0:00:00.000,0:00:03.000
Недзе ў 95-м

0:00:03.000,0:00:05.000
я яшчэ студэнткай

0:00:05.000,0:00:08.000
з сяброўкай вандравала на машыне

0:00:08.000,0:00:10.000
ад горада Провіданс, што ў штаце Род Айланд,

0:00:10.000,0:00:12.000
да горада Портланд, што ў Арэгоне (недзе 5000 км).

0:00:12.000,0:00:15.000
Вы ж ведаеце, як яно ідзе, калі ты малады і беспрацоўны,–

0:00:15.000,0:00:17.000
мы не ехалі па магістралях,

0:00:17.000,0:00:19.000
збольшага паўз нацыянальныя паркі,

0:00:19.000,0:00:22.000
нацыянальныя пушчы,

0:00:22.000,0:00:25.000
карацей кажучы, самым доўгім шляхам.

0:00:26.000,0:00:29.000
Недзе ў паўднёвай Дакоце (пасля 3000 км)

0:00:29.000,0:00:32.000
я павярнулася да сяброўкі

0:00:32.000,0:00:34.000
і запыталася пра тое,

0:00:34.000,0:00:36.000
што бянтэжыла мяне

0:00:36.000,0:00:39.000
ўжо недзе 3000км.

0:00:40.000,0:00:44.000
“Што гэта за іерогліф, які паўсюль паўздоўж дарогі?”

0:00:47.000,0:00:51.000
У яе вочы на лоб вылезлі.

0:00:51.000,0:00:53.000
Спадар, што сядзіць у першым радзе

0:00:53.000,0:00:56.000
вельмі дакладна зараз падае яе выраз твару.

0:00:56.000,0:00:59.000
(Смех)

0:00:59.000,0:01:01.000
Тут я ёй: “Ведаеш,

0:01:01.000,0:01:03.000
тыя знакі ўздоўж дарогі,

0:01:03.000,0:01:06.000
што з кітайскім іерогліфам.”

0:01:07.000,0:01:10.000
Яна зарыцца на мяне яшчэ некалькі момантаў,

0:01:10.000,0:01:13.000
а пасля заліваецца смехам,

0:01:13.000,0:01:15.000
таму што ўрэшце разумее,

0:01:15.000,0:01:18.000
пра што гэта я.

0:01:18.000,0:01:24.000
(Смех)

0:01:24.000,0:01:28.000
Вось ён, гэты знакаміты іерогліф месца для пікніку.

0:01:28.000,0:01:30.000
(Смех)

0:01:30.000,0:01:34.000
У апошнія 5 год

0:01:34.000,0:01:36.000
я шмат раздумвала

0:01:36.000,0:01:39.000
пра менавіта такія сітуацыі –

0:01:39.000,0:01:41.000
чаму мы часам няслушна разумеем

0:01:41.000,0:01:43.000
знакі навокал,

0:01:43.000,0:01:46.000
і як мы сябе паводзім, калі непаразуменне здараецца,

0:01:46.000,0:01:50.000
і што мы адсюль разумеем пра прыроду чалавека.

0:01:50.000,0:01:52.000
Па-іншаму кажучы,

0:01:52.000,0:01:54.000
я правяла апошнія 5 год

0:01:54.000,0:01:57.000
у разважаннях пра стан няслушнасці.

0:01:57.000,0:02:00.000
Мой выбар кар’еры вам можа падацца нязвыклым,

0:02:00.000,0:02:03.000
але ў ім вялікая перавага:

0:02:03.000,0:02:05.000
адсутнасць конкурса на працоўнае месца.

0:02:05.000,0:02:07.000
(Смех)

0:02:07.000,0:02:10.000
Насамрэч большасць з нас бы ад агню

0:02:10.000,0:02:13.000
бягуць ад думкі пра сваю няслушнасць,

0:02:13.000,0:02:15.000
ці хаця б стараюцца не думаць пра мажлівасць

0:02:15.000,0:02:17.000
сваёй хібнасці.

0:02:17.000,0:02:19.000
Абстрактыўна мы гэта разумеем.

0:02:19.000,0:02:21.000
Мы разумеем, што часам кожны ў гэтым пакоі памыляецца.

0:02:22.000,0:02:25.000
Мы – людзі, нам уласціва памыляцца. Добра, няхай.

0:02:26.000,0:02:29.000
Але калі справа тычыцца мяне, у гэты момант,

0:02:29.000,0:02:31.000
маіх перакананняў

0:02:31.000,0:02:34.000
у гэты дадзены час,

0:02:34.000,0:02:38.000
раптам усе абстрактныя погляды пра чалавечую хібнасць

0:02:38.000,0:02:41.000
ляцяць прэч,

0:02:41.000,0:02:44.000
і ўраз я не магу сабе ўявіць, што памыляюся.

0:02:45.000,0:02:48.000
Што цікава, дык тое, што мы жывем менавіта ў гэтым дадзеным часе.

0:02:48.000,0:02:51.000
У ім мы ходзім на сустрэчы,

0:02:51.000,0:02:53.000
у ім жа ж едзем на вакацыі,

0:02:53.000,0:02:57.000
у ім жа ж ідзем да ўрнаў і даем свой голас.

0:02:57.000,0:03:00.000
На практыцы выдаецца, што мы ўсе рушым праз жыццё

0:03:00.000,0:03:02.000
у кокане веры,

0:03:02.000,0:03:05.000
што мы заўсёды маем рацыю.

0:03:06.000,0:03:08.000
Гэта мне падаецца праблемай.

0:03:08.000,0:03:11.000
На мой погляд, гэта праблема як і кожнага з нас,

0:03:11.000,0:03:14.000
на асабістым ці прафесійным узроўні,

0:03:14.000,0:03:17.000
так і нас усіх разам як грамадства.

0:03:17.000,0:03:19.000
Што я хачу давесці сёння -

0:03:19.000,0:03:22.000
гэта па-першае падставу таму,

0:03:22.000,0:03:24.000
што мы замыкаемся у пачуцці сваёй правільнасці.

0:03:24.000,0:03:27.000
Па-другое, гэта – чаму такі падыход праблематычны.

0:03:27.000,0:03:29.000
І ўрэшце я хачу вас пераканаць,

0:03:29.000,0:03:31.000
што магчыма

0:03:31.000,0:03:33.000
выйсці са шкарлупіны гэткага пачуцця,

0:03:33.000,0:03:35.000
і калі вы гэта адолееце,

0:03:35.000,0:03:37.000
то гэта найлепшы з усіх бакоў

0:03:37.000,0:03:40.000
скок у маральнасць, разумнасць і творчасць, што вы можаце зрабіць.

0:03:42.000,0:03:44.000
Чаму ж мы храснемся

0:03:44.000,0:03:46.000
ў пачуцці сваёй слушнасці?

0:03:46.000,0:03:49.000
Адна падстава звязаная з пачуццём няслушнасці.

0:03:49.000,0:03:51.000
Дазвольце запытацца,

0:03:51.000,0:03:55.000
можа Вас, бо Вы тут побач.

0:03:55.000,0:03:58.000
Якія ўзнікаюць эмоцыі,

0:03:58.000,0:04:01.000
калі вы не правыя?

0:04:01.000,0:04:04.000
Агіднасць. Непрынятасць.

0:04:04.000,0:04:06.000
Збянтэжаннасць. Добра, файна, супер.

0:04:06.000,0:04:08.000
Збянтэжанны, з непрыемным адчуваннем, з пачуццём агіднасці -

0:04:08.000,0:04:11.000
дзякую, усе яны – файныя адказы,

0:04:11.000,0:04:14.000
але яны адказваюць на другое пытанне.

0:04:14.000,0:04:16.000
Вы адказваеце на пытанне:

0:04:16.000,0:04:19.000
“Якое адчуванне вызывае паразуменне, што вы не правыя,”

0:04:19.000,0:04:23.000
(Смех)

0:04:23.000,0:04:26.000
Паразуменне сваей памылковасці прымушае сабе адчуваць, як было сказана, і яшчэ цэлы спектрум, не?

0:04:26.000,0:04:29.000
Напрыклад, можа быць страшэннае адчуванне, ці то адчуванне паглыблення паразумення,

0:04:29.000,0:04:31.000
ці нават вясёлае адчуванне,

0:04:31.000,0:04:34.000
як з маім дурным кітайскім іерогліфам.

0:04:34.000,0:04:37.000
Але сам стан няслушнасці

0:04:37.000,0:04:39.000
не выклікае аніякіх эмоцыяў.

0:04:39.000,0:04:42.000
Дзеля прыкладу вось аналогія.

0:04:42.000,0:04:44.000
Памятаеце мульцік кампаніі Луні Цюнс,

0:04:44.000,0:04:46.000
дзе такі мізэрны каёт

0:04:46.000,0:04:48.000
увес час гоніцца, але ніяк не даганяе бягучую зязюлю?

0:04:48.000,0:04:51.000
Амаль што ў кожным эпізодзе з гэтай серыі

0:04:51.000,0:04:53.000
здараецца, што каёт гоніцца за зязюляй

0:04:53.000,0:04:55.000
і тая збягае з адвеснай скалы,

0:04:55.000,0:04:58.000
што непраблемна, таму што зязюля – птушка, і ўмее лятаць.

0:04:58.000,0:05:02.000
Але кожны раз каёт збягае са скалы зараз жа за зязюляй.

0:05:02.000,0:05:04.000
Што смешна, асабліва

0:05:04.000,0:05:06.000
калі вам толькі 6 год,

0:05:06.000,0:05:08.000
дык тое, што для каёта гэта беспраблемна таксама.

0:05:08.000,0:05:10.000
Ён папросту працягвае бегчы,

0:05:10.000,0:05:12.000
пакуль не пагледзіць на дол

0:05:12.000,0:05:15.000
і не зразумее, што вісіць у паветры.

0:05:15.000,0:05:18.000
Вось тады ён пачынае падаць.

0:05:19.000,0:05:21.000
Калі мы ў чымсьці памыляемся,

0:05:21.000,0:05:24.000
не калі разумеем, што памыляемся, а да гэтага,

0:05:24.000,0:05:27.000
мы падобныя да гэткага каёта,

0:05:27.000,0:05:30.000
пасля скалы але да позірку долу.

0:05:31.000,0:05:34.000
Разумееце, мы ўжо памыліліся,

0:05:34.000,0:05:36.000
нам ужо давядзецца з гэтым разбірацца,

0:05:36.000,0:05:39.000
але мы ўсё яшчэ адчуваем сябе ўпэўнена на зямлі.

0:05:40.000,0:05:43.000
Мне трэба трошкі пераправіць тое, што я кагадзе сказала.

0:05:43.000,0:05:46.000
Ёсць адчуванне ў сваей няслушнасці –

0:05:46.000,0:05:49.000
гэта адчуванне свае праваты.

0:05:49.000,0:05:52.000
(Смех)

0:05:52.000,0:05:55.000
З-за гэтай структурнай высновы

0:05:55.000,0:05:57.000
мы калі-нікалі ўвязаем у пачуцці нашае праваты.

0:05:57.000,0:05:59.000
Я заву такую памылку слепатой.

0:05:59.000,0:06:01.000
З большага,

0:06:01.000,0:06:04.000
у нас няма ўсярэдзіне механізму,

0:06:04.000,0:06:06.000
які б падказваў, калі мы няправыя,

0:06:06.000,0:06:09.000
пакуль не запозна.

0:06:09.000,0:06:12.000
Ёсць яшчэ другая прычына, чаму мы чапляемся да гэтага пачуцця,

0:06:12.000,0:06:14.000
яна больш адносіцца да культуры.

0:06:15.000,0:06:18.000
Уявіце сабе хуценька пачатковую школу.

0:06:18.000,0:06:20.000
Вы сабе сядзіцё,

0:06:20.000,0:06:23.000
а настаўніца вяртае кантрольныя.

0:06:23.000,0:06:25.000
Адна з іх выглядае так.

0:06:25.000,0:06:27.000
Дарэчы, гэта не мая.

0:06:27.000,0:06:29.000
(Смех)

0:06:29.000,0:06:32.000
Вось вы ў вашай школе

0:06:32.000,0:06:34.000
і вы дакладна ведаеце, што думаць

0:06:34.000,0:06:37.000
пра аднаклассніка, што атрымаў такую адзнаку.

0:06:37.000,0:06:40.000
Ён дурны і шалёны,

0:06:40.000,0:06:43.000
ён ніколі не робіць хатнія заданні.

0:06:43.000,0:06:46.000
Такім чынам, яшчэ да 9-гадовага ўзросту

0:06:46.000,0:06:48.000
вы даведаліся, што, па-першае,

0:06:48.000,0:06:50.000
тыя, хто памыляюцца –

0:06:50.000,0:06:53.000
лянівыя, безадказныя тупіцы,

0:06:53.000,0:06:55.000
а па-другое –

0:06:55.000,0:06:57.000
каб дасягнуць поспеху ў жыцці,

0:06:57.000,0:07:00.000
нельга ніколі памыляцца.

0:07:01.000,0:07:05.000
Мы вывучваем гэтыя нядобрыя ўрокі вельмі хораша.

0:07:06.000,0:07:08.000
Большасць з нас,

0:07:08.000,0:07:12.000
і як я лічу, асабліва ў гэтай залі,

0:07:12.000,0:07:14.000
ставяцца да такога вучэння

0:07:14.000,0:07:16.000
робячыся беззаганнымі выдатнікамі,

0:07:16.000,0:07:19.000
перфекцыяністамі, стаханаўцамі.

0:07:19.000,0:07:21.000
Ці не,

0:07:21.000,0:07:25.000
спадар выканаўчы дырэктар па фінансах,ён жа ж астрафізік, ён жа ж супер марафонец?

0:07:25.000,0:07:32.000
(Смех)

0:07:32.000,0:07:36.000
Як атрымоўваецца, дык вы ўсе такія дырэктары, астрафізікі і марафонцы.

0:07:36.000,0:07:38.000
Хай будзе.

0:07:38.000,0:07:41.000
Сітуацыя горшае толькі калі мы заводзімся,

0:07:41.000,0:07:43.000
што мы, мажліва, ў нечым памыліліся.

0:07:43.000,0:07:46.000
Таму што думаючы ў гэтым напрамку,

0:07:46.000,0:07:48.000
калі мы робім памылку мы вырашаем,

0:07:48.000,0:07:51.000
што нешта не гэтак з намі.

0:07:51.000,0:07:53.000
Таму мы настойваем на сваім,

0:07:53.000,0:07:55.000
бо так мы адчуваем сабе разумнымі, адказнымі,

0:07:55.000,0:07:58.000
дабрачыннымі і абароненымі.

0:07:59.000,0:08:01.000
Дазвольце расказаць вам пра выпадак.

0:08:01.000,0:08:03.000
Некалькі год таму

0:08:03.000,0:08:06.000
у шпіталь імя Бэт Ізраель Дзіконэс прынялі жанчыну для аперацыі.

0:08:06.000,0:08:08.000
Гэты шпіталь знаходзіцца ў Бостане.

0:08:08.000,0:08:10.000
У гэтым шпіталі праходзяць практыку студэнты з Гарварду,

0:08:10.000,0:08:12.000
ён – адзін з найлепшых у краіне.

0:08:12.000,0:08:15.000
Гэтую жанчыну прынялі і завязлі ў аперацыйную залу.

0:08:15.000,0:08:17.000
Яе паклалі пад наркоз, хірург над ёй маніпулюе,

0:08:17.000,0:08:20.000
пасля ён яе зашывае і яе адвозяць у пасляаперацыйную палату.

0:08:20.000,0:08:23.000
Здэцца, аперацыя прайшла нармальна.

0:08:23.000,0:08:26.000
Жанчына прачынаецца, аглядвае сябе і кажа:

0:08:26.000,0:08:30.000
“Чаму я перавязаная не на тым баку?”

0:08:30.000,0:08:33.000
А перавязана яна на тым баку,

0:08:33.000,0:08:35.000
таму што хірург зрабіў сур'ёзную аперацыю

0:08:35.000,0:08:38.000
на яе левай назе, а не на правай.

0:08:39.000,0:08:42.000
Калі пра гэтае здарэнне казаў

0:08:42.000,0:08:45.000
намеснік шпіталя па якасці працэдур,

0:08:45.000,0:08:48.000
ён сказаў нешта вельмі цікавае.

0:08:48.000,0:08:51.000
“Па невядомай прычыне

0:08:51.000,0:08:53.000
хірург папросту адчуваў,

0:08:53.000,0:08:55.000
што ён працаваў на правільным баку.”

0:08:55.000,0:08:58.000
(Смех)

0:09:00.000,0:09:02.000
Чаму я пра гэта расказваю,

0:09:02.000,0:09:05.000
дык таму, што верыць свайму пачуццю таго,

0:09:05.000,0:09:08.000
што вы знаходзіцеся на правільным баку чагосьці,

0:09:08.000,0:09:11.000
можа быць вельмі небяспечным.

0:09:11.000,0:09:14.000
Гэтаму ўнутранаму пачуццю сваей слушнасці,

0:09:14.000,0:09:16.000
якое мы ўсе часам адчуваем,

0:09:16.000,0:09:18.000
нельга давяраць, як адзінаму павадыру таго,

0:09:18.000,0:09:21.000
што насамрэч здараецца ў звонкавым свеце.

0:09:21.000,0:09:23.000
І калі мы ў сваіх паводзінах

0:09:23.000,0:09:27.000
накіроўваемся толькі на такога павадыра і нават не думаем пра мажлівасць свае памылковасці,

0:09:27.000,0:09:29.000
мы робім глупствы накшталт

0:09:29.000,0:09:33.000
вылівання 760 мільёнаў літраў нафты ў заліў Мексіка,

0:09:33.000,0:09:36.000
ці нейтралізацыі глабальнай эканомікі.

0:09:37.000,0:09:40.000
Гэта гіганцкая праблема для практыкі.

0:09:40.000,0:09:43.000
Але гэта яшчэ і гіганцкая праблема для грамадства.

0:09:43.000,0:09:47.000
Задумайцеся на хвілінку, што значыць пачуццё свае праваты.

0:09:47.000,0:09:49.000
Гэта значыць, што вашыя вераванні

0:09:49.000,0:09:52.000
слушна адлюстроўваюць рэальнасць.

0:09:52.000,0:09:54.000
З такім пачуццём

0:09:54.000,0:09:56.000
узнікае праблема –

0:09:56.000,0:09:58.000
якое тлумачэнне ўсім тым людзям,

0:09:58.000,0:10:01.000
што з вамі нязгодныя.

0:10:01.000,0:10:04.000
Выявілася, што большасць з нас тлумачыць для сябе людзей з іншымі поглядамі

0:10:04.000,0:10:07.000
карыстаючыся шэрагам няўдалых меркаванняў.

0:10:08.000,0:10:11.000
Першае, што мы звычайна думаем, калі нехта з намі нязгодны,-

0:10:11.000,0:10:14.000
гэта дапускаем, што яны не дасведчаныя ў дадзеным пытанні.

0:10:14.000,0:10:16.000
У іх папросту няма доступу да той інфармацыі, што ёсць у вас,

0:10:16.000,0:10:19.000
і калі вы шчодра гэтай інфармацыяй з імі падзеліцеся,

0:10:19.000,0:10:22.000
да іх дойдзе, і яны пяройдуць у ваш лагер.

0:10:22.000,0:10:25.000
Калі гэта не здараецца,

0:10:25.000,0:10:27.000
калі мы даведваемся, што яны валодаюць аднолькавымі з намі фактамі,

0:10:27.000,0:10:29.000
але працягваюць з намі не згаджацца,

0:10:29.000,0:10:31.000
мы рухаемся ў бок другога меркавання -

0:10:31.000,0:10:33.000
менавіта, што яны – ідыёты.

0:10:33.000,0:10:35.000
(Смех)

0:10:35.000,0:10:37.000
Перад імі ўсе патрэбныя кавалкі складанкі,

0:10:37.000,0:10:40.000
а яны, ёлупы, не могуць яе хораша сабраць.

0:10:40.000,0:10:42.000
А калі і гэта не працуе,

0:10:42.000,0:10:45.000
калі мы разумеем, што людзі, што з намі не згаджаюцца,

0:10:45.000,0:10:47.000
валодаюць тымі ж самымі фактамі

0:10:47.000,0:10:50.000
і да таго ж яны даволі разумныя,

0:10:50.000,0:10:53.000
мы пераходзім да трэцяга меркавання –

0:10:53.000,0:10:56.000
яны ведаюць праўду,

0:10:56.000,0:10:58.000
але для сваіх зласлівых мэтаў

0:10:58.000,0:11:01.000
знарок гэтую праўду перайначваюць.

0:11:02.000,0:11:04.000
Гэта – катастрофа.

0:11:04.000,0:11:07.000
Гэткая нашая перавага да адчування свае правільнасці

0:11:07.000,0:11:09.000
не дае нам прадухіляць памылкі,

0:11:09.000,0:11:11.000
асабліва, калі гэта абавязкова,

0:11:11.000,0:11:14.000
і вымушае нас дрэнна адно да аднога ставіцца.

0:11:15.000,0:11:17.000
Што мяне больш за ўсё ставіць станьгом,

0:11:17.000,0:11:20.000
я лічу гэта трагічным,

0:11:20.000,0:11:24.000
што такое становішча абсалютна разыходзіцца з нашай чалавечай сутнасцю.

0:11:24.000,0:11:26.000
Быццам, мы хочам верыць,

0:11:26.000,0:11:29.000
што нашыя розумы – гэткія беззаганныя празрыстыя вокны,

0:11:29.000,0:11:31.000
што мы цераз іх можам назіраць

0:11:31.000,0:11:34.000
і дакладна апісваць навакольны свет.

0:11:34.000,0:11:36.000
І мы хочам, каб усе назіралі за светам праз тое самае шкло,

0:11:36.000,0:11:38.000
і бачылі дакладна тое самае.

0:11:38.000,0:11:40.000
Гэта ж няпраўда,

0:11:40.000,0:11:43.000
а калі б і была, то свет быў бы неверагодна нудным.

0:11:43.000,0:11:46.000
Цуд нашага розуму не ў тым,

0:11:46.000,0:11:49.000
што мы можам бачыць свет якім ён ёсць.

0:11:50.000,0:11:53.000
Ён у тым, што мы можам бачыць свет не такім, як ёсць.

0:11:54.000,0:11:56.000
Мы можам мець успаміны пра былое,

0:11:56.000,0:11:59.000
разважанні пра будучыню,

0:11:59.000,0:12:01.000
і мы можам сабе ўявіць,

0:12:01.000,0:12:04.000
быццам мы – іншыя людзі ў іншых месцах.

0:12:04.000,0:12:06.000
Менавіта таму, што кожны бачыць трошкі інакш,

0:12:06.000,0:12:08.000
мы можам назіраць за тым самым кавалкам начнога неба

0:12:08.000,0:12:10.000
і бачыць гэта,

0:12:10.000,0:12:12.000
і гэта,

0:12:12.000,0:12:15.000
і гэта.

0:12:15.000,0:12:18.000
Менавіта таму ж мы і памыляемся.

0:12:19.000,0:12:21.000
За 1200 год да таго, як Дэкарт вымавіў свае славутыя словы

0:12:21.000,0:12:23.000
“я думаю і значыцца існую”,

0:12:23.000,0:12:25.000
спадар з іммм Святы Аўгусцін напісаў

0:12:25.000,0:12:28.000
“fallor ergo sum”–

0:12:28.000,0:12:32.000
“я памыляюся і значыцца існую”.

0:12:32.000,0:12:34.000
Аўгусцін зразумеў,

0:12:34.000,0:12:36.000
што факт нашае мажлівасці памыляцца --

0:12:36.000,0:12:38.000
гэта не нязручны дэфект

0:12:38.000,0:12:40.000
чалавечае сістэмы,

0:12:40.000,0:12:43.000
не штосьці для перакрочання ці знішчэння.

0:12:43.000,0:12:46.000
Гэта – аснова нашае чалавечасці.

0:12:46.000,0:12:48.000
Таму што мы не бог,

0:12:48.000,0:12:51.000
мы не вельмі ведаем, што ў гэтым свеце робіцца.

0:12:51.000,0:12:54.000
У адрозненніе ад іншых жывёлаў,

0:12:54.000,0:12:58.000
мы бясконца стараемся гэты свет ўцяміць.

0:12:58.000,0:13:00.000
Я лічу, што гэта бясконцая адданасць –

0:13:00.000,0:13:02.000
гэта корань і выток

0:13:02.000,0:13:05.000
усяе нашае прадуктыўнасці і творчае фантазіі.

0:13:05.000,0:13:08.000
Летась, па розных прычынах,

0:13:08.000,0:13:10.000
я пачала слухаць шмат выпускаў

0:13:10.000,0:13:12.000
праграмы “Гэтае амерыканскае жыццё” на грамадскім радыё.

0:13:12.000,0:13:15.000
Слухала я, слухала,

0:13:15.000,0:13:18.000
і паціху пачала адчуваць,

0:13:18.000,0:13:21.000
што ўсе расповеды – пра нечыю няслушнасць.

0:13:22.000,0:13:24.000
Спачатку я падумала:

0:13:24.000,0:13:26.000
“Дакацілася.

0:13:26.000,0:13:28.000
Зараз я заўсёды, як вар’ятка, бачу няслушнасць.

0:13:28.000,0:13:30.000
Яна мне здаецца паўсюль.”

0:13:30.000,0:13:32.000
Гэткія здарэнні былі.

0:13:32.000,0:13:34.000
Але праз колькі месяцаў

0:13:34.000,0:13:36.000
у мяне з’явілася мажлівасць узяць інтэрв’ю ў карэспандэнта праграмы Айра Глас.

0:13:36.000,0:13:38.000
Я падзялілася гэтым меркаваннем з ім,

0:13:38.000,0:13:41.000
а ён мне: ”Гэта насамрэч гэтак.”

0:13:41.000,0:13:43.000
Ён дадаў, што стваральнікі праграмы

0:13:43.000,0:13:45.000
нават жартуюць,

0:13:45.000,0:13:47.000
што ў кожным выпуску –

0:13:47.000,0:13:50.000
тая самая тэма-шыфр.

0:13:50.000,0:13:52.000
Яна вядзецца недзе так:

0:13:52.000,0:13:55.000
“Я думаў гэтае нешта атрымаецца гэтак,

0:13:55.000,0:13:58.000
а насамрэч здарылася інакш.”

0:13:58.000,0:14:01.000
“Што цікава,” – дадаў Айра Глас, -- “дык тое, што нам такая інфармацыя патрэбна.

0:14:01.000,0:14:03.000
Нам патрэбны такія моманты неспадзёўкі

0:14:03.000,0:14:05.000
і перамены няслушнасці,

0:14:05.000,0:14:07.000
каб ажывіць гэтыя расказы.”

0:14:07.000,0:14:09.000
Што тычыцца нас усіх, аўдыторыі,

0:14:09.000,0:14:12.000
у якасці слухачоў ці чытальнікаў

0:14:12.000,0:14:14.000
нам такія расказы даспадобы.

0:14:14.000,0:14:17.000
Нам падабаюцца перамены сюжэту,

0:14:17.000,0:14:20.000
прытворныя крокі і неспадзяваныя канцоўкі.

0:14:20.000,0:14:23.000
Што тычыцца нашых расказаў,

0:14:23.000,0:14:26.000
то нам да спадобы памыляцца.

0:14:26.000,0:14:28.000
Але ж вы ведаеце, што нашыя расказы такія,

0:14:28.000,0:14:31.000
бо нашае жыццё такое.

0:14:31.000,0:14:34.000
Мы думаем, што будзе так,

0:14:34.000,0:14:37.000
а насамрэч здараецца інакш.

0:14:37.000,0:14:39.000
Джордж Буш думаў, што атакуе Ірак,

0:14:39.000,0:14:41.000
знойдзе там зброю масавага знішчэння,

0:14:41.000,0:14:44.000
вызваліць людзей і падорыць дэмакратыю Бліжняму Усходу.

0:14:45.000,0:14:47.000
А насамрэч здарылася інакш.

0:14:48.000,0:14:50.000
Таксама ж і Хосні Мубарак

0:14:50.000,0:14:52.000
думаў, што будзе дыктатарам Егіпту да канца свайго жыцця,

0:14:52.000,0:14:54.000
пакуль не састарыцца і расхварэецца,

0:14:54.000,0:14:57.000
і тады зможа перадаць уладу свайму сыну.

0:14:57.000,0:15:00.000
А насамрэч здарылася інакш.

0:15:01.000,0:15:03.000
Мажліва і вы калісьці думалі,

0:15:03.000,0:15:05.000
што пасталееце і ажэніцеся з каханым са школы,

0:15:05.000,0:15:08.000
вернецеся ў родны горад і выгадуеце колькі дзетак разам.

0:15:09.000,0:15:12.000
А насамрэч здарылася інакш.

0:15:12.000,0:15:14.000
Я павінна прызнацца,

0:15:14.000,0:15:16.000
што я лічыла, што пішу найнуднейшую кнігу

0:15:16.000,0:15:18.000
пра нешта, да чаго нікому няма справы,

0:15:18.000,0:15:21.000
для чытачоў, якіх ніколі не будзе.

0:15:21.000,0:15:23.000
А насамрэч здарылася інакш.

0:15:23.000,0:15:25.000
(Смех)

0:15:25.000,0:15:27.000
Такое ж жыццё.

0:15:27.000,0:15:29.000
Мы выпрацоўваем неверагодныя ідэі

0:15:29.000,0:15:32.000
пра навакольны свет,

0:15:32.000,0:15:34.000
калісьці гэта –- да лепшага вядзе, калісьці –- не.

0:15:34.000,0:15:37.000
А свет пераварочваецца і ўражвае нас.

0:15:40.000,0:15:43.000
Не крыўдуйце, але ўся гэтая канферэнцыя

0:15:43.000,0:15:45.000
існуе як помнік

0:15:45.000,0:15:47.000
нашай мажлівасці памыляцца.

0:15:47.000,0:15:49.000
Мы кагадзе прысвяцілі цэлы тыдзень

0:15:49.000,0:15:51.000
размовам пра інавацыі, паляпшэнні

0:15:51.000,0:15:53.000
і перапрацоўкі.

0:15:53.000,0:15:56.000
Але вы ведаеце чаму нам патрэбныя гэтыя інавацыі,

0:15:56.000,0:15:58.000
паляпшэнні і перапрацоўкі?

0:15:58.000,0:16:00.000
Таму што палова ідэй,

0:16:00.000,0:16:03.000
што былі вар’яцкі цікавымі і мелі магчымасць змяніць свет --

0:16:03.000,0:16:05.000
гляньце на TED у 1998-м,

0:16:05.000,0:16:07.000
чаго ж там –

0:16:07.000,0:16:11.000
(Смех)

0:16:11.000,0:16:13.000
не спрацавалі, ці не гэтак?

0:16:13.000,0:16:15.000
(Смех)

0:16:15.000,0:16:18.000
Дзе мой паскаральны касцюм, Крыс?

0:16:18.000,0:16:22.000
(Смех)

0:16:22.000,0:16:27.000
(Воплескі)

0:16:27.000,0:16:30.000
А мы ізноў тут.

0:16:30.000,0:16:32.000
І так будзе працягвацца.

0:16:32.000,0:16:34.000
Мы вынаходзім яшчэ адну ідэю.

0:16:34.000,0:16:37.000
Мы распавядаем яшчэ адну гісторыю.

0:16:37.000,0:16:40.000
Мы ўдзельнічаем у яшчэ адной канферэнцыі.

0:16:40.000,0:16:42.000
Тэма сённяшняй,

0:16:42.000,0:16:44.000
як вы ўжо чулі 7 мільёнаў разоў,--

0:16:44.000,0:16:46.000
як вынайсці цудоўнасць наноў.

0:16:46.000,0:16:48.000
Па мне,

0:16:48.000,0:16:51.000
дык калі вы насамрэч хочаце наноў вынайсці цудоўнасць,

0:16:51.000,0:16:53.000
то выйдзіце па-за межы

0:16:53.000,0:16:59.000
гэтай маленечкай і баязлівай прасторы сваёй праваты

0:16:59.000,0:17:02.000
і гляньце адно на аднаго.

0:17:02.000,0:17:05.000
Таксама гляньце на непамернасць,

0:17:05.000,0:17:08.000
комплеснасць і загадку

0:17:08.000,0:17:11.000
сусвету

0:17:11.000,0:17:14.000
і дазвольце сабе сказаць:

0:17:14.000,0:17:18.000
“А я ж і не ведаю.

0:17:18.000,0:17:20.000
Можа я памыляюся.”

0:17:20.000,0:17:22.000
Дзякую.

0:17:22.000,0:17:25.000
(Воплескі)

0:17:25.000,0:17:27.000
Усім падзяка.

0:17:27.000,0:17:30.000
(Воплескі)