WEBVTT

00:00:14.504 --> 00:00:15.747
دنیایی را تصور کنید

00:00:15.747 --> 00:00:17.892
که در آن اعداد و حروف را رنگی ببینید

00:00:17.892 --> 00:00:19.750
حتی وقتی که به رنگ سیاه چاپ شدهاند

00:00:19.750 --> 00:00:21.833
دنیایی که موسیقی و صداها، چرخی از

00:00:21.833 --> 00:00:23.922
شکلهای رنگی و متحرک راه میاندازند

00:00:23.922 --> 00:00:25.858
دنیایی که کلمهها و صداها دهان شما را

00:00:25.858 --> 00:00:27.592
از طعمهای عجیب پر میکنند

00:00:27.592 --> 00:00:30.437
طعم «زندان» مثل بیکنِ سرد و سفت است

00:00:30.437 --> 00:00:33.123
در حالیکه «دِرِک» (Derek)
مزه جرم گوش میدهد.

00:00:34.091 --> 00:00:35.807
به «حسآمیزی» یا «سینستیژا» خوش آمدید،

00:00:35.807 --> 00:00:37.072
پدیدهای مربوط به اعصاب

00:00:37.072 --> 00:00:41.032
که در چهار درصد انسانها، 
دو یا چند حس را پیوند میدهد.

00:00:41.032 --> 00:00:43.505
یک فرد دارای حسآمیزی،
شاید فقط صدای من را نشنود

00:00:43.505 --> 00:00:44.413
بلکه آن را ببیند،

00:00:44.413 --> 00:00:44.920
طعمش را حس کند

00:00:44.920 --> 00:00:47.555
یا آن را مثل تماس فیزیکی حس کند.

00:00:48.771 --> 00:00:51.065
در حالیکه با لغت «anesthesia» به معنی بی حسی

00:00:51.065 --> 00:00:52.400
هم ریشه است

00:00:52.400 --> 00:00:55.152
«synesthesia» به معنی به هم پیوسته بودن احساسات است

00:00:55.152 --> 00:00:57.446
داشتن یک نوع از آن مثل رنگی شنیدن

00:00:57.446 --> 00:00:59.699
۵۰٪ شانس داشتن نوع دوم

00:00:59.699 --> 00:01:00.116
سوم

00:01:00.116 --> 00:01:01.609
و یا چهارم را میدهد

00:01:03.702 --> 00:01:06.764
یک نفر از نود نفر از ما «نویسه»

00:01:06.764 --> 00:01:08.312
یا همان جزء نوشتنی زبان را

00:01:08.312 --> 00:01:08.975
مانند حروف

00:01:08.975 --> 00:01:09.434
اعداد

00:01:09.434 --> 00:01:10.797
و علامت گذاریها را

00:01:10.797 --> 00:01:12.850
سرشار از رنگ احساس میکنیم

00:01:12.850 --> 00:01:15.313
بعضی از آنها حتی شخصیت و جنسیت دارند

00:01:15.313 --> 00:01:19.502
برای «گِیل»، عدد ۳ ورزشکار و قوی است

00:01:19.502 --> 00:01:22.319
و ۹ یک دختر مغرور و مرفه است

00:01:22.319 --> 00:01:24.694
به عکس، بخشهای آوایی زبان

00:01:24.694 --> 00:01:25.946
یا «واج»ها

00:01:25.946 --> 00:01:27.863
محرک طعمهای حاصل از حسآمیزی هستند

00:01:27.863 --> 00:01:30.369
برای «جیمز»، College (کالج) 
مزه سوسیس (sausage) میدهد

00:01:30.369 --> 00:01:32.411
مثل Message (پیام) و کلمههای مشابه

00:01:32.411 --> 00:01:34.206
که با «اِج» (-age) تمام میشوند.

00:01:35.699 --> 00:01:38.542
حسآمیزی یک ویژگی است، مثل داشتن چشم آبی

00:01:38.542 --> 00:01:40.125
نه یک اختلال

00:01:40.125 --> 00:01:41.754
چونکه مشکلی بوجود نمیآورد

00:01:41.754 --> 00:01:43.104
در واقع تمام این قابلیتها

00:01:43.104 --> 00:01:45.997
به کسی که حسآمیزی دارد حافظهی
فوق العادهآی میدهد

00:01:45.997 --> 00:01:49.309
مثلا یک دختر با کسی که مدتها پیش دیده
رو برو میشود

00:01:49.309 --> 00:01:51.346
"بگذار ببینم، اون یک اسم سبز داشت

00:01:51.346 --> 00:01:52.310
D سبز است، پس

00:01:52.310 --> 00:01:52.847
«دِبرا» (Debra)،

00:01:52.847 --> 00:01:53.229
«دربی» (Darby)،

00:01:53.229 --> 00:01:53.646
«دوروتی» (Dorothy)،

00:01:53.646 --> 00:01:54.146
«دنیس» (Denise).

00:01:54.146 --> 00:01:56.920
آها! اسمش «دنیس» هست!"

00:01:56.920 --> 00:01:58.359
وقتی در کودکی این ارتباطها

00:01:58.359 --> 00:02:00.736
شکل گرفتند برای همیشه حفظ میشوند.

00:02:00.736 --> 00:02:03.254
کسانی که حسآمیزی دارند، قابلیت

00:02:03.254 --> 00:02:05.282
داشتن نورونهای مغزی فوق مرتبط
را دارند

00:02:05.282 --> 00:02:08.017
ولی باید در معرض ساختهای فرهنگی

00:02:08.017 --> 00:02:08.870
مانند تقویم

00:02:08.870 --> 00:02:09.536
نام غذاها

00:02:09.536 --> 00:02:11.245
و الفبا قرار گیرند

00:02:11.245 --> 00:02:13.833
نکته جالب این است که تغییر در «نکلئوتاید»

00:02:13.833 --> 00:02:17.378
در ردیفی از DNA یک شخص ادراک را
تغییر میدهد

00:02:17.378 --> 00:02:19.793
به این ترتیب حسآمیزی راهی به سوی

00:02:19.793 --> 00:02:22.049
فهم تفاوت ذهنی باز میکند

00:02:22.049 --> 00:02:25.385
یعنی اینکه چگونه دو نفر یک چیز را متفاوت
میبینند

00:02:25.385 --> 00:02:27.972
به عنوان مثال، «شان» را در نظر بگیرید
که غذاهای با طعم آبی

00:02:27.972 --> 00:02:30.303
مثل شیر، پرتقال
و اسفناج را ترجیح میدهد

00:02:30.303 --> 00:02:32.691
ژنِ او به طور طبیعی اتصالات رخ داده

00:02:32.691 --> 00:02:34.939
بین ناحیه مزه در بخش جلویی

00:02:34.939 --> 00:02:37.481
و ناحیه رنگ در بخش عقبتر مغزش را
تقویت میکند

00:02:37.481 --> 00:02:39.269
ولی یک فرد دیگر را تصور کنید

00:02:39.269 --> 00:02:41.683
که ژن او بین ناحیههای غیر حسی
ارتباط برقرار میکند

00:02:41.683 --> 00:02:43.579
در این صورت فرد توانایی پیوند دادن

00:02:43.579 --> 00:02:45.772
بین چیزهای بیربط را دارد

00:02:45.772 --> 00:02:47.948
که این همان استعاره است

00:02:47.948 --> 00:02:50.787
یا دیدن شباهت بین چیزهای غیرمتشابه

00:02:50.787 --> 00:02:52.997
تعجبی ندارد که حسآمیزی بین هنرمندانی که

00:02:52.997 --> 00:02:55.374
در خلق استعاره موفق هستند، معمولتر است

00:02:55.374 --> 00:02:57.541
مانند «ولادمیر ناباکفِ» نویسنده

00:02:57.541 --> 00:02:59.293
«دیوید هاکنیِ» نقاش

00:02:59.293 --> 00:03:00.693
و «بیلی جولِ» آهنگساز

00:03:00.693 --> 00:03:02.219
و «لیدی گاگا»

00:03:03.802 --> 00:03:06.002
ولی چرا بقیهی ما که حسآمیزی نداریم

00:03:06.002 --> 00:03:08.583
استعارههایی مثل «پنیر تیز» (پنیر اسیدی)

00:03:08.583 --> 00:03:10.632
یا «آدم بامزه» را متوجه میشویم؟

00:03:10.632 --> 00:03:12.009
خیلی اتفاق میافتد که دید

00:03:12.009 --> 00:03:12.562
صدا

00:03:12.562 --> 00:03:13.371
و حرکت

00:03:13.371 --> 00:03:15.300
با یکدیگر چنان منطبق میشوند

00:03:15.300 --> 00:03:17.732
که فردی که به جای عروسک حرف میزند
ما را متقاعد میکند

00:03:17.732 --> 00:03:19.646
که عروسک در حال حرف زدن است

00:03:19.646 --> 00:03:21.478
فیلمها هم به همین ترتیب
میتوانند ما را قانع کنند

00:03:21.478 --> 00:03:23.526
که صدا به جای بلندگویهای اطراف

00:03:23.526 --> 00:03:25.694
از دهان هنرپیشه میآید

00:03:25.694 --> 00:03:28.447
پس ما همه به طور ذاتی حسآمیزی داریم

00:03:28.447 --> 00:03:30.449
ولی در بیرون از اتصالهای مفهومی

00:03:30.449 --> 00:03:32.533
که همواره رخ میدهند نا آگاهیم

00:03:32.533 --> 00:03:34.748
تبادل سیگنال در مغز یک پدیده معمول است

00:03:34.748 --> 00:03:36.435
نه یک استثنا

00:03:37.643 --> 00:03:41.010
و این به نظر من قاعده خوبی میآید