Najwyższa Ścieżka nie jest trudna
dla tych, którzy nie mają preferencji.
Kiedy nie ma zarówno Miłości, jak i Nienawiści,
wszystko staje się jasne i nieskrywane.
Dokonaj jednak najmniejszego rozróżnienia
a niebo i Ziemia zostaną oddalone od siebie w nieskończoność.
Jeśli chcesz zobaczyć prawdę
to przytrzymaj się od opinii za lub przeciw czemukolwiek.
Zestawienie tego, co lubisz, i tego czego nie lubisz
jest chorobą Umysłu.
Kiedy głęboki sens rzeczy
nie jest zrozumiany
zasadniczy spokój umysłu zostaje zakłócony
bez końca
Ścieżka jest doskonała,
jak ogromna przestrzeń,
gdzie niczego nie brakuje i nic nie jest w nadmiarze.
Rzeczywiście, z powodu naszych wyborów,
by zaakceptować lub odrzucić, nie widzimy prawdziwej natury rzeczy.
Nie żyj uwikłany w rzeczy zewnętrzne,
ani w wewnętrznym poczuciu pustki.
Bądź spokojny w Jedności wszystkiego
a te błędne poglądy znikną same.
Kiedy próbujesz przerwać aktywność by osiągnąć bierność
Twój wysiłek napełnia Cię aktywnością.
Tak długo jak pozostaniesz w jednej lub drugiej skrajności
nigdy nie poznasz Jedności.
Ci, którzy nie żyją w jedności
przegrają zarówno w aktywności, jak i bierności,
w twierdzeniu jak i zaprzeczaniu.
Zaprzeczać realności rzeczy to tęsknić za ich rzeczywistością.
Potwierdzać pustkę rzeczy to tęsknić za ich rzeczywistością.
Im więcej mówisz
i myślisz o tym, tym dalej
oddalasz się od prawdy.
Przestań mówić i myśleć
i nie będzie nic czego nie będziesz mógł nie wiedzieć.
Powrócić do korzeni
to odnaleźć sens,
ale kierować się pozorami to przegapić źródło.
W momencie wewnętrznego oświecenia
istnieje wyjście poza to pozory i pustkę.
Zmiany, które wydają się zachodzić
w pustym świecie, nazywamy realnymi
tylko z powodu naszej niewiedzy.
Nie szukaj prawdy.
Tylko przestań pielęgnować opinie.
Nie pozostawaj w stanie dualistycznym.
Ostrożnie unikaj takich pociągów.
Jeśli zostanie chociaż ślad tego i tamtego,
dobra i zła,
Esencja Umysłu zagubi się w zamieszaniu.
Chociaż wszystkie dualności pochodzą od Jednego,
nie przywiązujcie się nawet do tego.
Kiedy Umysł istnieje niezakłócony w Drodze
nic ze świata nie może obrazić,
a kiedy już nic nie może obrażać
przestają istnieć stare nawyki.
Kiedy nie pojawiają się żadne rozróżniające myśli
dawny umysł przestaje istnieć.
Kiedy obiekty myśli znikają
podmiot myślący znika.
Podobnie jak znika Umysł, znikają także przedmioty.
Rzeczy są przedmiotami ze względu na podmiot.
Umysł jest taki z powodu rzeczy.
Zrozum względność tych dwóch rzeczy
i podstawową rzeczywistość;
jedność pustki.
W pustce
te dwie rzeczy są nie do odróżnienia
i każdy zawiera w sobie cały świat.
Jeśli nie rozróżniasz dobra i zła
nie będziesz ulegał pokusie uprzedzeń
i opinii
Żyć Najwyższą Ścieżką
nie jest ani łatwe, ani trudne,
ale ci z ograniczonymi poglądami
są bojaźliwi i niezdecydowani.
Im szybciej się spieszą
tym wolniej idą
ich lgnięcie nie może być ograniczone.
Nawet bycie przywiązanym do idei Oświecenia
jest zejściem na manowce.
Po prostu pozwólmy rzeczom toczyć się własnym torem
i nie będzie żadnego przychodzenia ani odchodzenia.
Przestrzegaj natury rzeczy
a będziesz chodzić swobodny i niezakłócony.
Kiedy myśl jest w niewoli
prawda jest ukryta, bo wszystko jest
mętne i niejasne,
a uciążliwa praktyka osądzania
przynosi irytację i zmęczenie.
Jakie korzyści można osiągnąć
z rozróżnień i separacji?
Jeśli chcesz poruszać się po Jednej Drodze
nie bądź przeciwny nawet światowi zmysłów i idei.
Rzeczywiście, aby je w pełni zaakceptować
jest tożsame z prawdziwym oświeceniem.
Mądra osoba nie dąży do żadnych celów
ale głupi człowiek pęta się w ich kajdanach.
Jest jedna Dharma, a nie wiele.
Rozróżnienia wynikają z przywiązania
potrzeby ignorantów.
Szukać umysłu rozróżniającym umysłem
jest największym ze wszystkich błędów.
Odpoczynek i niepokój wynikają z iluzji.
W Oświeceniu
nie ma lubienia i nielubienia.
Wszystkie dualności pochodzą z ignorancji wnioskowania
Są jak sny lub kwiaty w powietrzu;
niemądrze próbować je uchwycić.
Zysk i strata,
dobrze i źle;
takie myśli muszą w końcu zostać natychmiast zaniechane
Jeśli oko nigdy nie śpi
wszystkie sny naturalnie ustaną.
Jeśli Umysł nie rozróżnia
dziesięć tysięcy rzeczy jest takimi, jakie są;
w jednolitej istocie
Aby zrozumieć tajemnicę
tej Jedynej Esencji trzeba uwolnić się
od wszelkich uwikłań.
iedy wszystkie rzeczy są postrzegane jednakowo
osiągnięto ponadczasową esencję siebie.
Żadnych porównania i analogie nie są możliwe
stan bezprzyczynowy, bez relacyjny
Weź pod uwagę ruch w
stateczności i stateczność w ruchu
obie znikają.
Kiedy te dualności przestaną istnieć,
Nawet Jedność sama w sobie nie może istnieć.
Do tej ostatecznej ostateczności
nie ma zastosowania żadne prawo ani opis.
W zjednoczonym umyśle, zgodnie ze Ścieżką
ustają wszelkie wysiłki ego
Znikają wątpliwości i niezdecydowanie
i życie w prawdziwej wierze jest możliwe.
Jednym pociągnięciem jesteśmy uwolnieni z niewoli.
Nic do nas nie przylega i nie trzymamy się niczego.
Wszystko jest puste,
przezroczyste, samoświecące, bez żadnego wysiłku umysłu.
Tutaj myśl, uczucie, wiedza i wyobraźnia nie mają żadnej wartości.
W takim świecie
nie ma żadnego ja ani nic innego od ja
Aby wejść bezpośrednio w harmonię z tą rzeczywistością
po prostu powiedz, gdy pojawią się wątpliwości: „nie dwa”.
W tym „nie dwóch” nic nie jest oddzielone,
nic nie jest wykluczone.
Nieważne kiedy i gdzie
Oświecenie oznacza wejście w tę prawdę.
I ta prawda jest poza zasięgiem czasu lub przestrzeni.
W nim jedna myśl wynosi dziesięć tysięcy lat.
Pustka tutaj,
pustka tam.
Ale nieskończony wszechświat stoi zawsze przed twoimi oczami.
Nieskończenie duży i nieskończenie mały-
bez różnicy.
Bo definicje zniknęły i nie widać żadnych granic.
Podobnie jest z byciem i niebytem.
Nie trać czasu na wątpliwości i spory które nie mają z tym nic wspólnego.
Jedna rzecz, wszystkie rzeczy,
przemieszczają się i przenikają
bez rozróżnienia.
Żyć w tej realizacji oznacza być bez obawy o niedoskonałość.
Życie w tej wierze jest drogą do niedualności
Niedualizm jest jednym z ufnym umysłem.
Słowa!
Ścieżka jest poza językiem,
nie ma wczoraj,
nie ma jutra,
nie ma dzisiaj.