[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:06.66,0:00:12.10,Default,,0000,0000,0000,,ที่สุดแล้ว อารยธรรมของมนุษยชาติจะกระจาย\Nไปทั่วทั้งกาแล็กซี่ทางช้างเผือกได้ไหม
Dialogue: 0,0:00:12.10,0:00:15.25,Default,,0000,0000,0000,,เราจะสามารถย้ายออกจาก\Nดาวเคราะห์สีฟ้าเล็ก ๆ นี้
Dialogue: 0,0:00:15.25,0:00:19.70,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อไปสร้างอาณานิคมในระบบดวงดาวมากมาย\Nที่อยู่ห่างไกลออกไปได้ไหม
Dialogue: 0,0:00:19.70,0:00:21.96,Default,,0000,0000,0000,,นี่เป็นคำถามที่น่ากลัวหน่อย ๆ เหมือนกัน
Dialogue: 0,0:00:21.96,0:00:25.94,Default,,0000,0000,0000,,มีดาวประมาณ 300 พันล้านดวงในกาแล็กซี่
Dialogue: 0,0:00:25.94,0:00:29.49,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมีความยาวพาดผ่านประมาณ 160,000 ปีแสง
Dialogue: 0,0:00:29.49,0:00:34.02,Default,,0000,0000,0000,,จนถึงตอนนี้ เราส่งยานอวกาศลำหนึ่ง\Nออกไปนอกระบบสุริยะจักรวาล
Dialogue: 0,0:00:34.02,0:00:39.21,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมันเดินทางด้วยความเร็วเพียง \N0.006% ของความเร็วแสง
Dialogue: 0,0:00:39.21,0:00:42.62,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยอัตราความเร็วนี้\Nมันคงต้องใช้เวลามากกว่า 2.5 ล้านปี
Dialogue: 0,0:00:42.62,0:00:45.76,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อเดินทางจากด้านหนึ่งของกาแล็กซี่\Nไปยังอีกด้านหนึ่ง
Dialogue: 0,0:00:45.76,0:00:48.33,Default,,0000,0000,0000,,แล้วยังมีคำถามในเรื่อง\Nการดำรงชีวิตของของมนุษย์
Dialogue: 0,0:00:48.33,0:00:51.46,Default,,0000,0000,0000,,พื้นที่ระหว่างดาวมีขนาดมหึมา
Dialogue: 0,0:00:51.46,0:00:54.17,Default,,0000,0000,0000,,เราไม่สามารถมีชีวิตอยู่อย่างยั่งยืนได้\Nบนดาวเคราะห์ส่วนใหญ่
Dialogue: 0,0:00:54.17,0:00:57.88,Default,,0000,0000,0000,,และเราต้องการทรัพยากรจำนวนมาก\Nในการดำรงชีวิต
Dialogue: 0,0:00:57.88,0:01:01.88,Default,,0000,0000,0000,,แต่ถึงกระนั้น หลายทศวรรษก่อน\Nนักวิชาพบว่ามันเป็นไปได้ในทางทฤษฎี
Dialogue: 0,0:01:01.88,0:01:05.18,Default,,0000,0000,0000,,ที่ไม่เพียงแต่จะกระจายอารยธรรมของมนุษย์\Nไปทั่วทั้งกาแล็กซี่
Dialogue: 0,0:01:05.18,0:01:07.61,Default,,0000,0000,0000,,แต่จะทำได้อย่างรวดเร็วมาก
Dialogue: 0,0:01:07.61,0:01:10.98,Default,,0000,0000,0000,,โดยไม่ขัดกับกฎฟิสิกส์ใด ๆ ที่เรารู้กันในตอนนี้
Dialogue: 0,0:01:10.98,0:01:15.14,Default,,0000,0000,0000,,แนวคิดของพวกเขามีพื้นฐานมาจากงาน\Nของนักคณิตศาสตร์ที่ชื่อ จอห์น ฟอน นอยมันน์
Dialogue: 0,0:01:15.14,0:01:18.89,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ออกแบบเครื่องยนต์กระดาษ\Nที่สามารถทำสำเนาตัวเองได้
Dialogue: 0,0:01:18.89,0:01:21.68,Default,,0000,0000,0000,,และสร้างรุ่นใหม่ ๆ ของพวกมันเองได้
Dialogue: 0,0:01:21.68,0:01:25.57,Default,,0000,0000,0000,,ต่อมาในภาพหลัง สิ่งนี้เป็นที่รู้จักกัน\Nในชื่อเครื่องจักรแบบ ฟอน นอยมันน์
Dialogue: 0,0:01:25.57,0:01:27.53,Default,,0000,0000,0000,,ในบริบทของการสำรวจอวกาศ
Dialogue: 0,0:01:27.53,0:01:30.04,Default,,0000,0000,0000,,เครื่องจักรแบบ ฟอน นอยมันน์\Nอาจถูกสร้างขึ้นบนโลก
Dialogue: 0,0:01:30.04,0:01:32.18,Default,,0000,0000,0000,,แล้วปล่อยออกสู่อวกาศ
Dialogue: 0,0:01:32.18,0:01:36.24,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งที่นั่น เครื่องจักรที่พึ่งพาตัวเองได้\Nก็จะไปลงจอดบนดาวที่อยู่ห่างไกล
Dialogue: 0,0:01:36.24,0:01:40.44,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้นพวกมันจะขุดทรัพยากรที่มี\Nและเก็บเกี่ยวพลังงาน
Dialogue: 0,0:01:40.44,0:01:42.69,Default,,0000,0000,0000,,สร้างสำเนาของตัวพวกมันเอง
Dialogue: 0,0:01:42.69,0:01:44.63,Default,,0000,0000,0000,,ส่งพวกมันออกไปยังดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้ที่สุด
Dialogue: 0,0:01:44.63,0:01:46.45,Default,,0000,0000,0000,,และทำอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ
Dialogue: 0,0:01:46.45,0:01:49.49,Default,,0000,0000,0000,,ผลลัพธ์ก็คือการสร้างหน่วยสำรวจเป็นล้าน ๆ
Dialogue: 0,0:01:49.49,0:01:54.11,Default,,0000,0000,0000,,ที่กระจายออกไปสู่จักรวาล\Nเหมือนกับหยอดน้ำหมึกใส่ในอ่างปลา
Dialogue: 0,0:01:54.11,0:01:57.72,Default,,0000,0000,0000,,นักวิชาการทำการคำนวณและพบว่าเครื่องจักรแบบ\Nฟอน นอยมันน์ เพียงเครื่องเดียว
Dialogue: 0,0:01:57.72,0:02:00.40,Default,,0000,0000,0000,,ที่เดินทางด้วยความเร็ว 5% ของความเร็วแสง
Dialogue: 0,0:02:00.40,0:02:06.12,Default,,0000,0000,0000,,น่าจะทำสำเนาตัวเองไปทั่วทั้งกาแล็กซี่\Nภายในเวลา 4 ล้านปีหรือน้อยกว่านั้น
Dialogue: 0,0:02:06.12,0:02:07.97,Default,,0000,0000,0000,,นั่นฟังดูเหมือนจะใช้เวลานาน
Dialogue: 0,0:02:07.97,0:02:11.55,Default,,0000,0000,0000,,แต่เมื่อคุณลองพิจารณาว่า\Nจักรวาลของเรามีอายุถึง 14 พันล้านปี
Dialogue: 0,0:02:11.55,0:02:14.32,Default,,0000,0000,0000,,ในระดับจักรวาลแล้ว นั่นถือว่าเร็วมาก
Dialogue: 0,0:02:14.32,0:02:19.76,Default,,0000,0000,0000,,เทียบเท่ากับ 2.5 ชั่วโมงในหนึ่งปี
Dialogue: 0,0:02:19.76,0:02:23.25,Default,,0000,0000,0000,,การสร้างเครื่องจักรแบบ ฟอน นอยมันน์\Nต้องใช้เทคโนโลยีบางอย่าง
Dialogue: 0,0:02:23.25,0:02:24.89,Default,,0000,0000,0000,,ที่ตอนนี้เรายังไม่มี
Dialogue: 0,0:02:24.89,0:02:27.05,Default,,0000,0000,0000,,รวมถึงปัญญาประดิษฐ์ขั้นสูง
Dialogue: 0,0:02:27.05,0:02:28.55,Default,,0000,0000,0000,,การทำให้อุปกรณ์มีขนาดเล็กลง
Dialogue: 0,0:02:28.55,0:02:30.79,Default,,0000,0000,0000,,และระบบแรงขับดันที่ดีกว่านี้
Dialogue: 0,0:02:30.79,0:02:34.25,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าเราต้องการใช้มันเพื่อกระจาย\Nมนุษย์จริง ๆ ไปทั่วทั้งกาแล็กซี่
Dialogue: 0,0:02:34.25,0:02:37.01,Default,,0000,0000,0000,,เราจะต้องการความก้าวหน้า\Nทางด้านเทคโนโลยีขึ้นไปอีกขั้น
Dialogue: 0,0:02:37.01,0:02:41.60,Default,,0000,0000,0000,,ความสามารถในการเพาะสิ่งมีชีวิต\Nและร่างกายชีวภาพในสภาวะจำลอง
Dialogue: 0,0:02:41.60,0:02:44.93,Default,,0000,0000,0000,,โดยใช้ส่วนประกอบพื้นฐาน\Nและข้อมูลทางพันธุกรรม
Dialogue: 0,0:02:44.93,0:02:47.43,Default,,0000,0000,0000,,ไม่แน่ว่า ถ้าในช่วงพันล้านปีที่ผ่านมา
Dialogue: 0,0:02:47.43,0:02:50.22,Default,,0000,0000,0000,,อารยธรรมต่างดาว\Nสร้างเครื่องจักรนี้เช่นกัน
Dialogue: 0,0:02:50.22,0:02:53.12,Default,,0000,0000,0000,,แล้วตั้งค่าให้มันเพิ่มจำนวน\Nแผ่ขยายมาทางเรา
Dialogue: 0,0:02:53.12,0:02:56.37,Default,,0000,0000,0000,,กาแล็กซี่ของเราตอนนี้\Nคงมีพวกมันอยู่เต็มไปหมดแล้ว
Dialogue: 0,0:02:56.37,0:02:58.98,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเครื่องจักรพวกนี้อยู่ที่ไหนล่ะ
Dialogue: 0,0:02:58.98,0:03:01.08,Default,,0000,0000,0000,,นักดาราศาสตร์บางคน อย่าง คาร์ล เซแกน
Dialogue: 0,0:03:01.08,0:03:06.03,Default,,0000,0000,0000,,กล่าวว่า สิ่งมีชีวิตต่างดาวทรงภูมิปัญญา\Nคงจะไม่สร้างเครื่องจักรที่ทำสำเนาตนเอง
Dialogue: 0,0:03:06.03,0:03:07.77,Default,,0000,0000,0000,,เพราะมันอาจจะควบคุมยากเกินไป
Dialogue: 0,0:03:07.77,0:03:11.52,Default,,0000,0000,0000,,ขุดคุ้ยดาวเคราะห์จนถึงแกน\Nเพื่อทำสำเนาตัวเองไปเรื่อย ๆ
Dialogue: 0,0:03:11.52,0:03:13.73,Default,,0000,0000,0000,,บางคนใช้การไม่มีอยู่ของเครื่องจักรนี้\Nเป็นข้อพิสูจน์
Dialogue: 0,0:03:13.73,0:03:17.12,Default,,0000,0000,0000,,ว่าอารยธรรมต่างดาวทรงภูมิปัญญานั่น\Nไม่ได้มีอยู่จริง
Dialogue: 0,0:03:17.12,0:03:21.68,Default,,0000,0000,0000,,หรือพวกมันสูญพันธุ์ ก่อนที่จะ\Nพัฒนาเทคโนโลยีต่าง ๆ ที่จำเป็นได้
Dialogue: 0,0:03:21.68,0:03:25.06,Default,,0000,0000,0000,,แต่ทั้งหมดนั้นก็ไม่สามารถหยุดพวกเรา\Nจากการจินตนาการว่ามันจะเป็นอย่างไร
Dialogue: 0,0:03:25.06,0:03:27.10,Default,,0000,0000,0000,,ถ้ามีพวกเขาอยู่ข้างนอกนั่น
Dialogue: 0,0:03:27.10,0:03:28.86,Default,,0000,0000,0000,,นักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์ เดวิด บริน
Dialogue: 0,0:03:28.86,0:03:33.01,Default,,0000,0000,0000,,เขียนเกี่ยวกับเอกภพที่มีเครื่องจักรแบบ\Nฟอน นอยมันน์ แบบต่าง ๆ
Dialogue: 0,0:03:33.01,0:03:35.19,Default,,0000,0000,0000,,และแพร่กระจายออกมาในเวลาเดียวกัน
Dialogue: 0,0:03:35.19,0:03:38.27,Default,,0000,0000,0000,,บางแบบถูกออกแบบให้\Nต้อนรับนับถืออารยธรรมใหม่ ๆ
Dialogue: 0,0:03:38.27,0:03:41.86,Default,,0000,0000,0000,,บางแบบมุ่งที่จะค้นหาและทำลายมัน\Nก่อนที่มันจะกลายเป็นภัยร้าย
Dialogue: 0,0:03:41.86,0:03:44.82,Default,,0000,0000,0000,,อันที่จริง ในเรื่อง "ปลาปอด" \N(Lungfish) ของบริน
Dialogue: 0,0:03:44.82,0:03:50.38,Default,,0000,0000,0000,,เครื่องจักรแบบ ฟอน นอยมันน์ บางแบบ\Nกำลังเฝ้าสังเกตโลกอย่างใกล้ชิดในตอนนี้
Dialogue: 0,0:03:50.38,0:03:53.20,Default,,0000,0000,0000,,รอคอยว่าเมื่อไหร่ เราจะมีความก้าวหน้า\Nที่ซับซ้อนในระดับหนึ่ง
Dialogue: 0,0:03:53.20,0:03:55.74,Default,,0000,0000,0000,,ก่อนที่พวกมันจะตัดสินใจ\Nเดินหมากตัวถัดไป
Dialogue: 0,0:03:55.74,0:03:59.03,Default,,0000,0000,0000,,ในตอนนี้ ทั้งหมดที่พวกเรามี\Nก็คือความสงสัยใคร่รู้และทฤษฎี
Dialogue: 0,0:03:59.03,0:04:01.14,Default,,0000,0000,0000,,แต่ครั้งต่อไป\Nที่คุณมองท้องฟ้ายามราตรี
Dialogue: 0,0:04:01.14,0:04:04.08,Default,,0000,0000,0000,,ลองคิดดูว่า เครื่องจักรนับพันล้าน\Nที่ทำสำเนาตัวเองได้
Dialogue: 0,0:04:04.08,0:04:09.52,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนี้อาจกำลังรุดหน้ากระจายไป\Nยังดาวดวงต่าง ๆ ในกาแล็กซี่ของเรา
Dialogue: 0,0:04:09.52,0:04:13.30,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าพวกมันมีจริง หนึ่งในนั้น\Nจะมาลงจอดที่โลกในที่สุด
Dialogue: 0,0:04:13.30,0:04:17.12,Default,,0000,0000,0000,,หรือไม่แน่ แค่บางที\Nพวกมันอาจอยู่ที่นี่แล้วก็ได้