[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.00,0:00:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ครั้งหนึ่งฉันมีโอกาสคุยกับเด็กกลุ่มหนึ่งประมาณ 300 คน
Dialogue: 0,0:00:03.00,0:00:05.00,Default,,0000,0000,0000,,อายุ 6 ถึง 8 ปี ที่พิพิธภัณฑ์เด็ก
Dialogue: 0,0:00:05.00,0:00:09.00,Default,,0000,0000,0000,,และฉันก็เอาถุงที่เต็มไปด้วยขาเทียมมาด้วยหนึ่งถุง
Dialogue: 0,0:00:09.00,0:00:11.00,Default,,0000,0000,0000,,คล้ายๆ กับขาที่คุณเห็นบนเวทีนี้
Dialogue: 0,0:00:11.00,0:00:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเรียงขาทั้งหมดบนโต๊ะให้เด็กๆ ดู
Dialogue: 0,0:00:13.00,0:00:17.00,Default,,0000,0000,0000,,จากประสบการณ์ของฉัน เด็กมีความอยากรู้อยากเห็นตามธรรมชาติ
Dialogue: 0,0:00:17.00,0:00:19.00,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับสิ่งที่เขาไม่รู้ หรือไม่เข้าใจ
Dialogue: 0,0:00:19.00,0:00:21.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือไม่เคยประสบพบเจอ
Dialogue: 0,0:00:21.00,0:00:23.00,Default,,0000,0000,0000,,เด็กเรียนรู้ที่จะกลัวความแตกต่าง
Dialogue: 0,0:00:23.00,0:00:26.00,Default,,0000,0000,0000,,เพียงเมื่อได้รับอิทธิพลจากผู้ใหญ่เท่านั้น
Dialogue: 0,0:00:26.00,0:00:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ใหญ่อาจปิดกั้นความอยากรู้ตามธรรมชาติของเด็ก
Dialogue: 0,0:00:29.00,0:00:32.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือตีกรอบในการตั้งคำถามของเด็ก
Dialogue: 0,0:00:32.00,0:00:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยหวังว่าเด็กๆ จะรู้จักเป็นสุภาพชน
Dialogue: 0,0:00:34.00,0:00:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเลยนึกถึงภาพครูประถมอยู่ที่ห้องรับรอง
Dialogue: 0,0:00:38.00,0:00:41.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอบอกกับบรรดาเด็กๆ ซุกซน ว่า "เด็กๆ จ๊ะ ระวังนะ
Dialogue: 0,0:00:41.00,0:00:43.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่าไปจ้องขาปลอมของเธอ (มันไม่สุภาพ)"
Dialogue: 0,0:00:43.00,0:00:45.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ นี่คือจุดประสงค์
Dialogue: 0,0:00:45.00,0:00:48.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือเหตุผลที่ฉันไปที่นั่น ฉันอยากชักชวนให้เด็กๆ ได้มาศึกษาและเรียนรู้
Dialogue: 0,0:00:48.00,0:00:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันก็เลยตกลงกับผู้ใหญ่
Dialogue: 0,0:00:52.00,0:00:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าให้เด็กๆ เข้ามา โดยไม่มีผู้ใหญ่ เป็นเวลาสองนาที
Dialogue: 0,0:00:55.00,0:00:57.00,Default,,0000,0000,0000,,อยู่กันเอง
Dialogue: 0,0:00:57.00,0:01:01.00,Default,,0000,0000,0000,,พอประตูเปิด เด็กๆ ก็มุ่งไปที่โต๊ะ
Dialogue: 0,0:01:01.00,0:01:04.00,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเขาก็ทั้งจิ้ม ทั้งจับ แล้วจับนิ้วเท้ากระดิกไปมา
Dialogue: 0,0:01:04.00,0:01:06.00,Default,,0000,0000,0000,,และพยายามเอาน้ำหนักทั้งตัวลงที่ขาเทียมสำหรับวิ่ง
Dialogue: 0,0:01:06.00,0:01:08.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น
Dialogue: 0,0:01:08.00,0:01:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันก็พูดว่า "เด็กๆ ขอเวลานิดนึงนะคะ"
Dialogue: 0,0:01:10.00,0:01:14.00,Default,,0000,0000,0000,,"ฉันตื่นขึ้นเช้าวันหนึ่ง ฉันตัดสินใจว่าอยากกระโดดข้ามบ้าน
Dialogue: 0,0:01:14.00,0:01:16.00,Default,,0000,0000,0000,,บ้านไม่ใหญ่มาก แค่สองหรือสามชั้น
Dialogue: 0,0:01:16.00,0:01:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าให้เด็กๆ นึกถึงสัตว์ ฮีโร่ หรือตัวการ์ตูนอะไรก็ได้
Dialogue: 0,0:01:21.00,0:01:23.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่คิดออกตอนนี้
Dialogue: 0,0:01:23.00,0:01:25.00,Default,,0000,0000,0000,,เด็กๆ จะสร้างขาแบบไหนให้ฉัน"
Dialogue: 0,0:01:25.00,0:01:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เสียงหนึ่งตะโกนตอบทันที "จิงโจ้"
Dialogue: 0,0:01:28.00,0:01:30.00,Default,,0000,0000,0000,,"ไม่ ไม่ ไม่ กบสิ"
Dialogue: 0,0:01:30.00,0:01:32.00,Default,,0000,0000,0000,,"ไม่ ต้องเป็น โกโก แกดเจ็ต"
Dialogue: 0,0:01:32.00,0:01:34.00,Default,,0000,0000,0000,,"ไม่ ไม่ ไม่ น่าจะเป็นเดอะอินเครดิเบิ้ล"
Dialogue: 0,0:01:34.00,0:01:37.00,Default,,0000,0000,0000,,และอีกหลายอย่างที่ฉันไม่คุ้นเคย
Dialogue: 0,0:01:37.00,0:01:39.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเด็กอายุแปดขวบคนหนึ่งพูดขึ้นว่า
Dialogue: 0,0:01:39.00,0:01:43.00,Default,,0000,0000,0000,,"แล้วไม่อยากบินบ้างหรือ"
Dialogue: 0,0:01:44.00,0:01:47.00,Default,,0000,0000,0000,,เด็กทั้งห้อง รวมทั้งฉัน ต่างพูดว่า "นั่นสิ"
Dialogue: 0,0:01:47.00,0:01:49.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:49.00,0:01:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ณ เวลานั้น ฉันได้ก้าวจากการเป็นผู้หญิง
Dialogue: 0,0:01:52.00,0:01:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เด็กๆ คงจะถูกสอนให้เรียกว่า "คนพิการ"
Dialogue: 0,0:01:56.00,0:02:01.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นคนหนึ่งที่สามารถทำในสิ่งที่ร่างกายพวกเขาทำไม่ได้
Dialogue: 0,0:02:01.00,0:02:03.00,Default,,0000,0000,0000,,คนหนึ่งที่อาจเรียกได้ว่าเป็นยอดมนุษย์
Dialogue: 0,0:02:03.00,0:02:05.00,Default,,0000,0000,0000,,น่าสนใจ
Dialogue: 0,0:02:05.00,0:02:10.00,Default,,0000,0000,0000,,บางคนอาจเห็นฉันที่ TED เมื่อ 11 ปีก่อน
Dialogue: 0,0:02:10.00,0:02:14.00,Default,,0000,0000,0000,,และมีการพูดคุยถึงการสัมมานานี้ว่าสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตคนได้มากเพียงใด
Dialogue: 0,0:02:14.00,0:02:18.00,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับทั้งผู้พูดและผู้เข้าร่วม รวมถึงตัวฉันด้วย
Dialogue: 0,0:02:18.00,0:02:24.00,Default,,0000,0000,0000,,TED ทำให้ฉันก้าวสู่ทศวรรษใหม่ของการศึกษาชีวิตตัวเอง
Dialogue: 0,0:02:24.00,0:02:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนั้น ขาที่ฉันนำเสนอเป็นนวัตกรรมใหม่ในวงการอวัยวะเทียม
Dialogue: 0,0:02:29.00,0:02:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันได้ขาสำหรับวิ่งทำจากคาร์บอนไฟเบอร์
Dialogue: 0,0:02:31.00,0:02:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ออกแบบจากขาหลังของเสือชีตาห์
Dialogue: 0,0:02:33.00,0:02:35.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งคุณคงเห็นบนเวทีเมื่อวานนี้
Dialogue: 0,0:02:35.00,0:02:41.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วยังมีขาซิลิโคนที่ทาสีได้เหมือนจริงมาก
Dialogue: 0,0:02:41.00,0:02:45.00,Default,,0000,0000,0000,,เวลานั้นเป็นโอกาสของฉันที่จะเรียกหา
Dialogue: 0,0:02:45.00,0:02:49.00,Default,,0000,0000,0000,,เหล่านักสร้างสรรค์นอกวงการแพทย์อวัยวะเทียม
Dialogue: 0,0:02:49.00,0:02:53.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อนำความสามารถของพวกเขาสู่วงการวิทยาศาสตร์และศิลปะ
Dialogue: 0,0:02:53.00,0:02:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ของการสร้างขาเทียม
Dialogue: 0,0:02:55.00,0:03:00.00,Default,,0000,0000,0000,,เราจะได้เลิกแยกรูปร่าง การใช้งาน และความสุนทรีย์ ออกจากกัน
Dialogue: 0,0:03:00.00,0:03:02.00,Default,,0000,0000,0000,,และหยุดให้คุณค่าแตกต่างกันไป
Dialogue: 0,0:03:02.00,0:03:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันโชคดีที่หลายคนยินดีให้ความร่วมมือกับฉัน
Dialogue: 0,0:03:06.00,0:03:11.00,Default,,0000,0000,0000,,และน่าแปลกที่การเดินทางได้เริ่มต้นขึ้นจากผู้เข้าร่วมสัมมนา TED ท่านหนึ่ง
Dialogue: 0,0:03:11.00,0:03:14.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณชี เพิร์ลมัน ซึ่งหวังว่าวันนี้ท่านคงจะอยู่ในที่นี้ด้วย
Dialogue: 0,0:03:14.00,0:03:17.00,Default,,0000,0000,0000,,สมัยนั้นท่านเป็นบรรณาธิการของนิตยสาร ID
Dialogue: 0,0:03:17.00,0:03:20.00,Default,,0000,0000,0000,,ท่านให้ฉันเขียนเรื่องประจำฉบับ
Dialogue: 0,0:03:20.00,0:03:23.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นจุดเริ่มของการเดินทางที่ยิ่งใหญ่
Dialogue: 0,0:03:23.00,0:03:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ช่วงนั้นฉันได้เจอเหตุการณ์ที่น่าสนใจหลายเหตุการณ์
Dialogue: 0,0:03:25.00,0:03:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันได้รับเชิญหลายต่อหลายครั้งให้ไปพูด
Dialogue: 0,0:03:28.00,0:03:31.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องการออกแบบขาเสือชีตาห์รอบโลก
Dialogue: 0,0:03:31.00,0:03:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้คนจะเข้ามาหาฉันเมื่อฉันพูดจบ
Dialogue: 0,0:03:34.00,0:03:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งชายและหญิง
Dialogue: 0,0:03:36.00,0:03:38.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วการสนทนาจะเป็นไปประมาณว่า
Dialogue: 0,0:03:38.00,0:03:42.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณรู้มั้ยคุณเอมี่ คุณเป็นคนที่มีเสน่ห์มาก
Dialogue: 0,0:03:42.00,0:03:44.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณไม่เหมือนคนพิการเลย
Dialogue: 0,0:03:44.00,0:03:45.00,Default,,0000,0000,0000,,(หัวเราะ)
Dialogue: 0,0:03:45.00,0:03:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันก็คิด "อืม น่าแปลกนะ
Dialogue: 0,0:03:47.00,0:03:49.00,Default,,0000,0000,0000,,"เพราะฉันไม่รู้สึกว่าฉันพิการ"
Dialogue: 0,0:03:49.00,0:03:54.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นทำให้ฉันเห็นถึงประเด็น
Dialogue: 0,0:03:54.00,0:03:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่อาจศึกษาได้เกี่ยวกับความงาม
Dialogue: 0,0:03:56.00,0:03:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้หญิงที่สวยต้องหน้าตาอย่างไร
Dialogue: 0,0:03:59.00,0:04:01.00,Default,,0000,0000,0000,,เรือนร่างที่ดึงดูดเป็นอย่างไร
Dialogue: 0,0:04:01.00,0:04:03.00,Default,,0000,0000,0000,,และสิ่งที่น่าสนใจ ในแง่ของอัตลักษณ์
Dialogue: 0,0:04:03.00,0:04:06.00,Default,,0000,0000,0000,,การเป็นคนพิการนั้นหมายถึงอะไร
Dialogue: 0,0:04:06.00,0:04:09.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างพาเมลลา แอนเดอร์สัน มีของปลอมในร่างกายเธอมากกว่าฉันเสียอีก
Dialogue: 0,0:04:09.00,0:04:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีใครเรียกเธอว่าเป็นคนพิการสักคน
Dialogue: 0,0:04:11.00,0:04:16.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:04:17.00,0:04:21.00,Default,,0000,0000,0000,,นิตยสารเล่มนี้ ผ่านมือของปีเตอร์ ซาวิลล์ นักออกแบบกราฟฟิก
Dialogue: 0,0:04:21.00,0:04:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ไปยังนักออกแบบเสื้อผ้า อเล็กซานเดอร์ แม็คควีน และช่างภาพ นิก ไนท์
Dialogue: 0,0:04:26.00,0:04:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ที่สนใจอยากศึกษาเรื่องนี้เหมือนกัน
Dialogue: 0,0:04:28.00,0:04:31.00,Default,,0000,0000,0000,,3 เดือนหลังจากสัมมนา TED ฉันก็ได้นั่งเครื่องบิน
Dialogue: 0,0:04:31.00,0:04:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ไปลอนดอนเพื่อถ่ายแฟชั่นเป็นครั้งแรก
Dialogue: 0,0:04:36.00,0:04:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ผลที่ได้ก็คือหน้าปกนี้
Dialogue: 0,0:04:37.00,0:04:40.00,Default,,0000,0000,0000,,แฟชั่น ทำได้
Dialogue: 0,0:04:40.00,0:04:44.00,Default,,0000,0000,0000,,3 เดือนหลังจากนั้น ฉันก็เดินแบบให้อเล็กซานเดอร์ แม็คควีน
Dialogue: 0,0:04:44.00,0:04:49.00,Default,,0000,0000,0000,,บนขาไม้ที่แกะสลักด้วยมือ ทำจากไม้แอชเนื้อแข็ง
Dialogue: 0,0:04:49.00,0:04:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีใครรู้ ทุกคนคิดว่าเป็นรองเท้าบูทไม้
Dialogue: 0,0:04:52.00,0:04:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่จริง ฉันก็นำคู่นี้มาไว้บนเวทีวันนี้
Dialogue: 0,0:04:55.00,0:04:59.00,Default,,0000,0000,0000,,เถาองุ่น ดอกแม็กโนเลีย ยอดเยี่ยมมาก
Dialogue: 0,0:05:00.00,0:05:03.00,Default,,0000,0000,0000,,สุนทรียภาพ สำคัญ
Dialogue: 0,0:05:03.00,0:05:08.00,Default,,0000,0000,0000,,สุนทรียภาพยกระดับสิ่งที่น่าเบื่อและไม่น่าสนใจ
Dialogue: 0,0:05:08.00,0:05:10.00,Default,,0000,0000,0000,,สู่โลกของศิลปะ
Dialogue: 0,0:05:10.00,0:05:16.00,Default,,0000,0000,0000,,มันสามารถแปลงสิ่งที่อาจทำให้ผู้คนกลัว
Dialogue: 0,0:05:16.00,0:05:18.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นสิ่งที่ดึงดูดให้พวกเขามอง
Dialogue: 0,0:05:18.00,0:05:21.00,Default,,0000,0000,0000,,และมอง
Dialogue: 0,0:05:21.00,0:05:23.00,Default,,0000,0000,0000,,และอาจเกิดความเข้าใจได้
Dialogue: 0,0:05:23.00,0:05:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเรียนรู้สิ่งนี้ด้วยตัวเองจากการผจญภัยครั้งต่อไป
Dialogue: 0,0:05:27.00,0:05:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ศิลปิน แมททิว บาร์นี ในบทภาพยนตร์ของเขา คือ "วงจรเครมาสเตอร์"
Dialogue: 0,0:05:31.00,0:05:34.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่เองที่ทำให้ฉันเกิดไอเดียบรรเจิด
Dialogue: 0,0:05:34.00,0:05:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าขาของฉันสามารถเป็นประติมากรรมที่สวมใส่ได้
Dialogue: 0,0:05:36.00,0:05:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ถึงจุดนี้ ฉันเริ่มถอยจากความคิดที่ต้องเลียนแบบลักษณะของมนุษย์
Dialogue: 0,0:05:43.00,0:05:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เคยคิดว่าเป็นความงามสูงสุด
Dialogue: 0,0:05:45.00,0:05:49.00,Default,,0000,0000,0000,,เราก็เลยสร้างสิ่งที่คนมักเรียกกันเล่นๆ ว่า ขาแก้ว
Dialogue: 0,0:05:49.00,0:05:53.00,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่ามันจะทำจากโพลิยูรีเทนแบบใส
Dialogue: 0,0:05:53.00,0:05:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งก็คือ วัสดุทำลูกโบว์ลิ่งนั่นเอง
Dialogue: 0,0:05:55.00,0:05:56.00,Default,,0000,0000,0000,,หนักจริงๆ
Dialogue: 0,0:05:56.00,0:05:58.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเราก็ทำขาคู่นี้ขึ้นโดยหล่อจากดิน
Dialogue: 0,0:05:58.00,0:06:02.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยมีรากมันฝรั่งโตอยู่ในนั้น และบีทรูทโผล่ออกข้างบน
Dialogue: 0,0:06:02.00,0:06:04.00,Default,,0000,0000,0000,,และมีนิ้วเท้าทองเหลืองอย่างงาม
Dialogue: 0,0:06:04.00,0:06:06.00,Default,,0000,0000,0000,,รูปนี้จะเห็นชัด
Dialogue: 0,0:06:06.00,0:06:08.00,Default,,0000,0000,0000,,อีกตัวละครหนึ่งเป็นครึ่งหญิงครึ่งเสือชีตาห์
Dialogue: 0,0:06:08.00,0:06:10.00,Default,,0000,0000,0000,,อุทิศแด่ชีวิตนักกีฬาของฉัน
Dialogue: 0,0:06:10.00,0:06:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันใช้เวลา 14 ชั่วโมงในการเสริมแต่ง
Dialogue: 0,0:06:13.00,0:06:17.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อเข้าไปอยู่ในร่างสิ่งมีชีวิตที่มีอุ้งเท้า
Dialogue: 0,0:06:17.00,0:06:21.00,Default,,0000,0000,0000,,กรงเล็บ และหางที่เหวี่ยงไปมาได้
Dialogue: 0,0:06:21.00,0:06:23.00,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนจิ้งจก
Dialogue: 0,0:06:23.00,0:06:24.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:06:25.00,0:06:29.00,Default,,0000,0000,0000,,และขาอีกคู่หนึ่งที่เราร่วมสร้างขึ้นมาคือคู่นี้
Dialogue: 0,0:06:29.00,0:06:31.00,Default,,0000,0000,0000,,คล้ายๆ แมงกะพรุน
Dialogue: 0,0:06:31.00,0:06:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำจากโพลิยูรีเทนเช่นกัน
Dialogue: 0,0:06:33.00,0:06:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และประโยชน์เดียวที่ขาเหล่านี้มี
Dialogue: 0,0:06:36.00,0:06:39.00,Default,,0000,0000,0000,,นอกเหนือจากใช้ในภาพยนตร์
Dialogue: 0,0:06:39.00,0:06:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือ กระตุ้นความรู้สึกและจุดประกายจินตนาการ
Dialogue: 0,0:06:42.00,0:06:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้น การคิดนอกกรอบก็สำคัญ
Dialogue: 0,0:06:45.00,0:06:51.00,Default,,0000,0000,0000,,วันนี้ฉันมีขาเทียมกว่าหนึ่งโหล
Dialogue: 0,0:06:51.00,0:06:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่คนหลายคนทำมาให้ฉัน
Dialogue: 0,0:06:53.00,0:06:57.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยขาเหล่านี้ ฉันมีอำนาจต่อรองกับพื้นที่ใต้เท้าของฉัน
Dialogue: 0,0:06:57.00,0:06:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเปลี่ยนความสูงของตัวเองได้
Dialogue: 0,0:06:59.00,0:07:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันมีความสูงแตกต่างกันถึง 5 ระดับ
Dialogue: 0,0:07:01.00,0:07:03.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงห้วเราะ)
Dialogue: 0,0:07:03.00,0:07:05.00,Default,,0000,0000,0000,,วันนี้ฉันสูง 6 ฟุต 1 นิ้ว
Dialogue: 0,0:07:05.00,0:07:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันได้คู่นี้มาเมื่อประมาณปีที่แล้ว
Dialogue: 0,0:07:08.00,0:07:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ดอร์เสต ออร์ธอเพดิก ที่ประเทศอังกฤษ
Dialogue: 0,0:07:10.00,0:07:12.00,Default,,0000,0000,0000,,พอฉันนำมันกลับบ้านที่แมนแฮตตัน
Dialogue: 0,0:07:12.00,0:07:14.00,Default,,0000,0000,0000,,คืนแรกที่กลับไป ฉันก็ไปงานเลี้ยงแฟนซีงานหนึ่ง
Dialogue: 0,0:07:14.00,0:07:17.00,Default,,0000,0000,0000,,และที่งานก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่รู้จักฉันเป็นเวลาหลายปี
Dialogue: 0,0:07:17.00,0:07:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ความสูงปกติของฉัน 5 ฟุต 8 นิ้ว
Dialogue: 0,0:07:19.00,0:07:21.00,Default,,0000,0000,0000,,เธออ้าปากค้างตอนเห็นฉัน
Dialogue: 0,0:07:21.00,0:07:24.00,Default,,0000,0000,0000,,และพูดว่า "แต่คุณสูงจังเลย"
Dialogue: 0,0:07:24.00,0:07:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันตอบว่า "ใช่ สนุกดี ว่ามั้ย"
Dialogue: 0,0:07:26.00,0:07:28.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเหมือนกับเราใส่ไม้ต่อขายืนอยู่บนไม้ต่อขาอีกที
Dialogue: 0,0:07:28.00,0:07:31.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ฉันได้ความรู้สึกใหม่กับการถูกประตูหนีบ
Dialogue: 0,0:07:31.00,0:07:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ไม่เคยคิดว่าจะได้สัมผัสมาก่อน
Dialogue: 0,0:07:33.00,0:07:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และฉันก็สนุกกับมัน
Dialogue: 0,0:07:36.00,0:07:38.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอมองฉัน
Dialogue: 0,0:07:38.00,0:07:40.00,Default,,0000,0000,0000,,และพูดว่า "แต่เอมี่ มันไม่ยุติธรรมเลย"
Dialogue: 0,0:07:40.00,0:07:43.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:07:43.00,0:07:45.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:07:45.00,0:07:49.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่ตลกที่สุดคือ เธอหมายความอย่างที่พูดจริงๆ
Dialogue: 0,0:07:49.00,0:07:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ยุติธรรมเลยที่คุณเปลี่ยนความสูงได้
Dialogue: 0,0:07:51.00,0:07:53.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างต้องการ
Dialogue: 0,0:07:53.00,0:07:55.00,Default,,0000,0000,0000,,และวินาทีนั้นฉันก็รู้
Dialogue: 0,0:07:55.00,0:07:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันรู้ว่าประเด็นของสังคม
Dialogue: 0,0:07:58.00,0:08:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
Dialogue: 0,0:08:00.00,0:08:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ในทศวรรษที่ผ่านมา
Dialogue: 0,0:08:02.00,0:08:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ใช่ประเด็นเกี่ยวกับการเอาชนะความบกพร่องอีกต่อไป
Dialogue: 0,0:08:07.00,0:08:09.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เป็นประเด็นของความลึกซึ้ง
Dialogue: 0,0:08:09.00,0:08:13.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นประเด็นของความสามารถ
Dialogue: 0,0:08:13.00,0:08:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ขาเทียมไม่ได้แสดงถึงความจำเป็นที่ต้องทดแทนสิ่งที่ขาดหายอีกต่อไป
Dialogue: 0,0:08:18.00,0:08:21.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เป็นสัญลักษณ์ว่าผู้สวมนั้น
Dialogue: 0,0:08:21.00,0:08:24.00,Default,,0000,0000,0000,,มีพลังที่จะสร้างสรรค์อะไรก็ตามที่เขาต้องการสร้าง
Dialogue: 0,0:08:24.00,0:08:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ในพื้นที่นั้น
Dialogue: 0,0:08:26.00,0:08:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น คนที่สังคมเคยบัญญัติว่าเป็น "คนพิการ"
Dialogue: 0,0:08:29.00,0:08:34.00,Default,,0000,0000,0000,,บัดนี้ได้กลายเป็นเป็นสถาปนิกของอัตลักษณ์ตัวเอง
Dialogue: 0,0:08:34.00,0:08:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และเปลี่ยนแปลงอัตลักษณ์ของตนไปเรื่อยๆ
Dialogue: 0,0:08:36.00,0:08:38.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยการออกแบบร่างกายของตน
Dialogue: 0,0:08:38.00,0:08:41.00,Default,,0000,0000,0000,,จากอำนาจแห่งตัวตน
Dialogue: 0,0:08:41.00,0:08:46.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่ทำให้ฉันตื่นเต้นตอนนี้
Dialogue: 0,0:08:46.00,0:08:50.00,Default,,0000,0000,0000,,คือเมื่อมีการรวมเทคโนโลยีล้ำยุค
Dialogue: 0,0:08:50.00,0:08:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ศาสตร์หุ่นยนต์ ไบโอนิกส์
Dialogue: 0,0:08:52.00,0:08:54.00,Default,,0000,0000,0000,,กับสุนทรียภาพที่มีมานมนาน
Dialogue: 0,0:08:54.00,0:09:00.00,Default,,0000,0000,0000,,เราเริ่มเข้าใจความเป็นมนุษย์ของเรามากขึ้น
Dialogue: 0,0:09:00.00,0:09:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันคิดว่าถ้าเราอยากจะค้นพบที่สุดแห่งความสามารถ
Dialogue: 0,0:09:05.00,0:09:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ของความเป็นมนุษย์
Dialogue: 0,0:09:07.00,0:09:11.00,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องเฉลิมฉลองความแข็งแกร่งที่เจ็บปวด
Dialogue: 0,0:09:11.00,0:09:14.00,Default,,0000,0000,0000,,และความบกพร่องที่งดงามทั้งหมดที่เรามี
Dialogue: 0,0:09:14.00,0:09:17.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างที่ไชล็อก ตัวละครหนึ่งของเชคสเปียร์ พูดว่า
Dialogue: 0,0:09:17.00,0:09:21.00,Default,,0000,0000,0000,,หากท่านแทงเรา เลือดเราไม่ไหลหรือ
Dialogue: 0,0:09:21.00,0:09:24.00,Default,,0000,0000,0000,,และหากท่านแหย่เรา เราไม่หัวเราะหรอกหรือ"
Dialogue: 0,0:09:24.00,0:09:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ความเป็นมนุษย์ของเรา
Dialogue: 0,0:09:27.00,0:09:29.00,Default,,0000,0000,0000,,และความสามารถทั้งหมดที่อยู่ในตัวเรา
Dialogue: 0,0:09:29.00,0:09:32.00,Default,,0000,0000,0000,,นี้เองที่ทำให้เรางดงาม
Dialogue: 0,0:09:32.00,0:09:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณ
Dialogue: 0,0:09:33.00,0:09:40.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)