1
00:00:00,000 --> 00:00:07,000
Καλημέρα. Πως είστε; Ήταν υπέροχα, έτσι δεν είναι;

2
00:00:07,000 --> 00:00:11,000
Έχω μείνει άναυδος από το όλο εγχείρημα.

3
00:00:11,000 --> 00:00:15,000
Στην πραγματικότητα φεύγω. (Γέλια)

4
00:00:15,000 --> 00:00:19,000
Υπήρχαν τρεις θεματολογίες, έτσι δεν είναι,

5
00:00:19,000 --> 00:00:23,000
στο όλο συνέδριο, οι οποίες είναι σχετικές

6
00:00:23,000 --> 00:00:25,000
με αυτά που θέλω να πω.

7
00:00:25,000 --> 00:00:29,000
Μία από αυτές είναι η εντυπωσιακή απόδειξη της ανθρώπινης δημιουργικότητας

8
00:00:29,000 --> 00:00:32,000
σε όλες τις παρουσιάσεις που είχαμε

9
00:00:32,000 --> 00:00:35,000
και σε όλους τους ανθρώπους εδώ. Μόνο και μόνο η ποικιλία

10
00:00:35,000 --> 00:00:38,000
και το εύρος της. Η δεύτερη είναι οτι

11
00:00:38,000 --> 00:00:41,000
μας έβαλε σε μια θέση όπου δεν έχουμε ιδέα για το τι πρόκειται να συμβεί,

12
00:00:41,000 --> 00:00:43,000
όσο αφορά το μέλλον. Καμία ιδέα

13
00:00:43,000 --> 00:00:45,000
για το πώς μπορεί να εξελιχθεί αυτό.

14
00:00:45,000 --> 00:00:48,000
Ενδιαφέρομαι για την εκπαίδευση-

15
00:00:48,000 --> 00:00:51,000
στην πραγματικότητα, βρίσκω οτι όλοι έχουν κάποιο ενδιαφέρον για την εκπαίδευση.

16
00:00:51,000 --> 00:00:53,000
Εσείς δεν έχετε; Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον.

17
00:00:53,000 --> 00:00:56,000
Αν είστε σε ένα πάρτι, και πείτε

18
00:00:56,000 --> 00:00:59,000
οτι δουλεύετε στην εκπαίδευση-

19
00:00:59,000 --> 00:01:06,000
στην πραγματικότητα, δεν πάτε συχνά σε πάρτι, αν δουλεύετε στην εκπαίδευση.

20
00:01:06,000 --> 00:01:09,000
(Γέλια) Δεν σας καλούν.

21
00:01:09,000 --> 00:01:14,000
Και δεν ανταποδίδουν την πρόσκληση, παραδόξως. Αυτό μου φαίνεται περίεργο.

22
00:01:14,000 --> 00:01:16,000
Αλλά εάν είστε σε πάρτι, και πείτε σε κάποιον,

23
00:01:16,000 --> 00:01:18,000
ξέρετε, σας ρωτάνε: «Τι δουλειά κάνεις;»

24
00:01:18,000 --> 00:01:20,000
και πείτε οτι δουλεύετε στη εκπαίδευση,

25
00:01:20,000 --> 00:01:24,000
βλέπετε το αίμα να φεύγει από το πρόσωπό τους. Σκέφτονται:

26
00:01:24,000 --> 00:01:30,000
«Ω Θεέ μου, Γιατί σε μένα; Τη μοναδική βραδιά εξόδου μου όλη τη βδομάδα». (Γέλια)

27
00:01:30,000 --> 00:01:32,000
Αλλά αν τους ρωτήσετε για τη δική τους εκπαίδευση,

28
00:01:32,000 --> 00:01:34,000
σας καρφώνουν στον τοίχο. Διότι είναι ένα από αυτά τα πράγματα

29
00:01:34,000 --> 00:01:37,000
που πάει βαθιά στους ανθρώπους, δεν έχω δίκιο;

30
00:01:37,000 --> 00:01:40,000
Όπως η θρησκεία και το χρήμα και άλλα πράγματα.

31
00:01:40,000 --> 00:01:44,000
Έχω μεγάλο ενδιαφέρον για την εκπαίδευση, και νομίζω οτι όλοι έχουμε.

32
00:01:44,000 --> 00:01:46,000
Έχουμε τεράστιο δικαιωματικό ενδιαφέρον γι' αυτή,

33
00:01:46,000 --> 00:01:49,000
εν μέρει επειδή η εκπαίδευση είναι προορισμένη

34
00:01:49,000 --> 00:01:52,000
να μας πάει σε ένα μέλλον που δεν μπορούμε να συλλάβουμε.

35
00:01:52,000 --> 00:01:55,000
Αν το σκεφτείτε, τα παιδιά που ξεκινούν το σχολείο φέτος

36
00:01:55,000 --> 00:02:01,000
θα συνταξιοδοτηθούν το 2065. Κανένας δεν έχει την παραμικρή ιδέα-

37
00:02:01,000 --> 00:02:04,000
παρ' όλη τη γνώση που παρελαύνει εδώ τις τελευταίες τέσσερις ημέρες -

38
00:02:04,000 --> 00:02:06,000
για το πώς θα είναι ο κόσμος

39
00:02:06,000 --> 00:02:08,000
σε πέντε χρόνια. Ωστόσο,

40
00:02:08,000 --> 00:02:11,000
πρέπει να τα εκπαιδεύσουμε γι' αυτόν. Έτσι η μη προβλεψιμότητα, νομίζω,

41
00:02:11,000 --> 00:02:13,000
είναι εντυπωσιακή.

42
00:02:13,000 --> 00:02:15,000
Και το τρίτο μέρος της είναι αυτό,

43
00:02:15,000 --> 00:02:20,000
στο οποίο όλοι συμφωνήσαμε,

44
00:02:20,000 --> 00:02:23,000
οι πραγματικά εντυπωσιακές ικανότητες που έχουν τα παιδιά-

45
00:02:23,000 --> 00:02:25,000
οι ικανότητές τους για καινοτομία. Η Σερίνα, για παράδειγμα, χθες το βράδυ ήταν θάυμα,

46
00:02:25,000 --> 00:02:28,000
δεν ήταν; Και μόνο το να βλέπεις τι μπορούσε να κάνει.

47
00:02:28,000 --> 00:02:33,000
Και είναι ξεχωριστή, αλλά νομίζω οτι δεν είναι, θα λέγαμε,

48
00:02:33,000 --> 00:02:36,000
ξεχωριστή μέσα σε ολόκληρη την παιδική ηλικία.

49
00:02:36,000 --> 00:02:39,000
Αυτό που έχετε είναι ένα άτομο εξαιρετικής αφοσίωσης

50
00:02:39,000 --> 00:02:41,000
που βρήκε ένα ταλέντο. Και ο ισχυρισμός μου είναι

51
00:02:41,000 --> 00:02:43,000
οτι όλα τα παιδιά έχουν τρομερά ταλέντα.

52
00:02:43,000 --> 00:02:45,000
Και τα σπαταλάμε αλύπητα.

53
00:02:45,000 --> 00:02:48,000
Έτσι θέλω να μιλήσω για την εκπαίδευση και

54
00:02:48,000 --> 00:02:51,000
θέλω να μιλήσω και για τη δημιουργικότητα. Ο ισχυρισμός μου είναι ότι

55
00:02:51,000 --> 00:02:54,000
η δημιουργικότητα είναι σήμερα τόσο σημαντική για την εκπαίδευση όσο και ο αλφαβητισμός,

56
00:02:54,000 --> 00:02:58,000
και πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με την ίδια τακτική.

57
00:02:58,000 --> 00:03:06,000
(Χειροκρότημα) Ευχαριστώ. Αυτό ήταν, λοιπόν.

58
00:03:06,000 --> 00:03:10,000
Ευχαριστώ πάρα πολύ. (Γέλια) Λοιπόν, έχω ακόμη 15 λεπτά.

59
00:03:10,000 --> 00:03:17,000
Που λέτε, γεννήθηκα--όχι εντάξει. (Γέλια)

60
00:03:17,000 --> 00:03:21,000
Άκουσα μια φοβερή ιστορία πρόσφατα - που λατρεύω να τη διηγούμαι -

61
00:03:21,000 --> 00:03:25,000
για ένα μικρό κορίτσι σε κάποιο μάθημα ζωγραφικής. Ήταν έξι ετών

62
00:03:25,000 --> 00:03:27,000
και καθόταν στο πίσω μέρος της αίθουσας και ζωγράφιζε

63
00:03:27,000 --> 00:03:29,000
και η δασκάλα είπε ότι το κοριτσάκι σπάνια πρόσεχε,

64
00:03:29,000 --> 00:03:33,000
αλλά σε αυτό το μάθημα ζωγραφικής το έκανε.

65
00:03:33,000 --> 00:03:35,000
Η δασκάλα ήταν εντυπωσιασμένη και πήγε προς τα εκεί

66
00:03:35,000 --> 00:03:38,000
και τη ρώτησε: «Τι ζωγραφίζεις;»

67
00:03:38,000 --> 00:03:41,000
Και το κοριτσάκι είπε: «Ζωγραφίζω μία εικόνα του Θεού».

68
00:03:41,000 --> 00:03:44,000
Και η δασκάλα είπε, «Μα κανείς δεν ξέρει πώς είναι ο Θεός».

69
00:03:44,000 --> 00:03:51,000
Και το κοριτσάκι απάντησε, «Θα μάθουν σε ένα λεπτό».

70
00:03:51,000 --> 00:03:52,000
(Γέλια)

71
00:03:52,000 --> 00:03:57,000
Όταν ο γιος μου ήταν τεσσάρων ετών στην Αγγλία-

72
00:03:57,000 --> 00:04:00,000
στην πραγματικότητα ήταν τεσσάρων παντού, για να είμαι ειλικρινής. (Γέλια)

73
00:04:00,000 --> 00:04:06,000
Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, όπου και να πήγαινε ήταν τεσσάρων εκείνη τη χρονιά.

74
00:04:06,000 --> 00:04:08,000
Ήταν στη θεατρική παράσταση της Γέννησης.

75
00:04:08,000 --> 00:04:11,000
Θυμάστε την ιστορία; Όχι, ήταν σημαντικό.

76
00:04:11,000 --> 00:04:14,000
Ήταν μεγάλη ιστορία. Ο Μελ Γκίμπσον γύρισε τη συνέχεια.

77
00:04:14,000 --> 00:04:19,000
Μπορεί να τη έχετε δει: «Η Γέννηση 2». Αλλά ο Τζέιμς πήρε το ρόλο του Ιωσήφ,

78
00:04:19,000 --> 00:04:22,000
για τον οποίο ήμασταν όλοι ενθουσιασμένοι.

79
00:04:22,000 --> 00:04:24,000
Τον θεωρούσαμε από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

80
00:04:24,000 --> 00:04:26,000
Είχαμε γεμίσει το μέρος με ατζέντηδες που φορούσαν μπλουζάκια

81
00:04:26,000 --> 00:04:29,000
με το σλόγκαν: «Ο Τζέιμς Ρόμπινσον ΕΙΝΑΙ ο Ιωσήφ!» (Γέλια)

82
00:04:29,000 --> 00:04:31,000
Δεν χρειαζόταν να μιλήσει, αλλά γνωρίζετε το σημείο

83
00:04:31,000 --> 00:04:34,000
όπου οι τρεις μάγοι έρχονται φέρνοντας δώρα.

84
00:04:34,000 --> 00:04:36,000
Φέρνουν σμύρνα, λιβάνι και χρυσάφι.

85
00:04:36,000 --> 00:04:38,000
Αυτό συνέβη στ' αλήθεια. Καθόμασταν εκεί

86
00:04:38,000 --> 00:04:40,000
και νομίζω μπερδεύτηκαν,

87
00:04:40,000 --> 00:04:42,000
γιατί μιλήσαμε με το αγοράκι λίγο αργότερα και του είπαμε:

88
00:04:42,000 --> 00:04:44,000
«Είσαι εντάξει με αυτό;» και είπε: «Ναι, γιατί; Ήταν λάθος;»

89
00:04:44,000 --> 00:04:46,000
Απλά αλλάξανε σειρά, αυτό ήταν.

90
00:04:46,000 --> 00:04:47,000
Τέλος πάντων, τα τρία αγοράκια βγήκαν,

91
00:04:47,000 --> 00:04:49,000
τετράχρονα με πετσέτες στα κεφάλια τους,

92
00:04:49,000 --> 00:04:52,000
και ακούμπησαν αυτά τα κουτιά κάτω,

93
00:04:52,000 --> 00:04:54,000
και το πρώτο αγόρι είπε, «Σου φέρνω χρυσό».

94
00:04:54,000 --> 00:04:57,000
Και το δεύτερο αγόρι είπε, «Σου φέρνω σμύρνα».

95
00:04:57,000 --> 00:05:11,000
Και το τρίτο αγόρι είπε, «Ο Φρανκ έστειλε αυτό». (Γέλια)

96
00:05:11,000 --> 00:05:13,000
Αυτό που έχουν κοινό αυτά τα παραδείγματα είναι ότι τα παιδιά θα ρισκάρουν.

97
00:05:13,000 --> 00:05:16,000
Εάν δεν ξέρουν, θα κάνουν μια προσπάθεια.

98
00:05:16,000 --> 00:05:19,000
Δεν έχω δίκιο; Δεν φοβούνται να κάνουν λάθος.

99
00:05:19,000 --> 00:05:24,000
Δεν εννοώ ότι το να κάνεις λάθος είναι το ίδιο πράγμα με το να είσαι δημιουργικός.

100
00:05:24,000 --> 00:05:25,000
Αυτό που ξέρουμε είναι ότι

101
00:05:25,000 --> 00:05:28,000
αν δεν είσαι προετοιμασμένος να κάνεις λάθος,

102
00:05:28,000 --> 00:05:31,000
δεν θα σκεφτείς ποτέ κάτι πρωτότυπο.

103
00:05:31,000 --> 00:05:34,000
Αν δεν είσαι προετοιμασμένος να κάνεις λάθος. Και μέχρι να φτάσουν στην ενηλικίωση,

104
00:05:34,000 --> 00:05:36,000
τα περισσότερα παιδιά έχουν χάσει αυτή την ικανότητα.

105
00:05:36,000 --> 00:05:39,000
Φοβούνται να κάνουν λάθος.

106
00:05:39,000 --> 00:05:41,000
Διοικούμε τις εταιρίες μας με αυτό τον τρόπο.

107
00:05:41,000 --> 00:05:44,000
Στιγματίζουμε τα λάθη. Και διευθύνουμε σήμερα

108
00:05:44,000 --> 00:05:47,000
εθνικά εκπαιδευτικά συστήματα όπου

109
00:05:47,000 --> 00:05:50,000
τα λάθη είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις.

110
00:05:50,000 --> 00:05:53,000
Το αποτέλεσμα είναι ότι εκπαιδεύουμε τους ανθρώπους κάνοντάς τους

111
00:05:53,000 --> 00:05:56,000
να ξεχνούν τις δημιουργικές του ικανότητες. Ο Πικάσο κάποτε είπε αυτό:

112
00:05:56,000 --> 00:05:59,000
είπε ότι όλα τα παιδιά γεννιούνται καλλιτέχνες.

113
00:05:59,000 --> 00:06:03,000
Το ζήτημα είναι να παραμείνουν καλλιτέχνες καθώς μεγαλώνουν. Το πιστεύω αυτό ακράδαντα:

114
00:06:03,000 --> 00:06:05,000
ότι δεν μεγαλώνουμε ώστε να γίνουμε δημιουργικοί,

115
00:06:05,000 --> 00:06:08,000
μεγαλώνουμε ώστε να την ξεχάσουμε. Ή αλλιώς, εκπαιδευόμαστε να την ξεχάσουμε.

116
00:06:08,000 --> 00:06:10,000
Γιατί συμβαίνει αυτό;

117
00:06:10,000 --> 00:06:14,000
Ζούσα στο Στράτφορντ μέχρι πριν από πέντε χρόνια περίπου.

118
00:06:14,000 --> 00:06:16,000
Στην πραγματικότητα, μετακομίσαμε από το Στράτφορντ στο Λος Άντζελες.

119
00:06:16,000 --> 00:06:20,000
Οπότε καταλαβαίνετε πόσο ομαλή ήταν αυτή η αλλαγή.

120
00:06:20,000 --> 00:06:22,000
(Γέλια) Στη πραγματικότητα,

121
00:06:22,000 --> 00:06:24,000
ζούσαμε σε ένα μέρος που λέγεται Σνίδερφιλντ,

122
00:06:24,000 --> 00:06:26,000
ακριβώς έξω από το Στράτφορντ,

123
00:06:26,000 --> 00:06:31,000
όπου γεννήθηκε ο πατέρας του Σέξπιρ. Έχετε σοκαριστεί με τη σκέψη; Εγώ είχα.

124
00:06:31,000 --> 00:06:33,000
Δεν είχατε σκεφτεί τον Σέξπιρ να έχει πατέρα, έτσι δεν είναι;

125
00:06:33,000 --> 00:06:35,000
Διότι δεν φαντάζεστε

126
00:06:35,000 --> 00:06:37,000
το Σέξπιρ σαν παιδί, έτσι δεν είναι;

127
00:06:37,000 --> 00:06:40,000
Ο Σέξπιρ εφτά χρονών; Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ.

128
00:06:40,000 --> 00:06:42,000
Εννοώ, ήταν εφτά κάποτε. Ήταν στο τμήμα

129
00:06:42,000 --> 00:06:51,000
Αγγλικών κάποιου, όχι; Πόσο ενοχλητικό πρέπει να ήταν αυτό;

130
00:06:51,000 --> 00:07:05,000
(Γέλια) «Πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο». Να τον έστελνε ο μπαμπάς του για ύπνο,

131
00:07:05,000 --> 00:07:08,000
ξέρετε, στο Σέξπιρ: «Πήγαινε για ύπνο, τώρα!»

132
00:07:08,000 --> 00:07:10,000
στο Γουίλιαμ Σέξπιρ,: «και βάλε κάτω το μολύβι τώρα.

133
00:07:10,000 --> 00:07:18,000
Και σταμάτα να μιλάς έτσι. Τους μπερδεύεις όλους».

134
00:07:18,000 --> 00:07:23,000
(Γέλια)

135
00:07:23,000 --> 00:07:26,000
Τέλος πάντων, μετακομίσαμε από το Στράτφορντ στο Λος Άντζελες,

136
00:07:26,000 --> 00:07:30,000
και θέλω να πω λίγα λόγια γι' αυτή τη μετάβαση.

137
00:07:30,000 --> 00:07:33,000
Ο γιος μου δεν ήθελε να έρθει.

138
00:07:33,000 --> 00:07:36,000
Έχουμε δύο παιδιά. Εκείνος είναι τώρα 21 και η κόρη μου 16.

139
00:07:36,000 --> 00:07:38,000
Δεν ήθελε να έρθει στο Λος Άντζελες. Το λάτρευε,

140
00:07:38,000 --> 00:07:43,000
αλλά είχε μια κοπέλα στην Αγγλία. Ήταν ο έρωτας της ζωής του, η Σάρα.

141
00:07:43,000 --> 00:07:45,000
Την ήξερε ένα μήνα.

142
00:07:45,000 --> 00:07:48,000
Προσέξτε, είχαν την τέταρτη επέτειό τους,

143
00:07:48,000 --> 00:07:52,000
γιατί είναι πολύς καιρός όταν είσαι 16.

144
00:07:52,000 --> 00:07:54,000
Τέλος πάντων, ήταν πολύ ταραγμένος στο αεροπλάνο,

145
00:07:54,000 --> 00:07:56,000
και είπε: «Δεν θα ξαναβρώ ποτέ πια κάποια σαν τη Σάρα».

146
00:07:56,000 --> 00:07:58,000
Και ήμασταν μάλλον χαρούμενοι μ' αυτό, ειλικρινά,

147
00:07:58,000 --> 00:08:10,000
επειδή εκείνη ήταν ο κύριος λόγος που φύγαμε από τη χώρα.

148
00:08:10,000 --> 00:08:13,000
(Γέλια)

149
00:08:13,000 --> 00:08:16,000
Αλλά κάτι σου κάνει εντύπωση όταν πας στην Αμερική

150
00:08:16,000 --> 00:08:18,000
και όταν ταξιδεύεις σε όλο τον κόσμο:

151
00:08:18,000 --> 00:08:22,000
Όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο έχουν την ίδια ιεραρχία θεμάτων.

152
00:08:22,000 --> 00:08:24,000
Όλα! Δεν έχει σημασία το πού βρίσκεσαι.

153
00:08:24,000 --> 00:08:26,000
Θα περίμενες να είναι διαφορετικά, αλλά δεν είναι.

154
00:08:26,000 --> 00:08:29,000
Στην κορυφή βρίσκονται τα μαθηματικά και οι γλώσσες,

155
00:08:29,000 --> 00:08:31,000
μετά οι ανθρωπιστικές επιστήμες, και στο τέλος είναι οι τέχνες.

156
00:08:31,000 --> 00:08:33,000
Παντού στη Γη.

157
00:08:33,000 --> 00:08:36,000
Και σχεδόν σε κάθε σύστημα,

158
00:08:36,000 --> 00:08:38,000
υπάρχει ιεραρχία μέσα στις ίδιες τις τέχνες.

159
00:08:38,000 --> 00:08:40,000
Τα εικαστικά και η μουσική συνήθως βρίσκονται ιεραρχικά πιο ψηλά στα σχολεία

160
00:08:40,000 --> 00:08:43,000
απ΄ ό,τι το θέατρο και ο χορός. Δεν υπάρχει ούτε ένα εκπαιδευτικό σύστημα στον πλανήτη

161
00:08:43,000 --> 00:08:45,000
που να διδάσκει καθημερινά χορό στα παιδιά

162
00:08:45,000 --> 00:08:48,000
με τον τρόπο που τους διδάσκουμε μαθηματικά. Γιατί;

163
00:08:48,000 --> 00:08:50,000
Γιατί όχι; Νομίζω οτι αυτό είναι σημαντικό.

164
00:08:50,000 --> 00:08:53,000
Πιστεύω οτι τα μαθηματικά είναι σημαντικά, αλλά το ίδιο και ο χορός.

165
00:08:53,000 --> 00:08:56,000
Τα παιδιά χορεύουν όλη την ώρα αν αυτό τους επιτρέπεται, όλοι το κάνουμε.

166
00:08:56,000 --> 00:08:59,000
Όλοι έχουμε σώματα, δεν έχουμε; Έχασα κάτι;

167
00:08:59,000 --> 00:09:03,000
(Γέλια) Ειλικρινά, αυτό που συμβαίνει είναι ότι,

168
00:09:03,000 --> 00:09:05,000
όταν τα παιδιά μεγαλώνουν, τα εκπαιδεύουμε

169
00:09:05,000 --> 00:09:08,000
προοδευτικά από τη μέση και πάνω. Και επικεντρωνόμαστε στο κεφάλι τους.

170
00:09:08,000 --> 00:09:10,000
Και ελαφρώς προς τη μία μεριά.

171
00:09:10,000 --> 00:09:14,000
Εάν συνέβαινε να επισκεφτείτε την εκπαίδευση, σαν εξωγήινος,

172
00:09:14,000 --> 00:09:17,000
και να ρωτήσετε: «Πού χρησιμεύει αυτό: η δημόσια εκπαίδευση;»

173
00:09:17,000 --> 00:09:19,000
Νομίζω ότι θα καταλήγατε - αν βλέπατε το αποτέλεσμα,

174
00:09:19,000 --> 00:09:21,000
ποιος πραγματικά ωφελείται από αυτό,

175
00:09:21,000 --> 00:09:23,000
ποιος κάνει όλα αυτά που πρέπει,

176
00:09:23,000 --> 00:09:26,000
ποιος παίρνει όλους τους πόντους, ποιοι είναι οι νικητές -

177
00:09:26,000 --> 00:09:29,000
νομίζω ότι θα καταλήγατε στο ότι ο συνολικός σκοπός της δημόσιας εκπαίδευσης

178
00:09:29,000 --> 00:09:30,000
σε όλο τον κόσμο

179
00:09:30,000 --> 00:09:34,000
είναι το να παράγει καθηγητές πανεπιστημίου. Αυτό δεν είναι;

180
00:09:34,000 --> 00:09:36,000
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που βγαίνουν από την κορυφή.

181
00:09:37,000 --> 00:09:40,000
Και ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς, ορίστε λοιπόν. (Γέλια)

182
00:09:40,000 --> 00:09:44,000
Συμπαθώ τους καθηγητές πανεπιστημίου, αλλά ξέρετε,

183
00:09:44,000 --> 00:09:48,000
δεν θα έπρεπε να τους θεωρούμε σαν το υψηλότερο δείγμα ανθρώπινου επιτεύγματος.

184
00:09:48,000 --> 00:09:50,000
Είναι απλά μια μορφή ζωής,

185
00:09:50,000 --> 00:09:52,000
άλλη μία μορφή ζωής. Αλλά είναι μάλλον περίεργοι

186
00:09:52,000 --> 00:09:54,000
και το λέω γιατί τους συμπαθώ.

187
00:09:54,000 --> 00:09:57,000
Υπάρχει κάτι περίεργο σχετικά με τους καθηγητές από την εμπειρία μου -

188
00:09:57,000 --> 00:10:00,000
όχι όλοι τους, αλλά τυπικά - ζουν μέσα στο κεφάλι τους.

189
00:10:00,000 --> 00:10:02,000
Ζουν εκεί πάνω και ελαφρώς προς τη μία πλευρά.

190
00:10:02,000 --> 00:10:06,000
Έχουν αποσυνδεθεί από το σώμα τους, με την κυριολεκτική σημασία.

191
00:10:06,000 --> 00:10:08,000
Βλέπουν το σώμα τους

192
00:10:08,000 --> 00:10:17,000
σαν ένα μέσο μεταφοράς για το κεφάλι τους, έτσι δεν είναι;

193
00:10:17,000 --> 00:10:24,000
(Γέλια) Είναι ένας τρόπος να πηγαίνουν το κεφάλι τους σε συναντήσεις.

194
00:10:24,000 --> 00:10:27,000
Αν θέλετε πραγματική απόδειξη εξωσωματικής εμπειρίας,

195
00:10:27,000 --> 00:10:30,000
παρεμπιπτόντως, πηγαίνετε σε ένα συνέδριο

196
00:10:30,000 --> 00:10:32,000
υψηλόβαθμων ακαδημαϊκών,

197
00:10:32,000 --> 00:10:35,000
και εμφανιστείτε στη ντίσκο την τελευταία νύχτα.

198
00:10:35,000 --> 00:10:39,000
(Γέλια) Και εκεί θα το δείτε, μεγάλοι άντρες και γυναίκες

199
00:10:39,000 --> 00:10:43,000
να λικνίζονται ανεξέλεγκτα, εκτός ρυθμού,

200
00:10:43,000 --> 00:10:47,000
περιμένοντας να τελειώσει, ώστε να γυρίσουν σπίτι και να γράψουν μια μελέτη πάνω σε αυτό.

201
00:10:47,000 --> 00:10:53,000
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι στοιχειοθετημένο στην ιδέα της ακαδημαϊκής ικανότητας.

202
00:10:53,000 --> 00:10:56,000
Και υπάρχει λόγος γι' αυτό.

203
00:10:56,000 --> 00:10:58,000
Το όλο σύστημα εφευρέθηκε-στον κόσμο δεν υπήρχαν

204
00:10:58,000 --> 00:11:00,000
στην πραγματικότητα δημόσια συστήματα εκπαίδευσης πριν το 19ο αιώνα.

205
00:11:00,000 --> 00:11:03,000
Όλα σχεδιάστηκαν

206
00:11:03,000 --> 00:11:04,000
για να καλύψουν τις ανάγκες της βιομηχανοποίησης.

207
00:11:04,000 --> 00:11:07,000
Έτσι η ιεραρχία έχει τις ρίζες της σε δύο ιδέες.

208
00:11:07,000 --> 00:11:11,000
Η πρώτη είναι ότι τα πιο χρήσιμα μαθήματα για την εύρεση εργασίας

209
00:11:11,000 --> 00:11:13,000
είναι στην κορυφή. Σας οδήγησαν, πιθανότατα, μακριά από κάποια πράγματα

210
00:11:13,000 --> 00:11:15,000
στο σχολείο, όταν ήσασταν παιδιά, πράγματα που σας άρεσαν,

211
00:11:15,000 --> 00:11:17,000
με τη δικαιολογία ότι

212
00:11:17,000 --> 00:11:20,000
δεν θα βρίσκατε ποτέ δουλειά κάνοντας αυτά, σωστά;

213
00:11:20,000 --> 00:11:22,000
Μην κάνεις μουσική, δεν πρόκειται να γίνεις μουσικός.

214
00:11:22,000 --> 00:11:24,000
Μην κάνεις την τέχνη, δεν θα γίνεις καλλιτέχνης.

215
00:11:25,000 --> 00:11:29,000
Καλοπροαίρετες συμβουλές - σήμερα προφανώς λανθασμένες. Ολόκληρος ο κόσμος

216
00:11:29,000 --> 00:11:30,000
κατακλύζεται από μια επανάσταση.

217
00:11:30,000 --> 00:11:33,000
Και η δεύτερη, είναι η ακαδημαϊκή ικανότητα, η οποία έχει πραγματικά καταλήξει

218
00:11:33,000 --> 00:11:34,000
να κυριαρχεί στην άποψη που έχουμε για την εξυπνάδα,

219
00:11:34,000 --> 00:11:37,000
διότι τα πανεπιστήμια σχεδίασαν το σύστημα καθ' ομοίωσή τους.

220
00:11:37,000 --> 00:11:39,000
Αν το σκεφτείτε, όλο το σύστημα

221
00:11:39,000 --> 00:11:41,000
της δημόσιας εκπαίδευσης σε όλο τον κόσμο είναι μια παρατεταμένη διαδικασία

222
00:11:41,000 --> 00:11:43,000
εισαγωγής στο πανεπιστήμιο.

223
00:11:43,000 --> 00:11:46,000
Με συνέπεια πολλοί, εξαιρετικά ταλαντούχοι,

224
00:11:46,000 --> 00:11:48,000
ευφυείς, δημιουργικοί άνθρωποι να νομίζουν πως δεν είναι,

225
00:11:48,000 --> 00:11:50,000
επειδή αυτό στο οποίο ήταν καλοί στο σχολείο

226
00:11:50,000 --> 00:11:54,000
δεν είχε αξία, ή στιγματιζόταν.

227
00:11:54,000 --> 00:11:56,000
Νομίζω πως δεν μας παίρνει να συνεχίσουμε κατά τον ίδιο τρόπο.

228
00:11:56,000 --> 00:11:58,000
Στα επόμενα 30 χρόνια κατά την UNESCO,

229
00:11:58,000 --> 00:12:01,000
περισσότεροι άνθρωποι θα αποφοιτούν από την εκπαίδευση

230
00:12:01,000 --> 00:12:03,000
σε όλο τον κόσμο, από την αρχή των ιστορικών χρόνων.

231
00:12:03,000 --> 00:12:05,000
Περισσότεροι άνθρωποι, και αυτό σε συνδυασμό

232
00:12:05,000 --> 00:12:07,000
με όλα όσα συζητήσαμε -

233
00:12:07,000 --> 00:12:10,000
την τεχνολογία και το πώς αυτή επιδρά στην εργασία, τη δημογραφία

234
00:12:10,000 --> 00:12:12,000
και την τεράστια πληθυσμιακή έκρηξη.

235
00:12:12,000 --> 00:12:15,000
Ξαφνικά τα πτυχία δεν θα αξίζουν τίποτα. Δεν είναι αλήθεια;

236
00:12:15,000 --> 00:12:19,000
Όταν ήμουν μαθητής, αν είχες πτυχίο, είχες και δουλειά.

237
00:12:19,000 --> 00:12:22,000
Εάν δεν είχες δουλειά ήταν επειδή δεν ήθελες να έχεις.

238
00:12:22,000 --> 00:12:25,000
Κι εγώ δεν ήθελα, για να είμαι ειλικρινής. (Γέλια)

239
00:12:25,000 --> 00:12:30,000
Αλλά τώρα παιδιά με πτυχία, συχνά

240
00:12:30,000 --> 00:12:31,000
γυρίζουν σπίτι να παίξουν ηλεκτρονικά παιχνίδια,

241
00:12:31,000 --> 00:12:34,000
γιατί χρειάζεσαι μεταπτυχιακό, εκεί που πριν χρειαζόσουν πτυχίο

242
00:12:34,000 --> 00:12:37,000
και τώρα χρειάζεσαι διδακτορικό εκεί που πριν χρειαζόσουν το άλλο.

243
00:12:37,000 --> 00:12:39,000
Είναι μια διαδικασία ακαδημαϊκού πληθωρισμού.

244
00:12:39,000 --> 00:12:41,000
Φανερώνει ότι ολόκληρη η δομή της εκπαίδευσης

245
00:12:41,000 --> 00:12:43,000
σείεται κάτω από τα πόδια μας. Πρέπει να ξανασκεφτούμε ριζικά

246
00:12:43,000 --> 00:12:44,000
την άποψη που έχουμε για την ευφυΐα.

247
00:12:44,000 --> 00:12:46,000
Ξέρουμε τρία πράγματα γι' αυτή.

248
00:12:46,000 --> 00:12:49,000
Πρώτον ποικίλει. Σκεφτόμαστε τον κόσμο με όλους τους τρόπους

249
00:12:49,000 --> 00:12:51,000
που τον βιώνουμε. Σκεφτόμαστε οπτικά,

250
00:12:51,000 --> 00:12:54,000
ηχιτικά, κιναισθητικά.

251
00:12:54,000 --> 00:12:57,000
Σκεφτόμαστε με αφηρημένους όρους, με κίνηση.

252
00:12:57,000 --> 00:12:59,000
Δεύτερον, η ευφυΐα είναι δυναμική.

253
00:12:59,000 --> 00:13:02,000
Αν κοιτάξετε τις αλληλεπιδράσεις του ανθρώπινου εγκεφάλου, όπως ακούσαμε

254
00:13:02,000 --> 00:13:05,000
χθες σε μια σειρά παρουσιάσεων,

255
00:13:05,000 --> 00:13:07,000
η ευφυΐα είναι υπέροχα διαδραστική.

256
00:13:07,000 --> 00:13:10,000
Ο εγκέφαλος δεν χωρίζεται σε διαμερίσματα.

257
00:13:10,000 --> 00:13:13,000
Στην πραγματικότητα, η δημιουργικότητα - την οποία ορίζω σαν τη διαδικασία

258
00:13:13,000 --> 00:13:15,000
του να έχεις πρωτότυπες ιδέες που έχουν αξία -

259
00:13:15,000 --> 00:13:18,000
συχνά έρχεται μέσω της αλληλεπίδρασης

260
00:13:18,000 --> 00:13:21,000
διαφορετικών τρόπων θεώρησης των πραγμάτων.

261
00:13:21,000 --> 00:13:23,000
Στον εγκέφαλο, επί τη ευκαιρία,

262
00:13:23,000 --> 00:13:26,000
υπάρχει μία δεσμίδα νευρώνων που ενώνει τα δύο μισά του εγκεφάλου

263
00:13:26,000 --> 00:13:28,000
και ονομάζεται Μεσολόβιο. Έχει μεγαλύτερο πάχος στις γυναίκες.

264
00:13:28,000 --> 00:13:30,000
Συνεχίζοντας αυτά που είπε η Έλεν χθες,

265
00:13:30,000 --> 00:13:34,000
νομίζω πως γι' αυτό οι γυναίκες είναι καλές στο να κάνουν διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα.

266
00:13:34,000 --> 00:13:36,000
Διότι είσαστε, έτσι δεν είναι;

267
00:13:36,000 --> 00:13:39,000
Υπάρχει μεγάλη έρευνα, αλλά το ξέρω από την προσωπική μου ζωή.

268
00:13:39,000 --> 00:13:41,000
Όταν η γυναίκα μου μαγειρεύει ένα γεύμα στο σπίτι -

269
00:13:41,000 --> 00:13:45,000
το οποίο δε συμβαίνει συχνά, ευτυχώς. (Γέλια)

270
00:13:45,000 --> 00:13:48,000
Αλλά ξέρετε - όχι είναι καλή σε κάποια πράγματα -

271
00:13:48,000 --> 00:13:50,000
αλλά όταν εκείνη μαγειρεύει,

272
00:13:50,000 --> 00:13:52,000
μιλάει με ανθρώπους στο τηλέφωνο,

273
00:13:52,000 --> 00:13:55,000
μιλάει με τα παιδιά, βάφει το ταβάνι,

274
00:13:55,000 --> 00:13:58,000
κάνει εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς.

275
00:13:58,000 --> 00:14:01,000
Όταν εγώ μαγειρεύω, η πόρτα είναι κλειστή, τα παιδιά είναι έξω,

276
00:14:01,000 --> 00:14:04,000
το τηλέφωνο είναι στη βάση του κι αν εκείνη μπει μέσα ενοχλούμαι.

277
00:14:04,000 --> 00:14:17,000
Λέω: «Τέρυ, σε παρακαλώ, προσπαθώ να τηγανίσω ένα αυγό. Κάνε μου τη χάρη». (Γέλια)

278
00:14:17,000 --> 00:14:19,000
Ξέρετε αυτό το παλιό φιλοσοφικό ρητό:

279
00:14:19,000 --> 00:14:22,000
Αν ένα δέντρο πέσει στο δάσος και κανένας δεν το ακούσει,

280
00:14:22,000 --> 00:14:25,000
συνέβη ή όχι; Θυμάστε αυτό το παλιό αστείο;

281
00:14:25,000 --> 00:14:28,000
Είδα ένα ωραίο μπλουζάκι, πρόσφατα, που έγραφε: «Αν ένας άντρας πει φωναχτά τη γνώμη του

282
00:14:28,000 --> 00:14:31,000
στο δάσος, και καμία γυναίκα δεν τον ακούσει,

283
00:14:31,000 --> 00:14:40,000
κάνει ακόμα λάθος;» (Γέλια)

284
00:14:40,000 --> 00:14:42,000
Και το τρίτο πράγμα σχετικά με την ευφυΐα είναι

285
00:14:43,000 --> 00:14:45,000
ότι ξεχωρίζει. Γράφω τώρα ένα καινούριο βιβλίο

286
00:14:45,000 --> 00:14:47,000
που λέγεται: «Επιφοίτηση» και βασίζεται σε μια σειρά

287
00:14:47,000 --> 00:14:49,000
συνεντεύξεων με ανθρώπους για το πώς ανακάλυψαν

288
00:14:49,000 --> 00:14:51,000
το ταλέντο τους. Είμαι γοητευμένος από το πώς οι άνθρωποι έφτασαν εκεί.

289
00:14:51,000 --> 00:14:54,000
Παρακινήθηκα από μια συζήτηση που είχα

290
00:14:54,000 --> 00:14:56,000
με μια υπέροχη γυναίκα, την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι

291
00:14:56,000 --> 00:14:58,000
δεν έχουν ακούσει ποτέ, λέγεται Τζίλιαν Λιν,

292
00:14:58,000 --> 00:15:00,000
την έχετε ακούσει; Κάποιοι την έχουν. Είναι χορογράφος

293
00:15:00,000 --> 00:15:02,000
και όλοι ξέρουν τη δουλειά της.

294
00:15:02,000 --> 00:15:04,000
Έκανε τις «Γάτες» και «Το Φάντασμα της Όπερας»

295
00:15:04,000 --> 00:15:08,000
Είναι καταπληκτική. Ήμουν στο συμβούλιο του Βασιλικού Μπαλέτου στην Αγγλία,

296
00:15:08,000 --> 00:15:10,000
όπως βλέπετε.

297
00:15:10,000 --> 00:15:12,000
Τέλος πάντων, η Τζίλιαν κι εγώ γευματίσαμε και τη ρώτησα:

298
00:15:12,000 --> 00:15:14,000
«Τζίλιαν, πώς και έγινες χορεύτρια;» Και μου απάντησε

299
00:15:14,000 --> 00:15:16,000
οτι ήταν ενδιαφέρον, όταν ήταν στο σχολείο,

300
00:15:16,000 --> 00:15:19,000
ήταν πραγματικά σε απελπιστική κατάσταση. Και το σχολείο, τη δεκαετία του 30,

301
00:15:19,000 --> 00:15:21,000
έγραψε στους γονείς της και τους είπε: «Πιστεύουμε

302
00:15:21,000 --> 00:15:23,000
ότι η Τζίλιαν έχει μαθησιακά προβλήματα». Δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί,

303
00:15:23,000 --> 00:15:25,000
ήταν νευρική. Νομίζω ότι τώρα θα έλεγαν

304
00:15:25,000 --> 00:15:29,000
πως έχει το σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας. Σωστά; Αλλά ήταν τη δεκαετία του 30

305
00:15:29,000 --> 00:15:32,000
και αυτό το σύνδρομο δεν είχε ακόμα ανακαλυφθεί.

306
00:15:32,000 --> 00:15:35,000
Δεν ήταν διαθέσιμη ασθένεια. (Γέλια)

307
00:15:35,000 --> 00:15:39,000
Ο κόσμος δεν ήξερε ότι μπορούσες να το πάθεις αυτό.

308
00:15:39,000 --> 00:15:43,000
Τέλος πάντων, πήγε να δει κάποιον ειδικό. Έτσι βρέθηκε σε αυτό το δωμάτιο με τη δρύινη επένδυση

309
00:15:43,000 --> 00:15:46,000
και καθόταν εκεί με τη μητέρα της,

310
00:15:46,000 --> 00:15:49,000
και την οδήγησαν να καθίσει σε μια καρέκλα στο βάθος.

311
00:15:49,000 --> 00:15:51,000
Καθόταν εκεί, πάνω στα χέρια της για 20 λεπτά

312
00:15:51,000 --> 00:15:53,000
ενώ αυτός ο άντρας μιλούσε με τη μητέρα της

313
00:15:53,000 --> 00:15:57,000
για τα προβλήματα που είχε η Τζίλιαν στο σχολείο. Και στο τέλος -

314
00:15:57,000 --> 00:15:59,000
επειδή ενοχλούσε τους άλλους,

315
00:15:59,000 --> 00:16:01,000
πήγαινε τις εργασίες της πάντα αργά κλπ,

316
00:16:01,000 --> 00:16:04,000
ένα οκτάχρονο κοριτσάκι - στο τέλος ο γιατρός πήγε και κάθισε

317
00:16:04,000 --> 00:16:06,000
δίπλα στη Τζίλιαν και της είπε: «Τζίλιαν,

318
00:16:06,000 --> 00:16:08,000
άκουσα όλα αυτά που μου είπε η μητέρα σου

319
00:16:08,000 --> 00:16:10,000
και θα ήθελα να της μιλήσω ιδιαιτέρως».

320
00:16:10,000 --> 00:16:13,000
Της είπε: «Περίμενε εδώ, θα γυρίσουμε, δε θ' αργήσουμε».

321
00:16:13,000 --> 00:16:15,000
και έφυγαν αφήνοντάς την πίσω.

322
00:16:15,000 --> 00:16:17,000
Αλλά βγαίνοντας από το δωμάτιο, άνοιξε το ραδιόφωνο

323
00:16:17,000 --> 00:16:19,000
που ήταν πάνω στο γραφείο του. Και όταν βγήκαν,

324
00:16:19,000 --> 00:16:21,000
είπε στη μητέρα της:

325
00:16:21,000 --> 00:16:24,000
«Απλά κάτσε και παρακολούθησέ τη». Και μόλις έφυγαν από το δωμάτιο,

326
00:16:24,000 --> 00:16:28,000
μου είπε ότι πετάχτηκε όρθια και κουνιόταν στο ρυθμό της μουσικής.

327
00:16:28,000 --> 00:16:30,000
Την παρακολούθησαν για λίγα λεπτά

328
00:16:30,000 --> 00:16:33,000
και μετά γύρισε στη μητέρα της και της είπε:

329
00:16:33,000 --> 00:16:37,000
«Κυρία Λιν, η Τζίλιαν δεν είναι άρρωστη, είναι χορεύτρια.

330
00:16:37,000 --> 00:16:39,000
Πηγαίνετέ τη σε μία σχολή χορού».

331
00:16:39,000 --> 00:16:41,000
Τη ρώτησα: «Τι έγινε τελικά;»

332
00:16:41,000 --> 00:16:44,000
Μου είπε: «Το έκανε. Δεν μπορώ να σου περιγράψω τι υπέροχα που ήταν.

333
00:16:44,000 --> 00:16:46,000
Μπήκαμε στο δωμάτιο και ήταν γεμάτο με

334
00:16:46,000 --> 00:16:49,000
ανθρώπους σαν κι εμένα. Ανθρώπους που δεν μπορούσαν να σταθούν ακίνητοι.

335
00:16:49,000 --> 00:16:52,000
Ανθρώπους που έπρεπε να κινηθούν για να σκεφτούν».

336
00:16:52,000 --> 00:16:54,000
Έκαναν μπαλέτο, κλακέτες, τζαζ,

337
00:16:54,000 --> 00:16:56,000
μοντέρνο χορό, σύγχρονο χορό.

338
00:16:56,000 --> 00:16:59,000
Τελικά έδωσε εξετάσεις για τη Βασιλική Σχολή Μπαλέτου,

339
00:16:59,000 --> 00:17:01,000
έγινε σολίστας, είχε μια θαυμάσια καριέρα

340
00:17:01,000 --> 00:17:03,000
στο Βασιλικό Μπαλέτο. Αποφοίτησε

341
00:17:03,000 --> 00:17:05,000
από τη Βασιλική Σχολή και

342
00:17:05,000 --> 00:17:08,000
ίδρυσε τη δική της εταιρία, το Θίασο Χορού της Τζίλιαν Λιν και

343
00:17:08,000 --> 00:17:11,000
γνώρισε τον Άντριου Λόιντ Γουέμπερ.Ήταν υπεύθυνη για κάποιες

344
00:17:11,000 --> 00:17:13,000
από τις πιο επιτυχημένες θεατρικές

345
00:17:13,000 --> 00:17:18,000
παραγωγές στην ιστορία, έδωσε χαρά σε εκατομμύρια ανθρώπους,

346
00:17:18,000 --> 00:17:21,000
και είναι πολυεκατομμυριούχος. Κάποιος άλλος

347
00:17:21,000 --> 00:17:25,000
μπορεί να της έδινε φάρμακα και να της έλεγε

348
00:17:25,000 --> 00:17:27,000
να ηρεμήσει.

349
00:17:27,000 --> 00:17:30,000
Τώρα νομίζω - (Χειροκρότημα) οτι καταλήγουμε στο εξής:

350
00:17:30,000 --> 00:17:32,000
Ο Αλ Γκορ μίλησε τις προάλλες

351
00:17:32,000 --> 00:17:35,000
σχετικά με την οικολογία, και την επανάσταση που ξεκίνησε από τη Ρέιτσελ Κάρσον.

352
00:17:35,000 --> 00:17:39,000
Πιστεύω ότι η μοναδική μας ελπίδα για το μέλλον

353
00:17:39,000 --> 00:17:42,000
είναι να υιοθετήσουμε μία νέα ιδεολογία για την ανθρώπινη οικολογία,

354
00:17:42,000 --> 00:17:46,000
όπου να ανασχηματίσουμε την αντίληψή μας

355
00:17:46,000 --> 00:17:48,000
για τον πλούτο των ανθρώπινων δυνατοτήτων.

356
00:17:48,000 --> 00:17:52,000
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει σμιλεύσει τα μυαλά μας με τον τρόπο

357
00:17:52,000 --> 00:17:54,000
που εμείς σμιλεύουμε τη Γη: για μια συγκεκριμένη χρήση.

358
00:17:54,000 --> 00:17:57,000
Και δεν θα μας χρησιμεύσει για το μέλλον.

359
00:17:57,000 --> 00:18:00,000
Πρέπει να ξανασκεφτούμε τις θεμελιώδεις αρχές

360
00:18:00,000 --> 00:18:02,000
με τις οποίες εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας. Υπήρχε

361
00:18:02,000 --> 00:18:06,000
ένα θαυμάσιο ρητό του Τζόνας Σαλκ, ο οποίος είπε: «Αν όλα τα έντομα

362
00:18:06,000 --> 00:18:09,000
εξαφανίζονταν από τη Γη,

363
00:18:09,000 --> 00:18:12,000
μέσα σε 50 χρόνια όλη η ζωή στον πλανήτη θα τέλειωνε.

364
00:18:12,000 --> 00:18:15,000
Αν το ανθρώπινο είδος εξαφανιζόταν από τη Γη,

365
00:18:15,000 --> 00:18:19,000
μέσα σε 50 χρόνια όλες οι μορφές ζωής θα ευδοκιμούσαν».

366
00:18:19,000 --> 00:18:21,000
Και έχει δίκιο.

367
00:18:21,000 --> 00:18:24,000
Αυτό που γιορτάζει το TED είναι το δώρο της ανθρώπινης φαντασίας.

368
00:18:24,000 --> 00:18:28,000
Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί να χρησιμοποιούμε αυτό το δώρο

369
00:18:28,000 --> 00:18:31,000
με σοφία, και να αποτρέπουμε κάποια από τα σενάρια

370
00:18:31,000 --> 00:18:34,000
που συζητήσαμε. Και ο μόνος τρόπος

371
00:18:35,000 --> 00:18:38,000
να το κάνουμε αυτό, είναι να αναγνωρίσουμε τις δημιουργικές μας ικανότητες

372
00:18:38,000 --> 00:18:40,000
για τον πλούτο που διαθέτουν, και τα

373
00:18:40,000 --> 00:18:43,000
παιδιά μας για την ελπίδα που είναι. Στόχος μας

374
00:18:43,000 --> 00:18:46,000
είναι να εκπαιδεύσουμε την ολότητά τους, ώστε να αντιμετωπίσουν το μέλλον.

375
00:18:46,000 --> 00:18:49,000
Παρεμπιπτόντως, μπορεί εμείς να μην δούμε αυτό το μέλλον

376
00:18:49,000 --> 00:18:52,000
αλλά εκείνα θα το δουν. Δουλειά μας είναι να τα βοηθήσουμε

377
00:18:52,000 --> 00:18:54,000
να κερδίσουν κάτι από αυτό. Σας ευχαριστώ πολύ.