1
00:00:00,000 --> 00:00:04,678
සුබ උදෑසනක්. ඔබට කොහොමද?

2
00:00:04,702 --> 00:00:05,912
(සිනහව)

3
00:00:05,936 --> 00:00:08,249
හැම දෙයක්ම ඉතා හොඳින් සිදු වුණා,
එහෙම නේද?

4
00:00:08,273 --> 00:00:10,729
මම නම් මේක නිසා මුසපත් වෙලා ඉන්නේ.

5
00:00:10,753 --> 00:00:12,245
ඒ නිසා මම මෙතැනින් යනවා.

6
00:00:12,269 --> 00:00:17,836
(සිනහව)

7
00:00:18,015 --> 00:00:21,222
මේ සමුුළුවේ තේමාවල් තුනක්
දකින්නට තිබුණා

8
00:00:21,246 --> 00:00:23,753
මගේ කථාවට අදාළ වන.

9
00:00:23,777 --> 00:00:28,467
පළමුවැන්න තමයි තිබුණු සාක්ෂි මනුෂ්‍යයින්ගේ
අරැම පුදුම නිර්මාණශීලිත්වයට

10
00:00:28,491 --> 00:00:30,904
අපි දැකපු සියලුම ඉදිරිපත් කරීම් වලත්

11
00:00:30,928 --> 00:00:32,729
මෙහි සිටින සියලුම දෙනා තුලත්.

12
00:00:32,753 --> 00:00:35,404
එහි විවිධත්වය මෙන්ම පරාසයත්.

13
00:00:36,158 --> 00:00:38,301
දෙවැන්න තමයි ඒක අපිව ගෙනත් තිෙබනවා 
තැනකට

14
00:00:38,325 --> 00:00:40,822
අපිට කිසිම අදහසක් නැහැ කුමක් වේවිද
කියා

15
00:00:40,846 --> 00:00:42,237
අනාගතය අතින් බැලූ විට.

16
00:00:42,261 --> 00:00:44,976
ඒක කොයි අතට හැරෙයිද කියලා කයන්න බැහැ.

17
00:00:45,000 --> 00:00:46,892
මට අධ්‍යාපනය ගැන උනන්දුවක් තිබෙනවා.

18
00:00:46,916 --> 00:00:50,712
අපි හැමදෙනාටම අධ්‍යාපනය ගැන
උනන්දුවක් තිබෙනවා.

19
00:00:51,072 --> 00:00:52,210
එහෙම නැද්ද?

20
00:00:52,234 --> 00:00:53,715
මේක මට හරිම සිත්ගන්නාසුලුයි.

21
00:00:53,739 --> 00:00:55,496
ඔබ රාත්‍රි භෝජන සංග්‍රහයක සිටිනා විට

22
00:00:55,596 --> 00:00:57,858
ඔබ අධ්‍යාපන ක්ෂේත්‍රයේ වැඩ කරන බව 
පැවසුවහොත්--

23
00:00:57,882 --> 00:01:00,846
ඇත්තටම, ඔබ රාත්‍රි භෝජන සංග්‍රහ වලට
වැඩිපුර යන්නේ නැහැ.

24
00:01:00,870 --> 00:01:04,666
(සිනහව)

25
00:01:04,690 --> 00:01:07,118
ඔබ අධ්‍යාපනයට රැකියාව කරනවා නම් ආරධනා
ලැබෙන්නේ නැහැ.

26
00:01:07,142 --> 00:01:10,233
(සිනහව)

27
00:01:10,257 --> 00:01:13,976
ඔබට නැවත ආරාධනා ලැබෙන්නෙත් නැහැ.
ඒක මට හිතෙන්නේ අමුතු දෙයක්.

28
00:01:14,000 --> 00:01:16,475
ඒත එහෙම ගියොත්, ඔබ කාට හරි කිව්වොත්,

29
00:01:16,499 --> 00:01:18,276
ඒ අය අහනවා, "ඔබ මොකද කරන්නේ?" කියලා.

30
00:01:18,300 --> 00:01:19,976
ඔබ කියනවා අධ්‍යාපන රැකියාවක් කියලා,

31
00:01:20,000 --> 00:01:22,076
ඒ අයගේ මුහුණු සුදුමැලි වෙනවා ඔබට පෙනේවි.

32
00:01:22,100 --> 00:01:24,380
ඒ අයට හිතෙයි, "දෙයියෝ සාක්කි, 
ඇයි මට මේක වුණේ?"

33
00:01:24,404 --> 00:01:26,041
(සිනහව)

34
00:01:26,065 --> 00:01:27,688
"මුලු සතියටම රැයක් එළියට ගියාමයි."

35
00:01:27,712 --> 00:01:30,322
(සිනහව)

36
00:01:30,346 --> 00:01:33,587
ඒත් ඔබ ඒ අයගේ අධ්‍යාපනය ගැන විමසුවොත්
ගැලවිල්ලක් නැති වෙනවා.

37
00:01:33,611 --> 00:01:37,078
ඒ මොකද ඒක මිනිසුන්ට ගැඹුරට වදින දෙයක්
නිසා, මම හරි නේද?

38
00:01:37,194 --> 00:01:40,535
අාගම, සල්ලි හා එවැනි අනෙකුත් දේ වගේ.

39
00:01:40,559 --> 00:01:44,911
මට අධ්‍යාපනය ගැන ලොකු උනන්දුවක්
තිබෙනවා, මම හිතන්නේ හැමෝටම එහෙමයි.

40
00:01:44,935 --> 00:01:46,827
අපිට ඒ ගැන තදබල උනන්දුවක් තිබෙනවා,

41
00:01:46,851 --> 00:01:50,171
හේතුව අධ්‍යාපනය උදව් වෙනවා අපට ගෙනයන්න
මේ අනාගතයට

42
00:01:50,195 --> 00:01:51,714
අපිට තෙරුම් ගන්න අමාරු වන.

43
00:01:51,873 --> 00:01:55,372
අපි හිතලා බැලුවොත්, මේ වසරේ පාසල් අරඹන 
දරුවන්,

44
00:01:55,396 --> 00:01:58,920
විශ්‍රාම යනවා 2065.

45
00:02:00,209 --> 00:02:01,843
කිසිකෙනෙකුට අදහසක් නැහැ,

46
00:02:01,867 --> 00:02:05,311
පසුගිය දින හතර තුල දැකපු ප්‍රවීණත්වයන් 
කෙසේ වුණත්,

47
00:02:05,450 --> 00:02:07,318
තව වසර පහකින් ලෝකය කෙලෙස වෙව්ද කියා.

48
00:02:07,318 --> 00:02:10,318
ඒත් අපි ළමුන්ට ඒ සඳහා අධ්‍යාපනය 
දිය යුතුව තිබෙනවා.

49
00:02:10,318 --> 00:02:12,868
ඒ නිසා එහි අවිනිශ්චිතභාවය මම හිතන්ෙන් 
අරැම පුදුමයි.

50
00:02:12,892 --> 00:02:14,259
තෙවැනි කොටස තමයි

51
00:02:14,283 --> 00:02:16,320
අපි ඒ කොහොම වුණත් ඔක්කොම එකඟ වුණා,

52
00:02:16,344 --> 00:02:21,649
ළමුන්ට ඇති අරැම පුදුම හැකියාව--

53
00:02:21,673 --> 00:02:24,007
නවෝත්පාදනය සඳහා ඇති හැකියාව.

54
00:02:24,031 --> 00:02:26,542
නිදසුනක් ලෙස, ඊයේ රාත්‍රියේ සරීනා
අතිවිශිෂ්ටයි නේද?

55
00:02:26,566 --> 00:02:28,176
එයාට කරන්න පුළුවන් දේ බැලුවම.

56
00:02:28,200 --> 00:02:32,976
ඈ සුවිශේෂි කෙනෙක්, ඒත් මම හිතන්නේ 
ඇය වන්නේ නැහැ

57
00:02:33,000 --> 00:02:36,956
සුවිශේෂි කෙනෙක් සියලුම ළමුන් සලකන විට.

58
00:02:36,980 --> 00:02:39,776
අැය අරැම පුදුම කැපකිරීමක් ඇති කෙනෙක්

59
00:02:39,800 --> 00:02:41,067
යම් දක්ෂතාවයක් හඳුනා ගත්.

60
00:02:41,091 --> 00:02:43,700
මගේ තර්කය ළමයි සියලු දෙනාටම 
දැවැන්ත දක්ෂතා ඇති බවයි.

61
00:02:43,800 --> 00:02:45,776
අපි ඒවා ක්‍රෑර ලෙස අපතේ යවනවා.

62
00:02:45,800 --> 00:02:47,976
ඉතින් මට අවශ්‍ය අධ්‍යාපනය ගැන කථා 
කිරීමටත්

63
00:02:48,000 --> 00:02:49,872
නිර්මාණශීලිත්වය ගැන කථා කිරීමටත්.

64
00:02:49,896 --> 00:02:55,915
මගේ තර්කය නිර්මාණශීලිත්වය වත්මන් අධ්‍යාපනය
තුල ලිවීමේ කියවීමේ හැකියාව මෙන්ම වැදගත්,

65
00:02:55,939 --> 00:02:58,803
ඒ නිසා අපි එයට එක සමාන වැදගත් කමක් 
දිය යුතුයි.

66
00:02:58,827 --> 00:03:00,798
(අත්පොළසන්) ස්තූතියි.

67
00:03:00,822 --> 00:03:05,167
(අත්පොළසන්)

68
00:03:05,485 --> 00:03:06,744
ඉතින් එච්චර තමයි.

69
00:03:06,768 --> 00:03:07,771
බොහොම ස්තූතියි.

70
00:03:07,795 --> 00:03:09,910
(සිනහව)

71
00:03:09,934 --> 00:03:11,611
තව විනාඩි 15 ක් තිබෙනවා.

72
00:03:11,635 --> 00:03:14,571
(සිනහව)

73
00:03:14,595 --> 00:03:16,487
ඉතින් මම ඉපදුණේ....නැහැ.

74
00:03:16,511 --> 00:03:19,543
(සිනහව)

75
00:03:19,567 --> 00:03:22,312
මට ළඟදී ලස්සන කථාවක් අහන්න ලැබුණා
--මම ඒක කියන්න ආසයි--

76
00:03:22,336 --> 00:03:25,051
චිත්‍ර පාඩමක සිටි කුඩා දැරියකගේ
කථාවක් ඒක.

77
00:03:25,075 --> 00:03:27,210
ඇයට වයස හයයි, පිටිපස්සේ ඉඳගෙන
චිත්‍ර අඳිනවා.

78
00:03:27,234 --> 00:03:30,034
ගුරැවරිය පැවසුවා මේ දැරිය සාමාන්‍යයෙන් 
අවධානය නොදෙන බව,

79
00:03:30,058 --> 00:03:31,844
ඒත් මේ පාඩමේදී හිටියේ අවධානයෙන්.

80
00:03:31,868 --> 00:03:33,208
ගුරැවරියගේ සිත මීට ඇදී ගියා.

81
00:03:33,232 --> 00:03:35,994
ඇය දැරිය ළඟට ගිහින් ඇසුවා, 
"මොකක්ද ඔයා අඳින්නේ?

82
00:03:36,018 --> 00:03:38,509
දැරිය කිව්වා, "මම දෙවියන්වහන්ෙස්ව අඳිනවා"
කියලා.

83
00:03:39,642 --> 00:03:42,960
ගුරැතුමිය කිව්වා, "ඒත් දෙවියන්වහන්සේගේ 
හැඩරැව කවුරුත් දන්නේ නැහැනේ."

84
00:03:42,984 --> 00:03:45,072
දැරිය කිව්වා, 
"තව ටිකකින් හැමෝම දැනගනීවි."

85
00:03:45,096 --> 00:03:51,878
(සිනහව)

86
00:03:56,662 --> 00:03:58,929
මගේ පුතාට එංගලන්තයේදී වයස හතර වුණාම--

87
00:03:59,413 --> 00:04:01,604
ඇත්තටම, එයාට එතකොට හැමතැනකම
වයස හතරයි.

88
00:04:01,628 --> 00:04:03,295
(සිනහව)

89
00:04:03,404 --> 00:04:06,791
අපි ඒ ගැන හරියට බැලුවොත්, ඒ වසරේ එයා 
කොහෙ ගියත්, එයාගේ වයස හතරයි.

90
00:04:06,815 --> 00:04:09,453
එයා රඟපෑවා ජේසුතුමාගේ උපත් කථා නාට්‍යයක.
ඒ කථාව මතකද?

91
00:04:09,477 --> 00:04:10,696
(සිනහව)

92
00:04:10,720 --> 00:04:12,547
නැහැ, ඒක ලොකුයි, ලොකු කථාවක්.

93
00:04:12,571 --> 00:04:14,876
මෙල් ගිබ්සන් ඒකට පසු රඟපෑමක් කරා.
ඒක දකින්න ඇති.

94
00:04:14,900 --> 00:04:16,161
(සිනහව)

95
00:04:16,185 --> 00:04:17,495
"උත්පත්ති කථා II"

96
00:04:17,519 --> 00:04:21,654
ඒත් ජේම්ස්ට ලැබුණේ ජෝසෆ්ගේ චරිතය.
ඒක අපිට විශාල සතුටක් වුණා.

97
00:04:21,678 --> 00:04:24,215
අපි ඒක ප්‍රධාන චරිතයක් ලෙස
සැලකුවේ.

98
00:04:24,239 --> 00:04:26,716
අපි එතැන පිෙරව්වා කට්ටිය මෙහෙම
ලියූ ටී-ෂර්ට් අැඳපු:

99
00:04:26,740 --> 00:04:28,976
"ජේම්ස් රොබින්සන් තමයි ජෝසෆ්!" (සිනහව)

100
00:04:29,000 --> 00:04:30,607
එයාට කථා කරන්න අවශ්‍ය වුණේ නැහැ.

101
00:04:30,631 --> 00:04:33,069
ඒත් ඕගොල්ලෝ දන්නවානේ රජවරැ තිදෙනා
පැමිෙණන කොටස?

102
00:04:33,093 --> 00:04:35,824
ඒ අය තෑගි ගේනවා, රන්, කට්ටකුමංචල් හා
කලුවැල් ලෙස.

103
00:04:35,848 --> 00:04:36,962
මේක ඇත්තටම සිදුවුණා.

104
00:04:36,986 --> 00:04:40,076
අපි බලන් සිටියදී ඒගොල්ලෝ පිළිවෙල වෙනස්
කරා,

105
00:04:40,100 --> 00:04:42,876
ඒ මොකද, අපි පසුව කුඩා දරැවාගෙන් 
ඇහුවම,

106
00:04:42,900 --> 00:04:45,776
"ඒක හරිද?" කියලා, එයා කිව්වා, 
"ඔව්, ඇයි? ඒක වැරදිද?" කියලා.

107
00:04:45,800 --> 00:04:46,876
ඒගොල්ලෝ ඒක මාරැකරා.

108
00:04:46,900 --> 00:04:48,076
ළමුන් තිදෙනා පැමිණියා,

109
00:04:48,100 --> 00:04:50,287
සිවු හැවිරිදි අය, හිසේ අත්පිස්නා 
ගැට ගහගෙන,

110
00:04:50,311 --> 00:04:51,802
ඒ අය මේ පෙට්ටි බිමින් තිබ්බා,

111
00:04:51,826 --> 00:04:53,875
පළමුවැන්නා කිව්වා,
"මම ඔබට රත්රන් ගෙනාවා."

112
00:04:53,899 --> 00:04:56,037
දෙවැන්නා කිව්වා,
"මම ඔබට කලුවැල් ගෙනාවා."

113
00:04:56,061 --> 00:04:58,065
තෙවැන්නා කිව්වා, "ෆ්රෑන්ක් මේක එව්වා."

114
00:04:58,089 --> 00:05:00,989
(සිනහව) (frankincense = කට්ටකුමංචල්)

115
00:05:10,711 --> 00:05:13,801
මේ සෑම දේටම පොදු දේ තමයි, ළමුන් 
අවදානමක් ගන්නවා කියන එක.

116
00:05:13,825 --> 00:05:16,433
දන්නේ නැතිවුණත්, උත්සාහ කරනවා.

117
00:05:16,457 --> 00:05:19,994
මම හරි නේද? ඒගොල්ලෝ වරදිනවාට 
බය නැහැ.

118
00:05:20,893 --> 00:05:24,400
මම කියන්නේ නැහැ වරද්දන එක 
නිර්මාණශීලිත්වයට සමානයි කියා.

119
00:05:24,886 --> 00:05:27,976
අපි දන්න දේ තමයි, ඔබ වරද්දන්න 
ලැස්ති නැතිනම්,

120
00:05:28,000 --> 00:05:30,367
ඔබ කවදාවත් අලුත් දෙයක් කරන්නේ නැහැ--

121
00:05:30,391 --> 00:05:32,476
ඔබ වරද්දන්න ලෑස්ති නැතිනම්.

122
00:05:32,877 --> 00:05:37,010
බොහෝ ළමුන් වැඩිහිටියන් වෙද්දි,
ඒ හැකියාව නැතිවෙලා.

123
00:05:37,406 --> 00:05:39,926
ඒ අය ඉන්නේ වරදිනවාට බය වෙලා.

124
00:05:39,950 --> 00:05:41,640
අපි අපේ ආයතන දුවන්නෙත් මේ වගේ.

125
00:05:41,664 --> 00:05:43,316
අපි වරදින එක ලැජ්ජාවක් කරනවා.

126
00:05:43,340 --> 00:05:45,642
ඒ වගේම අපි දැන් ජාතික අධ්‍යාපන පද්ධති

127
00:05:45,666 --> 00:05:48,012
දුවනවා, වරද්දන එක තමයි ඒකේ හැටියට
නරකම දේ.

128
00:05:48,700 --> 00:05:51,908
එහි ප්‍රතිඵලය තමයි අපි මිනිසුන්ව 
අධ්‍යාපනය භාවිතයෙන්

129
00:05:51,932 --> 00:05:54,223
ඔවුන්ගේ නිර්මාණශීලි හැකියාවන් 
නැති කරනවා.

130
00:05:54,247 --> 00:05:58,725
පිකාසෝ වරක් කිව්වා, සියලුම ළමයි උපදින්නේ
චිත්‍ර ශිල්පීන් ලෙස කියලා.

131
00:05:58,749 --> 00:06:01,971
ප්‍රශ්නය තමයි වයසින් වැඩෙද්දී චිත්‍ර
ශිල්පියෙක් ලෙස සිටීම අපහසු වීම.

132
00:06:01,995 --> 00:06:05,076
මම දැඩිව විශ්වාස කරන්නේ අපි 
නිර්මාණශීලිත්වයට නැඹුරැ වන්නේ නැහැ,

133
00:06:05,100 --> 00:06:06,956
අපි ඉන් ඉවතට නැඹුරැ වෙනවා කියලයි.

134
00:06:06,980 --> 00:06:08,863
අධ්‍යාපනය නිසා අපි ඉන් ඉවත් 
වෙනවා.

135
00:06:09,247 --> 00:06:10,720
ඇයි මේක මෙහෙම වෙන්නේ?

136
00:06:10,826 --> 00:06:14,907
මම මීට වසර 5 ට එහා වෙන කල් ජීවත් වුණේ
ස්ට්‍රැට්ෆර්ඩ් ඔන් ඒවන්හිදී.

137
00:06:14,931 --> 00:06:17,184
අපි එහි සිටයි ලොස් ඇන්ජලීස්
පදිංචියට ආවේ.

138
00:06:17,872 --> 00:06:20,536
ඉතින් හිතාගන්න පුළුවන් නේද ඒක කෙතරම් 
පහසු වෙනසක්ද කියලා.

139
00:06:20,560 --> 00:06:21,976
(සිනහව)

140
00:06:22,000 --> 00:06:24,376
අපි ජීවත් වුණේ ස්නිටර්ෆීල්ඩ් කියලා තැනක,

141
00:06:24,400 --> 00:06:25,651
ස්ට්‍රැට්ෆර්ඩ්වලට පිටින්.

142
00:06:25,675 --> 00:06:27,836
එතැන තමයි ෂේක්ස්පියර්ගේ තාත්තා ඉපදුණේ.

143
00:06:28,082 --> 00:06:30,457
ඔබට අදහසක් පහළ වුණාද? මට එහෙම වුණා.

144
00:06:30,481 --> 00:06:33,076
ෂේක්ස්පියර්ට පියෙක් හිටියා කියලා
හිතෙන්නේ නෑ නේද?

145
00:06:33,100 --> 00:06:36,976
ඒ මොකද, ෂේක්ස්පියර්ව ළමයෙක් විදියට 
අපි හිතන්නෙන් නැති නිසා, එහෙම නේද?

146
00:06:37,000 --> 00:06:38,567
වයස අවුරැදු හතක ෂේක්ස්පියර්?

147
00:06:38,591 --> 00:06:39,840
මට ඒක එහෙම හිතුණේ නැහැ.

148
00:06:39,864 --> 00:06:41,548
යම් අවධියක එයා වයස හත පහු කළා.

149
00:06:41,572 --> 00:06:43,882
එයා කාගේ හරි ඉංග්‍රීසි පංතියක 
ඉන්න ඇති නේද?

150
00:06:43,906 --> 00:06:50,693
(සිනහව)

151
00:06:50,717 --> 00:06:52,046
ඒක කෙතරම් කරදරයක් වේවිද?

152
00:06:52,070 --> 00:06:55,070
(සිනහව)

153
00:06:59,729 --> 00:07:01,124
"තව උත්සාහ කරන්න."

154
00:07:01,144 --> 00:07:04,688
(සිනහව)

155
00:07:05,232 --> 00:07:08,476
ෂේක්ස්පියර්ගේ තාත්තා එයාව නින්දට යවනවා,
"දැන්මම ඇඳට යන්න!

156
00:07:09,290 --> 00:07:10,628
ඔය පැන්සල පැත්තකින් තියන්න."

157
00:07:10,652 --> 00:07:11,726
(සිනහව)

158
00:07:11,750 --> 00:07:13,305
"නවත්තන්න ඔය කථා කරන විදිය."

159
00:07:13,329 --> 00:07:17,220
(සිනහව)

160
00:07:17,244 --> 00:07:19,698
"ඒකට අපේ ඔළුව අවුල් වෙනවා."

161
00:07:19,698 --> 00:07:23,715
(සිනහව)

162
00:07:23,739 --> 00:07:29,077
අපි ස්ට්‍රැට්ෆර්ඩ් සිට ලොස් ඇන්ජලීස් වලට
පදිංචිය මාරැ කරා.

163
00:07:29,101 --> 00:07:31,542
මම කැමතියි ඒ මාරැව ගැන වචනයක් කියන්න.

164
00:07:31,566 --> 00:07:32,976
මගේ පුතා එන්න කැමති වුණේ නෑ.

165
00:07:33,000 --> 00:07:35,976
මට දරැවෝ දෙන්නයි;
පුතාට දැන් 21 යි, දුවට 16යි.

166
00:07:36,000 --> 00:07:38,044
පුතා අකැමැති වුණා ලොස් ඇන්ජලීස් එන්න.

167
00:07:38,068 --> 00:07:41,024
එයා එහෙට කැමතියි ඒත් එයාට පෙම්වතියක්
හිටියා එංගලන්තයේ.

168
00:07:41,048 --> 00:07:44,648
ඒ පරම ආදරිය වූ සේරා.

169
00:07:44,761 --> 00:07:46,136
එයා ඇය හඳුනගෙන මාසයයි.

170
00:07:46,160 --> 00:07:47,510
(සිනහව)

171
00:07:47,534 --> 00:07:49,790
ඒත් දෙන්නා සිවුවැනි සංවත්සරයත් සමරලයි
හිටියේ,

172
00:07:49,814 --> 00:07:52,753
මොකද වයස 16දී මේක දිගු කාලයක්.

173
00:07:52,777 --> 00:07:54,438
එයා ගුවන් යානයේදී හිටියේ දුකෙන්.

174
00:07:54,462 --> 00:07:56,923
"මට ඇය වගේ කෙනෙක් ආයෙත් 
හමු වන්නේ නෑ." ඔහු කිව්වා.

175
00:07:56,947 --> 00:07:59,325
ඇත්තටම අපි නම් ඒ ගැන සතුටු වුණා.

176
00:07:59,349 --> 00:08:02,249
(සිනහව)

177
00:08:07,395 --> 00:08:10,276
මොකද අපි රටින් පිට වෙන්න ප්‍රධානතම හේතුව
වුණේ ඇයයි.

178
00:08:10,300 --> 00:08:13,300
(සිනහව)

179
00:08:16,059 --> 00:08:18,401
ඒත් යමක් හිතට වදිනවා ඇමෙරිකාවේ පදිංචි 
වුණාමත්

180
00:08:18,425 --> 00:08:19,791
ලෝකය වටා සංචාරය කරාමත්.

181
00:08:19,815 --> 00:08:23,193
ලෝකයේ සෑම තැනකම විෂයයන්ගේ
සාපෙක්ෂ වැදගත්කම එක සමානයි.

182
00:08:23,537 --> 00:08:25,492
හැම එකකම. කොහේ ගියත්.

183
00:08:25,516 --> 00:08:27,786
ඔබ සිතයි ඒක එහෙම නෙවෙයි කියා, ඒත් ඒක
එහෙම තමයි.

184
00:08:27,810 --> 00:08:29,776
ඉහළින්ම තිබෙනවා ගණිතය හා භාෂාවන්,

185
00:08:29,800 --> 00:08:32,234
ඊළඟට මානව අංශ විෂයයන්,
පහළින්ම කලා විෂයයන්.

186
00:08:32,258 --> 00:08:33,376
ලෝකයේ සෑම තැනකම.

187
00:08:33,400 --> 00:08:37,495
සෑම පද්ධතියකම කලා විෂයයන් අතරත්
සාපේක්ෂ වැදගත්කමක් තිබෙනවා.

188
00:08:37,519 --> 00:08:40,376
පාසල්වල චිත්‍ර හා සංගීතයට වැඩි වැදගත්කමක් 
ලැබෙනවා

189
00:08:40,400 --> 00:08:41,567
නාට්‍ය හා නර්ථනයට වඩා.

190
00:08:41,591 --> 00:08:43,847
ලෝකයේ කොහෙවත් අධ්‍යාපන පද්ධතියක් නැහැ,

191
00:08:43,871 --> 00:08:45,929
හැමදාම ළමුන්ට නර්ථනය උගන්වන

192
00:08:45,953 --> 00:08:48,000
අපි ඒගොල්ලන්ට ගණිතය උගන්වනවා වගේ. ඒ අැයි?

193
00:08:48,524 --> 00:08:51,225
ඇයි බැරි? මේක වඩා වැදගත් ප්‍රශ්නයක්.

194
00:08:51,249 --> 00:08:53,552
මම හිතන්නේ ගණිතය ගොඩක් වැදගත් 
නර්ථනයත් ඒ වගේමයි.

195
00:08:53,576 --> 00:08:56,476
ඔවුන්ට ඉඩ දෙනවා නම් ළමුන් හැම තිස්සේම
නටයි. අපි හැමෝම එහෙමයි.

196
00:08:56,500 --> 00:08:58,976
අපි හැමෝටම සිරුරක් තිබෙනවා නේද?
මට යමක් අමතක වුණාද?

197
00:08:59,000 --> 00:09:02,338
(සිනහව)

198
00:09:02,510 --> 00:09:04,845
ඇත්තටම, ළමුන් වයසින් වැඩෙද්දි 
සුදුවන දේ තමයි,

199
00:09:04,869 --> 00:09:07,637
අපි ඒ අයට ඉණෙන් ඉහළට ක්‍රමානුකූලව
අධ්‍යාපනය ලබා දෙනවා.

200
00:09:07,661 --> 00:09:09,286
ඊළඟට හිසට අවධානය දෙනවා.

201
00:09:09,310 --> 00:09:10,800
ඒකෙත් එක පැත්තකට වැඩිපුර.

202
00:09:11,319 --> 00:09:13,976
ඔබ පිටසක්වළ ජීවියෙකු හැටියට අධ්‍යාපනය
දිහා බලලා,

203
00:09:14,000 --> 00:09:16,976
ඇහුවොත්, "පොදු අධ්‍යාපනය කුමක් සඳහාද?"
කියා,

204
00:09:17,000 --> 00:09:19,776
මෙකේ ප්‍රතිඵලය අනුව ඔබ නිගමනය කරයි

205
00:09:19,800 --> 00:09:21,176
මේකෙදි සාර්ථක වන්නේ

206
00:09:21,200 --> 00:09:22,976
කරන්න නියම දේ කරන අය,

207
00:09:23,000 --> 00:09:25,731
ඒ අයට තමයි ලකුණු ලැබෙන්නේ,
ඒ අය තමයි ජය ගන්නේ--

208
00:09:25,755 --> 00:09:29,094
ඔබට නිගමනය කරන්න වේවි, පොදු අධ්‍යාපනයේ 
අරමුණ තමයි,

209
00:09:29,118 --> 00:09:30,215
ලෝකය පුරා,

210
00:09:30,239 --> 00:09:32,192
විශ්ව විද්‍යාල මහාචාර්යවරැ බිහි කරන එක.


211
00:09:32,216 --> 00:09:33,527
එහෙම නේද?

212
00:09:33,551 --> 00:09:35,534
ඒ අය තමයි ඉහළටම යන්නේ.

213
00:09:35,558 --> 00:09:37,737
ඇත්තටම මමත් එහෙම කෙනෙක් වෙලා හිටියා.

214
00:09:37,761 --> 00:09:40,397
(සිනහව)

215
00:09:40,421 --> 00:09:43,522
මම සරසවි මහාචාර්යවරැන්ට කැමතියි ඒත්

216
00:09:43,546 --> 00:09:45,021
අපි ඒ අයට සැලකිය නොයුතුයි,

217
00:09:45,045 --> 00:09:47,976
මනුෂ්‍ය ජයග්‍රහණවල ඉහළම දේ ලෙස.

218
00:09:48,000 --> 00:09:49,976
ඒ අය එක්තරා ජීවී කොට්ඨාශයක් පමණයි,

219
00:09:50,000 --> 00:09:51,560
වෙනස් ජීවි කොට්ඨාශයක්.

220
00:09:51,584 --> 00:09:54,882
ඒත ඒ අයගේ තරමක අමුත්තක් තිබෙනවා, මම 
මේක කියන්නේ ඒ අයට තිබෙන ආදරයට,

221
00:09:54,906 --> 00:09:57,876
මගේ අත්දැකීමේ හැටියට මහාචාර්යවරැ ළඟ 
යම් අමුත්තක් තිබෙනවා--

222
00:09:57,900 --> 00:10:00,576
හැම කෙෙනක්ම නෙවෙයි ඒත් බොහෝ දෙනා
ජීවත් වන්නේ තමන්ගේ ඔළුවේ.

223
00:10:00,600 --> 00:10:03,163
ඒ අය ඒ කොටසේ ජීවත් වන්නේ ඒකත් 
පැත්තකට බර වෙලා.

224
00:10:03,495 --> 00:10:06,869
එක් පැත්තකින් බැලුවම ඒගොල්ලන්ට 
සිරැරක් නැහැ වගේ.

225
00:10:06,893 --> 00:10:10,106
ඒ අය සිරැර දිහා බලන්නේ හිස එහා 
මෙහා ගෙනයන්න තිබෙන වාහනයක් වගේ.

226
00:10:10,106 --> 00:10:16,176
(සිනහව)

227
00:10:16,200 --> 00:10:17,216
එහෙම නෙවෙයිද?

228
00:10:17,240 --> 00:10:19,462
ඒක තමන්ගේ හිස රැස්වීම්වලට ගෙනයන්න 
තිබෙන විදිය.

229
00:10:19,486 --> 00:10:22,022
(සිනහව)

230
00:10:25,022 --> 00:10:28,852
ඔබට මනෝකාය අත්දැකීම් පිළිබඳ 
සාක්ෂි අවශ්‍ය නම්,

231
00:10:28,876 --> 00:10:32,362
යන්න ජේ‍්‍යෂ්ඨ විද්වතුන්ගේ නේවාසික
සමුළුවකට,

232
00:10:32,386 --> 00:10:34,629
එහි අවසන් දා රෑ ඩිස්කෝ නැටුමට යන්න.

233
00:10:34,653 --> 00:10:37,454
(සිනහව)

234
00:10:37,478 --> 00:10:38,834
එතකොට ඔබ එය දකීවි.

235
00:10:38,858 --> 00:10:42,976
වැඩිහටි පිරිමි හා ගැහැණු කෙළවරක් නැතිව
ඇඹරෙනවා, තිත අල්ලගන්න බැරුව.

236
00:10:43,000 --> 00:10:45,867
(සිනහව)

237
00:10:45,891 --> 00:10:49,216
ඒක ඉවරයක් වෙනකල් බලා ඉන්නවා ගෙදර ගිහින්
ඒ ගැන ලිපියක් ලියන්න.

238
00:10:49,240 --> 00:10:51,144
(සිනහව)

239
00:10:51,168 --> 00:10:55,011
අපේ අධ්‍යාපන පද්ධතිය ගොඩනැඟිලා තිබෙන්නේ 
ශාස්ත්‍රීය හැකියාව යන අදහස මතයි.

240
00:10:55,035 --> 00:10:56,276
ඒකට හේතුවක් තිබෙනවා.

241
00:10:56,300 --> 00:10:59,856
ලෝකය වටා පොදු අධ්‍යාපන පද්ධතියක්
තිබුණේ නැහැ,

242
00:10:59,880 --> 00:11:01,986
19 වැනි ශතවර්ෂයට පෙර.

243
00:11:02,010 --> 00:11:04,967
ඒසියල්ල බිහි වුණේ කාර්මිකකරණයේ
අවශ්‍යතාවය පිරිමැසීමටයි.

244
00:11:05,269 --> 00:11:07,432
ඒ නිසා මේ උස් පහත් භේදයට අදහස් දෙකක්
මූලිකයි.

245
00:11:07,456 --> 00:11:12,053
පළමුව, රැකියාවට ප්‍රයෝජන විෂයයන් තිබුණේ
ඉහළින්.

246
00:11:12,077 --> 00:11:14,108
බොහෝවිට ඔබව කරුණාවෙන් 
ඉවත් කරන්න ඇති,

247
00:11:14,132 --> 00:11:17,066
කුඩා කල පාසලේදී, ඔබ කැමති දේවල්වලින්,

248
00:11:17,090 --> 00:11:20,476
හේතු වශයෙන් කියලා එයින් රැකියාවක් 
නොලැබන බව. ඒක නිවැරදියිද?

249
00:11:20,500 --> 00:11:22,881
සංගීතය ඉගෙන ගන්න එපා, ඔබ සංගීතඥයෙක් 
වෙන්නේ නැහැ;

250
00:11:22,905 --> 00:11:24,706
චිත්‍ර එපා, ඔබ ශිල්පියෙක් වන්නේ නෑ.

251
00:11:24,730 --> 00:11:28,150
කාරුණික අවවාද--ඒත් දැන්, ගැඹුරැ 
වැරැද්දක්.

252
00:11:28,174 --> 00:11:30,319
මුලු ලොවම විප්ලවයක ගිලිලා.

253
00:11:30,343 --> 00:11:32,440
දෙවැන්න තමයි ශාස්ත්‍රීය හැකියාව,

254
00:11:32,464 --> 00:11:35,349
එය අපි බුද්ධිමත්බව ගැන සිතන ආකාරයට
බලපෑම් කරනවා,

255
00:11:35,373 --> 00:11:38,276
හේතුව, සරසවි මඟින් පද්ධතිය සැකසුණේ
ඒ ප්‍රතිරූපයට අදාළවයි.

256
00:11:38,300 --> 00:11:41,794
අපි හිතලා බැලුවොත්, ලෝ වටාම පොදු 
අධ්‍යාපනය

257
00:11:41,818 --> 00:11:44,044
විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රවේශය වෙනුවෙන් සැකසුණු 
එකක්.

258
00:11:44,068 --> 00:11:46,401
ඒකේ ප්‍රතිඵලය තමයි බොහෝ හැකියාවන් වැඩි,

259
00:11:46,425 --> 00:11:48,860
ඉතා දක්ෂ, නිර්මාණශීලී අය 
හිතන්නේ එහෙම නෑ කියලා,

260
00:11:48,884 --> 00:11:51,022
ඒ මොකද ඒ අය පාසලේදී දක්ෂතාවය
පෙන්වූ දෙය

261
00:11:51,046 --> 00:11:53,154
එක්කෝ අගය කළේ නැහැ, නැතිනම්
ලැජ්ජාවට පත් කරා.

262
00:11:53,383 --> 00:11:55,679
අපි මේක තව දුරටත් කරගෙන යන එක
හොඳ දෙයක් නෙවෙයි.

263
00:11:55,703 --> 00:11:58,167
UNESCO සංවිධානය කියන ආකාරයට,
මීළඟ වසර 30 තුළ,

264
00:11:58,191 --> 00:12:01,001
ලෝ වටා බොහෝ දෙනෙක් උපාධි ලබනවා

265
00:12:01,025 --> 00:12:03,571
අධ්‍යාපනය තුළින් මෙතෙක් ඉතිහාසයේ
ලැබුවාට වඩා වැඩියෙන්.

266
00:12:03,595 --> 00:12:07,276
ඒකට හේතුව අපි කථා කරපු සියලු දේවල්වල
එකතුව--

267
00:12:07,300 --> 00:12:10,348
තාක්ෂණය හා එමඟින් කාර්යයන්හි සිදු කරන
වෙනස, ජනවිකාශනය

268
00:12:10,372 --> 00:12:12,176
හා ජනගහනයේ විශාල වැඩිවීම.

269
00:12:12,200 --> 00:12:15,065
එකවරම උපාධිවලට තිබෙන වටිනාකම 
නැති වෙනවා.

270
00:12:15,089 --> 00:12:16,469
ඒක අැත්ත නෙවෙයිද?

271
00:12:16,723 --> 00:12:19,476
මම ඉගෙන ගන්න කාලේ, උපාධියක් තිබුණා
නම්, රැකියාවක් ලැබෙනවා.

272
00:12:19,500 --> 00:12:22,276
ඔබට රැකියාවක් තිබුණේ නැතිනම් ඒ කියන්නේ
ඔබට ඒක අනවශ්‍ය වුණා.

273
00:12:22,300 --> 00:12:24,976
මට නම් ඇත්තටම ඕනෑ වුණේ නැහැ. (සිනහව)

274
00:12:25,000 --> 00:12:29,074
ඒත් දැන් උපාධි තිබෙන ළමුන්

275
00:12:29,098 --> 00:12:32,143
බොහෝ වෙලාවට ගෙදර යනවා වීඩියෝ ගේම්
ගහන්න,

276
00:12:32,167 --> 00:12:35,365
හේතුව කලින් උපාධියක් ඉල්ලූ රැකියාවල දැන්
ඉල්ලන්නේ පශ්චාත් උපාධි,

277
00:12:35,389 --> 00:12:37,176
ඒ තැන්වල දැන් ඉල්ලන්නේ ආචාර්ය උපාධි.

278
00:12:37,200 --> 00:12:38,400
එය ශාස්ත්‍රීය උද්ධමනයේ ක්‍රියාවලියක්.

279
00:12:38,400 --> 00:12:41,400
එයින් හැඟෙන්නේ මුළු අධ්‍යපන සැලැස්මම

280
00:12:41,400 --> 00:12:42,833
අපේ කකුල් යට දෙදරනවා කියන එක.

281
00:12:42,857 --> 00:12:45,477
අපි බුද්ධිමත්බව ගැන බලන විදියට විප්ලවීය
වෙනසක් අවශ්‍යයි.

282
00:12:45,501 --> 00:12:47,496
අපි බුද්ධිමත්භාවය ගැන දේවල් තුනක් දන්නවා.

283
00:12:47,520 --> 00:12:48,747
එක, ඊට විවිධත්වයක් තිබීම.

284
00:12:48,771 --> 00:12:51,776
අපි ලෝකය අත්විඳින සෑම ආකාරයකටම අපි 
ලෝකය ගැන හිතනවා.

285
00:12:51,800 --> 00:12:54,776
දෘෂ්ටිය මුල්කර හිතනවා, ඇසීම මුල්කර
හිතනවා, දැනීම මුල්කර හිතනවා.

286
00:12:54,800 --> 00:12:57,101
අමූර්ත දේ මුල් කර හිතනවා, චලනය
මුල් කර හිතනවා.

287
00:12:57,246 --> 00:12:59,000
දෙවනුව, බුද්ධිමත්බව වෙනස් වන දෙයක්.

288
00:12:59,587 --> 00:13:01,976
අපි මිනිස් මොළයේ අන්තර්ක්‍රියා බැලූ විට,

289
00:13:02,000 --> 00:13:04,976
ඊෙය් දවසේ ඉදිරිපත් කිරීම් කිහිපයකින් 
අහන්න ලැබුණා වගේ,

290
00:13:05,000 --> 00:13:06,976
බුද්ධිමත්බව අපූරැ අන්තර්ක්‍රියා සහිතයි.

291
00:13:07,000 --> 00:13:09,238
මොළය පෙට්ටි වලට බෙදිලා නැහැ.

292
00:13:09,873 --> 00:13:12,976
ඇත්තටම නිර්මාණශීලිත්වය--
මම අර්ථ දක්වන්නේ ඒක ක්‍රියාවලියක්

293
00:13:13,000 --> 00:13:15,325
වටිනාකමක් තිබෙන නැවුම් අදහස්
ඇති කරගන්නා--

294
00:13:15,349 --> 00:13:18,001
එය බොහෝ විට සිදු වන්නේ අන්තර්ක්‍රියා නිසා

295
00:13:18,025 --> 00:13:21,025
දේවල් දිහා විවිධාකාර ලෙස බැලීමෙන්
ඇතිවන.

296
00:13:22,310 --> 00:13:25,976
දන්නවාද, මොළයේ කොටස් දෙක යා කරන 
ස්නායු කඳක් තිබෙනවා

297
00:13:26,000 --> 00:13:27,491
ඒකට කියන්නේ කෝපස් කැලෝසම්.

298
00:13:27,515 --> 00:13:28,781
ඒක ස්ත්‍රීන්ගේ වඩා ඝනයි.

299
00:13:29,088 --> 00:13:30,829
ඊයේ හෙලන්ගේ කථාව මතක් කළොත්,

300
00:13:30,853 --> 00:13:33,976
ඒක වෙන්න ඇති ස්ත්‍රීන්ට වඩා හොඳින් 
එක වර බොහෝ දේ කළ හැක්කේ.

301
00:13:34,000 --> 00:13:35,817
ඕගොල්ලෝ එහෙම කරනවා, නැද්ද?

302
00:13:35,841 --> 00:13:39,048
මේ ගැන ගොඩක් පර්යේෂණ තිබුණත්
මම ඒක දන්නේ මගේ පෞද්ගලික ජීවිතයෙන්.

303
00:13:39,738 --> 00:13:44,976
මගේ බිරිඳ ගෙදර උයනවා නම්--
වාසනාවකට නිතර එහෙම කරන්නේ නැහැ.

304
00:13:45,000 --> 00:13:47,854
(සිනහව)

305
00:13:47,878 --> 00:13:50,376
එයා ඇතැම් දේවල් වලට දක්ෂයි,
ඒත් එයා උයනවා නම්,

306
00:13:50,400 --> 00:13:52,276
ඒ අතරම දුරකථනයෙන් කථා කරනවා,

307
00:13:52,300 --> 00:13:54,856
දරැවන්ට කථා කරනවා, සිවිලිමේ තීන්ත ගානවා,

308
00:13:54,880 --> 00:13:57,976
විවෘත හෘද සැත්කමක් කරනවා.

309
00:13:58,000 --> 00:14:00,976
මම උයනවා නම්, දොර වහලා; දරුවෝ එළියට 
දමලා,

310
00:14:01,000 --> 00:14:03,976
දුරකථනය පැත්තකින් තියලා, බිරිඳ ආවොත් මට 
තරහා යනවා.

311
00:14:04,000 --> 00:14:07,071
මම කියනවා, "ෙටරි, කරුණාකරලා අහන්න, මම 
මෙතන බිත්තරයක් බදිනවා."

312
00:14:07,095 --> 00:14:13,825
(සිනහව)

313
00:14:14,254 --> 00:14:15,454
"මට ඉන්න දෙන්න."

314
00:14:15,478 --> 00:14:17,198
(සිනහව)

315
00:14:17,222 --> 00:14:19,721
ඔබ අර පරණ දාර්ශනික කථාව දන්නවාද,

316
00:14:19,745 --> 00:14:22,998
ඒ කිව්වේ, කැළයක ගසක් වැටිලා ඒක කාටත්
ඇසුණේ නැතිනම්, ඒක වුණාද කියන එක?

317
00:14:23,252 --> 00:14:24,581
ඒක මතකද?

318
00:14:24,605 --> 00:14:27,014
මම අපූරැ ටී-ෂර්ට් එකක් ළඟදී දැක්කා
මෙෙහම ගහපු,

319
00:14:27,038 --> 00:14:30,976
"මිනිසෙක් කැළයකදී තමන්ෙග් හිතේ තිබෙන දේ
කියද්දි කිසිම කාන්තාවකට එය නොඇසුණි නම්,

320
00:14:31,000 --> 00:14:32,396
ඔහු කියපු දේ ඒත් වැරදියිද?"

321
00:14:32,420 --> 00:14:38,026
(සිනහව)

322
00:14:39,976 --> 00:14:41,976
බුද්ධිමත්බව ගැන තෙවැන්න තමයි,

323
00:14:42,000 --> 00:14:43,369
එය වෙන් ව හඳුනා ගත හැකියි.

324
00:14:43,754 --> 00:14:46,327
මම අලුත් පොතක් ලියනවා මේ දවස්වල, 
නමින් "එපිෆනි",

325
00:14:46,351 --> 00:14:48,825
ඒකට පදනම කිහප දෙනෙකු සමඟ කළ 
සම්මුඛ සාකච්ඡා

326
00:14:48,849 --> 00:14:50,769
ඔවුන් තමන්ගේ දක්ෂතා හඳුතා ගත් ආකාරය.

327
00:14:50,793 --> 00:14:52,963
ඒ අය එතැනට පැමිණි ආකාරය මට 
සිත්ගන්නාසුලුයි.

328
00:14:52,986 --> 00:14:56,176
ඒක පටන් ගත්තේ අපූරැ කාන්තාවක් සමඟ ඇතිවූ
කථා බහකින්

329
00:14:56,200 --> 00:14:58,876
බොහෝ දෙනා අහලා නැති කෙනෙක්, 
ජිලියන් ලින්.

330
00:14:58,900 --> 00:15:00,530
අහලා තිබෙනවාද ඇය ගැන? සමහර අය.

331
00:15:00,554 --> 00:15:03,076
ඈ නැටුම් රචනා කරන්නියක්,
හැමෝම ඒ නිර්මාණ හඳුනනවා.

332
00:15:03,100 --> 00:15:05,101
ඒ "කැට්ස්" හා "ෆැන්ටම් ඔෆ් ද ඔපෙරා."

333
00:15:05,125 --> 00:15:06,103
ඈ අපූරැයි.

334
00:15:06,127 --> 00:15:08,273
මම "ද රෝයල් බැලේ" හි මණ්ඩලයේ සිටි
බව

335
00:15:08,297 --> 00:15:09,498
ඕගොල්ලන්ට පේනවා ඇති.

336
00:15:09,522 --> 00:15:11,922
ජිලියන් සහ මම දිනක් දවල් කෑමට ගියා.
මම කිව්වා,

337
00:15:12,047 --> 00:15:13,847
"ඔයා කොහොමද නැටුමට යොමු වුණේ?"

338
00:15:13,976 --> 00:15:14,976
ඒක සිත්ගන්නාසුලුයි.

339
00:15:15,000 --> 00:15:17,350
ඇය පාසලේදී ගොඩක් අසාර්ථක වෙලා.

340
00:15:17,374 --> 00:15:20,976
1930 ගණන් වලදී මේ පාසල ඇගේ දෙමව්පියන්ට 
ලියලා තිබෙනවා,

341
00:15:21,000 --> 00:15:23,000
"අපි හිතන්නේ ජිලියන්ට ඉගෙනීමේ ආබාධයක්."

342
00:15:23,024 --> 00:15:25,166
ඇයට අවධානයෙන් සිටීමට නොහැකි වුණා,
දඟලනවා.

343
00:15:25,190 --> 00:15:28,480
දැන් නම් කියයි ඇයට ADHD තිබෙනවා කියලා. 
එහෙම නේද?

344
00:15:28,504 --> 00:15:32,563
ඒත මේ 1930 ගණන්, එතකොට ADHD 
නිපදවලා තිබුණේ නැහැ.

345
00:15:32,587 --> 00:15:34,976
ඒක යොදා ගන්න පුළුවන් ලෙඩක් නෙවෙයි
එතකොට.

346
00:15:35,000 --> 00:15:37,737
(සිනහව)

347
00:15:37,761 --> 00:15:39,821
ඒ අය දන්නේ නෑ ඒ ලෙඩේ හැදෙන්න
පුළුවන් කියා.

348
00:15:39,845 --> 00:15:41,979
(සිනහව)

349
00:15:43,305 --> 00:15:46,305
ඈ ගියා විශේෂඥයෙක් හමුවන්න.

350
00:15:46,305 --> 00:15:50,027
ඔක් ලී පනෙල සහිත කාමරයක ඈ සිටියා 
ඇගේ මව සමඟ,

351
00:15:50,051 --> 00:15:52,528
කෙළවරේ පුටුවක ඇයව වාඩි කරා,

352
00:15:52,552 --> 00:15:56,191
විනාඩි 20 ක් ඈ ඇගේ අත්ල උඩ වාඩිවී සිටියා, 
ඇගේ මව මේ කෙනා සමඟ කථා කරන තෙක්,

353
00:15:56,215 --> 00:15:58,543
ජිලියන්ට පාසලේ තිබෙන ප්‍රශ්න ගැන.

354
00:15:58,567 --> 00:16:02,244
ඇය අනිත් අයට බාධා කරනවා; ගෙදර වැඩ 
හැම තිස්සෙම පරක්කුයි වගේ දේවල්,

355
00:16:02,268 --> 00:16:03,364
වයස අටක දැරියක්.

356
00:16:03,388 --> 00:16:06,443
ඊට පස්සේ දොස්තර ජිලියන් ළඟ වාඩි 
වෙලා කිව්වා,

357
00:16:06,467 --> 00:16:09,172
"මම අහගෙන හිටියා ඔයාගේ අම්මා මට
කියපු දේවල්,

358
00:16:09,196 --> 00:16:10,815
මට දැන් තනිවම ඇයට කථා කරන්න ඕනෑ.

359
00:16:10,839 --> 00:16:13,215
මෙතන ඉන්න. අපි අාපසු එනවා; වැඩි වෙලා 
යන්නේ නැහැ."

360
00:16:13,239 --> 00:16:15,564
එයාව ඉන්දලා ඒ දෙන්නා පිට වුණා.

361
00:16:15,588 --> 00:16:17,224
ඒත් කාමරයෙන් පිටවෙද්දි,

362
00:16:17,248 --> 00:16:19,748
ඔහු ඔහුගේ මේසය මත තිබූ ගුවන් විදුලිය
ක්‍රියාත්මක කරා.

363
00:16:20,342 --> 00:16:23,772
එළියට ගියාම ඔහු ඇගේ අම්මාට කිව්වා, 
"ඔහොම හිටගෙන ඇය දිහා බලන්න." කියලා.

364
00:16:24,000 --> 00:16:26,991
ඒ දෙන්නා කාමරයෙන් පිට වුණු විගසම,

365
00:16:27,015 --> 00:16:29,499
ඇය නැඟිටලා සංගීතයට නටන්න ගත්තා.

366
00:16:29,523 --> 00:16:32,976
දෙන්නා විනාඩි කිහිපයක් ඈ දිහා බලාගෙන
සිටියා. ඔහු ඇගේ මවට කිව්වා,

367
00:16:33,000 --> 00:16:36,976
"ලින් මහත්මිය, ජිලියන්ට අසනීපයක් නැහැ.
ඇය නැටුම් ශිල්පිනියක්.

368
00:16:37,000 --> 00:16:38,976
ඇයව නැටුම් පාසලකට යවන්න."

369
00:16:39,000 --> 00:16:40,976
මම ඇහුවා, "ඉතින් මොකද වුණේ?"

370
00:16:41,000 --> 00:16:43,976
ඇය කිව්වා, "ඈ ඒක කරා. ඒක කෙතරම් අපූරැ 
දෙයක් වුණාද.

371
00:16:44,000 --> 00:16:46,753
අපි එහි කාමරයක් ඇතුළට ගියා, එතැන 
ඔක්කොම හිටියේ මම වගේ අය.

372
00:16:46,777 --> 00:16:48,976
එක තැනක ඉන්න බැරි අය.

373
00:16:49,000 --> 00:16:53,587
හිතන වෙලාවට චලනයක් අවශ්‍ය අය."
හිතන වෙලාවට චලනයක් අවශ්‍ය අය

374
00:16:53,746 --> 00:16:57,376
ඒ අය බැලේ ඉගෙන ගත්තා, ටැප්, ජෑස් ඉගෙන
ගත්තා, නූතන හා සමකාලීන නැටුම් කරා.

375
00:16:57,400 --> 00:17:00,220
පසුව ඇය "රෝයල් බැලේ ස්කූල්" එකට 
ඉදිරිපත් වුණා;

376
00:17:00,244 --> 00:17:03,543
ඇය හුදකලා ශිල්පිනියක් වුණා; Royal Ballet
School හි විශිෂ්ටව වැඩ කරා.

377
00:17:03,567 --> 00:17:06,175
පසුව එයින් උපාධිය ලැබූ පසු

378
00:17:06,200 --> 00:17:08,175
"ජිලියන් ලින් නර්ථන සමාගම" ඇරඹුවා,

379
00:17:08,180 --> 00:17:09,583
අැන්ඩෘ ලොයිඩ් වෙබර් හමු වුණා.

380
00:17:09,583 --> 00:17:10,977
අැය වගකීම දැරුවා

381
00:17:11,001 --> 00:17:14,147
ඉතිහාසයේ තිබූ සාර්ථකම සංගීතමය නාට්‍ය
සමහරකට,

382
00:17:14,172 --> 00:17:17,244
ඇය මිලියන සංඛ්‍යාවකට සතුට බෙදලා තිබෙනවා,
ඒ වගේම ඇය කෝටිපතයෙක්.

383
00:17:17,269 --> 00:17:21,339
වෙන කෙනෙක් වුණා නම් ඇයට බෙහෙත් දීලා කියනවා
සංසුන් වන්න කියලා.

384
00:17:21,364 --> 00:17:28,146
(අත්පොළසන්)

385
00:17:28,575 --> 00:17:30,176
ඒ සිද්ධියෙන් තෙරුම් යන දේ තමයි:

386
00:17:30,200 --> 00:17:31,976
ඇල් ගෝර් කථා කරා කලින් දා රෑ

387
00:17:32,000 --> 00:17:36,269
පරිසර විද්‍යාව හා රේෂල් කාසන් විසින් ඇති
කරපු විප්ලවය ගැන.

388
00:17:37,111 --> 00:17:39,277
මම හිතන්නේ අපේ අනාගතයට තිබෙන එකම
බලාපොරොත්තුව

389
00:17:39,301 --> 00:17:43,134
මිනිස් පරිසරය ගැන අලුත් සංකල්පයක් 
භාවිතයට ගැනීම,

390
00:17:43,158 --> 00:17:45,976
එහි අරඹා ප්‍රතිනිර්මාණය කිරීම

391
00:17:46,000 --> 00:17:47,976
මිනිස් හැකියාවේ සරැබව.

392
00:17:48,000 --> 00:17:51,499
අපේ අධ්‍යාපන පද්ධතිය අපේ සිත් සූරා කා
තිබෙනවා,

393
00:17:51,523 --> 00:17:54,799
අපි සම්පත් සඳහා පොළොව සූරා කන
ආකාරයටම.

394
00:17:55,188 --> 00:17:57,672
අනාගතයේදී ඒක හරි යන්නේ නැහැ.

395
00:17:57,696 --> 00:17:59,976
අපි නැවත සකස් කළ යුතුයි මූලධර්ම

396
00:18:00,000 --> 00:18:01,968
අපේ ළමුන්ගේ ඉගෙනීමට පදනම් වන.

397
00:18:02,087 --> 00:18:04,761
ජෝනස් සෝල්ක් වරක් කියූ වටිනා කියමනක්
තිබෙනවා,

398
00:18:04,785 --> 00:18:09,824
"පෘථිවියෙන් සියලුම කෘමීන් අතුරැදහන්
වුවොත්,

399
00:18:09,848 --> 00:18:12,689
තව අවුරැදු 50 දී පෘථිවිය ජීවීන්ගෙන් තොර
වේවි.

400
00:18:13,688 --> 00:18:16,760
මනුෂ්‍යයින් පෘථිවියෙන් අතුරැදහන් වූවොත්,

401
00:18:16,784 --> 00:18:19,418
අවුරැදු 50 දී සියලුම ජීවීන් වැජඹේවි."

402
00:18:20,244 --> 00:18:21,529
ඔහු නිවැරදියි.

403
00:18:22,291 --> 00:18:25,925
TED සමරන්නේ මිනිස් පරිකල්පනය නම් තිළිණයයි.

404
00:18:26,417 --> 00:18:28,488
අපි ප්‍රවේශම් විය යුතුයි,

405
00:18:28,512 --> 00:18:30,767
මේ තිළිණය බුද්ධිමත්ව භාවිතා කිරීමට

406
00:18:30,791 --> 00:18:34,020
එමඟින් අපි කථා කළ ඇතැම් සිද්ධි 
මග හරවා ගැනීමට.

407
00:18:34,044 --> 00:18:37,976
ඒක කරන්න පුළුවන් එකම විදිය තමයි අපේ 
නිර්මාණශීලී හැකියාවක් දකින එක

408
00:18:38,000 --> 00:18:39,610
ඒවායේ නියම වටිනාකමින්

409
00:18:39,634 --> 00:18:42,816
ඒ වගේම අපේ ළමුන් අපේ බලාපොරොත්තුව
ලෙස දකින එක.

410
00:18:42,840 --> 00:18:45,238
අපේ කාර්යය ඔවුුන්ගේ සෑම අංශයකටම
අධ්‍යාපනය දීමයි,

411
00:18:45,262 --> 00:18:46,746
ඒ අයට මේ අනාගතයට මුහුණ දීමට.

412
00:18:46,770 --> 00:18:48,976
අපි මේ අනාගතය දකින්න නොසිටින්න
පුළුවන්,

413
00:18:49,000 --> 00:18:50,430
ඒත් ඒ අය එය දකීවි.

414
00:18:50,454 --> 00:18:53,533
අපේ කාර්යය තමයි ඉන් යමක් කිරීමට ඔවුන්ට
උපකාරී වීම.

415
00:18:53,557 --> 00:18:54,557
(බොහොම ස්තූතියි)

416
00:18:54,581 --> 00:18:57,581
(අත්පොළසන්)