WEBVTT

00:00:01.364 --> 00:00:04.637
Ik heb je zojuist ontmoet in de bus,

00:00:04.637 --> 00:00:07.078
we zouden elkaar graag beter leren kennen,

00:00:07.078 --> 00:00:09.564
maar ik moet er bij de volgende halte uit

00:00:09.564 --> 00:00:14.331
dus vertel me drie dingen over jezelf

00:00:14.331 --> 00:00:17.911
die jou typeren als persoon.

00:00:17.911 --> 00:00:19.689
Vertel me drie dingen over jezelf

00:00:19.689 --> 00:00:23.298
die me helpen begrijpen wie jij bent,

00:00:23.298 --> 00:00:27.292
drie dingen die jouw kern weergeven.

00:00:27.292 --> 00:00:30.370
Nou vraag ik me af,

00:00:30.370 --> 00:00:33.659
van die drie dingen,

00:00:33.659 --> 00:00:35.649
is één daarvan

00:00:35.649 --> 00:00:40.673
het overleven van een of ander trauma?

00:00:40.673 --> 00:00:46.370
Kankeroverlevende, 
verkrachtingsslachtoffer,

00:00:46.370 --> 00:00:51.487
holocaustoverlevende,
incestslachtoffer.

NOTE Paragraph

00:00:51.487 --> 00:00:54.931
Is het je ooit opgevallen
dat we onszelf identificeren

00:00:54.931 --> 00:00:57.462
met onze wonden?

00:00:57.462 --> 00:01:01.938
Weet je waar ik deze slachtofferidentiteit

00:01:01.938 --> 00:01:04.426
de meeste gevolgen zie hebben?

00:01:04.426 --> 00:01:06.979
In de kankergemeenschap.

00:01:06.979 --> 00:01:09.713
Ik maak die gemeenschap
al heel lang van dichtbij mee,

00:01:09.713 --> 00:01:12.907
want ik ben bijna 30 jaar kapelaan geweest

00:01:12.907 --> 00:01:16.204
in hospitalen en zorginstellingen.

00:01:16.204 --> 00:01:21.937
In 2005 werkte ik in 
een groot kankercentrum.

00:01:21.937 --> 00:01:24.242
Ik kreeg toen te horen

00:01:24.242 --> 00:01:27.677
dat mijn moeder borstkanker had.

00:01:27.677 --> 00:01:29.859
Vijf dagen daarna

00:01:29.859 --> 00:01:35.326
kreeg ik te horen
dat ik zelf borstkanker had.

00:01:35.326 --> 00:01:37.959
We doen niet graag voor elkaar onder —

00:01:37.959 --> 00:01:39.747
(Gelach) —

00:01:39.747 --> 00:01:44.179
maar het was echt niet mijn bedoeling
om hierin met haar te wedijveren.

00:01:44.179 --> 00:01:46.204
Eigenlijk dacht ik,

00:01:46.204 --> 00:01:48.139
als je dan toch kanker moet hebben,

00:01:48.139 --> 00:01:49.860
komt het eigenlijk wel mooi uit

00:01:49.860 --> 00:01:51.371
dat je in dit hospitaal werkt.

NOTE Paragraph

00:01:51.371 --> 00:01:54.068
Maar wat voor reacties kreeg ik?

00:01:54.068 --> 00:01:55.530
Wat?

00:01:55.530 --> 00:01:57.450
Jij bent de kapelaan.

00:01:57.450 --> 00:01:59.740
Jij zou immuun moeten zijn.

00:01:59.740 --> 00:02:01.817
Alsof ik een berisping had moeten krijgen

00:02:01.817 --> 00:02:04.112
in plaats van een boete,

00:02:04.112 --> 00:02:07.880
omdat ik hier nu eenmaal werk.

00:02:07.880 --> 00:02:10.845
Ik ben toen behandeld
op het kankercentrum waar ik werkte

00:02:10.845 --> 00:02:13.376
en dat was inderdaad reuze praktisch.

00:02:13.376 --> 00:02:15.615
Ik kreeg er chemotherapie,


00:02:15.615 --> 00:02:18.325
een mastectomie en een implantaat.

00:02:18.325 --> 00:02:20.550
En laat ik het direct maar zeggen:

00:02:20.550 --> 00:02:25.224
deze is nep. (Gelach)

00:02:25.224 --> 00:02:28.437
Dat kan ik maar beter gezegd hebben

00:02:28.437 --> 00:02:30.211
anders is het zo dadelijk:

00:02:30.211 --> 00:02:32.428
("Oh, het is zeker die linker.")

00:02:32.428 --> 00:02:34.892
Vervolgens maak ik een gebaar
en dan is het van:

00:02:34.892 --> 00:02:37.445
("Nee, het is die andere.")

00:02:37.445 --> 00:02:39.616
Dan weet je het nu.

NOTE Paragraph

00:02:39.616 --> 00:02:41.753
Ik heb een hoop geleerd als patient

00:02:41.753 --> 00:02:43.275
en iets wat me verraste was

00:02:43.275 --> 00:02:47.382
dat maar een klein deel 
van de hele ervaring

00:02:47.382 --> 00:02:49.474
gaat over geneeskunde.

00:02:49.474 --> 00:02:53.827
Het meeste gaat over gevoelens en geloof,

00:02:53.827 --> 00:02:56.460
over het verliezen
en terugvinden van je identiteit

00:02:56.460 --> 00:02:59.278
en over het ontdekken
van kracht en flexibiliteit

00:02:59.278 --> 00:03:01.960
die je nooit in jezelf had vermoed.

00:03:01.960 --> 00:03:04.289
Het gaat over je realiseren

00:03:04.289 --> 00:03:07.359
dat de belangrijkste dingen in het leven

00:03:07.359 --> 00:03:10.440
helemaal geen dingen zijn, maar relaties.

00:03:10.440 --> 00:03:14.506
Het gaat over durven lachen
ondanks alle onzekerheid

00:03:14.506 --> 00:03:17.945
en merken dat je je overal 
onderuit kan wurmen

00:03:17.945 --> 00:03:22.260
door te zeggen: "Ik heb kanker."
(Gelach)

NOTE Paragraph

00:03:22.260 --> 00:03:24.773
Wat ik ook heb geleerd

00:03:24.773 --> 00:03:28.227
is dat ik 'kankeroverlevende'

00:03:28.227 --> 00:03:30.195
niet als identiteit aan hoef te nemen,

00:03:30.195 --> 00:03:33.814
maar, tjonge, wat zijn er een krachten

00:03:33.814 --> 00:03:37.360
die me die richting op proberen te duwen.

00:03:37.360 --> 00:03:41.678
Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd.

00:03:41.678 --> 00:03:43.637
Kankerorganisaties,

00:03:43.637 --> 00:03:45.787
de trend van vroeger controleren,

00:03:45.787 --> 00:03:48.271
kankerbewustzijn en kankeronderzoek,

00:03:48.271 --> 00:03:50.386
hebben kanker genormaliseerd

00:03:50.386 --> 00:03:51.710
en dat is geweldig.

00:03:51.710 --> 00:03:53.794
We kunnen nu praten over kanker

00:03:53.794 --> 00:03:55.572
zonder te hoeven fluisteren.

00:03:55.572 --> 00:04:00.090
We kunnen praten over kanker
en zo kunnen we elkaar steunen.

00:04:00.090 --> 00:04:03.176
Alleen, soms voelt het

00:04:03.176 --> 00:04:04.574
alsof mensen doorschieten

00:04:04.574 --> 00:04:09.779
zoals wanneer ze ons gaan vertellen
hoe wij het zullen ervaren.

NOTE Paragraph

00:04:09.779 --> 00:04:13.322
Ongeveer een week na mijn operatie

00:04:13.322 --> 00:04:16.202
hadden we een logé.

00:04:16.202 --> 00:04:19.025
Dat was waarschijnlijk onze eerste fout.

00:04:19.025 --> 00:04:20.471
Stel je voor,

00:04:20.471 --> 00:04:22.141
op dat moment

00:04:22.141 --> 00:04:25.763
was ik al 20 jaar kapelaan.

00:04:25.763 --> 00:04:28.086
Dingen als doodgaan

00:04:28.086 --> 00:04:29.642
en de zin van het leven:

00:04:29.642 --> 00:04:32.820
ik had het al jaren over niks anders.

00:04:32.820 --> 00:04:35.320
Op die bewuste avond tijdens het eten

00:04:35.320 --> 00:04:38.056
strekt onze logé
zijn armen boven zijn hoofd

00:04:38.056 --> 00:04:40.861
en zegt: "Weet je, Deb,

00:04:40.861 --> 00:04:45.010
nu ga je pas echt leren wat belangrijk is.

00:04:45.010 --> 00:04:49.087
Jij gaat grote veranderingen
doorvoeren in je leven,

00:04:49.087 --> 00:04:52.725
je zult over je dood gaan nadenken.

00:04:52.725 --> 00:04:58.510
Deze kanker gaat jou wakker schudden."

00:04:58.510 --> 00:05:00.925
Nou zijn dit gouden woorden

00:05:00.925 --> 00:05:03.514
als ze komen van iemand die het heeft

00:05:03.514 --> 00:05:05.573
over zijn eigen ervaring,

00:05:05.573 --> 00:05:07.949
maar als iemand anders jou gaat vertellen

00:05:07.949 --> 00:05:10.342
hoe dat het voor jou zal zijn,

00:05:10.342 --> 00:05:12.388
is het een hoop onzin.

00:05:12.388 --> 00:05:15.292
De enige reden
dat ik hem niet heb vermoord

00:05:15.292 --> 00:05:17.283
met mijn blote handen

00:05:17.283 --> 00:05:21.378
was dat ik mijn rechterarm
niet op kon tillen.

00:05:21.378 --> 00:05:25.596
Ik zei wel een heel lelijk woord tegen hem

00:05:25.596 --> 00:05:28.497
gevolgd door een gewoon woord, —

00:05:28.497 --> 00:05:29.720
(Gelach) —

00:05:29.720 --> 00:05:33.238
waarop mijn man vlug zei:
"Ze zit onder de medicijnen".

00:05:33.238 --> 00:05:35.196
(Gelach)

00:05:35.196 --> 00:05:37.690
Na mijn behandeling was het net

00:05:37.690 --> 00:05:40.973
alsof iedereen me ging vertellen
wat mijn ervaring zou betekenen.

00:05:40.973 --> 00:05:43.765
"Nou zul je wel dat loopje gaat doen."

00:05:43.765 --> 00:05:45.389
"Nou kom je vast op de lunch."

00:05:45.389 --> 00:05:46.651
"Dit betekent dat je

00:05:46.651 --> 00:05:49.042
het roze lint en het roze t-shirt

00:05:49.042 --> 00:05:50.904
en de hoofdband en de oorbellen

00:05:50.904 --> 00:05:54.640
en de armband
en de onderbroek gaat dragen."

00:05:54.640 --> 00:05:57.869
Onderbroek. Nee, echt! Googel het eens.

00:05:57.869 --> 00:05:59.920
(Gelach)

00:05:59.920 --> 00:06:02.011
Hoe moet dat mijn bewustzijn verhogen?

00:06:02.011 --> 00:06:04.078
Alleen mijn man mag 
mijn onderbroek zien.

00:06:04.078 --> 00:06:05.747
(Gelach)

00:06:05.747 --> 00:06:10.158
Hij is al kankerbewust genoeg.

NOTE Paragraph

00:06:10.158 --> 00:06:13.302
En op dat moment
voelde het als: mijn hemel,

00:06:13.302 --> 00:06:16.452
dit neemt mijn hele leven over.

00:06:16.452 --> 00:06:21.424
Toen dacht ik: wacht even,
ik heb die ervaring,

00:06:21.424 --> 00:06:25.086

die ervaring heeft mij niet.

00:06:25.086 --> 00:06:27.194
We weten allemaal

00:06:27.194 --> 00:06:31.316
dat je beter kunt omgaan
met trauma, met verlies,

00:06:31.316 --> 00:06:33.741
met iedere ervaring die je leven omgooit,

00:06:33.741 --> 00:06:35.891
als je de zin ervan inziet.

00:06:35.891 --> 00:06:38.128
Maar dit is mijn punt:

00:06:38.128 --> 00:06:39.795
niemand kan ons vertellen

00:06:39.795 --> 00:06:42.531
wat die ervaring voor ons betekent.

00:06:42.531 --> 00:06:45.820
Dat moeten we zelf beslissen.

00:06:45.820 --> 00:06:47.952
Het hoeft geen gigantische,

00:06:47.952 --> 00:06:49.959
extroverte betekenis te zijn.

00:06:49.959 --> 00:06:52.470
We hoeven niet allemaal
een stichting te beginnen

00:06:52.470 --> 00:06:54.622
of een organisatie,
of een boek te schrijven,

00:06:54.622 --> 00:06:56.202
of een documentaire te maken.

00:06:57.412 --> 00:07:00.449
Betekenis kan heel verstild zijn

00:07:00.449 --> 00:07:02.620
en introvert.

00:07:02.620 --> 00:07:08.548
Misschien nemen we maar
één kleine beslissing over ons leven

00:07:08.548 --> 00:07:12.506
die een grote verandering
teweeg kan brengen.

NOTE Paragraph

00:07:13.626 --> 00:07:15.566
Jaren geleden had ik een patiënt,

00:07:15.566 --> 00:07:17.571
een heel aardige jongen.

00:07:17.571 --> 00:07:20.306
Het personeel mocht hem heel graag.

00:07:20.306 --> 00:07:23.190
Het was echt een schok voor ons
toen we erachter kwamen

00:07:23.190 --> 00:07:26.974
dat hij geen vrienden had.

00:07:26.974 --> 00:07:29.280
Hij woonde alleen,

00:07:29.280 --> 00:07:33.308
hij kwam altijd in zijn eentje naar chemo

00:07:33.308 --> 00:07:35.253
en na zijn behandeling

00:07:35.253 --> 00:07:38.984
liep hij in zijn eentje weer naar huis.

00:07:38.984 --> 00:07:43.498
Ik vroeg het hem eens: "Zeg,
waarom breng je nooit een vriend mee?"

00:07:43.498 --> 00:07:48.208
Hij zei: "Ik heb niet echt vrienden."

00:07:48.208 --> 00:07:50.469
Onder het personeel
had hij vrienden genoeg.

00:07:50.469 --> 00:07:54.845
We waren gek op hem,
er liepen altijd mensen in en uit bij hem.

00:07:54.845 --> 00:07:58.794
Bij zijn laatste chemo 
zongen we voor hem

00:07:58.794 --> 00:08:01.898
en we zetten hem de kroon op,
en we bellenblaasden,

00:08:01.898 --> 00:08:04.339
en toen vroeg ik hem:

00:08:04.339 --> 00:08:08.795
"En wat ga je nou doen?"

00:08:08.795 --> 00:08:10.605
Hij zei:

00:08:10.605 --> 00:08:12.238
"Vrienden maken."

00:08:12.238 --> 00:08:14.350
En dat deed hij.

00:08:14.350 --> 00:08:17.904
Hij werd vrijwilliger
en daar maakte hij vrienden,

00:08:17.904 --> 00:08:20.590
hij begon naar de kerk te gaan
en maakte daar vrienden,

00:08:20.590 --> 00:08:23.550
met de kerst nodigde hij
mijn man en ik uit voor een feestje,

00:08:23.550 --> 00:08:28.667
en het zat er vol met zijn vrienden.

00:08:28.667 --> 00:08:30.910
Jij hebt die ervaring,

00:08:30.910 --> 00:08:32.559
die ervaring heeft jou niet.

00:08:32.559 --> 00:08:37.431
Hij had van zijn ervaring geleerd

00:08:37.431 --> 00:08:41.198
hoe mooi vriendschap is

00:08:41.198 --> 00:08:45.806
en ervan geleerd om vrienden te maken.

NOTE Paragraph

00:08:45.806 --> 00:08:49.792
Wat betekent het voor jou?

00:08:49.792 --> 00:08:52.145
Hoe vind jij zin

00:08:52.145 --> 00:08:54.592
in jouw rotervaring?

00:08:54.592 --> 00:08:56.483
Het kan een recente ervaring zijn

00:08:56.483 --> 00:08:58.454
of juist een ervaring

00:08:58.454 --> 00:09:02.765
die je al lang met je mee draagt.

00:09:02.765 --> 00:09:07.125
Het is nooit te laat om 
de zin ervan te veranderen,

00:09:07.125 --> 00:09:09.110
want die is dynamisch.

00:09:09.110 --> 00:09:10.771
Vandaag betekent het dit voor je,

00:09:10.771 --> 00:09:12.698
volgend jaar misschien iets anders,

00:09:12.698 --> 00:09:15.541
en over 10 jaar weer iets anders.

00:09:15.541 --> 00:09:18.401
Het is nooit te laat om méér te worden

00:09:18.401 --> 00:09:21.672
dan alleen maar een slachtoffer.

00:09:21.672 --> 00:09:24.996
Hoe statisch klinkt dat?

00:09:24.996 --> 00:09:26.913
Slachtoffer.

00:09:26.913 --> 00:09:31.304
Geen verandering, geen groei.

00:09:31.304 --> 00:09:33.191
Jij hebt die ervaring.

00:09:33.191 --> 00:09:35.492
Die ervaring heeft jou niet.

00:09:35.492 --> 00:09:38.973
Laat je niet vangen
want je raakt erin verstrikt

00:09:38.973 --> 00:09:44.915
en je groeit niet,
je ontwikkelt je niet.

NOTE Paragraph

00:09:44.915 --> 00:09:48.393
Natuurlijk, soms is het niet de omgeving

00:09:48.393 --> 00:09:52.764
die ons in die slachtofferrol drukt.

00:09:52.764 --> 00:09:56.657
Soms komt het ons gewoon goed uit.

00:09:56.657 --> 00:10:00.165
Soms werkt dat ook inderdaad,

00:10:00.165 --> 00:10:03.900
tot we erin vastlopen.

00:10:03.900 --> 00:10:07.251
Een van de eerste dingen
die ik leerde als kapelaan


00:10:07.251 --> 00:10:12.207
was dat er in mijn werk
drie dingen centraal staan:

00:10:12.208 --> 00:10:17.720
Troosten, uitleggen en, indien nodig,

00:10:17.720 --> 00:10:21.325
confronteren of betwisten.

00:10:21.325 --> 00:10:25.118
Het troosten en het uitleggen
doen we allemaal wel graag,

00:10:25.118 --> 00:10:30.070
het confronteren niet zo.

NOTE Paragraph

00:10:30.070 --> 00:10:34.514
Wat ik verder heerlijk vond als kapelaan

00:10:34.522 --> 00:10:40.535
was om patiënten jaren later weer te zien.

00:10:40.535 --> 00:10:43.536
Het was zo mooi om te zien
hoe ze veranderd waren,

00:10:43.536 --> 00:10:45.752
hoe hun levens zich hadden ontwikkeld

00:10:45.752 --> 00:10:47.642
en wat er met ze was gebeurd.

00:10:47.642 --> 00:10:50.162
Zo was ik ooit heel opgewonden

00:10:50.162 --> 00:10:52.610
toen ik naar de receptie werd geroepen

00:10:52.610 --> 00:10:56.191
voor een patiënt die ik kende
van het jaar daarvoor.

00:10:56.191 --> 00:11:00.015
Ze was samen met haar 
twee volwassen dochters gekomen

00:11:00.015 --> 00:11:02.924
voor haar eerste jaarlijkse controle.

00:11:02.924 --> 00:11:06.461
Ik kwam daar bij de receptie
en ze waren door het dolle heen,

00:11:06.461 --> 00:11:08.712
want ze had net alle uitslagen gekregen

00:11:08.712 --> 00:11:14.900
en ze was 'negatief',
geen spoor van kankercellen.

00:11:14.900 --> 00:11:19.657
Terwijl ik vroeger altijd dacht
dat 'negatief' juist slecht nieuws was.

00:11:19.657 --> 00:11:25.150
In die opgetogen toestand
gingen ze zitten voor ons gesprek

00:11:25.150 --> 00:11:27.957
en het was zo gek,

00:11:27.957 --> 00:11:31.839
binnen twee minuten begon ze me
het hele verhaal weer te vertellen

00:11:31.839 --> 00:11:36.369
van haar diagnose, haar operatie
en haar chemokuur,

00:11:36.369 --> 00:11:39.837
ook al zag ik haar
als kapelaan iedere week

00:11:39.837 --> 00:11:42.728
en kende ik dus dat hele verhaal wel.

00:11:42.728 --> 00:11:45.770
Ze gebruikte woorden als 'lijden',

00:11:45.770 --> 00:11:49.765
'doodsangst' en 'worsteling'.

00:11:49.765 --> 00:11:52.379
Aan het einde van haar verhaal zei ze:

00:11:52.379 --> 00:11:57.173
"Ik voelde me gekruisigd."

00:11:57.173 --> 00:11:59.837
Op dat moment stonden haar dochters op;

00:11:59.837 --> 00:12:03.749
ze zeiden: "Wij gaan even
een kopje koffie halen."

00:12:03.749 --> 00:12:06.890
En weg waren ze.

00:12:06.890 --> 00:12:09.725
Vertel me drie dingen over jezelf
voor de volgende halte....

00:12:09.725 --> 00:12:12.481
De mensen vluchten de bus al uit

00:12:12.481 --> 00:12:17.858
voordat ze twee dingen had verteld.

00:12:17.858 --> 00:12:21.345
Ik gaf haar een zakdoekje,

00:12:21.345 --> 00:12:24.642
ik omhelsde haar

00:12:24.642 --> 00:12:28.152
en juist omdat ik zoveel om die vrouw gaf,

00:12:28.152 --> 00:12:30.238
zei ik,

00:12:30.238 --> 00:12:32.544
"Kom eens van je kruis af."

00:12:32.544 --> 00:12:36.810
Ze zei: "Wat?"

00:12:36.810 --> 00:12:42.224
Dus ik zei opnieuw:
"Kom eens van je kruis af."

00:12:42.224 --> 00:12:46.869
Het was lovenswaardig dat ze
erover kon praten,

00:12:46.869 --> 00:12:51.988
over waarom ze zich zo vastklampte
aan die identiteit.

00:12:51.988 --> 00:12:54.010
Ze kreeg er zoveel aandacht door.

00:12:54.010 --> 00:12:57.115
Voor de verandering
zorgden de mensen nu eens voor haar.

00:12:57.115 --> 00:13:00.810
Maar het had inmiddels
het tegenovergestelde effect.

00:13:00.810 --> 00:13:03.293
Het duwde de mensen van haar af.

00:13:03.293 --> 00:13:07.040
Mensen bleven maar weglopen
om koffie te halen.

00:13:07.040 --> 00:13:10.941
Ze voelde zich gekruisigd
door haar ervaring

00:13:10.941 --> 00:13:17.163
maar ze wou die gekruisigde
niet laten sterven.

00:13:17.163 --> 00:13:20.080
Nou denk je misschien

00:13:20.080 --> 00:13:23.030
dat ik wat hard was voor haar,

00:13:23.030 --> 00:13:25.138
maar ik kan je vertellen

00:13:25.138 --> 00:13:28.830
dat ik sprak uit eigen ervaring.

00:13:28.830 --> 00:13:31.674
Vele jaren daarvoor

00:13:31.674 --> 00:13:35.000
werd ik ontslagen uit een baan
die me zeer lief was.

00:13:35.000 --> 00:13:38.716
Ik kon het toen alleen nog maar hebben
over mijn onschuld

00:13:38.716 --> 00:13:42.070
en het onrecht, het verraad en het bedrog,

00:13:42.070 --> 00:13:45.431
totdat ook bij mij 
de mensen van me wegliepen.

00:13:45.431 --> 00:13:48.527
Uiteindelijk realiseerde ik me

00:13:48.527 --> 00:13:52.399
dat ik mijn gevoelens
niet aan het verwerken was,

00:13:52.399 --> 00:13:55.107
ik was ze aan het voeden.

00:13:55.107 --> 00:13:59.170
Ik wilde dat gekruisigde zelf niet kwijt.

00:13:59.170 --> 00:14:04.592
Maar voor een wederopstanding,
zo weten we allemaal,

00:14:04.592 --> 00:14:07.220
moet er toch eerst iets dood.

00:14:07.220 --> 00:14:09.043
In het verhaal van Christus

00:14:09.043 --> 00:14:12.315
lag Jezus een hele dag dood in de tombe

00:14:12.315 --> 00:14:14.810
voordat hij weer verrees.

00:14:14.810 --> 00:14:16.648
Ik geloof dat voor ons

00:14:16.648 --> 00:14:18.780
die tijd in de tombe

00:14:18.780 --> 00:14:22.766
staat voor het innerlijke werk

00:14:22.766 --> 00:14:25.470
dat moet gebeuren aan onze wonden

00:14:25.470 --> 00:14:29.943
en dat we ons die tijd
moeten gunnen om te helen.

00:14:29.943 --> 00:14:33.000
We moeten dat gekruisigde zelf
laten doodgaan

00:14:33.000 --> 00:14:36.604
zodat een nieuw zelf, een échter zelf

00:14:36.604 --> 00:14:38.986
geboren kan worden.

00:14:38.986 --> 00:14:41.844
We moeten dat oude verhaal loslaten

00:14:41.844 --> 00:14:45.991
zodat een nieuw verhaal, een échter verhaal

00:14:45.991 --> 00:14:49.030
verteld kan worden.

00:14:49.030 --> 00:14:53.053
Jij hebt die ervaring,
de ervaring heeft jou niet.

NOTE Paragraph

00:14:54.573 --> 00:14:57.154
Stel dat er geen overlevenden waren?

00:14:57.154 --> 00:14:59.960
Ik bedoel, als mensen zouden beslissen

00:14:59.960 --> 00:15:02.820
hun trauma als een ervaring te accepteren,

00:15:02.820 --> 00:15:06.990
in plaats van zich er mee
te identificeren?

00:15:06.990 --> 00:15:08.992
Het zou het einde kunnen betekenen

00:15:08.992 --> 00:15:11.350
van onze opsluiting in onze wonden

00:15:11.350 --> 00:15:14.904
en het begin van zelf-onderzoek,

00:15:14.904 --> 00:15:18.830
zelf-ontdekking en groei.

00:15:18.830 --> 00:15:23.625
Het zou het begin kunnen zijn
van het onszelf definiëren

00:15:23.625 --> 00:15:26.475
aan de hand van wie we zijn geworden

00:15:26.475 --> 00:15:30.375
en waar we naartoe groeien.

NOTE Paragraph

00:15:30.375 --> 00:15:36.966
Misschien was 'overlevende'
dus niet een van de dingen

00:15:36.966 --> 00:15:41.353
die je me zou vertellen.

00:15:41.353 --> 00:15:42.670
Het maakt niet uit.

00:15:42.670 --> 00:15:44.910
Ik wil in ieder geval dat je weet

00:15:44.910 --> 00:15:49.223
dat ik heel blij ben
dat we samen in deze bus zitten

00:15:49.223 --> 00:15:53.119
maar hier moet ik er wel uit.

NOTE Paragraph

00:15:53.119 --> 00:15:54.894
(Applaus)