωστά.

172
00:09:39,870 --> 00:09:42,430
Παντρεύτηκε το παιδί 
που διάλεξαν οι γονείς της,

173
00:09:42,430 --> 00:09:45,840
παρόλο που τη χτύπαγε 
και τη βίαζε συνεχώς.

174
00:09:46,480 --> 00:09:49,020
Όταν ζήτησε τη βοήθεια
της οικογένειάς της, της είπαν:

175
00:09:49,020 --> 00:09:51,570
«Γύρνα πίσω και προσπάθησε
να είσαι καλύτερη σύζυγος».

176
00:09:51,570 --> 00:09:54,530
Επειδή δεν ήθελαν να έχουν 
χωρισμένη κόρη στο ιστορικό τους

177
00:09:54,530 --> 00:09:57,600
για να μην ατιμαστεί η οικογένεια.

178
00:09:58,220 --> 00:10:01,110
Τη χτύπαγε τόσο βίαια 
που τα αυτιά της αιμορραγούσαν.

179
00:10:01,670 --> 00:10:04,206
Και όταν επιτέλους έφυγε,

180
00:10:04,206 --> 00:10:08,650
και βρήκε κάποιον που αυτή επέλεξε
και αυτή ερωτεύτηκε,

181
00:10:08,650 --> 00:10:11,016
η κοινότητα και η οικογένεια το έμαθαν

182
00:10:11,016 --> 00:10:12,990
και η κοπέλα εξαφανίστηκε.

183
00:10:13,940 --> 00:10:15,950
Τη βρήκαν τρεις μήνες αργότερα.

184
00:10:16,570 --> 00:10:21,240
Την είχαν βάλει σε μια βαλίτσα 
και την είχαν θάψει κάτω από το σπίτι.

185
00:10:25,100 --> 00:10:29,600
Την είχαν στραγγαλίσει, 
την είχαν κακοποιήσει μέχρι θανάτου.

186
00:10:30,410 --> 00:10:35,590
Το έκαναν τρεις άντρες, τρία ξαδέρφια της,
με εντολή του πατέρα και του θείου της.

187
00:10:35,590 --> 00:10:37,820
Η επιπρόσθετη τραγωδία
στην ιστορία της Μπανάζ

188
00:10:37,820 --> 00:10:43,736
ήταν ότι είχε πάει στην αστυνομία
στην Αγγλία, πέντε φορές ζητώντας βοήθεια,

189
00:10:43,736 --> 00:10:46,730
και τους είχε πει ότι
η οικογένειά της θα τη σκότωνε.

190
00:10:46,730 --> 00:10:50,080
Η αστυνομία δεν την πίστεψε 
και δεν έκαναν τίποτα.

191
00:10:50,720 --> 00:10:52,400
Και το πρόβλημα με αυτό

192
00:10:52,400 --> 00:10:56,390
δεν είναι μόνο ότι πολλά από τα παιδιά μας
αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα

193
00:10:56,390 --> 00:10:59,520
μέσα στην οικογένεια και στην κοινότητα,

194
00:10:59,520 --> 00:11:04,090
αλλά συναντούν και έλλειψη κατανόησης,

195
00:11:04,090 --> 00:11:08,240
και αδιαφορία στις χώρες όπου μεγάλωσαν.

196
00:11:09,430 --> 00:11:13,970
Όταν τους προδίδουν οι οικογένειές τους, 
στρέφονται σε όλους εμάς,

197
00:11:13,970 --> 00:11:16,080
και όταν κι εμείς δεν καταλαβαίνουμε,

198
00:11:16,080 --> 00:11:18,080
τα χάνουμε αυτά τα παιδιά.

199
00:11:18,880 --> 00:11:22,000
Όσο έκανα αυτή την ταινία, 
πολύς κόσμος μου έλεγε:

200
00:11:22,000 --> 00:11:26,530
«Ντία, αυτή είναι απλώς η κουλτούρα τους,
αυτά κάνουν στα παιδιά τους,

201
00:11:26,535 --> 00:11:28,850
και δε μπορούμε να επέμβουμε».

202
00:11:29,400 --> 00:11:33,190
Σας διαβεβαιώ ότι η δολοφονία 
δεν είναι στην κουλτούρα μου.

203
00:11:34,040 --> 00:11:39,290
Και άτομα με εμφάνιση σαν τη δική μου,
νεαρές γυναίκες με ρίζες σαν τις δικές μου

204
00:11:39,290 --> 00:11:43,530
θα έπρεπε να έχουν τα ίδια δικαιώματα, 
την ίδια προστασία

205
00:11:43,530 --> 00:11:47,290
όπως όλοι οι άλλοι στη χώρα μας, 
γιατί να είναι αλλιώς;

206
00:11:48,980 --> 00:11:52,700
Στην επόμενη μου ταινία ήθελα 
να προσπαθήσω να καταλάβω

207
00:11:52,700 --> 00:11:55,650
γιατί μερικοί νεαροί μουσουλμάνοι 
στην Ευρώπη

208
00:11:55,650 --> 00:11:57,910
γίνονται βίαιοι και εξτρεμιστές.

209
00:11:58,370 --> 00:12:01,830
Αυτό το θέμα θα με ανάγκαζε
να έρθω αντιμέτωπη

210
00:12:01,830 --> 00:12:06,550
με τον χειρότερό μου φόβο:
τους μελαμψούς άνδρες με γενειάδα.

211
00:12:08,310 --> 00:12:12,840
Παρόμοιους με εκείνους που με κυνηγούσαν 
σε όλη σχεδόν τη ζωή μου.

212
00:12:13,460 --> 00:12:16,130
Άνδρες που φοβόμουνα 
σε όλη σχεδόν τη ζωή μου.

213
00:12:16,130 --> 00:12:20,460
Άνδρες που αντιπαθούσα πολύ βαθιά,
για πάρα πολλά χρόνια.

214
00:12:20,990 --> 00:12:24,830
Τα επόμενα δύο χρόνια πήρα συνεντεύξεις 
από καταδικασμένους τρομοκράτες,

215
00:12:24,830 --> 00:12:27,100
τζιχαντιστές και πρώην εξτρεμιστές.

216
00:12:27,360 --> 00:12:30,930
Αυτό που ήξερα ήδη, το προφανές,

217
00:12:30,930 --> 00:12:33,810
ήταν ότι η θρησκεία, η πολιτική,

218
00:12:33,810 --> 00:12:36,300
τα κατάλοιπα της Ευρωπαϊκής 
αποικιοκρατίας,

219
00:12:36,300 --> 00:12:40,250
επίσης οι πρόσφατες αποτυχίες 
της δυτικής εξωτερικής πολιτικής,

220
00:12:40,250 --> 00:12:42,100
όλα αυτά έπαιζαν κάποιο ρόλο.

221
00:12:42,490 --> 00:12:44,460
Αυτό που ήθελα να μάθω πιο πολύ

222
00:12:44,460 --> 00:12:48,350
ήταν οι ανθρώπινοι και προσωπικοί λόγοι

223
00:12:48,350 --> 00:12:52,080
που κάνουν κάποια από τα παιδιά
πιο τρωτά σε αυτή τη στρατολόγηση.

224
00:12:52,860 --> 00:12:57,900
Αυτό που με εξέπληξε ήταν που συνάντησα 
πληγωμένους ανθρώπους.

225
00:12:59,610 --> 00:13:02,060
Αντί για τα τέρατα που έψαχνα,

226
00:13:02,060 --> 00:13:06,440
που ήλπιζα να βρώ
γιατί αυτό θα με ικανοποιούσε,

227
00:13:06,440 --> 00:13:08,410
συνάντησα πληγωμένα άτομα.

228
00:13:09,150 --> 00:13:10,960
Όπως ακριβώς η Μπανάζ,

229
00:13:10,960 --> 00:13:14,596
έτσι και αυτοί οι νεαροί άντρες 
ήταν μοιρασμένοι στα δύο,

230
00:13:14,596 --> 00:13:16,740
προσπαθώντας να γεφυρώσουν το χάσμα

231
00:13:16,740 --> 00:13:20,750
μεταξύ της οικογένειάς τους 
και της χώρας που είχαν γεννηθεί.

232
00:13:21,560 --> 00:13:24,810
Έμαθα ακόμα ότι οι ομάδες 
εξτρεμιστών, οι ομάδες τρομοκρατών,

233
00:13:24,810 --> 00:13:28,260
εκμεταλλεύονται αυτή
την ψυχολογική κατάσταση των νέων

234
00:13:28,260 --> 00:13:32,250
και την κατευθύνουν, 
με κυνικό τρόπο, προς τη βία.

235
00:13:32,250 --> 00:13:33,930
«Ελάτε σε μας», τους λένε.

236
00:13:33,930 --> 00:13:36,880
«Απορρίψτε και τις δύο πλευρές,
την οικογένεια και τη χώρα σας

237
00:13:36,880 --> 00:13:38,506
γιατί και αυτές σας απορρίπτουν.

238
00:13:38,506 --> 00:13:41,736
Για την οικογένειά σας,
η τιμή αξίζει περισσότερο από σας.

239
00:13:41,736 --> 00:13:42,976
Όσο για τη χώρα σας,

240
00:13:42,976 --> 00:13:48,720
ένας πραγματικός Νορβηγός, Άγγλος ή Γάλλος
είναι πάντα λευκός, και εσείς ποτέ».

241
00:13:49,600 --> 00:13:53,370
Υπόσχονται στους νέους μας
αυτά που αποζητούν:

242
00:13:53,370 --> 00:13:57,670
να νοιώσουν σημαντικοί, γενναίοι, 
να ανήκουν κάπου και να έχουν σκοπό,

243
00:13:57,670 --> 00:14:00,710
σε μια κοινότητα που τους αγαπάει
και τους αποδέχεται.

244
00:14:01,130 --> 00:14:04,076
Κάνουν τους αδύναμους να νοιώσουν δυνατοί.

245
00:14:04,076 --> 00:14:09,600
Ήταν αόρατοι και χωρίς φωνή
και πλέον αποκτούν υπόσταση.

246
00:14:11,830 --> 00:14:14,160
Αυτό κάνουν στους νέους μας.

247
00:14:14,480 --> 00:14:18,560
Γιατί εκείνοι το κάνουν κι εμείς όχι;

248
00:14:20,740 --> 00:14:28,790
Βασικά, δεν αποδέχομαι
και δε δικαιολογώ τη χρήση βίας.

249
00:14:29,360 --> 00:14:32,990
Αυτό που θέλω να πώ είναι 
ότι πρέπει να καταλάβουμε

250
00:14:32,990 --> 00:14:36,640
γιατί αυτό τραβάει τα νέα παιδιά.

251
00:14:37,670 --> 00:14:40,000
Θέλω να σας δείξω...

252
00:14:40,000 --> 00:14:44,280
αυτές είναι παιδικές φωτογραφίες
κάποιων από τους άντρες στην ταινία.

253
00:14:45,370 --> 00:14:49,440
Αυτό που με εντυπωσίασε είναι 
που τόσοι πολλοί από αυτούς,

254
00:14:49,440 --> 00:14:51,106
-και αυτό δεν το περίμενα-

255
00:14:51,106 --> 00:14:54,670
αλλά για πολλούς ο πατέρας 
ήταν απών ή βάναυσος.

256
00:14:55,000 --> 00:14:57,106
Και πολλοί από αυτούς τους νεαρούς άνδρες

257
00:14:57,106 --> 00:15:01,206
βρήκαν φροντίδα και συμπόνοια
σε πατρικά πρότυπα

258
00:15:01,206 --> 00:15:04,020
που συνάντησαν μέσα
στις εξτρεμιστικές οργανώσεις.

259
00:15:05,370 --> 00:15:09,140
Συνάντησα επίσης άνδρες που είχαν 
πέσει θύματα ρατσιστικής βίας,

260
00:15:09,140 --> 00:15:11,400
και βρήκαν τρόπο
να μη νοιώθουν πια σαν θύματα:

261
00:15:11,400 --> 00:15:13,180
έγιναν οι ίδιοι βίαιοι.

262
00:15:13,180 --> 00:15:18,430
Επιπλέον, συνάντησα κάτι απροσδόκητο 
που αναγνώρισα με φρίκη.

263
00:15:18,430 --> 00:15:25,016
Συνάντησα αισθήματα ίδια με τα δικά μου 
όταν έφευγα από τη Νορβηγία στα 17 μου.

264
00:15:25,680 --> 00:15:29,080
Η ίδια σύγχυση, η ίδια λύπη,

265
00:15:29,080 --> 00:15:33,470
το ίδιο αίσθημα ότι με είχαν προδώσει

266
00:15:34,100 --> 00:15:36,660
και ότι δεν ανήκα σε κανέναν.

267
00:15:38,720 --> 00:15:42,546
Το ίδιο αίσθημα ότι είχα χαθεί, 
είχα μοιραστεί ανάμεσα σε δύο κουλτούρες.

268
00:15:43,050 --> 00:15:45,480
Παρ' όλα αυτά, δεν επέλεξα την καταστροφή,

269
00:15:45,480 --> 00:15:48,170
επέλεξα να πάρω μια κάμερα 
και όχι ένα όπλο.

270
00:15:48,170 --> 00:15:51,500
Και ο λόγος που το έκανα αυτό
ήταν γιατί με τις υπερδυνάμεις μου

271
00:15:51,500 --> 00:15:56,450
είχα καταλάβει ότι η λύση
ήταν η κατανόηση και όχι η βία.

272
00:15:56,450 --> 00:15:58,240
Να βλέπουμε τους ανθρώπους

273
00:15:58,240 --> 00:16:01,910
με τις αρετές και τα ελαττώματά τους

274
00:16:01,910 --> 00:16:03,950
αντί να διαιωνίζουμε στερεότυπα:

275
00:16:03,950 --> 00:16:06,390
εμείς και οι άλλοι,
οι κακοί και τα θύματα.

276
00:16:06,390 --> 00:16:08,510
Συμφιλιώθηκα επίσης με το γεγονός

277
00:16:08,510 --> 00:16:12,260
ότι οι δύο κουλτούρες μου δεν ήταν 
κατ' ανάγκη σε πορεία σύγκρουσης

278
00:16:12,260 --> 00:16:15,730
αλλά έγιναν ο χώρος 
όπου βρήκα τη δική μου φωνή.

279
00:16:16,000 --> 00:16:18,740
Σταμάτησα να νοιώθω
ότι έπρεπε να διαλέξω μια πλευρά,

280
00:16:18,740 --> 00:16:21,380
και μου πήρε πολλά πολλά χρόνια 
για να το καταλάβω.

281
00:16:21,760 --> 00:16:25,630
Πολλά από τα νεαρά παιδιά μας σήμερα
βασανίζονται για τους ίδιους λόγους,

282
00:16:25,630 --> 00:16:28,250
και αγωνίζονται μόνα.

283
00:16:29,310 --> 00:16:32,440
Και αυτό τα αφήνει τρωτά 
και ευάλωτα σαν ανοικτή πληγή.

284
00:16:32,440 --> 00:16:35,690
Για μερικούς η κοσμοθεωρία 
του ριζοσπαστικού ισλάμ

285
00:16:35,690 --> 00:16:39,430
γίνεται η μόλυνση 
που φουντώνει την πληγή.

286
00:16:41,230 --> 00:16:44,250
Ένα Αφρικανικό γνωμικό λέει:

287
00:16:46,050 --> 00:16:48,880
«Αν οι νέοι δε μυηθούν στο χωριό,

288
00:16:48,880 --> 00:16:52,100
θα του βάλουν φωτιά
για να νοιώσουν τη ζεστασιά του».

289
00:16:53,450 --> 00:16:56,660
Θα ήθελα να ζητήσω 
από τους μουσουλμάνους γονείς

290
00:16:56,660 --> 00:16:58,190
και τις κοινότητές τους,

291
00:16:58,190 --> 00:17:00,749
μπορείτε να αγαπάτε και να νοιάζεστε
για τα παιδιά σας

292
00:17:00,749 --> 00:17:03,510
χωρίς να τα αναγκάζετε
να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες σας;

293
00:17:03,510 --> 00:17:06,460
Μπορείτε να επιλέξετε τα παιδιά σας, 
αντί την τιμή σας;

294
00:17:06,460 --> 00:17:09,549
Μπορείτε να καταλάβετε
γιατί είναι θυμωμένα και αποξενωμένα

295
00:17:09,549 --> 00:17:12,359
όταν εσείς βάζετε την τιμή σας 
πάνω από την ευτυχία τους;

296
00:17:12,740 --> 00:17:15,369
Μπορείτε να γίνετε φίλοι με το παιδί σας

297
00:17:15,369 --> 00:17:16,890
ώστε να σας έχει εμπιστοσύνη,

298
00:17:16,890 --> 00:17:19,310
να θέλει να μοιράζεται μαζί σας
τις εμπειρίες του,

299
00:17:19,310 --> 00:17:21,960
αντί να ψάχνει να το βρει αλλού;

300
00:17:22,400 --> 00:17:26,260
Και για τα παιδιά που επηρεάζονται 
από τον εξτρεμισμό:

301
00:17:26,650 --> 00:17:31,160
Μπορείτε να δεχτείτε ότι ο θυμός σας
προέρχεται από τον πόνο σας;

302
00:17:31,670 --> 00:17:35,050
Θα βρείτε τη δύναμη να αντισταθείτε 
στους κυνικούς γέρους

303
00:17:35,050 --> 00:17:38,460
που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το αίμα σας 
για το δικό τους κέρδος;

304
00:17:39,000 --> 00:17:41,710
Μπορείτε να βρείτε 
έναν δικό σας τρόπο να ζείτε;

305
00:17:41,940 --> 00:17:44,110
Αναγνωρίζετε ότι η καλύτερη εκδίκηση

306
00:17:44,110 --> 00:17:47,620
είναι να ζήσετε μια ευτυχισμένη, 
γεμάτη και ελεύθερη ζωή;

307
00:17:47,620 --> 00:17:50,560
Μια ζωή που θα ελέγχετε εσείς 
και κανείς άλλος;

308
00:17:50,690 --> 00:17:54,800
Γιατί να θέλετε να γίνετε άλλος ένας
νεκρός νεαρός μουσουλμάνος;

309
00:17:55,240 --> 00:17:59,680
Και για τους υπόλοιπους από μας, πότε 
θα αρχίσουμε ν' ακούμε τους νέους μας;

310
00:18:00,490 --> 00:18:01,910
Πώς θα τους καθοδηγήσουμε

311
00:18:01,910 --> 00:18:06,030
να διοχετεύσουν τον πόνο τους 
σε κάτι πιο εποικοδομητικό;

312
00:18:06,880 --> 00:18:08,390
Πιστεύουν ότι δε μας αρέσουν.

313
00:18:08,390 --> 00:18:11,120
Πιστεύουν ότι δε μας ενδιαφέρει 
η μοίρα τους.

314
00:18:11,120 --> 00:18:12,930
Πιστεύουν ότι δεν τους δεχόμαστε.

315
00:18:12,930 --> 00:18:16,350
Μπορούμε να βρούμε κάποιο τρόπο 
να τους αλλάξουμε γνώμη;

316
00:18:17,560 --> 00:18:20,310
Πώς θα καταφέρουμε να τους δούμε 
και να τους προσέξουμε

317
00:18:20,310 --> 00:18:25,110
πριν γίνουν είτε δράστες είτε θύματα βίας;

318
00:18:25,110 --> 00:18:28,670
Μπορούμε να νοιαζόμαστε 
και να τους θεωρούμε δικούς μας;

319
00:18:28,670 --> 00:18:33,260
Να μην περιοριστούμε στο να εξοργιζόμαστε 
όταν τα θύματα βίας μας μοιάζουν;

320
00:18:33,650 --> 00:18:38,820
Μπορούμε να απορρίψουμε το μίσος
και να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ μας;

321
00:18:38,820 --> 00:18:42,680
Δεν έχουμε την πολυτέλεια να παρατήσουμε
ούτε ο ένας τον άλλον ούτε τα παιδιά μας,

322
00:18:42,680 --> 00:18:44,930
ακόμα και αν αυτά μας έχουν παρατήσει.

323
00:18:44,930 --> 00:18:47,110
Είμαστε ενωμένοι σε αυτό.

324
00:18:47,220 --> 00:18:52,810
Και μακροπρόθεσμα, η εκδίκηση και η βία
δε θα μετρήσουν υπέρ των εξτρεμιστών.

325
00:18:53,630 --> 00:18:57,330
Οι τρομοκράτες μας θέλουν κρυμμένους 
στα σπίτια μας από φόβο,

326
00:18:57,330 --> 00:18:59,510
κλείνοντας τις πόρτες και τις καρδιές μας.

327
00:18:59,510 --> 00:19:03,460
Θέλουν να ανοίξουμε 
κι άλλες πληγές στις κοινωνίες μας

328
00:19:03,460 --> 00:19:06,810
για να τις χρησιμοποιήσουν 
για να εξαπλώσουν τη μόλυνσή τους.

329
00:19:06,810 --> 00:19:09,550
Θέλουν να τους μοιάσουμε:

330
00:19:09,550 --> 00:19:12,430
με αδιαλλαξία, μίσος και σκληρότητα.

331
00:19:14,110 --> 00:19:16,750
Την επόμενη των επιθέσεων στο Παρίσι,

332
00:19:16,750 --> 00:19:20,536
μια φίλη μου έστειλε 
αυτή τη φωτογραφία της κόρης της.

333
00:19:20,851 --> 00:19:23,461
Ένα κοριτσάκι λευκών και ένα Αράβων.

334
00:19:23,461 --> 00:19:25,152
Είναι κολλητές.

335
00:19:25,152 --> 00:19:29,182
Αυτή η εικόνα είναι
ο κρυπτονίτης των εξτρεμιστών.

336
00:19:31,174 --> 00:19:34,239
Αυτά τα δύο κοριτσάκια 
με τις υπερδυνάμεις τους

337
00:19:34,239 --> 00:19:36,037
ανοίγουν τον δρόμο για το μέλλον,

338
00:19:36,037 --> 00:19:39,797
για μια κοινωνία που πρέπει 
να κτίσουμε μαζί,

339
00:19:40,124 --> 00:19:44,164
μια κοινωνία που αγκαλιάζει και στηρίζει,

340
00:19:44,683 --> 00:19:47,324
δεν απορρίπτει τα παιδιά μας.

341
00:19:47,624 --> 00:19:49,444
Ευχαριστώ που με ακούσατε.

342
00:19:49,444 --> 00:19:52,364
(Χειροκρότημα)