WEBVTT

00:00:16.792 --> 00:00:18.418
Mam na imię Catherine.

00:00:18.667 --> 00:00:21.750
Jestem studentką ostatniego roku
chemii na University of Warwick,

00:00:21.751 --> 00:00:27.834
córką, siostrą, przyjaciółką, partnerką
oraz zdrowiejącą anorektyczką.

00:00:28.626 --> 00:00:32.543
Chcę przybliżyć temat zaburzeń
odżywiania oraz procesu leczenia

00:00:32.584 --> 00:00:34.293
na przykładzie mojej podróży,

00:00:34.667 --> 00:00:39.418
pełnej bólu, łez, akceptacji i odkryć.

00:00:40.292 --> 00:00:43.459
Zaburzenia odżywania nie dyskryminują:

00:00:43.459 --> 00:00:47.335
płeć, wiek, orientacja seksualna czy rasa
nie stanowią różnicy.

00:00:47.623 --> 00:00:51.042
Choroby te nie są zarezerwowane tylko
dla zakompleksionych nastolatek,

00:00:51.054 --> 00:00:53.242
które pragną wyglądać jak modelki.

00:00:53.250 --> 00:00:57.625
Są to poważne choroby
z druzgocącymi skutkami.

00:00:58.584 --> 00:01:03.293
Anoreksja ma najwyższy wskaźnik zgonów
wśród wszystkich chorób psychicznych.

00:01:04.375 --> 00:01:07.834
Zastanawiacie się pewnie, dlaczego.

00:01:08.375 --> 00:01:10.750
Dlaczego wybieramy głodzenie się,

00:01:10.751 --> 00:01:13.710
wywoływanie wymiotów,
czy katowanie się ćwiczeniami?

00:01:14.584 --> 00:01:18.001
Dlaczego wybieramy krzywdzenie
samych siebie oraz naszych bliskich?

00:01:18.959 --> 00:01:23.126
Odpowiedź jest prosta:
to wcale nie jest wybór.

00:01:23.875 --> 00:01:27.146
Zaburzenia odżywiania to nie wybór.

00:01:28.209 --> 00:01:32.833
Jest to mechanizm radzenia sobie
z problemami, schron, tożsamość.

00:01:32.834 --> 00:01:36.543
Ułatwiają życie poprzez kodeks zasad,

00:01:37.375 --> 00:01:42.791
które tłumaczą jak żyć,
co robić, co powiedzieć, co zjeść.

00:01:42.792 --> 00:01:46.959
Oddalają przypadek oraz
konieczność decyzji, a także ryzyko.

00:01:47.741 --> 00:01:49.591
Dają kontrolę.

00:01:50.811 --> 00:01:53.850
Oczywiście, wszyscy chcemy mieć kontrolę.

00:01:54.380 --> 00:01:57.041
Ale często zdarza się,
że pojawiają się trudności:

00:01:57.042 --> 00:02:01.001
alkoholizm, nadużywanie narkotyków,
samookaleczenie, zaburzenia odżywiania.

00:02:01.667 --> 00:02:07.501
Uzależnienia, szukanie kontroli
w świecie pełnym zasad społecznych,

00:02:07.506 --> 00:02:09.797
ustanowionych przez kogoś innego.

00:02:10.000 --> 00:02:14.292
Szukanie ucieczki od męczarni
codziennego życia,

00:02:14.334 --> 00:02:17.709
ucieczki od ciągłego głosu w głowie,

00:02:17.710 --> 00:02:20.611
mówiącego, że nie jesteśmy
wystarczająco dobrzy.

00:02:20.758 --> 00:02:22.388
Szukanie zobojętnienia,

00:02:22.417 --> 00:02:26.667
żeby nie musieć radzić sobie
z negatywnymi myślami i emocjami.

00:02:27.042 --> 00:02:31.334
W zaburzeniach odżywiania
chodzi nie tylko o jedzenie i wagę.

00:02:31.334 --> 00:02:34.835
Są one uzależnieniem, samookaleczaniem.

00:02:35.944 --> 00:02:37.536
Każde z nich jest inne,

00:02:37.617 --> 00:02:40.543
począwszy od sposobu,
w jaki się zaczynają, poprzez objawy,

00:02:40.619 --> 00:02:44.291
aż do zasad, które nimi rządzą
oraz celu, któremu służą.

00:02:44.292 --> 00:02:49.834
Ale mają coś wspólnego:
wszystkie mają cel.

00:02:51.292 --> 00:02:55.029
Pięć lat temu obchodziłam
osiemnaste urodziny.

00:02:55.079 --> 00:02:57.354
Miałam kompleksy na temat swojego wyglądu,

00:02:57.354 --> 00:03:00.042
jak każda inna młoda kobieta.

00:03:00.834 --> 00:03:05.374
Lecz w przeciwieństwie do rówieśników,
wcale się nie cieszyłam z dorosłości.

00:03:05.375 --> 00:03:08.209
Nie chciałam wychodzić
na imprezy ani pić alkoholu.

00:03:09.061 --> 00:03:11.680
Nie czułam się gotowa na bycie dorosłą.

00:03:12.667 --> 00:03:16.543
Utknęłam rozdarta
między przygotowaniem do matur,

00:03:16.544 --> 00:03:18.168
uczelni i pracą.

00:03:18.542 --> 00:03:21.168
Czułam, jakby życie wymykało mi się z rąk

00:03:21.169 --> 00:03:23.250
i nie wiedziałam, czego chcę.

00:03:24.417 --> 00:03:29.834
W związku z tym skierowałam się w stronę
tego, co sprawiało mi szczęście: jedzenia.

00:03:30.262 --> 00:03:32.372
Chciałam jeść więcej.

00:03:33.038 --> 00:03:35.941
Dlatego zdecydowałam się
zrzucić kilka kilogramów,

00:03:36.010 --> 00:03:39.464
żeby jeść więcej bez poczucia winy.

00:03:40.182 --> 00:03:43.030
Wtedy ustanowiłam zasady:

00:03:43.042 --> 00:03:47.648
nie podjadaj między posiłkami,
nie jedz, dopóki nie głodujesz,

00:03:47.648 --> 00:03:50.543
nie jedz więcej niż osoba,
w której towarzystwie jesteś.

00:03:51.459 --> 00:03:54.102
Nikt w moim otoczeniu
nie zauważył, że stosuję te zasady

00:03:54.184 --> 00:03:56.432
i starałam się z całej siły,
by tak pozostało,

00:03:56.504 --> 00:03:58.807
ponieważ to ja miałam kontrolę.

00:03:59.417 --> 00:04:00.876
Plan zadziałał:

00:04:00.876 --> 00:04:05.001
nie podjadałam między posiłkami,
nie jadłam więcej niż inni

00:04:05.002 --> 00:04:08.223
oraz nie jadłam, dopóki nie głodowałam.

00:04:08.974 --> 00:04:10.884
W związku z tym straciłam na wadze.

00:04:11.542 --> 00:04:14.542
Ale nie zaczęłam jeść więcej,
tak jak to sobie obiecałam.

00:04:15.904 --> 00:04:18.124
Czas mijał, życie toczyło się dalej.

00:04:18.125 --> 00:04:21.125
W styczniu nadeszły egzaminy
oraz towarzyszący im stres.

00:04:21.154 --> 00:04:23.631
Poczułam, że znowu
wszystko wymyka się spod kontroli.

00:04:23.709 --> 00:04:25.335
Ustanowiłam więc więcej zasad:

00:04:26.417 --> 00:04:31.374
nigdy nie dojadaj do końca,
nie jedz produktów bogatych w tłuszcze.

00:04:31.375 --> 00:04:34.667
Zawsze wybieraj opcję
z najniższą liczbą kalorii.

00:04:35.709 --> 00:04:38.145
Znów miałam kontrolę.

00:04:38.146 --> 00:04:39.708
Znów czułam się bezpiecznie.

00:04:40.627 --> 00:04:42.311
Ale nie zdawałam sobie sprawy,

00:04:42.336 --> 00:04:45.010
że zasady, które gwarantowały mi
poczucie bezpieczeństwa,

00:04:45.035 --> 00:04:46.736
pomału mnie zabijały.

00:04:46.876 --> 00:04:49.783
Do kwietnia 2012
straciłam około 6 kilogramów.

00:04:49.783 --> 00:04:52.751
Żebra zaczęły być widoczne,
kości biodrowe wystawały.

00:04:52.751 --> 00:04:55.043
Ubrania na mnie wisiały.

00:04:55.667 --> 00:04:58.334
Wcale nie sądziłam,
że wyglądam jakoś inaczej,

00:04:58.335 --> 00:05:01.210
ale moja rodzina i bliscy
zauważyli różnicę.

00:05:02.090 --> 00:05:04.207
Mama zaciągnęła mnie do lekarza.

00:05:04.208 --> 00:05:05.728
Byłam zła.

00:05:05.728 --> 00:05:08.363
Nie wydawało mi się,
że dzieje się ze mną coś złego.

00:05:08.363 --> 00:05:11.324
Miałam wrażenie, że omijanie deseru,

00:05:11.324 --> 00:05:14.043
zabieranie do kina płatków
zbożowych zamiast popcornu

00:05:14.044 --> 00:05:16.876
i ważenie się pięć razy dziennie
jest całkowicie normalne.

00:05:17.918 --> 00:05:22.666
Lekarz skierował mnie do specjalisty
w specjalnej klinice w Leicester.

00:05:22.667 --> 00:05:26.334
Diagnoza brzmiała
"jadłowstręt psychiczny".

00:05:27.630 --> 00:05:30.072
Miałam wszystkie objawy.

00:05:30.667 --> 00:05:35.750
Pierwszy: ogromny lęk przed przybraniem
na wadze czy przytyciem,

00:05:35.751 --> 00:05:37.418
nawet pomimo niedowagi.

00:05:38.375 --> 00:05:41.750
Drugi: odmowa utrzymania wagi ciała

00:05:41.751 --> 00:05:44.793
powyżej lub w normalnej wadze
w stosunku do wieku i wzrostu.

00:05:45.667 --> 00:05:50.876
Trzeci: zniekształcone postrzeganie
wagi czy kształtów ciała

00:05:50.876 --> 00:05:53.924
i nadmierny wpływ tego postrzegania
na poczucie własnej wartości.

00:05:55.501 --> 00:05:59.958
Po usłyszeniu diagnozy przestrzeganie
zasad stało się trudniejsze.

00:05:59.959 --> 00:06:04.376
Moja rodzina wiedziała, co się dzieje,
i karmiła mnie przy każdej możliwości.

00:06:04.886 --> 00:06:06.344
Musiałam być sprytna.

00:06:07.042 --> 00:06:09.834
Dodałam więcej zasad do swojego kodeksu:

00:06:10.792 --> 00:06:15.917
nigdy nie jedz sama,
nigdy nie pij kalorii,

00:06:15.918 --> 00:06:19.001
unikaj jedzenia we wszelkie sposoby.

00:06:20.125 --> 00:06:24.709
Co tydzień musiałam stawić się w szpitalu
na pomiar wagi i psychoterapię.

00:06:24.709 --> 00:06:28.251
Malejące liczby na wadze sprawiały mi
ogromną satysfakcję,

00:06:28.252 --> 00:06:30.226
za każdym razem, gdy na niej stawałam.

00:06:30.667 --> 00:06:34.084
Anorektyczne myśli
wciągały mnie coraz głębiej.

00:06:34.085 --> 00:06:36.244
Relacje w rodzinie
stawały się coraz gorsze,

00:06:36.269 --> 00:06:38.190
bo coraz więcej kłamałam.

00:06:38.709 --> 00:06:40.876
Podczas posiłków czułam się koszmarnie:

00:06:40.876 --> 00:06:45.835
toczyłam wewnętrzną walkę pomiędzy
niejedzeniem i kolejną kłótnią.

00:06:46.834 --> 00:06:49.793
Wiedziałam, że gdy tylko
odłożę nóż i widelec,

00:06:49.794 --> 00:06:53.199
a posiłek będzie tylko w połowie
zjedzony, rozpocznie się kłótnia.

00:06:53.209 --> 00:06:57.334
Siostra ucieknie na górę, nie mogąc
poradzić sobie z tym, co sobie robię.

00:06:57.918 --> 00:07:02.794
Mama zacznie płakać, tata krzyczeć
i pytać, czy chcę umrzeć.

00:07:03.684 --> 00:07:05.786
Ja tylko siedziałam.

00:07:06.751 --> 00:07:11.698
Wykańczało mnie to, jak krzywdzę rodzinę,
ale nie umiałam przestać.

00:07:12.417 --> 00:07:15.335
Nie sądziłam, że zasługuję
na to, by przestać.

00:07:16.979 --> 00:07:18.945
Był to czerwiec.

00:07:18.946 --> 00:07:21.192
Czas na moje matury.

00:07:21.742 --> 00:07:23.672
W jakiś sposób udało mi się je zdać,

00:07:23.673 --> 00:07:27.376
bo nie chciałam, żeby 14 lat
edukacji poszło na marne.

00:07:27.959 --> 00:07:31.374
Gdy tylko skończyłam,
mój stan gwałtownie się pogorszył.

00:07:31.375 --> 00:07:35.126
Każdego dnia jadłam mniej i mniej,
coraz więcej kłamałam.

00:07:35.709 --> 00:07:39.376
Liczba zasad wzrastała każdego dnia
i stawały się one bardziej restrykcyjne:

00:07:40.334 --> 00:07:43.064
nie jedz więcej niż 500 kalorii dziennie,

00:07:43.336 --> 00:07:46.043
nigdy nie jedz niczego,
czego wcześniej nie zważyłaś,

00:07:46.044 --> 00:07:48.584
nie ciesz się jedzeniem.

00:07:50.125 --> 00:07:52.751
Tego lata zaplanowaliśmy
rodzinne wakacje za granicą,

00:07:52.752 --> 00:07:54.778
ale nie mogłam latać samolotem.

00:07:54.779 --> 00:07:57.120
W domu nie mogłam spać.

00:07:57.626 --> 00:08:01.066
Tętno miałam tak niskie,
że były obawy, że się nie obudzę.

00:08:01.501 --> 00:08:04.252
Moja 15-letnia siostra
musiała nosić mnie na barana,

00:08:04.253 --> 00:08:06.292
bo nie potrafiłam wejść na pagórek.

00:08:07.460 --> 00:08:09.490
Nie myślałam jasno.

00:08:09.501 --> 00:08:13.085
Wiedziałam, że nie mogę dalej tak żyć,
ale nie byłam w stanie jeść.

00:08:13.086 --> 00:08:15.450
Nie mogłam przybrać na wadze.

00:08:15.451 --> 00:08:18.005
To oznaczałoby utratę kontroli.

00:08:18.006 --> 00:08:20.125
A to właśnie była najważniejsza zasada,

00:08:20.126 --> 00:08:25.792
która wysuwała się na prowadzenie
pośród innych: nigdy nie trać kontroli.

00:08:27.626 --> 00:08:29.793
Po jednej z cotygodniowych wizyt,

00:08:29.834 --> 00:08:31.796
zgłosiłam się, dobrowolnie,

00:08:31.796 --> 00:08:35.052
do kliniki specjalizującej się
w zaburzeniach odżywania w Leicester.

00:08:35.155 --> 00:08:37.123
Byłam zdezorientowana.

00:08:37.123 --> 00:08:38.952
Co ja zrobiłam?

00:08:38.958 --> 00:08:42.460
Nie chciałam tam być,
ale wiedziałam, że potrzebuję pomocy.

00:08:43.792 --> 00:08:47.334
Spędzałam noce w łóżku,
oglądając programy kulinarne,

00:08:47.335 --> 00:08:51.293
patrząc na przepiękne potrawy,
których sobie odmawiałam.

00:08:52.035 --> 00:08:53.424
Jedzenie.

00:08:53.425 --> 00:08:56.594
Jedna z moich ulubionych rzeczy.

00:08:57.459 --> 00:09:00.293
Oczywiście, nie mogłam przyznać się
do tego przed nikim.

00:09:00.335 --> 00:09:03.437
Bo cierpiący na "jadłowstręt"
nienawidzą jedzenia, prawda?

00:09:04.057 --> 00:09:05.327
Nie.

00:09:06.000 --> 00:09:10.876
Głęboko, głęboko w środku,
większość z nas uwielbia jedzenie.

00:09:11.834 --> 00:09:15.585
Odmawiamy sobie czegoś,
co kochamy, jako rodzaj kary.

00:09:16.399 --> 00:09:20.208
Podczas mojego pięciomiesięcznego
pobytu na oddziale anoreksji,

00:09:20.209 --> 00:09:23.971
doświadczyłam rzeczy, jakich niewiele
osiemnastolatków miało okazję przeżyć.

00:09:24.334 --> 00:09:25.583
Słyszałam krzyki,

00:09:25.584 --> 00:09:30.012
gdy lekarze aplikowali rurkę do karmienia
tej samej pacjentce czwarty raz tego dnia.

00:09:30.104 --> 00:09:33.240
Nie wolno było mi opuścić pokoju,

00:09:33.241 --> 00:09:35.619
kiedy ktoś na oddziale próbował uciec.

00:09:36.959 --> 00:09:39.543
Oczywiście, nie zawsze to tak wyglądało.

00:09:39.560 --> 00:09:42.800
Spotkałam kilku niezwykłych ludzi.

00:09:42.800 --> 00:09:46.291
Po raz pierwszy w życiu
byłam w towarzystwie osób,

00:09:46.291 --> 00:09:48.751
które rozumiały, przez co przechodzę.

00:09:48.792 --> 00:09:50.584
Mam wiele dobrych wspomnień:

00:09:50.626 --> 00:09:54.625
wieczory filmowe,
maseczki na twarz, śmiech, żarty.

00:09:54.626 --> 00:09:56.085
Czułam się normalna,

00:09:56.192 --> 00:09:59.812
chociaż byłam w nienormalnej sytuacji.

00:10:00.667 --> 00:10:03.082
Mój stan polepszył się w trakcie kuracji.

00:10:03.083 --> 00:10:06.959
Każdego dnia stawiałam czoło zasadom,
które stworzyłam, by czuć się bezpiecznie.

00:10:06.959 --> 00:10:09.835
Gdy tylko złamałam jedną,
zaraz pokazywała się kolejna.

00:10:10.501 --> 00:10:13.500
Anoreksja jest bardzo
konkurencyjną chorobą,

00:10:13.501 --> 00:10:16.835
a bycie otoczonym przez anorektyków
podsuwa wiele pomysłów.

00:10:16.836 --> 00:10:20.001
Podłapujesz ich zwyczaje i zasady.

00:10:20.941 --> 00:10:24.114
Ale udało mi się, odbudowałam wagę.

00:10:24.125 --> 00:10:29.043
Złamałam zasady, spaliłam kodeks.

00:10:29.501 --> 00:10:33.460
Anoreksja była rozdziałem w moim życiu,
ale nie całą książką.

00:10:33.501 --> 00:10:36.876
Zostałam wypisana, po tym roku przerwy
rozpoczęłam studia.

00:10:36.877 --> 00:10:41.168
Wszystko szło dobrze -
przez około miesiąc.

00:10:42.487 --> 00:10:45.791
Ta historia nie jest linią prostą.

00:10:45.792 --> 00:10:50.875
Proces wychodzenia z anoreksji
jest rzadko kiedy linią ciągłą.

00:10:51.718 --> 00:10:53.598
Ponownie wpadłam w stare nawyki.

00:10:54.167 --> 00:10:58.334
Waga znów spadała, ale nie tak szybko,
jak za pierwszym razem,

00:10:58.334 --> 00:11:00.543
jako że jadłam jeden czy dwa
posiłki na dzień.

00:11:01.375 --> 00:11:04.876
Okazało się, że mój kodeks zasad
był nadal nienaruszony.

00:11:06.083 --> 00:11:08.750
Spacer na uczelnię i z powrotem
stał się wyzwaniem.

00:11:08.760 --> 00:11:11.018
Czterogodzinne zajęcia
były nie do zniesienia.

00:11:11.029 --> 00:11:14.372
Brałam w nich udział, używałam
niebezpiecznych substancji chemicznych,

00:11:14.372 --> 00:11:16.126
nie jedząc przez prawie 24 godziny.

00:11:16.127 --> 00:11:19.626
Nie mam pojęcia, jak udało mi się
nie skrzywdzić samej siebie lub innych.

00:11:20.751 --> 00:11:23.960
Przebrnęłam przez pierwszy rok studiów

00:11:24.000 --> 00:11:27.751
z fałszywym uśmiechem na twarzy,
udając, że wszystko jest w porządku.

00:11:28.709 --> 00:11:32.585
Zaliczyłam egzaminy, ale wtedy
musiałam wrócić do domu rodzinnego.

00:11:33.709 --> 00:11:35.706
To ustabilizowało spadek wagi,

00:11:35.706 --> 00:11:39.001
bo byłam zmuszona zjeść trzy posiłki
dziennie, plus przekąska,

00:11:39.002 --> 00:11:41.392
pod czujnym okiem rodziny.

00:11:42.626 --> 00:11:46.377
Bycie w domu i jedzenie więcej oznaczało,
że musiałam znów być sprytniejsza.

00:11:47.375 --> 00:11:50.167
Kruszyłam ciastka i chowałam
okruchy w rękawach,

00:11:50.168 --> 00:11:55.209
udawałam, że jadłam lunch,
kłamałam na temat tego, co jadłam.

00:11:55.611 --> 00:11:57.984
Stałam się maszyną do kłamstw.

00:11:58.604 --> 00:12:01.314
Nienawidziłam okłamywania rodziny.

00:12:01.854 --> 00:12:03.812
Jednak oni wiedzieli, co się dzieje.

00:12:03.813 --> 00:12:06.093
Zdawali sobie sprawę z tego, co robię.

00:12:07.584 --> 00:12:12.335
Mimo że mój stan się pogarszał,
uparłam się, że wrócę na uczelnię.

00:12:12.363 --> 00:12:14.672
Kolejny rok przerwy nie wchodził w grę.

00:12:14.673 --> 00:12:16.683
Nie poddawałam się.

00:12:17.751 --> 00:12:21.563
Spotkałam się z moim psychiatrą
tydzień przed rozpoczęciem roku.

00:12:21.564 --> 00:12:24.126
Powiedział, że nie mogę wrócić.

00:12:24.866 --> 00:12:27.082
Płakałam i krzyczałam.

00:12:27.083 --> 00:12:32.375
Nie chciałam wracać do szpitala,
ale była to moja jedyna opcja.

00:12:32.375 --> 00:12:37.126
Odpuściłam ten rok studiów
i zaakceptowałam miejsce w klinice.

00:12:37.898 --> 00:12:39.788
Wymagało to ode mnie całej mojej siły,

00:12:39.792 --> 00:12:43.376
ale wtedy właśnie zrobiłam
największy krok naprzód.

00:12:45.083 --> 00:12:49.001
Ten pobyt w klinice
był znacznie trudniejszy niż pierwszy.

00:12:49.918 --> 00:12:54.293
Tym razem chciałam stać się
"anorektyczką idealną".

00:12:55.510 --> 00:12:58.542
Ta myśl trzymała mnie na uwięzi
jak żadna inna.

00:12:58.542 --> 00:13:02.349
Grała na moich uczuciach, zwątpieniu
w siebie, poczuciu bycia niewystarczającą,

00:13:02.514 --> 00:13:04.500
fałszywości, poczuciu bezwartościowości.

00:13:04.501 --> 00:13:08.662
Moja waga spadła niemalże
do połowy tej, jaką mam dzisiaj,

00:13:08.663 --> 00:13:10.795
ale i tak nie jadłam.

00:13:11.645 --> 00:13:15.154
"Anorektycy idealni" nie jedzą.

00:13:15.269 --> 00:13:19.835
W czasie posiłków pielęgniarki zachęcały,
żebym coś zjadła, ale ja tylko siedziałam.

00:13:19.836 --> 00:13:21.283
Nie jadłam.

00:13:21.284 --> 00:13:23.333
Spadł mi poziom cukru we krwi.

00:13:23.334 --> 00:13:24.613
Byłam tak odwodniona,

00:13:24.626 --> 00:13:27.568
że lekarz nie mógł pobrać
krwi z żył do badania.

00:13:27.709 --> 00:13:30.668
Dopiero groźba przymusowego
pobytu w szpitalu sprawiła,

00:13:30.685 --> 00:13:32.545
że zaczęłam jeść.

00:13:34.042 --> 00:13:37.084
Po raz drugi rozpoczęłam
podróż do zdrowia.

00:13:38.584 --> 00:13:43.750
Tak, zaczęłam znów jeść,
ale nadal trzymałam się anoreksji

00:13:43.751 --> 00:13:46.669
oraz zasad, które stworzyłam,
by czuć się bezpiecznie.

00:13:47.501 --> 00:13:51.751
Wierzyłam, że jestem bezwartościowa,
a moje życie nie ma najmniejszego sensu.

00:13:52.334 --> 00:13:56.043
Dlaczego dodatkowe 20 kilogramów
miałoby to zmienić,

00:13:56.044 --> 00:13:58.387
sprawić, że moje życie zyska sens?

00:13:59.097 --> 00:14:00.678
Dlatego pozostałam chora.

00:14:01.288 --> 00:14:02.648
Bezpieczna.

00:14:02.649 --> 00:14:05.718
Oddalona od rzeczywistości, ale też bólu.

00:14:06.328 --> 00:14:08.747
Nic nie czułam i podobało mi się to.

00:14:08.751 --> 00:14:12.043
Sprawiało, że nie musiałam sobie radzić
z tym, że czuję się porażką.

00:14:13.167 --> 00:14:15.917
Wyzdrowienie było zbyt ryzykowne.

00:14:16.959 --> 00:14:20.334
Oznaczałoby odejście od anoreksji,

00:14:20.335 --> 00:14:24.543
od zasad, od własnej tożsamości.

00:14:25.498 --> 00:14:28.250
Jeżeli wyzdrowieję, kim będę?

00:14:28.990 --> 00:14:30.950
Co by to oznaczało?

00:14:32.667 --> 00:14:35.792
W procesie wracania do zdrowia
nie chodzi tylko o chęć poprawy.

00:14:35.792 --> 00:14:38.959
Można chcieć tego bardziej,
niż czegokolwiek innego na świecie.

00:14:38.959 --> 00:14:42.959
Można mieć wiele powodów, by wyzdrowieć,
ale nie być w stanie tego zrobić.

00:14:43.334 --> 00:14:46.709
To jest najbardziej przerażająca wizja.

00:14:47.459 --> 00:14:52.335
Oznacza utratę kontroli
i wyjście ze strefy komfortu.

00:14:53.570 --> 00:14:56.279
Oczywiście, wszyscy jesteśmy winni
posiadania zasad

00:14:56.304 --> 00:14:58.438
i pozostawania na siłę w strefie komfortu.

00:14:58.918 --> 00:15:01.877
Z czasem znajdujemy
pocieszenie w cierpieniu.

00:15:02.667 --> 00:15:05.109
Tkwimy w pracy, której nienawidzimy.

00:15:05.110 --> 00:15:07.591
Trwamy w rozpadającym się związku.

00:15:08.251 --> 00:15:10.249
Głodziłam się przez wiele dni,

00:15:10.250 --> 00:15:13.834
będąc świadomą konsekwencji,
ale bojąc się zmienić.

00:15:15.834 --> 00:15:18.876
Nie potrafię wskazać,
kiedy dokładnie się to wydarzyło,

00:15:19.709 --> 00:15:22.126
ale po niezliczonej liczbie
sesji terapeutycznych,

00:15:22.250 --> 00:15:26.584
prób odnalezienia samej siebie
i odzyskaniu części wagi,

00:15:27.083 --> 00:15:30.166
zaczęłam angażować się
w proces zdrowienia.

00:15:31.042 --> 00:15:36.793
Zaczęłam wierzyć, że jest malutka szansa,
że moje życie zmieni się na lepsze.

00:15:38.005 --> 00:15:40.566
Tak, oznaczałoby to przerażające decyzje,

00:15:40.584 --> 00:15:44.335
ale również odkrywało przede mną
mnóstwo nowych możliwości.

00:15:45.292 --> 00:15:49.584
Dopiero wtedy uwierzyłam,
że warto zaryzykować.

00:15:50.717 --> 00:15:53.328
Uwierzyłam, że mam możliwości:

00:15:53.667 --> 00:15:58.168
w karierze akademickiej, miłości,

00:15:59.090 --> 00:16:03.202
ale przede wszystkim w życiu.

00:16:04.584 --> 00:16:09.541
Dla mnie proces wyzdrowienia
wiązał się ze zniszczeniem kodeksu zasad.

00:16:09.542 --> 00:16:12.709
Zestawu instrukcji,
które dyktowały każdy mój ruch.

00:16:13.542 --> 00:16:18.958
Zasady sprawiały, że czułam
się bezpiecznie, miałam kontrolę,

00:16:18.959 --> 00:16:23.293
ale też, że moja waga spadała,
włosy wypadały, a kości kruszały.

00:16:24.542 --> 00:16:27.954
Moje zasady pomału mnie zabijały.

00:16:27.955 --> 00:16:32.145
Musiałam je złamać, jedną po drugiej.

00:16:33.709 --> 00:16:38.501
Nie da się wyzdrowieć z anoreksji,
ale nie porzucić takich zasad.

00:16:39.042 --> 00:16:41.376
Trzeba wyjść ze strefy komfortu.

00:16:41.377 --> 00:16:43.959
Zniszczyć kodeks.

00:16:45.667 --> 00:16:48.543
Anoreksja pokazała mi rzeczywistość:

00:16:48.667 --> 00:16:53.376
nie zawsze będę czuła się komfortowo,
nie zawsze będę mieć kontrolę.

00:16:53.875 --> 00:16:56.227
I nie ma żadnego kodeksu życia.

00:16:58.501 --> 00:17:01.793
Dzięki wyzdrowieniu zyskałam wiele.

00:17:02.292 --> 00:17:04.741
Zyskałam karierę akademicką,

00:17:04.741 --> 00:17:07.307
miłość oraz szansę, by żyć.

00:17:08.501 --> 00:17:12.751
Zwracam się do cierpiących:
zaakceptujcie pomoc.

00:17:13.334 --> 00:17:16.960
Bez kliniki w Leicester
oraz wsparcia przyjaciół i rodziny

00:17:16.961 --> 00:17:18.939
nie byłoby mnie tu dzisiaj.

00:17:19.791 --> 00:17:22.334
Chcę, byście uwierzyli, gdy mówię,

00:17:22.375 --> 00:17:26.925
że jesteście warci tego,
żeby wyzdrowieć, żeby żyć,

00:17:26.926 --> 00:17:29.629
i jesteście wystarczająco dobrzy.

00:17:30.584 --> 00:17:35.626
Największe, co zyskałam
dzięki wyzdrowieniu, to ja sama.

00:17:36.338 --> 00:17:38.358
Odzyskałam samą siebie.

00:17:39.584 --> 00:17:41.543
I, jak się okazuje,

00:17:41.579 --> 00:17:45.420
życie jest zdecydowanie za krótkie,
żeby ważyć płatki kukurydziane.

00:17:46.050 --> 00:17:47.369
Dziękuję.

00:17:47.370 --> 00:17:54.370
(Brawa)