1
00:00:08,041 --> 00:00:12,717
در سال ۱۹۹۰، دولت ایتالیا
از مهندسان برجسته‌‌ای

2
00:00:12,717 --> 00:00:16,717
برای مقاوم‌سازی برج کج پیزا، دعوت کرد.

3
00:00:16,717 --> 00:00:20,789
تلاش‌های زیادی جهت اصلاح و قائم شدن برج
در طول تاریخچه ۸۰۰ ساله آن صورت گرفته بود،

4
00:00:20,789 --> 00:00:25,923
اما تیم مدل‌سازی کامپیوتری،
فوریت وضعیت آن را آشکار کرد.

5
00:00:25,923 --> 00:00:31,592
آن‌ها پیش‌بینی کردند اگر این برج
به زاویه ۵٫۴۴ درجه برسد، فرومی‌ریزد--

6
00:00:31,592 --> 00:00:35,132
و این در حالی بود که
زاویه کنونی برج روی ۵٫۵ درجه بود.

7
00:00:35,132 --> 00:00:39,857
هیچ‌کس نمی‌دانست که برج، چگونه
بر جای ایستاده است، اما بحران مشخص بود:

8
00:00:39,857 --> 00:00:43,987
آن‌ها مجبور بودند مسئله‌ای را حل کنند که
قرن‌ها مهندسان را از پای درآورده بود،

9
00:00:43,987 --> 00:00:46,462
و آن‌ها مجبور به حل سریع آن بودند.

10
00:00:46,462 --> 00:00:48,102
برای فهم موقعیتشان،

11
00:00:48,102 --> 00:00:51,832
مفید است درک کنیم که
چرا از ابتدا برج کج شده بود.

12
00:00:51,832 --> 00:00:55,806
در قرن ۱۲ میلادی، جمعی از
طبقه اشراف و ثروتمندان بازرگان پیزا

13
00:00:55,806 --> 00:01:00,663
در صدد ایجاد نماد شاخصی چشمگیر
برای میدان کلیسای جامع خود بودند.

14
00:01:00,663 --> 00:01:04,143
کارگران کلیسای موجود را
مُزین و بزرگ کردند،

15
00:01:04,143 --> 00:01:08,096
و یک گنبد عظیم در میدان
غسل تعمید اضافه کردند.

16
00:01:08,096 --> 00:01:15,285
در سال ۱۱۷۳، ساخت‌وساز مجزای
برج ناقوس کلیسا آغاز شد.

17
00:01:15,285 --> 00:01:19,265
مهندسان و معماران آن دوران
استادان رشته خود بودند.

18
00:01:19,265 --> 00:01:21,423
اما با تمام دانش مهندسی‌شان،

19
00:01:21,423 --> 00:01:25,337
آن‌ها به‌مراتب کمتر راجع به
زمین زیر پایشان می‌دانستند.

20
00:01:25,337 --> 00:01:29,227
نام پیزا از کلمه یونانی
«سرزمین باتلاق» می‌آید

21
00:01:29,227 --> 00:01:35,336
که به‌خوبی گل رس، لای، و ماسه‌های
مرطوب زیر سطح شهر را توصیف می‌کند.

22
00:01:35,336 --> 00:01:39,911
رومیان باستان این شرایط مشابه را
با ستون‌های سنگی عظیمی خنثی می‌کردند

23
00:01:39,911 --> 00:01:44,161
که شمع نامیده می‌شوند و
بر بستر پایدار زمین قرار می‌گیرند.

24
00:01:44,161 --> 00:01:49,485
با این حال، معماران برج معتقد بودند
یک پی سه متری کافی خواهد بود

25
00:01:49,485 --> 00:01:52,005
برای سازه نسبتاً کوتاه آن‌ها.

26
00:01:52,005 --> 00:01:55,451
متأسفانه برای آن‌ها،
کمتر از پنج سال بعد،

27
00:01:55,451 --> 00:01:59,454
ضلع جنوبی برج تقریبا در زمین فرو رفته بود.

28
00:01:59,454 --> 00:02:03,672
چنین جابه‌جایی
معمولاً نقص مهلکی بوده است.

29
00:02:03,672 --> 00:02:05,480
اگر کارگران وزن بیشتری اضافه می‌کردند،

30
00:02:05,480 --> 00:02:08,687
با فشار طبقات بالایی سازه فرو می‌ریخت

31
00:02:08,687 --> 00:02:11,223
و به طور خطرناکی،
آن را کَج‌تر می‌داد.

32
00:02:11,223 --> 00:02:15,334
اما نزدیک به یک قرن،
ساخت‌وساز در طبقه چهارم آن متوقف شد

33
00:02:15,334 --> 00:02:18,951
چون پیزا وارد یک جنگ طولانی شد.

34
00:02:18,951 --> 00:02:22,111
این مکث طولانی به خاک اجازه ثبات داد،

35
00:02:22,111 --> 00:02:25,574
و هنگامی‌که ساخت دوباره
در سال ۱۲۷۲ شروع شد،

36
00:02:25,574 --> 00:02:29,156
پی آن کمی پایدارتر شد.

37
00:02:29,156 --> 00:02:32,708
تحت نظر معماری به نامِ «جیووانی دی سیمون»،

38
00:02:32,708 --> 00:02:35,694
کارگران شیب جزئی برج را

39
00:02:35,694 --> 00:02:40,213
با بلندتر کردن چندطبقه بعد 
در ضلع جنوبی بهبود بخشیدند.

40
00:02:40,213 --> 00:02:44,798
اما وزن اضافی کارهای بنایی
باعث شد تا آن‌طرف بیشتر فرو برود.

41
00:02:44,798 --> 00:02:48,138
تا زمانی که آن‌ها طبقه هفتم
و اتاق ناقوس را تمام کردند،

42
00:02:48,138 --> 00:02:52,263
زاویه شیب ۱٫۶ درجه بود.

43
00:02:52,263 --> 00:02:56,776
قرن‌ها مهندسان راهکارهای بی‌شماری را
برای برطرف کردن کَجی آن امتحان کردند.

44
00:02:56,776 --> 00:03:01,987
در سال ۱۸۳۸، پیاده‌رویی را برای بررسیِ
پی فرو رفته، در اطرافِ پایه آن حفر کردند.

45
00:03:01,987 --> 00:03:06,047
اما از بین بردن ماسه حائل
فقط میزان کَجی را بدتر کرد.

46
00:03:06,047 --> 00:03:12,520
در سال ۱۹۳۵، توسط مهندسان ارتش ایتالیا
برای تقویت پایه، سیمان تزریق شد.

47
00:03:12,520 --> 00:03:16,500
با این‌ حال، سیمان در سراسر فونداسیون
به‌طور مساوی پخش نشده بود،

48
00:03:16,500 --> 00:03:19,612
و منجر به افت ناگهانی طرف دیگر شد.

49
00:03:19,612 --> 00:03:23,607
همه این تلاش‌های بی‌سرانجام،
همراه با پی همیشه فرورفته،

50
00:03:23,607 --> 00:03:26,695
برج را به نقطه مدنظر نزدیک کرد.

51
00:03:26,695 --> 00:03:29,853
و بدون دانش کافی در مورد ترکیب خاک،

52
00:03:29,853 --> 00:03:33,356
مهندسان نتوانستند
زاویه مهلکِ برج را نشان دهند

53
00:03:33,356 --> 00:03:36,533
یا راهی برای جلوگیری از سقوط آن پیدا کنند.

54
00:03:36,533 --> 00:03:38,795
در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم،

55
00:03:38,795 --> 00:03:42,902
محققان آزمایش‌هایی را انجام دادند تا
متغیرهای در نظر نگرفته را شناسایی کنند.

56
00:03:42,902 --> 00:03:48,925
و در دهه ۱۹۷۰، مهندسان
مرکز ثقل انحنای برج را محاسبه کردند.

57
00:03:48,925 --> 00:03:51,715
با این داده‌های جدید
و فناوری محاسبات کامپیوتری،

58
00:03:51,715 --> 00:03:56,417
مهندسان می‌توانند مدل‌سازی کنند که
خاک چقدر سفت است، خط سیر آن چگونه است،

59
00:03:56,417 --> 00:04:01,556
و مقدار دقیق خاک‌برداری لازم
برای پایداری برج چقدر است.

60
00:04:01,556 --> 00:04:05,236
در سال ۱۹۹۲، گروهی برای از بین بردن
۳۸ مترمکعب خاک تحتانی شمالی برج

61
00:04:05,236 --> 00:04:10,565
تونل‌های موربی را حفاری کردند.

62
00:04:10,565 --> 00:04:16,506
سپس، قبل از آنکه به‌وسیله
کابل‌های فولادی، پی آن را محکم ببندند.

63
00:04:16,506 --> 00:04:19,811
سازه را به‌طور موقت،
با ۶۰۰ تن شمش سرب متعادل کردند.

64
00:04:19,811 --> 00:04:22,605
بیش از شش قرن پس از ساخت آن،

65
00:04:22,605 --> 00:04:27,852
برج بالاخره صاف شد ...
با شیبی حدود چهار درجه.

66
00:04:27,852 --> 00:04:29,872
هیچ‌کس نمی‌خواست برج سقوط کند،

67
00:04:29,872 --> 00:04:33,988
همچنین نمی‌خواستند این نشان برجسته،
معروف ترین ویژگی خود را از دست بدهد.

68
00:04:33,988 --> 00:04:38,839
امروز برج ایستا است
با ۵۵- یا ۵۶- متر ارتفاع،

69
00:04:38,839 --> 00:04:42,309
وحداقل برای ۳۰۰ سال دیگر هم
باید پایدار بماند

70
00:04:42,309 --> 00:04:45,793
به‌عنوان یک بنای تاریخی
با همان نقص زیبایش.