WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:07.000
დილა მშვიდობისა.როგორ ბრძანდებით?დიდებული კონფერენცია იყო, ხომ დამეთანხმებით

00:00:07.000 --> 00:00:11.000
უზარმაზარი შთაბეჭდილება მოახდინა ჩემზე ამ ყველაფერმა

00:00:11.000 --> 00:00:15.000
ისე, მეც დაგტოვებთ ეხლა. (სიცილი)

00:00:15.000 --> 00:00:19.000
სამი თემა ტრიალებდა, არა,

00:00:19.000 --> 00:00:23.000
კონფერენციის განმავლობაში, რომლებიც იმასთან არიან დაკავშირებული

00:00:23.000 --> 00:00:25.000
რაზეც მინდა რომ გელაპარაკოთ

00:00:25.000 --> 00:00:29.000
პირველი არის ექსტრაორდინალური მაგალითი ადამიანური შემოქმედების

00:00:29.000 --> 00:00:32.000
ყველა პრეზენტაციაში რაც კი აქამდე გვქონდა

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
და ყველა აქ მყოფ ადამიანში. უბრალოდ, უდიდესი სხვადასხვაობა

00:00:35.000 --> 00:00:38.000
და სპექტრი ამ შემოქმედების.მეორე არის ის რომ

00:00:38.000 --> 00:00:41.000
ჩვენ ეხლა ვართ ისეთ ადგილას, რომ წარმოდგენა არ გვაქვს თუ რა მოხდება,

00:00:41.000 --> 00:00:43.000
მომავლის მხრივ. წარმოდგენა არ გვაქვს

00:00:43.000 --> 00:00:45.000
როგორ გათამაშდება ეს ყველაფერი.

NOTE Paragraph

00:00:45.000 --> 00:00:48.000
პირადათ მე დაინტერესუბული ვარ განათლებით --

00:00:48.000 --> 00:00:51.000
სხვათს შორის, ვამჩნევ რომ ყველას აქვს გარკვეული ინტერესი განატლებაში

00:00:51.000 --> 00:00:53.000
თქვენ არა?მე ეს ძალზედ საინტერესოდ მიმაჩნია.

00:00:53.000 --> 00:00:56.000
თუ სადმე ვახშამზე, ან საღამოზე ხართ და იტყვით რომ

00:00:56.000 --> 00:00:59.000
განათლების სფეროში მუშაობთ --

00:00:59.000 --> 00:01:06.000
ისე, არც ისე ხშირად ხარ ადამიანი სოციალურ საღამოებზე, აშკარად, თუ მუშაოფ განათლების სფეროში

00:01:06.000 --> 00:01:09.000
(სიცილი) არავინ გპატიჟებს.

00:01:09.000 --> 00:01:14.000
და კვლავ მოსვლასაც არავინ გთხოვს. ჩემდა გასაკვირათ.

00:01:14.000 --> 00:01:16.000
მაგრამ თუ ხართ სადმე ასეთ გარემოში, და უთხარით ვინმეს,

00:01:16.000 --> 00:01:18.000
ხომ იცით, ვინმე გკიტხავთ, "რას საქმიანობთ?"

00:01:18.000 --> 00:01:20.000
და თქვენ პასუხობთ - განათლების სფეროში,

00:01:20.000 --> 00:01:24.000
და ხედავთ როგორ უფითრდება სახე. ფიქრობენ,

00:01:24.000 --> 00:01:30.000
"ღმერთო ჩემო," ხომ იცით, "რატომ მე? კვირაში ერთი საღამო საზოგადოებაში"(სიცილი)

00:01:30.000 --> 00:01:32.000
მაგრამ, თუ შეეკითხეთ მათი განათლების შესახებ,

00:01:32.000 --> 00:01:34.000
მიგაკრავენ კედელზე. რადგან ეს ერთ-ერთი ისეთი რამ არის

00:01:34.000 --> 00:01:37.000
რაც ღრმადაა გამჯდარი ხალხში, არ ვარ მართალი?

00:01:37.000 --> 00:01:40.000
როგორც რელიგია, და ფული, და ასე შემდეგ.

00:01:40.000 --> 00:01:44.000
მე უაღრესად დიდი ინტერესი მაქვს განათლების სფეროთი, და ჩემის აზრით ჩვენ ყვალს გვაქვს.

00:01:44.000 --> 00:01:46.000
უაღრესად დიდი ინტერესი დაბანდებული განათლებაში,

00:01:46.000 --> 00:01:49.000
ნაწილობრივ იმიტომ რომ, განათლებაა რამაც უნდა

00:01:49.000 --> 00:01:52.000
წაგვიყვანოს იმ მომავლისკენ რომელის ჯერ მიუწვდომელია.

00:01:52.000 --> 00:01:55.000
თუ კარგად დაფიქრდებით, ბავშვები ვინც წელს იწყებენ სკოლაში სცავლას

00:01:55.000 --> 00:02:01.000
პენსიაზე გავლენ 2065 წელს. არავის აქვს წარმოდგენა --

00:02:01.000 --> 00:02:04.000
მიუხედავად მთელი, ბოლო ოთხი დღის განმავლობაში, პარადზე გამოტანილი ექსპერტიზისა --

00:02:04.000 --> 00:02:06.000
თუ როგორი იქნება მსოფლიო

00:02:06.000 --> 00:02:08.000
ხუთი წლის შემდეგ. მიუხედავად ამისა ჩვენ განკუთვნილნი ვართ

00:02:08.000 --> 00:02:11.000
მათ განსანატლებლად იმ მსოფლიოსთვის. ასე რომ წარმოუდგენლობა, ჩემის აზრით,

00:02:11.000 --> 00:02:13.000
არის ექსტრაორდინალური

NOTE Paragraph

00:02:13.000 --> 00:02:15.000
და მესამე ნაწილი ამ ყველაფრის არის ის რომ

00:02:15.000 --> 00:02:20.000
ჩვენ ყველა ვთანხმდებით, მიუხედავად, იმაზე რომ

00:02:20.000 --> 00:02:23.000
ბავშვებს აქვთ ექსტრაორდინალური ნიჭი და უნარი --

00:02:23.000 --> 00:02:25.000
მათი უნარი სიახლის დანერგვის. მაგალითად. გუშინ საღამოს, სირენა იყო საოცრება,

00:02:25.000 --> 00:02:28.000
არა? უბრალოდ დანახვა თუ რა შეუძლია მას.

00:02:28.000 --> 00:02:33.000
და იგი არის განსაკუთრებული, მაგრამ მემგონი არც ისე დზალიან, ასე ვთქვათ,

00:02:33.000 --> 00:02:36.000
განსაკუთრებული მთელს ბავშვობაში

00:02:36.000 --> 00:02:39.000
ჩვენ რასაც ვხედავთ არის პიროვნება ექსტრაორდინალური თავდადებით

00:02:39.000 --> 00:02:41.000
ვინც იპოვნა თავისი ტალანტი. და ჩემი არგუმენტი არის ის

00:02:41.000 --> 00:02:43.000
რომ ყოველ ბავშვს აქვს უშველებელი ტალანტი.

00:02:43.000 --> 00:02:45.000
და ჩვენ, საკმაოდ დაუნდობლად, ვფლანგავთ მათ ტალანტებს.

00:02:45.000 --> 00:02:48.000
ამიტომაც მინდა ვილაპარაკო განათლებაზე და

00:02:48.000 --> 00:02:51.000
მინდა ასევე ვილაპარაკო შემოქმედებაზე. ჩემი დავა არის ის რომ

00:02:51.000 --> 00:02:54.000
შემოქმედება ამჟამად არის იმდენად მნიშვნელოვანი როგორც წერა-კითხვა

00:02:54.000 --> 00:02:58.000
და ჩვენ ორივეს თანაბარი სტატუსი უნდა მივანიჭოთ.

00:02:58.000 --> 00:03:06.000
(აპლოდისმენტები) მადლობთ. სულ ეს იყო, სხვათა შორის.

00:03:06.000 --> 00:03:10.000
ძალიან დიდ მადლობა.(სიცილი) მაშასადამე, 15 წუტი დამრჩა.

00:03:10.000 --> 00:03:17.000
ესეიგი, მე ვარ დაბადებული -- არა.(სიცილი)

NOTE Paragraph

00:03:17.000 --> 00:03:21.000
ჩინებული ამბავი მოვისმინე ახლახან -- და ძალზედ მიყვარს მისი მოყოლა --

00:03:21.000 --> 00:03:25.000
ერთი პატარა გოგ, ხატვის გაკვეთილზე. ექვსი ცლის

00:03:25.000 --> 00:03:27.000
და იჯდა კლასის ბოლოს, ხატავდა,

00:03:27.000 --> 00:03:29.000
და მასწავლებელმა თქვა რომ ეს პატარა გოგო იშვიათად თუ

00:03:29.000 --> 00:03:33.000
აქცევდა კლასებს ყურადღებას, და ამ ხატვის გაკვეთილზე პირიქით.

00:03:33.000 --> 00:03:35.000
მასწავლებელი მოიხიბლა და მიუახლოვდა მას

00:03:35.000 --> 00:03:38.000
და შეეკითხა, "რას ხატავ?"

00:03:38.000 --> 00:03:41.000
და გოგონამ უპასუხა, "მე ვხატავ ღმერთის სურათს."

00:03:41.000 --> 00:03:44.000
და მასწავლებელმა უთხრა, "კი მაგრამ არავინ იცის ღმერტი როგორ გამოიყურება."

00:03:44.000 --> 00:03:51.000
და გოგნამ უპასუხა, "ცოტა ხანში ეცოდინებათ."

00:03:51.000 --> 00:03:52.000
(სიცილი)

NOTE Paragraph

00:03:52.000 --> 00:03:57.000
ჩემი ბიჭი ოთხი წლის რომ იყო ინგლისში --

00:03:57.000 --> 00:04:00.000
მართალი რო გითხრათ, ყველგან ოთხი წლის იყო (სიცილი)

00:04:00.000 --> 00:04:06.000
ძაან მკაცრად თუ განვიხილეთ, სადაც არ წავედით, ყველგან ოთხის იყო იმ წელს.

00:04:06.000 --> 00:04:08.000
იგი მონაწილეობას იღებდა ქრისტეშობის სპექტაკლში

00:04:08.000 --> 00:04:11.000
ამბავი ხომ გახსოვთ? არა, ძაან დიდი იყო.

00:04:11.000 --> 00:04:14.000
დიდი და ცნობილი ამბავია. მელ გიბსონმა გააკეთა გაგრძელობა

00:04:14.000 --> 00:04:19.000
შეიძლება ნანახი გქონდეთ: "ქრისტეშობა ორი."-- მაგრამ ჟეიმსი თამაშობდა იოსებს,

00:04:19.000 --> 00:04:22.000
რის შესახებაც ჩვენ ძალზედ მოხიბლულნი ვიყავით.

00:04:22.000 --> 00:04:24.000
ჩვენ ეს ერთ-ერთ წამყვან როლად მიგვჩნდა.

00:04:24.000 --> 00:04:26.000
იქაურობა გავავსეთ ეგენტებით, მაიკებში:

00:04:26.000 --> 00:04:29.000
"ჟეიმს რობინსონი არის იოსები !" (სიცილი)

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
მას არ მოუწია ლაპარაკი მაგრამ, ხომ იცით ის ნაწილი

00:04:31.000 --> 00:04:34.000
სამი მეფე რომ შემოდის საჩუქრებით,

00:04:34.000 --> 00:04:36.000
მათ მოაქვთ ოქრო, საკმეველი და მური(სურნელება)

00:04:36.000 --> 00:04:38.000
ეს მართლა მოხდა. ჩვენ ვზივართ ვუყურეფთ

00:04:38.000 --> 00:04:40.000
და მემგონი ოდნავ ოდნავ შეცვალეს თანმიმდევრობა,

00:04:40.000 --> 00:04:42.000
იმტომ რომ ჩვენ დაველაპარაკეთ იმ პატარა ბიჭს სპექტაკლის შემდეგ და ვკითხეთ,

00:04:42.000 --> 00:04:44.000
"კმაყოფილი იყავი შენი ნათქვამით?" და მან გვიპასუხა, "დიახ, რატო, რა არსწორი იყო?"

00:04:44.000 --> 00:04:46.000
მათ უბრალოდ შეცვალედ განრიგი,

00:04:46.000 --> 00:04:47.000
ერთი სიტყვით, სამი ბიჭი გამოვიდა

00:04:47.000 --> 00:04:49.000
ოთხი-წლისები, თავზე მოხვეული პირსახოცებით,

00:04:49.000 --> 00:04:52.000
დააწყვეს ეს ყუთეი ძირს,

00:04:52.000 --> 00:04:54.000
და პირველმა ბიჭმა თქვა, "მე მოგიტანეთ ოქრო."

00:04:54.000 --> 00:04:57.000
და მეორემ თქვა, "მე მოგიტანეთ მური."

00:04:57.000 --> 00:05:11.000
და მესამემ თქვა, "ეს ფრენკმა გამომატანა." (სიცილი)

NOTE Paragraph

00:05:11.000 --> 00:05:13.000
ამათ საერთო ის აქვთ რომ ბავშვები რისკებზე მიდიან ძალიან ადვილათ.

00:05:13.000 --> 00:05:16.000
თუ არ იციან რამე, მაინც ეცდებიან, და იტყვიან რამეს.

00:05:16.000 --> 00:05:19.000
არ ვარ მართალი? მათ არ ეშინიათ რომ იყვნენ არასწორი.

00:05:19.000 --> 00:05:24.000
ეხლა, მე არ მინდა რო განვაცხადო რომ შემოქმედება და შეცდომის დაშვება ერთი და იგივეა.

00:05:24.000 --> 00:05:25.000
მაგრამ ჩვენ ზუსტად ვიცით ის რომ

00:05:25.000 --> 00:05:28.000
თუ არ ხარ მზად შეცდომის დასაშვებათ,

00:05:28.000 --> 00:05:31.000
ვერასოდეს შექმნი რამე ორიგინალურს.

00:05:31.000 --> 00:05:34.000
თუ არ ხარ მზად რომ იყო არასწორი. და ზრდასრული ასაკის მიხწევისას,

00:05:34.000 --> 00:05:36.000
ბავშვების უმრავლესობა კარგავს ამ უნარს.

00:05:36.000 --> 00:05:39.000
მათ შეცდომების დაშვების შიში აქვთ.

00:05:39.000 --> 00:05:41.000
და ჩვენ კომპანიებსაც ასე ვმართავთ, სხვათა შორის.

00:05:41.000 --> 00:05:44.000
ჩვენ დაღს ვადებთ შეცდომებს. და ჩვენ ვმართავთ

00:05:44.000 --> 00:05:47.000
ნაციონალურ განათლების სისტემებს სადაც

00:05:47.000 --> 00:05:50.000
შეცდომის დაშვება არის ყველაზე უარესი რამ.

00:05:50.000 --> 00:05:53.000
და შედეგი არის ის რომ ჩვენი განათლება ხალხს ართმევს

00:05:53.000 --> 00:05:56.000
მათ შემოქმედ უნარ-ჩვევებს. პიკასომ ერთხელ თქვა:

00:05:56.000 --> 00:05:59.000
მან თქვა რომ ყველა ბავშვი იადება არტისტად.

00:05:59.000 --> 00:06:03.000
პრობლემაა რო დარჩე არტისტი როცა იზრდები. მე ამის მთელი გულით მწამს.

00:06:03.000 --> 00:06:05.000
ჩვენ რო ვიზრდებით, კი არ ვიძენთ

00:06:05.000 --> 00:06:08.000
არამედ ვკარგავთ ჩვენ შემოქმედ ნიჭს. უფრო სწორად განათლების გზით ვკარგავთ.

00:06:08.000 --> 00:06:10.000
და რატომ ხდება ეს?

NOTE Paragraph

00:06:10.000 --> 00:06:14.000
მე ვცხოვრობდი სტრატფორდ-ონ-ავონ-ში, და ხუთი წლის ცინ

00:06:14.000 --> 00:06:16.000
დაახლოებით, გადმოვედით სტრატფორდიდან ლოს ანჯელესში.

00:06:16.000 --> 00:06:20.000
ასე რომ შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ თუ რა შეუმჩნეველი ცვლილება იყო.

00:06:20.000 --> 00:06:22.000
(სიცილი) უფრო კონკრეტულად,

00:06:22.000 --> 00:06:24.000
ჩვენ ვცხოვრობდით ადგილას სახელად სნიტერფილდ,

00:06:24.000 --> 00:06:26.000
ცოტაოდენ სტრატფორდის გარეთ, და ესაა

00:06:26.000 --> 00:06:31.000
შეკსპირის მამის დაბადების ადგილი. უცნაური ფიქრი არ გაგიჩნდათ? მე გამიჩნდა.

00:06:31.000 --> 00:06:33.000
არასდროს წარმოიდგენ რომ შეკსპირს ყავდა მამა, არა?

00:06:33.000 --> 00:06:35.000
კიი? რადგან ძნელი წარმოსადგენია

00:06:35.000 --> 00:06:37.000
შეკსპირი ბავშვობაშო, არა?

00:06:37.000 --> 00:06:40.000
შექსპირი შვიდი ცლის ასაკში? მე არასდროს წარმომიდგენია, არადა იგი იყო

00:06:40.000 --> 00:06:42.000
შვიდის ერთ დროს, იგი იყო

00:06:42.000 --> 00:06:51.000
ვიღაცის ინგლისურის გაკვეთილზე, არა? რამდენად გამაღიზიანებელი იქნებოდა?

00:06:51.000 --> 00:07:05.000
(სიცილი) "უფრო უნდა ეცადო." დასაძინებლად რო გაუშვებდა მამამისი, ხომ წარმოგიდგენიათ,

00:07:05.000 --> 00:07:08.000
შექსპირს, "წადი დაიძინე, ეხლავე,"

00:07:08.000 --> 00:07:10.000
უილიამ შექსპირს, "და დაანებე თავი მაგ ფანქარს.

00:07:10.000 --> 00:07:18.000
და მორჩი ეგრე ლაპარაკს. აბნევ ყველას."

00:07:18.000 --> 00:07:23.000
(სიცილი)

NOTE Paragraph

00:07:23.000 --> 00:07:26.000
მოკლეთ, გადავედით შტრატფორდიდან ლოს ანჯელესში,

00:07:26.000 --> 00:07:30.000
და ერთი-ორი სიტყვა მინდა ვთქვა ამ გადაადგილების შესახებ.

00:07:30.000 --> 00:07:33.000
ჩემ ბიჭს არ უნდოდა წამოსვლა.

00:07:33.000 --> 00:07:36.000
ორი შვილი მყავს. ბიჭი ოცდაერთისაა, და გოგო თექვსმეტის.

00:07:36.000 --> 00:07:38.000
მას არ უნდოდა წამოსვლა ლოს ანჯელესში. კი მოსწონდა აქაურობა,

00:07:38.000 --> 00:07:43.000
მაგრამ შეყვარებული ყავდა ინგლისში. იგი იყო მისი ცხოვრების დიდი სიყვარული, სარა.

00:07:43.000 --> 00:07:45.000
ერთმანეთს იცნობდნენ ერთი თვე.

00:07:45.000 --> 00:07:48.000
არ გაგიკვირდეთ, და მეოთხე აღსანიშნავი თარიღი ჰქონდათ წამოსვლის წინ.

00:07:48.000 --> 00:07:52.000
იმიტომ რომ ერთი თვე დიდი დროა მაგ ასაკში.

00:07:52.000 --> 00:07:54.000
ერთი სიტყვით, ძაან ნაწყენი იყო თვითმფრინავში.

00:07:54.000 --> 00:07:56.000
და თქვა, " ვეღარასდროს ვნახავ სარასნაირ გოგოს."

00:07:56.000 --> 00:07:58.000
და ჩვენ დზალზედ გვესიამოვნა ეს ნათქვამი, ფაქტობრივად,

00:07:58.000 --> 00:08:10.000
რადგან ის გოგო იყო ჩვენი ქვეყნიდან წასვლის მიზეზი.

00:08:10.000 --> 00:08:13.000
(სიცილი)

NOTE Paragraph

00:08:13.000 --> 00:08:16.000
მაგრამ, რაღაც აზრი გიჩნდება ამერიკაში გადმოსვლისას

00:08:16.000 --> 00:08:18.000
და როდესაც მოგზაურობთ მსოფლიოში:

00:08:18.000 --> 00:08:22.000
ყველა განათლების სისტემას მსოფლიოში აქვს ერთნაირი საგნების ჰიერარქია.

00:08:22.000 --> 00:08:24.000
თითოეულ მათგანს. სადაც არ უნდა წახვიდეთ.

00:08:24.000 --> 00:08:26.000
იფიქრებდით რომ სხვაგვარად იქნებოდა, მაგრამ ასეა.

00:08:26.000 --> 00:08:29.000
უმაღლესია მათემატიკა და უცხო ენები, umaglesia matematika da enebi,

00:08:29.000 --> 00:08:31.000
შემდეგ ჰუმანიტარული საგნები, და ფსკერზე არის ხელოვნება.

00:08:31.000 --> 00:08:33.000
ყველგან დედამიწაზე.

00:08:33.000 --> 00:08:36.000
და თითქმის ყველა სისტემაში ასევე,

00:08:36.000 --> 00:08:38.000
ჰიერარქიაა ხელოვნების საგნებში.

00:08:38.000 --> 00:08:40.000
ხატვას და მუსიკას ძირითადად აქვთ უფრო მაღალი სტატუსი სკოლებში

00:08:40.000 --> 00:08:43.000
ვიდრე თეატრს და ცეკვას. პლანეტაზე არ არსებოფს განათლების სისტემა

00:08:43.000 --> 00:08:45.000
რომელიც ბავშვებს ცეკვას ასცავლის ყოველ დღე

00:08:45.000 --> 00:08:48.000
როგორც ჩვენ ვასწავლით მათემატიკას.რატომ?

00:08:48.000 --> 00:08:50.000
რატომაც არა? ეს ჩემის აზრითchemis ძალზედ მნისჰვნელოვანია.

00:08:50.000 --> 00:08:53.000
მემგონი მათემატიკა მნიშვნელოვანია, მაგრამ ასევე არის ცეკვა.

00:08:53.000 --> 00:08:56.000
ბავშვები მუდამ ცეკვავენ თუ ნებას დართავტ, ჩვენ ყველანიც ასევე.

00:08:56.000 --> 00:08:59.000
ჩვენ ყველას გვაქვს ტანები, არა? რამე შეხვედრა გამოვტოვე?

00:08:59.000 --> 00:09:03.000
(სიცილი) მართლა, რა ხდება და

00:09:03.000 --> 00:09:05.000
ბავშვები რო იზრდებიან, ჩვენ ვიწყებთ მათ განათლებას

00:09:05.000 --> 00:09:08.000
წელს ზევით. და შემდეგ, კონცენტრირებას ვახდენთ მათ თავებზე.

00:09:08.000 --> 00:09:10.000
და ცოტატი ერთ მხარეს.

NOTE Paragraph

00:09:10.000 --> 00:09:14.000
თუ მოინახულეთ განათლების სისტემა, და ხარ სხვა პლანეტიდან,

00:09:14.000 --> 00:09:17.000
და იკითხე "რისთვისაა, საჯარო განათლება?"

00:09:17.000 --> 00:09:19.000
მემგონი იძულებული იქნებით რომ დაასკვნათ -- თუ შეხედავთ ნაყოფს,

00:09:19.000 --> 00:09:21.000
ვინც მართლა წარმატებას ახწევს ამ გზით,

00:09:21.000 --> 00:09:23.000
ვინც ყველაფერს სწორად აკეთებს ამ მხრივ

00:09:23.000 --> 00:09:26.000
ვინ მიიღო ყველაზე მეტი ქულები, ვინ არიან მოგებულები --

00:09:26.000 --> 00:09:29.000
მემგონი უნდა დაასკვნა რომ საჯარო განათლების მტელი მიზანი

00:09:29.000 --> 00:09:30.000
მთელს მსოფლიოში

00:09:30.000 --> 00:09:34.000
არის უნივერსიტეტის პროფესორების შექმნა. არა?

00:09:34.000 --> 00:09:36.000
ეგენი არიან ხალხი ვინც გამოდიან მწვერვალზე.

00:09:37.000 --> 00:09:40.000
და მე ვიყავი ერთ-ერთი მათგანი. (სიცილი)

00:09:40.000 --> 00:09:44.000
და მე ძალიან მომწონს უნივერსიტეტის პროფესორები,მაგრამ იცით რა,

00:09:44.000 --> 00:09:48.000
ჩვენ ისინი არ უნდა გვეგონონ მთელი ადამიანური მიხწევების აპოთეოზი.

00:09:48.000 --> 00:09:50.000
ისინი უბრალოდ სიცოცხლის ფორმა არიან,

00:09:50.000 --> 00:09:52.000
ერთ-ერთი სიცოცხლის ფორმა. მაგრამ ისინი საკმაოდ ცნობისმოყვარეობის გამომწვევნი არიან,

00:09:52.000 --> 00:09:54.000
და მე ამას ვამბოფ სიყვარულით.

00:09:54.000 --> 00:09:57.000
რაღაც ძალზედ საინტერესონი არიან პროფესორები ჩემს გამოცდილებაში --

00:09:57.000 --> 00:10:00.000
ყველა არა, მაგრამ ტიპიურად -- ისინი ცხოვრობენ თავიანთ თავებში.

00:10:00.000 --> 00:10:02.000
ცხოვრობენ იქ ზევით,და ოდნავ ერთ მხარეს.

00:10:02.000 --> 00:10:06.000
გეგონებათ რომ უტანოები არიან, ხომ იცით,ძალიან პირდაპირი გაგებით.

00:10:06.000 --> 00:10:08.000
ისინი თავიანთ ტანებს უყურებენ

00:10:08.000 --> 00:10:17.000
როგორც გადაადგილების მეთოდს თავიანთი თავებისთვის, არა?

00:10:17.000 --> 00:10:24.000
(სიცილი) ეს არის გზა თავიანთი თავების შეხვედრებზე მიტანის.

00:10:24.000 --> 00:10:27.000
თუ გაინტერესებს ნამდვილი ტანს-გერე გამოცდილება,

00:10:27.000 --> 00:10:30.000
სხვათა შორის, მოხვდით სადმე კონფერენციაზე

00:10:30.000 --> 00:10:32.000
უფროსი აკადემოკოსების,

00:10:32.000 --> 00:10:35.000
და შეიხედეთ დისკოტეკაზე ბოლო საღამოს.

00:10:35.000 --> 00:10:39.000
(სიცილი) და ნახავთ, ზრდასრულ მამაკაცებს და ქალბატონებს

00:10:39.000 --> 00:10:43.000
რომლებიც უკონტროლოდ იკრუნჩხებიან, რითმის გარეშე,

00:10:43.000 --> 00:10:47.000
ელოდებიან როდის დამთავრდება ეს ყველაფერი, რომ წავიდნენ სახლში და თემა დაწერონ ამის შესახებ.

NOTE Paragraph

00:10:47.000 --> 00:10:53.000
ამჟამად ჩვენი განათლების სისტემა არის დაფუძნებული აკადემიური უნარის იდეაზე.

00:10:53.000 --> 00:10:56.000
და მიზეზია ამისთვის.

00:10:56.000 --> 00:10:58.000
მთელი სისტემა იყო მოგონილი -- მსოფლიოში, არ იყო

00:10:58.000 --> 00:11:00.000
საჯარო განათლების სისტემა, რეალურად, მეცხრამეტე საუკუნემდე.

00:11:00.000 --> 00:11:03.000
ყველა მათგანი შეიქმნა

00:11:03.000 --> 00:11:04.000
რათა დაეკმაყოფილებინა ინდუსტრიალიზაციის მოთცოვნები.

00:11:04.000 --> 00:11:07.000
ასე რომ ჰიერარქია არის დაყრდნობილი ორ იდეაზე.

00:11:07.000 --> 00:11:11.000
ნომერი ერთი, ყველაზე გამოსადეგარი საგნები მუშაობისთვის

00:11:11.000 --> 00:11:13.000
არიან კენწეროზე. ასე რომ თქვენ ალბათ გულკეთილად იყავით მიმართული

00:11:13.000 --> 00:11:15.000
შორს ისეთი საგნებისგან რომლებიც თქვენ მოგწონდათ სკოლაში,

00:11:15.000 --> 00:11:17.000
იმ საფუძველზე რომ თქვენ

00:11:17.000 --> 00:11:20.000
ვერასოდეს იშოვით სამსახურს მაგის კეთებით, ხომ მართალი ვარ?

00:11:20.000 --> 00:11:22.000
არ გინდა მუსიკა. მუსიკოსი ხომ არ გამოხვალ;

00:11:22.000 --> 00:11:24.000
არ გინდა ხატვა, მხატვარი ხომ არ იქნები.

00:11:25.000 --> 00:11:29.000
გულკეთილი რჩევა -- აწმყოში, ღრმად მცდარი. მთელი მსოფლიო

00:11:29.000 --> 00:11:30.000
არის შთანთქმული რევოლუციის მიერ.

00:11:30.000 --> 00:11:33.000
და მეორე არის აკადემიური უნარი, რომელიც დომინირებს

00:11:33.000 --> 00:11:34.000
ჩვენ შეხედულებას გონებამახვილების შესახებ,

00:11:34.000 --> 00:11:37.000
რადგან უნივერსიტეტბმა შექმნეს სისტემა სახად.

00:11:37.000 --> 00:11:39.000
თუ დაფიქრდით, მთელი საჯარო განათლების სისტემა

00:11:39.000 --> 00:11:41.000
მსოფლიოში არის გაჭიანურებული პროცესი

00:11:41.000 --> 00:11:43.000
უნივერსიტეტში ჩაბარების.

00:11:43.000 --> 00:11:46.000
და ამ ყველაფრის შედეგი ისაა რომ ბევრი ძაან ნიჭიერი,

00:11:46.000 --> 00:11:48.000
ბრწყინვალე, შემოქმედი ადამიანებიო ფიქრობენ რომ ისინი უვარგისები არიან

00:11:48.000 --> 00:11:50.000
იმიტომ რომ ის საგანი რაშიც ისინი წარმატებულნი იყვნენ სკოლაში

00:11:50.000 --> 00:11:54.000
არ იყო დაფასებული, მეტიც კი, ითვლებოდა ცუდ ტონად.

00:11:54.000 --> 00:11:56.000
და ჩემის აზრით ჩვენ საშუალება არ გვაქვს რომ ესე გავაგრძელოთ.

NOTE Paragraph

00:11:56.000 --> 00:11:58.000
შემდეგ ოცდაათი წლის განმავლობაში, UNESCO-ს თანახმად,

00:11:58.000 --> 00:12:01.000
უფრო მეტი ადამიანი დაამთავრებს უნივერსიტეტს

00:12:01.000 --> 00:12:03.000
განათლების სისტემის გზით, ვიდრე ისტორიის დასაწყისიდან დღემდე.

00:12:03.000 --> 00:12:05.000
მეტი ხალხი, და კომბინაცია

00:12:05.000 --> 00:12:07.000
იმ ყველაფრისა რაზეც აქამდე ვილაპარაკეთ --

00:12:07.000 --> 00:12:10.000
ტექნოლოგია და მისი ტრანსფორმირებელი ეფექტი მუშაობაზე, და დემოგრაფიაზე

00:12:10.000 --> 00:12:12.000
და უზარმაზარი აფეთქება მოსახლეობის რაოდენობის.

00:12:12.000 --> 00:12:15.000
უცაბედად, დიპლომებს ფასი დაეკარგათ, არ არის ეს მართალი?

00:12:15.000 --> 00:12:19.000
მე რომ ვიყავი სტუდენტი, დიპლომი თუ გქონდა, სამსახურიც გქონდა.

00:12:19.000 --> 00:12:22.000
თუ არ გქონდა სამსახური, ეგ იმიტომ რომ არ გინდოდა მუშაობა.

00:12:22.000 --> 00:12:25.000
და მე არ მინდოდა, გულახდილად რომ გითხრათ.(სიცილი)

00:12:25.000 --> 00:12:30.000
მაგრამ დღეს-დღეობით საკმაოდ ხშირათ, ახალგაზრდები დიპლომებით

00:12:30.000 --> 00:12:31.000
ბრუნდებიან სახლში და აგძელებენ კომპიუტერულ თამაშებს,

00:12:31.000 --> 00:12:34.000
იმიტომ რომ სამსახურები დღეს რომ უმაღლესის დიპლომს ითხოვენ, ადრე სკოლის დიპლომი იყო საკმარისი,

00:12:34.000 --> 00:12:37.000
და ადამიანს გჭირდება დოქტორის ხარისხი სადაც ადრე ნაკლები იყო საჭირო.

00:12:37.000 --> 00:12:39.000
ეს არის აკადემიური ინფლაციის პროცესი.

00:12:39.000 --> 00:12:41.000
და ეს იმის მაჩვენებელია რომ მთელი განათლების სტრუქტურა

00:12:41.000 --> 00:12:43.000
მიცას გვაქცლის ფეხებს ქვეშ. ჩვენ მოგვიწევს რადიკალურად შეცვლა

00:12:43.000 --> 00:12:44.000
ჩვენი წარმოდგენა ჭკუა-გონების შესახებ.

NOTE Paragraph

00:12:44.000 --> 00:12:46.000
ჩვენ ვიცით სამი რამ გონებამახვილობის შესახებ.

00:12:46.000 --> 00:12:49.000
პირველი, მრავალფეროვნება. ჩვენ ვფიქროთ მსოფლიოზე იმდენნაირად

00:12:49.000 --> 00:12:51.000
რამდენნაირადაც ჩვენ მას განვიცდით. ჩვენ ვფიქრობთ ვიზუალურად,

00:12:51.000 --> 00:12:54.000
ჩვენ ვფიქრობთ ხმის თვალსარისით, ჩვენ ვფიქრობთ დინამიურად.

00:12:54.000 --> 00:12:57.000
ჩვენ ვფიქრობთ აბსტრაქტულ ტერმინებში, ვფიქრობთ მოძრაობაში.

00:12:57.000 --> 00:12:59.000
მეორე, გონებამახვილება არის დინამიური.

00:12:59.000 --> 00:13:02.000
თუ შეხედავ ადამიანის ტვინის ურთიერთმოქმედებას, როგორხ მოვისმინეთ

00:13:02.000 --> 00:13:05.000
გუშინ რომდენიმე პრეზენტაციაში,

00:13:05.000 --> 00:13:07.000
გონებამახვილება არის ჩინებულად ინტერაქტიული.

00:13:07.000 --> 00:13:10.000
ტვინი არაა დაყოფილი განყოფილებებად.

00:13:10.000 --> 00:13:13.000
ფაქტობრივად, შემოქმედება -- რასაც მე განვსაზღვრავ როგორც

00:13:13.000 --> 00:13:15.000
ფასეულობის მქონე, ორიგინალური იდეების ქონის პროცესს --

00:13:15.000 --> 00:13:18.000
რომლებიც მეტწილად მოდიან ურთიერთმოქმედების

00:13:18.000 --> 00:13:21.000
და ნივთების სხვადასხვა დისციპლინარული გზებით დანახვის წყალობით.

NOTE Paragraph

00:13:21.000 --> 00:13:23.000
ტვინი არის განზრახული -- სხვათა შორის,

00:13:23.000 --> 00:13:26.000
ტვინის ორი ნაცილს ერთმანეთთან აკავშირებს ნერვების მილისებრი გროვა

00:13:26.000 --> 00:13:28.000
რომელსაც ქვია კორპუს კალლოსუმ.და ეს გროვა გაცილებით უფრო დიდია ქალბატონებში.

00:13:28.000 --> 00:13:30.000
რო გავაგრძელო ელენეს გუშინდელი თემა, ჩემის აზრით

00:13:30.000 --> 00:13:34.000
ესაა ალბათ მიზეზი იმის რომ ქალები გაცილებით უკეთესად უმკლავდებიან რამოდენიმე საქმეს ერთდროულად

00:13:34.000 --> 00:13:36.000
იმტომ რომ ეგრეა, არა?

00:13:36.000 --> 00:13:39.000
კვლევების ძალზედ დიდ რაოდენობაა ამის შესახებ, მაგრამ მე ეს საკუთარი ცხოვრებიდან ვიცი.

00:13:39.000 --> 00:13:41.000
ჩემი მეუღლე თუ საჭმელს აკეთებს სახლში --

00:13:41.000 --> 00:13:45.000
რაც, საბედნიეროდ არც თუ ისე ხშირად ხდება.(სიცილი)

00:13:45.000 --> 00:13:48.000
მაგრამ ხომ იცით, აკეთებს -- არა, ნუ იგი ბრწყინვალეა რამეში --

00:13:48.000 --> 00:13:50.000
მაგრამ თუ საჭმელს ამზადებს, ხომ იცით,

00:13:50.000 --> 00:13:52.000
ხალხთან დიალოგი აქვს ტელეფონზე,

00:13:52.000 --> 00:13:55.000
ბავშვებს ელაპარაკება, ჭერს ღებავს,

00:13:55.000 --> 00:13:58.000
გულის ოპერაციას აწარმოებს აქეთ მხარეს.

00:13:58.000 --> 00:14:01.000
მე თუ ვამზადეფ საჭმელს, კარები დახურულია, ბავშვები გარეთ არიან,

00:14:01.000 --> 00:14:04.000
ტელეფონი გათიშულია, ცოლი თუ შემოვა მე ვღიზიანდები.

00:14:04.000 --> 00:14:17.000
ვამბოფ, " ტერრი, ძალიან გთხოვ, ხომ ხედავ კვერცხის შეცვას ვცდილოფ, მაცალე." (სიცილი)

00:14:17.000 --> 00:14:19.000
შხვათა შორის, ხომ გახსოვთ ეს ძველი ფილოსოფიური შეკითხვა,

00:14:19.000 --> 00:14:22.000
ხე თუ წაიქცა ტყეში და ხმა ვერავინ გაიგო,

00:14:22.000 --> 00:14:25.000
მოხდა თუ არა? გახსოვთ ეს ძველი გამოცანა?

00:14:25.000 --> 00:14:28.000
ახლახან ვნახე წარწერა მაისურზე, "თუ კაცი თავის აზრს გამოთქვამს

00:14:28.000 --> 00:14:31.000
ტყეში, და არც ერთ ქალს არ ესმის მისი,

00:14:31.000 --> 00:14:40.000
მაინც არასწორია მისი აზრი?" (სიცილი)

NOTE Paragraph

00:14:40.000 --> 00:14:42.000
და მესამე რამ გონეამახვილების შესახებ არის,

00:14:43.000 --> 00:14:45.000
ის განსხვავებულია. მე ამჟამად ვმუშაობ ახალ წიგნზე

00:14:45.000 --> 00:14:47.000
რომელსაც ქვია "Epiphany," რომელიც დაფუძნებულია ინტერვიუების სერიაზე

00:14:47.000 --> 00:14:49.000
ინტერვიუების სერიებზე ხალხთან, იმის შესახებ თუ როგორ აღმოაჩინეს

00:14:49.000 --> 00:14:51.000
თავიანთი ნიჭი. მოხიბლული ვარ იმით თუ როგორ მიახწია ხალხმა ასეთ დონეს.

00:14:51.000 --> 00:14:54.000
ეს ყველაფერი დაიწყო ერთო დიალოგის შემდეგ

00:14:54.000 --> 00:14:56.000
რომელიც მქონდა ერთ შესანიშნავ ქალბატონთან ვის შესახებაც ბევრ ადამიანს

00:14:56.000 --> 00:14:58.000
არაფერი სმენია, მისი სახელია ჯილიან ლინნი,

00:14:58.000 --> 00:15:00.000
გსმენიათ მის შესახებ? რამოდენიმე თქვენთაგანს სმენია. იგი არის ქორეოგრაფი

00:15:00.000 --> 00:15:02.000
და ყველა იცნობს მის ნამუშევარს.

00:15:02.000 --> 00:15:04.000
"Cats," და "Phantom of the Opera" მისი გაკეთებულია.

00:15:04.000 --> 00:15:08.000
საოცარი ადამიანია. მე ვიყავი სამეფო ბალეტის საბჭოში, ინგლისში,

00:15:08.000 --> 00:15:10.000
როგორც მატყობთ.

00:15:10.000 --> 00:15:12.000
ერთი სიტყვით, მე და ჯილიანმა ვისადილეთ ერთად ერთ მშვენიერ დღეს და მე შევეკითხე,

00:15:12.000 --> 00:15:14.000
"ჯულიან, როგორ გახდი მოცეკვავე?" და მან მიპასუხა

00:15:14.000 --> 00:15:16.000
რომ ეს საკმაოდ საინტერესო იყო, როდესაც სკოლაში სწავლობდა,

00:15:16.000 --> 00:15:19.000
ძალიან წყალწაღებული იყო. სკოლამ, ოცდაათიან წლებში,

00:15:19.000 --> 00:15:21.000
მისწერა მის მშობლებს რომ, "ჩვენ ვფიქრობთ

00:15:21.000 --> 00:15:23.000
რომ ჯილიანს აქვს სწავლის მოშლილობა." მას არ შეეძლო კონცენტრირება,

00:15:23.000 --> 00:15:25.000
მოუსვენარი ბავშვი იყო. მემგონი დღეს იტყოდნენ

00:15:25.000 --> 00:15:29.000
რომ მას ყურადღების დეფიციტი აქვს. როგორ ფიქრობთ? მაგრამ ეს იყო ათას ცხრაას ოცდაათიანი წლები,

00:15:29.000 --> 00:15:32.000
და ყურადღების დეფიციტი არ იყო მოგონილი ჯერ-ჯერობით.

00:15:32.000 --> 00:15:35.000
ის ჯერ არ იყო არსეული დაავადება.(სიცილი)

00:15:35.000 --> 00:15:39.000
ხალხმა არ იცოდა რომ მათ შეეძლოთ ამის ქონა.

NOTE Paragraph

00:15:39.000 --> 00:15:43.000
მოკლედ, იგი წავიდა სპეციალისტთან გასასინჯად. ასე რომ, არის ამ მუხით მორთულ ოთახში

00:15:43.000 --> 00:15:46.000
და არის იქ დედამისთან ერთად,

00:15:46.000 --> 00:15:49.000
და მიიყვანეს და დასვეს სკამზე ოთახის ბოლოს,

00:15:49.000 --> 00:15:51.000
და იჯდა ხელებ დაწყობილი ოცი წუთის განმავლობაში სანამ

00:15:51.000 --> 00:15:53.000
ეს მამაკაცი ელაპარაკებოდა დედამისს ყველა იმ

00:15:53.000 --> 00:15:57.000
პრობლემის შესახებ ჯილიანი რასაც განიცდიდა სკოლაში. და ამ ყველაფრის ბოლოს --

00:15:57.000 --> 00:15:59.000
რადგან იგი აწუხებდა ხალხს,

00:15:59.000 --> 00:16:01.000
მისი საშინაო დავალება მუდამ გვიან იყო, და ასე შემდეგ,

00:16:01.000 --> 00:16:04.000
რვა წლის ბავშვი -- ბოლოში, ექიმი მივიდა და მიუჯდა

00:16:04.000 --> 00:16:06.000
ჯილიანს გვერდით და უთხრა, "ჯილიან,

00:16:06.000 --> 00:16:08.000
მოვუსმინე ყველაფერს რაც დედაშენმა მომიყვა

00:16:08.000 --> 00:16:10.000
და უნდა დაველაპარაკო მას ცალკე გვეძე ოთახში."

00:16:10.000 --> 00:16:13.000
მან თქვა, " მოიცადე აქ, და ჩვენ მალე დავბრუნდებით, დიდ ხანს არ გავატანთ."

00:16:13.000 --> 00:16:15.000
გავიდნენ და დატოვეს მარტო.

00:16:15.000 --> 00:16:17.000
მაგრამ ოთახიდან გასვლისას, ექიმმა ჩართო რადიო

00:16:17.000 --> 00:16:19.000
რომელიც იქვე მაგიდაზე იდგა. და რო გავიდნენ

00:16:19.000 --> 00:16:21.000
ოთახიდან, ექიმმა უთხრა დედამისს,

00:16:21.000 --> 00:16:24.000
"უბრალოდ დადექით აქ და უყურეთ მას." და როგორც კი გავიდნენ ოთახიდან,

00:16:24.000 --> 00:16:28.000
მან თქვა რომ, მაშინვე ფეხზე წამოხტა, და დაიწყო მუსიკასთან ერთად მოძრაობა

00:16:28.000 --> 00:16:30.000
და მათაც უყურეს რამოდენიმე წუთი

00:16:30.000 --> 00:16:33.000
ექიმი შეუბრუნდა დედამისს და უთხრა,

00:16:33.000 --> 00:16:37.000
"ქალბატონი ლუნნ, ჯულიანი არ არის ავად, იგი მოცეკვავეა.

00:16:37.000 --> 00:16:39.000
წაიყვანეთ საცეკვაო აკადემიაში."

NOTE Paragraph

00:16:39.000 --> 00:16:41.000
მე შევეკითხე, "და მერე რა მოხდა?"

00:16:41.000 --> 00:16:44.000
მან მიპასუხა, " წამიყვანა, და არ შემიძლია აგიღწერო თუ რა მომაჯადოებელი იყო.

00:16:44.000 --> 00:16:46.000
შევედით ამ ოთახში რომელიც სავსე იყო

00:16:46.000 --> 00:16:49.000
ჩემნაირი ხალხით. ხალხით ვისაც არ შეეძლოთ წყნარად ჯდომა.

00:16:49.000 --> 00:16:52.000
ხალხი ვისაც სჭირდებოდათ მოძრაობა საფიქრალად." ვისაც უნდა ემოძრავათ რო ეფიქრათ.

00:16:52.000 --> 00:16:54.000
ისინი ცეკვავდნენ ბალეტს, ტაპს, ჯაზს,

00:16:54.000 --> 00:16:56.000
ისინი ცეკვავდნენ ახალ და თანამედროვე სტილებს.

00:16:56.000 --> 00:16:59.000
საბოლოოდ იგი გადავიდა სამეფო ბალეტის სკოლაში,

00:16:59.000 --> 00:17:01.000
გახდა სოლისტი,ჰქონდა საოცარი კარიერა

00:17:01.000 --> 00:17:03.000
სამეფო ალეტში. ბოლო-ბოლო დაამთავრა

00:17:03.000 --> 00:17:05.000
სამეფო ალეტის სკოლა და

00:17:05.000 --> 00:17:08.000
დააარსა საკუთარი კომპანია, ჯილიან ლინ საცეკვაო კომპანია,

00:17:08.000 --> 00:17:11.000
შეხვდა ანდრე ლოიდ ვებერს. მან შექმნა

00:17:11.000 --> 00:17:13.000
ბევრი ყველაზე წარმატებული მუსიკალური თეატრის

00:17:13.000 --> 00:17:18.000
წარმოება ისტორიაში, მილიონობიტ ხალხ ანიჭენს სიამოვნებას,

00:17:18.000 --> 00:17:21.000
და მილიონერია. ვინმე სხვას

00:17:21.000 --> 00:17:25.000
შეიძლება იგი დაესვა წამლებზე და ეთქვა

00:17:25.000 --> 00:17:27.000
რომ დაწყნარებულიყო.

NOTE Paragraph

00:17:27.000 --> 00:17:30.000
ეხლა, მე ვფიქრობ --(აპლოდისმენტები) მე რასაც ვფიქრობ მარტივდება აქამდე:

00:17:30.000 --> 00:17:32.000
ალ გორმა ილაპარაკა გუშინ საღამოს

00:17:32.000 --> 00:17:35.000
ეკოლოგიაზე, და რევოლუციაზე რომელიც დაიწყო რეიჩელ კარსონმა.

00:17:35.000 --> 00:17:39.000
მე მწამს რომ ჩვენი ერთადერთი იმედი მომავლისთვის

00:17:39.000 --> 00:17:42.000
არის ადამიანური ეკოლოგიის კონცეფციის ათვისება,

00:17:42.000 --> 00:17:46.000
რომელშიც ჩვენ დავიცყებთ შეცვლას ჩვენი გაგების

00:17:46.000 --> 00:17:48.000
ადამიანური უნარის სიმდიდრის მიმართ.

00:17:48.000 --> 00:17:52.000
ჩვენი განათლების სისტემა ძირს უთხრის ჩვენ გონებას ისევე როგორც

00:17:52.000 --> 00:17:54.000
ჩვენ ვთხრით დედამიწას: კონკრეტული საქონლის ძიებაში.

00:17:54.000 --> 00:17:57.000
და მომავლისთვის, ჩვენ ეს არ დაგვეხმარება.

00:17:57.000 --> 00:18:00.000
ჩვენ უნდა შევიცვალოთ ჩვენი აზროვნება ფუნდამენტალურ პრინციპებზე

00:18:00.000 --> 00:18:02.000
რომლებზე დაყრდნობითაც ჩვენ ვზრდით ჩვენ შვილებს. სადღაც ვნახე

00:18:02.000 --> 00:18:06.000
ერთი არაჩვეულებრივი ციტატა ჯონას სალკის მიერ, ვინც თქვა, " თუ ყველა მწერი

00:18:06.000 --> 00:18:09.000
გაქრა დედამიწის ზურგიდან,

00:18:09.000 --> 00:18:12.000
ორმოცდაათი წლის განმავლობაში, ყველანაირი სიცოცხლე დედამიწაზე შეწყდება.

00:18:12.000 --> 00:18:15.000
მაგრამ თუ ყველა ადამიანი გაქრა დედამიწის ზურგიდან,

00:18:15.000 --> 00:18:19.000
ორმოცდაათ წელიწადში ყველა სხვა სიცოცხლის ფორმა აყვავდება."

00:18:19.000 --> 00:18:21.000
და ის მართალია.

NOTE Paragraph

00:18:21.000 --> 00:18:24.000
TED-ი ზეიმობს იმ საჩუქარს რაც არის ადამიანის ფანტაზია.

00:18:24.000 --> 00:18:28.000
ჩვენ ეხლა ფრთხილად უნდა ვიყოთ და ვიხმაროთ ეს საჩუქარი

00:18:28.000 --> 00:18:31.000
ბრძნულად, რახან ავიცილოთ თავიდან რამოდენიმე სცენარი

00:18:31.000 --> 00:18:34.000
სცენარი რომლებზეც ჩვენ ვილაპარაკეთ. და ერთადერთი გზა

00:18:35.000 --> 00:18:38.000
ამის გასაკეთებლად არის ჩვენი შემოქმედებითი ტევადობის დანახვა

00:18:38.000 --> 00:18:40.000
იმ სიმდიდრეთ რაც ის არის, და ჩვენი ბავშვების დანახვა

00:18:40.000 --> 00:18:43.000
იმ იმედათ რომლებიც ისინი არიან. და ჩვენი ამოცანაა

00:18:43.000 --> 00:18:46.000
რომ განვანათლოდ მათი მთლიანი არსება, რათა მათ შეძლოთ რომ გაბედულად შეეგებნონ მომავალს

00:18:46.000 --> 00:18:49.000
სხვათა შორის -- ჩვენ ვერ დავინახავთ ამ მომავალს,

00:18:49.000 --> 00:18:52.000
მაგრამ ისინი დაინახავენ. და ჩვენი სამსახურია რომ დავეხმაროთ

00:18:52.000 --> 00:18:54.000
მათ რომ მისგან რაიმე შექმნან. ძალიან დიდი მადლობა.