1
00:00:00,200 --> 00:00:01,800
สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ

2
00:00:01,800 --> 00:00:04,340
กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธที่วิวจะนำเอา

3
00:00:04,340 --> 00:00:07,900
เสภาเรื่องขุนช้าง ขุนแผน ฉบับหอพระสมุดเล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

4
00:00:07,900 --> 00:00:10,340
ซึ่งตอนที่แล้วนะคะ เป็นตอนที่น่าเศร้ามากๆ

5
00:00:10,340 --> 00:00:15,040
เพราะว่า บิดาของตัวเอกของเราทั้งสามนะคะ ล้วนตายแบบพร้อมเพรียงกัน

6
00:00:15,040 --> 00:00:17,180
ก็เรียกได้ว่า พ่อตายโดยพร้อมเพรียงนะคะ

7
00:00:17,180 --> 00:00:19,400
อย่างไรก็ตามค่ะ ชีวิตก็ต้องมูฟออนต่อ

8
00:00:19,400 --> 00:00:22,460
เรามาดูกันดีกว่าว่า ในสัปดาห์นี้ ตัวเอกของเราเนี่ย

9
00:00:22,460 --> 00:00:24,460
จะใช้ชีวิตกันต่อไปยังไง?

10
00:00:24,460 --> 00:00:26,100
จะกลับมายุ่งเกี่ยวกันอีกไหม?

11
00:00:26,100 --> 00:00:29,300
หลังจากที่กระจัดกระจายกันไปคนละทิศคนละทางค่ะ

12
00:00:29,300 --> 00:00:32,000
ดังนั้นถ้าสมมติว่า ใครอยากติดตามซีรีส์นี้นะคะ

13
00:00:32,000 --> 00:00:34,620
วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว สามารถกดไปดูได้ตรงนี้ค่ะ

14
00:00:34,620 --> 00:00:37,640
และใครที่รู้สึกว่า มันเยิ่นเย้อเกินไป ยาวเกินไปนะคะ

15
00:00:37,640 --> 00:00:40,860
อยากฟังแค่ 10 นาทีจบเท่านั้น ก็ตรงนี้เช่นกันค่ะ

16
00:00:40,860 --> 00:00:43,060
วิวเคยเล่าไว้แล้วนะ 10 นาทีจบเท่านั้น

17
00:00:43,060 --> 00:00:46,880
สำหรับตอนนี้พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุก แล้วก็ได้สาระกันหรือยังคะ?

18
00:00:46,880 --> 00:00:48,800
ถ้าพร้อมกันแล้ว ก็ไปฟังกันเลยค่ะ

19
00:00:52,700 --> 00:00:56,000
หลังจากที่พ่อของตัวเอกทั้งสามของเราเนี่ย ตายโดยพร้อมเพรียงนะคะ

20
00:00:56,000 --> 00:00:58,980
แต่ละคนก็กระจัดกระจายกันไปคนละทิศคนละทางค่ะ

21
00:00:59,180 --> 00:01:01,980
ขุนช้างและนางพิมเนี่ย ก็ยังอยู่ในเมืองสุพรรณนะคะ

22
00:01:01,980 --> 00:01:05,920
ในขณะที่พลายแก้วเนี่ยนะคะ ตามแม่ไปอยู่ที่กาญจนบุรีค่ะ

23
00:01:06,000 --> 00:01:07,940
ถามว่าไปอยู่ตรงไหนของกาญจนบุรี?

24
00:01:07,940 --> 00:01:10,240
ก็บอกเลยว่า ไปอยู่แถวๆ เขาชนไก่นะคะ

25
00:01:10,240 --> 00:01:11,780
ไปมีบ้านอยู่ตรงนั้นค่ะ

26
00:01:11,780 --> 00:01:14,300
ปรากฎว่า เวลาเนี่ยนะคะ ก็ผ่านเนิ่นนานไปค่ะ

27
00:01:14,300 --> 00:01:17,520
จนกระทั่งพลายแก้วของเราเนี่ย อายุได้ 15 ปีนะคะ

28
00:01:17,520 --> 00:01:20,780
ก็รู้สึกว่า ก็ถึงฉันจะโตขึ้นมาจนอายุ 15 แล้ว

29
00:01:20,780 --> 00:01:24,280
แต่ฉันก็ยังคิดถึงพ่ออยู่ชั่วทุกขณะจิตนะคะ

30
00:01:24,280 --> 00:01:27,320
รู้สึกว่า อยากเป็นเหมือนพ่อ พ่อเป็นไอดอลของฉัน

31
00:01:27,320 --> 00:01:29,740
อยากโตขึ้นเป็นทหารเหมือนพ่อค่ะ

32
00:01:29,740 --> 00:01:33,600
ดังนั้นนะคะ พลายแก้วก็เลยบอกนางทองประศรี ผู้เป็นแม่นะว่า

33
00:01:33,600 --> 00:01:37,220
แม่ ผมคิดถึงพ่อ ผมอยากโตขึ้นมาเป็นทหารเหมือนพ่อ

34
00:01:37,220 --> 00:01:39,300
แม่ช่วยพาผมไปเรียนได้ไหม?

35
00:01:39,300 --> 00:01:41,260
อยากบวชเป็นเณร จะได้ไปเรียน

36
00:01:41,260 --> 00:01:43,540
เพราะว่าแต่ก่อนเนี่ย เวลาจะเรียนหนังสือนะคะ

37
00:01:43,540 --> 00:01:46,100
ไม่ใช่ว่า จะไปเรียนที่ไหนก็ได้น่ะนะ

38
00:01:46,100 --> 00:01:48,200
เค้าต้องไปบวชเรียนกันใช่ไหมคะ?

39
00:01:48,200 --> 00:01:49,360
ไปบวชเรียนในวัด

40
00:01:49,360 --> 00:01:51,980
พลายแก้วพอไปปรึกษาแม่อย่างนี้ แม่ก็ดีใจนะคะ

41
00:01:51,980 --> 00:01:55,500
แม่บอกว่า โอ๋ ดีมากที่ลูกโตขึ้นมาเป็นคนรักเรียนนะ

42
00:01:55,500 --> 00:01:59,140
แม่เนี่ย รู้จักสมภารอยู่องค์นึง สนิทสนมกับพ่อเราดี

43
00:01:59,140 --> 00:02:01,440
นั่นก็คือ สมภารที่วัดส้มใหญ่

44
00:02:01,440 --> 00:02:03,200
เดี๋ยวเอาไปฝากไว้ที่นั่นดีกว่า

45
00:02:03,200 --> 00:02:06,160
ว่าแล้วนะคะ นางทองประศรีนะคะ ก็จัดการจัดของยิ่งใหญ่ค่ะ

46
00:02:06,160 --> 00:02:09,700
ไปขนของมา หาสบง หาจีวรอะไรต่างๆ นะคะ

47
00:02:09,700 --> 00:02:12,440
แล้วก็พาพลายแก้วเนี่ยนะคะ ไปที่ัวัดส้มใหญ่ค่ะ

48
00:02:12,440 --> 00:02:13,440
ไปฝากสมภารไว้

49
00:02:13,440 --> 00:02:16,760
บอกว่า ท่านสมภาร ขอฝากลูกฉันด้วยนะ

50
00:02:16,760 --> 00:02:19,660
ฝากเลี้ยงดู ฝากให้มันได้เรียนหนังสือหน่อยนะคะ

51
00:02:19,660 --> 00:02:22,640
ซึ่งสมภารวัดส้มใหญ่ค่ะ ก็รับเลี้ยงดูขึ้นมานะคะ

52
00:02:22,640 --> 00:02:26,080
แล้วก็ค่อยๆ สอนนู่นสอนนี่มาให้พลายแก้วมาเรื่อยๆ ค่ะ

53
00:02:26,080 --> 00:02:28,020
ปรากฎว่า เวลาไม่ถึงปีนะคะ

54
00:02:28,020 --> 00:02:31,800
พลายแก้วเรียนความรู้ที่สมภารมีจนหมดทุกตำราเลยค่ะ

55
00:02:31,800 --> 00:02:36,300
รวมไปถึงตำราลับนะคะ ของสมภารที่แบบไม่ได้สอนใครเลย

56
00:02:36,300 --> 00:02:39,300
เนื่องจากพลายแก้วนี่เป็นเด็กน่ารัก แล้วก็รักเรียนมากค่ะ

57
00:02:39,300 --> 00:02:41,460
ดังนั้นท่านสมภารนะคะ ก็เลยสอนให้พลายแก้ว

58
00:02:41,460 --> 00:02:43,200
เรียกได้ว่า หมดเปลือกเลยค่ะ

59
00:02:43,200 --> 00:02:45,320
สอนไปสอนมาพลายแก้วก็รู้สึกว่า

60
00:02:45,320 --> 00:02:47,940
เออ ความรู้หมดแล้ว ทำยังไงดี? นะคะ

61
00:02:47,940 --> 00:02:50,660
สมภารก็มีการแนะนำพลายแก้วค่ะ บอกว่า

62
00:02:50,660 --> 00:02:54,820
เออจริงๆ แล้ว ตาเนี่ยสอนเจ้าจนหมดความรู้ทุกอย่างที่มีแล้ว

63
00:02:54,880 --> 00:02:56,860
ถ้าเจ้าอยากเรียนเก่งกว่านี้นะ

64
00:02:56,860 --> 00:02:58,700
แนะนำให้เจ้าไปเรียนที่อื่นดีกว่า

65
00:02:58,700 --> 00:03:01,360
น่าจะมีอาจารย์คนอื่นที่สอนเจ้าได้ดี นะคะ

66
00:03:01,360 --> 00:03:05,120
สุดท้ายค่ะ พลายแก้วก็เลยกลับมาที่บ้านนะคะ มาปรึกษาแม่ค่ะ

67
00:03:05,120 --> 00:03:07,000
แม่ก็บอกว่า เออ เอาอย่างนี้แล้วกัน

68
00:03:07,000 --> 00:03:08,200
จริงๆ ที่เมืองสุพรรณนะ

69
00:03:08,200 --> 00:03:12,600
ก็มีสมภารอยู่ทั้งหมด 2 องค์ด้วยกันนะที่สนิทสนมกับพ่อเราดี

70
00:03:12,600 --> 00:03:14,060
น่าจะสอนเราได้ดีกว่า

71
00:03:14,060 --> 00:03:15,700
เอาอย่างนี้ เดี๋ยวแม่จะพาไปฝาก

72
00:03:15,700 --> 00:03:19,100
ว่าแล้วนะคะ นางทองประศรีก็ชวนพลายแก้วขึ้นช้างค่ะ

73
00:03:19,100 --> 00:03:20,620
ตัวเองก็ขึ้นช้างไปด้วยนะคะ

74
00:03:20,620 --> 00:03:23,260
แล้วก็เดินทางไปที่เมืองสุพรรณบุรีค่ะ

75
00:03:23,260 --> 00:03:25,480
ไปถึงก็ไปที่วัดป่าเลไลยก์นะคะ

76
00:03:25,480 --> 00:03:26,780
ไปถึงนะคะ ก็บอกว่า

77
00:03:26,780 --> 00:03:31,460
ที่เมืองสุพรรณบุรีเนี่ย มีสมภารที่ค่อนข้างเก่งอยู่ทั้งหมด 2 องค์ด้วยกันค่ะ

78
00:03:31,460 --> 00:03:33,580
องค์แรกนะคะ ชื่อว่า สมภารมี ค่ะ

79
00:03:33,580 --> 00:03:34,840
อยู่ที่วัดป่าเลไลยก์นะคะ

80
00:03:34,840 --> 00:03:38,220
ส่วนอีกองค์นึงชื่อว่า สมภารคง อยู่ที่วัดแคค่ะ

81
00:03:38,220 --> 00:03:42,720
ดังนั้นพอไปถึงเนี่ยนะคะ นางทองประศรีก็พาเณรแก้วไปที่วัดป่าเลไลยก์ก่อนเลยค่ะ

82
00:03:42,720 --> 00:03:45,040
ไปถึงก็เข้าไปหาสมภารมีนะคะ แล้วก็แนะนำตัว

83
00:03:45,040 --> 00:03:49,100
แล้วก็ไปแนะนำตัวว่า สวัสดีท่านสมภาร อิฉัน ไม่ได้มาหาตั้งหลายปี

84
00:03:49,100 --> 00:03:51,360
เป็นยังไงบ้างเจ้าคะ? สบายดีหรือเปล่า? นะคะ

85
00:03:51,360 --> 00:03:53,560
ซึ่งสมภารก็มีความประมาณว่า

86
00:03:53,560 --> 00:03:56,140
อือ สีกา เป็นไงมาไง ไม่เจอกันหลายปี?

87
00:03:56,140 --> 00:03:57,900
น่าเสียดายว่า คิดถึงขุนไกร

88
00:03:57,900 --> 00:04:00,640
โถ ไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี เป็นยังไงบ้าง? สบายดีไหม?

89
00:04:00,640 --> 00:04:02,680
แล้วเณรนี่ใครเนี่ย? ลูกเต้าเหล่าใคร?

90
00:04:02,680 --> 00:04:04,160
พามาทำไม? นะคะ

91
00:04:04,160 --> 00:04:06,840
นางทองประศรีก็เลยบอกว่า ลูกอิฉันเองเจ้าค่ะ

92
00:04:06,840 --> 00:04:08,040
ก็ลูกขุนไกรนั่นแหละ

93
00:04:08,040 --> 00:04:10,140
อิฉันหนีไปอยู่กาญจนบุรีตั้งหลายปี

94
00:04:10,140 --> 00:04:14,080
จะเอามาฝากท่านสมภารนี่แหละ ช่วยดูแลหน่อยได้ไหม? นะคะ

95
00:04:14,080 --> 00:04:15,800
ก็มีการคุยกันไปคุยกันมา

96
00:04:15,800 --> 00:04:18,340
ถ้าเป็นนักสิทธิมนุษยชนเด็กตอนนี้นะคะ

97
00:04:18,340 --> 00:04:21,520
อ่านไปจะรู้สึกว่า นางทองประศรีนี่เป็นแม่ที่ไม่น่ารักเลยนะ

98
00:04:21,520 --> 00:04:24,440
เพราะว่านางทองประศรีเนี่ยนะคะ เอาเณรแก้วไปฝากสมภารค่ะ

99
00:04:24,440 --> 00:04:26,700
แล้วก็บอกว่า ฝากสอนหนังสือมันหน่อย

100
00:04:26,700 --> 00:04:30,520
ถ้ามันรักเรียนก็สอนมันเยอะๆ แต่ถ้ามันไม่รักดีนะ เฆี่ยนมันเลยท่าน

101
00:04:30,520 --> 00:04:34,120
เฆี่ยนมันให้ตายคามือไปเลยก็ได้ มันจะได้ตั้งใจเรียนนะคะ

102
00:04:34,120 --> 00:04:36,240
ซึ่งสมภารก็มีความบอกประมาณว่า

103
00:04:36,240 --> 00:04:38,400
โอย ถ้ามันไม่รักดีก็ไม่ต้องไปสอนมัน

104
00:04:38,400 --> 00:04:39,260
จะไปเฆี่ยนมันทำไม?

105
00:04:39,260 --> 00:04:42,020
แต่ว่า ถ้ารักดีนะ จะตั้งใจสอนอย่างดีเลย

106
00:04:42,020 --> 00:04:45,460
อย่างไรก็ตามนะคะ เอาจริงๆ ถ้าเราไปอ่านเนี่ย เราจะรู้สึกว่า

107
00:04:45,460 --> 00:04:47,860
นางทองประศรีไม่ได้ตั้งใจให้ใครมาเฆี่ยนลูกตัวเองหรอก

108
00:04:47,860 --> 00:04:49,160
ก็แค่พูดไปอย่างนั้นแหละ

109
00:04:49,160 --> 00:04:52,500
พูดเหมือนกับว่า จะได้ทำให้สมภารเนี่ย รับไปเรียนหนังสือ

110
00:04:52,500 --> 00:04:56,380
เพราะว่าจริงๆ นางทองประศรีเนี่ย ค่อนข้างจะหวงลูกมากๆ เลยทีเดียว

111
00:04:56,380 --> 00:04:59,220
อย่างไรก็ตามสุดท้ายแล้ว ผลลัพธ์ก็คือ

112
00:04:59,220 --> 00:05:03,000
เณรแก้วเนี่ยนะคะ ก็ไปอยู่กับสมภารมีที่วัดป่าเลไลยก์ค่ะ

113
00:05:03,000 --> 00:05:06,180
แล้วก็ไปฝึกฝนอะไรต่างๆ นะคะ อยู่เกือบปีค่ะ

114
00:05:06,180 --> 00:05:08,880
บอกเลยว่า เณรแก้วเนี่ย ด้วยความเก่งกาจนะคะ

115
00:05:08,880 --> 00:05:12,120
แล้วก็ด้วยความที่เอาใจสมภารอะไรต่างๆ นะ

116
00:05:12,120 --> 00:05:15,760
ท่านสมภารมีก็เลยสอนความรู้เนี่ย หมดเปลือกเลยนะคะ

117
00:05:15,760 --> 00:05:17,840
เรียกได้ว่า ทำเป็นทุกอย่าง

118
00:05:17,840 --> 00:05:20,680
ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่า พระเนี่ย จะเรียนความรู้พวกนี้ไปทำไมนะ?

119
00:05:20,680 --> 00:05:22,980
เพราะว่าความรู้ที่สมภารมีสอนนะคะ

120
00:05:22,980 --> 00:05:26,420
นอกจากจะสอนวิธีเทศน์ วิธีอ่านปาลี วิธีอ่านภาษาไทยแล้ว

121
00:05:26,420 --> 00:05:31,120
ก็ยังมีวิธีการปล้นสะดม วิธีทำการสีผึ้ง คาถามหาละลวย อะไรต่างๆ

122
00:05:31,120 --> 00:05:32,580
แล้วก็มีการสอนอีก ประมาณว่า

123
00:05:32,580 --> 00:05:35,700
เณรนี่ ฟังตานะ คาถามหาละลวยเนี่ย

124
00:05:35,700 --> 00:05:38,000
เอาไป ผู้หญิงรัก ผู้หญิงหลงแน่นอน

125
00:05:38,000 --> 00:05:41,340
เจ้าเนี่ย เอาไปก็ไปใช้กับสาวแก่แม่หม้ายทั้งหลาย

126
00:05:41,340 --> 00:05:43,780
อย่าเอาไปใช้กับเมียคนอื่น เข้าใจไหม?

127
00:05:43,780 --> 00:05:44,820
เดี๋ยวจะซวยนะ

128
00:05:44,820 --> 00:05:46,020
อะไรประมาณนี้ค่ะ

129
00:05:46,020 --> 00:05:47,700
ตัดภาพไปที่ครอบครัวอื่นดีกว่า

130
00:05:47,700 --> 00:05:50,320
ระหว่างที่เณรแก้วของเราเรียนวิชานะคะ

131
00:05:50,320 --> 00:05:53,020
ในช่วงเวลาใกล้ๆ กันค่ะ ตัดภาพที่ไปขุนช้างนะคะ

132
00:05:53,020 --> 00:05:54,480
ขุนช้างโตขึ้นมาเป็นหนุ่มแล้วค่ะ

133
00:05:54,480 --> 00:05:57,080
อายุก็ 15-16 พอๆ กับเณรแก้วนะคะ

134
00:05:57,080 --> 00:05:59,380
เพราะว่า 2 คนนี้อายุเท่ากันใช่ไหม?

135
00:05:59,380 --> 00:06:01,060
ปรากฎว่า ตอนนั้นเนี่ยนะคะ

136
00:06:01,060 --> 00:06:03,640
ขุนช้างโตขึ้นมา บอกเลยว่า หน้าตาหน้าเกลียดมาก

137
00:06:03,640 --> 00:06:06,000
คือผมเนี่ย ก็ไม่ขึ้นตั้งแต่เด็ก หัวล้านเลี่ยนนะคะ

138
00:06:06,000 --> 00:06:08,580
แต่สิ่งนึงที่ขึ้นเยอะมากก็คือ ขน ค่ะ

139
00:06:08,580 --> 00:06:09,900
ขุนช้างเป็นคนขนเยอะมากนะคะ

140
00:06:09,900 --> 00:06:11,760
เคราเคอนี่ บอกเลยว่าเฟิ้ม

141
00:06:11,760 --> 00:06:13,020
ขนหน้าองหน้าอกมีหมด

142
00:06:13,020 --> 00:06:17,100
ซึ่งคนไทยสมัยก่อน นี่ก็มองแบบนี้ว่า เป็นอะไรที่ดูไม่ดีอ่ะนะ

143
00:06:17,100 --> 00:06:19,800
เพราะว่าเนี่ยจะไม่ค่อยมีขนไง ประมาณนั้นนะ

144
00:06:19,800 --> 00:06:22,140
อย่างไรก็ตามค่ะ ขุนช้างโตขึ้นมานะคะ

145
00:06:22,140 --> 00:06:25,760
ก็ไปแอบหลงรักสาวคนนึง ชื่อว่า นางแก่นแก้ว นะ

146
00:06:25,760 --> 00:06:27,560
แล้วก็ให้แม่เนี่ยไปสู่ขอมาได้

147
00:06:27,560 --> 00:06:30,620
ฝั่งพ่อแม่ฝ่ายหญิงก็ไม่ได้ขัดอะไร เพราะว่าขุนช้างรวยนะคะ

148
00:06:30,620 --> 00:06:32,540
ดังนั้นทั้งคู่ก็ได้แต่งงานกันค่ะ

149
00:06:32,540 --> 00:06:35,740
ขุนช้างเนี่ยนะคะ ก็อยู่กับนางแก่นแก้วมาประมาณ 1 ปีค่ะ

150
00:06:35,740 --> 00:06:38,440
ปรากฎว่า นางแก่นแก้วอยู่ดีๆ ก็ป่วยนะคะ

151
00:06:38,440 --> 00:06:40,040
แล้วก็ตายซะอย่างนั้น

152
00:06:40,040 --> 00:06:42,140
ทำให้ขุนช้างเนี่ย เสียใจมากนะคะ

153
00:06:42,140 --> 00:06:47,160
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ขุนช้างเริ่มมีคนที่เล็งๆ ใหม่แล้ว หลังจากที่เมียตายไป

154
00:06:47,160 --> 00:06:49,400
ขุนช้างเนี่ย เล็งเพื่อนสมัยเด็กตัวเองค่ะ

155
00:06:49,400 --> 00:06:50,940
นั่นก็คือ นางพิม นั่นเอง

156
00:06:50,940 --> 00:06:53,100
เพราะว่าตอนนี้นางพิมโตขึ้นมานะคะ

157
00:06:53,100 --> 00:06:57,160
เป็นสาวที่เรียกได้ว่า สวย แล้วสวยระดับจังหวัดเลยทีเดียว

158
00:06:57,160 --> 00:06:58,840
สวยจนเลื่องลือนะคะ

159
00:06:58,840 --> 00:07:01,600
แต่ว่า เหตุการณ์ทั้งหมดยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ

160
00:07:01,600 --> 00:07:04,280
เรื่องเนี่ย มันจะมาเกิดตอนสงกรานต์นะคะ

161
00:07:04,280 --> 00:07:05,660
ในวันสงกรานต์ปีนั้นค่ะ

162
00:07:05,660 --> 00:07:08,880
นางพิมเนี่ย เป็นสาวที่โตขึ้นมาแล้วอย่างที่บอกเลยว่า สวยมาก

163
00:07:08,880 --> 00:07:10,560
แล้วก็สวยถึงขั้นเลื่องลือนะคะ

164
00:07:10,560 --> 00:07:13,900
นอกจากนั้น อีกอย่างนึงก็คือ นางพิม เนี่ยค่อนข้างจะใจบุญค่ะ

165
00:07:13,900 --> 00:07:16,125
เป็นคนชอบทำบุญสุนทาน อะไรต่างๆ

166
00:07:16,125 --> 00:07:19,080
เอาจริงๆ สมัยก่อนมันก็ไม่ค่อยมีอีเว้นท์อะไรให้ทำนอกบ้านหรอก

167
00:07:19,080 --> 00:07:21,720
มันคงไม่มีจัดคอนเสิร์ต เที่ยวคาเฟ่ อะไรอย่างนี้

168
00:07:21,720 --> 00:07:24,540
ผู้หญิงทำอะไรไม่ได้ ถ้าเบื่ออยู่บ้านก็ต้องไปทำบุญนะคะ

169
00:07:24,540 --> 00:07:27,280
ดังนั้นนางพิมเนี่ย ก็มักจะไปทำบุญที่วัดค่ะ

170
00:07:27,280 --> 00:07:30,360
ในวันสงกรานต์เนี่ยนะคะ นางพิมก็ไปทำบุญที่วัดตามปกติค่ะ

171
00:07:30,360 --> 00:07:33,300
ก็มีข้าวปลาอาหารอะไรต่างๆ ไปใส่บาตรอ่ะนะ

172
00:07:33,300 --> 00:07:36,180
เมื่อไปถึงค่ะ ปรากฎว่า ไปเจอคนนึง

173
00:07:36,180 --> 00:07:38,720
นั่นก็คือ เณรแก้ว นั่นเองนะคะ

174
00:07:38,720 --> 00:07:41,200
ตอนแรกนางพิมเนี่ย จะไปใส่บาตรให้เณรแก้วค่ะ

175
00:07:41,200 --> 00:07:45,000
ก็รู้สึกว่า เอ๊ เณรคนนั้นหน้าตาคุ้นๆ เหมือนเคยรู้จักกันมาก่อน

176
00:07:45,000 --> 00:07:47,780
ดังนั้นตอนที่ใส่บาตรนะคะ นางพิมก็เลยเหมือนกับว่า

177
00:07:47,780 --> 00:07:49,080
อ่ะ ลำเอียงอ่ะ

178
00:07:49,080 --> 00:07:51,460
ตักอะไรก็ตักเข้าไป ตักๆๆ เยอะๆ นะคะ

179
00:07:51,460 --> 00:07:54,140
โบ๊ะลงไป โบ๊ะๆ โบ๊ะลงไปในบาตรของเณรแก้วค่ะ

180
00:07:54,140 --> 00:07:57,280
กับข้าวคาวหวานอะไร โบ๊ะลงไปในบาตรเต็มเลยนะคะ

181
00:07:57,280 --> 00:07:58,220
เรียกได้ว่า พูน

182
00:07:58,220 --> 00:08:00,440
เณรแก้วก้มหน้าก้มตาสำรวมอยู่ค่ะ

183
00:08:00,440 --> 00:08:01,400
รับบาตรอยู่

184
00:08:01,400 --> 00:08:02,760
มองไปแบบ ฮูวว!!

185
00:08:02,760 --> 00:08:04,540
ทำไมข้าว กับข้าวมันเยอะอย่างนี้แล้วเนี่ย?

186
00:08:04,540 --> 00:08:08,160
นี่ อะไรเนี่ย? เอาบัวลอยเทราดข้าวเปล่า ผสมกับปลาทู

187
00:08:08,160 --> 00:08:10,140
อ้าวเฮ้ย แล้วฉันจะกินยังไงเนี่ย?

188
00:08:10,140 --> 00:08:11,780
เณรแก้วก็เลยเงยหน้าขึ้นมานะคะ

189
00:08:11,780 --> 00:08:14,940
แล้วบอกว่า แหม สีกา นี่กะจะแกล้งเณรเหรอ?

190
00:08:14,940 --> 00:08:16,460
ตักอะไรมาให้เยอะขนาดนี้?

191
00:08:16,460 --> 00:08:19,200
แล้วตักมาเนี่ย กับข้าวคาวหวานปรกันมั่วซั่ว

192
00:08:19,200 --> 00:08:21,180
ของที่ชอบก็ไม่รู้จักใส่มา

193
00:08:21,180 --> 00:08:25,040
อูหู้ แล้วเณรจะฉันยังไง ฮึ สีกา? นะคะ

194
00:08:25,040 --> 00:08:27,300
ซึ่งนางพิมก็มีความแบบแซวกลับ ประมาณว่า

195
00:08:27,300 --> 00:08:28,660
เอ้า เป็นเณรเลือกได้ด้วยเหรอ?

196
00:08:28,660 --> 00:08:31,020
นี่อุตส่าห์ตักให้เยอะๆ แทนที่จะขอบคุณนะ

197
00:08:31,020 --> 00:08:33,600
อย่างไรก็ตามค่ะ ทั้งคู่ก็เริ่มมีความจำกันได้เล็กๆ

198
00:08:33,600 --> 00:08:34,780
เณรแก้วก็มีความแบบ

199
00:08:34,780 --> 00:08:38,840
โอ๊ะ นี่มันจะต้องเป็นนางพิมตอนเด็กๆ ที่ฉันเคยเล่นด้วยแน่เลย

200
00:08:38,840 --> 00:08:40,440
โตขึ้นมาแล้วสวยใช่เล่นนะเนี่ย

201
00:08:40,440 --> 00:08:41,640
แหม่ๆๆ

202
00:08:41,640 --> 00:08:44,580
แต่อย่างไรก็ตามนะคะ เรื่องราวก็ผ่านเลยไปค่ะ

203
00:08:44,580 --> 00:08:46,540
ผ่านไปสักระยะนึงนะคะ

204
00:08:46,540 --> 00:08:49,360
ตอนนั้นก็มีอีเว้นท์ใหญ่เกิดขึ้นในเมืองสุพรรณนะคะ

205
00:08:49,460 --> 00:08:53,140
ก็คือ อีเว้นท์เทศน์มหาชาติที่วัดป่าเลไลยก์ นั่นเอง

206
00:08:53,340 --> 00:08:55,540
ซึ่งในอีเว้นท์การเทศน์มหาชาติเนี่ยนะคะ

207
00:08:55,540 --> 00:08:57,520
ปกติเค้าจะแบ่งเป็น 13 กัณฑ์ ใช่ไหม?

208
00:08:57,520 --> 00:09:00,020
อันนี้ความรู้นิดนึง จากเทศน์มหาชาติเนอะ

209
00:09:00,020 --> 00:09:02,260
ก็คือเรื่องราวของพระเวสสันดรนะคะ

210
00:09:02,260 --> 00:09:05,220
ทีนี้ในแต่ละกัณฑ์เนี่ย มันก็ควรมีเจ้าของกัณฑ์เทศน์ค่ะ

211
00:09:05,220 --> 00:09:07,920
ที่จะเป็นคนหลักที่จะทำบุญในกัณฑ์เทศน์นี้

212
00:09:07,920 --> 00:09:13,000
ดูแลเรื่องการหาอาหาร หาขนมอะไรต่างๆ มาประกอบกัณฑ์นะคะ

213
00:09:13,000 --> 00:09:17,500
พอเค้าจะจัดงานใหญ่แบบนี้ขึ้น ก็ต้องมีการหาเจ้าของกัณฑ์เกิดขึ้นค่ะ

214
00:09:17,500 --> 00:09:21,640
กัณฑ์อื่นเนี่ยก็มีพวกคนในเมืองสุพรรณต่างๆ รับไปหมดแล้วนะคะ

215
00:09:21,640 --> 00:09:24,760
เหลืออยู่ทั้งหมด สองกัณฑ์ด้วยกันค่ะที่เป็นกัณฑ์ใหญ่มากๆ

216
00:09:24,760 --> 00:09:29,000
แล้วก็เป็นกัณฑ์สำคัญอ่ะนะ ที่ต้องการคนที่มีกำลังทรัพย์นิดนึง

217
00:09:29,000 --> 00:09:31,880
ก็คือ กัณฑ์กุมารกับกัณฑ์มัทรี นั่นเองค่ะ

218
00:09:31,880 --> 00:09:34,480
ก็เป็นตอนที่พระเวสสันดรโดนขอลูก

219
00:09:34,480 --> 00:09:36,840
กับตอนที่พระนางมัทรีกลับมาแล้วไม่เจอลูกนะคะ

220
00:09:36,840 --> 00:09:40,020
ดังนั้นเป็นจุดไคลแมกซ์ของเรื่อง ว่าอย่างนั้นเถอะค่ะ

221
00:09:40,020 --> 00:09:44,420
ฝั่งวัดเนี่ยก็พยายามจะหาคนนะคะว่า ใครจะมาเป็นเจ้าของกัณฑ์นี้

222
00:09:44,420 --> 00:09:47,260
อ่ะ ในที่สุดนะคะ ก็ได้คนนึงรับกัณฑ์มัทรีไปค่ะ

223
00:09:47,260 --> 00:09:50,600
นั่นก็คือ หญิงสาวสวยของเราที่ค่อนข้างจะใจบุญ

224
00:09:50,600 --> 00:09:52,120
นั่นก็คือ นางพิม นะคะ

225
00:09:52,120 --> 00:09:54,580
นางพิมรับกัณฑ์มัทรีไปเรียบร้อยค่ะ

226
00:09:54,580 --> 00:09:59,060
สุดท้ายกัณฑ์กุมารที่เป็นกัณฑ์ใหญ่เนี่ย ก็มีการไปเทียบเชิญขุนช้างนะคะ

227
00:09:59,060 --> 00:10:02,280
ซึ่งก็เป็นคนที่ค่อนข้างจะไฮโซในเมืองใช่ป้ะ?

228
00:10:02,280 --> 00:10:05,180
พอขุนช้างนะคะ รับรู้ว่า นางพิมเอากัณฑ์มัทรีไปแล้ว

229
00:10:05,180 --> 00:10:08,260
ขุนช้างก็มีความแบบ ได้ เดี๋ยวกัณฑ์กุมารฉันจัดให้

230
00:10:08,260 --> 00:10:10,720
ตังค์นิดหน่อยนี่มันแค่ขี้เล็บของพี่ช้าง

231
00:10:10,720 --> 00:10:12,675
เดี๋ยวพี่ช้างจัดให้นะครับทุกคน

232
00:10:12,680 --> 00:10:17,220
ว่าแล้วค่ะ ทั้งหมดก็มีการเตรียมตงเตรียมตัว เตรียมหาของอะไรต่างๆ นะคะ

233
00:10:17,220 --> 00:10:19,120
และแล้ววัน D-day ก็มาถึงนะคะ

234
00:10:19,120 --> 00:10:21,400
วันที่มีการจัดเทศน์มหาชาติขึ้นค่ะ

235
00:10:21,400 --> 00:10:23,380
บอกเลยว่า ขุนช้างนี่ตื่นสายนะ

236
00:10:23,380 --> 00:10:28,040
แต่ว่าอย่างไรก็ตาม ก็มีการแต่งเนื้อแต่งตัวแบบหล่อเต็มที่เพื่อไปวัดนะคะ

237
00:10:28,040 --> 00:10:31,560
รวมถึงการพยายามเอามุหน่าย หรือว่าเครื่องจัดแต่งผมเนี่ย

238
00:10:31,560 --> 00:10:33,220
พยายามจะโบกผมตัวเองนะคะ

239
00:10:33,220 --> 00:10:34,200
ซึ่งมีอยู่แค่นี้

240
00:10:34,200 --> 00:10:37,760
โบกข้ามล้านมา เพื่อให้แบบว่า เออ หัวฉัน อย่าล้านให้ทุกคนเห็นเลย

241
00:10:37,760 --> 00:10:38,920
อะไรประมาณนี้

242
00:10:38,920 --> 00:10:41,140
ขุนช้างนี่ก็มีความน้อยเนื้อต่ำใจตลอดเวลา

243
00:10:41,140 --> 00:10:42,720
เรียกได้ว่า โดน bully มาตั้งแต่เด็กอ่ะ

244
00:10:42,720 --> 00:10:43,720
เป็นปมด้อยนะคะ

245
00:10:43,720 --> 00:10:47,620
ขุนช้างก็จะมีความแบบ โอ๊ย ส่องกระจกแล้ว หัวฉันนี่มันน่าเกลียดจริงๆ เลย

246
00:10:47,620 --> 00:10:48,780
โอ๊ย ไอ้หัวล้าน

247
00:10:48,780 --> 00:10:50,840
อือหือ อายเค้านะคะ

248
00:10:50,840 --> 00:10:53,620
อย่างไรก็ตามค่ะ ขุนช้างก็มีความแต่งตัวหล่อนะคะ

249
00:10:53,620 --> 00:10:57,980
แบบว่า จะแต่งไปกะว่า ใส่เพชรไปเยอะๆ ใส่แหวนทับทิมไป

250
00:10:57,980 --> 00:11:00,040
นางพิมเห็นจะได้รักจะได้หลง

251
00:11:00,040 --> 00:11:01,260
จะได้รู้สึกว่าแพ้

252
00:11:01,260 --> 00:11:03,860
โอ๊ะ นี่มันคนรวย ป๋ามากๆ นะคะ

253
00:11:03,860 --> 00:11:06,040
ขุนช้างก็แต่งตัวไปแบบนั้นค่ะ

254
00:11:06,040 --> 00:11:10,680
ไปที่วัดนะคะ แล้วก็จัดการ อ่ะ ฟังทงฟังเทศน์อะไรเสร็จเรียบร้อยค่ะ

255
00:11:10,680 --> 00:11:12,000
ตัดภาพมาที่นางพิม

256
00:11:12,000 --> 00:11:14,560
นางพิมซึ่งเป็นกัณฑ์มัทรี ต่อจากกัณฑ์กุมารนะคะ

257
00:11:14,560 --> 00:11:16,680
ก็แต่งองค์ทรงเครื่องไปเรียบร้อยแล้ว

258
00:11:16,680 --> 00:11:19,020
เรียกได้ว่า แต่งสวยมากๆ สวยจนแม่แบบ

259
00:11:19,020 --> 00:11:21,320
อือหือ ลูกจ้า ลูกจะแต่งสวยไปไหน?

260
00:11:21,320 --> 00:11:23,240
แม่ไม่แต่งสู้นะคะ คุณลูก

261
00:11:23,240 --> 00:11:23,920
ประมาณนั้นเลย

262
00:11:23,920 --> 00:11:26,360
แล้วก็แห่กันค่ะ มาที่วัดนะคะ

263
00:11:26,360 --> 00:11:28,640
ปรากฎว่า มีอีกหนึ่งคนที่เราต้องพูดถึงนะคะ

264
00:11:28,640 --> 00:11:30,460
นั่นก็คือ เณรแก้ว นั่นเองค่ะ

265
00:11:30,460 --> 00:11:35,980
เณรแก้วนะคะก็ จริงๆ ไม่ได้มีกำหนดจะต้องไปทำอะไรเกี่ยวข้องกับอีเว้นท์นี้เลย

266
00:11:35,980 --> 00:11:39,500
แต่ว่า สมภารมีค่ะ ที่ต้องขึ้นเทศน์กัณฑ์มัทรีของนางพิมเนี่ย

267
00:11:39,500 --> 00:11:41,760
เกิดป่วยนะคะ แล้วก็ป่วยมาหลายวันแล้ว

268
00:11:41,760 --> 00:11:42,760
ขึ้นเทศน์ไม่ไหวค่ะ

269
00:11:42,760 --> 00:11:46,980
ดังนั้นก็เลยต้องมี understudy นะคะ หรือว่าเณรแก้ว ขึ้นมาช่วยแทนค่ะ

270
00:11:46,980 --> 00:11:50,080
สมภารก็บอกว่า เอ๊ยๆ แก้วๆ มานี่มา เณรแก้ว

271
00:11:50,080 --> 00:11:52,260
ขึ้นเทศน์แทนอาตมาหน่อย อาตมาไม่ไหวแล้ว

272
00:11:52,260 --> 00:11:54,320
อาตมาป่วยมาหลายวันแล้วนะคะ

273
00:11:54,320 --> 00:11:58,000
สุดท้ายค่ะ เณรแก้วก็เลยจำเป็นจะต้องขึ้นเทศน์แทนนะคะ

274
00:11:58,000 --> 00:12:00,440
ซึ่งพอขึ้นไปถึงเนี่ย ยังไม่ได้เทศน์เลยนะ

275
00:12:00,440 --> 00:12:03,300
ก็มีความมองลงไปแล้วก็แบบ โอ๊ะ สีกาพิมนี่หน่า

276
00:12:03,300 --> 00:12:05,560
ส่งสายตาให้นิดหน่อย ปิ๊งๆ นะคะ

277
00:12:05,560 --> 00:12:09,000
นางพิมก็มีความแบบ อุ๊ย เณรนี่หน้าตาหล่อ มองฉันทำไม?

278
00:12:09,000 --> 00:12:10,280
เขินๆๆ

279
00:12:10,280 --> 00:12:12,020
ก็อายๆ กันนิดนึงนะคะ

280
00:12:12,020 --> 00:12:14,920
ดังนั้นเณรแก้วค่ะ ยังไม่ทันได้ส่งได้สวดอะไรเลยนะ

281
00:12:14,920 --> 00:12:18,300
ก็เลยเสกคาถามหาละลวยนะคะ ใส่นางพิมซะอย่างนั้น

282
00:12:18,300 --> 00:12:20,240
นางพิมก็เลยหันมาสบตาด้วย

283
00:12:20,240 --> 00:12:22,140
ทั้งคู่ก็ส่งสายตากันไปมาค่ะ

284
00:12:22,140 --> 00:12:24,220
สุดท้ายเณรแก้วก็เลยเริ่มเทศน์นะคะ

285
00:12:24,220 --> 00:12:26,200
แล้วบอกเลยว่าเณรแก้วเนี่ย เสียงค่อนข้างดี

286
00:12:26,200 --> 00:12:28,360
ดังนั้นนะคะ สาวรักสาวหลงค่ะ

287
00:12:28,360 --> 00:12:32,140
ทุกคนก็แบบตั้งใจฟังเณรแก้ว เหมือนแบบว่า มาฟังคอนเสิร์ตอ่ะ

288
00:12:32,140 --> 00:12:35,900
สมัยก่อนการฟังเทศน์นี่ก็มีความเป็นแบบคล้ายๆ ฟังคอนเสิร์ตนิดนึงเนอะ

289
00:12:35,900 --> 00:12:37,640
ดังนั้นคนก็ตั้งใจฟังนะคะ

290
00:12:37,640 --> 00:12:41,780
ปรากฎว่า นางพิมค่ะ ฟังไปฟังมาเกิดศรัทราอย่างแรงกล้านะคะ

291
00:12:41,780 --> 00:12:44,060
รู้สึกว่า ฉันอยากถวายอะไรสักอย่างเพิ่ม

292
00:12:44,060 --> 00:12:46,260
สิ่งที่ฉันเตรียมมา มันไม่พอถวาย

293
00:12:46,260 --> 00:12:49,520
ดังนั้นนะคะ นางพิมก็เลย เปลื้องสไบของตัวเองค่ะ

294
00:12:49,520 --> 00:12:53,840
เดี๋ยว ใครที่คิดว่า นางพิมเปลื้องสไบของตัวเองแล้วแปลว่า โป๊ นมห้อย

295
00:12:53,840 --> 00:12:54,720
นี่ไม่ใช่นะคะ

296
00:12:54,720 --> 00:12:56,900
คือสมัยก่อนเค้าห่มสไบกันหลายชั้นค่ะ

297
00:12:56,900 --> 00:13:00,400
เค้าจะมีแบบชั้นในห่มสไบบางๆ ชั้นนอกห่มสไบหนา

298
00:13:00,400 --> 00:13:04,080
แล้วก็อาจจะมีแบบคากรอง ก็คือไอ้ที่มันเป็นแบบสไบทองๆ อ่ะ

299
00:13:04,080 --> 00:13:07,860
ที่ทำจากทองนะคะ ห่มด้านนอกเข้าไปอีกทีนึง เป็นด้ายทองอ่ะนะ

300
00:13:07,860 --> 00:13:10,500
นางพิมเนี่ย เปลื้องสไบชั้นนอกสุดที่มีค่า

301
00:13:10,500 --> 00:13:12,940
จีบๆๆ แล้วก็เอาไปถวายเณรแก้วค่ะ

302
00:13:12,940 --> 00:13:15,440
ประมาณว่า ศรัทราจังเลยจ้า

303
00:13:15,440 --> 00:13:17,060
ปึ๊บ วางลงไปนะคะ

304
00:13:17,060 --> 00:13:18,700
ปรากฎว่า ขุนช้างอยู่แถวนั้นค่ะ

305
00:13:18,700 --> 00:13:23,380
ขุนช้างมองมา แล้วก็แบบ อุต๊ะ ดูผู้หญิงสิ เค้าศรัทราจนถวายแล้ว

306
00:13:23,380 --> 00:13:25,540
ฉันเป็นผู้ชาย ฉันจะยอมแพ้เหรอ?

307
00:13:25,540 --> 00:13:28,660
ขุนช้างนะคะ แม้ว่าตัวเองจะไม่ใช่เจ้าของกัณฑ์อะไรเลยนะ

308
00:13:28,660 --> 00:13:30,680
ก็ทำตัวเกินหน้าที่ค่ะ

309
00:13:30,680 --> 00:13:31,700
ก็เลยวิ่งออกไปนะคะ

310
00:13:31,700 --> 00:13:33,140
แล้วก็เอาผ้าของตัวเองเนี่ย ไปจับๆๆ

311
00:13:33,140 --> 00:13:35,840
แล้วก็ถวายข้างนางพิมค่ะ

312
00:13:35,840 --> 00:13:38,480
เรียกได้ว่า วางให้ชนผ้านางพิมอ่ะ ปึ๊บ

313
00:13:38,480 --> 00:13:43,160
แล้วก็อธิษฐานดังๆ ออกมาว่า ด้วยอานิสงส์ในการถวายผ้าของข้าในวันนี้

314
00:13:43,160 --> 00:13:45,460
คิดอะไร ขอให้สมหวังดังปรารถนา

315
00:13:45,460 --> 00:13:48,380
สมหวังเย็นนี้เลย ก็น่าจะดีนะ ปิ๊งๆ

316
00:13:48,380 --> 00:13:50,740
หันไปส่งสายตาให้นางพิม 2 ทีค่ะ

317
00:13:50,740 --> 00:13:54,900
แล้วก็ยังไม่จบนะคะ แล้วก็บอกว่า ขอให้ผ้าของข้ากับผ้าทับทิมเนี่ย

318
00:13:54,900 --> 00:13:56,780
ได้ครองคู่กันตลอดไป

319
00:13:56,780 --> 00:13:59,500
คือผ้าที่นางพิมถวายอ่ะ มันเป็นสีทับทิม

320
00:13:59,500 --> 00:14:03,100
ก็คือเหมือนกับว่า อธิษฐานว่า ขอให้ได้เป็นคู่กับนางพิมนั่นแหละ

321
00:14:03,100 --> 00:14:04,700
ทำให้นางพิมนะคะ โกรธค่ะ

322
00:14:04,700 --> 00:14:08,040
ลุกขึ้นมา แล้วก็ถุยน้ำลายใส่ขุนช้าง 1 ที พิ๊

323
00:14:08,040 --> 00:14:09,720
แล้วก็สะบัดก้นหนี

324
00:14:09,720 --> 00:14:10,760
เท่านั้นยังไม่พอนะคะ

325
00:14:10,760 --> 00:14:14,620
นางพิมก็รู้สึกว่า ฉันไม่อยากให้ผ้าของฉัน ไปอยู่คู่กับผ้าของแก

326
00:14:14,620 --> 00:14:17,480
อ่ะ ข้าทาสบริวาร ไปเก็บผ้าฉันมาสิ

327
00:14:17,480 --> 00:14:19,420
ประมาณว่า เลื่อนผ้าฉันออกมาหน่อยนะคะ

328
00:14:19,420 --> 00:14:23,120
ทีนี้ ไอ้ข้าทาสบริวาร 2 คนก็รู้ใจนายค่ะ

329
00:14:23,120 --> 00:14:25,200
เดินเข้าไปเนี่ย ไม่เดินเปล่านะคะ เรียกได้ว่า

330
00:14:25,200 --> 00:14:26,480
ขุนช้างหมอบกราบอยู่อย่างนี้ใช่ไหม?

331
00:14:26,480 --> 00:14:29,560
ประมาณว่า พ่อเจ้าประคุณ ขอให้เราได้กัน

332
00:14:29,560 --> 00:14:31,560
ไอ้ข้าทาสสองคนเดินข้ามหัวขุนช้างเลยค่ะ

333
00:14:31,560 --> 00:14:34,520
แบบ พรึบ เดินเหยียบไปเลย ประมาณอย่างนั้นนะคะ

334
00:14:34,520 --> 00:14:36,920
เรียกได้ว่า ทำขุนช้างอายกลางศาลาเลย

335
00:14:36,920 --> 00:14:39,040
แล้วก็แบบชักผ้าออกมา ประมาณนั้นเลยนะคะ

336
00:14:39,040 --> 00:14:41,880
แล้วนางพิมก็สะบัดก้นกลับบ้านไปเลยค่ะ

337
00:14:41,880 --> 00:14:42,960
ไม่ฟังเทศน์จนจบ

338
00:14:42,960 --> 00:14:46,760
ปรากฎว่า พอนางพิมกลับไปนะคะ เณรแก้วของเรานี่ไม่เป็นอันเทศน์เลย

339
00:14:46,760 --> 00:14:48,640
ก็แทนที่จะเทศน์ให้มันครบๆ

340
00:14:48,640 --> 00:14:52,380
ปกติเทศน์เค้าก็ต้องอ่านๆๆ ไปตามคาถา ตามเนื้อหาใช่ไหม?

341
00:14:52,380 --> 00:14:56,240
เณรแก้วค่ะ จับเล็กผสมน้อย เอาต้นเอาปลายมา...

342
00:14:56,240 --> 00:14:59,920
เรียกได้ว่า เหมือนเล่ากัณฑ์มัทรีให้จบภายใน 10 นาทีอ่ะ ว่าอย่างนั้นเถอะ

343
00:14:59,920 --> 00:15:01,740
พูดเร็วกว่าช่อง Point of View อีกนะคะ

344
00:15:01,740 --> 00:15:03,820
เทศน์ๆๆ กระโดดๆ สรุปๆๆ

345
00:15:03,820 --> 00:15:08,840
แทนที่ตอนแรกจะบอกว่า โอ๊ย นางมัทรีคร่ำครวญสุดใจ สุดเขต สุดแม่แล้ว

346
00:15:08,840 --> 00:15:10,620
แม่ร้องไห้แล้ว

347
00:15:10,620 --> 00:15:13,540
โอ๊ย แม่เสียใจ แล้วแม่ก็ตามลูกไม่ได้ ร้องไห้สลบ

348
00:15:13,540 --> 00:15:15,480
คือเล่าประมาณ 3 ประโยคจบ ว่าอย่างนั้นเถอะค่ะ

349
00:15:15,480 --> 00:15:19,080
แล้วก็ปิดกัณฑ์เทศน์อย่างรวดเร็วนะคะ เรียกได้ว่า อีเว้นท์กร่อยอ่ะ

350
00:15:19,080 --> 00:15:20,400
ประมาณนั้นเลยนะคะ

351
00:15:20,400 --> 00:15:22,900
ปรากฎว่า หลังจากนั้นที่กลับไปค่ะ

352
00:15:22,900 --> 00:15:24,780
ทุกคนก็กลับไปนอนฝันนะคะ

353
00:15:24,780 --> 00:15:28,520
ฝั่งเณรแก้วก็แบบ โอ๊ะ สีการพิม โตแล้วช่างสวยบาดใจจริงๆ

354
00:15:28,520 --> 00:15:31,020
อยากได้เป็นเมีย ทำยังไงดีน้า?

355
00:15:31,020 --> 00:15:35,720
ฝั่งขุนช้างนะคะ ก็มีความแบบ โอ๊ะ ตายแล้วนางพิม โตขึ้นมาสวยอะไรขนาดนี้?

356
00:15:35,720 --> 00:15:38,760
เมียฉันก็ตายมานานแล้ว อยากได้เป็นเมียจังเลย

357
00:15:38,760 --> 00:15:39,980
ทำยังไงดีนะ?

358
00:15:39,980 --> 00:15:43,160
ฝั่งนางพิมนะคะ คืนนั้นก็นอน แล้วก็ฝันไปค่ะ

359
00:15:43,160 --> 00:15:45,340
ฝันว่า ตัวเองเนี่ยได้ดอกบัวทองมานะคะ

360
00:15:45,340 --> 00:15:48,040
อือหือ ประมาณว่า ตัวเองลอยอยู่ในน้ำ

361
00:15:48,040 --> 00:15:50,660
มีนางสายทอง ซึ่งเป็นพี่เลี้ยงของตัวเองเนี่ย

362
00:15:50,660 --> 00:15:52,760
ได้ดอกบัวมาดอกนึง แล้วก็เอามาให้

363
00:15:52,760 --> 00:15:54,300
แล้วก็รับมาจากนางสายทอง

364
00:15:54,300 --> 00:15:56,300
รู้สึกรักดอกบัวดอกนี้มาก

365
00:15:56,300 --> 00:15:58,460
ตื่นมานะคะก็แบบ โอ๊ย ดอกบัวฉันหายไปไหน?

366
00:15:58,460 --> 00:16:00,260
ฉันอยากได้ดอกบัวทองอันนั้น

367
00:16:00,260 --> 00:16:03,660
ก็เลยเอาความฝันไปเล่าให้นางสายทอง ซึ่งเป็นพี่เลี้ยงฟังค่ะ

368
00:16:03,660 --> 00:16:06,320
นางสายทองก็ทำนายฝันให้ ประมาณว่า

369
00:16:06,320 --> 00:16:08,780
โถ ฝันแบบนี้แปลว่า กำลังจะมีผัว

370
00:16:08,780 --> 00:16:11,100
ส่วนพี่เนี่ย จริงๆ ก็ไม่น่าจะเกี่ยวน้า

371
00:16:11,100 --> 00:16:15,840
แต่คิดว่า น่าจะแปลว่า เราน่าจะได้รับใช้กันต่อไปยาวๆ ว่าอย่างนั้นเถอะ

372
00:16:15,840 --> 00:16:18,880
นางพิมก็มีความแบบ แหมพี่ ฉันจะไปมีผัวจากไหน?

373
00:16:18,880 --> 00:16:20,400
ตอนนี้ก็ยังไม่มีวี่แววเลย

374
00:16:20,400 --> 00:16:22,280
จะทายตรงจริงๆ เหรอ? นะคะ

375
00:16:22,280 --> 00:16:24,760
ซึ่งเดี๋ยวเราไปดูกันที่สัปดาห์หน้าดีกว่า

376
00:16:24,760 --> 00:16:26,520
ความฝันครั้งนี้จะแม่นขนาดไหน?

377
00:16:26,520 --> 00:16:29,160
แล้วนางสายทองเนี่ย ทำนายแม่นแค่ไหน?

378
00:16:29,160 --> 00:16:30,740
หรือว่าทำนายไม่หมดนะคะ?

379
00:16:30,740 --> 00:16:33,300
วันนี้วิวคิดว่า คลิปวิดีโอยาวพอสมควรแล้วค่ะ

380
00:16:33,300 --> 00:16:35,340
สำหรับตอนนี้ ถ้าใครชื่อชอบคลิปนี้นะคะ

381
00:16:35,340 --> 00:16:36,720
อย่าลืมกดไลก์เป็นกำลังใจให้วิว

382
00:16:36,720 --> 00:16:39,100
แล้วก็กดแชร์เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ

383
00:16:39,100 --> 00:16:40,400
พบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ

384
00:16:40,400 --> 00:16:42,340
บ๊าย บาย สวัสดีค่ะ

385
00:16:42,340 --> 00:16:45,740
แหม เรื่องขุนช้างขุนแผนนี่ก็ยังเป็นเรื่องที่แซ่บอย่างต่อเนื่องนะคะ

386
00:16:45,740 --> 00:16:48,100
ไม่ว่าเราจะฟังมากี่รอบ อ่านมากี่รอบ

387
00:16:48,100 --> 00:16:50,100
แต่เมื่อมองลงไปในรายละเอียดเนี่ย

388
00:16:50,100 --> 00:16:52,920
มันก็ยังแซ่บอยู่ทุกตัวหนังสือจริงๆ นะจ๊ะ

389
00:16:52,920 --> 00:16:55,180
เดี๋ยวเรารอฟังกันที่สัปดาห์หน้ากันดีกว่าว่า

390
00:16:55,180 --> 00:16:57,140
เรื่องราวมันจะแซ่บขึ้นไปขนาดไหน?

391
00:16:57,160 --> 00:16:59,640
แล้วมันจะมีอะไรมาให้เราสนุกกันอีกนะคะ?

392
00:16:59,640 --> 00:17:01,360
สำหรับวันนี้ลาไปก่อนละกันค่ะทุกคน

393
00:17:01,360 --> 00:17:03,520
บ๊าย บาย สวัสดีค่ะ