0:00:07.420,0:00:10.300
[เจฟฟ์ วอลล์: ภาพถ่ายที่เป็นไปไม่ได้]

0:00:11.280,0:00:13.060
[ผู้สัมภาษณ์ อยู่นอกจอ][br]ขอถามคำถามนึงนะคะ

0:00:13.860,0:00:15.780
ว่าผู้ชายบนผนัง

0:00:15.790,0:00:17.779
ที่กำลังมองไปที่หน้าต่างแก้วใส

0:00:17.780,0:00:21.230
และสวมกางเกงสุดเท่ห์

0:00:22.320,0:00:23.260
คุณเป็นคนทำกางเกงเอง[br]หรือเปล่าคะ

0:00:23.260,0:00:24.699
คุณทำกางเกงเองไหม

0:00:24.699,0:00:26.880
คุณบังคับให้เขาใส่หรือเปล่า

0:00:26.880,0:00:28.640
ใช้กลอุบายไหม

0:00:28.640,0:00:30.280
คุณจะอธิบายอย่างไร

0:00:30.520,0:00:32.280
[เจฟฟ์ วอลล์][br]ข้อมูลเป็นความลับครับ

0:00:32.280,0:00:33.280
[หัวเราะ]

0:00:33.660,0:00:35.840
[ผู้สัมภาษณ์][br]ส่วนภาพนี้ก็เหมือนกัน

0:00:35.840,0:00:38.120
ผู้หญิงกำลังลองชุด

0:00:38.760,0:00:40.420
[เจฟฟ์] ข้อมูลเป็นความลับเหมือนกันครับ

0:00:40.420,0:00:41.740
สิ่งที่คุณกำลังเห็น ได้เกิดขึ้น

0:00:42.320,0:00:43.720
ผมบอกได้เท่านี้ครับ

0:00:44.600,0:00:47.120
การเกิดได้อย่างไร เป็นประเด็นรอง

0:00:47.120,0:00:48.500
จากความจริงว่า มันเกิดขึ้นแล้ว

0:00:49.700,0:00:52.860
ลองนึกนึกภาพว่า๙[br]ผมเจอชายคนหนึ่งที่ฟุตบาท

0:00:52.860,0:00:55.720
แล้วขอเขาทำสิ่งที่เขากำลังทำ

0:00:56.500,0:00:59.140
หรือขอให้เขาทำสิ่งที่เขาทำอีกครั้ง

0:01:00.640,0:01:01.740
มันต่างกันยังไง

0:01:02.620,0:01:04.540
ผมว่ามันต่างกันมากเชียว

0:01:04.540,0:01:06.920
ทั้งความจริง ประวัติศาสตร์ และอื่น ๆ

0:01:06.920,0:01:09.600
ในการถ่ายภาพ ความต่างนีี่สำคัญ

0:01:09.600,0:01:11.340
สำหรับศิลปะการถ่ายภาพ

0:01:11.340,0:01:15.240
ซึ่งไม่ได้สำคัญกับศิลปะแบบอื่น

0:01:16.940,0:01:19.060
ไม่สำคัญกับงานจิตรกรรม

0:01:19.070,0:01:20.750
ไม่สำคัญกับงานปฏิมากรรม

0:01:20.750,0:01:22.840
ไม่สำคัญกับการละคร

0:01:22.840,0:01:24.290
ไม่สำคัญกับภาพยนตร์

0:01:24.290,0:01:26.670
สำคัญกับงานศิลปะรูปแบบอย่างเดียว

0:01:26.670,0:01:28.260
นั่นคือการถ่ายภาพ

0:01:28.260,0:01:30.660
นี่คือทำไมคุณต้องจัดการมัน

0:01:30.920,0:01:32.740
[ผู้สัมภาษณ์] แล้วจุดเริ่มมาจากตอนไหน

0:01:34.500,0:01:35.240
[เจฟฟ์] อืม...

0:01:36.960,0:01:39.540
จากความทรงจำเมื่อสามสิบสี่สิบปีก่อน

0:01:39.940,0:01:41.920
ซึงกลับมาโดยไม่ตั้งใจ

0:01:44.180,0:01:45.540
ตอนนั้นผมเริ่มรู้ว่า ผมชอบเรื่องนี้

0:01:45.540,0:01:48.600
คำถามคือว่า[br]"แล้วจะถ่ายภาพแบบนี้ได้ยังไง?"

0:01:49.280,0:01:53.980
ความเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็น[br]กลายเป็นตัวกระตุ้นให้งานน่าสนใจ

0:01:57.120,0:01:59.600
ดังนั้น พอมองจากอีกด้านของห้องแต่งตัว

0:02:00.340,0:02:02.160
จะมีกระจก

0:02:02.160,0:02:03.850
เพราะมีม่านอยู่ตรงข้าม

0:02:04.220,0:02:05.380
แต่ภาพไม่ได้สะท้อนกัน

0:02:05.840,0:02:07.660
เพราะคุณมองที่ไม้แขวนเสื้อ

0:02:07.660,0:02:09.320
คำว่า "บาร์นีส์" --

0:02:09.940,0:02:10.840
ไม่ได้กลับข้าง

0:02:12.640,0:02:14.120
ม่านปิด

0:02:14.520,0:02:17.800
ไม่มีใครเข้ามาในห้องแต่งตัวได้

0:02:18.880,0:02:21.760
ห้องแต่งตัวไม่ให้มีกระจกด้านเดียว

0:02:22.200,0:02:24.700
ห้องแต่งตัวไม่มีกล้องวงจรปิด

0:02:25.580,0:02:27.480
นี้คือข้อมูลทั้งหมดซึ่ง

0:02:27.480,0:02:29.460
ถ้าคุณวิเคราะห์ภาพ

0:02:29.460,0:02:31.300
จะสรุปได้แบบนี้

0:02:31.300,0:02:32.770
ดังนั้น สิ่่งเดียวที่คุณเห็น

0:02:32.770,0:02:34.260
เป็นสิ่งที่กระจกเห็น

0:02:34.960,0:02:37.700
ดังนั้นภาพนี้ ไม่ใช่ภาพที่สร้างขึ้น

0:02:38.720,0:02:41.260
ซึ่งทำให้เกิดอุปสรรคที่น่าสนใจหลายอย่าง

0:02:43.420,0:02:45.960
บาร์นีส์เป็นร้านที่คุณขโมยของมาได้

0:02:49.000,0:02:50.380
ดังนั้นผมต้องไปที่ร้าน

0:02:50.380,0:02:52.480
แล้วถ่ายภาพห้องแต่งตัว

0:02:52.480,0:02:54.020
ต้องวัด และเก็บรายละเอียดทุกอย่าง

0:02:54.020,0:02:55.540
แล้วทำสำเนาของ

0:02:58.440,0:03:00.020
[เสียงสะท้อนการปิดสวิตช์ไฟ]

0:03:01.860,0:03:04.080
ผมได้บอกคุณถึงสิ่งที่ผมเชื่อ

0:03:04.099,0:03:05.959
ถ้าคุณลองให้ความสนใจกับภาพ

0:03:05.959,0:03:08.610
เพลิดเพลิน และจ้องมอง[br]มีส่วนร่วม

0:03:08.610,0:03:09.920
ภาพจะกลับมาหาคุณ

0:03:10.520,0:03:12.180
เมื่อมันกลับมาหาคุณ [br]มันน่าตื่นเต้น

0:03:14.320,0:03:16.620
ศิลปะที่สวยงามที่สุดถูกปกปิดไว้

0:03:17.140,0:03:18.200
แต่ไม่มีความลับ

0:03:19.140,0:03:20.560
ไม่ใช่ความลับ

0:03:21.080,0:03:22.260
แต่เป็นสถาวะต่างหาก