Waarom zijn veganisten zo overgevoelig? Waarom kunnen we niet 'leven en laten leven' en anderen hun eigen dieetkeuzes laten maken? Waarom raken we zo makkelijk van streek? Kunnen we niet gewoon ontspannen en het loslaten? Zo erg is het toch ook niet? Hallo het is Emily van BiteSizeVegan, welkom bij deze nieuwe vegan 'nugget' These video is voor de non-veganisten die ons veganisten beter willen begrijpen en weten waarom we zijn zoals we zijn Ten eerste wil ik dat je weet dat deze geen schokkende beelden bevat En ten tweede, deze video is niet bedoeld om non-veganisten zich slecht te laten voelen Ik wil je helpen de connectie te maken die wij veganisten maken En je de reden laten zien waarom we soms gevoelig lijken En soms zelfs onbegrijpelijk gefrustreerd en boos zijn over hoe dingen nou eenmaal gaan Natuurlijk is het onmogelijk om alle veganisten over één kam te scheren Iedereen is zijn eigen persoon die op zijn eigen manier reageerd Wanneer ik zeg dat we gevoelig zijn bedoel ik niet dat we zwak of over emotioneel zijn Ik spreek nu vanuit het perspectief van iemand die niet veganist is, die vaak op deze manier over veganisten denken Weet dat ik niet voor alle veganisten kan spreken Maar ik kan je wel vertellen wat ik zie en wat veel ethisch veganisten zien En hopelijk kun je zo wat beter begrijpen waarom we misschien moeite hebben samen met je te eten, of waarom iets dat jou onbelangrijk lijkt ons diep kan raken Wanneer je veganist word zul je, je ogen openen voor de werkelijkheid Je zult beginnen te zien hoe het er echt aan toe gaat achter de leugens die we voorgeschoteld krijgen Zelf vind ik het lastig om aanwezig te zijn waar dieren of dierlijke producten worden gegeten Het is iets waar ik altijd mee heb geleefd maar het is er niet makkelijker op geworden Nu zul je misschien denken dat ik je veroordeel of dat ik van streek raak door jouw eetgewoontes Maar de echte oorzaak van mijn ongemak heeft opzich niets met jou te maken Maar het feit dat wat er op je bord ligt, ooit een leven was Als jij geen veganist bent, luister dan alsjeblieft naar mijn uitleg Nogmaals, dit gaat er niet om dat ik je slecht wil laten voelen Ik probeer duidelijk te maken wat het is dat wij veganisten zien, en waarom we het lastig vinden bij dierlijke producten in de buurt te zijn Wanneer ik een stuk kaas zie, kan ik tranen in mijn ogen krijgen En dat klinkt gestoord voor sommige mensen Maar ik zie niet alleen een stuk kaas Ik zie een moeder wier kind van haar is weggerukt vlak na zijn geboorte Ik zie een baby die is opgeschreven aan de kalfsvlees industrie en word geslacht voordat hij vier maanden oud is Ik zie een moeder wier lichaam het zal opgeven twintig jaar voor haar natuurlijke levensduur, omdat ze zo vaak is verkracht en bezwangerd, en omdat er zoveel kinderen van haar zijn gestolen dat ze waarschijnlijk heeft opgegeven Dat is wat ik zie als ik naar een stuk kaas kijk Van buitenaf zal het misschien grof lijken dat wij veganisten ongemak voelen rond non-veganistisch eten Maar denk erover na, zonder de muren van sociale indoctrinatie Vlees is letterlijk een lijk op een bord, eenleven, een individueel, een voelend wezen die niet wilde sterven voor een maaltijd Zuivel is het product van onmetelijk lijden, moederlijk verdriet, zuigelingen moord en voorbarige dood Eieren zijn producten van overvolle, verschrikkelijke omstandigheden, het massaal laten stikken of levend vermalen van mannelijke kuikens en voorbarige dood van legkippen Dat is de realiteit en dat is wat wij veganisten zien bij elke hap En ja, we kunnen boos worden, gefrustreerd, woedend Omdat het zo verschrikkelijk hartverscheurend is en wij niet kunnen begrijpen dat jij dat niet ziet Mensen van wie je houd de lichamen van onschuldige dieren zien opeten, daar is niets comfortabels aan Voor de non-veganisten klinkt dit vast absurd en zeker overdreven Maar luister nog even Stel je voor dat je iemand waarvan je houd een kind pijn ziet doen of een geliefde hond of kat ziet mishandelen Of zelfs dat huisdier opeet En probeer je voor te stellen dat dit geweld sociaal geaccepteerd werd, dat jij de enige was die zag dat dit fout was en stel je voor dat deze persoon waarvan je houd, defensief en haatdragend op jou reageert omdat je er een probleem mee hebt Opnieuw, dit lijkt misschien een absurde vergelijking Maar wat is de onderscheiding die we maken tussen huisdieren en 'eetbare' dieren? Al dan niet absurd, het is zeker willekeurig Veganisten voelen de zelfde liefde, compassie en empathie voor 'voedseldieren' als jij voor je huisdieren voelt Zul jij je op je gemak voelen als jouw huisdier de plaats van de koe, varken of kip op je bord innam? Hoe kan het dat het ons schokt wanneer er in een cultuur honden worden gegeten terwijl wij wezens eten die net zo waardevol en zelfs intelligenter zijn? Wij veganisten zien deze willekeurige onderscheiding niet langer Voor ons hebben al deze levens evenveel waarde Dus het zien van onderwerping, mishandeling, marteling en moord van deze dieren is vaak te veel om te dragen Terwijl dit alles gunstig uit het zicht word verborgen en alles wat jij ziet is kaas, melk, een hamburger, varkensvlees, etc. kunnen wij niet, niet meer weten wat we nu weten, of niet meer zien wat we hebben gezien Dus jouw etenswaar, ogenschijnlijk onschuldig, is voor ons het eindproduct van een levensechte horror. Wij zien het bloedvergieten, de worsteling, wij horen hun kreten, wij nemen hun angst waar en wij voelen hun paniek Net zoals jij zou doen voor jouw geliefde huisdieren als ze zo verschrikkelijk behandeld zouden worden En zoals je nog meer zult doen voor een mensenkind dat word blootgesteld aan zulke verschrikkingen Het verschil is, wij sluiten onze ogen er niet voor Ik hoop dat deze uitleg behulpzaam is geweest Als het hardhandig leek is dat alleen omdat dit maar al te echt is en het maar al te vaak gebeurd Als je, je voor een moment in ons kunt verplaatsen en probeerd te zien wat wij zelfs als je het zelf niet geloofd, zul je misschien begrijpen waarom wij veganisten zo gevoelig zijn en waarom we niet zomaar kunnen toekijken Als deze video je heeft geraakt geef het dan alsjeblieft een duimpje omhoog en deel het om meer ogen te openen