Yani bu hikayenin sonu olduğunu düşündün.

Senin, ustaların arasında durman için tek bir olayın, tek bir anın yeterli olduğunu düşündün.

Uyku. 'Ben uyumam'. Bu kadar olduğunu düşündün.

Bittiğini mi düşündün?

Daha yeni başlıyoruz.

Bu, kendini yeniden keşfetme sanatıdır.

Bu senin isteğini, dayanıklılığını ölçme zamanı, sanatını test etme zamanı, limitlerini test etme zamanı.

Haftasonları yok, tatiller yok, doğum günleri yok. Beni dinle! İzin günleri yok!

Bu rekabet avantajı kazanmakla ilgili.

Bahaneler üretmeyi göze alamazsın.

Acıyı hissederken bahaneler üretemezsin. Ve bana güven, acıyı hissedeceksin.

Ve istediğin tek şey vazgeçmek olacak.

Ve tek istediğin teslim olmak olacak.

Verebileceğin her şeyi vermişsin gibi hissettiğinde...

... bir adım daha atmalısın, bir etap daha koşmalısın, bir yumruk daha savurmalısın

Ta ki zirveye ulaşana kadar.

Geri geleceğini düşünüyor musun?

Bilmiyorum.

Neyden korkuyorsun?

Sen kimsesin.

Bu senin başlangıcın ama sonun olmak zorunda değil.

Bir şeyler yapmaya başla. Hadi.

İnanmadan hiçbir şey yapamazsın. Hala özelsin.

Bu erişebileceğimizin ötesinde mi?

Korkmuyorum.

Kızgınım.

Vazgeçemezsin!

Her korkunun ardında olmak istediğin insan var.

Korku kişi tarafından yaratılır, yani aslında yoktur.

Bunu sen yaratırsın ve sen yok edersin.

Korkularınla yüzleşir ve olmak istediğin insan olursun.

Korkularından kaçarsın, ama yaşamazsın. Nefes alıyorsun, canlısın ama özgür değilsin

Günleri sen yönetmiyorsun, günler seni yönetiyor.

Hepimiz hayatta düşeriz, zorluklar yaşarız. Ama asıl soru:

Kim geri kalkar?

Bu insanlara artık bir şey borçlu değilsin.

Onlara her şeyi verdin.

Her şeyi değil.

Daha değil.

Ve şimdi görüyorum ki onun gibi insanları durdurabilirdim.

Eğer kendini bir insandan daha fazlası yaparsan...

...eğer kendini bir ideale adarsan...

...ve eğer seni durduramazlarsa

o zaman tamamen başka bir şey olursun:

Efsane.

Peşinden gidersin ve sahip olduğun her şeyi verirsin.

Eğer kaybedersen, en azından denedin be dostum!

''Başarısız oldum'' diyen kişi ''peki ya... olsaydı?'' diyenden on kat daha iyidir.

Çünkü ''Ya... olsaydı?'' diyen kişi, asla arenaya çıkmadı. Buna cesaret denir!

Liderlerin sahip olması gereken şey de bu.

Bir şeyler yanlış belki de bırakmanın zamanı gelmiştir diye düşünürsün. Hayır, daha ileriye daha özgürce gitmenin zamanı!

Fiziksel olarak başlamadan önce, zihinsel olarak inanmaya başlamalısın.

Ben yükselmeyi seçiyorum, düşmeyi değil!

Yaşamayı seçiyorum, ölmeyi değil!

Bugün, işte o gün!

Yarın değil, gelecek hafta değil. Şimdi, tam şu an.

İnanç dünyamı değiştirecek!

Tarih beni hatırlayacak!

Kendimi, kendim tanımlayacağım.

Her şeyimi vermeden eve asla dönmeyeceğim!

Çünkü ben kimim?

Ben bir şampiyonum!

Ben karşı koymayı, direnmeyi seçiyorum!

Geliyorum.

Tek ihtiyacın olan şey biraz hayal gücü.

İster inan ister inanma,

hayalgücün hayatındaki gelecek konumların bir önizlenimi.

eğer ne olacağını hayal edemezsen,

aynaya bakıp, fiziksel olarak bunun gerçekleşmesini asla bekleme

Altyazı: @tugcekurtbeyy