WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:03.000
1995 წელია

00:00:03.000 --> 00:00:05.000
მე უნივერსიტეტში ვსწავლობ

00:00:05.000 --> 00:00:08.000
და დაქალთან ერთად ვმოგზაურობ

00:00:08.000 --> 00:00:10.000
პროვიდენსიდან (როდ აილენდის შტატი)

00:00:10.000 --> 00:00:12.000
პორტლენდში (ორეგონის შტატი) მივდივართ.

00:00:12.000 --> 00:00:15.000
ხომ იცით... ახალგაზრდები ვართ, დაუსაქმებლები

00:00:15.000 --> 00:00:17.000
და ყველაფერს ვაკეთებთ ჩვენს გზაზე,

00:00:17.000 --> 00:00:19.000
გავდივართ ეროვნული პარკებით

00:00:19.000 --> 00:00:22.000
და ტყეებით.

00:00:22.000 --> 00:00:25.000
მოკლედ, ყველაზე გრძელი გზით მივდივართ, რაც ალბათ შეიძლება, რომ აირჩიო.

00:00:26.000 --> 00:00:29.000
და სადღაც შუაგულ სამხრეთ დაკოტაში,

00:00:29.000 --> 00:00:32.000
მივუბრუნდი ჩემს მეგობარს

00:00:32.000 --> 00:00:34.000
და ვუსვამ კითხვას,

00:00:34.000 --> 00:00:36.000
რომელიც

00:00:36.000 --> 00:00:39.000
2 000 მილის მანძილზე მაწუხებდა.

00:00:40.000 --> 00:00:44.000
„რას უნდა ნიშნავდეს ის ჩინური იეროგლიფი, ყველგან რომ ვხედავ გზებზე?“

00:00:47.000 --> 00:00:51.000
ჩემი მეგობარი გაკვირვებული მიყურებს.

00:00:51.000 --> 00:00:53.000
ახლა წინა რიგში ჯენტლმენი

00:00:53.000 --> 00:00:56.000
ზუსტ იმიტაციას აკეთებს ამ გამომეტყველებისა.

00:00:56.000 --> 00:00:59.000
(სიცილი)

00:00:59.000 --> 00:01:01.000
და მე ისევ ვეუბნები, „აი ხო იცი,

00:01:01.000 --> 00:01:03.000
ის ნიშნები, ყველგან, რომ გვხვდება,

00:01:03.000 --> 00:01:06.000
ზედ ჩინური იეროგლიფით“

00:01:07.000 --> 00:01:10.000
რამდენიმე წუთი მაკვირდება

00:01:10.000 --> 00:01:13.000
და მერე კვდება სიცილით,

00:01:13.000 --> 00:01:15.000
რადგან ხვდება რას ვგულისხმობდი.

00:01:15.000 --> 00:01:18.000
და აი რაზე ვეკითხებოდი.

00:01:18.000 --> 00:01:24.000
(სიცილი)

00:01:24.000 --> 00:01:28.000
დიახ, ცნობილი ჩინური იეროგლიფი საპიკნიკე სივრცის აღსანიშნავად.

NOTE Paragraph

00:01:28.000 --> 00:01:30.000
(სიცილი)

NOTE Paragraph

00:01:30.000 --> 00:01:34.000
ჩემი ცხოვრების ბოლო ხუთი წელი

00:01:34.000 --> 00:01:36.000
გავატარე სწორედ ამგვარ სიტუაციებზე ფიქრში.

00:01:36.000 --> 00:01:39.000
სწორედ ესეთებზე

00:01:39.000 --> 00:01:41.000
რატომ არის, რომ ხანდახან არასწორად აღვიქვამთ

00:01:41.000 --> 00:01:43.000
ნიშნებს ჩვენს გარშემო?

00:01:43.000 --> 00:01:46.000
როგორ ვიქცევით, როდესაც ესე ხდება?

00:01:46.000 --> 00:01:50.000
რას გვეუბნება ყველაფერი ეს ადამიანურ ბუნებაზე ?

00:01:50.000 --> 00:01:52.000
სხვა სიტყვებით, რომ ვთქვა

00:01:52.000 --> 00:01:54.000
ბოლო ხუთი წელი გავატარე იმაზე ფიქრში

00:01:54.000 --> 00:01:57.000
თუ რას ნიშნავს, ცდებოდე.

00:01:57.000 --> 00:02:00.000
შეიძლება იფიქროთ, რომ ეს უცანაური არჩევანია კარიერაში წინსვლისთვის.

00:02:00.000 --> 00:02:03.000
მაგრამ ერთი დიდი უპირატესობა აქვს,

00:02:03.000 --> 00:02:05.000
არანაირი კონკურენცია არ არის სამსახურებზე.

00:02:05.000 --> 00:02:07.000
(სიცილი)

00:02:07.000 --> 00:02:10.000
უმრავლესობა ჩვენთაგანი აკეთებს ყველაფერს,

00:02:10.000 --> 00:02:13.000
რომ თავი აარიდოს ცდომაზე ფიქრს,

00:02:13.000 --> 00:02:15.000
თუ არა და სულ ცოტა აარიდოს თავი იმაზე ფიქრს,

00:02:15.000 --> 00:02:17.000
რომ ჩვენ თავად ვცდებით.

00:02:17.000 --> 00:02:19.000
აბსტრაქტულად ჩვენ გვესმის,

00:02:19.000 --> 00:02:21.000
რომ ყველა ამ ოთახში მყოფი უშვებს შეცდომებს,

00:02:22.000 --> 00:02:25.000
რომ ადამიანები... ზოგადად არ არიან უშეცდომონი - კარგი, გასაგებია.

NOTE Paragraph

00:02:26.000 --> 00:02:29.000
მაგრამ, როდესაც საქმე მე მეხება, აქ და აი ახლა

00:02:29.000 --> 00:02:31.000
როდესაც საქმე ეხება ყველა ჩემს რწმენას,

00:02:31.000 --> 00:02:34.000
ახლა, აწმყოში,

00:02:34.000 --> 00:02:38.000
მოულოდნელად ეს აბსტრაქტული მოწიწება „უშეცდომობის“ წინაშე,

00:02:38.000 --> 00:02:41.000
უჩინარდება.

00:02:41.000 --> 00:02:44.000
არაფერი მომივა თავში, რაზეც ვცდები.

00:02:45.000 --> 00:02:48.000
საქმე ისაა, რომ აწმყო დრო არის ის, სადაც ჩვენ ვცხოვრობთ.

00:02:48.000 --> 00:02:51.000
ჩვენ გვაქვს შეხვედრები აწმყოში,

00:02:51.000 --> 00:02:53.000
ჩვენ მივდივართ ოჯახთან ერთად დასასვენებლად აწმყო დროში,

00:02:53.000 --> 00:02:57.000
ჩვენ მივდივართ არჩევნებზე და ხმას ვაძლევთ აწმყო დროში.

00:02:57.000 --> 00:03:00.000
საბოოლო ჯამში, ჩვენ ძალზე ეფექტურად ვახერხებთ ამ ცხოვრებაში მოგზაურობას

00:03:00.000 --> 00:03:02.000
ჩვენს პატარა ბუშტებში გამომწყვდეულები,

00:03:02.000 --> 00:03:05.000
ბუშტებში, სადაც ყველაფერში ძალიან მართლები გვგონია ჩვენი თავები.

NOTE Paragraph

00:03:06.000 --> 00:03:08.000
ჩემი აზრით ეს პრობლემაა.

00:03:08.000 --> 00:03:11.000
ჩემი აზრით, ეს პრობლემაა თითოეული ჩვენგანისთვის, როგორც ინდივიდუალთათვის

00:03:11.000 --> 00:03:14.000
ჩვენივე პირადულ და პროფესიულ ცხოვრებაში.

00:03:14.000 --> 00:03:17.000
და ასევე, მე ვფიქრობ, ეს პრობლემაა ყველა ჩვენგანისთვის კოლექტიურად, როგორც კულტურისთვის.

00:03:17.000 --> 00:03:19.000
დღეს მინდა პირველ რიგში ვილაპარაკო იმაზე,

00:03:19.000 --> 00:03:22.000
თუ რატომ ვიჭედებით იმ განცდაში,

00:03:22.000 --> 00:03:24.000
რომ ვართ ყოველთვის მართლები

00:03:24.000 --> 00:03:27.000
და მეორე, რატომ არის ეს პრობლემა.

00:03:27.000 --> 00:03:29.000
და საბოლოოდ, მე მინდა თქვენ დაგარწმუნოთ,

00:03:29.000 --> 00:03:31.000
რომ შესაძლებელია

00:03:31.000 --> 00:03:33.000
გვერდიდან შეხედო ამ გრძნობას.

00:03:33.000 --> 00:03:35.000
და თუ შენ ეს შეძელი მიხვდები, რომ

00:03:35.000 --> 00:03:37.000
ეს არის ის ერთადერთი დიდებული , მორალური, ინტელექტუალური

00:03:37.000 --> 00:03:40.000
და შემოქმედებითი ნახტომი, რომლის გაკეთებაც შენ შეგიძლია.

NOTE Paragraph

00:03:42.000 --> 00:03:44.000
ჰო და, რატომ ვიჭედებით

00:03:44.000 --> 00:03:46.000
ამ უშეცდომლობის გრძნობაში?

00:03:46.000 --> 00:03:49.000
ერთერთი მიზეზია - გრძნობა, რომლის დროსაც ხვდები, რომ შენ ცდები.

00:03:49.000 --> 00:03:51.000
მოდით რაღაცას გკითხავთ.

00:03:51.000 --> 00:03:55.000
მოდით თქვენ გკითხავთ, რადგან ახლოს სხედხართ.

00:03:55.000 --> 00:03:58.000
რა გრძნობა გაქვს, სუფთა ემოციურად,

00:03:58.000 --> 00:04:01.000
რას გრძნობ, როდესაც ცდები?

00:04:01.000 --> 00:04:04.000
საშინელი... დაშვებული ცერა თითი...

00:04:04.000 --> 00:04:06.000
შემარცხვენელი. . . კარგით, გადასარევია.

00:04:06.000 --> 00:04:08.000
საშინელი, დაშვებული ცერა თითი, შემარცხვენელი--

00:04:08.000 --> 00:04:11.000
დიდი მადლობა, არაჩვეულებრივი პასუხებია,

00:04:11.000 --> 00:04:14.000
მაგრამ ესენი სხვა კითხვას პასუხობენ.

00:04:14.000 --> 00:04:16.000
თქვენ პასუხობთ კითხვას:

00:04:16.000 --> 00:04:19.000
„რა გრძნობაა, როდესაც აცნობიერებ, რომ შეცდი?“

00:04:19.000 --> 00:04:23.000
(სიცილი)

00:04:23.000 --> 00:04:26.000
როდესაც აცნობიერებ, რომ ცდები თავს ზუსტად ეგრე გრძნობ და უარესადაც, არა?

00:04:26.000 --> 00:04:29.000
ეს შეიძლება იყოს გამანადგურებელი, გამომააშკარავებელი,

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
ასევე შეიძლება იყოს საკმაოდ სასაცილოც,

00:04:31.000 --> 00:04:34.000
როგორც ჩემ სულელური ჩინური იეროგლიფის შეცდომა.

00:04:34.000 --> 00:04:37.000
მაგრამ უბრალოდ არასწორი ყოფნა

00:04:37.000 --> 00:04:39.000
არნაირად არ იგრძნობა.

NOTE Paragraph

00:04:39.000 --> 00:04:42.000
მაგალითს მოვიყვან.

00:04:42.000 --> 00:04:44.000
გახსოვთ ლუნი თუნის მულტფილმი?

00:04:44.000 --> 00:04:46.000
სადაც ერთი პათეტიკური კოიოტი

00:04:46.000 --> 00:04:48.000
მუდამ დასდევს მრბოლელს და ვერასდროს ეწევა.

00:04:48.000 --> 00:04:51.000
ამ მულტფილმის თითქმის ყველა სერიაში,

00:04:51.000 --> 00:04:53.000
არის ისეთი მომენტი, სადაც კოიოტი მისდევს მრბოლელს

00:04:53.000 --> 00:04:55.000
და მრბოლელი კი ვარდება კლდიდან.

00:04:55.000 --> 00:04:58.000
პრობლემა არ არის, ის ჩიტია და მას ფრენა შეუძლია.

00:04:58.000 --> 00:05:02.000
მაგრამ მას თან მიჰყვება კოიოტიც.

00:05:02.000 --> 00:05:04.000
სასაცილო კი ის არის -

00:05:04.000 --> 00:05:06.000
ნუ, თუ თქვენ 6 წლის ხართ -

00:05:06.000 --> 00:05:08.000
რომ კოიოტიც მშვენივრად გრძნობს თავს.

00:05:08.000 --> 00:05:10.000
ის უბრალოდ აგრძელებს სირბილს.

00:05:10.000 --> 00:05:12.000
სწორედ იმ მომენტამდე, სანამ ქვევით ჩაიხედავს

00:05:12.000 --> 00:05:15.000
და გააცნობიერებს, რომ ჰაერშია.

00:05:15.000 --> 00:05:18.000
აი მომენტი, როდესაც ის ვარდება.

00:05:19.000 --> 00:05:21.000
როდესაც ჩვენ რამეზე ვცდებით --

00:05:21.000 --> 00:05:24.000
არა მაშინ, როდესაც ჩვენ ამას ვათვითცნობიერებთ, არამედ მანამდე -

00:05:24.000 --> 00:05:27.000
ჩვენ იმ კოიოტს ვგავართ ,

00:05:27.000 --> 00:05:30.000
რომლიც უკვე გასცდა კლდეს, მაგრამ ჯერ არ ჩაუხედავს ქვევით.

00:05:31.000 --> 00:05:34.000
იცით, ჩვენ უკვე შევცდით,

00:05:34.000 --> 00:05:36.000
უკვე შარში ვართ.

00:05:36.000 --> 00:05:39.000
მაგრამ ისეთი განცდა გვაქვს, თითქოს მყარ ნიადაგზე ვდგავართ.

00:05:40.000 --> 00:05:43.000
ასე, რომ მგონი, ერთ წუთის წინ რაც გითხარით ის უნდა შევასწორო.

00:05:43.000 --> 00:05:46.000
რაღაც განცდა არსებობს, როდესაც შეცდი -

00:05:46.000 --> 00:05:49.000
განცდა იმისა, რომ მართალი ხარ.

NOTE Paragraph

00:05:49.000 --> 00:05:52.000
(სიცილი)

NOTE Paragraph

00:05:52.000 --> 00:05:55.000
ეს არის ერთერთი მიზეზი, სტრუქტრურული მიზეზი იმისა,

00:05:55.000 --> 00:05:57.000
თუ რატომ ვიჭედებით იმ გრძნობაში, რომ ვართ მართლები.

00:05:57.000 --> 00:05:59.000
მე ამას შეცდომით სიბრმავეს ვეძახი.

00:05:59.000 --> 00:06:01.000
უმრავლეს შემთხვევაში

00:06:01.000 --> 00:06:04.000
ჩვენ არ გვაქვს შინაგანი ალღო,

00:06:04.000 --> 00:06:06.000
რომელიც მიგვახვედრებს, რომ ვცდებით,

00:06:06.000 --> 00:06:09.000
მანამ სანამ ეს ძალიან გვიანი არ არის.

00:06:09.000 --> 00:06:12.000
მაგრამ არსებობს მეორე მიზეზიც ჩვენი ტყვეობის ასახსნელად

00:06:12.000 --> 00:06:14.000
და ეს უკვე კულტურულია.

00:06:15.000 --> 00:06:18.000
წამით გაიხსენეთ დაწყებითი სკოლა.

00:06:18.000 --> 00:06:20.000
კლასში ზიხართ

00:06:20.000 --> 00:06:23.000
და თქვენი მასწავლებელი შემოწმებულ საკონტროლო ნაწერს უკან გიბრუნებთ.

00:06:23.000 --> 00:06:25.000
ერთერთი მათგანი ასე გამოიყურება. <ასე არ ქნა> <მნახე>  .

00:06:25.000 --> 00:06:27.000
ეს ჩემი არ არის, ისე.

00:06:27.000 --> 00:06:29.000
(სიცილი)

00:06:29.000 --> 00:06:32.000
და აი ხართ დაწყებით სკოლაში

00:06:32.000 --> 00:06:34.000
და ზუსტად იცით რა იფიქროთ

00:06:34.000 --> 00:06:37.000
ამ ბავშვზე.

00:06:37.000 --> 00:06:40.000
„შტერი ბავშვია, წესრიგის დამრღვევი,

00:06:40.000 --> 00:06:43.000
რომელიც არასდროს აკეთებს საშინაო დავალებას“.

00:06:43.000 --> 00:06:46.000
იმ დროისთვის, როდესაც უკვე 9 წლის ხართ,

00:06:46.000 --> 00:06:48.000
იცით, რომ, პირველ რიგში,

00:06:48.000 --> 00:06:50.000
ხალხი, რომელიც ცდება არიან ზარმაცები,

00:06:50.000 --> 00:06:53.000
სულელები და უპასუხისმგებლონი.

00:06:53.000 --> 00:06:55.000
და მეორე -

00:06:55.000 --> 00:06:57.000
წარმატების მისაღწევად ცხოვრებაში

00:06:57.000 --> 00:07:00.000
არასდროს შეცდომა არ უნდა დაუშვათ.

NOTE Paragraph

00:07:01.000 --> 00:07:05.000
ჩვენ ამ ძალიან ცუდ გაკვეთილებს ძალიან კარგად შევიმეცნებთ ხოლმე.

00:07:06.000 --> 00:07:08.000
ბევრი ჩვენგანი

00:07:08.000 --> 00:07:12.000
და მე ეჭვი მაქვს განსაკუთრებით დიდი რაოდენობა ამ ოთახში მყოფთა

00:07:12.000 --> 00:07:14.000
პრობლემას იმით წყვეტს, რომ

00:07:14.000 --> 00:07:16.000
საბოლოო ჯამში ხდება უნაკლო ხუთოსანი.

00:07:16.000 --> 00:07:19.000
პერფექციონისტი, მეტის მიღწევის მოსურნე.

00:07:19.000 --> 00:07:21.000
მართალია, არა?

00:07:21.000 --> 00:07:25.000
მისტერ აღმასრულებელო დირექტორო, ასტროფიზიკოსო და ულტრა-მარათონელო?

00:07:25.000 --> 00:07:32.000
(სიცილი)

00:07:32.000 --> 00:07:36.000
ჩანს, თქვენ ყველანი აღმასრულებელი დირექტორები, ასტრო ფიზიკოსები და ულტრა-მარათონელები ხართ!

00:07:36.000 --> 00:07:38.000
კარგი, მშვენიერია.

00:07:38.000 --> 00:07:41.000
ყველაფერი გადასარევია ... უბრალოდ მერე ჩვენ ვმწარდებით,

00:07:41.000 --> 00:07:43.000
როდესაც არის ალბათობა, რომ ჩვენ შეიძლება რაღაც შეგვშლოდა.

00:07:43.000 --> 00:07:46.000
რადგან ამის მიხედვით,

00:07:46.000 --> 00:07:48.000
რაღაცაში მცდარობა

00:07:48.000 --> 00:07:51.000
ნიშნავს, რომ რაღაც ვერ არის ჩვენში ჯანსაღად, რომ ჩვენ თავად გვჭირს რაღაც.

00:07:51.000 --> 00:07:53.000
შემდეგ ჩვენ უბრალოდ დავიჟინებთ ხოლმე, რომ მართლები ვართ.

00:07:53.000 --> 00:07:55.000
ეს ხომ გვაგრძნობინებს, რომ ვართ გონიერები, პასუხისმგებლიანები

00:07:55.000 --> 00:07:58.000
სათნოები და უსაფრთხოდ.

NOTE Paragraph

00:07:59.000 --> 00:08:01.000
მოდით ერთ ამბავს მოგიყვებით.

00:08:01.000 --> 00:08:03.000
ერთ-ორი წლის წინ

00:08:03.000 --> 00:08:06.000
ქალი შედის ბეთ ისრაელის სამედიცინო ცენტრში ოპერაციის გასაკეთებლად.

00:08:06.000 --> 00:08:08.000
ბეთ ისრაელი ბოსტონში მდებარეობს.

00:08:08.000 --> 00:08:10.000
ეს ჰარვარდის სასწავლებელი საავადმყოფოა.

00:08:10.000 --> 00:08:12.000
ერთერთი საუკეთესოა ქვეყანაში.

00:08:12.000 --> 00:08:15.000
ჰო და, ეს ქალი შეყავთ საოპერაციოში,

00:08:15.000 --> 00:08:17.000
უკეთებენ ანესთეზიას, ექმი აკეთებს თავის საქმეს,

00:08:17.000 --> 00:08:20.000
კერავს პაციენტს და უშვებს უკან გამოსაჯანსაღებლად.

00:08:20.000 --> 00:08:23.000
თითქოს, ყველაფერმა კარგად ჩაიარა.

00:08:23.000 --> 00:08:26.000
ქალს ეღვიძება, თავის თავის დახედავს

00:08:26.000 --> 00:08:30.000
და იკითხავს, „რატომ არის ჩემი სხეულის სხვა მხარე სახვევებში?“

00:08:30.000 --> 00:08:33.000
ნუ, იმიტომაა სახვევებში მისი სხეულის სხვა მხარე,

00:08:33.000 --> 00:08:35.000
რომ ქირურგმა ეს მთავარი ოპერაცია

00:08:35.000 --> 00:08:38.000
მის მარცხენა ფეხზე გააკეთა მარჯვენის ნაცვლად.

00:08:39.000 --> 00:08:42.000
როდესაც ბეთ ისრაელის ჯანმრთელობის ხარისხის მართვის ვიცე პრეზიდენტმა

00:08:42.000 --> 00:08:45.000
ამ ინციდენეტზე ისაუბრა,

00:08:45.000 --> 00:08:48.000
ერთი ძალზედ საინტერესო რამ თქვა.

00:08:48.000 --> 00:08:51.000
მან თქვა „რაღაც მიზეზის გამო,

00:08:51.000 --> 00:08:53.000
ქირურგმა უბრალოდ ჩათვალა,

00:08:53.000 --> 00:08:55.000
რომ ის სწორ მხარეს იდგა“.

00:08:55.000 --> 00:08:58.000
(სიცილი)

00:09:00.000 --> 00:09:02.000
ამ ისტორიის არსი ის არის,

00:09:02.000 --> 00:09:05.000
რომ ზედმეტი ნდობა გრძნობისა,

00:09:05.000 --> 00:09:08.000
რომ ხარ სწორ მხარეს, სულ ერთია რისა,

00:09:08.000 --> 00:09:11.000
შეიძლება ძალიან სახიფათო იყოს.

NOTE Paragraph

00:09:11.000 --> 00:09:14.000
ეს შინაგანი გრძნობა მართებულობისა,

00:09:14.000 --> 00:09:16.000
რომელსაც ჩვენ ყველანი ასე ხშირად განვიცდით,

00:09:16.000 --> 00:09:18.000
არ არის სანდო

00:09:18.000 --> 00:09:21.000
რეალურ ცხოვრებაში.

00:09:21.000 --> 00:09:23.000
მომემნტი, როდესაც თავს ვაჩვენებთ, რომ ეს მართებული ქცევაა

00:09:23.000 --> 00:09:27.000
და ვივიწყებთ იმ აზრს, რომ შეიძლება ვცდებოდეთ

00:09:27.000 --> 00:09:29.000
- აი, მაშინ ხდება რომ 200 მილიონი

00:09:29.000 --> 00:09:33.000
გალონი ნავთობი იღვრება მექსიკის ყურეში,

00:09:33.000 --> 00:09:36.000
ან ვსპობთ მსოფლიო ეკონომიკას.

00:09:37.000 --> 00:09:40.000
ასე, რომ ეს არის უდიდესი ყოველდღიური პრობლემა.

00:09:40.000 --> 00:09:43.000
მაგრამ ეს ასევე სოციალური პრობლემაცაა.

NOTE Paragraph

00:09:43.000 --> 00:09:47.000
ერთი წუთით დაფიქრდით რა გრძნობაა, როდესაც ხარ მართალი.

00:09:47.000 --> 00:09:49.000
ასეთ დროს შენ თვლი, რომ შენი რწმენები

00:09:49.000 --> 00:09:52.000
უნაკლოდ ასახავს რეალობას.

00:09:52.000 --> 00:09:54.000
როდესაც ასე ფიქრობ,

00:09:54.000 --> 00:09:56.000
ერთი პრობლემა გაქვს გადასაჭრელი.

00:09:56.000 --> 00:09:58.000
როგორ დაარწმუნო

00:09:58.000 --> 00:10:01.000
სხვებიც ამაში.

00:10:01.000 --> 00:10:04.000
აღმოჩნდა, რომ უმრავლესობა ჩვენს შორის ერთნაირად ხსნის სხვათა ქცევას.

00:10:04.000 --> 00:10:07.000
ყველანი ვარაუდთა ამ სამწუხარო ჩამონათვალს მივმართავთ.

00:10:08.000 --> 00:10:11.000
პირველი რასაც ხშირად ვაკეთებთ, როდესაც ვინმე არ გვეთანხმება,

00:10:11.000 --> 00:10:14.000
ვასკვნით, რომ ისინი უვიცები არიან.

00:10:14.000 --> 00:10:16.000
მათ ხელი არ მიუწვდებათ იმავე ინფორმაციამდე, რაზეც ჩვენ.

00:10:16.000 --> 00:10:19.000
და როდესაც ჩვენ გულუხვად გავუზიარებთ ჩვენს ხელთ არსებულ ინფორმაციას,

00:10:19.000 --> 00:10:22.000
ისინი ნათელს ეზიარებიან და ჩვენს გუნდში გადმოვლენ.

00:10:22.000 --> 00:10:25.000
როდესაც ამგვარი მსჯელობა არ მუშაობს,

00:10:25.000 --> 00:10:27.000
როდესაც აღმოჩნდება, რომ იმ ხალხს იგივე ფაქტები ცოდნია, რაც ჩვენ

00:10:27.000 --> 00:10:29.000
და კვლავ არ გვეთანხმებიან,

00:10:29.000 --> 00:10:31.000
გადავდივართ მეორე ვარაუდზე.

00:10:31.000 --> 00:10:33.000
ვარაუდზე, რომ ისინი იდიოტები არიან.

00:10:33.000 --> 00:10:35.000
(სიცილი)

00:10:35.000 --> 00:10:37.000
რომ მათ ამოცანის ამოსახსნელად საჭირო ხელსაწყოები აქვთ,

00:10:37.000 --> 00:10:40.000
მაგრამ იმდენად ჭკუასუსტები არიან, რომ არ შეუძლიათ მათი სწორად გამოყენება

00:10:40.000 --> 00:10:42.000
როდესაც ეს დაშვებაც არ მუშაობს:

00:10:42.000 --> 00:10:45.000
როდესაც ამ ხალხს რომელიც არ გვეთანხმება,

00:10:45.000 --> 00:10:47.000
თურმე იგივე ფაქტებიც ცოდნია

00:10:47.000 --> 00:10:50.000
და საკმაოდ გონიერებიც ყოფილან,

00:10:50.000 --> 00:10:53.000
მესამე ვარაუდზე გადავდივართ.

00:10:53.000 --> 00:10:56.000
მათ იციან სიმართლე

00:10:56.000 --> 00:10:58.000
და განზრახ ამახინჯებენ მათ

00:10:58.000 --> 00:11:01.000
მათ საკუთარი ბოროტი მიზნების გამო.

00:11:02.000 --> 00:11:04.000
ეს კატასტროფაა.

NOTE Paragraph

00:11:04.000 --> 00:11:07.000
ასეთი დამოკიდებულება ჩვენს მართებულობასთან

00:11:07.000 --> 00:11:09.000
გვაფერხებს ჩვენივე შეცდომების შეფერხებისაგან

00:11:09.000 --> 00:11:11.000
მაშინ, როდესაც ეს ძალიან გვჭირდება

00:11:11.000 --> 00:11:14.000
და იწვევს იმას, რომ ერთმანეთს საზიზღრად ვეპყრობით.

00:11:15.000 --> 00:11:17.000
მაგრამ იცით რა არის

00:11:17.000 --> 00:11:20.000
ჩემთვის ყველაზე ტრაგიკული?

00:11:20.000 --> 00:11:24.000
ის, რომ აზრი ეკარგება ადამიანად ყოფნის იდეას.

00:11:24.000 --> 00:11:26.000
ჩვენ გვინდა წარმოვიდგინოთ,

00:11:26.000 --> 00:11:29.000
რომ ჩვენი გონება უნაკლოდ გამჭვირვალე ფანჯარასავითაა

00:11:29.000 --> 00:11:31.000
და ჩვენ უბრალოდ ვიცქირებით

00:11:31.000 --> 00:11:34.000
და აღვწერთ სამყაროს იქიდან.

00:11:34.000 --> 00:11:36.000
ჩვენს გვსურს ყველა სხვაც ამავე ფანჯრიდან იყურებოდეს

00:11:36.000 --> 00:11:38.000
და იგივე სცენას ხედავდეს, რასაც ჩვენ.

00:11:38.000 --> 00:11:40.000
ეს არ არის ჭეშმარიტება,

00:11:40.000 --> 00:11:43.000
და ეს რომ ესე იყოს, სამყარო საოცრად მოსაწყენი იქნებოდა.

00:11:43.000 --> 00:11:46.000
თქვენი გონების სასწაული ის კი არ არის, რომ

00:11:46.000 --> 00:11:49.000
თქვენ შეგიძლიათ ხედავდეთ სამყაროს ისეთს, როგორიც ის არის,

00:11:50.000 --> 00:11:53.000
არამედ ისეთს, როგორიც ის არ არის.

00:11:54.000 --> 00:11:56.000
ჩვენ შეგვიძია გვახსოვდეს წარსული,

00:11:56.000 --> 00:11:59.000
ვიფიქროთ მომავალზე

00:11:59.000 --> 00:12:01.000
და წარმოვიდგინოთ როგორი იქნება

00:12:01.000 --> 00:12:04.000
სხვა ადამიანი სულ სხვა ადგილას.

00:12:04.000 --> 00:12:06.000
და ჩვენ ყველანი ამას სხვადასხვანაირად ვაკეთებთ.

00:12:06.000 --> 00:12:08.000
რისი შედეგიცაა ის, რომ ჩვენ ყველანი ვუყურებთ ერთსა და იმავე ღამის ცას

00:12:08.000 --> 00:12:10.000
და ვხედავთ ამას

00:12:10.000 --> 00:12:12.000
და ასევე ამას

00:12:12.000 --> 00:12:15.000
და ამას.

00:12:15.000 --> 00:12:18.000
და ამის შედეგია ისიც, რომ ჩვენ ვცდებით.

NOTE Paragraph

00:12:19.000 --> 00:12:21.000
1200 წლით ადრე სანამ დეკარტი იტყოდა ცნობილ ფრაზას,

00:12:21.000 --> 00:12:23.000
„მე ვაზროვნებ, მაშასადამე მე ვარსებობ“,

00:12:23.000 --> 00:12:25.000
აი ეს ადამიანი - ნეტარიავგუსტინე, დაჯდა და თქვა „

00:12:25.000 --> 00:12:28.000
„Fallor ergo sum” -

00:12:28.000 --> 00:12:32.000
- “მე ვცდები, მაშასადამე მე ვარსებობ.“

00:12:32.000 --> 00:12:34.000
ავგუსტინე მიხვდა, რომ

00:12:34.000 --> 00:12:36.000
ჩვენი შესაძლებლობები საქმის გაფუჭებაში

00:12:36.000 --> 00:12:38.000
არ არის ჩვენი სამარცხვინო დეფექტი

00:12:38.000 --> 00:12:40.000
არ არის ისეთ რამ,

00:12:40.000 --> 00:12:43.000
რაც შეგვიძლია აღმოვფხვრათ ან გადავლახოთ.

00:12:43.000 --> 00:12:46.000
ეს სავსებით ფუნდამენტურია ჩვენი არსებისათვის.

00:12:46.000 --> 00:12:48.000
ღვთისგან განსხვავებით,

00:12:48.000 --> 00:12:51.000
ჩვენ არ ვიცით დანამდვილებით რა ხდება გარეთ,

00:12:51.000 --> 00:12:54.000
მაგრამ ყველა სხვა ცხოველისგან განსხვავებით,

00:12:54.000 --> 00:12:58.000
ჩვენ ჩაციკლულები ვართ გავიგოთ რა ხდება.

00:12:58.000 --> 00:13:00.000
ჩემთვის ეს ამგვარი კონცეტრაცია

00:13:00.000 --> 00:13:02.000
წყაროცაა ყველა სახის პროდუქტიულობისა

00:13:02.000 --> 00:13:05.000
და შემოქმედობითობის.

NOTE Paragraph

00:13:05.000 --> 00:13:08.000
იცით, შარშან, ბევრი სხვადასხვა მიზეზის გამო,

00:13:08.000 --> 00:13:10.000
რომ საზოგადოებრივი რადიოს „ეს ამერიკული ცხოვრებაას“

00:13:10.000 --> 00:13:12.000
ძალიან ბევრ სერიას ვუსმენდი.

00:13:12.000 --> 00:13:15.000
ჰო, და ვუსმენ, ვუსმენ

00:13:15.000 --> 00:13:18.000
და რაღაც მომენტში გავათვითცნობიერე,

00:13:18.000 --> 00:13:21.000
ყველა ეს ისტორია მცდარობას უკავშრდება.

00:13:22.000 --> 00:13:24.000
ჩემი პირველი ფიქრი იყო

00:13:24.000 --> 00:13:26.000
„მე მგონი ყველაფერში

00:13:26.000 --> 00:13:28.000
სიმცდარეს ვხედავ,

00:13:28.000 --> 00:13:30.000
ყველან წარმოვიდგენ ხოლმე“ ,

00:13:30.000 --> 00:13:32.000
რაც რა თქმა უნდა მომხდარა.

00:13:32.000 --> 00:13:34.000
მაგრამ ერთი-ორი თვის შემდეგ მე მომეცა საშუალება

00:13:34.000 --> 00:13:36.000
ინტერვიუ ამეღო აირა გლასისგან, ამ შოუს მასპინძლისგან.

00:13:36.000 --> 00:13:38.000
და მე ეს მოვუყევი.

00:13:38.000 --> 00:13:41.000
მან მითხრა „ არა, იცი, მგონი ეს მართალია“ .

00:13:41.000 --> 00:13:43.000
„მართლაც“ , ის ამბობს

00:13:43.000 --> 00:13:45.000
„ჩვენ, იქ მომუშავენი, ვხუმრობთ ხოლმე,

00:13:45.000 --> 00:13:47.000
რომ ყველა ეპიზოდს

00:13:47.000 --> 00:13:50.000
ერთი შეფარული თემა აქვს“ .

00:13:50.000 --> 00:13:52.000
. „თემა კი ასეთია:

00:13:52.000 --> 00:13:55.000
მეგონა ეს მოხდებოდა

00:13:55.000 --> 00:13:58.000
და სავსებით სხვა რამ მოხდა“ .

00:13:58.000 --> 00:14:01.000
„საქმე იმაშია“, ამბობს აირა, „ რომ ჩვენ გვჭირდება ეს,

00:14:01.000 --> 00:14:03.000
გვჭირდება ეს მომენტები

00:14:03.000 --> 00:14:05.000
გაკვირვებისა და სიმცდარისა,

00:14:05.000 --> 00:14:07.000
რათა ეს ისტორიები შედგეს“.

00:14:07.000 --> 00:14:09.000
ჩვენი მხრივ კი, ჩვენ როგორც აუდიენცია

00:14:09.000 --> 00:14:12.000
როგორც მსმენელები და მკითხველები

00:14:12.000 --> 00:14:14.000
ჩვენ მოვიხმართ ამ პროდუქტს.

00:14:14.000 --> 00:14:17.000
ჩვენ გვიყვარს

00:14:17.000 --> 00:14:20.000
გამაოგნებელი დასასრულები.

00:14:20.000 --> 00:14:23.000
როდესაც ჩვენს ისტორიებს ეხება საქმე,

00:14:23.000 --> 00:14:26.000
ჩვენ გვიყვარს მცდარობა.

NOTE Paragraph

00:14:26.000 --> 00:14:28.000
მაგრამ იცით რა? ჩვენი ისტორიები ასეთია,

00:14:28.000 --> 00:14:31.000
რადგან ჩვენი ცხოვრებაა ამგვარი.

00:14:31.000 --> 00:14:34.000
ჩვენ გვგონია, რომ ერთი მოხდება

00:14:34.000 --> 00:14:37.000
და ამ დროს მეორე ხდება.

00:14:37.000 --> 00:14:39.000
ჯორჯ ბუშს ეგონა, რომ ის შეიჭრებოდა ერაყში,

00:14:39.000 --> 00:14:41.000
იპოვიდა მასობრივი განადგურების აურება იარაღს,

00:14:41.000 --> 00:14:44.000
გაათვისუფლებდა ხალხს და ახლო აღმოსავლეთში დემოკრატიას შეიტანდა.

00:14:45.000 --> 00:14:47.000
მაგრამ სავსებით სხვა რამ მოხდა ამ დროს.

00:14:48.000 --> 00:14:50.000
და ჰოსნი მუბარაკს ეგონა,

00:14:50.000 --> 00:14:52.000
რომ სიცოცხლის ბოლომდე ,

00:14:52.000 --> 00:14:54.000
სანამ ძალიან არ დაბერდებოდა და დაავადმყოფდებოდა

00:14:54.000 --> 00:14:57.000
და სანამ ძალაუფლებას შვილებს არ გადასცემდა, ეგვიპტის დიქტატორი იქნებოდა.

00:14:57.000 --> 00:15:00.000
მაგრამ საერთოდ სხვა რამ მოხდა ამის მაგივრად.

00:15:01.000 --> 00:15:03.000
და ალბათ თქვენ გქონდათ ფიქრი,

00:15:03.000 --> 00:15:05.000
რომ გაიზრდებოდით, შეუღლდებოდით თქვენი სკოლის სიყვარულზე,

00:15:05.000 --> 00:15:08.000
დაბრუნდებოდით მშობლიურ ქალაქში და გაზრდიდით ბევრ შვილს ერთად.

00:15:09.000 --> 00:15:12.000
მაგრამ ამის მაგივრად სხვა რამ მოხდა.

00:15:12.000 --> 00:15:14.000
და ერთი რამ უნდა გითხრათ,

00:15:14.000 --> 00:15:16.000
მე მეგონა ვწერდი საუცხოოდ გონივრულ წიგნს საგანზე,

00:15:16.000 --> 00:15:18.000
რომელიც ყველას ეზიზღება,

00:15:18.000 --> 00:15:21.000
აუდიენციისთვის, რომელიც ამას არასდროს გამოიყენებდა.

00:15:21.000 --> 00:15:23.000
და საერთოდ სხვა რამ მოხდა.

NOTE Paragraph

00:15:23.000 --> 00:15:25.000
(სიცილი)

NOTE Paragraph

00:15:25.000 --> 00:15:27.000
ეს ცხოვრებაა.

00:15:27.000 --> 00:15:29.000
ავად თუ კარგად,

00:15:29.000 --> 00:15:32.000
ჩვენ ვართ შემოქმედნი ჩვენს გარშემო არსებული

00:15:32.000 --> 00:15:34.000
სამყააროს შესახებ საუცხოო ისტორიებისა.

00:15:34.000 --> 00:15:37.000
შემდეგ ცხოვრება გვიბრუნდება და აქეთ გვაოცებს.

00:15:40.000 --> 00:15:43.000
არავის არ ვაყენებ შეურაცყოფას , მაგრამ ეს მთელი კონფერენცია

00:15:43.000 --> 00:15:45.000
ამჟაღავნებს ჩვენს დაუჯერებლად დიდ

00:15:45.000 --> 00:15:47.000
შესაძლებლობას - შევცდეთ.

00:15:47.000 --> 00:15:49.000
ჩვენ მთელი კვირა დავხარჯეთ, რომ

00:15:49.000 --> 00:15:51.000
გველაპარაკა ინოვაციებზე, წინსვლებზე,

00:15:51.000 --> 00:15:53.000
და გაუმჯობესებაზე

00:15:53.000 --> 00:15:56.000
... მაგრამ იცით რატომ გვჭიდება ყველა ეს ინოვაცია,

00:15:56.000 --> 00:15:58.000
წინსვლა და გაუმჯობესება?

00:15:58.000 --> 00:16:00.000
იმიტომ, რომ ყველაზე

00:16:00.000 --> 00:16:03.000
გამაოგნებელი და სამყაროს შემცვლელი ... !

00:16:03.000 --> 00:16:05.000
ნუ ხო იცით... TED 1998…!

00:16:05.000 --> 00:16:07.000
ეჰ

00:16:07.000 --> 00:16:11.000
(სიცილი)

00:16:11.000 --> 00:16:13.000
არ გამოსულა ეგრე , არა?

00:16:13.000 --> 00:16:15.000
(სიცილი)

00:16:15.000 --> 00:16:18.000
სად არის ჩემი ჯეთ პექი კრის?

NOTE Paragraph

00:16:18.000 --> 00:16:22.000
(სიცილი)

NOTE Paragraph

00:16:22.000 --> 00:16:27.000
(ტაში)

NOTE Paragraph

00:16:27.000 --> 00:16:30.000
ასე რომ ასე ვართ ისევ

00:16:30.000 --> 00:16:32.000
და აი ესეც გრძლედება

00:16:32.000 --> 00:16:34.000
ჩვენ ახალი იდეა გვიჩნდება,

00:16:34.000 --> 00:16:37.000
ახალ ამბავს ვყვებით,

00:16:37.000 --> 00:16:40.000
ახალ კონფერენციას ვატარებთ.

00:16:40.000 --> 00:16:42.000
ამჟამინდელის თემაა,

00:16:42.000 --> 00:16:44.000
როგორც თქვენ უკვე 7 მილიონჯერ მოისმინეთ ალბათ უკვე,

00:16:44.000 --> 00:16:46.000
სასწაულის ხელახალი აღმოჩენა.

00:16:46.000 --> 00:16:48.000
ჩემი აზრით -

00:16:48.000 --> 00:16:51.000
თუ მართლა გსურს სასწაულის ხელახლა აღმოჩენა,

00:16:51.000 --> 00:16:53.000
უნდა დატოვო ის პაწაწინა,

00:16:53.000 --> 00:16:59.000
დამთრგუნველი სივრცე შეუცდომლობის.

00:16:59.000 --> 00:17:02.000
უნდა მიმოვიხედოთ, დავაკვირდეთ ერთმანეთს,

00:17:02.000 --> 00:17:05.000
შევხედოთ უზარმაზარ,

00:17:05.000 --> 00:17:08.000
კომპლექსურ, მისტიკურ

00:17:08.000 --> 00:17:11.000
სამყაროს

00:17:11.000 --> 00:17:14.000
და შეგვეძლოს ვთქვათ

00:17:14.000 --> 00:17:18.000
„ვა, არ ვიცი,

00:17:18.000 --> 00:17:20.000
იქნებ ვცდები“.

NOTE Paragraph

00:17:20.000 --> 00:17:22.000
მადლობა

NOTE Paragraph

00:17:22.000 --> 00:17:25.000
(ტაში)

NOTE Paragraph

00:17:25.000 --> 00:17:27.000
მადლობა მეგობრებო

NOTE Paragraph

00:17:27.000 --> 00:17:30.000
(ტაში)