Vandaag gaat over het aanvechten van uiterlijk en aannemingen van extremisme en normaliteit. Vandaag is er een les om af te leren. Elke keer als we een levend wezen tot een machine maken, zal de onderliggende gedachte altijd winst zijn. En het verhogen van winst betekent de opbrengst en efficiëntie verhogen. De lichamen van de leghennen leggen voorbarig door de extreem hoge vraag naar productie. Elk aspect van hun leven is gecontroleerd voor een zo hoog mogelijke winst. Van het controleren van hun legcyclus met dagen en dagen van voortdurent licht gevolgd door lange periodes van compleet duister, tot hen wekenlang achter elkaar uithongeren om nog een eicyclus te dwingen van hun afgematte lichamen, tot de manipulatie van hun genetica. We hebben onze machines geoptimaliseerd, we hebben een soort kip voor vlees gefokt en een andere soort voor eieren. Hierdoor produceert de eierindustrie miljoenen, als het geen miljarden ongewenste mannelijke kuikens elk jaar zijn. Mannelijke legkippen kunnen geen eieren leggen, dus ze zijn onbruikbaar. Ze 'ontdoen' zich van ze -zoals ze zeggen- door deze kuikens met veel pijn te vergassen, te laten stikken in plastic zakken, of levend gemalen. We hebben het nu over die schattige gele kuikentjes waarvan we houden tijdens Pasen. Nog geen drie dagen leven worden aan hun toegestaan. Dit is de standaard in de hele wereld. Dit is de standaard in de hele wereld. De zussen van de door de eierindustrie weggegooide zonen leven hun korte levens in krappe legbatterijen, waar ze niet eens hun vleugels kunnen uitklappen. Natuurlijk horen wij vandaag over het opkomen van vrije-uitloop en kooi-vrije faciliteiten. Maar in werkelijkheid helpen deze labels alleen ons geweten. Kooi-vrije kippen worden in kleine schuren gestouwd en hebben een twee keer zo hoog sterftecijfer als de kippen in de legbatterijen. Ik hoop dat je de kracht van deze leugen begint te zien. Door het presenteren van wreed gevangenschap, uithongering, mishandeling, de brute moord van jonge baby's en de slacht van eenjarigen -die zelf nog kinderen zijn- als iets dat helemaal normaal en vriendelijk is -verpakt in kleine bolletjes. En we hebben het lef om ze te versieren in het teken van nieuw leven. Om dezelfde kuikens te vleien die werden gemalen tijdens hun productie. Om ze te mixen tot lekkernijen voor onze kinderen en geliefden. Om onze dag te beginnen met producten van laf leed en het een spiegelei te noemen. We kunnen net zo goed onze dag beginnen met kuikens in een blender te gooien. En dan zeggen mensen dat veganisten extreem zijn. De dierlijke producten die wij zien als natuurlijk, die in tegenstelling gemanipuleerd zijn, leggen een complexe en ethische uitdagende toch van de oorsprong tot aan het verwerken en de productie tot het eindproduct. Dat wil zeggen, van de geboorte van het dier, door gevangenschap, mishandeling, slacht, en denigratie van de lijken tot de glimmende, vrolijke supermarktproducten die we letterlijk opeten zonder ook maar te denken aan wat de dieren hebben moeten doorstaan. Ondertitels door Amara.org