1
00:00:01,274 --> 00:00:06,690
Ποιο θα είναι το μέλλον της μάθησης;

2
00:00:06,690 --> 00:00:08,970
Εγώ έχω ένα σχέδιο,

3
00:00:08,970 --> 00:00:12,050
αλλά προτού σας το ανακοινώσω

4
00:00:12,050 --> 00:00:15,020
πρέπει να σας διηγηθώ 
μια μικρή ιστορία,

5
00:00:15,020 --> 00:00:17,866
που, κατά κάποιον τρόπο, 
το προετοιμάζει.

6
00:00:17,866 --> 00:00:19,653
Προσπάθησα να εξετάσω

7
00:00:19,653 --> 00:00:23,060
το είδος της μάθησης 
που εφαρμόζουμε στα σχολεία,

8
00:00:23,060 --> 00:00:25,330
από πού προέρχεται;

9
00:00:25,330 --> 00:00:27,762
Μπορεί κανείς να πάει χρόνια πίσω,

10
00:00:27,762 --> 00:00:31,575
αν όμως εξετάσουμε τη σύγχρονη 
σχολική μάθηση όπως είναι σήμερα,

11
00:00:31,575 --> 00:00:35,277
εύκολα φανταζόμαστε 
από πού προήλθε:

12
00:00:35,277 --> 00:00:39,225
Τριακόσια περίπου χρόνια πριν,

13
00:00:39,225 --> 00:00:41,442
από την τελευταία και

14
00:00:41,442 --> 00:00:44,410
μεγαλύτερη όλων των αυτοκρατοριών του πλανήτη.
["Την Βρετανική Αυτοκρατορία"]

15
00:00:44,410 --> 00:00:46,755
Φανταστείτε να προσπαθούν 
να κάνουν κουμάντο,

16
00:00:46,755 --> 00:00:49,163
να προσπαθούν να διαχειριστούν 
ολόκληρο τον πλανήτη,

17
00:00:49,163 --> 00:00:52,987
χωρίς υπολογιστές, 
χωρίς τηλέφωνα,

18
00:00:52,987 --> 00:00:57,119
με δεδομένα γραμμένα 
στο χαρτί με το χέρι,

19
00:00:57,119 --> 00:01:00,669
και ταξιδεύοντας με πλοία.

20
00:01:00,669 --> 00:01:02,823
Οι Βικτοριανοί όμως τα κατάφεραν.

21
00:01:02,823 --> 00:01:05,991
Είναι πράγματι εντυπωσιακό 
αυτό που έκαναν.

22
00:01:05,991 --> 00:01:09,303
Δημιούργησαν 
έναν παγκόσμιο υπολογιστή

23
00:01:09,303 --> 00:01:12,359
που ήταν φτιαγμένος από ανθρώπους.

24
00:01:12,359 --> 00:01:14,152
Εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα.

25
00:01:14,152 --> 00:01:20,131
Ονομάζεται μηχανή 
της γραφειοκρατικής διοίκησης.

26
00:01:20,131 --> 00:01:23,458
Για να μπορεί εκείνη η μηχανή να λειτουργεί,

27
00:01:23,458 --> 00:01:26,659
χρειάζονταν πάρα πολλοί άνθρωποι.

28
00:01:26,659 --> 00:01:31,018
Δημιούργησαν μια άλλη μηχανή, 
για την παραγωγή εκείνων των ανθρώπων:

29
00:01:31,018 --> 00:01:33,914
Το σχολείο.

30
00:01:33,914 --> 00:01:36,691
Το σχολείο θα παρήγαγε τους ανθρώπους

31
00:01:36,691 --> 00:01:40,540
που θα γίνονταν εξαρτήματα

32
00:01:40,540 --> 00:01:43,925
της μηχανής της γραφειοκρατικής διοίκησης.

33
00:01:43,925 --> 00:01:48,315
Έπρεπε να είναι πανομοιότυποι.

34
00:01:48,315 --> 00:01:50,472
Να γνωρίζουν τρία πράγματα:

35
00:01:50,472 --> 00:01:53,512
Έπρεπε να έχουν καλό γραφικό χαρακτήρα, 
διότι τα δεδομένα γράφονταν με το χέρι·

36
00:01:53,512 --> 00:01:55,667
έπρεπε να μπορούν να διαβάζουν·

37
00:01:55,667 --> 00:01:57,946
κι έπρεπε να μπορούν 
να κάνουν πολλαπλασιασμό,

38
00:01:57,946 --> 00:02:01,609
διαίρεση, πρόσθεση και αφαίρεση 
με το μυαλό τους.

39
00:02:01,609 --> 00:02:05,136
Έπρεπε να μοιάζουν τόσο πολύ που αν μπορούσες 
να πάρεις κάποιον από τη Νέα Ζηλανδία

40
00:02:05,136 --> 00:02:07,471
και να τον στείλεις στον Καναδά

41
00:02:07,471 --> 00:02:11,552
θα ήταν λειτουργικός αμέσως.

42
00:02:11,552 --> 00:02:14,421
Οι Βικτοριανοί υπήρξαν σπουδαίοι μηχανικοί.

43
00:02:14,421 --> 00:02:17,910
Ενεργοποίησαν ένα σύστημα 
που ήταν τόσο εύρωστο,

44
00:02:17,910 --> 00:02:20,365
ώστε εξακολουθεί 
να υπάρχει και σήμερα

45
00:02:20,365 --> 00:02:24,341
και συνεχίζει να παράγει 
ομοιόμορφους ανθρώπους

46
00:02:24,341 --> 00:02:29,157
για μια μηχανή που δεν υπάρχει πλέον.

47
00:02:29,157 --> 00:02:32,085
Η αυτοκρατορία έχει χαθεί,

48
00:02:32,085 --> 00:02:34,989
τι κάνουμε λοιπόν με εκείνο το σχεδιασμό

49
00:02:34,989 --> 00:02:37,358
που παράγει αυτούς 
τους ομοιόμορφους ανθρώπους

50
00:02:37,358 --> 00:02:40,261
και τι πρόκειται να κάνουμε αργότερα

51
00:02:40,261 --> 00:02:44,181
αν τον χρησιμοποιήσουμε με άλλο τρόπο;

52
00:02:44,181 --> 00:02:45,871
["Τα Σχολεία όπως τα ξέρουμε είναι απαρχαιωμένα"]

53
00:02:45,871 --> 00:02:47,763
Αυτό αποτελεί ένα ισχυρό σχόλιο 
στο σημείο αυτό.

54
00:02:47,763 --> 00:02:51,557
Σας είπα ότι τα σχολεία, όπως τα ξέρουμε, 
είναι απαρχαιωμένα.

55
00:02:51,557 --> 00:02:53,291
Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι διαλυμένα.

56
00:02:53,291 --> 00:02:56,288
Είναι στη μόδα να λέμε ότι 
το εκπαιδευτικό σύστημα είναι διαλυμένο.

57
00:02:56,288 --> 00:02:59,939
Δεν είναι. 
Είναι υπέροχα οικοδομημένο.

58
00:02:59,939 --> 00:03:06,165
Απλώς δε το χρειαζόμαστε πλέον. 
Είναι παρωχημένο.

59
00:03:06,165 --> 00:03:08,572
Τι είδους εργασίες έχουμε σήμερα;

60
00:03:08,572 --> 00:03:10,706
Ε, λοιπόν οι γραφιάδες 
είναι οι υπολογιστές.

61
00:03:10,706 --> 00:03:13,237
Έχουμε χιλιάδες από αυτούς 
σε κάθε γραφείο.

62
00:03:13,237 --> 00:03:16,442
Έχουμε ανθρώπους που καθοδηγούν 
αυτούς τους υπολογιστές

63
00:03:16,442 --> 00:03:18,919
για να κάνουν τις υπαλληλικές εργασίες.

64
00:03:18,919 --> 00:03:22,183
Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι απαραίτητο 
να έχουν όμορφο γραφικό χαρακτήρα.

65
00:03:22,183 --> 00:03:25,215
Δεν είναι απαραίτητο να μπορούν 
να κάνουν υπολογισμούς με το μυαλό τους.

66
00:03:25,215 --> 00:03:27,487
Είναι όμως απαραίτητο 
να μπορούν να διαβάσουν.

67
00:03:27,487 --> 00:03:31,637
Στην πραγματικότητα, είναι απαραίτητο 
να μπορούν να διαβάζουν με οξυδέρκεια.

68
00:03:31,637 --> 00:03:34,744
Βέβαια αυτά αφορούν 
τη σημερινή πραγματικότητα,

69
00:03:34,744 --> 00:03:37,303
ούτε που ξέρουμε 
πώς θα είναι οι δουλειές του μέλλοντος.

70
00:03:37,303 --> 00:03:39,947
Ξέρουμε ότι οι άνθρωποι θα εργάζονται 
από όπου θέλουν,

71
00:03:39,947 --> 00:03:43,145
όποτε θέλουν, 
με όποιον τρόπο θέλουν.

72
00:03:43,145 --> 00:03:47,333
Με ποιο τρόπο το σημερινό σχολικό σύστημα
θα τους προετοιμάσει

73
00:03:47,333 --> 00:03:49,876
για εκείνο τον κόσμο;

74
00:03:49,876 --> 00:03:54,924
Έπεσα λοιπόν τυχαία στο όλο θέμα.

75
00:03:54,924 --> 00:03:57,556
Δίδασκα τρόπους 
προγραμματισμού υπολογιστών

76
00:03:57,556 --> 00:04:00,020
στο Νέο Δελχί πριν από 14 χρόνια.

77
00:04:00,020 --> 00:04:03,777
Ακριβώς δίπλα στον τόπο εργασίας μου 
υπήρχε μια φτωχογειτονιά.

78
00:04:03,777 --> 00:04:06,364
Σκεφτόμουν λοιπόν, 
πώς στο καλό εκείνα τα παιδιά

79
00:04:06,364 --> 00:04:08,884
θα μάθουν ποτέ να γράφουν 
προγράμματα υπολογιστών;

80
00:04:08,884 --> 00:04:11,964
'Η μήπως δε θα έπρεπε;

81
00:04:11,964 --> 00:04:14,581
Την ίδια στιγμή, είχαμε πολλούς γονείς,

82
00:04:14,581 --> 00:04:17,012
πλούσιους ανθρώπους, 
που διέθεταν υπολογιστές,

83
00:04:17,012 --> 00:04:20,143
και που μου έλεγαν: 
«Ξέρετε, ο γιος μου

84
00:04:20,143 --> 00:04:22,332
νομίζω ότι είναι προικισμένος,

85
00:04:22,332 --> 00:04:25,206
γιατί κάνει υπέροχα πράγματα 
με τους υπολογιστές.

86
00:04:25,206 --> 00:04:29,182
Και η κόρη μου-- ω, ασφαλώς είναι πανέξυπνη».

87
00:04:29,182 --> 00:04:31,290
Και ούτω καθεξής. 
Ξαφνικά λοιπόν σκέφτηκα

88
00:04:31,290 --> 00:04:33,086
πώς συμβαίνει όλοι οι πλούσιοι να έχουν

89
00:04:33,086 --> 00:04:35,227
αυτά τα εξαιρετικά προικισμένα παιδιά;

90
00:04:35,227 --> 00:04:37,142
(Γέλια)

91
00:04:37,142 --> 00:04:39,966
Τι κάνουν λάθος οι φτωχοί;

92
00:04:39,966 --> 00:04:42,969
Έκανα μια τρύπα στον τοίχο που χωρίζει

93
00:04:42,969 --> 00:04:45,001
τη φτωχογειτονιά 
από το γραφείο μου,

94
00:04:45,001 --> 00:04:47,745
κι έβαλα μέσα έναν υπολογιστή 
μόνο για να δω τι θα συνέβαινε

95
00:04:47,745 --> 00:04:50,729
αν έδινα έναν υπολογιστή 
σε παιδιά που δεν είχαν ποτέ,

96
00:04:50,729 --> 00:04:54,065
που δεν γνώριζαν Αγγλικά, 
δεν ήξεραν τι είναι το διαδίκτυο.

97
00:04:54,065 --> 00:04:55,017
Τα παιδιά ήρθαν τρέχοντας.

98
00:04:55,017 --> 00:04:57,187
Ήταν τοποθετημένος σε ύψος ενός μέτρου 
από το έδαφος και είπαν: «Τι είναι αυτό;»

99
00:04:57,187 --> 00:05:00,171
Απάντησα: «Ε, είναι... δεν έχω ιδέα».

100
00:05:00,171 --> 00:05:02,387
(Γέλια)

101
00:05:02,387 --> 00:05:04,943
Είπαν: «Γιατί το έβαλες εκεί;»

102
00:05:04,943 --> 00:05:06,158
Απάντησα: «Γιατί έτσι».

103
00:05:06,158 --> 00:05:09,167
Ρώτησαν τότε: «Μπορούμε να το αγγίξουμε;» 
και είπα: «Αν το θέλετε».

104
00:05:09,167 --> 00:05:11,544
Μετά έφυγα.

105
00:05:11,544 --> 00:05:13,288
Οκτώ ώρες αργότερα,

106
00:05:13,288 --> 00:05:16,243
τα βρήκαμε να περιηγούνται και να μαθαίνουν 
το ένα στο άλλο πώς να το κάνουν αυτό.

107
00:05:16,243 --> 00:05:18,740
Είπα λοιπόν: «Αυτό είναι αδύνατο, διότι --

108
00:05:18,740 --> 00:05:22,281
Πώς είναι δυνατόν; Δεν ξέρουν τίποτα».

109
00:05:22,281 --> 00:05:25,145
Οι συνάδελφοί μου είπαν: 
«Όχι, η λύση είναι απλή.

110
00:05:25,145 --> 00:05:27,968
Κάποιος από τους φοιτητές σου 
πρέπει να περνούσε,

111
00:05:27,968 --> 00:05:30,063
και τους έδειξε πώς να χρησιμοποιούν το ποντίκι».

112
00:05:30,063 --> 00:05:31,586
Απάντησα λοιπόν: 
«Ναι, πιθανόν».

113
00:05:31,586 --> 00:05:34,645
Επανέλαβα το πείραμα. 
Πήγα 300 μίλια μακριά από το Δελχί

114
00:05:34,645 --> 00:05:36,636
σε ένα πραγματικά απομονωμένο χωριό

115
00:05:36,636 --> 00:05:40,428
όπου οι πιθανότητες ενός διερχόμενου 
μηχανικού ανάπτυξης λογισμικού

116
00:05:40,428 --> 00:05:44,844
ήταν ελάχιστες. (Γέλια)

117
00:05:44,844 --> 00:05:47,507
Επανέλαβα το πείραμα εκεί.

118
00:05:47,507 --> 00:05:49,794
Δεν υπήρχε κάπου να μείνω, 
έτσι έβαλα τον υπολογιστή,

119
00:05:49,794 --> 00:05:51,994
έφυγα, κι επέστρεψα 
μετά από μερικούς μήνες,

120
00:05:51,994 --> 00:05:53,689
και βρήκα παιδιά να παίζουν παιχνίδια 
στον υπολογιστή.

121
00:05:53,689 --> 00:05:54,640
Όταν με είδαν είπαν:

122
00:05:54,640 --> 00:05:57,122
«Θέλουμε έναν πιο γρήγορο επεξεργαστή 
και ένα καλύτερο ποντίκι».

123
00:05:57,122 --> 00:06:01,416
(Γέλια)

124
00:06:01,416 --> 00:06:04,825
Ρώτησα λοιπόν: 
«Πώς στο καλό τα ξέρετε όλα αυτά;»

125
00:06:04,825 --> 00:06:07,280
Πήρα μια πολύ ενδιαφέρουσα απάντηση.

126
00:06:07,280 --> 00:06:08,945
Με φωνή θυμωμένη είπαν:

127
00:06:08,945 --> 00:06:11,498
«Μας δώσατε ένα μηχάνημα 
που δουλεύει μόνο στα Αγγλικά,

128
00:06:11,498 --> 00:06:17,583
επομένως έπρεπε να μάθουμε μόνοι μας Αγγλικά 
για να το χρησιμοποιούμε». (Γέλια)

129
00:06:17,583 --> 00:06:19,560
Ως δάσκαλος,είναι η πρώτη φορά 
που άκουσα τη φράση

130
00:06:19,560 --> 00:06:24,651
να «μάθουμε μόνοι μας» 
να λέγεται τόσο ανέμελα.

131
00:06:24,651 --> 00:06:28,253
Σας παρουσιάζω μια επισκόπηση
εκείνων των χρόνων.

132
00:06:28,253 --> 00:06:30,900
Αυτή είναι η πρώτη ημέρα 
της "Τρύπας στον Τοίχο".

133
00:06:30,900 --> 00:06:33,138
Στα δεξιά σας είναι 
ένα οχτάχρονο παιδί.

134
00:06:33,138 --> 00:06:38,858
Στα αριστερά του είναι η μαθήτριά του. 
Είναι έξι χρονών.

135
00:06:38,858 --> 00:06:42,455
Της μαθαίνει πώς να περιηγείται.

136
00:06:42,455 --> 00:06:45,741
Στη συνέχεια σε άλλα μέρη της χώρας,

137
00:06:45,741 --> 00:06:48,024
το επανέλαβα ξανά και ξανά,

138
00:06:48,024 --> 00:06:51,469
με τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα.

139
00:06:51,469 --> 00:06:55,396
[Ταινία "Τρύπα στον Τοίχο-1999"]

140
00:06:55,396 --> 00:06:59,661
Ένα οχτάχρονο αγόρι 
λέει στην αδελφή του τι να κάνει.

141
00:07:04,460 --> 00:07:10,017
Και τέλος ένα κορίτσι που εξηγεί 
στη γλώσσα Μαράθι τι είναι

142
00:07:10,017 --> 00:07:14,266
και είπε: «Μέσα έχει έναν επεξεργαστή».

143
00:07:14,266 --> 00:07:16,759
Ξεκίνησα λοιπόν να δημοσιεύω.

144
00:07:16,759 --> 00:07:19,314
Δημοσίευσα παντού. 
Κατέγραψα και μέτρησα τα πάντα,

145
00:07:19,314 --> 00:07:21,516
και είπα, σε εννέα μήνες, 
μια ομάδα παιδιών

146
00:07:21,516 --> 00:07:24,214
μόνα τους με έναν υπολογιστή 
σε οποιαδήποτε γλώσσα

147
00:07:24,214 --> 00:07:28,729
θα φτάσουν στο ίδιο επίπεδο 
με μια γραμματέα στη Δύση.

148
00:07:28,729 --> 00:07:33,489
Το είδα να συμβαίνει επανειλημμένα.

149
00:07:33,489 --> 00:07:36,221
Ήμουν όμως περίεργος να μάθω 
τι άλλο μπορούσαν να κάνουν

150
00:07:36,221 --> 00:07:38,461
αφού έφτασαν ως εκεί;

151
00:07:38,461 --> 00:07:40,989
Άρχισα να πειραματίζομαι 
με άλλα θέματα,

152
00:07:40,989 --> 00:07:43,957
ανάμεσα στα οποία ήταν, 
για παράδειγμα, η προφορά.

153
00:07:43,957 --> 00:07:46,405
Υπάρχει μια κοινότητα παιδιών 
στη νότια Ινδία

154
00:07:46,405 --> 00:07:49,173
των οποίων η προφορά στα Αγγλικά 
είναι όντως κακή,

155
00:07:49,173 --> 00:07:52,693
και είχαν ανάγκη από καλή προφορά 
γιατί έτσι θα βελτίωναν τις δουλειές τους.

156
00:07:52,693 --> 00:07:56,771
Τους έδωσα έναν μετατροπέα ομιλίας σε κείμενο 
για τον υπολογιστή,

157
00:07:56,771 --> 00:08:00,045
και είπα: «Συνεχίστε να μιλάτε μέχρι 
να πληκτρολογήσει αυτά που λέτε».

158
00:08:00,045 --> 00:08:04,677
(Γέλια)

159
00:08:04,677 --> 00:08:09,861
Το έκαναν και δείτε ένα στιγμιότυπο.

160
00:08:09,861 --> 00:08:15,373
Υπολογιστής: Χαίρομαι που σας γνωρίζω.
Παιδί: Χαίρομαι που σας γνωρίζω.

161
00:08:15,373 --> 00:08:17,644
Σουγκάτα Μίτρα: Ο λόγος που κλείνω με το πρόσωπο

162
00:08:17,644 --> 00:08:21,461
αυτής της νεαρής εκεί πέρα είναι γιατί υποθέτω 
ότι πολλοί από εσάς τη γνωρίζετε.

163
00:08:21,461 --> 00:08:24,957
Τώρα εργάζεται σ' ένα τηλεφωνικό κέντρο 
στο Χαϊντεραμπάντ

164
00:08:24,957 --> 00:08:29,679
και μπορεί να σας έχει βασανίσει για τους 
λογαριασμούς της πιστωτικής σας κάρτας

165
00:08:29,679 --> 00:08:34,452
με πολύ καθαρή Αγγλική προφορά.

166
00:08:34,452 --> 00:08:38,829
Ο κόσμος ρωτούσε, λοιπόν, 
πού μπορεί να φτάσει αυτό;

167
00:08:38,829 --> 00:08:40,399
Πού σταματάει;

168
00:08:40,399 --> 00:08:43,762
Αποφάσισα να καταστρέψω 
το ίδιο μου το επιχείρημα

169
00:08:43,762 --> 00:08:46,266
δημιουργώντας μια παράλογη πρόταση.

170
00:08:46,266 --> 00:08:50,154
Έκανα μια υπόθεση, 
μια γελοία υπόθεση.

171
00:08:50,154 --> 00:08:51,958
Η Ταμίλ είναι μια γλώσσα 
της νότιας Ινδίας και είπα

172
00:08:51,958 --> 00:08:54,603
μπορούν τα παιδιά που μιλούν Ταμίλ 
σε ένα χωριό της νότιας Ινδίας

173
00:08:54,603 --> 00:08:58,108
να μάθουν τη βιοτεχνολογία 
της αντιγραφής του DNA στα Αγγλικά

174
00:08:58,108 --> 00:09:00,355
από έναν υπολογιστή του δρόμου;

175
00:09:00,355 --> 00:09:02,540
Είπα λοιπόν, θα τα αξιολογήσω. 
Θα πάρουν μηδέν.

176
00:09:02,540 --> 00:09:05,594
Θα ξοδέψω μερικούς μήνες, 
θα το αφήσω για μερικούς μήνες,

177
00:09:05,594 --> 00:09:07,898
θα επιστρέψω και θα πάρουν 
ακόμη ένα μηδέν.

178
00:09:07,898 --> 00:09:12,254
Θα επιστρέψω στο εργαστήριο 
και θα πω πως χρειαζόμαστε δασκάλους.

179
00:09:12,254 --> 00:09:16,317
Βρήκα ένα χωριό. 
Λέγεται Καλικούπαμ στη νότια Ινδία.

180
00:09:16,317 --> 00:09:18,994
Τοποθέτησα υπολογιστές 
τύπου "Τρύπα στον Τοίχο" εκεί,

181
00:09:18,994 --> 00:09:22,681
κατέβασα όλο το σχετικό υλικό για την αντιγραφή 
του DNA από το Διαδίκτυο,

182
00:09:22,681 --> 00:09:25,986
τα περισσότερα δεν τα καταλάβαινα καν.

183
00:09:25,986 --> 00:09:28,963
Τα παιδιά ήρθαν τρέχοντας 
και είπαν: «Τι είναι αυτό;»

184
00:09:28,963 --> 00:09:33,971
Απάντησα, «Είναι πολύ επίκαιρο, πολύ σπουδαίο. 
Αλλά είναι όλο στα Αγγλικά».

185
00:09:33,971 --> 00:09:37,325
Ρώτησαν τότε: «Πώς θα καταλάβουμε 
τέτοιες μεγάλες Αγγλικές λέξεις

186
00:09:37,325 --> 00:09:39,403
και διαγράμματα και Χημεία;»

187
00:09:39,403 --> 00:09:42,227
Έχοντας αναπτύξει μια 
νέα παιδαγωγική μέθοδο μέχρι τότε

188
00:09:42,227 --> 00:09:45,111
την εφάρμοσα και είπα: 
«Δεν έχω την παραμικρή ιδέα».

189
00:09:45,111 --> 00:09:48,306
(Γέλια)

190
00:09:48,306 --> 00:09:51,256
«Όπως και να έχει, φεύγω».

191
00:09:51,256 --> 00:09:55,624
(Γέλια)

192
00:09:55,624 --> 00:09:59,213
Τα άφησα λοιπόν για μερικούς μήνες.

193
00:09:59,213 --> 00:10:01,848
Θα έπαιρναν μηδέν. 
Τους έκανα ένα τεστ.

194
00:10:01,848 --> 00:10:02,772
Επέστρεψα μετά από δυο μήνες

195
00:10:02,772 --> 00:10:06,432
κι ήρθε ένα τσούρμο παιδιά και είπαν:
«Δεν καταλάβαμε τίποτα».

196
00:10:06,432 --> 00:10:08,507
Σκέφτηκα λοιπόν «Ε, τι περίμενα;»

197
00:10:08,507 --> 00:10:12,592
Και είπα: «Εντάξει, αλλά πόσο χρόνο σας πήρε

198
00:10:12,592 --> 00:10:15,353
μέχρι ν' αποφασίσετε 
ότι δεν καταλαβαίνετε τίποτα;»

199
00:10:15,353 --> 00:10:17,301
Απάντησαν: «Δεν το βάλαμε κάτω.

200
00:10:17,301 --> 00:10:19,277
Το κοιτάμε κάθε μέρα».

201
00:10:19,277 --> 00:10:21,742
Τα ρωτάω λοιπόν, 
«Τι; Δεν καταλαβαίνετε αυτές τις οθόνες

202
00:10:21,742 --> 00:10:24,446
και συνεχίζετε να κοιτάτε δυο μήνες τώρα;
Για ποιο λόγο;»

203
00:10:24,446 --> 00:10:26,959
Ένα κοριτσάκι, που το βλέπετε τώρα,

204
00:10:26,959 --> 00:10:29,691
σήκωσε το χέρι και μου λέει 
σε σπασμένα Ταμίλ και Αγγλικά,

205
00:10:29,691 --> 00:10:31,888
«Λοιπόν, εκτός από το γεγονός ότι

206
00:10:31,888 --> 00:10:35,039
η ακατάλληλη αντιγραφή του μορίου του DNA
προκαλεί ασθένεια,

207
00:10:35,039 --> 00:10:37,560
δεν καταλάβαμε τίποτε άλλο».

208
00:10:37,560 --> 00:10:43,272
(Γέλια) 
(Χειροκρότημα)

209
00:10:43,272 --> 00:10:47,392
Τα τέσταρα λοιπόν.

210
00:10:47,392 --> 00:10:50,664
Παιδαγωγικά ήταν αδύνατο, 
με ποσοστά μηδέν με 30 τοις εκατό

211
00:10:50,664 --> 00:10:52,968
σε δυο μήνες στην τροπική ζέστη,

212
00:10:52,968 --> 00:10:56,408
με έναν υπολογιστή κάτω από το δέντρο 
σε μια γλώσσα που δεν γνώριζαν,

213
00:10:56,408 --> 00:10:59,480
κάνοντας κάτι που είναι μια δεκαετία 
μπροστά από την εποχή τους.

214
00:10:59,480 --> 00:11:04,857
Παράλογο. Αλλά έπρεπε να ακολουθήσω 
τη Βικτοριανή νόρμα.

215
00:11:04,857 --> 00:11:08,257
Τριάντα τοις εκατό είναι αποτυχία.

216
00:11:08,257 --> 00:11:11,193
Πώς να τους κάνω να περάσουν; 
Πρέπει να τους δώσω 20 ακόμη βαθμούς.

217
00:11:11,193 --> 00:11:16,030
Δε μπορούσα να βρω δάσκαλο. 
Αυτή που βρήκα είναι μια φίλη που είχαν,

218
00:11:16,030 --> 00:11:18,416
μια κοπέλα 22 ετών 
που ήταν λογίστρια

219
00:11:18,416 --> 00:11:20,864
κι έπαιζε διαρκώς μαζί τους.

220
00:11:20,864 --> 00:11:22,985
Ρώτησα λοιπόν την κοπέλα:
«Μπορείς να τα βοηθήσεις;»

221
00:11:22,985 --> 00:11:25,256
Και η απάντησή της ήταν: 
«Ασφαλώς όχι.

222
00:11:25,256 --> 00:11:28,333
Δεν έκανα φυσικές επιστήμες στο σχολείο. 
Δεν έχω ιδέα

223
00:11:28,333 --> 00:11:32,862
τι κάνουν κάτω από το δέντρο όλη μέρα. 
Δε μπορώ να σας βοηθήσω».

224
00:11:32,862 --> 00:11:37,393
«Να σου πω κάτι» πρότεινα. 
«Χρησιμοποίησε τη μέθοδο της γιαγιάς».

225
00:11:37,393 --> 00:11:38,723
«Και ποια είναι αυτή;» με ρωτάει.

226
00:11:38,723 --> 00:11:40,110
«Στάσου πίσω τους», της είπα.

227
00:11:40,110 --> 00:11:41,716
«Κάθε φορά που κάνουν κάτι, απλώς λες

228
00:11:41,732 --> 00:11:44,513
'Ω, φοβερό, πώς το έκανες αυτό;

229
00:11:44,529 --> 00:11:47,625
Τι έχει στην επόμενη σελίδα; Όταν ήμουν στην ηλικία σου δε θα μπορούσα να το έχω κάνει αυτό'.

230
00:11:47,625 --> 00:11:50,547
Ξέρεις, ό,τι κάνουν οι γιαγιάδες».

231
00:11:50,547 --> 00:11:52,721
Αυτό έκανε λοιπόν 
για τους επόμενους δυο μήνες.

232
00:11:52,721 --> 00:11:55,635
Τα αποτελέσματα έφτασαν το 50 τοις εκατό.

233
00:11:55,635 --> 00:11:57,289
Το Καλικούπαμ συμβάδισε

234
00:11:57,289 --> 00:11:59,167
με το πρότυπο σχολείο μου 
στο Νέο Δελχί,

235
00:11:59,167 --> 00:12:03,303
ένα πλούσιο ιδιωτικό σχολείο 
με εκπαιδευμένο καθηγητή βιοτεχνολογίας.

236
00:12:03,303 --> 00:12:08,140
Όταν είδα αυτό το γράφημα ήξερα 
ότι υπάρχει τρόπος να ισοφαρίσει ο αγώνας.

237
00:12:08,140 --> 00:12:10,236
Ορίστε το Καλικούπαμ.

238
00:12:10,236 --> 00:12:18,431
(Μιλούν τα παιδιά) Νευρώνες...επικοινωνία.

239
00:12:18,431 --> 00:12:22,122
Η γωνία που είχα την κάμερα ήταν λάθος.
Πρόκειται για δουλειά ερασιτέχνη,

240
00:12:22,122 --> 00:12:24,618
αλλά αυτό που έλεγε, όπως καταλαβαίνετε,

241
00:12:24,618 --> 00:12:27,025
ήταν για τους νευρώνες, με τα χέρια έτσι,

242
00:12:27,025 --> 00:12:30,581
κι έλεγε πως οι νευρώνες επικοινωνούν.

243
00:12:30,581 --> 00:12:33,925
Στα 12.

244
00:12:33,925 --> 00:12:37,135
Επομένως πώς θα είναι 
οι δουλειές στο μέλλον;

245
00:12:37,135 --> 00:12:39,426
Ξέρουμε, πώς είναι σήμερα.

246
00:12:39,426 --> 00:12:41,764
Πώς θα είναι η μάθηση; 
Ξέρουμε πώς είναι σήμερα,

247
00:12:41,764 --> 00:12:44,817
τα παιδιά ξεχύνονται με τα κινητά τηλέφωνα
στο ένα χέρι

248
00:12:44,817 --> 00:12:48,590
και μετά απρόθυμα πηγαίνουν στο σχολείο 
να πάρουν τα βιβλία τους με το άλλο χέρι.

249
00:12:48,590 --> 00:12:52,549
Πώς θα είναι αύριο;

250
00:12:52,549 --> 00:12:57,449
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι δε θα χρειάζεται 
να πηγαίνουμε στο σχολείο καθόλου;

251
00:12:57,449 --> 00:13:00,989
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι 
όταν θα χρειάζεται να ξέρουμε κάτι

252
00:13:00,989 --> 00:13:04,309
θα μπορούμε να το βρούμε σε δυο λεπτά;

253
00:13:04,309 --> 00:13:08,414
Θα μπορούσαμε να πούμε-- 
μια ερώτηση που μας συντρίβει,

254
00:13:08,414 --> 00:13:11,206
μια ερώτηση που έκανε συγκεκριμένη 
για μένα ο Νίκολας Νεγρεπόντε--

255
00:13:11,206 --> 00:13:14,245
θα μπορούσαμε να πούμε 
ότι βαδίζουμε προς ή πιθανόν

256
00:13:14,245 --> 00:13:17,605
είμαστε μέσα σε ένα μέλλον 
όπου η γνώση είναι ξεπερασμένη;

257
00:13:17,605 --> 00:13:20,138
Αυτό όμως είναι φοβερό. 
Είμαστε Χόμο Σάπιενς.

258
00:13:20,138 --> 00:13:24,055
Το να μαθαίνουμε, αυτό είναι 
που μας διακρίνει από τους πιθήκους.

259
00:13:24,055 --> 00:13:25,832
Ας το δούμε έτσι.

260
00:13:25,832 --> 00:13:28,378
Χρειάστηκαν 100 εκατομμύρια χρόνια στη φύση

261
00:13:28,378 --> 00:13:30,514
για να κάνει τους πιθήκους να σταθούν

262
00:13:30,514 --> 00:13:32,698
και να γίνουν Χόμο Σάπιενς.

263
00:13:32,698 --> 00:13:36,394
Χρειαστήκαμε μόνο 10.000 
για να κάνουμε τη γνώση ξεπερασμένη.

264
00:13:36,394 --> 00:13:38,576
Τι κατόρθωμα κι αυτό.

265
00:13:38,576 --> 00:13:42,603
Πρέπει όμως να το ενσωματώσουμε 
στο δικό μας μέλλον.

266
00:13:42,603 --> 00:13:45,562
Η ενθάρρυνση φαίνεται να είναι το κλειδί.

267
00:13:45,562 --> 00:13:46,772
Αν κοιτάξουμε το Κουπάμ,

268
00:13:46,772 --> 00:13:49,586
αν κοιτάξουμε όλα τα πειράματα που έκανα,

269
00:13:49,586 --> 00:13:56,721
το μήνυμα ήταν: 'Ουάου' χαιρετίζουμε τη μάθηση.

270
00:13:56,721 --> 00:13:59,115
Υπάρχουν στοιχεία 
από τις νευροεπιστήμες.

271
00:13:59,115 --> 00:14:02,317
Το ερπετοειδές τμήμα του εγκεφάλου μας, 
που βρίσκεται στο κέντρο του,

272
00:14:02,317 --> 00:14:06,053
όταν απειλείται, διακόπτει τη λειτουργία 
όλων των άλλων,

273
00:14:06,053 --> 00:14:09,731
του προμετωπιαίου φλοιού, 
των τμημάτων που μαθαίνουν,

274
00:14:09,731 --> 00:14:12,475
διακόπτει τη λειτουργία όλων αυτών.

275
00:14:12,475 --> 00:14:16,623
Η τιμωρία και οι εξετάσεις θεωρούνται απειλές.

276
00:14:16,623 --> 00:14:20,248
Παίρνουμε τα παιδιά μας, 
τα κάνουμε να κλείνουν τους εγκεφάλους τους

277
00:14:20,248 --> 00:14:22,944
και μετά λέμε: «Να έχετε επιδόσεις».

278
00:14:22,944 --> 00:14:26,425
Γιατί δημιούργησαν ένα τέτοιο σύστημα;

279
00:14:26,425 --> 00:14:28,071
Διότι ήταν απαραίτητο.

280
00:14:28,071 --> 00:14:30,656
Υπήρχε μια εποχή, 
την Εποχή των Αυτοκρατοριών

281
00:14:30,656 --> 00:14:34,926
όπου χρειάζονταν αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι 
να μπορούν να επιβιώσουν κάτω από απειλή.

282
00:14:34,926 --> 00:14:37,193
Όταν στέκεσαι στο χαράκωμα ολομόναχος,

283
00:14:37,193 --> 00:14:41,224
αν έχεις καταφέρει να επιβιώσεις, 
είσαι εντάξει, πέρασες.

284
00:14:41,224 --> 00:14:44,197
Αν όχι, απέτυχες.

285
00:14:44,197 --> 00:14:46,853
Η Εποχή των Αυτοκρατοριών όμως έχει παρέλθει.

286
00:14:46,853 --> 00:14:50,491
Τι γίνεται με τη δημιουργικότητα στην εποχή μας;

287
00:14:50,491 --> 00:14:53,506
Χρειαζόμαστε την εκ νέου 
μετακίνηση της ισορροπίας

288
00:14:53,506 --> 00:14:56,915
από την απειλή στην απόλαυση.

289
00:14:56,915 --> 00:15:00,867
Επέστρεψα στην Αγγλία αναζητώντας 
Βρετανίδες γιαγιάδες.

290
00:15:00,867 --> 00:15:03,884
Έβαλα ανακοινώσεις που έλεγαν,

291
00:15:03,884 --> 00:15:07,304
αν είστε μια Βρετανή γιαγιά, αν έχετε ευρυζωνικό δίκτυο και μια κάμερα υπολογιστή,

292
00:15:07,304 --> 00:15:10,531
μπορείτε να μου διαθέσετε μια ώρα 
την εβδομάδα δωρεάν από το χρόνο σας;

293
00:15:10,531 --> 00:15:12,643
Ανταποκρίθηκαν 200 
τις δυο πρώτες εβδομάδες.

294
00:15:12,643 --> 00:15:17,551
Γνωρίζω τις περισσότερες Βρετανίδες γιαγιάδες 
από οποιονδήποτε στο σύμπαν. (Γέλια)

295
00:15:17,551 --> 00:15:21,366
Ονομάζονται το Σύννεφο της Γιαγιάς.

296
00:15:21,366 --> 00:15:23,096
Το Σύννεφο της Γιαγιάς βρίσκεται στο Διαδίκτυο.

297
00:15:23,096 --> 00:15:27,470
Αν κάποιο παιδί έχει πρόβλημα, 
στέλνουμε μια Γιαγιά.

298
00:15:27,470 --> 00:15:31,039
Πηγαίνει μέσω Skype 
και λύνει το πρόβλημα.

299
00:15:31,039 --> 00:15:34,658
Τις έχω δει στην πράξη 
από ένα χωριόπου λέγεται Ντιγγλς

300
00:15:34,658 --> 00:15:36,703
στη βορειοδυτική Αγγλία,

301
00:15:36,703 --> 00:15:40,007
στα βάθη ενός χωριού 
στο Ταμίλ Νάντου στην Ινδία,

302
00:15:40,007 --> 00:15:42,247
6.000 μίλια μακριά.

303
00:15:42,247 --> 00:15:45,823
Το κάνει μόνο με μια παλιά χειρονομία.

304
00:15:45,823 --> 00:15:47,538
«Σούτ».

305
00:15:47,538 --> 00:15:50,263
Εντάξει;

306
00:15:50,263 --> 00:15:51,799
Δείτε αυτό.

307
00:15:51,799 --> 00:15:56,055
Γιαγιά: 'Δε μπορείς να με πιάσεις'. 
Πες το.

308
00:15:56,055 --> 00:15:59,823
Δε μπορείς να με πιάσεις.

309
00:15:59,823 --> 00:16:02,791
Παιδιά: Δε μπορείς να με πιάσεις.

310
00:16:02,791 --> 00:16:08,373
Γιαγιά: Είμαι ο Μπισκοτένιος.
Παιδιά: Είμαι ο Μπισκοτένιος.

311
00:16:08,373 --> 00:16:12,963
Γιαγιά: Πολύ ωραία! Πολύ καλά.

312
00:16:12,963 --> 00:16:15,421
Σ.Μ: Τι συμβαίνει λοιπόν εδώ;

313
00:16:15,421 --> 00:16:17,265
Αυτό που νομίζω ότι χρειάζεται να κάνουμε,

314
00:16:17,265 --> 00:16:19,646
είναι να δούμε τη μάθηση

315
00:16:19,646 --> 00:16:24,234
ως προϊόν εκπαιδευτικής αυτο-οργάνωσης.

316
00:16:24,234 --> 00:16:27,079
Αν δώσουμε περιθώρια αυτο-οργάνωσης 
στην εκπαιδευτική διαδικασία

317
00:16:27,079 --> 00:16:29,570
τότε η μάθηση αναδύεται.

318
00:16:29,570 --> 00:16:31,963
Δεν είναι να κάνουμε τη μάθηση να συμβεί.

319
00:16:31,963 --> 00:16:34,179
Είναι να της επιτρέψουμε να συμβεί.

320
00:16:34,179 --> 00:16:37,452
Η εκπαιδευτικός βάζει 
σε κίνηση τη διαδικασία

321
00:16:37,452 --> 00:16:40,171
και μετά αποσύρεται με δέος

322
00:16:40,171 --> 00:16:42,539
και παρακολουθεί τη διαδικασία της μάθησης 
να συμβαίνει.

323
00:16:42,539 --> 00:16:45,492
Πιστεύω ότι αυτό μας δείχνουν όλα αυτά.

324
00:16:45,492 --> 00:16:48,244
Πώς θα ξέρουμε όμως; 
Πώς θα μπορέσουμε να μάθουμε;

325
00:16:48,244 --> 00:16:49,919
Σκοπεύω να οργανώσω

326
00:16:49,919 --> 00:16:53,220
τα λεγόμενα Αυτο-οργανωμένα 
Περιβάλλοντα Μάθησης (SOLEs).

327
00:16:53,220 --> 00:16:56,905
Πρόκειται βασικά για ευρυζωνικά δίκτυα,

328
00:16:56,905 --> 00:16:59,298
συνεργασίας και ενθάρρυνσης μαζί.

329
00:16:59,298 --> 00:17:01,004
Το δοκίμασα σε πάρα πολλά σχολεία.

330
00:17:01,004 --> 00:17:03,539
Δοκιμάστηκε σε όλο τον κόσμο και οι εκπαιδευτικοί

331
00:17:03,539 --> 00:17:07,165
κατά κάποιο τρόπο τραβιούνται πίσω και λένε:
«Συμβαίνει από μόνο του;»

332
00:17:07,165 --> 00:17:10,282
Κι εγώ απαντώ: «Ναι συμβαίνει από μόνο του».
«Πώς το ξέρατε;»

333
00:17:10,282 --> 00:17:13,775
Λέω: «Δε θα πιστέψετε τα παιδιά 
που μου είπαν

334
00:17:13,775 --> 00:17:16,703
και από πού προέρχονται».

335
00:17:16,703 --> 00:17:19,447
Ορίστε ένα SOLE στην πράξη.

336
00:17:19,447 --> 00:17:25,556
(Μιλούν τα παιδιά)

337
00:17:25,556 --> 00:17:31,845
Αυτό εδώ είναι στην Αγγλία.

338
00:17:31,845 --> 00:17:35,611
Βάζει τάξη και σειρά,

339
00:17:35,611 --> 00:17:44,126
διότι μη ξεχνάτε, 
δεν υπάρχει εκπαιδευτικός εκεί.

340
00:17:46,096 --> 00:17:49,999
Κορίτσι: Το σύνολο των ηλεκτρονίων δεν ισούται με τον συνολικό αριθμό των πρωτονίων-- Σ.Μ: Αυστραλία

341
00:17:49,999 --> 00:17:56,734
Κορίτσι:--αποδίδει ένα οριακά θετικό 
ή αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο.

342
00:17:56,734 --> 00:18:00,318
Το οριακό φορτίο σε ένα ιόν ισούται 
με τον αριθμό των πρωτονίων

343
00:18:00,318 --> 00:18:03,611
στο ιόν, μείον τον αριθμό των ηλεκτρονίων.

344
00:18:03,611 --> 00:18:06,660
Σ.Μ: Μια δεκαετία μπροστά 
από την εποχή της.

345
00:18:06,660 --> 00:18:10,263
Τα SOLEs λοιπόν, χρειαζόμαστε ένα αναλυτικό 
πρόγραμμα με μεγάλα ερωτήματα.

346
00:18:10,263 --> 00:18:12,469
Το έχετε ακούσει ήδη. 
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό.

347
00:18:12,469 --> 00:18:15,870
Υπήρξε ο καιρός που οι άντρες και οι γυναίκες 
της Λίθινης Εποχής

348
00:18:15,870 --> 00:18:17,974
καθόντουσαν, ύψωναν το βλέμμα στον ουρανό 
κι έλεγαν:

349
00:18:17,974 --> 00:18:20,453
«Τι είναι αυτά τα φώτα που τρεμοσβήνουν;»

350
00:18:20,453 --> 00:18:25,247
Έφτιαξαν το πρώτο πρόγραμμα σπουδών, αλλά χάσαμε την πρόσβαση στα θαυμαστά ερωτήματα.

351
00:18:25,247 --> 00:18:29,377
Το κατεβάσαμε στο επίπεδο 
της εφαπτόμενης της γωνίας.

352
00:18:29,377 --> 00:18:33,085
Όμως δεν είναι αρκετά σέξι.

353
00:18:33,085 --> 00:18:36,046
Ο τρόπος που θα το θέταμε 
σ΄ ένα εννιάχρονο είναι να πούμε:

354
00:18:36,046 --> 00:18:39,199
«Αν ερχόταν ένας μετεωρίτης 
να χτυπήσει τη Γη,

355
00:18:39,199 --> 00:18:42,597
πώς θα υπολόγιζες 
αν θα συμβεί ή όχι;»

356
00:18:42,597 --> 00:18:45,157
Αν λοιπόν πει: «Τι; Ποιο; Πώς;»

357
00:18:45,157 --> 00:18:48,142
απαντάς: «Υπάρχει μια μαγική λέξη. 
Ονομάζεται η εφαπτόμενη μιας γωνίας»

358
00:18:48,142 --> 00:18:51,013
και τον αφήσεις μόνο του. 
Θα το λύσει.

359
00:18:51,013 --> 00:18:55,471
Ορίστε λοιπόν μερικές εικόνες 
από τα SOLEs.

360
00:18:55,471 --> 00:19:01,060
Δοκίμασα απίστευτες, απίστευτες ερωτήσεις--

361
00:19:01,060 --> 00:19:05,348
«Πότε άρχισε ο κόσμος; Πώς θα τελειώσει;» --

362
00:19:05,348 --> 00:19:07,293
σε εννιάχρονα.

363
00:19:07,293 --> 00:19:10,269
Τούτο εδώ είναι για το τι συμβαίνει 
στον αέρα που αναπνέουμε.

364
00:19:10,269 --> 00:19:15,227
Δημιουργήθηκε απ' τα παιδιά 
χωρίς βοήθεια δασκάλου.

365
00:19:15,227 --> 00:19:17,611
Ο δάσκαλος θέτει μόνο το ερώτημα,

366
00:19:17,611 --> 00:19:21,275
και μετά αποσύρεται 
και θαυμάζει την απάντηση.

367
00:19:21,275 --> 00:19:25,011
Ποια είναι λοιπόν η επιθυμία μου;

368
00:19:25,011 --> 00:19:27,227
Η επιθυμία μου είναι

369
00:19:27,227 --> 00:19:31,541
να σχεδιάσουμε το μέλλον της μάθησης.

370
00:19:31,541 --> 00:19:33,507
Δε θέλουμε να είμαστε ανταλλακτικά

371
00:19:33,507 --> 00:19:35,899
ενός μεγάλου ανθρώπινου υπολογιστή, θέλουμε;

372
00:19:35,899 --> 00:19:39,555
Χρειάζεται επομένως να σχεδιάσουμε 
το μέλλον της μάθησης.

373
00:19:39,555 --> 00:19:41,191
Πρέπει να -- μια στιγμή,

374
00:19:41,191 --> 00:19:43,891
πρέπει να βρω τις κατάλληλες λέξεις,

375
00:19:43,891 --> 00:19:46,535
διότι είναι πολύ σημαντικό, ξέρετε.

376
00:19:46,535 --> 00:19:48,851
Η επιθυμία μου είναι να βοηθήσω στο σχεδιασμό 
του μέλλοντος της μάθησης,

377
00:19:48,851 --> 00:19:51,085
παρέχοντας υποστήριξη 
στα παιδιά όλου του κόσμου

378
00:19:51,085 --> 00:19:54,131
να αξιοποιήσουν την περιέργεια 
και την ικανότητα τους για συνεργασία.

379
00:19:54,131 --> 00:19:56,363
Βοηθήστε με να οικοδομήσω αυτό το σχολείο.

380
00:19:56,363 --> 00:19:59,699
Θα ονομάζεται Σχολείο στο Σύννεφο.

381
00:19:59,699 --> 00:20:04,772
Θα είναι ένα σχολείο όπου τα παιδιά 
κατευθύνονται σ' αυτές τις διανοητικές περιπέτειες

382
00:20:04,772 --> 00:20:08,629
που προκαλούνται από τα μεγάλα ερωτήματα 
που θέτουν οι μεσολαβητές τους.

383
00:20:08,629 --> 00:20:10,900
Ο τρόπος που θέλω να το κάνω

384
00:20:10,900 --> 00:20:15,260
είναι να οικοδομήσω έναν χώρο 
όπου θα μπορώ να το μελετήσω.

385
00:20:15,260 --> 00:20:18,060
Πρόκειται για έναν χώρο που, πρακτικά, 
είναι μη επανδρωμένος.

386
00:20:18,060 --> 00:20:19,827
Υπάρχει μόνο μια γιαγιά

387
00:20:19,827 --> 00:20:22,268
που διευθύνει την υγεία και την ασφάλεια.

388
00:20:22,268 --> 00:20:23,701
Τα υπόλοιπα προέρχονται απ΄το σύννεφο.

389
00:20:23,701 --> 00:20:25,616
Τα φώτα ανάβουν και σβήνουν απ΄το σύννεφο,

390
00:20:25,616 --> 00:20:27,644
κλπ, κλπ, όλα γίνονται απ΄το σύννεφο.

391
00:20:27,644 --> 00:20:30,869
Σας χρειάζομαι όμως 
και για άλλο σκοπό.

392
00:20:30,869 --> 00:20:33,628
Μπορείτε να κάνετε Αυτο-οργανωμένα 
Περιβάλλοντα Μάθησης

393
00:20:33,628 --> 00:20:38,644
στο σπίτι, στο σχολείο, 
εκτός σχολείου, σε λέσχες.

394
00:20:38,644 --> 00:20:40,772
Είναι πολύ εύκολο. 
Υπάρχει ένα σπουδαίο κείμενο

395
00:20:40,772 --> 00:20:42,660
που έχει συνταχθεί από το TED 
και λέει πώς γίνεται.

396
00:20:42,660 --> 00:20:46,036
Αν έχετε την καλοσύνη, 
κάντε το παρακαλώ

397
00:20:46,036 --> 00:20:48,401
σε όλες τις πέντε ηπείρους

398
00:20:48,401 --> 00:20:50,612
και στείλτε μου τα δεδομένα,

399
00:20:50,612 --> 00:20:54,116
τα οποία θα τα βάλω όλα μαζί, 
θα τα αναρτήσω στο Σχολείο των Σύννεφων,

400
00:20:54,116 --> 00:20:57,380
και θα δημιουργήσω 
το μέλλον της μάθησης.

401
00:20:57,380 --> 00:20:59,172
Αυτή είναι η επιθυμία μου.

402
00:20:59,172 --> 00:21:00,595
Ένα τελευταίο πράγμα.

403
00:21:00,595 --> 00:21:03,188
Θα σας ανεβάσω 
στην κορυφή των Ιμαλαΐων.

404
00:21:03,188 --> 00:21:06,491
Στα 12.000 πόδια, 
όπου ο αέρας είναι αραιός,

405
00:21:06,491 --> 00:21:09,476
κάποτε έβαλα δυο υπολογιστές 
τύπου "Τρύπα στον Τοίχο",

406
00:21:09,476 --> 00:21:10,931
και τα παιδιά συνέρρευσαν εκεί.

407
00:21:10,931 --> 00:21:13,828
Ήταν ένα κοριτσάκι που με τριγύριζε.

408
00:21:13,828 --> 00:21:18,544
Της είπα «Ξέρεις, θέλω να δώσω έναν υπολογιστή 
σε όλους, σε κάθε παιδί.

409
00:21:18,544 --> 00:21:20,945
Δεν ξέρω, τι να κάνω;»

410
00:21:20,945 --> 00:21:24,976
Προσπαθούσα ήρεμα να τη φωτογραφίσω.

411
00:21:24,976 --> 00:21:29,032
Ξαφνικά σήκωσε το χέρι της έτσι και μου είπε:

412
00:21:29,032 --> 00:21:30,921
«Κάντε το».

413
00:21:30,921 --> 00:21:42,785
(Γέλια)
(Χειροκρότημα)

414
00:21:42,785 --> 00:21:44,646
Νομίζω ότι ήταν μια καλή συμβουλή.

415
00:21:44,646 --> 00:21:46,714
Θα ακολουθήσω τη συμβουλή της. 
Θα πάψω να μιλώ.

416
00:21:46,714 --> 00:21:50,704
Ευχαριστώ. 
Ευχαριστώ πάρα πολύ.

417
00:21:50,704 --> 00:21:54,455
(Χειροκρότημα)

418
00:21:54,455 --> 00:22:02,779
Ευχαριστώ. Ευχαριστώ. 
(Χειροκρότημα)

419
00:22:02,779 --> 00:22:09,194
Ευχαριστώ πάρα πολύ. 
Ουάου. (Χειροκρότημα)