WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:07.000 Καλημέρα. Πως είστε; Ήταν υπέροχα, έτσι δεν είναι; 00:00:07.000 --> 00:00:11.000 Έχω μείνει άναυδος από το όλο εγχείρημα. 00:00:11.000 --> 00:00:15.000 Στην πραγματικότητα φεύγω. (Γέλια) 00:00:15.000 --> 00:00:19.000 Υπήρχαν τρεις θεματολογίες, έτσι δεν είναι, 00:00:19.000 --> 00:00:23.000 στο όλο συνέδριο, οι οποίες είναι σχετικές 00:00:23.000 --> 00:00:25.000 με αυτά που θέλω να πω. 00:00:25.000 --> 00:00:29.000 Μία από αυτές είναι η εντυπωσιακή απόδειξη της ανθρώπινης δημιουργικότητας 00:00:29.000 --> 00:00:32.000 σε όλες τις παρουσιάσεις που είχαμε 00:00:32.000 --> 00:00:35.000 και σε όλους τους ανθρώπους εδώ. Μόνο και μόνο η ποικιλία 00:00:35.000 --> 00:00:38.000 και το εύρος της. Η δεύτερη είναι οτι 00:00:38.000 --> 00:00:41.000 μας έβαλε σε μια θέση όπου δεν έχουμε ιδέα για το τι πρόκειται να συμβεί, 00:00:41.000 --> 00:00:43.000 όσο αφορά το μέλλον. Καμία ιδέα 00:00:43.000 --> 00:00:45.000 για το πώς μπορεί να εξελιχθεί αυτό. NOTE Paragraph 00:00:45.000 --> 00:00:48.000 Ενδιαφέρομαι για την εκπαίδευση- 00:00:48.000 --> 00:00:51.000 στην πραγματικότητα, βρίσκω οτι όλοι έχουν κάποιο ενδιαφέρον για την εκπαίδευση. 00:00:51.000 --> 00:00:53.000 Εσείς δεν έχετε; Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον. 00:00:53.000 --> 00:00:56.000 Αν είστε σε ένα πάρτι, και πείτε 00:00:56.000 --> 00:00:59.000 οτι δουλεύετε στην εκπαίδευση- 00:00:59.000 --> 00:01:06.000 στην πραγματικότητα, δεν πάτε συχνά σε πάρτι, αν δουλεύετε στην εκπαίδευση. 00:01:06.000 --> 00:01:09.000 (Γέλια) Δεν σας καλούν. 00:01:09.000 --> 00:01:14.000 Και δεν ανταποδίδουν την πρόσκληση, παραδόξως. Αυτό μου φαίνεται περίεργο. 00:01:14.000 --> 00:01:16.000 Αλλά εάν είστε σε πάρτι, και πείτε σε κάποιον, 00:01:16.000 --> 00:01:18.000 ξέρετε, σας ρωτάνε: «Τι δουλειά κάνεις;» 00:01:18.000 --> 00:01:20.000 και πείτε οτι δουλεύετε στη εκπαίδευση, 00:01:20.000 --> 00:01:24.000 βλέπετε το αίμα να φεύγει από το πρόσωπό τους. Σκέφτονται: 00:01:24.000 --> 00:01:30.000 «Ω Θεέ μου, Γιατί σε μένα; Τη μοναδική βραδιά εξόδου μου όλη τη βδομάδα». (Γέλια) 00:01:30.000 --> 00:01:32.000 Αλλά αν τους ρωτήσετε για τη δική τους εκπαίδευση, 00:01:32.000 --> 00:01:34.000 σας καρφώνουν στον τοίχο. Διότι είναι ένα από αυτά τα πράγματα 00:01:34.000 --> 00:01:37.000 που πάει βαθιά στους ανθρώπους, δεν έχω δίκιο; 00:01:37.000 --> 00:01:40.000 Όπως η θρησκεία και το χρήμα και άλλα πράγματα. 00:01:40.000 --> 00:01:44.000 Έχω μεγάλο ενδιαφέρον για την εκπαίδευση, και νομίζω οτι όλοι έχουμε. 00:01:44.000 --> 00:01:46.000 Έχουμε τεράστιο δικαιωματικό ενδιαφέρον γι' αυτή, 00:01:46.000 --> 00:01:49.000 εν μέρει επειδή η εκπαίδευση είναι προορισμένη 00:01:49.000 --> 00:01:52.000 να μας πάει σε ένα μέλλον που δεν μπορούμε να συλλάβουμε. 00:01:52.000 --> 00:01:55.000 Αν το σκεφτείτε, τα παιδιά που ξεκινούν το σχολείο φέτος 00:01:55.000 --> 00:02:01.000 θα συνταξιοδοτηθούν το 2065. Κανένας δεν έχει την παραμικρή ιδέα- 00:02:01.000 --> 00:02:04.000 παρ' όλη τη γνώση που παρελαύνει εδώ τις τελευταίες τέσσερις ημέρες - 00:02:04.000 --> 00:02:06.000 για το πώς θα είναι ο κόσμος 00:02:06.000 --> 00:02:08.000 σε πέντε χρόνια. Ωστόσο, 00:02:08.000 --> 00:02:11.000 πρέπει να τα εκπαιδεύσουμε γι' αυτόν. Έτσι η μη προβλεψιμότητα, νομίζω, 00:02:11.000 --> 00:02:13.000 είναι εντυπωσιακή. NOTE Paragraph 00:02:13.000 --> 00:02:15.000 Και το τρίτο μέρος της είναι αυτό, 00:02:15.000 --> 00:02:20.000 στο οποίο όλοι συμφωνήσαμε, 00:02:20.000 --> 00:02:23.000 οι πραγματικά εντυπωσιακές ικανότητες που έχουν τα παιδιά- 00:02:23.000 --> 00:02:25.000 οι ικανότητές τους για καινοτομία. Η Σερίνα, για παράδειγμα, χθες το βράδυ ήταν θάυμα, 00:02:25.000 --> 00:02:28.000 δεν ήταν; Και μόνο το να βλέπεις τι μπορούσε να κάνει. 00:02:28.000 --> 00:02:33.000 Και είναι ξεχωριστή, αλλά νομίζω οτι δεν είναι, θα λέγαμε, 00:02:33.000 --> 00:02:36.000 ξεχωριστή μέσα σε ολόκληρη την παιδική ηλικία. 00:02:36.000 --> 00:02:39.000 Αυτό που έχετε είναι ένα άτομο εξαιρετικής αφοσίωσης 00:02:39.000 --> 00:02:41.000 που βρήκε ένα ταλέντο. Και ο ισχυρισμός μου είναι 00:02:41.000 --> 00:02:43.000 οτι όλα τα παιδιά έχουν τρομερά ταλέντα. 00:02:43.000 --> 00:02:45.000 Και τα σπαταλάμε αλύπητα. 00:02:45.000 --> 00:02:48.000 Έτσι θέλω να μιλήσω για την εκπαίδευση και 00:02:48.000 --> 00:02:51.000 θέλω να μιλήσω και για τη δημιουργικότητα. Ο ισχυρισμός μου είναι ότι 00:02:51.000 --> 00:02:54.000 η δημιουργικότητα είναι σήμερα τόσο σημαντική για την εκπαίδευση όσο και ο αλφαβητισμός, 00:02:54.000 --> 00:02:58.000 και πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με την ίδια τακτική. 00:02:58.000 --> 00:03:06.000 (Χειροκρότημα) Ευχαριστώ. Αυτό ήταν, λοιπόν. 00:03:06.000 --> 00:03:10.000 Ευχαριστώ πάρα πολύ. (Γέλια) Λοιπόν, έχω ακόμη 15 λεπτά. 00:03:10.000 --> 00:03:17.000 Που λέτε, γεννήθηκα--όχι εντάξει. (Γέλια) NOTE Paragraph 00:03:17.000 --> 00:03:21.000 Άκουσα μια φοβερή ιστορία πρόσφατα - που λατρεύω να τη διηγούμαι - 00:03:21.000 --> 00:03:25.000 για ένα μικρό κορίτσι σε κάποιο μάθημα ζωγραφικής. Ήταν έξι ετών 00:03:25.000 --> 00:03:27.000 και καθόταν στο πίσω μέρος της αίθουσας και ζωγράφιζε 00:03:27.000 --> 00:03:29.000 και η δασκάλα είπε ότι το κοριτσάκι σπάνια πρόσεχε, 00:03:29.000 --> 00:03:33.000 αλλά σε αυτό το μάθημα ζωγραφικής το έκανε. 00:03:33.000 --> 00:03:35.000 Η δασκάλα ήταν εντυπωσιασμένη και πήγε προς τα εκεί 00:03:35.000 --> 00:03:38.000 και τη ρώτησε: «Τι ζωγραφίζεις;» 00:03:38.000 --> 00:03:41.000 Και το κοριτσάκι είπε: «Ζωγραφίζω μία εικόνα του Θεού». 00:03:41.000 --> 00:03:44.000 Και η δασκάλα είπε, «Μα κανείς δεν ξέρει πώς είναι ο Θεός». 00:03:44.000 --> 00:03:51.000 Και το κοριτσάκι απάντησε, «Θα μάθουν σε ένα λεπτό». 00:03:51.000 --> 00:03:52.000 (Γέλια) NOTE Paragraph 00:03:52.000 --> 00:03:57.000 Όταν ο γιος μου ήταν τεσσάρων ετών στην Αγγλία- 00:03:57.000 --> 00:04:00.000 στην πραγματικότητα ήταν τεσσάρων παντού, για να είμαι ειλικρινής. (Γέλια) 00:04:00.000 --> 00:04:06.000 Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, όπου και να πήγαινε ήταν τεσσάρων εκείνη τη χρονιά. 00:04:06.000 --> 00:04:08.000 Ήταν στη θεατρική παράσταση της Γέννησης. 00:04:08.000 --> 00:04:11.000 Θυμάστε την ιστορία; Όχι, ήταν σημαντικό. 00:04:11.000 --> 00:04:14.000 Ήταν μεγάλη ιστορία. Ο Μελ Γκίμπσον γύρισε τη συνέχεια. 00:04:14.000 --> 00:04:19.000 Μπορεί να τη έχετε δει: «Η Γέννηση 2». Αλλά ο Τζέιμς πήρε το ρόλο του Ιωσήφ, 00:04:19.000 --> 00:04:22.000 για τον οποίο ήμασταν όλοι ενθουσιασμένοι. 00:04:22.000 --> 00:04:24.000 Τον θεωρούσαμε από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. 00:04:24.000 --> 00:04:26.000 Είχαμε γεμίσει το μέρος με ατζέντηδες που φορούσαν μπλουζάκια 00:04:26.000 --> 00:04:29.000 με το σλόγκαν: «Ο Τζέιμς Ρόμπινσον ΕΙΝΑΙ ο Ιωσήφ!» (Γέλια) 00:04:29.000 --> 00:04:31.000 Δεν χρειαζόταν να μιλήσει, αλλά γνωρίζετε το σημείο 00:04:31.000 --> 00:04:34.000 όπου οι τρεις μάγοι έρχονται φέρνοντας δώρα. 00:04:34.000 --> 00:04:36.000 Φέρνουν σμύρνα, λιβάνι και χρυσάφι. 00:04:36.000 --> 00:04:38.000 Αυτό συνέβη στ' αλήθεια. Καθόμασταν εκεί 00:04:38.000 --> 00:04:40.000 και νομίζω μπερδεύτηκαν, 00:04:40.000 --> 00:04:42.000 γιατί μιλήσαμε με το αγοράκι λίγο αργότερα και του είπαμε: 00:04:42.000 --> 00:04:44.000 «Είσαι εντάξει με αυτό;» και είπε: «Ναι, γιατί; Ήταν λάθος;» 00:04:44.000 --> 00:04:46.000 Απλά αλλάξανε σειρά, αυτό ήταν. 00:04:46.000 --> 00:04:47.000 Τέλος πάντων, τα τρία αγοράκια βγήκαν, 00:04:47.000 --> 00:04:49.000 τετράχρονα με πετσέτες στα κεφάλια τους, 00:04:49.000 --> 00:04:52.000 και ακούμπησαν αυτά τα κουτιά κάτω, 00:04:52.000 --> 00:04:54.000 και το πρώτο αγόρι είπε, «Σου φέρνω χρυσό». 00:04:54.000 --> 00:04:57.000 Και το δεύτερο αγόρι είπε, «Σου φέρνω σμύρνα». 00:04:57.000 --> 00:05:11.000 Και το τρίτο αγόρι είπε, «Ο Φρανκ έστειλε αυτό». (Γέλια) NOTE Paragraph 00:05:11.000 --> 00:05:13.000 Αυτό που έχουν κοινό αυτά τα παραδείγματα είναι ότι τα παιδιά θα ρισκάρουν. 00:05:13.000 --> 00:05:16.000 Εάν δεν ξέρουν, θα κάνουν μια προσπάθεια. 00:05:16.000 --> 00:05:19.000 Δεν έχω δίκιο; Δεν φοβούνται να κάνουν λάθος. 00:05:19.000 --> 00:05:24.000 Δεν εννοώ ότι το να κάνεις λάθος είναι το ίδιο πράγμα με το να είσαι δημιουργικός. 00:05:24.000 --> 00:05:25.000 Αυτό που ξέρουμε είναι ότι 00:05:25.000 --> 00:05:28.000 αν δεν είσαι προετοιμασμένος να κάνεις λάθος, 00:05:28.000 --> 00:05:31.000 δεν θα σκεφτείς ποτέ κάτι πρωτότυπο. 00:05:31.000 --> 00:05:34.000 Αν δεν είσαι προετοιμασμένος να κάνεις λάθος. Και μέχρι να φτάσουν στην ενηλικίωση, 00:05:34.000 --> 00:05:36.000 τα περισσότερα παιδιά έχουν χάσει αυτή την ικανότητα. 00:05:36.000 --> 00:05:39.000 Φοβούνται να κάνουν λάθος. 00:05:39.000 --> 00:05:41.000 Διοικούμε τις εταιρίες μας με αυτό τον τρόπο. 00:05:41.000 --> 00:05:44.000 Στιγματίζουμε τα λάθη. Και διευθύνουμε σήμερα 00:05:44.000 --> 00:05:47.000 εθνικά εκπαιδευτικά συστήματα όπου 00:05:47.000 --> 00:05:50.000 τα λάθη είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις. 00:05:50.000 --> 00:05:53.000 Το αποτέλεσμα είναι ότι εκπαιδεύουμε τους ανθρώπους κάνοντάς τους 00:05:53.000 --> 00:05:56.000 να ξεχνούν τις δημιουργικές του ικανότητες. Ο Πικάσο κάποτε είπε αυτό: 00:05:56.000 --> 00:05:59.000 είπε ότι όλα τα παιδιά γεννιούνται καλλιτέχνες. 00:05:59.000 --> 00:06:03.000 Το ζήτημα είναι να παραμείνουν καλλιτέχνες καθώς μεγαλώνουν. Το πιστεύω αυτό ακράδαντα: 00:06:03.000 --> 00:06:05.000 ότι δεν μεγαλώνουμε ώστε να γίνουμε δημιουργικοί, 00:06:05.000 --> 00:06:08.000 μεγαλώνουμε ώστε να την ξεχάσουμε. Ή αλλιώς, εκπαιδευόμαστε να την ξεχάσουμε. 00:06:08.000 --> 00:06:10.000 Γιατί συμβαίνει αυτό; NOTE Paragraph 00:06:10.000 --> 00:06:14.000 Ζούσα στο Στράτφορντ μέχρι πριν από πέντε χρόνια περίπου. 00:06:14.000 --> 00:06:16.000 Στην πραγματικότητα, μετακομίσαμε από το Στράτφορντ στο Λος Άντζελες. 00:06:16.000 --> 00:06:20.000 Οπότε καταλαβαίνετε πόσο ομαλή ήταν αυτή η αλλαγή. 00:06:20.000 --> 00:06:22.000 (Γέλια) Στη πραγματικότητα, 00:06:22.000 --> 00:06:24.000 ζούσαμε σε ένα μέρος που λέγεται Σνίδερφιλντ, 00:06:24.000 --> 00:06:26.000 ακριβώς έξω από το Στράτφορντ, 00:06:26.000 --> 00:06:31.000 όπου γεννήθηκε ο πατέρας του Σέξπιρ. Έχετε σοκαριστεί με τη σκέψη; Εγώ είχα. 00:06:31.000 --> 00:06:33.000 Δεν είχατε σκεφτεί τον Σέξπιρ να έχει πατέρα, έτσι δεν είναι; 00:06:33.000 --> 00:06:35.000 Διότι δεν φαντάζεστε 00:06:35.000 --> 00:06:37.000 το Σέξπιρ σαν παιδί, έτσι δεν είναι; 00:06:37.000 --> 00:06:40.000 Ο Σέξπιρ εφτά χρονών; Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. 00:06:40.000 --> 00:06:42.000 Εννοώ, ήταν εφτά κάποτε. Ήταν στο τμήμα 00:06:42.000 --> 00:06:51.000 Αγγλικών κάποιου, όχι; Πόσο ενοχλητικό πρέπει να ήταν αυτό; 00:06:51.000 --> 00:07:05.000 (Γέλια) «Πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο». Να τον έστελνε ο μπαμπάς του για ύπνο, 00:07:05.000 --> 00:07:08.000 ξέρετε, στο Σέξπιρ: «Πήγαινε για ύπνο, τώρα!» 00:07:08.000 --> 00:07:10.000 στο Γουίλιαμ Σέξπιρ,: «και βάλε κάτω το μολύβι τώρα. 00:07:10.000 --> 00:07:18.000 Και σταμάτα να μιλάς έτσι. Τους μπερδεύεις όλους». 00:07:18.000 --> 00:07:23.000 (Γέλια) NOTE Paragraph 00:07:23.000 --> 00:07:26.000 Τέλος πάντων, μετακομίσαμε από το Στράτφορντ στο Λος Άντζελες, 00:07:26.000 --> 00:07:30.000 και θέλω να πω λίγα λόγια γι' αυτή τη μετάβαση. 00:07:30.000 --> 00:07:33.000 Ο γιος μου δεν ήθελε να έρθει. 00:07:33.000 --> 00:07:36.000 Έχουμε δύο παιδιά. Εκείνος είναι τώρα 21 και η κόρη μου 16. 00:07:36.000 --> 00:07:38.000 Δεν ήθελε να έρθει στο Λος Άντζελες. Το λάτρευε, 00:07:38.000 --> 00:07:43.000 αλλά είχε μια κοπέλα στην Αγγλία. Ήταν ο έρωτας της ζωής του, η Σάρα. 00:07:43.000 --> 00:07:45.000 Την ήξερε ένα μήνα. 00:07:45.000 --> 00:07:48.000 Προσέξτε, είχαν την τέταρτη επέτειό τους, 00:07:48.000 --> 00:07:52.000 γιατί είναι πολύς καιρός όταν είσαι 16. 00:07:52.000 --> 00:07:54.000 Τέλος πάντων, ήταν πολύ ταραγμένος στο αεροπλάνο, 00:07:54.000 --> 00:07:56.000 και είπε: «Δεν θα ξαναβρώ ποτέ πια κάποια σαν τη Σάρα». 00:07:56.000 --> 00:07:58.000 Και ήμασταν μάλλον χαρούμενοι μ' αυτό, ειλικρινά, 00:07:58.000 --> 00:08:10.000 επειδή εκείνη ήταν ο κύριος λόγος που φύγαμε από τη χώρα. 00:08:10.000 --> 00:08:13.000 (Γέλια) NOTE Paragraph 00:08:13.000 --> 00:08:16.000 Αλλά κάτι σου κάνει εντύπωση όταν πας στην Αμερική 00:08:16.000 --> 00:08:18.000 και όταν ταξιδεύεις σε όλο τον κόσμο: 00:08:18.000 --> 00:08:22.000 Όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο έχουν την ίδια ιεραρχία θεμάτων. 00:08:22.000 --> 00:08:24.000 Όλα! Δεν έχει σημασία το πού βρίσκεσαι. 00:08:24.000 --> 00:08:26.000 Θα περίμενες να είναι διαφορετικά, αλλά δεν είναι. 00:08:26.000 --> 00:08:29.000 Στην κορυφή βρίσκονται τα μαθηματικά και οι γλώσσες, 00:08:29.000 --> 00:08:31.000 μετά οι ανθρωπιστικές επιστήμες, και στο τέλος είναι οι τέχνες. 00:08:31.000 --> 00:08:33.000 Παντού στη Γη. 00:08:33.000 --> 00:08:36.000 Και σχεδόν σε κάθε σύστημα, 00:08:36.000 --> 00:08:38.000 υπάρχει ιεραρχία μέσα στις ίδιες τις τέχνες. 00:08:38.000 --> 00:08:40.000 Τα εικαστικά και η μουσική συνήθως βρίσκονται ιεραρχικά πιο ψηλά στα σχολεία 00:08:40.000 --> 00:08:43.000 απ΄ ό,τι το θέατρο και ο χορός. Δεν υπάρχει ούτε ένα εκπαιδευτικό σύστημα στον πλανήτη 00:08:43.000 --> 00:08:45.000 που να διδάσκει καθημερινά χορό στα παιδιά 00:08:45.000 --> 00:08:48.000 με τον τρόπο που τους διδάσκουμε μαθηματικά. Γιατί; 00:08:48.000 --> 00:08:50.000 Γιατί όχι; Νομίζω οτι αυτό είναι σημαντικό. 00:08:50.000 --> 00:08:53.000 Πιστεύω οτι τα μαθηματικά είναι σημαντικά, αλλά το ίδιο και ο χορός. 00:08:53.000 --> 00:08:56.000 Τα παιδιά χορεύουν όλη την ώρα αν αυτό τους επιτρέπεται, όλοι το κάνουμε. 00:08:56.000 --> 00:08:59.000 Όλοι έχουμε σώματα, δεν έχουμε; Έχασα κάτι; 00:08:59.000 --> 00:09:03.000 (Γέλια) Ειλικρινά, αυτό που συμβαίνει είναι ότι, 00:09:03.000 --> 00:09:05.000 όταν τα παιδιά μεγαλώνουν, τα εκπαιδεύουμε 00:09:05.000 --> 00:09:08.000 προοδευτικά από τη μέση και πάνω. Και επικεντρωνόμαστε στο κεφάλι τους. 00:09:08.000 --> 00:09:10.000 Και ελαφρώς προς τη μία μεριά. NOTE Paragraph 00:09:10.000 --> 00:09:14.000 Εάν συνέβαινε να επισκεφτείτε την εκπαίδευση, σαν εξωγήινος, 00:09:14.000 --> 00:09:17.000 και να ρωτήσετε: «Πού χρησιμεύει αυτό: η δημόσια εκπαίδευση;» 00:09:17.000 --> 00:09:19.000 Νομίζω ότι θα καταλήγατε - αν βλέπατε το αποτέλεσμα, 00:09:19.000 --> 00:09:21.000 ποιος πραγματικά ωφελείται από αυτό, 00:09:21.000 --> 00:09:23.000 ποιος κάνει όλα αυτά που πρέπει, 00:09:23.000 --> 00:09:26.000 ποιος παίρνει όλους τους πόντους, ποιοι είναι οι νικητές - 00:09:26.000 --> 00:09:29.000 νομίζω ότι θα καταλήγατε στο ότι ο συνολικός σκοπός της δημόσιας εκπαίδευσης 00:09:29.000 --> 00:09:30.000 σε όλο τον κόσμο 00:09:30.000 --> 00:09:34.000 είναι το να παράγει καθηγητές πανεπιστημίου. Αυτό δεν είναι; 00:09:34.000 --> 00:09:36.000 Αυτοί είναι οι άνθρωποι που βγαίνουν από την κορυφή. 00:09:37.000 --> 00:09:40.000 Και ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς, ορίστε λοιπόν. (Γέλια) 00:09:40.000 --> 00:09:44.000 Συμπαθώ τους καθηγητές πανεπιστημίου, αλλά ξέρετε, 00:09:44.000 --> 00:09:48.000 δεν θα έπρεπε να τους θεωρούμε σαν το υψηλότερο δείγμα ανθρώπινου επιτεύγματος. 00:09:48.000 --> 00:09:50.000 Είναι απλά μια μορφή ζωής, 00:09:50.000 --> 00:09:52.000 άλλη μία μορφή ζωής. Αλλά είναι μάλλον περίεργοι 00:09:52.000 --> 00:09:54.000 και το λέω γιατί τους συμπαθώ. 00:09:54.000 --> 00:09:57.000 Υπάρχει κάτι περίεργο σχετικά με τους καθηγητές από την εμπειρία μου - 00:09:57.000 --> 00:10:00.000 όχι όλοι τους, αλλά τυπικά - ζουν μέσα στο κεφάλι τους. 00:10:00.000 --> 00:10:02.000 Ζουν εκεί πάνω και ελαφρώς προς τη μία πλευρά. 00:10:02.000 --> 00:10:06.000 Έχουν αποσυνδεθεί από το σώμα τους, με την κυριολεκτική σημασία. 00:10:06.000 --> 00:10:08.000 Βλέπουν το σώμα τους 00:10:08.000 --> 00:10:17.000 σαν ένα μέσο μεταφοράς για το κεφάλι τους, έτσι δεν είναι; 00:10:17.000 --> 00:10:24.000 (Γέλια) Είναι ένας τρόπος να πηγαίνουν το κεφάλι τους σε συναντήσεις. 00:10:24.000 --> 00:10:27.000 Αν θέλετε πραγματική απόδειξη εξωσωματικής εμπειρίας, 00:10:27.000 --> 00:10:30.000 παρεμπιπτόντως, πηγαίνετε σε ένα συνέδριο 00:10:30.000 --> 00:10:32.000 υψηλόβαθμων ακαδημαϊκών, 00:10:32.000 --> 00:10:35.000 και εμφανιστείτε στη ντίσκο την τελευταία νύχτα. 00:10:35.000 --> 00:10:39.000 (Γέλια) Και εκεί θα το δείτε, μεγάλοι άντρες και γυναίκες 00:10:39.000 --> 00:10:43.000 να λικνίζονται ανεξέλεγκτα, εκτός ρυθμού, 00:10:43.000 --> 00:10:47.000 περιμένοντας να τελειώσει, ώστε να γυρίσουν σπίτι και να γράψουν μια μελέτη πάνω σε αυτό. NOTE Paragraph 00:10:47.000 --> 00:10:53.000 Το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι στοιχειοθετημένο στην ιδέα της ακαδημαϊκής ικανότητας. 00:10:53.000 --> 00:10:56.000 Και υπάρχει λόγος γι' αυτό. 00:10:56.000 --> 00:10:58.000 Το όλο σύστημα εφευρέθηκε-στον κόσμο δεν υπήρχαν 00:10:58.000 --> 00:11:00.000 στην πραγματικότητα δημόσια συστήματα εκπαίδευσης πριν το 19ο αιώνα. 00:11:00.000 --> 00:11:03.000 Όλα σχεδιάστηκαν 00:11:03.000 --> 00:11:04.000 για να καλύψουν τις ανάγκες της βιομηχανοποίησης. 00:11:04.000 --> 00:11:07.000 Έτσι η ιεραρχία έχει τις ρίζες της σε δύο ιδέες. 00:11:07.000 --> 00:11:11.000 Η πρώτη είναι ότι τα πιο χρήσιμα μαθήματα για την εύρεση εργασίας 00:11:11.000 --> 00:11:13.000 είναι στην κορυφή. Σας οδήγησαν, πιθανότατα, μακριά από κάποια πράγματα 00:11:13.000 --> 00:11:15.000 στο σχολείο, όταν ήσασταν παιδιά, πράγματα που σας άρεσαν, 00:11:15.000 --> 00:11:17.000 με τη δικαιολογία ότι 00:11:17.000 --> 00:11:20.000 δεν θα βρίσκατε ποτέ δουλειά κάνοντας αυτά, σωστά; 00:11:20.000 --> 00:11:22.000 Μην κάνεις μουσική, δεν πρόκειται να γίνεις μουσικός. 00:11:22.000 --> 00:11:24.000 Μην κάνεις την τέχνη, δεν θα γίνεις καλλιτέχνης. 00:11:25.000 --> 00:11:29.000 Καλοπροαίρετες συμβουλές - σήμερα προφανώς λανθασμένες. Ολόκληρος ο κόσμος 00:11:29.000 --> 00:11:30.000 κατακλύζεται από μια επανάσταση. 00:11:30.000 --> 00:11:33.000 Και η δεύτερη, είναι η ακαδημαϊκή ικανότητα, η οποία έχει πραγματικά καταλήξει 00:11:33.000 --> 00:11:34.000 να κυριαρχεί στην άποψη που έχουμε για την εξυπνάδα, 00:11:34.000 --> 00:11:37.000 διότι τα πανεπιστήμια σχεδίασαν το σύστημα καθ' ομοίωσή τους. 00:11:37.000 --> 00:11:39.000 Αν το σκεφτείτε, όλο το σύστημα 00:11:39.000 --> 00:11:41.000 της δημόσιας εκπαίδευσης σε όλο τον κόσμο είναι μια παρατεταμένη διαδικασία 00:11:41.000 --> 00:11:43.000 εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. 00:11:43.000 --> 00:11:46.000 Με συνέπεια πολλοί, εξαιρετικά ταλαντούχοι, 00:11:46.000 --> 00:11:48.000 ευφυείς, δημιουργικοί άνθρωποι να νομίζουν πως δεν είναι, 00:11:48.000 --> 00:11:50.000 επειδή αυτό στο οποίο ήταν καλοί στο σχολείο 00:11:50.000 --> 00:11:54.000 δεν είχε αξία, ή στιγματιζόταν. 00:11:54.000 --> 00:11:56.000 Νομίζω πως δεν μας παίρνει να συνεχίσουμε κατά τον ίδιο τρόπο. NOTE Paragraph 00:11:56.000 --> 00:11:58.000 Στα επόμενα 30 χρόνια κατά την UNESCO, 00:11:58.000 --> 00:12:01.000 περισσότεροι άνθρωποι θα αποφοιτούν από την εκπαίδευση 00:12:01.000 --> 00:12:03.000 σε όλο τον κόσμο, από την αρχή των ιστορικών χρόνων. 00:12:03.000 --> 00:12:05.000 Περισσότεροι άνθρωποι, και αυτό σε συνδυασμό 00:12:05.000 --> 00:12:07.000 με όλα όσα συζητήσαμε - 00:12:07.000 --> 00:12:10.000 την τεχνολογία και το πώς αυτή επιδρά στην εργασία, τη δημογραφία 00:12:10.000 --> 00:12:12.000 και την τεράστια πληθυσμιακή έκρηξη. 00:12:12.000 --> 00:12:15.000 Ξαφνικά τα πτυχία δεν θα αξίζουν τίποτα. Δεν είναι αλήθεια; 00:12:15.000 --> 00:12:19.000 Όταν ήμουν μαθητής, αν είχες πτυχίο, είχες και δουλειά. 00:12:19.000 --> 00:12:22.000 Εάν δεν είχες δουλειά ήταν επειδή δεν ήθελες να έχεις. 00:12:22.000 --> 00:12:25.000 Κι εγώ δεν ήθελα, για να είμαι ειλικρινής. (Γέλια) 00:12:25.000 --> 00:12:30.000 Αλλά τώρα παιδιά με πτυχία, συχνά 00:12:30.000 --> 00:12:31.000 γυρίζουν σπίτι να παίξουν ηλεκτρονικά παιχνίδια, 00:12:31.000 --> 00:12:34.000 γιατί χρειάζεσαι μεταπτυχιακό, εκεί που πριν χρειαζόσουν πτυχίο 00:12:34.000 --> 00:12:37.000 και τώρα χρειάζεσαι διδακτορικό εκεί που πριν χρειαζόσουν το άλλο. 00:12:37.000 --> 00:12:39.000 Είναι μια διαδικασία ακαδημαϊκού πληθωρισμού. 00:12:39.000 --> 00:12:41.000 Φανερώνει ότι ολόκληρη η δομή της εκπαίδευσης 00:12:41.000 --> 00:12:43.000 σείεται κάτω από τα πόδια μας. Πρέπει να ξανασκεφτούμε ριζικά 00:12:43.000 --> 00:12:44.000 την άποψη που έχουμε για την ευφυΐα. NOTE Paragraph 00:12:44.000 --> 00:12:46.000 Ξέρουμε τρία πράγματα γι' αυτή. 00:12:46.000 --> 00:12:49.000 Πρώτον ποικίλει. Σκεφτόμαστε τον κόσμο με όλους τους τρόπους 00:12:49.000 --> 00:12:51.000 που τον βιώνουμε. Σκεφτόμαστε οπτικά, 00:12:51.000 --> 00:12:54.000 ηχιτικά, κιναισθητικά. 00:12:54.000 --> 00:12:57.000 Σκεφτόμαστε με αφηρημένους όρους, με κίνηση. 00:12:57.000 --> 00:12:59.000 Δεύτερον, η ευφυΐα είναι δυναμική. 00:12:59.000 --> 00:13:02.000 Αν κοιτάξετε τις αλληλεπιδράσεις του ανθρώπινου εγκεφάλου, όπως ακούσαμε 00:13:02.000 --> 00:13:05.000 χθες σε μια σειρά παρουσιάσεων, 00:13:05.000 --> 00:13:07.000 η ευφυΐα είναι υπέροχα διαδραστική. 00:13:07.000 --> 00:13:10.000 Ο εγκέφαλος δεν χωρίζεται σε διαμερίσματα. 00:13:10.000 --> 00:13:13.000 Στην πραγματικότητα, η δημιουργικότητα - την οποία ορίζω σαν τη διαδικασία 00:13:13.000 --> 00:13:15.000 του να έχεις πρωτότυπες ιδέες που έχουν αξία - 00:13:15.000 --> 00:13:18.000 συχνά έρχεται μέσω της αλληλεπίδρασης 00:13:18.000 --> 00:13:21.000 διαφορετικών τρόπων θεώρησης των πραγμάτων. NOTE Paragraph 00:13:21.000 --> 00:13:23.000 Στον εγκέφαλο, επί τη ευκαιρία, 00:13:23.000 --> 00:13:26.000 υπάρχει μία δεσμίδα νευρώνων που ενώνει τα δύο μισά του εγκεφάλου 00:13:26.000 --> 00:13:28.000 και ονομάζεται Μεσολόβιο. Έχει μεγαλύτερο πάχος στις γυναίκες. 00:13:28.000 --> 00:13:30.000 Συνεχίζοντας αυτά που είπε η Έλεν χθες, 00:13:30.000 --> 00:13:34.000 νομίζω πως γι' αυτό οι γυναίκες είναι καλές στο να κάνουν διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα. 00:13:34.000 --> 00:13:36.000 Διότι είσαστε, έτσι δεν είναι; 00:13:36.000 --> 00:13:39.000 Υπάρχει μεγάλη έρευνα, αλλά το ξέρω από την προσωπική μου ζωή. 00:13:39.000 --> 00:13:41.000 Όταν η γυναίκα μου μαγειρεύει ένα γεύμα στο σπίτι - 00:13:41.000 --> 00:13:45.000 το οποίο δε συμβαίνει συχνά, ευτυχώς. (Γέλια) 00:13:45.000 --> 00:13:48.000 Αλλά ξέρετε - όχι είναι καλή σε κάποια πράγματα - 00:13:48.000 --> 00:13:50.000 αλλά όταν εκείνη μαγειρεύει, 00:13:50.000 --> 00:13:52.000 μιλάει με ανθρώπους στο τηλέφωνο, 00:13:52.000 --> 00:13:55.000 μιλάει με τα παιδιά, βάφει το ταβάνι, 00:13:55.000 --> 00:13:58.000 κάνει εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. 00:13:58.000 --> 00:14:01.000 Όταν εγώ μαγειρεύω, η πόρτα είναι κλειστή, τα παιδιά είναι έξω, 00:14:01.000 --> 00:14:04.000 το τηλέφωνο είναι στη βάση του κι αν εκείνη μπει μέσα ενοχλούμαι. 00:14:04.000 --> 00:14:17.000 Λέω: «Τέρυ, σε παρακαλώ, προσπαθώ να τηγανίσω ένα αυγό. Κάνε μου τη χάρη». (Γέλια) 00:14:17.000 --> 00:14:19.000 Ξέρετε αυτό το παλιό φιλοσοφικό ρητό: 00:14:19.000 --> 00:14:22.000 Αν ένα δέντρο πέσει στο δάσος και κανένας δεν το ακούσει, 00:14:22.000 --> 00:14:25.000 συνέβη ή όχι; Θυμάστε αυτό το παλιό αστείο; 00:14:25.000 --> 00:14:28.000 Είδα ένα ωραίο μπλουζάκι, πρόσφατα, που έγραφε: «Αν ένας άντρας πει φωναχτά τη γνώμη του 00:14:28.000 --> 00:14:31.000 στο δάσος, και καμία γυναίκα δεν τον ακούσει, 00:14:31.000 --> 00:14:40.000 κάνει ακόμα λάθος;» (Γέλια) NOTE Paragraph 00:14:40.000 --> 00:14:42.000 Και το τρίτο πράγμα σχετικά με την ευφυΐα είναι 00:14:43.000 --> 00:14:45.000 ότι ξεχωρίζει. Γράφω τώρα ένα καινούριο βιβλίο 00:14:45.000 --> 00:14:47.000 που λέγεται: «Επιφοίτηση» και βασίζεται σε μια σειρά 00:14:47.000 --> 00:14:49.000 συνεντεύξεων με ανθρώπους για το πώς ανακάλυψαν 00:14:49.000 --> 00:14:51.000 το ταλέντο τους. Είμαι γοητευμένος από το πώς οι άνθρωποι έφτασαν εκεί. 00:14:51.000 --> 00:14:54.000 Παρακινήθηκα από μια συζήτηση που είχα 00:14:54.000 --> 00:14:56.000 με μια υπέροχη γυναίκα, την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι 00:14:56.000 --> 00:14:58.000 δεν έχουν ακούσει ποτέ, λέγεται Τζίλιαν Λιν, 00:14:58.000 --> 00:15:00.000 την έχετε ακούσει; Κάποιοι την έχουν. Είναι χορογράφος 00:15:00.000 --> 00:15:02.000 και όλοι ξέρουν τη δουλειά της. 00:15:02.000 --> 00:15:04.000 Έκανε τις «Γάτες» και «Το Φάντασμα της Όπερας» 00:15:04.000 --> 00:15:08.000 Είναι καταπληκτική. Ήμουν στο συμβούλιο του Βασιλικού Μπαλέτου στην Αγγλία, 00:15:08.000 --> 00:15:10.000 όπως βλέπετε. 00:15:10.000 --> 00:15:12.000 Τέλος πάντων, η Τζίλιαν κι εγώ γευματίσαμε και τη ρώτησα: 00:15:12.000 --> 00:15:14.000 «Τζίλιαν, πώς και έγινες χορεύτρια;» Και μου απάντησε 00:15:14.000 --> 00:15:16.000 οτι ήταν ενδιαφέρον, όταν ήταν στο σχολείο, 00:15:16.000 --> 00:15:19.000 ήταν πραγματικά σε απελπιστική κατάσταση. Και το σχολείο, τη δεκαετία του 30, 00:15:19.000 --> 00:15:21.000 έγραψε στους γονείς της και τους είπε: «Πιστεύουμε 00:15:21.000 --> 00:15:23.000 ότι η Τζίλιαν έχει μαθησιακά προβλήματα». Δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί, 00:15:23.000 --> 00:15:25.000 ήταν νευρική. Νομίζω ότι τώρα θα έλεγαν 00:15:25.000 --> 00:15:29.000 πως έχει το σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας. Σωστά; Αλλά ήταν τη δεκαετία του 30 00:15:29.000 --> 00:15:32.000 και αυτό το σύνδρομο δεν είχε ακόμα ανακαλυφθεί. 00:15:32.000 --> 00:15:35.000 Δεν ήταν διαθέσιμη ασθένεια. (Γέλια) 00:15:35.000 --> 00:15:39.000 Ο κόσμος δεν ήξερε ότι μπορούσες να το πάθεις αυτό. NOTE Paragraph 00:15:39.000 --> 00:15:43.000 Τέλος πάντων, πήγε να δει κάποιον ειδικό. Έτσι βρέθηκε σε αυτό το δωμάτιο με τη δρύινη επένδυση 00:15:43.000 --> 00:15:46.000 και καθόταν εκεί με τη μητέρα της, 00:15:46.000 --> 00:15:49.000 και την οδήγησαν να καθίσει σε μια καρέκλα στο βάθος. 00:15:49.000 --> 00:15:51.000 Καθόταν εκεί, πάνω στα χέρια της για 20 λεπτά 00:15:51.000 --> 00:15:53.000 ενώ αυτός ο άντρας μιλούσε με τη μητέρα της 00:15:53.000 --> 00:15:57.000 για τα προβλήματα που είχε η Τζίλιαν στο σχολείο. Και στο τέλος - 00:15:57.000 --> 00:15:59.000 επειδή ενοχλούσε τους άλλους, 00:15:59.000 --> 00:16:01.000 πήγαινε τις εργασίες της πάντα αργά κλπ, 00:16:01.000 --> 00:16:04.000 ένα οκτάχρονο κοριτσάκι - στο τέλος ο γιατρός πήγε και κάθισε 00:16:04.000 --> 00:16:06.000 δίπλα στη Τζίλιαν και της είπε: «Τζίλιαν, 00:16:06.000 --> 00:16:08.000 άκουσα όλα αυτά που μου είπε η μητέρα σου 00:16:08.000 --> 00:16:10.000 και θα ήθελα να της μιλήσω ιδιαιτέρως». 00:16:10.000 --> 00:16:13.000 Της είπε: «Περίμενε εδώ, θα γυρίσουμε, δε θ' αργήσουμε». 00:16:13.000 --> 00:16:15.000 και έφυγαν αφήνοντάς την πίσω. 00:16:15.000 --> 00:16:17.000 Αλλά βγαίνοντας από το δωμάτιο, άνοιξε το ραδιόφωνο 00:16:17.000 --> 00:16:19.000 που ήταν πάνω στο γραφείο του. Και όταν βγήκαν, 00:16:19.000 --> 00:16:21.000 είπε στη μητέρα της: 00:16:21.000 --> 00:16:24.000 «Απλά κάτσε και παρακολούθησέ τη». Και μόλις έφυγαν από το δωμάτιο, 00:16:24.000 --> 00:16:28.000 μου είπε ότι πετάχτηκε όρθια και κουνιόταν στο ρυθμό της μουσικής. 00:16:28.000 --> 00:16:30.000 Την παρακολούθησαν για λίγα λεπτά 00:16:30.000 --> 00:16:33.000 και μετά γύρισε στη μητέρα της και της είπε: 00:16:33.000 --> 00:16:37.000 «Κυρία Λιν, η Τζίλιαν δεν είναι άρρωστη, είναι χορεύτρια. 00:16:37.000 --> 00:16:39.000 Πηγαίνετέ τη σε μία σχολή χορού». NOTE Paragraph 00:16:39.000 --> 00:16:41.000 Τη ρώτησα: «Τι έγινε τελικά;» 00:16:41.000 --> 00:16:44.000 Μου είπε: «Το έκανε. Δεν μπορώ να σου περιγράψω τι υπέροχα που ήταν. 00:16:44.000 --> 00:16:46.000 Μπήκαμε στο δωμάτιο και ήταν γεμάτο με 00:16:46.000 --> 00:16:49.000 ανθρώπους σαν κι εμένα. Ανθρώπους που δεν μπορούσαν να σταθούν ακίνητοι. 00:16:49.000 --> 00:16:52.000 Ανθρώπους που έπρεπε να κινηθούν για να σκεφτούν». 00:16:52.000 --> 00:16:54.000 Έκαναν μπαλέτο, κλακέτες, τζαζ, 00:16:54.000 --> 00:16:56.000 μοντέρνο χορό, σύγχρονο χορό. 00:16:56.000 --> 00:16:59.000 Τελικά έδωσε εξετάσεις για τη Βασιλική Σχολή Μπαλέτου, 00:16:59.000 --> 00:17:01.000 έγινε σολίστας, είχε μια θαυμάσια καριέρα 00:17:01.000 --> 00:17:03.000 στο Βασιλικό Μπαλέτο. Αποφοίτησε 00:17:03.000 --> 00:17:05.000 από τη Βασιλική Σχολή και 00:17:05.000 --> 00:17:08.000 ίδρυσε τη δική της εταιρία, το Θίασο Χορού της Τζίλιαν Λιν και 00:17:08.000 --> 00:17:11.000 γνώρισε τον Άντριου Λόιντ Γουέμπερ.Ήταν υπεύθυνη για κάποιες 00:17:11.000 --> 00:17:13.000 από τις πιο επιτυχημένες θεατρικές 00:17:13.000 --> 00:17:18.000 παραγωγές στην ιστορία, έδωσε χαρά σε εκατομμύρια ανθρώπους, 00:17:18.000 --> 00:17:21.000 και είναι πολυεκατομμυριούχος. Κάποιος άλλος 00:17:21.000 --> 00:17:25.000 μπορεί να της έδινε φάρμακα και να της έλεγε 00:17:25.000 --> 00:17:27.000 να ηρεμήσει. NOTE Paragraph 00:17:27.000 --> 00:17:30.000 Τώρα νομίζω - (Χειροκρότημα) οτι καταλήγουμε στο εξής: 00:17:30.000 --> 00:17:32.000 Ο Αλ Γκορ μίλησε τις προάλλες 00:17:32.000 --> 00:17:35.000 σχετικά με την οικολογία, και την επανάσταση που ξεκίνησε από τη Ρέιτσελ Κάρσον. 00:17:35.000 --> 00:17:39.000 Πιστεύω ότι η μοναδική μας ελπίδα για το μέλλον 00:17:39.000 --> 00:17:42.000 είναι να υιοθετήσουμε μία νέα ιδεολογία για την ανθρώπινη οικολογία, 00:17:42.000 --> 00:17:46.000 όπου να ανασχηματίσουμε την αντίληψή μας 00:17:46.000 --> 00:17:48.000 για τον πλούτο των ανθρώπινων δυνατοτήτων. 00:17:48.000 --> 00:17:52.000 Το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει σμιλεύσει τα μυαλά μας με τον τρόπο 00:17:52.000 --> 00:17:54.000 που εμείς σμιλεύουμε τη Γη: για μια συγκεκριμένη χρήση. 00:17:54.000 --> 00:17:57.000 Και δεν θα μας χρησιμεύσει για το μέλλον. 00:17:57.000 --> 00:18:00.000 Πρέπει να ξανασκεφτούμε τις θεμελιώδεις αρχές 00:18:00.000 --> 00:18:02.000 με τις οποίες εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας. Υπήρχε 00:18:02.000 --> 00:18:06.000 ένα θαυμάσιο ρητό του Τζόνας Σαλκ, ο οποίος είπε: «Αν όλα τα έντομα 00:18:06.000 --> 00:18:09.000 εξαφανίζονταν από τη Γη, 00:18:09.000 --> 00:18:12.000 μέσα σε 50 χρόνια όλη η ζωή στον πλανήτη θα τέλειωνε. 00:18:12.000 --> 00:18:15.000 Αν το ανθρώπινο είδος εξαφανιζόταν από τη Γη, 00:18:15.000 --> 00:18:19.000 μέσα σε 50 χρόνια όλες οι μορφές ζωής θα ευδοκιμούσαν». 00:18:19.000 --> 00:18:21.000 Και έχει δίκιο. NOTE Paragraph 00:18:21.000 --> 00:18:24.000 Αυτό που γιορτάζει το TED είναι το δώρο της ανθρώπινης φαντασίας. 00:18:24.000 --> 00:18:28.000 Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί να χρησιμοποιούμε αυτό το δώρο 00:18:28.000 --> 00:18:31.000 με σοφία, και να αποτρέπουμε κάποια από τα σενάρια 00:18:31.000 --> 00:18:34.000 που συζητήσαμε. Και ο μόνος τρόπος 00:18:35.000 --> 00:18:38.000 να το κάνουμε αυτό, είναι να αναγνωρίσουμε τις δημιουργικές μας ικανότητες 00:18:38.000 --> 00:18:40.000 για τον πλούτο που διαθέτουν, και τα 00:18:40.000 --> 00:18:43.000 παιδιά μας για την ελπίδα που είναι. Στόχος μας 00:18:43.000 --> 00:18:46.000 είναι να εκπαιδεύσουμε την ολότητά τους, ώστε να αντιμετωπίσουν το μέλλον. 00:18:46.000 --> 00:18:49.000 Παρεμπιπτόντως, μπορεί εμείς να μην δούμε αυτό το μέλλον 00:18:49.000 --> 00:18:52.000 αλλά εκείνα θα το δουν. Δουλειά μας είναι να τα βοηθήσουμε 00:18:52.000 --> 00:18:54.000 να κερδίσουν κάτι από αυτό. Σας ευχαριστώ πολύ.