WEBVTT 00:00:00.120 --> 00:00:01.840 สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ 00:00:01.840 --> 00:00:04.060 กลับมาอีกครั้งนะคะในทุกวันพุธที่วิวจะนำเอา 00:00:04.300 --> 00:00:05.640 เสภาเรื่อง ขุนช้าง ขุนแผน 00:00:05.640 --> 00:00:07.880 ฉบับหอพระสมุดเล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ 00:00:07.880 --> 00:00:10.500 ยังพูดไม่คล่องเลยนะคะ เพิ่งจะ 5 ตอนเท่านั้นเอง 00:00:10.600 --> 00:00:14.280 แต่ว่าตอนนี้เราเริ่มเข้าจุดไคลแมกซ์ของเรื่องแล้วค่ะ 00:00:14.280 --> 00:00:16.840 เรียกได้ว่าตอนนี้เป็นตอนที่ค่อนข้างจะ 18+ 00:00:16.840 --> 00:00:20.400 แล้วก็เป็นตอนที่หลาย ๆ คนคุ้นเคยกับเนื้อเรื่องอยู่แล้วนะคะ 00:00:20.400 --> 00:00:22.880 แต่บอกเลยว่าถ้าไปอ่านละเอียด ๆ เนี่ย 00:00:22.880 --> 00:00:26.140 มันแซ่บกว่าที่เราเคยได้ยินได้ฟังมาหลายเท่าเลยทีเดียวค่ะ 00:00:26.380 --> 00:00:29.560 ดังนั้นนะคะ เดี๋ยวเราค่อย ๆ ไปฟังเรื่องราวนี้พร้อมกันดีกว่า 00:00:29.560 --> 00:00:30.580 แต่อย่างไรก็ตามนะคะ 00:00:30.580 --> 00:00:33.060 ก่อนที่เราจะไปฟังเรื่องราวทั้งหลายต่อจากนี้เนี่ย 00:00:33.260 --> 00:00:34.860 อันนี้ขออนุญาตออกตัวนิดนึง 00:00:34.860 --> 00:00:37.580 เพราะรู้ว่าช่องเราเนี่ย เด็กดูค่อนข้างเยอะนะคะ 00:00:37.760 --> 00:00:40.160 น้อง ๆ คนไหนที่ได้ฟังเรื่องราวตอนนี้ 00:00:40.160 --> 00:00:43.260 จริง ๆ แล้วถ้าอายุยังไม่ถึง 18 ก็ยังไม่อยากให้ฟังเท่าไหร่นะ 00:00:43.420 --> 00:00:45.840 แต่ถ้าสมมติว่าจะฟังก็อยากให้รู้ไว้ว่า 00:00:46.020 --> 00:00:49.025 นี่เป็นแค่เรื่องราวที่เกิดขึ้นในวรรณกรรมนะคะ 00:00:49.025 --> 00:00:51.820 ไม่ได้แปลว่าเป็นเรื่องราวที่ถูก เป็นเรื่องราวที่ควร 00:00:51.820 --> 00:00:56.000 ก็เอาเป็นว่าเราอ่านเรื่องราวอะไรแล้ว เราต้องมีวิจารณญาณค่ะ 00:00:56.000 --> 00:00:58.940 ต้องพิจารณาว่าคนแต่งเขาแต่งเพื่อความบันเทิงรึเปล่า 00:00:59.140 --> 00:01:02.280 เขาแต่งเพื่อสอนว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ไม่ดีรึเปล่านะคะ 00:01:02.460 --> 00:01:04.780 ไม่ใช่ว่าอะไรที่อยู่ในวรรณคดีคือสิ่งที่ดี 00:01:04.780 --> 00:01:06.720 คือสิ่งที่ควรปฏิบัติตามทั้งหมดเนอะ 00:01:06.960 --> 00:01:09.860 เอาเป็นว่าเชื่อว่าน้อง ๆ ในช่องเราน่าจะเข้าใจค่ะ 00:01:10.160 --> 00:01:12.480 ดังนั้นนะคะ พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้ง 00:01:12.480 --> 00:01:14.260 สนุกแล้วก็ได้สาระกันรึยังคะ 00:01:14.260 --> 00:01:16.060 ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ 00:01:20.400 --> 00:01:21.900 ความเดิมจากตอนที่แล้วเนี่ยนะคะ 00:01:21.900 --> 00:01:24.260 พลายแก้วของเรา หรือว่าเณรแก้วของเราเนี่ย 00:01:24.460 --> 00:01:27.340 เจอนางพิมในงานเทศน์มหาชาติค่ะ แล้วก็รู้สึกว่า 00:01:27.480 --> 00:01:31.200 หลงรักมาก ๆ นะคะ ไม่รู้จะทำยังไงดี ความรักมันอั้นอยู่ในอก 00:01:31.420 --> 00:01:33.720 นอนก็ไม่หลับ กินก็ไม่ได้ นอนก็ไม่ได้ 00:01:33.820 --> 00:01:37.240 ฝั่งนางพิมก็แอบปิ๊ง ๆ กับพลายแก้วมาแล้วเล็กน้อยนะคะ 00:01:37.480 --> 00:01:40.300 ดังนั้นค่ะ ในวันรุ่งขึ้นพลายแก้วเนี่ยรู้สึกว่า 00:01:40.400 --> 00:01:42.360 ความรักมันแน่นอก จะต้องยกออก 00:01:42.360 --> 00:01:45.120 ฉันจะทำอะไรซักอย่างนึง ฉันต้องทำอะไรบางอย่าง 00:01:45.320 --> 00:01:48.260 เพื่อที่ฉันจะได้รู้ว่าเธอรักฉันเหมือนกันไหมนะคะ 00:01:48.440 --> 00:01:52.140 ดังนั้นเช้านั้นค่ะ แน่นอนว่าตอนนี้เณรแก้วยังเป็นเณรอยู่นะคะ 00:01:52.260 --> 00:01:54.100 ภารกิจในยามเช้าก็คือ 00:01:54.100 --> 00:01:55.640 ออกไปบิณฑบาตค่ะ 00:01:55.640 --> 00:01:57.320 ทีนี้ปกติเวลาบิณฑบาตเนี่ย 00:01:57.320 --> 00:01:59.660 เขาก็จะต้องบิณฑบาตแบบเดินไปเรื่อย ๆ ใช่ไหม 00:01:59.900 --> 00:02:03.800 เดินเจอบ้านไหน ใส่บ่งใส่บาตรก็เดินเก็บ ๆ ไปเรื่อย ๆ 00:02:03.800 --> 00:02:06.060 เป็น route ใช่ไหมคะ แล้วก็วนกลับมาที่วัดค่ะ 00:02:06.320 --> 00:02:07.900 แต่เณรแก้วของเราเนี่ย 00:02:08.080 --> 00:02:09.420 ตอนนี้ใจมันไม่ได้อยู่กับ 00:02:09.420 --> 00:02:11.640 การบิณฑบาตกับการบวชอะไรทั้งสิ้นแล้วค่ะ 00:02:11.760 --> 00:02:13.420 ดังนั้นนะคะ ตื่นเช้ามาค่ะ 00:02:13.420 --> 00:02:15.340 เณรแก้วคว้าบาตรหมับเลยแล้วก็ 00:02:15.520 --> 00:02:16.940 รีบออกไปบิณฑบาตนะคะ 00:02:16.940 --> 00:02:18.680 แต่ว่าเดินไปใน route ที่แบบ 00:02:18.840 --> 00:02:22.540 ไม่สนใจเลยว่าใครจะมาใส่บาตรอะไรฉันหรือว่าอยู่ตรงไหน 00:02:22.700 --> 00:02:25.720 ปกติเขาก็ต้องบิณฑบาตรอบ ๆ วัดตัวเองอะไรใช่ไหม 00:02:25.880 --> 00:02:30.220 เณรแก้วคว้าบาตรค่ะ แล้วก็เดินดุ่ม ๆ ข้ามเมืองไปเลยค่ะ 00:02:30.500 --> 00:02:32.840 ข้ามไปที่บ้านของนางพิมนะคะ 00:02:32.960 --> 00:02:36.260 แล้วก็ไปยืนรอรับบาตรอยู่ ยืนเรียบร้อย ยืนแบบ 00:02:36.660 --> 00:02:40.035 ใส่บาตรได้ ฉันเป็นผู้ทรงศีล ประมาณนั้นเลยนะคะ 00:02:40.040 --> 00:02:43.620 ซึ่งแน่นอนค่ะว่าในทุกวันมีคนคนนึงที่เป็นคนใจบุญมาก ๆ 00:02:43.620 --> 00:02:46.260 แล้วก็ตักบาตรทุกวันนะคะ นั่นก็คือ 00:02:46.420 --> 00:02:47.580 นางพิมนั่นเอง 00:02:47.580 --> 00:02:50.440 ปกตินางพิมจะออกมาตักบาตรกับนางสายทองอะนะ 00:02:50.440 --> 00:02:52.320 ซึ่งเป็นพี่เลี้ยงของตัวเองค่ะ 00:02:52.480 --> 00:02:54.220 วันนี้นางพิมก็ทำเหมือนปกติ 00:02:54.220 --> 00:02:57.040 ก็เตรียมขงเตรียมของอะไร เตรียมจะไปตักบาตรนะคะ 00:02:57.240 --> 00:02:59.420 ปรากฏว่าเดินออกจากบ้านมาค่ะ 00:02:59.420 --> 00:03:00.900 นึกสภาพบ้านเรือนไทยแต่ก่อน 00:03:01.160 --> 00:03:03.520 มันก็จะต้องเป็นเรือนใช่ไหม มีบันไดลงมา 00:03:03.740 --> 00:03:06.520 นางพิมยืนอยู่ข้างบนค่ะ มองลงมาจากบันไดเห็นละ 00:03:06.700 --> 00:03:09.640 โอ้โห นั่นมันเณรแก้วนี่หว่า เณรที่เราเจอเมื่อวาน 00:03:09.840 --> 00:03:12.220 อุ๊ยตาย ๆ เขิน ๆ ๆ นะคะ 00:03:12.420 --> 00:03:15.680 ประกอบกับเณรแก้วเงยหน้าขึ้นมาเจอนางพิมมาแล้ว 00:03:15.860 --> 00:03:18.740 เณรแก้วก็จัดการเสกคาถามหาระรวยทันทีค่ะ 00:03:18.740 --> 00:03:20.840 เสกคาถา บริกรรมคาถาอะไรต่าง ๆ 00:03:21.080 --> 00:03:23.660 เล่นเอานางพิมนะคะ เขินบิดค่ะ ประมาณว่าแบบ 00:03:24.040 --> 00:03:25.520 โอ๊ย ตายแล้ว 00:03:25.520 --> 00:03:27.720 ตอนแรกเนี่ยนะคะ เขินบิดจังหวะแรกก็คือ 00:03:27.720 --> 00:03:30.420 รีบคว้าข้าวของต่าง ๆ ค่ะ จะลงไปหาเณรแก้ว 00:03:30.420 --> 00:03:32.120 จะไปตักบาตรกับเณรแก้วนะคะ 00:03:32.340 --> 00:03:33.820 แต่ลงไปได้ประมาณครึ่งทาง 00:03:33.820 --> 00:03:37.340 ก็แบบ ฉันเป็นผู้หญิง ฉันเขิน ฉันเขินมากนะคะ 00:03:37.340 --> 00:03:40.900 ดังนั้นนางพิมก็เลยเอาของทุกอย่างโยนใส่มือสายทองค่ะ 00:03:41.080 --> 00:03:44.200 พี่ พี่ไปตักบาตรไป วันนี้ฉันไม่พร้อม ฉันไม่อยากลงไป 00:03:44.500 --> 00:03:47.840 ว่าแล้วนะคะนางพิมก็สะบัดก้นค่ะ แล้วก็กลับขึ้นบ้านไปเลย 00:03:47.840 --> 00:03:50.160 ไปแอบมองอยู่นะคะ ไปเกาะฝาบ้านดูประมาณว่าแบบ 00:03:50.160 --> 00:03:53.820 เป็นยังไงน้า ให้นางสายทองลงไปแล้วจะเป็นยังไงน้า 00:03:54.020 --> 00:03:56.740 แล้วรู้ไหมคะว่านางสายทองลงไปแล้วเป็นยังไง 00:03:56.880 --> 00:03:59.720 นางสายทองนะคะ ลงไปจะไปใส่บาตรเณรแก้วค่ะ 00:03:59.720 --> 00:04:02.480 ปรากฏลงไปเนี่ย ไม่ได้ลงไปใส่บาตรอย่างเดียวค่ะ 00:04:02.680 --> 00:04:05.460 มือเนี่ยใส่บาตร แต่ปากเนี่ยคุยกันไปคุยกันมา 00:04:05.660 --> 00:04:08.640 เณรแก้วนี่ก็มีความแบบว่า นี่ สีกาพี่ 00:04:08.720 --> 00:04:11.880 รู้ไหมว่าฉันรีบเดินทางมาบ้านนี้บ้านเดียวเลยน้า 00:04:12.080 --> 00:04:15.055 เพราะว่าอยากเจอทั้งนางพิมทั้งสีกาพี่เนี่ย 00:04:15.200 --> 00:04:17.840 เณรเนี่ยอยากรู้มากว่าสีกาเป็นอะไรกัน 00:04:18.060 --> 00:04:21.160 คือวันก่อนเนี่ยนะ เสียใจมากจริง ๆ น้อยใจมากจริง ๆ 00:04:21.320 --> 00:04:24.820 ที่ตั้งใจมาเนี่ยนะ จริง ๆ ไม่ได้จะมาลวนลามหรืออะไรนะ 00:04:24.940 --> 00:04:26.600 เณรน่ะอยากรู้ว่า 00:04:26.760 --> 00:04:29.040 เกิดอะไรขึ้นในวันเทศน์มหาชาติ 00:04:29.040 --> 00:04:32.780 เณรอุตส่าห์ตั้งใจเทศน์ อยู่ดี ๆ เจ้าของกัณฑ์ก็ลุกสะบัดก้น 00:04:32.780 --> 00:04:34.440 แล้วก็เดินออกไปซะอย่างนั้นเลย 00:04:34.620 --> 00:04:37.420 เณรเสียใจน้า ไม่อยู่ฟังจนจบอะ 00:04:37.840 --> 00:04:40.600 มีความแบบตัดพ้อนะคะ นางสายทองก็แบบ 00:04:40.840 --> 00:04:42.780 อ๋อ มันไม่มีอะไร อะไรต่าง ๆ 00:04:42.780 --> 00:04:45.340 ก็พยายามงอนง้อกันไป งอนง้อกันมานะคะ 00:04:45.520 --> 00:04:48.780 สุดท้ายสายทองก็เลยแอบนัดกับเณรแก้วนะคะบอกว่า 00:04:48.960 --> 00:04:50.420 อะ ๆ เอาอย่างนี้ละกัน 00:04:50.640 --> 00:04:53.900 เดี๋ยวตอนบ่ายนะ หลังเพล ลองกลับมาตรงท่าน้ำละกัน 00:04:54.120 --> 00:04:55.660 ฉันจะพานางพิมลงไปอาบน้ำ 00:04:55.660 --> 00:04:57.200 เดี๋ยวค่อยไปให้คุยกันตอนนั้นนะ 00:04:57.360 --> 00:04:59.940 ตอนนี้มันอยู่หน้าบ้าน ใครเดินผ่านไปผ่านมาเห็นหมด 00:05:00.140 --> 00:05:01.340 ฉันไปละ ไปละ ไปละ 00:05:01.540 --> 00:05:03.840 ว่าแล้วนะคะ เณรแก้วก็เดินจากไปค่ะ 00:05:03.840 --> 00:05:05.000 สายทองก็ขึ้นบ้าน 00:05:05.300 --> 00:05:08.600 แน่นอนว่าขึ้นบ้านไป นางพิมด่าเปิงเลยนะคะประมาณว่าแบบ 00:05:08.800 --> 00:05:12.280 พี่สายทอง ไหนไปแอบคุยอะไรกัน บอกมาซิ 00:05:12.280 --> 00:05:16.200 ไปปากมุบมิบ ๆ กันอยู่ตรงนั้น อะไรมาคุยกับเณร 00:05:16.380 --> 00:05:18.080 ไหนบอกมาให้หมด สารภาพมา 00:05:18.080 --> 00:05:20.080 ไปแอบยืนคุยอะไรกับผู้ชายข้างล่าง 00:05:20.260 --> 00:05:21.900 เกี่ยวกับฉันรึเปล่านะคะ 00:05:22.100 --> 00:05:24.720 ซึ่งสายทองก็ไม่บอกนะคะ สายทองก็บอกว่า 00:05:24.960 --> 00:05:26.700 ไม่เอา ไม่บอก บอกไม่ได้ 00:05:26.920 --> 00:05:29.820 น่า ไม่เอา อย่าถามเลย อย่าถาม ฉันก็ไม่ได้คุยอะไร 00:05:29.820 --> 00:05:31.540 ก็ใส่บงใส่บาตรธรรมดา 00:05:31.680 --> 00:05:34.800 เณรเขาก็ถามสารทุกข์สุขดิบน่ะ ไม่ได้มีอะไรหรอก 00:05:35.200 --> 00:05:37.840 พี่สายทองนี่ก็มีความกั๊กนะคะ คือกั๊กเอาไว้ 00:05:37.980 --> 00:05:40.280 ดังนั้นค่ะ นางพิมก็เลยงอนนะคะ 00:05:40.280 --> 00:05:42.180 งอนสายทองสะบัดเลยประมาณว่าแบบ 00:05:42.420 --> 00:05:45.300 ฮึ พี่ไม่บอกก็ไม่บอก ฉันไม่คุยด้วยก็ได้นะคะ 00:05:45.540 --> 00:05:48.100 พอนางพิมงอนนะคะก็ไม่คุยกับสายทองค่ะ 00:05:48.280 --> 00:05:51.120 ปรากฏว่าพอถึงเวลาบ่ายเนี่ย สายทองก็รู้สึกว่าแบบ 00:05:51.340 --> 00:05:54.100 ลุกลี้ลุกลนและประมาณว่า เอ่า ใกล้ได้เวลานัดและ 00:05:54.100 --> 00:05:56.880 ฉันต้องพานางพิมลงไปอาบน้ำ ทำยังไงดีนะ 00:05:57.080 --> 00:05:59.760 สายทองนะคะก็เลยไปชวนนางพิมค่ะบอกว่า 00:06:00.080 --> 00:06:02.200 นางพิม บ่ายแล้วนะน้อง 00:06:02.460 --> 00:06:05.000 น้องพิมจ๋า ไปอาบน้ำกันเถอะ นะคะ 00:06:05.220 --> 00:06:08.020 ซึ่งนางพิมก็ยังมีความงอนสายทองอยู่ไงก็เลยบอกว่า 00:06:08.180 --> 00:06:11.400 ไม่ไป พี่จะไปก็ไปคนเดียว รู้นะว่านัดผู้ชายไว้ 00:06:11.580 --> 00:06:13.760 ฉันไม่ไปหรอก ไปจีบกันมาใช่ไหมล่ะ 00:06:13.960 --> 00:06:15.880 เขาจีบพี่ใช่ไหม ฮึ 00:06:15.880 --> 00:06:18.300 คือนางพิมเนี่ยแอบงอนเล็ก ๆ เพราะว่าเข้าใจว่า 00:06:18.560 --> 00:06:20.920 เณรแก้วจีบสายทอง ไม่ได้จีบตัวเองด้วยไง 00:06:21.080 --> 00:06:23.360 ดังนั้นก็มีความงอนอะไรต่าง ๆ นะคะ 00:06:23.360 --> 00:06:27.060 สุดท้ายค่ะสายทองก็เลยต้องลงไปอาบน้ำคนเดียวนะคะ 00:06:27.280 --> 00:06:29.140 ซึ่งพอสายทองลงไปอาบน้ำเนี่ยนะคะ 00:06:29.140 --> 00:06:30.820 แน่นอนว่าเณรแก้วก็จะต้อง 00:06:31.020 --> 00:06:32.580 มาดักรออยู่ตรงนั้นแล้วค่ะ 00:06:32.580 --> 00:06:34.900 เณรแก้วก็มีความแบบไปหลบอยู่หลังพุ่มไม้ค่ะ 00:06:34.900 --> 00:06:37.740 แล้วก็เอาดินโยนออกไป ปิ้ว ๆ ประมาณนั้นนะคะ 00:06:37.740 --> 00:06:39.720 โยนออกไปเนี่ยเพื่อจะเรียกสายทองว่า 00:06:39.960 --> 00:06:41.160 อยู่นี่จ้า อยู่นี่จ้า 00:06:41.340 --> 00:06:44.620 สายทองซึ่งอาบน้ำไปอาบน้ำมา มองหาเณรแก้วอยู่แล้วนะคะ 00:06:44.620 --> 00:06:45.920 ก็เลยเดินมาคุยด้วยค่ะ 00:06:46.040 --> 00:06:48.160 เนื้อหาที่คุยเนี่ยหลัก ๆ ก็ประมาณว่า 00:06:48.300 --> 00:06:49.860 ช่วยจีบนางพิมให้หน่อยเถอะ 00:06:49.860 --> 00:06:52.220 ได้โปรด เดี๋ยวอยากได้อะไรได้หมดเลยจ้า 00:06:52.220 --> 00:06:53.655 เณรแก้วก็เฉลยว่า 00:06:53.860 --> 00:06:55.760 เนี่ย จริง ๆ แล้วนะสีกาพี่ 00:06:56.000 --> 00:06:58.440 ฉันเนี่ยหลงรักนางพิมมาตั้งนานแล้ว 00:06:58.620 --> 00:07:02.740 รู้ไหมว่าจริง ๆ ตัวเนี่ยอยู่ไกลไปถึงกาญจนบุรี 00:07:02.740 --> 00:07:06.260 แต่ว่าหลงรักนางพิม ก็เลยต้องไปขอให้แม่นะพาไปบวช 00:07:06.440 --> 00:07:08.320 แล้วก็รีบมาที่สุพรรณนี่แหละ 00:07:08.320 --> 00:07:11.540 แล้วเห็นไหมว่ามาถึงเนี่ยก็พยายามจะทำตัวให้ได้เจอ 00:07:11.680 --> 00:07:14.320 ในวันเทศน์อุตส่าห์เจอก็มาสะบัดก้นหนีกัน 00:07:14.320 --> 00:07:16.960 วันนี้ก็เห็นไหม อุตส่าห์รีบเดินทางมา 00:07:16.960 --> 00:07:18.800 ตั้งใจจะมาคุยกับนางพิมซะหน่อย 00:07:18.800 --> 00:07:22.020 หลงรักมาตั้งแต่เด็กแล้ว ทำไมถึงหนีหน้ากันอีกล่ะ 00:07:22.180 --> 00:07:24.920 น่ะ มีความแต่งเรื่องต่าง ๆ นานานะคะ 00:07:24.920 --> 00:07:27.240 ตัวเองไม่ได้หลงรักนางพิมอะไรเลย 00:07:27.240 --> 00:07:30.180 ตอนที่บวชนี่คืออยากได้วิชา ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนางพิม 00:07:30.180 --> 00:07:31.420 ลืมนางพิมไปแล้ว 00:07:31.600 --> 00:07:33.580 เพิ่งจะมาเจอกันแล้วจำได้นะคะ 00:07:33.580 --> 00:07:37.360 ความมารยาร้อยเล่มเกวียนของพลายแก้วนี่ก็ 00:07:37.360 --> 00:07:38.660 สุดจริง ๆ นะคะทุกคน 00:07:38.860 --> 00:07:41.000 อย่างไรก็ตามค่ะ สายทองก็มีความแบบ 00:07:41.200 --> 00:07:44.180 แหน่ะ จะมาทำอะไร จะให้ฉันมาเป็นแม่สื่อเหรอ 00:07:44.180 --> 00:07:45.740 เป็นแม่สื่อเดี๋ยวฉันก็ซวยหรอก 00:07:46.000 --> 00:07:49.400 ใครเขาให้เป็นแม่สื่อให้มาจีบสาวกัน อุ๊ ไม่ได้ ๆ 00:07:49.560 --> 00:07:51.720 ฉันเป็นพี่เลี้ยง ฉันต้องปกป้องน้องของฉัน 00:07:51.720 --> 00:07:53.140 ไม่ใช่ให้เธอมาจีบนะคะ 00:07:53.240 --> 00:07:56.480 แต่เณรแก้วก็มีความพยายามจะบุกต่อนะคะ 00:07:56.480 --> 00:07:59.180 โดยการพยายามติดสินบนสายทองค่ะ บอกว่า 00:07:59.180 --> 00:08:02.480 พี่ พี่สายทอง อยากได้เงินอยากได้ทองเท่าไหร่ 00:08:02.620 --> 00:08:05.000 ก็เรียกนางพิมมาคุยกับฉัน แล้วเดี๋ยวฉันให้ 00:08:05.000 --> 00:08:06.460 เดี๋ยวฉันจัดให้ทุกอย่างแหละ 00:08:06.460 --> 00:08:07.720 เท่านั้นยังไม่พอนะ 00:08:07.720 --> 00:08:11.980 พี่ พี่สายทองรู้ไหมว่าตัวพี่นี่จริง ๆ ก็สวยไม่แพ้กันเหมือนกันน้า 00:08:12.180 --> 00:08:14.620 สายทองก็มีความแบบ ฮะ อะไร เข้าตัวฉันได้ยังไง 00:08:14.800 --> 00:08:16.600 อะไร จะมาสนใจอะไรฉัน 00:08:16.600 --> 00:08:18.960 แต่ก็มีความชม้อยชม้ายตานะคะเพราะว่า 00:08:19.160 --> 00:08:20.460 เณรแก้วนี่ก็มีความแบบ 00:08:20.460 --> 00:08:22.700 เสกคาถามหาระรวยไปหลายตลบแล้วไง 00:08:22.700 --> 00:08:25.160 แน่นอนว่าสายทองก็ต้องโดนปลาย ๆ ไปด้วยแหละ 00:08:25.420 --> 00:08:27.160 เณรแก้วนะคะก็มีความแบบว่า 00:08:27.320 --> 00:08:30.220 แหม พี่สายทอง พี่เนี่ยถึงจะเป็นข้ารับใช้นะ 00:08:30.220 --> 00:08:31.900 แต่เจ้านายไปไหน พี่ก็ไปด้วย 00:08:31.900 --> 00:08:34.320 คือปกติต้องบอกว่าสายทองนี่เป็นทาสใช่ไหม 00:08:34.500 --> 00:08:37.180 ดังนั้นค่ะ เวลาที่อยู่ในบ้านเนี่ย 00:08:37.180 --> 00:08:38.760 สมมติว่าถ้าเณรแก้วเป็นเจ้านาย 00:08:38.760 --> 00:08:40.280 ถ้าได้แต่งงานกับนางพิมจริง 00:08:40.400 --> 00:08:42.960 สายทองก็จะกลายเป็นทาสของพลายแก้วด้วย ถูกต้องป้ะ 00:08:43.120 --> 00:08:45.900 ซึ่งสมัยก่อนการที่ยกทาสขึ้นมาเป็นเมียเนี่ย 00:08:45.900 --> 00:08:47.160 ถือว่าเป็นเกียรติยศนะคะ 00:08:47.400 --> 00:08:49.160 ถือว่าเป็นแบบว่าได้เลื่อนตำแหน่งไง 00:08:49.160 --> 00:08:52.460 จากที่เป็นทาสธรรมดาก็ได้ขึ้นมาเป็นเมียทาสนะคะ 00:08:52.460 --> 00:08:54.480 ก็จะได้ทำงานอะไรต่าง ๆ น้อยลง 00:08:54.660 --> 00:08:56.780 ถ้าใครนึกไม่ออกให้ไปดูเรื่องนางทาสนะคะ 00:08:56.780 --> 00:08:59.540 ที่มีความแบบเฆี่ยนหลังอีเย็น ประมาณนั้นเลยค่ะ 00:08:59.540 --> 00:09:02.060 ดังนั้นนะคะ สายทองก็มีความแบบหูผึ่งประมาณว่า 00:09:02.240 --> 00:09:04.480 อะไร อะไร จะมาจีบอะไรฉัน 00:09:04.480 --> 00:09:06.580 จะจีบเจ้านายฉัน เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย 00:09:06.860 --> 00:09:09.340 เณรแก้วนะคะก็มีความปากหวานต่อประมาณว่า 00:09:09.540 --> 00:09:11.820 แหม พี่เองก็สวยไม่ใช่เล่นน้า 00:09:11.820 --> 00:09:14.560 ถ้าสมมตินะว่าฉันได้กับนางพิมขึ้นมาจริง 00:09:14.560 --> 00:09:16.280 แล้วพี่ต้องมาเป็นทาสฉันจริง ๆ เนี่ย 00:09:16.480 --> 00:09:17.960 ฉันเลี้ยงพี่อย่างดีแน่นอน 00:09:18.140 --> 00:09:20.440 เลี้ยงเท่านางพิมเลย ดีไหม ๆ 00:09:20.620 --> 00:09:22.940 พี่เองก็เป็นผู้มีพระคุณกับฉันไง 00:09:23.040 --> 00:09:25.040 อะ เงินทองก็จะให้ อะไรก็จะให้ 00:09:25.300 --> 00:09:26.540 จีบนางพิมให้ฉันหน่อย 00:09:26.540 --> 00:09:28.740 ช่วยฉันหน่อยเถอะ ฉันรักนางพิมมากนะคะ 00:09:28.940 --> 00:09:31.860 ซึ่งสุดท้ายเนี่ยสายทองก็ยอมนะคะ ประมาณว่า 00:09:32.020 --> 00:09:35.000 อะ ได้เลย เต็มที่เลยจ้า เดี๋ยวฉันจัดให้ 00:09:35.000 --> 00:09:36.640 เดี๋ยวฉันจะเป็นแม่สื่อให้นะ 00:09:36.780 --> 00:09:38.960 สุดท้ายเนื้อหาก็คือสายทองเนี่ย 00:09:39.180 --> 00:09:42.180 ยอมเป็นแม่สื่อให้กับเณรแก้วค่ะ เพราะว่า 00:09:42.360 --> 00:09:43.980 เณรแก้วเนี่ยเอาทั้งเงินมาล่อ 00:09:43.980 --> 00:09:46.700 เอาทั้งตำแหน่งเมียมาล่ออะไรต่าง ๆ ประมาณว่า 00:09:46.700 --> 00:09:49.440 เดี๋ยวจะเลี้ยงให้สายทองเทียบเท่ากับนางพิมนะคะ 00:09:49.680 --> 00:09:51.220 และแล้วนะคะ ในที่สุดหลังจากที่ 00:09:51.220 --> 00:09:53.440 ตกลงผลประโยชน์อะไรกันได้เสร็จเรียบร้อยค่ะ 00:09:53.680 --> 00:09:55.560 เณรแก้วก็กลับวัดไปนะคะ 00:09:55.560 --> 00:09:58.600 ทิ้งให้สายทองไปทำภารกิจค่ะ โดยการไป 00:09:58.800 --> 00:10:01.300 กล่อมนางพิมนั่นเอง ซึ่งต้องบอกว่า 00:10:01.300 --> 00:10:02.980 ตอนแรกเนี่ยนะคะ นางพิมเนี่ยก็ 00:10:02.980 --> 00:10:04.580 จริง ๆ ก็หลงรักเณรแก้วแล้วแหละ 00:10:04.580 --> 00:10:07.100 เพราะว่าโดนคาถามหาระรวยอะไรต่าง ๆ ไปนะ 00:10:07.100 --> 00:10:10.080 แต่นางพิมเนี่ยมีความที่เป็นผู้ดีค่อนข้างจะมากนะ 00:10:10.080 --> 00:10:12.220 แล้วก็รู้สึกว่าแบบเฮ้ย เรื่องอย่างนี้มันไม่โอเค 00:10:12.220 --> 00:10:14.160 ฉันควรจะรักนวลสงวนตัวอะไรต่าง ๆ 00:10:14.160 --> 00:10:16.020 ชอบจริงก็มาสู่ขอกับพ่อแม่สิ 00:10:16.020 --> 00:10:17.960 จะมาจีบอะไรอย่างนี้ไม่ได้ สมัยนี้ 00:10:17.960 --> 00:10:20.680 นี่มันยุคอยุธยาเธอ ไม่ใช่ยุคปี 2020 00:10:20.800 --> 00:10:22.700 จะมาจงมาจีบฉันไม่ได้นะคะ 00:10:22.880 --> 00:10:25.680 ดังนั้นแม้ว่านางสายทองจะพยายามกล่อมขนาดไหน 00:10:25.680 --> 00:10:28.360 ประมาณว่า นี่ มันมีคนหลงรักเธออยู่น้า 00:10:28.360 --> 00:10:30.335 แต่เธอคงดูไม่ออก อะไรอย่างนี้ 00:10:30.540 --> 00:10:32.840 นางพิมก็ไม่สนใจค่ะ นางพิมก็บอกว่า 00:10:33.040 --> 00:10:36.340 ไม่ ฉันไม่เอา ไม่สนใจ ไม่ฟัง อย่ามายุ่งกับฉัน 00:10:36.340 --> 00:10:38.320 ฉันจะไปนอนแล้ว พี่สายทองอย่ามายุ่ง 00:10:38.440 --> 00:10:39.660 นางพิมก็ไปนอนนะคะ 00:10:39.660 --> 00:10:42.200 ซึ่งแน่นอนว่าปกติสายทองก็จะต้องกล่อมค่ะ 00:10:42.380 --> 00:10:43.800 ปกติก็ร้องเพลงกล่อม 00:10:43.800 --> 00:10:46.940 ปกติก็แบบเอ่เอ๊ โอละเห่อะไรต่าง ๆ นะคะ 00:10:46.940 --> 00:10:49.760 แต่วันนี้ค่ะ สายทองร้องเป็นเพลงนะคะประมาณว่า 00:10:49.760 --> 00:10:52.480 แอบหลงรักเธออยู่แต่เธอคงดูไม่ออก 00:10:52.640 --> 00:10:55.860 รู้ไหมมีเณรคนนึงที่เขาหลงรักเธออยู่นะ 00:10:56.020 --> 00:10:57.220 ก็แต่งกันเป็นเพลง 00:10:57.220 --> 00:11:00.700 ร้องไปมีเรื่องเณรมาแอบสบตาอะไรต่าง ๆ นะคะ 00:11:00.900 --> 00:11:03.620 จนนางพิมเนี่ยทนไม่ไหว ต้องลุกขึ้นมาคุยด้วยค่ะ 00:11:03.820 --> 00:11:06.700 ทั้งคู่ก็มีความเจรจาตกลงอะไรกันต่าง ๆ นะคะ 00:11:06.700 --> 00:11:08.880 ซึ่งนางพิมก็แบบไม่เอา พี่จะบ้าเหรอ 00:11:08.880 --> 00:11:10.340 พี่จะมาเป็นแม่สื่อได้ยังไง 00:11:10.340 --> 00:11:12.760 จริง ๆ พี่อยากได้เองน่ะสิ มาสนใจอะไรฉัน 00:11:12.760 --> 00:11:14.020 เขาให้เงินพี่เท่าไหร่ ฮะ 00:11:14.280 --> 00:11:16.040 ซึ่งสายทองนะคะก็พยายามจะบอกว่า 00:11:16.160 --> 00:11:18.380 ไม่ ๆ ๆ ๆ เขาไม่ได้ให้อะไรพี่ 00:11:18.380 --> 00:11:20.720 พี่อยากให้น้องได้อะไรดี ๆ 00:11:20.720 --> 00:11:23.960 น้องเข้าใจไหมว่าตอนนี้น้องอยู่กับแม่ ซึ่งแม่ก็แก่แล้ว 00:11:24.140 --> 00:11:25.660 ถ้าสมมติว่าแม่เป็นอะไรไป 00:11:25.660 --> 00:11:27.680 น้องเป็นผู้หญิงคนเดียว น้องจะโดนรังแก 00:11:27.820 --> 00:11:30.640 น้องควรจะมีผัวได้แล้ว พี่ก็เห็นว่ามีผู้ชายดี ๆ 00:11:30.740 --> 00:11:33.340 พี่ก็เลยพยายามจะเอามาแนะนำให้น้องไง 00:11:33.580 --> 00:11:35.900 ซึ่งตอนนั้นนางพิมเนี่ยก็ยังไม่ตกลงนะคะ 00:11:35.900 --> 00:11:38.500 นางพิมก็บอกว่า อะไร แม่ฉันยังอยู่ 00:11:38.500 --> 00:11:41.460 สมมติว่าฉันอยากมีผัว แม่ก็ต้องเป็นคนหาให้ 00:11:41.660 --> 00:11:43.640 ชอบจริงก็ให้เขาไปสู่ขอกับแม่นู่น 00:11:43.640 --> 00:11:45.520 หรือว่าถ้าสมมติว่าแม่ตายไป 00:11:45.680 --> 00:11:49.100 ฉันก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้น ฉันก็พยายามหาทางไปต่อได้ 00:11:49.180 --> 00:11:51.260 ถึงเวลานั้นฉันค่อยคิดว่าจะทำยังไง 00:11:51.260 --> 00:11:54.260 แม่ฉันก็ยังดูแข็งแรงอยู่ น่าจะอยู่ได้อีกหลายปี 00:11:54.400 --> 00:11:56.020 จะมาพูดอะไรตอนนี้นะคะ 00:11:56.200 --> 00:11:57.780 แต่อย่างไรก็ตามค่ะ สุดท้าย 00:11:58.020 --> 00:12:01.115 สายทองนี่ก็กล่อม ๆ ๆ นะคะ กล่อมจนนางพิมเนี่ย 00:12:01.320 --> 00:12:02.620 ยอมค่ะ ประมาณว่า 00:12:02.740 --> 00:12:05.120 ก็ไปเล่าเรื่องชักแม่น้ำทั้งห้ามาว่า 00:12:05.380 --> 00:12:08.260 โห เนี่ยนะ ไม่รู้เหรอว่าพลายแก้วเนี่ยเขารักเธอนะ 00:12:08.460 --> 00:12:10.520 เขาอุตส่าห์มาจากกาญจนบุรี 00:12:10.700 --> 00:12:13.460 แล้วเขาก็ดิ้นพล่าน ๆ ๆ ๆ เอาเป็นว่าถ้าไม่ชอบเขา 00:12:13.560 --> 00:12:16.440 พรุ่งนี้ก็ลงไปปฏิเสธเองแล้วกันตอนใส่บาตรนะคะ 00:12:16.640 --> 00:12:18.940 อื้อหือ เล่าไปรู้สึกบาปไปเลยทุกคน 00:12:19.080 --> 00:12:22.460 หลังจากที่สายทองพยายามจะพูดอะไรต่าง ๆ นานานะคะ 00:12:22.460 --> 00:12:25.300 ให้นางพิมยอมเนี่ย นางพิมก็เอาแต่ปัด ๆ ๆ ๆ 00:12:25.300 --> 00:12:27.240 ประมาณว่าเขิน ไม่เอา ไม่เอา ไม่เอา 00:12:27.440 --> 00:12:29.440 จริง ๆ ข้างในนี่เอาแน่นอนแล้วนะคะ 00:12:29.440 --> 00:12:30.900 แต่ว่าอย่างไรก็ตามค่ะ 00:12:31.120 --> 00:12:33.580 สุดท้ายสายทองก็เลยบอกว่า อะ เอาอย่างนี้ละกัน 00:12:33.580 --> 00:12:34.660 ถ้าอยากปฏิเสธนะ 00:12:34.660 --> 00:12:37.400 พรุ่งนี้ตอนใส่บาตรก็ลงไปปฏิเสธกันเองแล้วกัน 00:12:37.540 --> 00:12:39.240 ฉันไม่เกี่ยว ฉันไม่รู้เรื่องค่ะ 00:12:39.380 --> 00:12:42.160 สุดท้ายนะคะ วันรุ่งขึ้นนางพิมก็จำเป็นจะต้อง 00:12:42.160 --> 00:12:43.980 ลงไปใส่บาตรกับเณรแก้วค่ะ 00:12:43.980 --> 00:12:45.895 ซึ่งแน่นอนนะคะว่าลงไปก็คือเสร็จ 00:12:45.900 --> 00:12:48.900 เพราะว่าเณรแก้วก็จัดคาถามหาระรวยให้ชุดใหญ่ค่ะ 00:12:49.060 --> 00:12:50.860 อย่างไรก็ตามนะคะแอบบอกว่า 00:12:50.940 --> 00:12:54.460 นางพิมถึงจะบอกว่าไม่เอา ๆ นะคะแต่ว่าตอนจะลงไปเนี่ย 00:12:54.600 --> 00:12:56.660 แอบจัดหมากจัดพลูอะไรเสร็จเรียบร้อย 00:12:56.660 --> 00:12:59.320 ซึ่งจริง ๆ เขาไม่ได้เอาใส่บาตรกันนะคะ เขาเอาไว้จีบกัน 00:12:59.560 --> 00:13:02.620 แอบใส่ไว้อะไร แล้วลงไปนี่ก็เขิน เรียกได้ว่า 00:13:02.740 --> 00:13:05.480 มั่วไปหมดค่ะ ตักบาตรนี่คือเอาข้าวเทใส่บาตร 00:13:05.480 --> 00:13:07.660 เอาปลาเทใส่บาตร เอาบุหรี่ยัดลงไปด้วยแล้วก็ 00:13:07.800 --> 00:13:10.540 เอาพลูยัดลงไปด้วย เรียกได้ว่ามั่วไปหมดเลยค่ะ 00:13:10.820 --> 00:13:12.740 ซึ่งพอนางพิมตักบาตรอย่างรวดเร็วนะคะ 00:13:12.740 --> 00:13:14.280 แล้วก็เขินสะบัดก้นไปเนี่ย 00:13:14.540 --> 00:13:17.320 สายทองก็มีความทวงเงินเณรแก้วนิดนึงประมาณว่า 00:13:17.320 --> 00:13:20.280 เฮ้ย เห็นเปล่า นัดสาวลงมาให้แล้ว ไหนเงินฉัน ๆ 00:13:20.500 --> 00:13:21.760 ซึ่งเณรแก้วก็บอกว่า 00:13:22.040 --> 00:13:25.560 เดี๋ยวก่อน ยังไม่ได้สำเร็จอะไรเลย จะมาทวงเงินอะไรตอนนี้ 00:13:25.720 --> 00:13:28.200 ทั้งสองคนนะคะก็เลยนัดกันค่ะประมาณว่า 00:13:28.480 --> 00:13:31.980 เดี๋ยวตอนบ่าย นางพิมจะไปเก็บฝ้ายที่ไร่ฝ้าย เจอกันนะจ๊ะ 00:13:32.140 --> 00:13:34.620 ซึ่งเณรแก้วค่ะก็รีบกลับวัดไปนะคะ 00:13:34.880 --> 00:13:36.580 ไปถึงเนี่ยก็ไปที่โบสถ์ค่ะ 00:13:36.580 --> 00:13:38.735 ไปหาคนนึงค่ะชื่อว่า ชีต้น 00:13:38.740 --> 00:13:41.535 อะ ฟังถึงชีต้น หลายคนนึกถึงแม่ชีนะคะ 00:13:41.680 --> 00:13:43.660 จริง ๆ แล้วไม่ใช่ค่ะ คำว่า ชี เนี่ย 00:13:43.880 --> 00:13:47.420 หมายถึงพระนะคะสมัยก่อน เหมือนคำว่าชีเปลือย 00:13:47.420 --> 00:13:49.180 ก็แปลว่าพระที่โป๊นั่นแหละค่ะ 00:13:49.520 --> 00:13:51.520 ซึ่งชีต้นคนนี้ก็เป็นเหมือนกับ 00:13:51.520 --> 00:13:53.500 คนที่สนิทกับเณรแก้วอะไรอย่างนี้นะคะ 00:13:53.720 --> 00:13:55.080 เณรแก้วไปถึงก็บอกว่า 00:13:55.360 --> 00:13:57.900 ชีต้น ชีต้น เณรเนี่ยอยากจะสึกไปซักวันนึง 00:13:57.900 --> 00:13:59.000 เดี๋ยวกลับมาบวชใหม่ 00:13:59.100 --> 00:14:00.460 ชีต้นสึกให้เณรได้ไหม 00:14:00.460 --> 00:14:02.460 แล้วเดี๋ยวเณรกลับมาแล้วบวชให้เณรด้วยนะ 00:14:02.660 --> 00:14:04.320 อย่าบอกสมภารเด็ดขาด 00:14:04.320 --> 00:14:06.600 คือเณรมีภารกิจจริง ๆ นะคะ 00:14:06.780 --> 00:14:09.780 ซึ่งชีต้นค่ะก็บอกว่า ได้ ๆ ๆ แต่ว่าน้า 00:14:09.940 --> 00:14:11.720 ออกนอกวัดไปทำธุระเนี่ย 00:14:11.720 --> 00:14:14.440 ก่อนกลับมาซื้อหมากซื้อพลูมาให้อาตมาด้วยน้า 00:14:14.700 --> 00:14:16.940 ก็ฝากซื้อของกันไปซะอย่างนั้นนะคะ 00:14:17.200 --> 00:14:20.075 เณรแก้วก็เลยสึกออกมาเป็นพลายแก้วนะคะแล้วก็ 00:14:20.260 --> 00:14:22.200 รีบเดินทางไปที่ไร่ฝ้ายค่ะ 00:14:22.420 --> 00:14:25.680 ประกอบกับตอนนั้นเนี่ย ฝั่งนางพิมกับนางสายทองนี่ก็ 00:14:25.800 --> 00:14:28.020 หาเรื่องไปคุยกับแม่นางพิมนะคะประมาณว่า 00:14:28.260 --> 00:14:32.000 นี่ แม่ เดี๋ยววันนี้ลูกเนี่ยนะจะไปตรวจไร่ฝ้ายด้วยตัวเอง 00:14:32.000 --> 00:14:35.100 คือบ้านนางพิมเป็นเจ้าของไร่ฝ้ายนะคะ ซึ่งเขาก็เอามา 00:14:35.220 --> 00:14:37.020 ทำผลิตภัณฑ์อะไรต่าง ๆ ค่ะ 00:14:37.300 --> 00:14:39.400 นางพิมก็ไปใส่ไฟกับแม่ประมาณว่า 00:14:39.600 --> 00:14:42.040 วันนี้ลูกจะไปตรวจกิจการด้วยตัวเอง 00:14:42.260 --> 00:14:45.620 เพราะว่าลูกคิดว่านะ เราไม่เคยออกไปตรวจกิจการเลย 00:14:45.620 --> 00:14:48.220 พวกบ่าวไพร่ของเราเนี่ยจะต้องขโมยเก็บฝ้ายนะ 00:14:48.380 --> 00:14:51.000 เอาไปทำนู่นทำนี่ เอาไปแอบขายเองแน่ ๆ 00:14:51.080 --> 00:14:53.680 วันนี้ลูกจะเป็นคนดี ลูกจะไปตรวจกิจการให้ 00:14:53.980 --> 00:14:56.640 ซึ่งแม่นะคะได้ยินอย่างนั้นก็อาละวาดใหญ่เลยประมาณว่า 00:14:56.860 --> 00:14:58.340 ไล่ด่าบ่าวไพร่นะคะ 00:14:58.400 --> 00:15:00.920 แกหน้าไหนขโมยของฉัน อะไรต่าง ๆ 00:15:01.240 --> 00:15:03.320 นางพิมกับสายทองก็อาศัยจังหวะนี้แหละ 00:15:03.320 --> 00:15:05.560 จังหวะที่ทุกคนกำลังมึน ๆ เนี่ยนะคะ 00:15:05.560 --> 00:15:07.220 รีบเดินทางไปที่ไร่ฝ้ายค่ะ 00:15:07.520 --> 00:15:10.540 เมื่อไปถึงนะคะ ก็พบว่าพลายแก้วนั่งรออยู่แล้วนะคะ 00:15:10.540 --> 00:15:13.795 ไปหาสุมทุมพุ่มไม้อยู่ได้พุ่มนึง เป็นพุ่มที่แบบว่า 00:15:14.000 --> 00:15:15.740 มองมาจากด้านนอกไม่เห็นนะคะ 00:15:15.860 --> 00:15:19.440 สายทองก็ส่งให้นางพิมเข้าไปคุยกับพลายแก้วค่ะ 00:15:19.680 --> 00:15:20.940 ซึ่งพอเข้าไปถึงเนี่ยนะคะ 00:15:20.940 --> 00:15:23.180 ทั้งคู่ก็มีความจีบกันอะไรต่าง ๆ นะคะ 00:15:23.420 --> 00:15:25.360 พลายแก้วก็จัดเต็มค่ะ ประมาณว่าแบบ 00:15:25.500 --> 00:15:28.820 ว่าไงจ๊ะน้องสาว พี่เนี่ยชอบน้องสาวมากก็เลยมานะ 00:15:28.820 --> 00:15:30.120 ตั้งใจจะมาคุยด้วย 00:15:30.280 --> 00:15:32.920 จริง ๆ ตัวเองก็เขินนะคะ เพราะว่าไม่เคยจีบสาวมาก่อน 00:15:32.920 --> 00:15:33.880 ต้องบอกว่านางพิมนี่เป็น 00:15:33.880 --> 00:15:36.260 ผู้หญิงคนแรกในชีวิตของพลายแก้วนะคะ 00:15:36.260 --> 00:15:38.660 อย่างไรก็ตามค่ะ ก็ทำใจดีสู้เสือเพราะว่า 00:15:38.820 --> 00:15:40.620 ก็ชอบเขาอะ ถ้าไม่จีบจะได้ไหม 00:15:40.620 --> 00:15:44.380 คือแบบเกตป้ะ คือชอบก็ต้องจีบ ถ้าไม่จีบก็อดนะคะ 00:15:44.740 --> 00:15:47.780 สุดท้ายค่ะนางพิมก็พยายามจะพูดปัดต่าง ๆ ประมาณว่า 00:15:47.980 --> 00:15:50.100 นี่ ถ้าชอบฉันจริงก็ให้แม่มาสู่ขอ 00:15:50.100 --> 00:15:52.600 มาอะไรอย่างนี้ มาคุยกันอย่างนี้ ฉันไม่โอเคนะ 00:15:52.800 --> 00:15:54.540 นี่ แล้วจริง ๆ ตั้งใจจะมาหาฉันเหรอ 00:15:54.540 --> 00:15:57.440 ถ้าจะหาพี่สายทอง นู่น ๆ อยู่พุ่มไม้นู้น 00:15:57.660 --> 00:15:58.680 ไปตรงนู้นนะคะ 00:15:59.000 --> 00:16:00.680 ก็ปัดอะไรไปต่าง ๆ นานา 00:16:00.860 --> 00:16:03.440 พลายแก้วก็พยายามจะแบบแต๊ะอั๋งนางพิมไปเรื่อย 00:16:03.440 --> 00:16:06.560 จับหน้า จับแก้ม จับนม อุ้มบ้างอะไรบ้าง 00:16:06.760 --> 00:16:08.360 นางพิมก็แบบอี๊ ออกไป 00:16:08.440 --> 00:16:11.140 ถ้าชอบจริงอย่ามาจีบฉัน ถ้าชอบจริงไปขอกับแม่ 00:16:11.280 --> 00:16:14.320 นี่ฉันเป็นผู้ดีนะรู้ไหม ผู้ดี ๆ เข้าใจไหม 00:16:14.500 --> 00:16:17.040 แต่เณรแก้วก็ไม่ฟังค่ะ ก็ทำท่าจะแบบ 00:16:17.120 --> 00:16:20.000 เกินเลยกับนางพิมไปจนแบบสุดทางว่าอย่างนั้นเถอะ 00:16:20.300 --> 00:16:22.680 แต่นางพิมนะคะก็ไม่ยอม สุดท้ายนางพิมก็เลยบอกว่า 00:16:22.920 --> 00:16:25.080 เอางี้ ๆ ถ้ามันห้ามไม่อยู่จริง ๆ เนี่ย 00:16:25.080 --> 00:16:26.160 สู้แรงก็ไม่ไหว 00:16:26.400 --> 00:16:29.020 ฉันเป็นลูกผู้ดี แล้วนี่ก็ครั้งแรกของฉัน 00:16:29.020 --> 00:16:31.560 จะให้ฉันมาแบบกลางไร่ฝ้ายก็ไม่ใช่เรื่องไหม 00:16:31.800 --> 00:16:34.920 ก็ไปตามห้องหับอะไรให้มันถูกต้องนิดนึงนะคะ 00:16:35.200 --> 00:16:38.600 ดังนั้นค่ะ ตอนแรกพลายแก้วก็ทำท่าจะไม่ยอมนะ 00:16:38.600 --> 00:16:42.300 แต่ว่าบังเอิญว่าข้ารับใช้คนอื่น ๆ ที่มาเก็บฝ้ายด้วย 00:16:42.300 --> 00:16:43.840 ทำท่าจะเดินมาทางนี้ค่ะ 00:16:44.120 --> 00:16:46.780 พลายแก้วก็เลยจำเป็นจะต้องยอมนะคะ แล้วก็บอกว่า 00:16:46.920 --> 00:16:48.760 อะได้ บอกให้ไปหาห้องหับใช่ไหม 00:16:48.760 --> 00:16:50.260 เดี๋ยวคืนนี้ไปหาถึงบ้านเลยจ้า 00:16:50.480 --> 00:16:52.580 ว่าแล้วนะคะพลายแก้วก็กลับไปค่ะ 00:16:53.000 --> 00:16:55.260 ฝั่งนางพิมนี่ใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ นะคะประมาณว่า 00:16:55.260 --> 00:16:56.680 อะไร นี่จะมาหาจริงเหรอ 00:16:57.020 --> 00:16:58.720 เธอจะมาหาจริงรึเปล่าแล้วก็ 00:16:58.720 --> 00:17:01.440 กลับบ้านไปนี่ก็ด่าสายทองเปิงเลยนะคะประมาณว่า 00:17:01.580 --> 00:17:03.740 นี่ อะไรพี่สายทอง นัดผู้ชายมาหาฉัน 00:17:03.740 --> 00:17:05.220 มาให้ลวนลามฉันเนี่ย ดูซิ 00:17:05.360 --> 00:17:06.540 อะไร ไม่โอเคเลย 00:17:06.800 --> 00:17:09.500 ฉันไม่ชอบแบบนี้ ไม่โอเคมาก ๆ นี่คอยดูนะ 00:17:09.680 --> 00:17:12.080 วันนี้ฉันจะปิดประตูห้องให้แน่นหนา 00:17:12.080 --> 00:17:13.860 เอากลอนลง เห็นไหมเอากลอนลง 00:17:14.060 --> 00:17:15.780 คืนนี้ฉันจะนอนถือมีดไว้ด้วย 00:17:15.780 --> 00:17:18.440 ใครเข้ามาทำอะไรฉันนะ ฉันเอามีดกะซวกพุงจริง ๆ ด้วย 00:17:18.760 --> 00:17:19.980 น่ะ ประมาณนั้นนะคะ 00:17:20.160 --> 00:17:22.260 แล้วก็ไล่สายทองออกจากห้องไปค่ะว่า 00:17:22.260 --> 00:17:24.280 คืนนี้ไม่ต้องมานอนด้วยกัน ฉันโกรธพี่อยู่ 00:17:24.280 --> 00:17:25.880 พี่ไปนอนห้องอื่นเลยไปนะคะ 00:17:26.060 --> 00:17:29.240 อย่างไรก็ตาม คืนนั้นค่ะนางพิมนอนฝันทั้งคืนเลยนะคะ 00:17:29.480 --> 00:17:30.900 เข้านอนตั้งแต่หัวค่ำก็แบบ 00:17:31.140 --> 00:17:33.060 เอ๊ จะมาจริง ๆ รึเปล่าน้า 00:17:33.060 --> 00:17:36.020 จะมาหลอกฉันเล่น ๆ รึเปล่า อะไรต่าง ๆ นะคะ 00:17:36.120 --> 00:17:39.180 แต่ว่านางพิมก็ไม่เห็นพลายแก้วมาซักทีค่ะ 00:17:39.180 --> 00:17:40.980 ก็เลยเข้านอนไปนะคะแล้วก็ 00:17:41.140 --> 00:17:42.480 เข้านอนไปด้วยความรู้สึกที่ว่าแบบ 00:17:42.740 --> 00:17:44.740 ฉันโดนหลอก ฉันโดนหลอกแน่ ๆ เลย 00:17:44.740 --> 00:17:46.160 โดนหลอกแต๊ะอั๋งนะคะ 00:17:46.420 --> 00:17:47.520 อย่างไรก็ตามค่ะ 00:17:47.520 --> 00:17:49.440 ฝั่งพลายแก้วถามว่ามาจริงไหม 00:17:49.680 --> 00:17:52.360 มาจริงค่ะ แต่ว่าพลายแก้วนี่ไม่ได้มาหัวค่ำ 00:17:52.660 --> 00:17:56.200 คือดูฤกษ์ดูยามอะไรแล้วคิดว่าควรจะมาหลังเที่ยงคืนนะคะ 00:17:56.380 --> 00:17:58.360 พลายแก้วก็บุกมาหลังเที่ยงคืนค่ะ 00:17:58.360 --> 00:18:00.140 แล้วก็เสกมนตร์สะกดอะไรต่าง ๆ 00:18:00.360 --> 00:18:03.080 ทำให้คนหลับทั้งบ้าน แล้วเท่านั้นยังไม่พอนะคะ 00:18:03.280 --> 00:18:06.440 กลอนประตูนี่คือกระเด้งหลุดหมดบ้านเลยค่ะ 00:18:06.640 --> 00:18:08.380 เพราะว่ามนตร์คาถาของพลายแก้วนะคะ 00:18:08.380 --> 00:18:10.420 พลายแก้วก็ปีนเข้าไปในห้องนางพิมค่ะ 00:18:10.420 --> 00:18:12.600 ไปถึงก็แต๊ะอั๋งก่อน ยังไม่ปลุกนะคะ 00:18:12.600 --> 00:18:14.400 มีความแต๊ะอั๋งอะไรต่าง ๆ นานา 00:18:14.560 --> 00:18:16.300 แล้วค่อยปลุกนางพิมขึ้นมาบอกว่า 00:18:16.600 --> 00:18:18.280 จ๊ะเอ๋ พี่มาแล้วจ้า 00:18:18.280 --> 00:18:20.080 คือตอนนี้นางพิมจะเขินก็ไม่ทันแล้ว 00:18:20.080 --> 00:18:22.935 เพราะว่าตัวเองคืออยู่ในมือพลายแก้วแล้วว่าอย่างนั้นเถอะค่ะ 00:18:22.940 --> 00:18:25.500 นางพิมก็แบบทำอะไร ทำอะไรฉันนะคะ 00:18:25.500 --> 00:18:28.020 ก็มีความแบบว่าจู๋จี๋กันต่าง ๆ นานา 00:18:28.020 --> 00:18:30.120 เถียงบ้างอะไรบ้าง นางพิมก็เขินนะคะ 00:18:30.400 --> 00:18:32.540 แต่แน่นอนค่ะว่าถึงห้องขนาดนี้แล้ว 00:18:32.540 --> 00:18:34.400 ถามว่าจะรอดไหม ก็ต้องบอกว่า 00:18:34.620 --> 00:18:37.860 ไม่รอดนะคะ ทั้งคู่ก็มีความสุขด้วยกันไป 00:18:37.860 --> 00:18:39.860 ซึ่งหลังจากที่มีความสุขด้วยกันแล้วเนี่ย 00:18:40.040 --> 00:18:42.800 นางพิมก็ติดพลายแก้วแจเลยนะคะ 00:18:42.800 --> 00:18:45.080 ถึงขนาดที่ว่าตอนเช้าพลายแก้วจะกลับเนี่ย 00:18:45.280 --> 00:18:47.180 ก็มีความร้องห่มร้องไห้ประมาณว่า 00:18:47.180 --> 00:18:49.420 อะไร จะกลับแล้วเหรอ อย่างนี้จะโอเคเหรอ 00:18:49.420 --> 00:18:50.600 จะทิ้งฉันไปไหน 00:18:50.800 --> 00:18:53.080 ไปอยู่ที่วัดแล้วยังไง อะไรยังไงนะคะ 00:18:53.080 --> 00:18:56.340 แต่สุดท้ายพลายแก้วก็จำเป็นจะต้องกลับวัดไปค่ะ 00:18:56.340 --> 00:18:57.540 เพราะว่าเดี๋ยวคนจับได้ไง 00:18:57.760 --> 00:19:00.775 แล้วพอกลับวัดไปก็ให้ชีต้นเนี่ยบวชให้ตัวเอง 00:19:00.780 --> 00:19:02.420 กลับเป็นเณรอีกครั้งนึงค่ะ 00:19:02.720 --> 00:19:05.480 ซึ่งนี่ก็คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นนะคะ 00:19:05.480 --> 00:19:07.640 ต้องบอกว่าครั้งแรกที่หลาย ๆ คนเข้าใจว่า 00:19:07.640 --> 00:19:10.120 เณรแก้วได้นางพิมทั้ง ๆ ที่ตัวเองยังเป็นเณรอยู่ 00:19:10.120 --> 00:19:12.360 ไม่ใช่นะคะ แต่ว่าเณรแก้วสึกออกมาค่ะ 00:19:12.360 --> 00:19:15.680 แม้ว่าจะสึกออกมาวันนึงก็ตาม แต่ก็... ก็สึกน่ะนะ 00:19:15.980 --> 00:19:18.360 อย่างไรก็ตามค่ะ เดี๋ยวเราไปดูกันที่สัปดาห์หน้าดีกว่า 00:19:18.360 --> 00:19:21.220 ว่าเรื่องราววุ่น ๆ นี้จะดำเนินเป็นยังไงต่อไปนะคะ 00:19:21.520 --> 00:19:24.260 แน่นอนว่าสัปดาห์หน้าจะแซ่บขึ้นกว่านี้ค่ะ 00:19:24.480 --> 00:19:26.280 สำหรับวันนี้ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม 00:19:26.280 --> 00:19:27.560 กดไลก์เป็นกำลังใจให้วิวแล้วก็ 00:19:27.560 --> 00:19:29.260 กดแชร์เพื่อชวนเพื่อน ๆ มาดูด้วยกันค่ะ 00:19:29.520 --> 00:19:30.980 วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันนะคะทุกคน 00:19:30.980 --> 00:19:31.820 บ๊ายบาย 00:19:32.000 --> 00:19:32.720 สวัสดีค่ะ 00:19:33.180 --> 00:19:35.735 เอาละ เนื่องจากวิวลืมอัดตอนจบคลิปอีกแล้วนะคะ 00:19:35.740 --> 00:19:38.620 ไม่เป็นไรค่ะ เราขออนุญาตใช้ช่วงเวลานี้ในการ 00:19:38.880 --> 00:19:40.340 ขายของนะคะ 00:19:40.640 --> 00:19:43.180 สิ่งที่วิวจะขายในวันนี้ก็คือวิวอยากจะบอกทุกคนว่า 00:19:43.320 --> 00:19:46.200 วิวมีอีกช่องทางนึงให้ทุกคนติดตามวิวเพิ่มเติมแล้วนะคะ 00:19:46.200 --> 00:19:48.000 จากช่องทางเดิมที่ทุกคนติดตามอยู่ 00:19:48.180 --> 00:19:50.415 นั่นก็คือช่องทาง Tiktok นั่นเอง 00:19:50.420 --> 00:19:51.660 มาแรงจริง ๆ นะคะ 00:19:51.780 --> 00:19:54.180 อย่าลืมเข้าไปติดตามได้ที่ @pointoofview นะคะ 00:19:54.180 --> 00:19:56.000 แต่ว่าตรง of มี o 2 ตัวนะ 00:19:56.000 --> 00:19:57.200 เหมือน Twitter เลย 00:19:57.200 --> 00:19:59.020 ไปดูสาระความรู้สนุก ๆ 00:19:59.180 --> 00:20:01.080 ที่จบภายใน 1 นาทีกันได้ค่ะ 00:20:01.440 --> 00:20:02.900 ป่ะ ใครติดตามแล้วก็ 00:20:02.900 --> 00:20:04.500 คอมเมนต์บอกกันด้านล่างได้ด้วยนะคะ 00:20:04.500 --> 00:20:05.640 วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันค่ะทุกคน 00:20:05.640 --> 00:20:06.960 บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ