WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:03.000 Het is 1995. 00:00:03.000 --> 00:00:05.000 Ik ben op de universiteit. 00:00:05.000 --> 00:00:08.000 Een vriendin en ik maken een uitstap 00:00:08.000 --> 00:00:10.000 van Providence, Rhode Island 00:00:10.000 --> 00:00:12.000 naar Portland, Oregon. 00:00:12.000 --> 00:00:15.000 We zijn jong en werkloos, 00:00:15.000 --> 00:00:17.000 dus maken we de hele trip via binnenwegen, 00:00:17.000 --> 00:00:19.000 natuurgebieden 00:00:19.000 --> 00:00:22.000 en nationale bossen - 00:00:22.000 --> 00:00:25.000 eigenlijk de langste route die we konden nemen. 00:00:26.000 --> 00:00:29.000 ergens in het midden van Zuid-Dakota, 00:00:29.000 --> 00:00:32.000 kijk ik mijn vriendin aan 00:00:32.000 --> 00:00:34.000 en vraag haar iets 00:00:34.000 --> 00:00:36.000 dat mij al 2.000 mijl 00:00:36.000 --> 00:00:39.000 dwars zit. 00:00:40.000 --> 00:00:44.000 "Wat betekent dat Chinese karakter dat ik steeds langs de kant van de weg zie?" 00:00:47.000 --> 00:00:51.000 Mijn vriendin weet niet waar ik het over heb. 00:00:51.000 --> 00:00:53.000 In de voorste rij zit een meneer 00:00:53.000 --> 00:00:56.000 die een perfecte imitatie geeft van haar verbijsterde blik. 00:00:56.000 --> 00:00:59.000 (Gelach) 00:00:59.000 --> 00:01:01.000 Ik weer: "Je weet wel, 00:01:01.000 --> 00:01:03.000 al die verkeersborden 00:01:03.000 --> 00:01:06.000 met dat Chinese karakter." 00:01:07.000 --> 00:01:10.000 Ze blijft me een paar momenten aankijken, 00:01:10.000 --> 00:01:13.000 en barst dan in lachen uit, 00:01:13.000 --> 00:01:15.000 omdat ze doorheeft waar ik het over heb. 00:01:15.000 --> 00:01:18.000 Dit is het. 00:01:18.000 --> 00:01:24.000 (Gelach) 00:01:24.000 --> 00:01:28.000 Inderdaad, het beroemde Chinese karakter voor een picknickplaats. NOTE Paragraph 00:01:28.000 --> 00:01:30.000 (Gelach) NOTE Paragraph 00:01:30.000 --> 00:01:34.000 Ik heb de afgelopen vijf jaar van mijn leven 00:01:34.000 --> 00:01:36.000 doorgebracht met nadenken over 00:01:36.000 --> 00:01:39.000 situaties als deze - 00:01:39.000 --> 00:01:41.000 waarom we de signalen 00:01:41.000 --> 00:01:43.000 waarom we de signalen 00:01:43.000 --> 00:01:46.000 en hoe we ons gedragen als dat gebeurt, 00:01:46.000 --> 00:01:50.000 en wat dit vertelt over de menselijke natuur. 00:01:50.000 --> 00:01:52.000 Met andere woorden, zoals je Chris hoorde zeggen, 00:01:52.000 --> 00:01:54.000 heb ik de afgelopen vijf jaar doorgebracht 00:01:54.000 --> 00:01:57.000 met denken over verkeerd zijn. 00:01:57.000 --> 00:02:00.000 Dit kan een vreemde carrièrekeuze lijken, 00:02:00.000 --> 00:02:03.000 maar ze heeft tenminste één groot voordeel: 00:02:03.000 --> 00:02:05.000 geen jobconcurrentie. 00:02:05.000 --> 00:02:07.000 (Gelach) 00:02:07.000 --> 00:02:10.000 In feite doen de meesten van ons alles 00:02:10.000 --> 00:02:13.000 om te vermijden te denken over fouten maken, of op zijn minst 00:02:13.000 --> 00:02:15.000 om te voorkomen dat we moeten denken 00:02:15.000 --> 00:02:17.000 aan de mogelijkheid dat we zelf fout zijn. 00:02:17.000 --> 00:02:19.000 We doen het wel in het abstracte. 00:02:19.000 --> 00:02:21.000 We weten dat iedereen in deze kamer fouten maakt. 00:02:22.000 --> 00:02:25.000 De menselijke soort, in het algemeen, is feilbaar - oke prima. NOTE Paragraph 00:02:26.000 --> 00:02:29.000 Maar wanneer het over mezelf gaat, 00:02:29.000 --> 00:02:31.000 over al mijn geliefde overtuigingen, 00:02:31.000 --> 00:02:34.000 hier in de tegenwoordige tijd, 00:02:34.000 --> 00:02:38.000 dan vliegt opeens deze abstracte waardering 00:02:38.000 --> 00:02:41.000 van feilbaarheid het raam uit - 00:02:41.000 --> 00:02:44.000 en kan ik eigenlijk niets bedenken waar ik verkeerd over ben. 00:02:45.000 --> 00:02:48.000 En dat komt omdat we in de tegenwoordige tijd leven. 00:02:48.000 --> 00:02:51.000 We gaan naar bijeenkomsten in de tegenwoordige tijd; 00:02:51.000 --> 00:02:53.000 we gaan op familievakantie in de tegenwoordige tijd; 00:02:53.000 --> 00:02:57.000 we gaan naar de stembus en stemmen in de tegenwoordige tijd. 00:02:57.000 --> 00:03:00.000 We reizen in feite door het leven, 00:03:00.000 --> 00:03:02.000 gevangen in deze kleine bel van het gevoel 00:03:02.000 --> 00:03:05.000 over alles gelijk te hebben. NOTE Paragraph 00:03:06.000 --> 00:03:08.000 Ik denk dat dit een probleem is. 00:03:08.000 --> 00:03:11.000 Ik denk dat het een probleem is voor ieder van ons als individu, 00:03:11.000 --> 00:03:14.000 in ons persoonlijke en professionele leven, 00:03:14.000 --> 00:03:17.000 en ik denk dat het een collectief cultureel probleem is. 00:03:17.000 --> 00:03:19.000 Wat ik vandaag wil doen is in de eerste plaats 00:03:19.000 --> 00:03:22.000 praten over waarom we vast komen te zitten 00:03:22.000 --> 00:03:24.000 in dit gevoel van gelijk te hebben. 00:03:24.000 --> 00:03:27.000 Ten tweede, waarom het zo'n probleem is. 00:03:27.000 --> 00:03:29.000 Tenslotte wil ik jullie overtuigen 00:03:29.000 --> 00:03:31.000 dat het mogelijk is 00:03:31.000 --> 00:03:33.000 dat gevoel kwijt te raken, 00:03:33.000 --> 00:03:35.000 en dat, als je dat kunt doen, 00:03:35.000 --> 00:03:37.000 het de grootste morele, intellectuele en creatieve 00:03:37.000 --> 00:03:40.000 sprong voorwaarts is die je kunt maken. NOTE Paragraph 00:03:42.000 --> 00:03:44.000 Waarom komen we vast te zitten 00:03:44.000 --> 00:03:46.000 in dit gevoel van gelijk hebben? 00:03:46.000 --> 00:03:49.000 Een reden heeft eigenlijk te maken met een gevoel van verkeerd zijn. 00:03:49.000 --> 00:03:51.000 Laat me jullie iets vragen - 00:03:51.000 --> 00:03:55.000 laat me jullie iets vragen omdat je hier bent: 00:03:55.000 --> 00:03:58.000 Hoe voelt het - emotioneel - 00:03:58.000 --> 00:04:01.000 hoe voelt het aan het bij het verkeerde eind te hebben? 00:04:01.000 --> 00:04:04.000 Verschrikkelijk. Duimen omlaag. 00:04:04.000 --> 00:04:06.000 Gênant. Oke, prachtig, goed. 00:04:06.000 --> 00:04:08.000 Gênant. Oke, prachtig, goed. 00:04:08.000 --> 00:04:11.000 dank je wel, dit zijn goede antwoorden, 00:04:11.000 --> 00:04:14.000 maar het zijn antwoorden op een andere vraag. 00:04:14.000 --> 00:04:16.000 Jullie beantwoorden de vraag: 00:04:16.000 --> 00:04:19.000 "Hoe voelt het aan om te beseffen dat je verkeerd bent?" 00:04:19.000 --> 00:04:23.000 (Gelach) 00:04:23.000 --> 00:04:26.000 Beseffen dat je het mis hebt kan zo aanvoelen? 00:04:26.000 --> 00:04:29.000 Ik bedoel, het kan verpletterend zijn, maar ook revelerend, 00:04:29.000 --> 00:04:31.000 het kan zelfs heel grappig zijn, 00:04:31.000 --> 00:04:34.000 zoals mijn stomme Chinese-karakterfout. 00:04:34.000 --> 00:04:37.000 Maar alleen maar verkeerd zitten 00:04:37.000 --> 00:04:39.000 daar merk je niets van. NOTE Paragraph 00:04:39.000 --> 00:04:42.000 Ik geef je een analogie. 00:04:42.000 --> 00:04:44.000 Herinner je je nog die Loony Tunes cartoon 00:04:44.000 --> 00:04:46.000 waar die zielige coyote 00:04:46.000 --> 00:04:48.000 een roadrunner achterna zat maar hem nooit kon vangen? 00:04:48.000 --> 00:04:51.000 In vrijwel elke aflevering van deze cartoon, 00:04:51.000 --> 00:04:53.000 is er een moment waar de coyote de roadrunner najaagt 00:04:53.000 --> 00:04:55.000 en de roadrunner van een klif af loopt. 00:04:55.000 --> 00:04:58.000 Niks aan de hand, hij is een vogel, hij kan vliegen. 00:04:58.000 --> 00:05:02.000 Maar de coyote loopt achter hem aan van de klif. 00:05:02.000 --> 00:05:04.000 En het grappige is - 00:05:04.000 --> 00:05:06.000 tenminste als je zes jaar oud bent - 00:05:06.000 --> 00:05:08.000 dat het de coyote ook lukt. 00:05:08.000 --> 00:05:10.000 Hij blijft doorlopen - 00:05:10.000 --> 00:05:12.000 tot op het moment dat hij naar beneden kijkt 00:05:12.000 --> 00:05:15.000 en zich realiseert dat hij midden in de lucht hangt. 00:05:15.000 --> 00:05:18.000 Dan pas valt hij. 00:05:19.000 --> 00:05:21.000 Als we over iets verkeerd zitten - 00:05:21.000 --> 00:05:24.000 niet wanneer we het beseffen, maar daarvoor - 00:05:24.000 --> 00:05:27.000 zijn we als die coyote 00:05:27.000 --> 00:05:30.000 nadat hij van de klif is gelopen en voordat hij naar beneden kijkt. 00:05:31.000 --> 00:05:34.000 We zijn al verkeerd, 00:05:34.000 --> 00:05:36.000 we zitten al in de problemen, maar het voelt 00:05:36.000 --> 00:05:39.000 alsof we nog vaste grond onder de voeten hebben. 00:05:40.000 --> 00:05:43.000 Ik zou eigenlijk iets wat ik zojuist zei moeten rechtzetten. 00:05:43.000 --> 00:05:46.000 Fout zitten gaat vergezeld van een gevoel; 00:05:46.000 --> 00:05:49.000 een gevoel van het juist te hebben. NOTE Paragraph 00:05:49.000 --> 00:05:52.000 (Gelach) NOTE Paragraph 00:05:52.000 --> 00:05:55.000 Dit is een reden, een structurele reden, 00:05:55.000 --> 00:05:57.000 waarom we vast komen te zitten in dit gevoel van juistheid. 00:05:57.000 --> 00:05:59.000 Ik noem dit foutblindheid. 00:05:59.000 --> 00:06:01.000 Meestal hebben we geen 00:06:01.000 --> 00:06:04.000 enkele vorm van interne aanwijzing 00:06:04.000 --> 00:06:06.000 om ons te laten weten dat we over iets verkeerd zijn, 00:06:06.000 --> 00:06:09.000 totdat het te laat is. 00:06:09.000 --> 00:06:12.000 Maar er is nog een tweede reden dat we vast komen te zitten in dit gevoel - 00:06:12.000 --> 00:06:14.000 en die is cultureel. 00:06:15.000 --> 00:06:18.000 Denk even terug aan de basisschool. 00:06:18.000 --> 00:06:20.000 Je zit in de klas, 00:06:20.000 --> 00:06:23.000 je leraar geeft toetsen terug, 00:06:23.000 --> 00:06:25.000 en een ervan ziet er zo uit. 00:06:25.000 --> 00:06:27.000 Dit is niet van mij, tussen haakjes. 00:06:27.000 --> 00:06:29.000 (Gelach) 00:06:29.000 --> 00:06:32.000 Daar ben je op de lagere school, 00:06:32.000 --> 00:06:34.000 en je weet precies wat te denken 00:06:34.000 --> 00:06:37.000 over de jongen die dit papier terugkreeg. 00:06:37.000 --> 00:06:40.000 Het is de domme jongen, het lastpak, 00:06:40.000 --> 00:06:43.000 Het is de domme jongen, het lastpak, degene die zijn huiswerk nooit maakt. 00:06:43.000 --> 00:06:46.000 Dus tegen de tijd dat je negen jaar oud bent, 00:06:46.000 --> 00:06:48.000 heb je in de eerste plaats al geleerd, 00:06:48.000 --> 00:06:50.000 dat mensen die dingen verkeerd doen 00:06:50.000 --> 00:06:53.000 lui en onverantwoordelijke sukkels zijn - 00:06:53.000 --> 00:06:55.000 en ten tweede, 00:06:55.000 --> 00:06:57.000 dat de manier om te slagen in het leven 00:06:57.000 --> 00:07:00.000 erin bestaat om nooit fouten te maken. NOTE Paragraph 00:07:01.000 --> 00:07:05.000 We onthouden deze slechte lessen echt heel goed. 00:07:06.000 --> 00:07:08.000 Velen van ons - 00:07:08.000 --> 00:07:12.000 en ik vermoed, vooral veel van ons in deze zaal - 00:07:12.000 --> 00:07:14.000 gaan daardoor 00:07:14.000 --> 00:07:16.000 perfecte kleine A-studenten, 00:07:16.000 --> 00:07:19.000 perfectionisten, overpresteerders worden. 00:07:19.000 --> 00:07:21.000 OK, 00:07:21.000 --> 00:07:25.000 de heer directeur, astrofysicus, ultra-marathonloper? 00:07:25.000 --> 00:07:32.000 (Gelach) 00:07:32.000 --> 00:07:36.000 Jullie zijn helemaal directeurs, astrofysici, ultra-marathonlopers, zo blijkt. 00:07:36.000 --> 00:07:38.000 Oke, dus prima. 00:07:38.000 --> 00:07:41.000 Behalve dat we in paniek raken bij de idee 00:07:41.000 --> 00:07:43.000 dat we ernaast kunnen zitten. 00:07:43.000 --> 00:07:46.000 Want in deze optiek 00:07:46.000 --> 00:07:48.000 betekent het mis hebben 00:07:48.000 --> 00:07:51.000 dat er iets mis is met ons. 00:07:51.000 --> 00:07:53.000 Dus we staan erop dat we gelijk hebben, 00:07:53.000 --> 00:07:55.000 want het maakt dat we ons slim, verantwoordelijk, 00:07:55.000 --> 00:07:58.000 deugdzaam en veilig voelen. NOTE Paragraph 00:07:59.000 --> 00:08:01.000 Laat me je een verhaal vertellen. 00:08:01.000 --> 00:08:03.000 Een paar jaar geleden, komt een vrouw voor een operatie 00:08:03.000 --> 00:08:06.000 naar het Beth Israel Deaconess medisch centrum. 00:08:06.000 --> 00:08:08.000 Beth Israel is in Boston. 00:08:08.000 --> 00:08:10.000 Het is het academisch ziekenhuis van Harvard - 00:08:10.000 --> 00:08:12.000 een van de beste ziekenhuizen in het land. 00:08:12.000 --> 00:08:15.000 Deze vrouw komt binnen en wordt naar de operatiekamer gebracht. 00:08:15.000 --> 00:08:17.000 Ze wordt verdoofd en de chirurg doet zijn werk - 00:08:17.000 --> 00:08:20.000 naait haar weer dicht en stuurt haar naar de verkoeverkamer. 00:08:20.000 --> 00:08:23.000 Alles lijkt prima te zijn gegaan. 00:08:23.000 --> 00:08:26.000 Ze wordt wakker, kijkt naar zichzelf 00:08:26.000 --> 00:08:30.000 en zegt: "Waarom zit de verkeerde kant van mijn lichaam in het verband?" 00:08:30.000 --> 00:08:33.000 Nou, de verkeerde kant van haar lichaam zit in verband 00:08:33.000 --> 00:08:35.000 omdat de chirurg een grote operatie 00:08:35.000 --> 00:08:38.000 op haar linkerbeen in plaats van haar rechter heeft uitgevoerd. 00:08:39.000 --> 00:08:42.000 Toen de vice-president voor de kwaliteit van de gezondheidszorg in het Beth Israel 00:08:42.000 --> 00:08:45.000 over dit incident sprak, 00:08:45.000 --> 00:08:48.000 zei hij iets heel interessants: 00:08:48.000 --> 00:08:51.000 "Om wat voor reden dan ook 00:08:51.000 --> 00:08:53.000 voelde de chirurg gewoon 00:08:53.000 --> 00:08:55.000 dat hij aan de juiste kant van de patiënt stond." 00:08:55.000 --> 00:08:58.000 (Gelach) 00:09:00.000 --> 00:09:02.000 De les van dit verhaal 00:09:02.000 --> 00:09:05.000 is dat te veel vertrouwen in het gevoel 00:09:05.000 --> 00:09:08.000 aan de juiste kant van iets te staan 00:09:08.000 --> 00:09:11.000 zeer gevaarlijk kan zijn. NOTE Paragraph 00:09:11.000 --> 00:09:14.000 Dit gevoel van juistheid 00:09:14.000 --> 00:09:16.000 dat we allen zo vaak ervaren 00:09:16.000 --> 00:09:18.000 is geen betrouwbare gids van 00:09:18.000 --> 00:09:21.000 wat er werkelijk gaande is in de buitenwereld. 00:09:21.000 --> 00:09:23.000 Als we op basis hiervan ons handelen bepalen 00:09:23.000 --> 00:09:27.000 en we vergeten de mogelijkheid dat we er wel eens naast kunnen zitten, 00:09:27.000 --> 00:09:29.000 dan gaan we dingen doen 00:09:29.000 --> 00:09:33.000 zoals 200 miljoen liter olie in de Golf van Mexico dumpen 00:09:33.000 --> 00:09:36.000 of de wereldeconomie torpederen. 00:09:37.000 --> 00:09:40.000 Dit is een enorm praktisch probleem. 00:09:40.000 --> 00:09:43.000 Maar het is ook een enorm maatschappelijk probleem. NOTE Paragraph 00:09:43.000 --> 00:09:47.000 Denk even na over wat het betekent om te voelen dat je gelijk hebt. 00:09:47.000 --> 00:09:49.000 Het betekent dat je denkt dat je overtuigingen 00:09:49.000 --> 00:09:52.000 gewoon perfect stroken met de werkelijkheid. 00:09:52.000 --> 00:09:54.000 Als je dat gevoel hebt 00:09:54.000 --> 00:09:56.000 moet je wel een probleem oplossen. 00:09:56.000 --> 00:09:58.000 Hoe ga je uitleggen 00:09:58.000 --> 00:10:01.000 waarom er zoveel mensen zijn die het oneens zijn met jou? 00:10:01.000 --> 00:10:04.000 Het blijkt dat de meesten van ons dat uitleggen 00:10:04.000 --> 00:10:07.000 door een beroep te doen op een reeks ongelukkige veronderstellingen. 00:10:08.000 --> 00:10:11.000 Het eerste wat we meestal doen als iemand het niet met ons eens is, 00:10:11.000 --> 00:10:14.000 is dat we gewoon aannemen dat ze onwetend zijn. 00:10:14.000 --> 00:10:16.000 Zij hebben geen toegang tot dezelfde informatie als wij 00:10:16.000 --> 00:10:19.000 en dat als we ruimhartig die informatie met hen delen, 00:10:19.000 --> 00:10:22.000 ze het licht gaan zien en overlopen naar ons team. 00:10:22.000 --> 00:10:25.000 Als dat niet werkt, 00:10:25.000 --> 00:10:27.000 wanneer blijkt dat die mensen allemaal over dezelfde feiten als wij beschikken 00:10:27.000 --> 00:10:29.000 en ze het nog steeds niet met ons eens zijn, 00:10:29.000 --> 00:10:31.000 gaan we over naar een tweede veronderstelling: 00:10:31.000 --> 00:10:33.000 het zijn idioten. 00:10:33.000 --> 00:10:35.000 (Gelach) 00:10:35.000 --> 00:10:37.000 Ze hebben allemaal de juiste stukjes van de puzzel, 00:10:37.000 --> 00:10:40.000 en toch zijn ze te debiel om ze correct in elkaar te passen. 00:10:40.000 --> 00:10:42.000 Als dat niet werkt, 00:10:42.000 --> 00:10:45.000 als blijkt dat mensen die het niet met ons eens zijn 00:10:45.000 --> 00:10:47.000 en allemaal over dezelfde feiten als wij beschikken 00:10:47.000 --> 00:10:50.000 en ze eigenlijk best slim zijn, 00:10:50.000 --> 00:10:53.000 gaan we over naar een derde veronderstelling: 00:10:53.000 --> 00:10:56.000 zij kennen de waarheid, 00:10:56.000 --> 00:10:58.000 maar vervormen die bewust 00:10:58.000 --> 00:11:01.000 voor hun eigen kwaadaardige doeleinden. 00:11:02.000 --> 00:11:04.000 Dit is een ramp. NOTE Paragraph 00:11:04.000 --> 00:11:07.000 Deze gehechtheid aan ons eigen gelijk 00:11:07.000 --> 00:11:09.000 weerhoudt ons van het voorkomen van fouten 00:11:09.000 --> 00:11:11.000 wanneer dat absoluut nodig is 00:11:11.000 --> 00:11:14.000 en maakt dat we op een verschrikkelijke manier met elkaar omgaan. 00:11:15.000 --> 00:11:17.000 Voor mij is het meest verbijsterende 00:11:17.000 --> 00:11:20.000 en tragische hieraan 00:11:20.000 --> 00:11:24.000 dat het voorbij gaat aan wat het betekent mens te zijn. 00:11:24.000 --> 00:11:26.000 Het is alsof we ons willen voorstellen 00:11:26.000 --> 00:11:29.000 dat onze geesten net perfect doorschijnende vensters zijn 00:11:29.000 --> 00:11:31.000 waardoor we op een objectieve manier naar de wereld 00:11:31.000 --> 00:11:34.000 kijken en hem beschrijven zoals die zich ontvouwt. 00:11:34.000 --> 00:11:36.000 En we willen dat iedereen uit hetzelfde venster kijkt 00:11:36.000 --> 00:11:38.000 en precies hetzelfde ziet. 00:11:38.000 --> 00:11:40.000 Dat is niet zo, 00:11:40.000 --> 00:11:43.000 en als het wel zo zou zijn zou het leven ongelooflijk saai zijn. 00:11:43.000 --> 00:11:46.000 Het wonder van je geest 00:11:46.000 --> 00:11:49.000 is niet zo dat je de wereld ziet zoals hij is. 00:11:50.000 --> 00:11:53.000 Het is dat je de wereld kan zien zoals hij niet is. 00:11:54.000 --> 00:11:56.000 We kunnen ons het verleden herinneren, 00:11:56.000 --> 00:11:59.000 we kunnen nadenken over de toekomst 00:11:59.000 --> 00:12:01.000 en we kunnen ons voorstellen hoe het is 00:12:01.000 --> 00:12:04.000 iemand anders op een andere plaats te zijn. 00:12:04.000 --> 00:12:06.000 We doen dit allemaal een beetje anders, 00:12:06.000 --> 00:12:08.000 dat is waarom we allemaal kunnen omhoog kijken naar dezelfde sterrenhemel 00:12:08.000 --> 00:12:10.000 en dit zien 00:12:10.000 --> 00:12:12.000 en ook dit 00:12:12.000 --> 00:12:15.000 en ook dit. 00:12:15.000 --> 00:12:18.000 En ja, dat is ook de reden waarom we er vaak naast zitten. NOTE Paragraph 00:12:19.000 --> 00:12:21.000 1.200 jaar vóór Descartes zijn beroemde uitspraak 00:12:21.000 --> 00:12:23.000 "Ik denk dus ik ben" deed 00:12:23.000 --> 00:12:25.000 schreef Sint Augustinus 00:12:25.000 --> 00:12:28.000 "Fallor ergo sum" - 00:12:28.000 --> 00:12:32.000 "Ik dwaal dus ik ben." 00:12:32.000 --> 00:12:34.000 Augustinus begreep 00:12:34.000 --> 00:12:36.000 dat onze capaciteit om het te verknallen, 00:12:36.000 --> 00:12:38.000 niet alleen maar een pijnlijk gebrek 00:12:38.000 --> 00:12:40.000 van het menselijk systeem is, 00:12:40.000 --> 00:12:43.000 iets dat uit te roeien of te overwinnen valt. 00:12:43.000 --> 00:12:46.000 Het ligt aan de basis van onze eigenheid. 00:12:46.000 --> 00:12:48.000 Omdat we, in tegenstelling tot God, 00:12:48.000 --> 00:12:51.000 niet echt weten wat er aan de hand is. 00:12:51.000 --> 00:12:54.000 En in tegenstelling tot alle andere dieren, 00:12:54.000 --> 00:12:58.000 zijn we geobsedeerd door het proberen te begrijpen. 00:12:58.000 --> 00:13:00.000 Voor mij is deze obsessie 00:13:00.000 --> 00:13:02.000 de bron en de wortel 00:13:02.000 --> 00:13:05.000 van al onze productiviteit en creativiteit. NOTE Paragraph 00:13:05.000 --> 00:13:08.000 Vorig jaar was ik om allerlei redenen 00:13:08.000 --> 00:13:10.000 aan het luisteren naar een heleboel afleveringen 00:13:10.000 --> 00:13:12.000 van de show van de openbare radio This American Life. 00:13:12.000 --> 00:13:15.000 Al luisterend 00:13:15.000 --> 00:13:18.000 kreeg ik het gevoel 00:13:18.000 --> 00:13:21.000 dat alle verhalen gingen over verkeerd zijn. 00:13:22.000 --> 00:13:24.000 Mijn eerste gedachte was: 00:13:24.000 --> 00:13:26.000 "Ik ben het kwijt. 00:13:26.000 --> 00:13:28.000 Ik ben de gekke onjuistheidsdame geworden. 00:13:28.000 --> 00:13:30.000 Ik zie het overal." 00:13:30.000 --> 00:13:32.000 Wat overigens ook zo is. 00:13:32.000 --> 00:13:34.000 Maar een paar maanden later kreeg ik de gelegenheid 00:13:34.000 --> 00:13:36.000 om Ira Glass, de gastheer van de show, te interviewen. 00:13:36.000 --> 00:13:38.000 Ik vertelde hem dit, 00:13:38.000 --> 00:13:41.000 en hij zei: "Nee eigenlijk is dat waar. 00:13:41.000 --> 00:13:43.000 en hij zei: "Nee eigenlijk is dat waar. 00:13:43.000 --> 00:13:45.000 Als team zorgen wij dat voor de grap 00:13:45.000 --> 00:13:47.000 elke aflevering van onze show 00:13:47.000 --> 00:13:50.000 hetzelfde verborgen thema bevat. 00:13:50.000 --> 00:13:52.000 En dat verborgen thema is: 00:13:52.000 --> 00:13:55.000 'Ik dacht dat dit zou gaan gebeuren 00:13:55.000 --> 00:13:58.000 en in plaats daarvan gebeurde er iets anders.' 00:13:58.000 --> 00:14:01.000 "Feit is", zegt Ira Glass, "dat we dit nodig hebben. 00:14:01.000 --> 00:14:03.000 We hebben deze momenten 00:14:03.000 --> 00:14:05.000 van verbazing, omkering en onjuistheid nodig 00:14:05.000 --> 00:14:07.000 om deze verhalen te laten werken." 00:14:07.000 --> 00:14:09.000 En de rest van ons, leden van het publiek, 00:14:09.000 --> 00:14:12.000 luisteraars, lezers, 00:14:12.000 --> 00:14:14.000 slikken dit als zoete koek. 00:14:14.000 --> 00:14:17.000 We houden van dingen als onverwachte plotwendingen, 00:14:17.000 --> 00:14:20.000 op het verkeerde been zetten en verrassende finales. 00:14:20.000 --> 00:14:23.000 Als het gaat om onze verhalen, 00:14:23.000 --> 00:14:26.000 houden we ervan het bij het verkeerde eind te hebben. NOTE Paragraph 00:14:26.000 --> 00:14:28.000 Maar, weet je, onze verhalen zijn zo 00:14:28.000 --> 00:14:31.000 omdat onze levens zo zijn. 00:14:31.000 --> 00:14:34.000 We denken dat dit ding gaat gebeuren 00:14:34.000 --> 00:14:37.000 en er gebeurt iets anders in de plaats. 00:14:37.000 --> 00:14:39.000 George Bush dacht, toen hij Irak ging binnenvallen, 00:14:39.000 --> 00:14:41.000 een hoop massavernietigingswapens te vinden, 00:14:41.000 --> 00:14:44.000 de mensen te bevrijden en de democratie naar het Midden-Oosten te brengen. 00:14:45.000 --> 00:14:47.000 In plaats daarvan gebeurde er iets anders. 00:14:48.000 --> 00:14:50.000 Hosni Moebarak dacht dictator van Egypte 00:14:50.000 --> 00:14:52.000 te blijven voor de rest van zijn leven, 00:14:52.000 --> 00:14:54.000 totdat hij te oud of te ziek zou worden 00:14:54.000 --> 00:14:57.000 en de teugels van de macht aan zijn zoon kon doorgeven. 00:14:57.000 --> 00:15:00.000 In plaats daarvan gebeurde er iets anders. 00:15:01.000 --> 00:15:03.000 Misschien dacht je ooit 00:15:03.000 --> 00:15:05.000 op te groeien en te trouwen met je liefje van de middelbare school, 00:15:05.000 --> 00:15:08.000 opnieuw te verhuizen naar je geboortestad en samen een stel kinderen groot te brengen. 00:15:09.000 --> 00:15:12.000 In plaats daarvan gebeurde er iets anders. 00:15:12.000 --> 00:15:14.000 En ik moet jullie zeggen dat ik dacht dat ik 00:15:14.000 --> 00:15:16.000 een ongelooflijk saai boek aan het schrijven was 00:15:16.000 --> 00:15:18.000 over een onderwerp dat iedereen haat 00:15:18.000 --> 00:15:21.000 voor een publiek dat er nooit zou zijn. 00:15:21.000 --> 00:15:23.000 In plaats daarvan gebeurde er iets anders. NOTE Paragraph 00:15:23.000 --> 00:15:25.000 (Gelach) NOTE Paragraph 00:15:25.000 --> 00:15:27.000 Ik bedoel, dit is het leven. 00:15:27.000 --> 00:15:29.000 Voor goed en voor kwaad 00:15:29.000 --> 00:15:32.000 verzinnen we deze ongelooflijke verhalen 00:15:32.000 --> 00:15:34.000 over de wereld om ons heen, 00:15:34.000 --> 00:15:37.000 en dan doet de wereld iets anders en verbaast ons. 00:15:40.000 --> 00:15:43.000 Ik wil hier niemand voor het hoofd stoten maar deze conferentie 00:15:43.000 --> 00:15:45.000 is een ongelooflijk monument 00:15:45.000 --> 00:15:47.000 voor ons vermogen om dingen verkeerd te doen. 00:15:47.000 --> 00:15:49.000 We hebben net een hele week doorgebracht met 00:15:49.000 --> 00:15:51.000 praten over innovaties, ontwikkelingen 00:15:51.000 --> 00:15:53.000 en verbeteringen, 00:15:53.000 --> 00:15:56.000 maar weet je waarom we allemaal van die innovaties, 00:15:56.000 --> 00:15:58.000 ontwikkelingen en verbeteringen nodig hebben? 00:15:58.000 --> 00:16:00.000 Omdat de helft van de spullen 00:16:00.000 --> 00:16:03.000 van de meest verbijsterende en de wereldveranderende - 00:16:03.000 --> 00:16:05.000 TED 1998 - 00:16:05.000 --> 00:16:07.000 eh. 00:16:07.000 --> 00:16:11.000 (Gelach) 00:16:11.000 --> 00:16:13.000 Ze werkten niet echt, hè? 00:16:13.000 --> 00:16:15.000 (Gelach) 00:16:15.000 --> 00:16:18.000 Waar is mijn jetpack, Chris? NOTE Paragraph 00:16:18.000 --> 00:16:22.000 (Gelach) NOTE Paragraph 00:16:22.000 --> 00:16:27.000 (Applaus) NOTE Paragraph 00:16:27.000 --> 00:16:30.000 Dus hier zijn we weer. 00:16:30.000 --> 00:16:32.000 Zo gaat dat. 00:16:32.000 --> 00:16:34.000 Wij komen met een ander idee. 00:16:34.000 --> 00:16:37.000 We vertellen een ander verhaal. 00:16:37.000 --> 00:16:40.000 We houden een andere conferentie. 00:16:40.000 --> 00:16:42.000 Het thema van deze, 00:16:42.000 --> 00:16:44.000 zoals jullie nu zo'n zeven miljoen keer hebben gehoord, 00:16:44.000 --> 00:16:46.000 is de herontdekking van de verwondering. 00:16:46.000 --> 00:16:48.000 Voor mij moet je, 00:16:48.000 --> 00:16:51.000 als je echt de verwondering wil herontdekken, 00:16:51.000 --> 00:16:53.000 een stap buiten die kleine, 00:16:53.000 --> 00:16:59.000 doodsbange ruimte van juistheid durven zetten, 00:16:59.000 --> 00:17:02.000 elkaar aankijken 00:17:02.000 --> 00:17:05.000 en kijken naar de uitgestrektheid, 00:17:05.000 --> 00:17:08.000 de complexiteit en het mysterie 00:17:08.000 --> 00:17:11.000 van het heelal 00:17:11.000 --> 00:17:14.000 en kunnen zeggen, 00:17:14.000 --> 00:17:18.000 "Wow, ik weet het niet. 00:17:18.000 --> 00:17:20.000 Misschien ben ik verkeerd." NOTE Paragraph 00:17:20.000 --> 00:17:22.000 Dank je. NOTE Paragraph 00:17:22.000 --> 00:17:25.000 (Applaus) NOTE Paragraph 00:17:25.000 --> 00:17:27.000 Dank je wel jongens. NOTE Paragraph 00:17:27.000 --> 00:17:30.000 (Applaus)