وقتی از داستانهای جسورانه جوانی خود برایتان می گوید، شاید باورش دشوار باشد که مادربزرگتان بندباز حرفه ای بوده است. بااین حال کمر درد، درد آرنج وزانوهای صدادار که درمیان افراد پیر رایج است چیزی بیش از «کهولت سن» است. درحقیقت، ریشه این درد در میان خیلی از جوانان هم رایج است. مقصر آرتروز است: شرایطی که بباعث تورم و درد مفصلها درمیان بیش از ۹۰ درصد از مردم آریکا می شود. اما آیا مفاصل سفت و صدادار واقعا اجتناب ناپذیراست؟ چه چیزی باعث شیوع آرتروز می شود، و چرا ما برای این وضعیت شایع درمانی پیدا نکرده ایم؟ اولین مانع این است که آرتروز یک طیف است با بیش از صد نوع شرایط آرتروز متفاوت. همه اینها عوارض مشابهی مثل تورم و درد مفاصل دارند، اما ریشه و شدت این عوارض خیلی متفاوت است. حتی نوع خیلی رایج آن، پوکی استخوان، جلوگیری از آن دشوارتر از آن است که بتوان فکر کرد. تصور اینکه آرتروز به پیری محدود میشود غلط است. ریشه پوکی استخوان در سنین اولیه بیماران دیده می شود، از آسیبهای به ظاهر خیلی معمولی. به دنبال آسیب، سلولهای ایمنی برای ترمیم محل آسیب دیده وارد می شوند و شروع به پمپاژ آنزیم می کنند، از جمله متالوپروتئاز ماتریکس و اگریکانها. این آنزیمها به ترمیم بافت و بهبود التهاب کمک میک ند. اما درحالیکه تورم سریع در زمان بهبودی از مفصل محافظت می کند، بافتی که درست ترمیم نشده باعث می شود سلولهای ایمنی بیشتر بمانند. این افزایش آنزیمها منجر به تخریب غضروف ضعیف شدن مفصل و نهایتا آرتروز میشود. همه آرتروزها را را نمی توان در آسیب قدیمی ورزشی ردیابی کرد. آرتروز رماتیسمی ۱.۳ میلیون از بزرگسالان امریکا را مبتلا کرده است. این شرایط در واقع یک بیماری خودایمنی است که آنتی بادیها، پروتیئن های خودی را که سلولهای غضروف ترشح می کند را هدف قرار مید هند. هنوز نمیدانیم چه چیزی باعث این رفتار میشود، اما نتیجه اش این است که بدن به بافتها به چشم یک مهاجم نگاه میکند. سلولهای ایمنی وارد میشوند در حالیکه هیچ بافتی نیازمند ترمیم نیست. این مساله منجر به تورم مزمن میشود، که استخوان و غضروف را از بین میبرد. وضعیت دیگری هم به نام آرتروز نخاعی هست، که شبیه دو موردی است که به آن پرداختیم. بیماران التهاب مداوم در مفاصل و جاهایی دارند که تاندون و رباطها به استخوان وصل میشوند، حتی بدون هیچ آسیب اولیه ای. که منجر به ترشح آنزیمها و تخریبی میشود که در آرتروز استخوانی مشاهد میشود، سیتونینها پروتئینهای ملتهب کننده ای هستند که باعث این بیماری میشوند. وقتی آنزیمها غضروف را از بین میبرند، بدن سعی میکند با درآمیختن و اتصال مفاصل آنها را کوچکتر کرده و باثبات بماند. این روند گاهی منجر به خاراستخوان میشود، که سفتی و درد شدید مفاصل را به دنبال دارد. با دلایل متعددی که منجر به آرتروز میشود، درمانهای فعلی ما بیشتر به عوارض توجه دارد تا دلایل ایجاد بیماری. این درمانها از تکنیک MACI شروع میشود که سلولها رااز بخشهای کوچکی ازغضروف برمیدارد تا بافت جایگزین رشد کند تا شیوه ای که شکافهای ریز خوانده میشود، جراح سوراخهای کوچکی دراستخوان ایجاد میکند، که به سلولهای بنیادی مغز استخوان اجازه میدهد از استخوان خارج شده و غضروف جدید بسازند در آخرین مرحله، کسانی که غضروف فرسوده دارند، میتوانند تعویض کامل مفصل را داشته باشند. اما خارج از این اقدامات شدید، عامل اساسی آرتروز خودایمنی چالشهای درمانی خود را دارد. دانشمندان در بلوکه کردن TNF-alpha پیشرفت داشته اند، یکی از پروتیئنهای اولیهای که باعت تورم در آرتروزهای روماتیسمی میشود. اما حتی این شیوه عوارض را درمان میکند نه دلیل بیماری را. دراین میان، برخی از بهترین دفاع درمقابل آرتروز، گزینههای شیوه زندگی است حفظ وزن سالم که فشار بر مفاصل را کاهش دهد، ورزشهای کم فشاری مثل یوگا و دوچرخه سواری و خودداری از سیگار کشیدن. این رفتارهای مقابله با آرتروزمیتواند منجر به زندگیهای طولانیتر شود همانطوری که به تحقیق برای درمان و معالجه برای شرایط متنوع آرتروز ادامه میدهیم.