0:00:05.979,0:00:08.066
Jesteśmy na czwartym piętrze muzeum sztuki nowoczesnej

0:00:08.066,0:00:13.494
przed obrazem Pabla Picassa z 1909 roku.

0:00:13.494,0:00:17.846
„Fabryka w Horta de Ebro” ma kluczowe znaczenie dla malarstwa wczesnego kubizmu.

0:00:17.846,0:00:21.836
Kubizm aż od niego bije.

0:00:21.836,0:00:25.781
Widać zdecydowany odwrót od Cezanne’a,

0:00:25.781,0:00:30.434
choć obraz namalowano zaledwie dwa lata po „Pannach z Awinionu”.

0:00:30.434,0:00:35.948
Zgadza się, ten obraz wręcz dosłownie wpisuje się w nurt.

0:00:35.948,0:00:39.072
Wygląda, jakby składał się z sześcianów (łac. cubus –sześcian).

0:00:39.072,0:00:44.885
Po „Pannach z Awinionu” Braque zaczął odkrywać Cezanne’a,

0:00:44.885,0:00:49.695
wówczas Picasso podążył w ślady Braque’a.

0:00:49.695,0:00:51.885
A w konsekwencji w ślad za Cezannem.

0:00:51.885,0:00:57.364
Udał się do suchej Hiszpanii i pojął sens terakoty.

0:00:57.364,0:01:05.447
Widzimy szczyt wzgórza, na dole zbiera się odrobina wody, możemy nawet zobaczyć w niej odbicie.

0:01:05.447,0:01:12.205
Wielu ludzi zachwyca tu zabawa perspektywą.

0:01:12.205,0:01:23.411
Niektóre przedmioty obserwujemy z góry, inne z boku czy z dołu, zależy jak spojrzymy na obraz.

0:01:23.411,0:01:27.382
Przedmioty stają się plastyczne.

0:01:27.382,0:01:31.787
To my je kształtujemy zmieniając punkt widzenia.

0:01:31.787,0:01:34.483
Mimo wszystko są ze sobą połączone.

0:01:34.483,0:01:43.024
Jeszcze przed Picassem i Cezannem splatano ze sobą różne płaszczyzny poprzez barwę.

0:01:43.024,0:01:49.951
Jeden odcień brązu przechodzi w drugi w taki sposób, jakby przedmioty zmieniały kształt.

0:01:49.951,0:01:52.751
Wydaje nam się, że dach przechodzi w ścianę domu.

0:01:52.751,0:01:59.583
Zatarto wyraźną granicę między formami w przestrzeni.

0:01:59.583,0:02:00.753
Stają się syntetyczną całością.

0:02:00.753,0:02:03.783
Myślę, że chciał uzyskać inny efekt.

0:02:03.783,0:02:10.026
Cienie i odbicia stały się wręcz przedmiotami w przestrzeni a nie tylko optycznymi złudzeniami.

0:02:10.026,0:02:10.993
Co masz na myśli?

0:02:10.993,0:02:24.514
W centrum obrazu drzwi rzucają cienie i odbicia, które sprawiają wrażenie materialnych przedmiotów.

0:02:24.514,0:02:29.124
Rzeczywiste obiekty i optyczne złudzenia są sobie równe.

0:02:29.124,0:02:30.534
A powierzchnia?

0:02:30.534,0:02:40.337
Niematerialne złudzenia optyczne stają się tak samo ważne na obrazie jak budynek.

0:02:40.337,0:02:46.923
Postrzegamy Les Demoiselle w przestrzeni jako takiej, zyskującej materialny status, górującej nad figurami.

0:02:46.923,0:02:47.928
Zgoda.

0:02:47.928,0:02:54.917
Zabawne, gdy powiedziałeś, że na obrazie jest wioska, spodziewałem się słonecznego krajobrazu

0:02:54.917,0:02:58.841
a tego tu nie ma.

0:02:58.872,0:03:03.458
To światło nadaje tu formę.

0:03:03.458,0:03:09.035
Widać cienie i oświetlone obszary, ale nie wiemy skąd pada to światło.

0:03:09.035,0:03:13.815
Każdy odnosi inne wrażenie, patrząc na obraz pod różnymi kątami.

0:03:13.815,0:03:17.931
Nasuwa się pytanie czy to światło i cienie są prawdziwe.

0:03:17.931,0:03:23.649
Drzwi, o których mówiłeś, przykuły moją uwagę.

0:03:23.649,0:03:28.437
Położone centralnie drzwi wydają się gdzieś głębiej prowadzić.

0:03:28.437,0:03:33.294
Ale po lewej stronie również dostrzegam drzwi, które rzucają cień,

0:03:33.294,0:03:37.670
ale to znacznie więcej niż pociągnięcie pędzla.

0:03:37.670,0:03:42.021
W pewnym sensie wyglądają jak materialny kształt.

0:03:42.021,0:03:45.055
To też ślad pędzla.

0:03:45.055,0:03:51.165
Zatem to ciągła zmiana sposobu budowania formy.

0:03:51.165,0:03:59.799
To nie tylko oddawanie formy czy jej obserwacja, ale modyfikacja procesu jej kształtowania.

0:03:59.799,0:04:02.167
To nowoczesna świadomość.

0:04:02.167,0:04:03.140
Zgadzam się.