WEBVTT

00:00:08.041 --> 00:00:12.717
در سال ۱۹۹۰، دولت ایتالیا
از مهندسان برجسته‌‌ای

00:00:12.717 --> 00:00:16.717
برای مقاوم‌سازی برج کج پیزا، دعوت کرد.

00:00:16.717 --> 00:00:20.789
تلاش‌های زیادی جهت اصلاح و قائم شدن برج
در طول تاریخچه ۸۰۰ ساله آن صورت گرفته بود،

00:00:20.789 --> 00:00:25.923
اما تیم مدل‌سازی کامپیوتری،
فوریت وضعیت آن را آشکار کرد.

00:00:25.923 --> 00:00:31.592
آن‌ها پیش‌بینی کردند اگر این برج
به زاویه ۵٫۴۴ درجه برسد، فرومی‌ریزد--

00:00:31.592 --> 00:00:35.132
و این در حالی بود که
زاویه کنونی برج روی ۵٫۵ درجه بود.

00:00:35.132 --> 00:00:39.857
هیچ‌کس نمی‌دانست که برج، چگونه
بر جای ایستاده است، اما بحران مشخص بود:

00:00:39.857 --> 00:00:43.987
آن‌ها مجبور بودند مسئله‌ای را حل کنند که
قرن‌ها مهندسان را از پای درآورده بود،

00:00:43.987 --> 00:00:46.462
و آن‌ها مجبور به حل سریع آن بودند.

NOTE Paragraph

00:00:46.462 --> 00:00:48.102
برای فهم موقعیتشان،

00:00:48.102 --> 00:00:51.832
مفید است درک کنیم که
چرا از ابتدا برج کج شده بود.

00:00:51.832 --> 00:00:55.806
در قرن ۱۲ میلادی، جمعی از
طبقه اشراف و ثروتمندان بازرگان پیزا

00:00:55.806 --> 00:01:00.663
در صدد ایجاد نماد شاخصی چشمگیر
برای میدان کلیسای جامع خود بودند.

00:01:00.663 --> 00:01:04.143
کارگران کلیسای موجود را
مُزین و بزرگ کردند،

00:01:04.143 --> 00:01:08.096
و یک گنبد عظیم در میدان
غسل تعمید اضافه کردند.

00:01:08.096 --> 00:01:15.285
در سال ۱۱۷۳، ساخت‌وساز مجزای
برج ناقوس کلیسا آغاز شد.

NOTE Paragraph

00:01:15.285 --> 00:01:19.265
مهندسان و معماران آن دوران
استادان رشته خود بودند.

00:01:19.265 --> 00:01:21.423
اما با تمام دانش مهندسی‌شان،

00:01:21.423 --> 00:01:25.337
آن‌ها به‌مراتب کمتر راجع به
زمین زیر پایشان می‌دانستند.

00:01:25.337 --> 00:01:29.227
نام پیزا از کلمه یونانی
«سرزمین باتلاق» می‌آید

00:01:29.227 --> 00:01:35.336
که به‌خوبی گل رس، لای، و ماسه‌های
مرطوب زیر سطح شهر را توصیف می‌کند.

00:01:35.336 --> 00:01:39.911
رومیان باستان این شرایط مشابه را
با ستون‌های سنگی عظیمی خنثی می‌کردند

00:01:39.911 --> 00:01:44.161
که شمع نامیده می‌شوند و
بر بستر پایدار زمین قرار می‌گیرند.

00:01:44.161 --> 00:01:49.485
با این حال، معماران برج معتقد بودند
یک پی سه متری کافی خواهد بود

00:01:49.485 --> 00:01:52.005
برای سازه نسبتاً کوتاه آن‌ها.

00:01:52.005 --> 00:01:55.451
متأسفانه برای آن‌ها،
کمتر از پنج سال بعد،

00:01:55.451 --> 00:01:59.454
ضلع جنوبی برج تقریبا در زمین فرو رفته بود.

NOTE Paragraph

00:01:59.454 --> 00:02:03.672
چنین جابه‌جایی
معمولاً نقص مهلکی بوده است.

00:02:03.672 --> 00:02:05.480
اگر کارگران وزن بیشتری اضافه می‌کردند،

00:02:05.480 --> 00:02:08.687
با فشار طبقات بالایی سازه فرو می‌ریخت

00:02:08.687 --> 00:02:11.223
و به طور خطرناکی،
آن را کَج‌تر می‌داد.

00:02:11.223 --> 00:02:15.334
اما نزدیک به یک قرن،
ساخت‌وساز در طبقه چهارم آن متوقف شد

00:02:15.334 --> 00:02:18.951
چون پیزا وارد یک جنگ طولانی شد.

00:02:18.951 --> 00:02:22.111
این مکث طولانی به خاک اجازه ثبات داد،

00:02:22.111 --> 00:02:25.574
و هنگامی‌که ساخت دوباره
در سال ۱۲۷۲ شروع شد،

00:02:25.574 --> 00:02:29.156
پی آن کمی پایدارتر شد.

NOTE Paragraph

00:02:29.156 --> 00:02:32.708
تحت نظر معماری به نامِ «جیووانی دی سیمون»،

00:02:32.708 --> 00:02:35.694
کارگران شیب جزئی برج را

00:02:35.694 --> 00:02:40.213
با بلندتر کردن چندطبقه بعد 
در ضلع جنوبی بهبود بخشیدند.

00:02:40.213 --> 00:02:44.798
اما وزن اضافی کارهای بنایی
باعث شد تا آن‌طرف بیشتر فرو برود.

00:02:44.798 --> 00:02:48.138
تا زمانی که آن‌ها طبقه هفتم
و اتاق ناقوس را تمام کردند،

00:02:48.138 --> 00:02:52.263
زاویه شیب ۱٫۶ درجه بود.

NOTE Paragraph

00:02:52.263 --> 00:02:56.776
قرن‌ها مهندسان راهکارهای بی‌شماری را
برای برطرف کردن کَجی آن امتحان کردند.

00:02:56.776 --> 00:03:01.987
در سال ۱۸۳۸، پیاده‌رویی را برای بررسیِ
پی فرو رفته، در اطرافِ پایه آن حفر کردند.

00:03:01.987 --> 00:03:06.047
اما از بین بردن ماسه حائل
فقط میزان کَجی را بدتر کرد.

00:03:06.047 --> 00:03:12.520
در سال ۱۹۳۵، توسط مهندسان ارتش ایتالیا
برای تقویت پایه، سیمان تزریق شد.

00:03:12.520 --> 00:03:16.500
با این‌ حال، سیمان در سراسر فونداسیون
به‌طور مساوی پخش نشده بود،

00:03:16.500 --> 00:03:19.612
و منجر به افت ناگهانی طرف دیگر شد.

NOTE Paragraph

00:03:19.612 --> 00:03:23.607
همه این تلاش‌های بی‌سرانجام،
همراه با پی همیشه فرورفته،

00:03:23.607 --> 00:03:26.695
برج را به نقطه مدنظر نزدیک کرد.

00:03:26.695 --> 00:03:29.853
و بدون دانش کافی در مورد ترکیب خاک،

00:03:29.853 --> 00:03:33.356
مهندسان نتوانستند
زاویه مهلکِ برج را نشان دهند

00:03:33.356 --> 00:03:36.533
یا راهی برای جلوگیری از سقوط آن پیدا کنند.

NOTE Paragraph

00:03:36.533 --> 00:03:38.795
در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم،

00:03:38.795 --> 00:03:42.902
محققان آزمایش‌هایی را انجام دادند تا
متغیرهای در نظر نگرفته را شناسایی کنند.

00:03:42.902 --> 00:03:48.925
و در دهه ۱۹۷۰، مهندسان
مرکز ثقل انحنای برج را محاسبه کردند.

00:03:48.925 --> 00:03:51.715
با این داده‌های جدید
و فناوری محاسبات کامپیوتری،

00:03:51.715 --> 00:03:56.417
مهندسان می‌توانند مدل‌سازی کنند که
خاک چقدر سفت است، خط سیر آن چگونه است،

00:03:56.417 --> 00:04:01.556
و مقدار دقیق خاک‌برداری لازم
برای پایداری برج چقدر است.

NOTE Paragraph

00:04:01.556 --> 00:04:05.236
در سال ۱۹۹۲، گروهی برای از بین بردن
۳۸ مترمکعب خاک تحتانی شمالی برج

00:04:05.236 --> 00:04:10.565
تونل‌های موربی را حفاری کردند.

00:04:10.565 --> 00:04:16.506
سپس، قبل از آنکه به‌وسیله
کابل‌های فولادی، پی آن را محکم ببندند.

00:04:16.506 --> 00:04:19.811
سازه را به‌طور موقت،
با ۶۰۰ تن شمش سرب متعادل کردند.

00:04:19.811 --> 00:04:22.605
بیش از شش قرن پس از ساخت آن،

00:04:22.605 --> 00:04:27.852
برج بالاخره صاف شد ...
با شیبی حدود چهار درجه.

00:04:27.852 --> 00:04:29.872
هیچ‌کس نمی‌خواست برج سقوط کند،

00:04:29.872 --> 00:04:33.988
همچنین نمی‌خواستند این نشان برجسته،
معروف ترین ویژگی خود را از دست بدهد.

NOTE Paragraph

00:04:33.988 --> 00:04:38.839
امروز برج ایستا است
با ۵۵- یا ۵۶- متر ارتفاع،

00:04:38.839 --> 00:04:42.309
وحداقل برای ۳۰۰ سال دیگر هم
باید پایدار بماند

00:04:42.309 --> 00:04:45.793
به‌عنوان یک بنای تاریخی
با همان نقص زیبایش.