WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:03.000 Është viti 1995, 00:00:03.000 --> 00:00:05.000 unë jam në kolegj, 00:00:05.000 --> 00:00:08.000 dhe bashkë me një mike shkojmë në një udhëtim 00:00:08.000 --> 00:00:10.000 nga Providence, Rhode Island 00:00:10.000 --> 00:00:12.000 në Portland, Oregon. 00:00:12.000 --> 00:00:15.000 Dhe e dini, ne jemi të reja dhe të papuna, 00:00:15.000 --> 00:00:17.000 dhe gjithë këtë udhëtim e bëjmë mespërmes 00:00:17.000 --> 00:00:19.000 parqeve shtetërore 00:00:19.000 --> 00:00:22.000 dhe pyjeve nacionale -- 00:00:22.000 --> 00:00:25.000 faktikisht bëjmë rrugën më të gjatë që mund ta merrnim. 00:00:26.000 --> 00:00:29.000 Dhe diku në mes të South Dakota, 00:00:29.000 --> 00:00:32.000 kthehem nga shoqja ime 00:00:32.000 --> 00:00:34.000 dhe i bëj një pyetje 00:00:34.000 --> 00:00:36.000 që po më bezdiste 00:00:36.000 --> 00:00:39.000 për 2000 milje (3219 km). 00:00:40.000 --> 00:00:44.000 "Si është puna me këtë shenjën kineze që vazhdoj ta shoh matanë rrugës?" 00:00:47.000 --> 00:00:51.000 Mikja ime më jep një vështrim krejtësisht të zbrazët. 00:00:51.000 --> 00:00:53.000 Një zotëri në rradhën e parë 00:00:53.000 --> 00:00:56.000 po bën një imitim perfekt të shikimit të saj. 00:00:56.000 --> 00:00:59.000 (Të qeshura) 00:00:59.000 --> 00:01:01.000 Dhe unë i them, "E di, 00:01:01.000 --> 00:01:03.000 të gjitha këto shenja që vazhdimisht po i shohim 00:01:03.000 --> 00:01:06.000 me symbol karakter kinez në to." 00:01:07.000 --> 00:01:10.000 Ajo vetëm më shikon për disa momente, 00:01:10.000 --> 00:01:13.000 dhe pastaj ia plas të qeshurës 00:01:13.000 --> 00:01:15.000 sepse e kupton se për çfarë po flisja. 00:01:15.000 --> 00:01:18.000 Dhe për çfarë e kam fjalën është kjo. 00:01:18.000 --> 00:01:24.000 (Të qeshura) 00:01:24.000 --> 00:01:28.000 Simboli i famshmëm kinez për zona pikniku. NOTE Paragraph 00:01:28.000 --> 00:01:30.000 (Të qeshura) NOTE Paragraph 00:01:30.000 --> 00:01:34.000 Kam kaluar pesë vitet e fundit të jetës sime 00:01:34.000 --> 00:01:36.000 duke menduar për situata 00:01:36.000 --> 00:01:39.000 pikërisht si kjo -- 00:01:39.000 --> 00:01:41.000 pse ne ndonjëherë keqkuptojmë 00:01:41.000 --> 00:01:43.000 shenjat rreth nesh, 00:01:43.000 --> 00:01:46.000 dhe si sillemi kur ndodh kjo, 00:01:46.000 --> 00:01:50.000 dhe çfarë e gjithë kjo na tregon për natyrën njerëzore. 00:01:50.000 --> 00:01:52.000 Me fjalë të tjera, siç e dëgjuat Chris duke thënë, 00:01:52.000 --> 00:01:54.000 kam kaluar pesë vitet e fundit 00:01:54.000 --> 00:01:57.000 duke menduar për të qenit gabim. 00:01:57.000 --> 00:02:00.000 Kjo mund t’ju duket si një vendim i çuditshëm për karrierë, 00:02:00.000 --> 00:02:03.000 por kjo në fakt ka një avantazh të madh: 00:02:03.000 --> 00:02:05.000 nuk ka konkurrencë të punës. 00:02:05.000 --> 00:02:07.000 (Të qeshura) 00:02:07.000 --> 00:02:10.000 Faktikisht, shumica prej nesh bëjmë gjithçka 00:02:10.000 --> 00:02:13.000 që të mos mendojmë se jemi gabim, 00:02:13.000 --> 00:02:15.000 ose të paktën shmangim të menduarit 00:02:15.000 --> 00:02:17.000 se mund të jemi gabim. 00:02:17.000 --> 00:02:19.000 Ne e marrim këtë në mënyrë abstrakte. 00:02:19.000 --> 00:02:21.000 Të gjithë e dimë se të gjithë në këtë dhomë bëjnë gabime. 00:02:22.000 --> 00:02:25.000 Qeniet njerëzore, në përgjithësi, janë të gabueshme - në rregull. NOTE Paragraph 00:02:26.000 --> 00:02:29.000 Por tani kur vjen puna tek unë, 00:02:29.000 --> 00:02:31.000 për të gjitha besimet që kam, 00:02:31.000 --> 00:02:34.000 këtu në kohën e tashme, 00:02:34.000 --> 00:02:38.000 papritmas i gjithë ky vlerësim abstrakt i të qënit gabim 00:02:38.000 --> 00:02:41.000 del nga dritarja -- 00:02:41.000 --> 00:02:44.000 dhe mua nuk më kujtohet asgjë për të cilën jam gabim. 00:02:45.000 --> 00:02:48.000 Dhe ideja është që, koha e tashme është ku ne jetojmë. 00:02:48.000 --> 00:02:51.000 Ne shkojmë në takime në kohën e tashme; 00:02:51.000 --> 00:02:53.000 ne shkojmë për pushime me familjen në kohën e tashme; 00:02:53.000 --> 00:02:57.000 ne dalim në votime dhe votojnë në kohën e tashme. 00:02:57.000 --> 00:03:00.000 Dhe kështu ne përfundojmë duke udhëtuar nëpër jetë, 00:03:00.000 --> 00:03:02.000 të bllokuar në një fluskë të vogël 00:03:02.000 --> 00:03:05.000 duke u ndjerë se kemi të drejtë për çdo gjë. NOTE Paragraph 00:03:06.000 --> 00:03:08.000 Unë mendoj se ky është një problem. 00:03:08.000 --> 00:03:11.000 Mendoj se ky është problem për secilin nga ne si individë, 00:03:11.000 --> 00:03:14.000 në jetën tonë personale dhe profesionale, 00:03:14.000 --> 00:03:17.000 dhe mendoj se është një problem për të gjithë ne së bashku si një kulturë. 00:03:17.000 --> 00:03:19.000 Dhe ajo çfarë dua të bëj sot 00:03:19.000 --> 00:03:22.000 është, para së gjithash, të flas se pse ne mbërthehemi 00:03:22.000 --> 00:03:24.000 brenda ndjenjës se ne kemi të drejtë. 00:03:24.000 --> 00:03:27.000 Dhe së dyti, pse ky është një problem. 00:03:27.000 --> 00:03:29.000 Dhe së fundi, dua t’ju bind 00:03:29.000 --> 00:03:31.000 se është e mundur 00:03:31.000 --> 00:03:33.000 që të bësh një hap jashtë asaj ndjenje, 00:03:33.000 --> 00:03:35.000 dhe se, në qoftë se ju mund ta bëni këtë, 00:03:35.000 --> 00:03:37.000 është hapi i vetëm 00:03:37.000 --> 00:03:40.000 më moral, intelektual dhe më kreativ që ju mund të bëni. NOTE Paragraph 00:03:42.000 --> 00:03:44.000 Pra, përse mbërthehemi 00:03:44.000 --> 00:03:46.000 në ndjenjën se ne kemi të drejtë? 00:03:46.000 --> 00:03:49.000 Një arsye në fakt ka të bëjë me ndjenjën e të qenit gabim. 00:03:49.000 --> 00:03:51.000 Më lejoni të kërkoj diçka nga ju -- 00:03:51.000 --> 00:03:55.000 ose në fakt, më lejoni t’ju pyes diçka pasi ju jeni këtu: 00:03:55.000 --> 00:03:58.000 Si ju bën të ndiheni -- emocionalisht -- 00:03:58.000 --> 00:04:01.000 si ndiheni kur jeni gabim? 00:04:01.000 --> 00:04:04.000 E tmerrshme. Humbje. 00:04:04.000 --> 00:04:06.000 E turpshme. Në rregull, mirë. 00:04:06.000 --> 00:04:08.000 E tmerrshme, humbje, e turpshme -- 00:04:08.000 --> 00:04:11.000 faleminderit, këto janë përgjigje shumë të mira, 00:04:11.000 --> 00:04:14.000 por janë përgjigje për një pyetje tjetër. 00:04:14.000 --> 00:04:16.000 Ju iu përgjigjët pyetjes: 00:04:16.000 --> 00:04:19.000 Si ndiheni kur e kuptoni se keni gabuar? 00:04:19.000 --> 00:04:23.000 (Të qeshura) 00:04:23.000 --> 00:04:26.000 Ta kuptoni se keni gabuar mund t’ju bëjë të ndjeni të gjitha këto e edhe më shumë, apo jo? 00:04:26.000 --> 00:04:29.000 Mund të jetë shpirtërisht shkatërruese, mund të jetë demaskuese, 00:04:29.000 --> 00:04:31.000 mund të jetë edhe qesharake, 00:04:31.000 --> 00:04:34.000 si gabimi im për simbolin kinez. 00:04:34.000 --> 00:04:37.000 Por, vetëm të jesh gabim 00:04:37.000 --> 00:04:39.000 nuk ju bën të ndjeni asgjë. NOTE Paragraph 00:04:39.000 --> 00:04:42.000 Do t’ua jap një analogji. 00:04:42.000 --> 00:04:44.000 A ju kujtohet filmi vizatimor Loony Tunes 00:04:44.000 --> 00:04:46.000 ku një kojotë patetike 00:04:46.000 --> 00:04:48.000 është gjithmonë në ndjekje të shpendit kalifornian (roadrunner) dhe asnjëherë nuk arrrin ta kapi? 00:04:48.000 --> 00:04:51.000 Gati në të gjitha episodet e këtij filmi vizatimor, 00:04:51.000 --> 00:04:53.000 ka një moment ku kojota e ndjek shpendin, 00:04:53.000 --> 00:04:55.000 i cili hidhet nga një lartësi, 00:04:55.000 --> 00:04:58.000 gjë që është në rregull sepse ai është zog dhe mund të fluturojë. 00:04:58.000 --> 00:05:02.000 Por, kojota vrapon pas tij dhe po ashtu hidhet nga lartësia. 00:05:02.000 --> 00:05:04.000 Dhe çfarë është qesharake -- 00:05:04.000 --> 00:05:06.000 të paktën kur je gjashtë vjeç -- 00:05:06.000 --> 00:05:08.000 është se kojota është në rregull me këtë. 00:05:08.000 --> 00:05:10.000 Ai vazhdon të vrapojë -- 00:05:10.000 --> 00:05:12.000 deri në momentin kur shikon poshtë 00:05:12.000 --> 00:05:15.000 dhe kupton se është në mes të ajrit. 00:05:15.000 --> 00:05:18.000 Dhe pastaj ai bie. 00:05:19.000 --> 00:05:21.000 Kur jemi gabim për diçka -- 00:05:21.000 --> 00:05:24.000 por jo kur e kuptojmë atë, por para se ta kuptojmë -- 00:05:24.000 --> 00:05:27.000 ne jemi sikur ajo kojota 00:05:27.000 --> 00:05:30.000 pasi është hedhur nga lartësia dhe para se të shikonte poshtë. 00:05:31.000 --> 00:05:34.000 Ju e dini, tashmë kemi gabuar, 00:05:34.000 --> 00:05:36.000 tashmë jemi në telashe 00:05:36.000 --> 00:05:39.000 por ndjehemi sikur jemi në tokë të fortë. 00:05:40.000 --> 00:05:43.000 Kështu që unë realisht duhet të korrektoj diçka që e thashë më parë. 00:05:43.000 --> 00:05:46.000 Të jesh gabim të bën të ndjesh diçka; 00:05:46.000 --> 00:05:49.000 të bën të ndjesh se ke të drejtë. NOTE Paragraph 00:05:49.000 --> 00:05:52.000 (Të qeshura) NOTE Paragraph 00:05:52.000 --> 00:05:55.000 Pra, kjo është një arsye, një arsye strukturore, 00:05:55.000 --> 00:05:57.000 pse ne mbërthehemi brenda ndjenjës se kemi të drejtë. 00:05:57.000 --> 00:05:59.000 Unë e quaj këtë verbim error. 00:05:59.000 --> 00:06:01.000 Shumicën e herëve, 00:06:01.000 --> 00:06:04.000 ne nuk ndjejmë asnjë zë të brendshëm 00:06:04.000 --> 00:06:06.000 që na tregon se jemi gabim për diçka, 00:06:06.000 --> 00:06:09.000 deri sa është tepër vonë. 00:06:09.000 --> 00:06:12.000 Por ka një arsye të dytë përse ne mbërthehemi brenda kësaj ndjenje -- 00:06:12.000 --> 00:06:14.000 dhe kjo është kulturore. 00:06:15.000 --> 00:06:18.000 Kujtoni kohën e shkollës fillore. 00:06:18.000 --> 00:06:20.000 Jeni të ulur në klasë, 00:06:20.000 --> 00:06:23.000 dhe mësuesi ua kthen provimet, 00:06:23.000 --> 00:06:25.000 dhe një prej tyre duket si kjo. 00:06:25.000 --> 00:06:27.000 Por kjo nuk është e imja. 00:06:27.000 --> 00:06:29.000 (Të qeshura) 00:06:29.000 --> 00:06:32.000 Ja ku jeni në shkollë fillore, 00:06:32.000 --> 00:06:34.000 dhe e dini saktësisht çfarë të mendoni 00:06:34.000 --> 00:06:37.000 për fëmijën i cili mori këtë kuiz. 00:06:37.000 --> 00:06:40.000 Është një fëmijë i paaftë, ngatërrestar, 00:06:40.000 --> 00:06:43.000 i vetmi që kurrë nuk bën detyrat e shtëpisë. 00:06:43.000 --> 00:06:46.000 Kështu që derisa bëheni nëntë vjeç, 00:06:46.000 --> 00:06:48.000 ju keni mësuar, para së gjithash, 00:06:48.000 --> 00:06:50.000 se njerëzit që gabojnë 00:06:50.000 --> 00:06:53.000 janë dembelë, budallenjë të papërgjegjshëm -- 00:06:53.000 --> 00:06:55.000 dhe të së dyti, 00:06:55.000 --> 00:06:57.000 të kesh sukses në jetë 00:06:57.000 --> 00:07:00.000 do të thotë të mos gabosh kurrë. NOTE Paragraph 00:07:01.000 --> 00:07:05.000 Ne i mësojmë këto mësime të këqija shumë mirë. 00:07:06.000 --> 00:07:08.000 Dhe shumë prej nesh -- 00:07:08.000 --> 00:07:12.000 dhe dyshoj, sidomos shumë prej nesh në këtë sallë -- 00:07:12.000 --> 00:07:14.000 kanë të bëjnë me këto duke u bërë 00:07:14.000 --> 00:07:16.000 nxënës të vegjël perfektë, 00:07:16.000 --> 00:07:19.000 perfeksionistë, super të suksesshëm. 00:07:19.000 --> 00:07:21.000 Apo jo, 00:07:21.000 --> 00:07:25.000 z. CFO, astrofizikant, ultra-maratonist? 00:07:25.000 --> 00:07:32.000 (Të qeshura) 00:07:32.000 --> 00:07:36.000 Si duket ju të gjithë jeni CFO, astrofizikantë, ultra-maratonistë. 00:07:36.000 --> 00:07:38.000 Mirë, në rregull. 00:07:38.000 --> 00:07:41.000 Përveç se atëherë ne na kap paniku 00:07:41.000 --> 00:07:43.000 nga mundësia që kemi gabuar diku. 00:07:43.000 --> 00:07:46.000 Sepse sipas kësaj, 00:07:46.000 --> 00:07:48.000 të gabojmë diku 00:07:48.000 --> 00:07:51.000 tregon se diçka nuk është në rregull me ne. 00:07:51.000 --> 00:07:53.000 Kështu ne insistojmë se kemi të drejtë, 00:07:53.000 --> 00:07:55.000 sepse na bën të ndihemi të mençur dhe të përgjegjshëm 00:07:55.000 --> 00:07:58.000 dhe të sinqertë dhe të sigurtë. NOTE Paragraph 00:07:59.000 --> 00:08:01.000 Më lejoni t'ju tregoj një histori. 00:08:01.000 --> 00:08:03.000 Nja dy vjet më parë, 00:08:03.000 --> 00:08:06.000 një grua vjen në qendrën mjekësore Beth Izrael Deaconess për një operacion kirurgjikal. 00:08:06.000 --> 00:08:08.000 Beth Izrael është në Boston. 00:08:08.000 --> 00:08:10.000 Ky është një spital për mësimdhënie për Harvardin -- 00:08:10.000 --> 00:08:12.000 një nga spitalet më të mira në vend. 00:08:12.000 --> 00:08:15.000 Pra kjo grua pranohet në spital dhe dërgonet në dhomën për operim. 00:08:15.000 --> 00:08:17.000 I japin anestezine, kirurgu e operon -- 00:08:17.000 --> 00:08:20.000 pastaj e qep përsëri dhe e dërgon në dhomë. 00:08:20.000 --> 00:08:23.000 Çdo gjë duket se kishte shkuar mirë. 00:08:23.000 --> 00:08:26.000 Dhe ajo zgjohet, dhe shikon poshtë vetes, 00:08:26.000 --> 00:08:30.000 dhe thotë: "Pse është me fasho ana e gabuar e trupit tim ?" 00:08:30.000 --> 00:08:33.000 Ana e gabuar e trupit të saj ishte me fasho 00:08:33.000 --> 00:08:35.000 sepse kirurgu kishte kryer një operacion të rëndësishëm 00:08:35.000 --> 00:08:38.000 në këmbën e saj të majtë në vend të këmbës së djathtë. 00:08:39.000 --> 00:08:42.000 Kur nën-presidenti për cilësine e kujdesit shëndetësor në Beth Izrael 00:08:42.000 --> 00:08:45.000 foli në lidhje me këtë incident, 00:08:45.000 --> 00:08:48.000 ai tha diçka shumë interesante. 00:08:48.000 --> 00:08:51.000 Ai tha, "Për çfarëdo arsye, 00:08:51.000 --> 00:08:53.000 kirurgu thjesht mendonte 00:08:53.000 --> 00:08:55.000 se ai ishte në anën e duhur të pacientit." 00:08:55.000 --> 00:08:58.000 (Të qeshura) 00:09:00.000 --> 00:09:02.000 Qëllimi i kësaj historie 00:09:02.000 --> 00:09:05.000 është se të kesh shumë besim në ndjenjën 00:09:05.000 --> 00:09:08.000 se ke të drejtë për cfarëdo, 00:09:08.000 --> 00:09:11.000 mund të jetë shumë e rrezikshme. NOTE Paragraph 00:09:11.000 --> 00:09:14.000 Kjo ndjenjë e brendshme se kemi të drejtë 00:09:14.000 --> 00:09:16.000 dhe që e ndjejmë aq shpesh 00:09:16.000 --> 00:09:18.000 nuk është një udhëzues i besueshëm 00:09:18.000 --> 00:09:21.000 për realitetin e botës së jashtme. 00:09:21.000 --> 00:09:23.000 Dhe, kur ne veprojmë sikurse është, 00:09:23.000 --> 00:09:27.000 dhe nuk mendojmë se jemi gabim, 00:09:27.000 --> 00:09:29.000 atëherë përfundojmë duke bërë gjëra 00:09:29.000 --> 00:09:33.000 të tilla si hedhja e 200 milionë gallonëve (757 milionë litra) naftë në Gjirin e Meksikës, 00:09:33.000 --> 00:09:36.000 ose shkatërrimi i ekonomisë globale. 00:09:37.000 --> 00:09:40.000 Pra, ky është një problem i madh praktik. 00:09:40.000 --> 00:09:43.000 Por është gjithashtu një problem i madh social. NOTE Paragraph 00:09:43.000 --> 00:09:47.000 Mendoni për një moment se çfarë do të thotë të ndjesh se ke të drejtë. 00:09:47.000 --> 00:09:49.000 Kjo do të thotë që mendoni se besimet tuaja 00:09:49.000 --> 00:09:52.000 në mënyrë të përkryer pasqyrojnë realitetin. 00:09:52.000 --> 00:09:54.000 Dhe kur ju ndjeheni ashtu, 00:09:54.000 --> 00:09:56.000 atëherë keni një problem për të zgjidhur, 00:09:56.000 --> 00:09:58.000 që është, se si do t’ia sqarosh 00:09:58.000 --> 00:10:01.000 këtë të gjithë njerëzve që nuk pajtohen me ty? 00:10:01.000 --> 00:10:04.000 Rezulton, se shumica prej nesh ua sqarojmë në të njëjtën mënyrë, 00:10:04.000 --> 00:10:07.000 duke përdorur një seri supozimesh jo të mira. 00:10:08.000 --> 00:10:11.000 Gjëja e parë që ne zakonisht bëjmë kur dikush nuk pajtohet me ne 00:10:11.000 --> 00:10:14.000 është të supozojmë se ata janë thjeshtë injorantë. 00:10:14.000 --> 00:10:16.000 Ata nuk kanë qasje në informatat e njëjta që kemi ne, 00:10:16.000 --> 00:10:19.000 dhe në momentin kur ne e ndajmë këtë informacion me ta, 00:10:19.000 --> 00:10:22.000 ata do ta shohin dritën dhe do t’i bashkangjiiten grupit tonë. 00:10:22.000 --> 00:10:25.000 Kur kjo nuk funksionon, 00:10:25.000 --> 00:10:27.000 dhe del se ata njerëz kanë të gjitha faktet e njëjta që kemi ne, 00:10:27.000 --> 00:10:29.000 dhe prapë nuk pajtohen me ne, 00:10:29.000 --> 00:10:31.000 atëherë ne kalojnë tek supozimi i dytë, 00:10:31.000 --> 00:10:33.000 që është se ata janë idiotë. 00:10:33.000 --> 00:10:35.000 (Të qeshura) 00:10:35.000 --> 00:10:37.000 Ata kanë të gjitha pjesët e duhura të enigmës, 00:10:37.000 --> 00:10:40.000 dhe janë shumë budallenj për t’i bashkuar si duhet. 00:10:40.000 --> 00:10:42.000 Dhe kur kjo nuk funksionon, 00:10:42.000 --> 00:10:45.000 kur del se njerëzit të cilët nuk pajtohen me ne 00:10:45.000 --> 00:10:47.000 kanë të gjitha faktet që kemi edhe ne, 00:10:47.000 --> 00:10:50.000 dhe janë mjaft të zgjuar, 00:10:50.000 --> 00:10:53.000 atëherë ne kalojmë tek supozimi i tretë: 00:10:53.000 --> 00:10:56.000 ata e dinë të vërtetën, 00:10:56.000 --> 00:10:58.000 dhe me qëllim po e ndryshojnë atë 00:10:58.000 --> 00:11:01.000 për qëllimet e tyre keqdashëse. 00:11:02.000 --> 00:11:04.000 Dhe, kjo është një katastrofë. NOTE Paragraph 00:11:04.000 --> 00:11:07.000 Kjo që ia bashkojmë ndjenjës tonë se kemi të drejtë 00:11:07.000 --> 00:11:09.000 na stopon të parandalojmë gabimet 00:11:09.000 --> 00:11:11.000 kur absolutisht kemi nevojë 00:11:11.000 --> 00:11:14.000 dhe kjo na bën ta trajtojmë njëri-tjetrin shumë keq. 00:11:15.000 --> 00:11:17.000 Por për mua, çfarë është më së shumti enigmatike 00:11:17.000 --> 00:11:20.000 dhe tragjike në lidhje me këtë, 00:11:20.000 --> 00:11:24.000 është se kjo nuk është ajo çfarë na bën njerëz. 00:11:24.000 --> 00:11:26.000 Është sikurse ne duam të imagjinojmë 00:11:26.000 --> 00:11:29.000 se mendjet tona janë dritare të përkryera të tejdukshme 00:11:29.000 --> 00:11:31.000 dhe ne vetëm hedhim shikimin jashtë 00:11:31.000 --> 00:11:34.000 dhe mund ta përshkruajmë botën gjersa shpaloset para nesh. 00:11:34.000 --> 00:11:36.000 Dhe ne duam që të gjithë të tjerët të shikojnë nga e njejta dritare 00:11:36.000 --> 00:11:38.000 dhe të shohin të njëjtën gjë. 00:11:38.000 --> 00:11:40.000 Kjo nuk është e vërtetë, 00:11:40.000 --> 00:11:43.000 dhe nëse do të ishte, jeta do të jetë shumë e mërzitshme. 00:11:43.000 --> 00:11:46.000 Mrekullia e mendjes tënde 00:11:46.000 --> 00:11:49.000 nuk është se mund ta shohësh botën ashtu siç është. 00:11:50.000 --> 00:11:53.000 Është se mund ta shohësh botën ashtu siç nuk është. 00:11:54.000 --> 00:11:56.000 Ne mund ta kujtojmë të kaluarën, 00:11:56.000 --> 00:11:59.000 dhe mund të mendojmë për të ardhmen, 00:11:59.000 --> 00:12:01.000 dhe mund ta imagjinojmë se si është 00:12:01.000 --> 00:12:04.000 të jesh një person tjetër në një vend tjetër. 00:12:04.000 --> 00:12:06.000 Dhe ne të gjithë e bëjmë këtë në mënyra pak të ndryshme, 00:12:06.000 --> 00:12:08.000 e cila është edhe arsyeja pse ne të gjithë mund të shikojmë qiellin e njejtë natën 00:12:08.000 --> 00:12:10.000 dhe ta shohim këtë 00:12:10.000 --> 00:12:12.000 edhe këtë 00:12:12.000 --> 00:12:15.000 e edhe këtë. 00:12:15.000 --> 00:12:18.000 Dhe po, është edhe arsyeja pse ne bëjmë gabime. NOTE Paragraph 00:12:19.000 --> 00:12:21.000 1200 vjet para se Dekarti të thoshte të famshmen 00:12:21.000 --> 00:12:23.000 “Unë mendoj, prandaj jam”, 00:12:23.000 --> 00:12:25.000 një njeri tjetër, Shën Augustini, u ul 00:12:25.000 --> 00:12:28.000 dhe shkroi "Fallor ergo sum” -- 00:12:28.000 --> 00:12:32.000 "Unë gaboj, prandaj jam." 00:12:32.000 --> 00:12:34.000 Augustini kishte kuptuar 00:12:34.000 --> 00:12:36.000 se kapaciteti ynë për të gabuar, 00:12:36.000 --> 00:12:38.000 nuk është ndonjë defekt i turpshëm 00:12:38.000 --> 00:12:40.000 në sistemin e njerëzimit, 00:12:40.000 --> 00:12:43.000 diçka që ne mund ta mënjanojmë apo tejkalojmë. 00:12:43.000 --> 00:12:46.000 Është krejtësisht thelbësore e asaj se kush jemi. 00:12:46.000 --> 00:12:48.000 Sepse, në dallim nga Zoti, 00:12:48.000 --> 00:12:51.000 ne vërtet nuk e dijmë se çfarë po ndodh rreth nesh 00:12:51.000 --> 00:12:54.000 Dhe ndryshe nga të gjitha kafshët e tjera, 00:12:54.000 --> 00:12:58.000 ne jemi të fiksuar pas përpjekjes për ta kuptuar atë. 00:12:58.000 --> 00:13:00.000 Për mua, ky obsesion 00:13:00.000 --> 00:13:02.000 është burimi dhe rrënja 00:13:02.000 --> 00:13:05.000 e gjithë produktivitetit dhe kreativitetit tonë. NOTE Paragraph 00:13:05.000 --> 00:13:08.000 Vitin e kaluar, për arsye të ndryshme, 00:13:08.000 --> 00:13:10.000 kam dëgjuar shumë episode 00:13:10.000 --> 00:13:12.000 në radion publike të emisionit Kjo Jetë Amerikane. 00:13:12.000 --> 00:13:15.000 Dhe kështu po dëgjoja dhe po dëgjoja, 00:13:15.000 --> 00:13:18.000 dhe në një moment, fillova të mendoj 00:13:18.000 --> 00:13:21.000 se të gjitha historitë kishin të bënin me të qenit gabim. 00:13:22.000 --> 00:13:24.000 Dhe mendimi im i parë ishte, 00:13:24.000 --> 00:13:26.000 "E kam humbur. 00:13:26.000 --> 00:13:28.000 Jam bërë një zonjë e çmendur e gabuar. 00:13:28.000 --> 00:13:30.000 Dhe po e imagjinoja kudo," 00:13:30.000 --> 00:13:32.000 që kishte ndodhur. 00:13:32.000 --> 00:13:34.000 Por disa muaj më vonë, 00:13:34.000 --> 00:13:36.000 pata rastin ta intervistoja Ira Glass, prezentuesin e emisionit. 00:13:36.000 --> 00:13:38.000 Dhe ia përmenda këtë atij, 00:13:38.000 --> 00:13:41.000 dhe më tha, "Në të vërtetë, ashtu është. 00:13:41.000 --> 00:13:43.000 Në fakt," thotë ai, 00:13:43.000 --> 00:13:45.000 si staf, ne gjithmonë bëjmë shaka 00:13:45.000 --> 00:13:47.000 me atë se si çdo episod i këtij emisioni 00:13:47.000 --> 00:13:50.000 ka të njejtën tematikë. 00:13:50.000 --> 00:13:52.000 Dhe kjo tematikë është: 00:13:52.000 --> 00:13:55.000 "kam menduar se do të ndodhte një gjë, 00:13:55.000 --> 00:13:58.000 por ndodhi dicka tjetër." 00:13:58.000 --> 00:14:01.000 Dhe puna është se," thotë Ira Glass, "ne kemi nevojë për këtë. 00:14:01.000 --> 00:14:03.000 Ne kemi nevojë për këto momente 00:14:03.000 --> 00:14:05.000 të papritura dhe ndryshime dhe gabime 00:14:05.000 --> 00:14:07.000 në mënyrë që këto histori të kenë sukses. 00:14:07.000 --> 00:14:09.000 "Dhe për të gjithë ne të tjerët, pjesëtarë të audiencës, 00:14:09.000 --> 00:14:12.000 si dëgjues, si lexues, 00:14:12.000 --> 00:14:14.000 ne i pranojmë këto gjëra. 00:14:14.000 --> 00:14:17.000 Ne i duam historitë me komplote, 00:14:17.000 --> 00:14:20.000 dhelpëri, dhe mbarime befasuese. 00:14:20.000 --> 00:14:23.000 Kur është fjala për historitë tona, 00:14:23.000 --> 00:14:26.000 ne na pëlqen të jemi gabim. NOTE Paragraph 00:14:26.000 --> 00:14:28.000 Por, ju e dini, historitë tona janë si kjo 00:14:28.000 --> 00:14:31.000 për shkak se jetët tona janë si kjo. 00:14:31.000 --> 00:14:34.000 Ne mendojmë se një gjë do të ndodhë 00:14:34.000 --> 00:14:37.000 por pastaj ndodh diçka tjetër. 00:14:37.000 --> 00:14:39.000 George Bush mendonte se do ta pushtonte Irakun, 00:14:39.000 --> 00:14:41.000 do të gjente ca armë për shkatërrim masiv, 00:14:41.000 --> 00:14:44.000 do të çlironte popullatën dhe do të sillte demokracinë në Lindjen e Mesme. 00:14:45.000 --> 00:14:47.000 Dhe diçka tjetër ndodhi. 00:14:48.000 --> 00:14:50.000 Dhe Hosni Mubarak 00:14:50.000 --> 00:14:52.000 mendonte se do të ishte diktator i Egjiptit deri në fund të jetës së tij, 00:14:52.000 --> 00:14:54.000 derisa do të plakej apo do të sëmurej 00:14:54.000 --> 00:14:57.000 dhe ta do kalonte pushtetin tek djali i tij. 00:14:57.000 --> 00:15:00.000 Dhe diçka tjetër ndodhi. 00:15:01.000 --> 00:15:03.000 Dhe ndoshta ju keni menduar 00:15:03.000 --> 00:15:05.000 se do të rriteni dhe do të martoheni me dashurinë e shkollës së mesme 00:15:05.000 --> 00:15:08.000 dhe do të ktheheni në vendin e lindjes për të rritur fëmijët tuaj së bashku. 00:15:09.000 --> 00:15:12.000 Dhe diçka tjetër ndodhi. 00:15:12.000 --> 00:15:14.000 Dhe duhet t’ju them 00:15:14.000 --> 00:15:16.000 se unë mendova se po shkruaja një libër 00:15:16.000 --> 00:15:18.000 me një temë të cilën të gjithë e urrejnë 00:15:18.000 --> 00:15:21.000 dhe për një audiencë që kurrë nuk do të materializohej. 00:15:21.000 --> 00:15:23.000 Dhe diçka tjetër ndodhi. NOTE Paragraph 00:15:23.000 --> 00:15:25.000 (Të qeshura) NOTE Paragraph 00:15:25.000 --> 00:15:27.000 Dua të them, kjo është jeta. 00:15:27.000 --> 00:15:29.000 Për të mirë dhe për keq, 00:15:29.000 --> 00:15:32.000 ne gjenerojmë histori të jashtëzakonshme 00:15:32.000 --> 00:15:34.000 për botën rreth nesh, 00:15:34.000 --> 00:15:37.000 dhe pastaj bota kthehet dhe na mahnit. 00:15:40.000 --> 00:15:43.000 Pa ofendime, por e tërë kjo konferencë 00:15:43.000 --> 00:15:45.000 është një monument i jashtëzakonshëm 00:15:45.000 --> 00:15:47.000 për kapacitetin tonë për të bërë gabime. 00:15:47.000 --> 00:15:49.000 Ne sapo kemi kaluar një javë të tërë 00:15:49.000 --> 00:15:51.000 duke folur për inovacione, avancime 00:15:51.000 --> 00:15:53.000 dhe përmirësime, 00:15:53.000 --> 00:15:56.000 por a e dini përse kemi nevojë për të gjitha këto inovacione, 00:15:56.000 --> 00:15:58.000 avancime, dhe përmirësime? 00:15:58.000 --> 00:16:00.000 Sepse gjysma e gjërave 00:16:00.000 --> 00:16:03.000 që janë marramendëse dhe e ndryshojnë botën 00:16:03.000 --> 00:16:05.000 TED 1998 -- 00:16:05.000 --> 00:16:07.000 eh 00:16:07.000 --> 00:16:11.000 (Të qeshura) 00:16:11.000 --> 00:16:13.000 Nuk ndodhi ashtu siç ishte menduar, apo jo. 00:16:13.000 --> 00:16:15.000 (Të qeshura) 00:16:15.000 --> 00:16:18.000 Ku është rraketa ime e nga rripi, Chris? NOTE Paragraph 00:16:18.000 --> 00:16:22.000 (Të qeshura) NOTE Paragraph 00:16:22.000 --> 00:16:27.000 (Duartrokitje) NOTE Paragraph 00:16:27.000 --> 00:16:30.000 Dhe ja ku jemi përsëri. 00:16:30.000 --> 00:16:32.000 Kjo është se si shkon. 00:16:32.000 --> 00:16:34.000 Ne vijmë me një ide tjetër. 00:16:34.000 --> 00:16:37.000 E tregojmë një histori tjetër. 00:16:37.000 --> 00:16:40.000 E mbajmë një konferencë tjetër. 00:16:40.000 --> 00:16:42.000 Tematika e kësaj, 00:16:42.000 --> 00:16:44.000 siç e keni dëgjuar shtatë milion herë, 00:16:44.000 --> 00:16:46.000 është rizbulimi i një mrekullie. 00:16:46.000 --> 00:16:48.000 Dhe për mua, 00:16:48.000 --> 00:16:51.000 në qoftë se ju vërtet doni të rizbuloni një mrekulli, 00:16:51.000 --> 00:16:53.000 ju duhet të bëni një hap jashtë 00:16:53.000 --> 00:16:59.000 asaj hapësire të vogël, të tmerrshme e të qenit githmonë drejtë, 00:16:59.000 --> 00:17:02.000 dhe të shikoni njëri-tjetrin 00:17:02.000 --> 00:17:05.000 dhe të shikoni pafundësinë, 00:17:05.000 --> 00:17:08.000 kompleksitetin dhe misterin 00:17:08.000 --> 00:17:11.000 e universit, 00:17:11.000 --> 00:17:14.000 dhe të jeni në gjendje të thoni, 00:17:14.000 --> 00:17:18.000 "Wow, nuk e di. 00:17:18.000 --> 00:17:20.000 Ndoshta unë jam gabim." NOTE Paragraph 00:17:20.000 --> 00:17:22.000 Faleminderit. NOTE Paragraph 00:17:22.000 --> 00:17:25.000 (Duartrokitje) NOTE Paragraph 00:17:25.000 --> 00:17:27.000 Ju faleminderit. NOTE Paragraph 00:17:27.000 --> 00:17:30.000 (Duartrokitje)